Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Αρθρο

Ενδιαφερων άρθρο του Σταύρου Λυγερού απο την χθεσινή Καθημερινή
Ο νέος κύκλος του αίματος
Η αιματηρή επίθεση εναντίον του Αστυνομικού Τμήματος της Αγίας Παρασκευής επιβεβαίωσε με τον πιο τραγικό τρόπο ότι οι ορίζουσες του τρομοκρατικού φαινομένου έχουν αλλάξει. Η «17 Νοέμβρη» ήταν μία κλειστή και σχεδόν επαγγελματική οργάνωση με ιδεολογικοπολιτικές αναφορές και με κάποιους κώδικες συμπεριφοράς. Οι σημερινές τρομοκρατικές ομάδες επιχειρούν να στήσουν ένα «αντάρτικο πόλης», που παραπέμπει περισσότερο στο διάσπαρτο ένοπλο κίνημα της Αυτονομίας στην Ιταλία του ’70. Εχουν διαφορετική ρητορική και διαφορετικό τρόπο δράσης. Οι επιθέσεις τους είναι πολύ πιο συχνές, έχουν ποικιλία και είναι σε μεγάλο βαθμό «τυφλές».
Οταν το εξεγερσιακό κύμα του περασμένου Δεκεμβρίου υποχώρησε, η φαντασίωση μιας δυναμικής συνέχειας τροφοδότησε τη δεξαμενή απ’ όπου αντλεί ο χώρος των «κουκουλοφόρων», δίνοντας ώθηση στις επιδρομικές επιχειρήσεις. Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί ωθεί τα πιο ακραία στοιχεία αυτού του χώρου στην ένοπλη δράση. Είναι πολύ πιθανόν να δημιουργηθούν διάσπαρτες ένοπλες ομάδες, οι οποίες θα λειτουργούν σχεδόν στοιχειακά, ενίοτε στο όριο μεταξύ πολιτικού και ποινικού. Ο ερασιτεχνισμός τέτοιων ομάδων θα τις καταστήσει σχετικά ευάλωτες, αλλά και πολύ περισσότερο απρόβλεπτες.
Η «νέα τρομοκρατία» δεν έχει τις όποιες ιδεολογικές αναστολές είχε η παραδοσιακή «αριστερή τρομοκρατία» αναφορικά με το είδος των στόχων και τον κίνδυνο πρόκλησης «παράπλευρων» απωλειών. Είναι μάλλον μηδενιστική, στόχος της είναι να σκοτώσει, αδιαφορώντας για το πώς την βλέπει η κοινή γνώμη. Γι’ αυτό και ο νέος κύκλος επιθέσεων πιθανότατα θα είναι πιο αιματηρός από τον προηγούμενο.
Η τελευταία επίθεση επιβεβαιώνει την προτίμηση σε αστυνομικούς στόχους. Η παραδοσιακή «αριστερή τρομοκρατία» πάντα αντιπαθούσε την αστυνομία, αλλά δεν τη θεωρούσε ποτέ κύριο στόχο. Αντιλαμβανόταν ότι η αστυνομία είναι κατασταλτικός μηχανισμός στα χέρια της εξουσίας κι όχι η αιτία των προβλημάτων. Αντιλαμβανόταν, επίσης, ότι οι εξουσιαστικές ελίτ βολεύονται όταν οι ίδιες μένουν εκτός πλάνου. Το αίμα που χύθηκε στην Αγία Παρασκευή παροξύνει το κλίμα προσωπικής ανασφάλειας των αστυνομικών. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ελλιπή εκπαίδευση, αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες να προκύψουν προσεχώς επικίνδυνες παρενέργειες.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Το κύπελλο στην συμπρωτεύουσα (;)

Θεσμός των εκπλήξεων το κύπελλο στο ποδόσφαιρο. Και φέτος αποδείχτηκε πολύ «τρανά» είχαμε έξι ομάδες της Α’ Εθνικής έξω. Δηλαδή:
Πανσερραϊκός - Ολυμπιακός 3-1
Πιερικός - Εργοτέλης 4-2 (στα πέναλτυ)
Καλλιθέα - Πανθρακικός 1-0
Ολυμπιακός Βόλου - Λάρισα 2-1
Θρασύβουλος - ΑΕΚ 1-0
Τρίκαλα - Ηρακλής 1-0
Αν βάλουμε και το ΟΦΗ - ΠΑΟΚ 0-1, πέντε ομάδες που έχουν αναδειχθεί κυπελλούχοι Ελλάδος έχουν αποκλεισθεί.
Βλέπω λοιπόν το κύπελλο φέτος να πηγαίνει στη, Θεσσαλονίκη μια που εκεί είναι πια οι πιο καλές ομάδες που μετέχουν στον θεσμό.
Πέρα από τον ΠΑΟΚ και τον Άρη που παίζουν καλό ποδόσφαιρο, ίσως μόνο η Καβάλα θα μπορούσε να σταθεί ισάξια αν την αφήσουν. Όσο για τον Παναθηναϊκό, σύμφωνα με τις εμφανίσεις που κάνει, όσο και να σπρώξουν δεν νομίζω να μπορέσει να φτάσει καν στον ημιτελικό

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Για το «σπρώξιμο» του Παναθηναϊκού
και το λάθος του Πανσεραϊκού

Την περασμένη Κυριακή οι φίλαθλοι σ’ όλη την Ελλάδα γίναμε μάρτυρες ενός ακόμη σπρωξίματος στον Παναθηναϊκό. Κι ενώ το σκορ ήταν 1 – 1 ο διαιτητής του αγώνα το «έκανε πάλι το θαύμα του».
Και χέρι του Βλάνταν Ιβιτς ανακάλυψε που ίσως να έκανε λάθος μια που μιλάμε πως η μπάλα βρήκε στον ώμο και λίγο προς το κεφάλι. Ισως λόγω του άγχους και να μή κάνει το λάθος και το βρίζουν οι οπαδοί και την άλλη μέρα οι οπαδικές τουλάχιστον εφημερίδες το άφησε.
Η άλλη; Η ανατροπή του Κουτσιανικούλη από το (νομίζω) Σαριέγκι; Το έπνιξε το πέναλτι όταν σε κάθε τούμπα του ποδοσφαιριστή που είναι πιο πολύ στο έδαφος παρά στα πόδια, Καραγκούη τα έδωσε όλα φάουλ και δεν το έδειξε μια «κίτρινη κάρτα» που όφειλε, όπως οφείλουν όλοι οι διαιτητές των αγώνων που παίζει, να μη το ξανακάνει,
Αυτό που μ’ ανησύχησε ότι τη Δευτέρα οι μόνοι που τα έγραψαν αυτά είναι οι φιλοολυμπιακές εφημερίδες και οι Θεσσαλονικιώτικες. Για όλους τους άλλους έγιναν εντάξει τα πράγματα. Άρα ο διαιτητής είχε ψήγματα δίκιου. Δεν σφυρίζουμε κατά της μεγάλη (τρόπος του λέγειν γιατί πια είναι μεγάλη ομάδα σήμερα ο Παναθηναϊκός ή ο ΠΑΟΚ θέλει συζήτηση.)
Αλλά κάποτε φωνάζατε για «κόκκινη παράγκα» και μάλλον είχα δίκιο τώρα που πάει να δημιουργηθεί «πράσινη παράγκα» γιατί τα καταπίνετε; Ο Παναθηναϊκός δηλαδή κύριοι αξίζει εκεί που βρίσκετε σύμφωνα με την απόδοσή του;
* Προχθές στον αγώνα κυπέλλου Σερρών – Ολυμπιακού η γηπεδούχος ομάδα έκανε το λάθος για 3-4 λεπτά να παίξει με εφτά ξένους παίχτες ενώ έπρεπε να βάλει έξι. Προς τιμή της η ομάδα του Πειραιά δεν έκανε ένσταση και να κερδίσει στα «χαρτια».
Ίσως επειδή σπρώχνουν όσο δεν παίρνει τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα και να μην έχει τόσους αγώνες.
Αυτό που απορώ είναι γιατί η ΕΠΟ επιτρέπει παραπάνω από έξι ξένους παίχτες σε ομάδες της Β’ εθνικής; Και τι λογική είναι αυτή να μην παίζουν συγχρόνως;

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Γίνονται πράγματα που έπρεπε να γίνουν από το 1994;

Αλλάζουν λέει όλα σε σχέση με τις προσλήψεις στο δημόσιο. Ρουσφέτι τέλος λένε «Τα Νεα» μα κύριοι δεν καταργήθηκε ουσιαστικά το ρουσφέτι το 1994 με τον νόμο Πεπονή; Με την καθιέρωση που ΑΣΕΠ; Ναι υπήρχε λέει όμως η προϋπηρεσία που αποκτιόνταν μέσω Stage ή συμβάσεων και τώρα είναι εκτός μορίων η προϋπηρεσία.
Δηλαδή πάλι τα παιδιά θα την πληρώσουν.
Οι συμβάσεις και τα stage λέει είναι εκτός ΑΣΕΠ. Ναι βέβαια είναι εκτός ΑΣΕΠ, γιατί είναι τα παράθυρα για να παρακαμφθεί. Βλέπετε είχαμε την ατυχία να ψηφιστεί ο συγκεκριμένος νόμος το 1994. Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν στα τελευταία του και μετά το (Φλεβάρης 1996) αναλαμβάνει ο Τάπερμαν, αθάνατη και αξέχαστη Μαλβίνα. Και το ΑΣΕΠ έγινε δικαιολογία για να μη βοηθηθούν τα «πράσινα παιδιά».
Όμως έβαζα αβέρτα σε stage και συμβασιούχους, να αποκτήσουν μόρια. Τέτοιους ξέρω πολλούς. Λίγους ξέρω όμως που να πέρασαν στην μονιμότητα. Βλέπεις οι προκηρύξεις μετά δημοσιευόταν σε εφημερίδες και οι ημερομηνίες των αιτήσεων ήταν στο τέλος της χρονιάς. Περίοδος γιορτών και πολλών αργιών ώστε να μη την «πάρει χαμπάρι» αυτός που είχε μόρια ή και να μπερδευτεί με τις ημερομηνίες.
Το 2004 ήρθε η Νέα Δημοκρατία κι έβαλε και συνέντευξη που έπρεπε να δίνουν τα παιδιά. Φώναζε, η τότε, αντιπολίτευση. «Με την συνέντευξη μπορεί να αλλοιωθούν τα μόρια λόγω σπουδών ή εμπορίας.»
Σωστά είναι ηθικό όμως αυτό γιατί έβαζαν κι αυτοί τους δικούς τους. Τους πριμοδοτούσαν με Stage και συμβάσεις κι αν περνούσε κανείς που δεν έπρεπε, όπως έλεγε η τότε αντιπολίτευση, του κόβαν στην συνέντευξη.
Γιατί πιο ηθικό; Μα για να μπεις έπρεπε να είσαι Νεοδημοκράτης. Οι επί Ταπερμαν κυβερνώντες δεν έπερναν ΠΑΣΟΚους, μόνο ΠΑΣΟΚους τουλάχιστον. Θεός τους ήταν το χρήμα. Έχει σημασία αν ήταν πράσινος, μπλε ή κόκκινος αυτός που τα δίνει; Οι ΠΑΣΟΚοι ακούγαν βέβαια «Δεν μπορώ να κάνω τίποτε λόγω νόμου Πεπονή» όσο για stage ή σύμβαση; «Μη βιάζεσαι κάτι θα κάνω» Βλέπεις θα έπρεπε να πηγαίνει, ο απατεώνας κατά τον Πάγκαλο συχνά στον πολιτικό.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Το Mega απέδωσε τιμή στη Μαλβίνα Κάραλη

Είδα χθες (Κυριακή) βράδυ του «πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη.
Μια υπέροχη εςκπομπή αφιερωμένη στους δυο ανθρώπους που λάτρεψα για τη δουλεία τους κι έφυγαν νωρίς απο κοντά μας.
Την Μαλβίνα Κάραλη και τον Βλάσση Μπονάτσο.
Υπέροχη εκπομπή στην οποία κυρίως μιλήσαν η μεγάλη κόρη της Μαριανίνα Πάτσα, που την έκανε σε ηλικία 16 ετών, και η Μάρθα Κουτρουμάνου.

Δε θα σταθώ στην προσωπικότητα και των δυο. Ούτε στην καταπληκτική φάρσα που της έκανε ο Βλάσης εν μέσω του «νόμου Παπαθεμελή» για την διασκέδαση.
Θα σταθώ στον Σταμάτη Κραουνάκη. Ειναι αλήθεια οτι η Μαλβίνα έφυγε απ τη ζωή 7 Ιουνίου 2002 χτυπημένη από καρκίνο του τράχιλου.
Πριν λίγους μήνες κόπηκε απο το Mega η εκπομπή της Μalvina Hostess.
Πριν μερικές μέρες από την Ελευθεροτυπία η στήλη της Μalvina Live, όπως έλεγε την εκπομπή της στον Σκάι.
Η τότε κυβέρνηση, του Σημίτη, την κυνήγησε ανελέητα. Ο γνωστός Τάπερμαν του Ομώνυμου ΙΕΚ πήρε την εκδίκηση του.
Το επεσήμανε ο αξιόλογος συνθέτης μας. Την κυνήγησε ανελέητα η κυβέρνηση Σημίτη και της κατέστρεψε την ψυχολογία. Και που το είπε ε; Στο μεγαλύτερο όργανο προπαγάνδας της σημερινής κυβέρνησης. Βέβαια την επόμενη φάση που είπε, μετά από το μοντάζ ως προς τον χρόνο, ανέφερε τις φήμες περί κοκαϊνης και Βλάση.
Βέβαια τώρα ανησυχώ για την τύχη της εκπομπής του κ. Σταύρου Θεοδωράκη αλλά με δίνει ελπίδες πως ο Γιώργος έχει κόντρα με τον Σημίτη που προς τιμή τής Μλβίνας το δεύτερο θύμα του μετά την Ελλάδα, θα τον λέω Τάπερμαν ή ιδιοκτήτη του γνωστού ΙΕΚ.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Το άρθρο της βδομάδας

Δεν μπόρεσα να γράψω τη Παρασκευή το σχόλιο, το έγραψα όμως και το ανέβασα χθες. Ετσι δεν έβαλα το ενδιαφέρων άρθρο του Σταυρου Λυγερου στην Καθημερινή της ίδιας μέρας υπό τον τίτλο:

Το οικονομικό πρόβλημα είναι πολιτικό


Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το 2004, η κυβέρνηση Καραμανλή αποκάλυψε με επικοινωνιακό θόρυβο τις δημοσιονομικές ταχυδακτυλουργίες της κυβέρνησης Σημίτη. Ποιος δεν θυμάται την επιχείρηση «απογραφή»; Τώρα, η κυβέρνηση Παπανδρέου αποκαλύπτει –πιο σεμνά, είναι αλήθεια– τις αντίστοιχες ταχυδακτυλουργίες της κυβέρνησης Καραμανλή. Και στις δύο περιπτώσεις, η νέα κυβέρνηση προσπάθησε/προσπαθεί να φορτώσει στην προηγούμενη όσα περισσότερα βάρη μπορεί, ώστε να είναι για την ίδια ευκολότερο να εμφανίσει πρόοδο.
Ολα αυτά, όμως, είναι πολιτική σπέκουλα πάνω στο άρρωστο σώμα της ελληνικής οικονομίας. Η διεθνής κρίση παρόξυνε, αλλά δεν προκάλεσε το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι χρόνιο και αποτυπώνεται με αλάνθαστο τρόπο στο μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και στον δραματικά μικρό όγκο πραγματικών επενδύσεων. Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που επενδύονται στη Σοφοκλέους περισσότερο απομυζούν πόρους παρά συμβάλλουν στην ανάπτυξη.

Το έλλειμμα και το χρέος έφθασαν σ’ αυτά τα ύψη επειδή οι πόροι που τα διόγκωσαν δεν διοχετεύθηκαν σε παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργούσαν πρόσθετο πλούτο. Κατά κανόνα, σπαταλήθηκαν κατά τρόπο που τροφοδότησε τις εισαγωγές. Οι κυβερνήσεις επιδίδονται σε δημοσιονομικού τύπου παρεμβάσεις. Η λύση, όμως, δεν θα προκύψει με διαχείριση της υφιστάμενης «πίτας». Θα προκύψει μόνο εάν δρομολογηθεί νέα αναπτυξιακή δυναμική. Για να παραχθεί πλούτος πρέπει να αξιοποιηθούν υπαρκτά συγκριτικά πλεονεκτήματα και να απελευθερωθούν παραγωγικές δυνάμεις. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει να δημιουργηθεί το περιβάλλον, το οποίο θα διευκολύνει την ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.

Η αντιπαράθεση των κομμάτων για την οικονομία, όμως, γίνεται με όρους προπαγανδιστικών σχημάτων. Τα δύο μεγάλα, μάλιστα, ανταγωνίζονται σε ιδεολογικο-πολιτικό μεταπρατισμό, επικαλούμενα ξένα μοντέλα. Αναμφίβολα, έχουμε να διδαχθούμε πολλά και από παντού, αλλά μέχρις εκεί. Η Ελλάδα χρειάζεται επεξεργασμένες λύσεις με ιθαγένεια και όχι έτοιμες συνταγές από το εξωτερικό. Η διαπίστωση της ανάγκης για μία μεταρρύθμιση σε έναν τομέα είναι αναγκαία, αλλά όχι και ικανή συνθήκη. Καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί να αποδώσει εάν δεν έχει κερδίσει τουλάχιστον την ανοχή της κοινής γνώμης. Χωρίς αυτήν ακόμα και τα πιο σωστά μέτρα κινδυνεύουν να ακυρωθούν από κοινωνικές αντιδράσεις. Επιβεβαιώνεται και σε αυτό το επίπεδο ότι το οικονομικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό πρόβλημα. Προϋπόθεση για μία αποτελεσματική συλλογική προσπάθεια ανόρθωσης είναι η διαμόρφωση κλίματος αυτοπειθαρχίας. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η δημιουργία κλίματος πολιτικής εμπιστοσύνης. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με επικοινωνιακά κόλπα. Επιτυγχάνεται με καθαρές κουβέντες και κυρίως με κοινωνικά δίκαιη οικονομική πολιτική. Την καχυποψία, τη συντεχνιακή νοοτροπία και την άρνηση τροφοδότησε η συνήθως δικαιολογημένη εντύπωση των εργαζομένων ότι το κόστος των περιβόητων διαρθρωτικών αλλαγών επιρρίπτεται κατά κανόνα μόνο στις δικές τους πλάτες.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Η τραγικότητα της απόφασης για τα stage

Βγήκε χθες ο κ. Πάγκαλος και ανακοίνωσε κατάργηση των stage σε δημόσιο και ΟΤΑ. Ως εδώ πολύ καλά γιατί τα stage ήταν, πια, ένα επιδοτούμενο 18μηνο πρόγραμμα εκπαίδευσης νέων υπαλλήλων. Που έδινε κάποιο βοήθημα στους εκπαιδευόμενους και μόρια σε τυχών μελλοντικό διαγωνισμό για την ίδια θέση.
Όμως με ευθύνη των κυβερνήσεων Σημίτη τα stage ανανεώνονταν και ξαναανανεώνονταν. Έτσι υπήρχαν εργαζόμενοι που έπαιρναν ψίχουλα ήταν ανασφάλιστοι κι έβγαζαν την ίδια δουλειά με του άλλους υπάλληλους. Μη πω ότι έκαναν την δουλειά τους.
Όμως αν και ανασφάλιστοι και αμειβόμενοι με ψίχουλα φαινόταν στα χαρτιά εργαζόμενοι. Ετσι η Ελλάδα του χειρότερου πρωθυπουργού απο ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους, Σημίτη είχε λίγη ανεργία.
Τώρα το 2004 ήρθε ο κ Καραμανλής. Την πάτησε όπως την πάτησε στην εξουσία. Εν διάμεσες λένε οι νυν κυβερνητικοί έβαζαν σε stage ομοϊδεάτες τους. Λογικό το βρίσκω και τίμιο σε αντίθεση με τους του Σημίτη που έβαζαν αυτούς που λαδώναν. (Ο καταρτιζόμενος είχε το όφελος, εκτός ότι έπαιρνε τα ψίχουλα και τα μόρια για τους διαγωνισμούς όποτε κι αν γινόταν.
Τώρα λέει τα καταργούν και δεν ανανεώνονται τα παλιά. Πολύ σωστό.
Απολύουν όσους μπήκαν προεκλογικά. Ας πούμε κι αυτό σωστό. Δεν τους πληρώνουν όμως. Γιατί; Να δεχτώ πως μπήκαν σ’ αυτή τη θέση επειδή τους εξαγόρασαν την ψήφο. Δεν δουλέψαν όμως; Απο αυτά τα ψίχουλα θα σωθεί η Ελλάδα.
Νομίζω πως κάπου είδα πριν από λίγο στις εφημερίδες είναι 180,000 άτομα. 180,000 Χ 400 (ευρώ που παίρνει καθένα) = 72,000,000. Πολλά λεφτά δηλαδή ούτε μια «στράτα» του Χριστοφοράκου. Ούτε ένα πρωινό στο Χρηματιστήριο του ’99.
Και με τα μόρια; Γιατί δεν τα παίρνουν; Και καλά αν ήταν δίπλα η δουλειά. Αν ήταν σε διαφορετική πόλη κι έβγαζε ο καταρτιζόμενος μόνο το μεταφορικά;
Δηλαδή κ. Γιώργο δεν έχουμε 2009; Εχουμε 1909; Τότε που όταν άλλαζαν κυβερνήσεις οι παλίοι δημόσιοι υπάλληλοι κλαίγαν με «μαύρο δακρύ». Αν μάθατε στα μαθητικά σας χρόνια (Δεν ήσαστε και στην Ελλάδα σ’ αυτά) γι’αυτό η πλατεία Κλαυθμώνος λέγεται έτσι. Τώρα δηλαδή θα έχουμε μια τέτοια σε κάθε πόλη;

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Περί Λάκη Λαζόπουλου

Είδα χθες σ’ ένα «μεσημεριανάδικο» τυχαία που είδα τυχαία πως αθωώθηκε ο Λάκης Λαζόπουλο στην αγωγή που έκανε η κ. Εφη Σαρρή για την υπόθεση της σάτιρας του.
Πολύ σωστό η σάτιρα να μην διώκεται ποινικά όσο σκληρή και να ‘ναι. Όμως το πρόβλημα με τον κ Λάκη είναι άλλο. Κάνει συχνά εκπομπή και επαναλαμβάνετε. Όσο χαμηλά και να έχει κατεβάσει τους στόχους του.
Στους «10 μικρούς Μήτσους» έκανε εκπομπή κάθε μήνα, σχεδόν και καταπιανόταν με πολιτικά και κοινωνικά θέματα ή με προβεβλημένους ηθοποιούς.
Τώρα; Τώρα συμβαίνει το εξής. Την βράδυνή εκπομπή της Κυριακής που έκανε ο κ. Γρηγόρης Αρναούτογλου δεν την έχω δει ποτέ. Αλλά το τι παιχνίδι είχε με την αγελάδα το έμαθα απο τον κ. Λάκη. Τόσο χαμηλά έφτασε.
Είχε και κόντρα με τον κ. Κούγια. Τον έλεγε «μάντρα» λόγω του τρόπου που μπήκε στο Alter και κοντό. Θα δόσω δίκιο στον κ. Κούγια εδώ γιατί δεν το είπε μόνο μια φορά. Σε κάθε εκπομπή ήταν βασικός στόχος σχολιασμού.
Έτσι και με την κ. Σαρρή στατύρησε το «σταυρώστε με - σταυρώστε με» με το οποίο πολιτεύτηκε η κ. Σαρρή στις εκλογές το 2007. Και τι δεν έλεγε ως και ότι είναι «ροζ» είπε.. Την πρώτη φορά γέλασα πιστεύω γέλασε και η κ. Εφη, τη πρώτη φορά δεν είπε τίποτε για «ροζ». Αλλά το ξανάπε το ξανάπε έβαλε το «ροζ» και το ξανάπε.
Όσο και να μη το πιστεύω την δικαιολογώ που λέει λόγω της σάτιρας έχασε την βουλευτική έδρα.
Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Η επανάληψη
Κύριε Λάκη η τηλεόραση δεν είναι θέατρο. Να λες τα ίδια πράγματα και να σε βλέπουν, πολύ υπερβολικά λέω, χίλια διαφορετικά άτομα την μέρα. Στην τηλεόραση σε βλέπουν εκατομμύρια άτομα την μέρα.
Όμως την άλλη βδομάδα θα σε δούν τα ίδια εκατομμύρια άτομα. Που θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό. Δε θέλουν να δούνε πάλι ούτε τον «Μάντρα» ούτε την Σαρρή ούτε την γελάδα του Αρναούτογλου.
Για να ηρεμίσω από τις επαναλήψεις σου έχω να σε δω από το 2007. Προσπαθώ δηλαδή γιατί σε προβάλουν όσο δεν παίρνει οι εκπομπές «κοινωνικής κριτικής».

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Χανς Τεν κατε. Αιωνίως προπονητής του Παναθηναϊκού

Βγήκε ο προπονητής του Παναθηναϊκού χθες και είπε πως πέρυσι θα χάναμε απ την Καβάλα αν κάναμε τέτοιο παιχνίδι.
Φυσικά κ. Τεν κάτε. Το θέμα είναι πως δεν ισοφαρίσατε παίζοντας «στα ίσα» ή κάνοντας μόνο μερικά λάθη ο διαιτητής. Ο κ. Παππάς έπαιξε 50-50.
Δεν μοίρασε όμως το «καρπούζι στη μέση», αλλά έπαιξε 50 – 50 με τη λογική που είπε ο κ. Μποροβήλος, νομίζω δτο «Φως».
50 υπερ του παναθηναϊκού έπαιξε και 50 κατά της Καβάλας.
Και δεν ήταν ο μοναδικός αγώνας. και ο κ Ντάκος τα ίδια έκανε με τον Αρη, βέβαια εκεί χρειάστικε να δώσει πέναλτυ «μαϊμού» και με την ΑΕΚ ο κ. Κουκουλάκης.
Ετσι κ. Τεν κάτε οποιοσδήποτε θα μπορούσε να «κωουτσάρει» την ομάδα και δεν χρειάζετε η παρουσία σας.
Γιατί τα γράφω όμως εγώ αυτά όντας φίλος του Ολυμπιακού. Βλέπεις αγαπώ και το καλό ποδόσφαιρο. Όμως τώρα που το σκέφτομαι, πιο καλά να είναι προπονητής αυτός. Αρκεί κάποια στιγμή να συμορφωθούν τα «κοράκια».
Και θα συμμορφωθούν γιατί με την μπάλα που θα παίζει ο Ολυμπιακός, αν το δείγμα είναι σωστό, αρκεί οι άλλες ομάδες να μη σπρώχνονται πολύ, γιατί με τις ισοπαλίες υπάρχει μειον στην βαθμολογία (-2 βαθμοί)

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Εικοσιέξι χρόνια μετά

18 του Οκτώβρη χθες και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης για πρωθυπουργός της χώρας ο Γεώργιος Παπανδρέου ο νεότερος.
Όπως αναμενόταν βεβαίως πήρε 160 ψήφους, όλες των βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας την σκυτάλη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον νεότερο. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον νεότερο που παρατήθηκε και από πρόεδρος της ΝΔ και θα δώσει την σκυτάλη μετά από ψηφοφορία στα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ του 2007, στην Θεοδώρα – Ντόρα Κούβελου Μητσοτάκη (το Μπακογιάννη το κρατά καταχρηστικά).
Ετσι λειτουργεί η κληρονομική τηλεοπτική προεδρική δημοκρατία μας.

Τι σύμπτωση όμως ε; 18 Οκτώβρη ήταν όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έπαιρνε θριαμβευτική νίκη με 48,07% από τη ΝΔ. Έναντι 35,88. Τα αποτελέσματα τα βάζω στον 1ο πίνακα. Μια εξουσία, που με μια μικρή διακοπή 1989 με 1993 κράτησε ως τον θάνατό του ο Ανδρέας , και το ουσιαστικό τέλος του ΠΑΣΟΚ. Μόνο την τυπική πράξη διάλυσης χρειαζόταν να υπογράψει μετά τον θανατό του ο Σιμήτης.
Πήρε την εξουσία από τον Γεώργιο Ράλλη (έξι μήνες πρωθυπουργό, που τον έκανε πρωθυπουργό ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνος Καραμανλής ο γηραιότερος όταν έβλεπε την συντριβή να έρχεται και δεν ήθελε να την υποστεί). Να μη ξεχνιόμαστε κάτι τέτοιο έκανε ο Σημίτης για να μη χάσει πέταξε την ήττα στον Γεώργιο Παπανδρέου του Ανδρέα.
Να σημειώσουμε πως ο Κωσταντίνος Καραμανλής ο νεότερος φάνηκε πιο γενναίος μια που ενώ έβλεπε την ήττα να έρχεται προκάλεσε τις εκλογές. Δημεσιεύω Στον 2ο πίνακα τα αποτελέσματά της

Κρίσεις για και τα δυο γεγονότα θα κάνω σε επόμενα σχόλια μου μια που «καταπιάστηκα» πολλά πράγματα
Πως τα ‘φερε η τύχη όμως ε; Να ορκίζεται πρώτη φορά ο γιος τη μέρα τη πρώτης νίκης του πατέρα.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Δρυός πεσούσης...

Είναι ο τίτλος τού άρθρου του Aντώνη Kαρκαγιάννη στη χθεσινή Καθημερινή. Μια άποψη που συμφωνούν όλοι άσχετα αν τον ψήφισαν ή δεν τον ψηφίσαμε στις 4 του Οκτώβρη. Θεωρώ υποχρέωση μου να το δημοσιεύσω ακριβώς για του λόγους που εξηγεί ο κ. Αντώνης στην πρώτη παράγραφο.
Ολες αυτές τις μέρες αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να εκφράσω σεβασμό και συμπάθεια στον υπό παραίτηση πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, τον κ. Κώστα Καραμανλή. Οχι γιατί έχει κάποια σημασία, καμιά απολύτως. Ως πολίτης αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση και μια και η τύχη το έφερε να συμπληρώνω κάθε μέρα αυτή τη στήλη, μου επιτρέπεται να εκφρασθώ δημόσια.
Νομίζω ότι δεν είμαι ο μόνος που αισθάνεται έτσι, αλλά και πολλοί άλλοι, πολιτικοί οπαδοί και αντίπαλοι του Κώστα Καραμανλή. Είναι πρώτα οι ορατές και αδιόρατες εκφράσεις και χειρονομίες, τα ρητά και τα άρρητα του πολιτικού κόσμου στο σύνολο, ο σιωπηλός σεβασμός στο πέρασμά του, όπως μερικές στιγμές συμβαίνει όταν το πλήθος παραμερίζει και ανοίγει δρόμο για να περάσει ο ένας που αποχωρεί. Να μαρτυρούν άραγε όλα αυτά κάποια ελαφρά έστω, αλλαγή στα πολιτικά μας ήθη και έθιμα; Ας το ελπίσουμε γιατί μας το οφείλουν. Το οφείλουν κυρίως στο δημοκρατικό αντιπροσωπευτικό πολίτευμά μας, σαν μια έμπρακτη αναγνώριση ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος ζωής και ανανέωσης από την εναλλαγή της αποδοκιμασίας και επιδοκιμασίας από τον λαό. Είναι το έσχατο όριο του πολιτεύματός μας. Δεν πρόκειται ούτε για ήττα ούτε για νίκη. Απλώς είναι η ζωή που συνεχίζεται και ανανεώνεται.
Μερικοί αναφέρονται στον «πολιτικό πολιτισμό». Είναι κάτι περισσότερο, είναι η ουσία της δημοκρατίας όταν σεβόμαστε τον «άλλο», τον «διαφορετικό» σε οποιαδήποτε θέση και αν βρίσκεται. Πιστεύω ότι τα αισθήματα σεβασμού και συναντίληψης προς τον «ηττηθέντα» ηγέτη συμμερίζεται και ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Και το δείχνει.
Ελειψαν, ευτυχώς, οι πολλές και συνήθως εκ του πονηρού θρηνώδεις και υποκριτικές κραυγές για την «καμένη γη» που παρέλαβαν. Ο λαός καταδίκασε πολιτικά τη Ν.Δ. και έδωσε την εντολή στο ΠΑΣΟΚ, και σημασία πλέον έχει πώς θα χειριστεί αυτήν την εντολή με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Από το παρελθόν, το δικό του και των άλλων θα αντλήσει μαθήματα, αλλά θα κριθεί από πράξεις του μέλλοντος.
Ο Κώστας Καραμανλής αποδείχθηκε άξιος του σεβασμού μας. Με πολιτική ευθύτητα ανέλαβε τις ευθύνες του και δεν προσπάθησε να τις επιρρίψει σε άλλους. Και με αξιοπρέπεια αποχωρεί. Αφοσιωμένοι συνεργάτες του μέχρι χθες, υμνητές και κόλακες τον κατηγορούν τώρα, φανερά και κρυφά, για μύρια όσα. Χωρίς ποτέ να αναφέρονται στη δική τους πολιτεία και συμπεριφορά. Αλλοι με την επιπολαιότητά τους, άλλοι με αδεξιότητα και άλλοι με προκλήσεις ή απλώς απολαμβάνοντας νωχελικά τα αγαθά της εξουσίας ύψωσαν σιγά σιγά τα τείχη γύρω του, αυτόν τον ασφυκτικό κλοιό που ακύρωνε κάθε προσπάθεια να κυβερνηθεί η χώρα. Τώρα τον κατηγορούν και για όσα οι ίδιοι έπραξαν ή δεν έπραξαν.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Θα επανέλθει στη ρώτα του Τρίτου δρόμου;

Επεισόδια έγιναν χθες έξω από το υπουργείο εργασίας, μεταξύ εργατών της νυπηγοεπισκευαστικής και αστυνομίας.
Φωτιές σε κάδους και χημικά. Βλέποντας μάλιστα τα πρωτοσέλιδα των «φιλοκυβερνητικών» πλέον εφημερίδων η είδηση είναι υποβαθμισμένη. Μαλιστα στην Ελευθεροτυπία δεν υπάρχει καθόλου, Ούτε στο Βήμα.
Κοιτώντας τις εφημερίδες σήμερα το πρωί είδα στον «Ελεύθερο» σχετικά με τα γεγονότα στα Εξαρχία. «Δεν υπάρχουν λέει απροσπέλαστες περιοχές για την αστυνομία». Δεν το είδα αλλού. Σωστή και η δήλωση.
Αν την έκανε όμως κάποιος Νεοδημοκράτης θα γινόταν χαμός.
Άρχισε πάλι η ιδιότυπη ασυλία Δεν είναι πλέον μυγιάγγιχτοι οι δημοσιογράφοι των συνεταίρων. Ας ελπίσουμε όσο υπάρχει, κυβερνά δηλαδή το ΠΑΣΟΚ να διορθωθούν μερικά πράγματα με τους μετανάστες και τους αυτοαποκαλούμενους αναρχικούς, που ουσιαστικά δεν είναι.
Να μη χρεώσω, όπως είναι φυσικό και το κάνω πολλές φορές αυτό σε οπάδικο ως προς το ΠΑΣΟΚ αίσθημα. Που είναι αλήθεια πως το κάνουν πολλές φορές. Οπως ακριβώς στην περίπτωση αυτή οι αθλητικές οπαδικές εφημερίδες. Μία φαση δεν είναι για όλες φάουλ.
Στην πολιτική είναι οι μνήμες που έχουμε. Στις μνήμες του Έλληνα η Νέα Δημοκρατία είναι ταυτισμένη με την «Δεξιά» και μας βγαίνουν τα αντιδεξιά αντανακλαστικά. Ενώ επί ΠΑΣΟΚ για τα ίδια πράγματα όχι.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι από την άνοδο του κ. Κώστα Καραμανλή και του Σημίτη πήγε λίιιιιγο πιο αριστερά η ΝΔ και πιο δεξιά το ΠΑΣΟΚ ώστε να έρθουν πιο κοντά.
Ελπίζω τωρα με τον Γιώργο, όπως δείχνουν οι πρώτες του κινήσεις να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ στη ρώτα του.
Στου ΤΡΙΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ. Αυτού του δρόμο που χάραξε ο πατέρας του Γιώργου.
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Η δημοκρατικότητα του ΣυΡιΖα

Είχαμε χθες την ορκωμοσία των βουλευτών μας που εκλέχτηκαν στις 4 του Οκτώβρη.
Όλα πήγαν κανονικά. Όλα; Όχι. Ως συνήθως τα κόμματα της αριστεράς αρνήθηκαν τον θρησκευτικό όρκο. Με μια διαφορά. Το ΚΚΕ έμεινε στην αίθουσα την ώρα που ήταν εκεί η ιεραρχία ενώ ο ΣυΡιΖα αποχώρησε.
Το ΚΚΕ από το 1974 σταθερά δεν το δέχεται. Κι επειδή υπάρχει μια γνησιότητα σ’ αυτή την απόφαση παραμένουν οι βουλευτές στις θέσεις τους. Απλά δεν συμμετέχουν, αν και υπάρχουν και κάποιοι που συμμετέχουν, όπως η Λιάνα Κανελή, διαφωνούντος με τη στάση αυτή του κόμματος.
Ο ΣυΡιΖα τώρα επέλεξε τώρα, παλαιοημερολογίτικα (καθυστερημένα δηλαδή μια που οι παλιοημερολογίτες πάνε 15 μέρες πίσω) τελείως αποφάσισαν να ταχτούν υπέρ του πολιτικού όρκου. Έστειλαν μάλιστα επιστολή στο προεδρείο της Βουλής και μάλιστα του απάντησε ο κ. Σιούτας (επειδή δεν είχε οριστεί το νέο προεδρείο). Ως εδώ όλα καλά. Μπορεί να συμφωνείς ή διαφωνείς αλλά οι απόψεις είναι σεβαστές. Όμως, εδώ να δεις δημοκρατικότητα ε;. Αποχώρησαν όσο ήταν οι ιεράρχες στην αίθουσα. Γι’ αυτό μάλιστα η κ. Ηρώ Διώτη δεν τους συνόδευσε, όπως τους συνοδεύουν οι νεότεροι βουλευτές.
Εδώ δε μπορεί κάποιος να αρνηθεί την απόφαση του κόμματος
Γιατί κ. Τσίπα εσύ που κόβεσαι για τα δικαιώματα των μεταναστών; Εμείς οι χριστιανοί που βρίσκονται στο κόμμα σας δεν έχουν δικαίωμα να ορκιστούνε;
Και κατηγορείς για δικτατορικό το ΚΚΕ. Μάλλον πιο δικτατορικός χώρος ειναι ο δικός σας, και κόβεσαι μόνο γι’ αυτούς που προβάλουν τα τηλεοπτικά κανάλια. ΑΙΣΧΟΣ!!!

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Ο Γιώργος φαίνεται πως έχει καλές προθέσεις
αλλά γιατί δεν φτάνουν

Μόλις πριν λίγο τελείωσε η ομιλία του κ. Γιώργου Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική ομάδα. Ήταν πολύ καλή.
Βέβαια θετικές είναι και οι ως τώρα αποφάσεις. Για τις αγροτικές, συντάξεις, για τους εκπαιδευτικούς, για τους αστυνομικούς, και τα υπουργικά αυτοκίνητα.
Ετσι και τώρα μίλησε θετικά για πολλά πράγματα. Άρα θέλει να κάνει πράγματα. Όμως υπάρχουν νόμοι. Και να θυμηθούμε τον Γιώργο Σουρή «ένα νόμος χεριαζόμαστε περί εφαρμογής των νόμων».
Άλλωστε καλές προθέσεις είχε και ο κ. Κώστας Καραμανλής που μιλούσε για επανίδρυση του κράτους που τον κυνηγήσαν μεν ανελέητα τα γνωστά ΜΜΕ προδόθηκε όμως και απο δικούς του ανθρώπους που «χώσαν», έτσι ξεδιάντροπα, το χέρι στο μέλι της Εξουσίας.
Όπως προδόθηκε και ο Ανδρέας Παπανδρέου από πολλούς έμπιστους. Που μερικούς δεν μπορούσε να τους διώξει. Θυμίζω ξανά την απόλυση από το υπουργείο Βιομηχανίας του Σιμήτη στην Συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ του ’95.
Βέβαια ο Ανδρέας έκανε κι ένα σοβαρό λάθος. Έδωσε πολλή δημοκρατία στους Ελληνες και δεν μπορούσαν να τη διαχειριστούν. Υπόσχομαι να αναφερθώ άλλη στιγμή αναλυτικά σ’ αυτή την άποψή μου.
Κανείς άλλος (αν εξαιρέσουμε τον Κων/νο Καραμανλή που κάι προθέσεις είχε και δημιούργησε, μια ποτ ξεκίνησε από το μηδέν) δεν είχε προθέσεις.
Μάλλον θα εξαιρέσουμε ακόμη τους υπηρεσιακούς, τον Γιώργο Ράλλη που είχε λίγο χρόνο τον Τζανή Τζανετάκη που έγινε πρωθυπουργός για να βάλει φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Ξενοφόντα Ζολώτα που βγήκε πρωθυπουργός να βγάλει πρωθυπουργό τον (φτου, φτου) Μητσοτάκη.
Ο Μητσοτάκης και ο Σημίτης απλά δεν είχαν ούτε προθέσεις.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Βγάζουν πρόεδρο της ΝΔ την Ντορα

Βρήκαν τώρα θέμα. Τα εσωκομματικά της ΝΔ. Όπως θα έβρισκαν και το χαν κάνει το 2007 με τα του ΠΑΣΟΚ.
Σπρώχνουν όσο δεν παίρνει την κ. Μπακογιάννη που μάλλον τελικά θα εκλεγεί. Αλλά έχουμε συζητήσεις επί συζητήσεων για το από που θα πρέπει να γίνει γ εκλογή της ΝΔ. Από έκτακτο συνέδριο; Με συνοπτικές διαδικασίες; Αυτό δεν το βλέπει κανείς θετικό. Όλοι οι «σχολιαστές» είναι υπέρ της απ’ ευθείας εκλογή από την βάση. Βλέπεις πρέπει να «ενημερώσουν» τον κόσμο για το πόσο καλή είναι η κ. Ντόρα να λένε μετά για λαϊκό όρισμα.
Να πούμε και του στραβού το δίκιο, τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και η Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν για «ένα φεγγάρι» αντίπαλοι αφού είχαν κάνει δικό τους κόμμα. Βέβαια αν θυμάμαι καλά (για τον κ. Αβραμόπουλο έχω αμφιβολίες) τους ςίχαν διώξει οι τότε αρχηγοί.
Ο ποιό αγνός απ’ όλους αυτούς κι όταν λέω αγνός εννοώ χωρίς υστερονουλίες, φαίνεται ο νομάρχης Θεσσαλονίκης κ. Πάνος Ψωμιάδης. Αυτός βλέπεις κάνει ότι του ‘ρθει στο μυαλό του. Ντύνεται Ζορό, προσπαθεί να σηκώσει χαρταετό και άλλα τέτοια. Να ‘μαι ειλικρινής πλέον είμαι πλέον υποστηρικτής του στην διαδοχή του κ. Καραμανλή.
Οπότε επειδή ο πρωινές εκπομπές δε θα ασχολούνται με τίποτε άλλο. Η Ελεονώρα Μελέτη ως να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα κέρδισε ένα τηλεθεατή. Και μου λείπει η Ελεονώρα απ’ την εποχή του «πρωινού καφέ». Τωρα αντί της Πόπης Τσαπανίδου δεν ξέρω θα ψάξω.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Ένα κάλο «γλείψιμο» για τον Μπάρακ

Στον Μπάρακ Ομπάμα λέει το βραβείο νόμπελ ειρήνης. Μετά από ούτε ενός χρόνου θητεία.
Γιατί; Σταμάτησε του πολέμους; Έβαλε το «χέρι του» να σταματήσουν να υπάρχουν διάφορες τοπικές διαφορές; Όχι. Τότε; Γιατί;
Γιατί έδωσε ελπίδα λέει στον κόσμο. Σωστό αλλά νόμπελ ειρήνης γιατί;
Νόμπελ ελπίδας ναι. Νόμπελ αισιοδοξίας ναι.
Τέτοια ελληνικά νόμπελ πρέπει να δωθούν και στον Γιώργο Παπανδρέου, άσχετα αν διαψευστούμε απ’ τα σκουλήκια και τις οχιές που έχει γύρω του. Μήπως έχει γύρω του τέτοια ερπετά και ο Ομπάμα; Κι αν έχει; (που σίγουρα έχει, γιατί ο δυνατός τα τραβάει σκουλήκια και κάθε είδους φίδια) γιατί νόμπελ ειρήνης από τώρα;
Μα για να τον «γλείψουμε» λίγο. Γιατί αυτοί οι έγχρωμοι θέλουν καλόπιασμα μια που είναι σαν τις συμπαθείς αγελάδες.

Δεν ξέρουν την δύναμη τους. Και οι κτηνοτρόφοι μας τις καθησυχάζουν συνέχεια να μην καταλάβουν πόσο δυνατές είναι και επαναστατήσουν. Ώστε να μπορούν να τις αρμέγουν όσο θέλουν. Κάτι τέτοιο κάνουν και οι ακαδημαϊκοί τε τον κ. Ομπάμα να μην επαναστατήσουν οι ομόφυλοι του.
Βλέπεις δεν μπορέσαν να σταματήσουν έγκαιρα την εκλογή του.
Ετσι δεν βαριέσαι ενα νόμπελ είναι ας το πάρει ο ηλιοκαμένος (κατά τον κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι)

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Περί κ. Ελενης (και της κ. Πόπης)

Λόγω υποχρεώσεων δεν είχα σχόλιο μου την Παρασκευή, γι’ αυτό βάζω κάτι παλιό αλλά αδημοσίευτο.
Η κ. Διαμαντικού πρόσφατα στα Νέα, «τα βάζει» με την κ. Ελένη Μενεγάκη για τις ενδυματολογικές επιλογές της.

Ή δεν έχει δει καθόλου την Ελένη, που δεν φαντάζομαι να έχει συμβεί. Ή όπως λέει μεταξύ άλλων, στο yupi.gr o Θοδωρής Γεωργακόπουλος: “Τι δουλειά ακριβώς είναι ο «τηλεκριτικός»; Κάποιος που κάθεται και βλέπει τηλεόραση όλη μέρα και γράφει τις εντυπώσεις του; Ναι, η αντίρρησή μου δεν έχει να κάνει ακριβώς με το θέμα μας, δεν είναι καν αντίρρηση per se, είναι παρατήρηση. Ένας τηλεκριτικός σαν την Πόπη Διαμαντάκου αυτή τη δουλειά κάνει: Βλέπει τηλεόραση. Ελληνική τηλεόραση. Την ώρα που εμείς είμαστε σε δουλειές και βόλτες μιλώντας με κανονικούς ανθρώπους, ή την ώρα που κατεβάζουμε ξένες σειρές και χαζεύουμε στο Τwitter, η Πόπη Διαμαντάκου βλέπει «Κους Κους», «Λάκης ο Γλυκούλης» και «Love Bites». Σκέψου το αυτό. Βάλ' το στην εξίσωση. Τι παραστάσεις έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Τι αντιλήψεις για την αισθητική, την ηθική και το χιούμορ μπορείς να αποκτήσεις αν βλέπεις κάθε μέρα όλη μέρα ελληνική τηλεόραση; Οπότε ναι, αυτή είναι μια εξήγηση για την έκρηξη της κυρίας Διαμαντάκου. Ποιος ξέρει πόσο υποφέρει αυτή η ψυχή.” Αν είναι έτσι (με το συμπάθιο κ. Πόπη) έχουν καεί τα εγκεφαλικά της κύτταρα.
Γιατί αν πω τις κακίες που σκέφτικα μόλις το είδα, όπως και οι πιο πολλοί Έλληνες, θα γίνω πρόστιχος και δεν το θέλω.
Πάντα έτσι δεν ντυνόταν η κ Ελένη μόλις ένιωθε την καυτή ανάσα κάποιου πίσω της (στα νούμερα της AGB); Τώρα θα αρχίσει να λέει και για τις απορίες της. Λες και δεν ξέρουμε ότι είναι τετραπέρατη. Αλλά αρέσει και αυτό.
Η φωτογραφία της κ. Ελένης είναι μόνο λίγο πιο κάτω απ’ το πρόσωπο, για επίτηδες. Ευτυχώς δεν έχει ντεκολτέ το φόρεμά της και πειράξει καμμία κ. Πόπη. Όσο για τα μαλλιά όλοι λέμε πως δεν υπάρχουν πρόστιχες καταστάσει και λόγια ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΤΙΧΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Η πολιτική μας ζωή

Ενα ενδιαφέρον άρθρο του Αντώνη Καρκαγιάννη από την «Καθημερινή» του Σαββάτου πριν τις Εκλογές. Όσο για το χθεσινό μάλλον, γιατί δεν είμαι και τόσο προγραμματισμένος, θα το «ανεβάσω» αύριο. Το συγκεκριμένο κείμενο έχει ως εξής:

Συμμαχίες


Συχνά γράφεται και λέγεται ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει κουλτούρα πολιτικών συμμαχιών. Πράγματι, δεν υπάρχει ούτε κουλτούρα ούτε πρακτική εμπειρία. Αν δεν κάνω λάθος η μόνη περίοδος που επιχειρήθηκε να κυβερνηθεί η χώρα με πολιτικές συμμαχίες κομμάτων του Κέντρου ήταν αμέσως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο και τις εκλογές του 1950, τις τελευταίες που διενεργήθηκαν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Εκ των υστέρων εκείνες οι κυβερνήσεις αξιολογούνται αρκετά θετικές σε δύο κυρίως τομείς: σε μια πρώτη προσπάθεια οικονομικής ανόρθωσης και στην αποκατάσταση κάποιας ηρεμίας έπειτα από τις αγριότητες και τον διχασμό του πολέμου. Επειδή ακριβώς αυτά τα δύο σημεία υπήρξαν κρίσιμα και προκαλούσαν πολιτική αναταραχή οι συμμαχικές εκείνες κυβερνήσεις αποδείχθηκαν θνησιγενείς ή βραχύβιες. Το πείραμα δεν επαναλήφθηκε...
Εν τούτοις, σήμερα, που βλέπουμε τα γεγονότα του παρελθόντος με κάποια νηφαλιότητα, θα μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε υπόγειες και αφανείς κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες πίσω από την κυβέρνηση του Παπάγου (1952) και προπαντός πίσω από τις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή (1955-1963). Ο Παπάγος, νικητής των εκλογών του 1952 με το εντυπωσιακό 52%, προσέφερε ισχυρή συνεκτική ύλη, την αναμφισβήτητη δύναμή του. Μονόπλευρη, μονολιθική και ενίοτε άγρια, αλλά δύναμη γύρω από την οποία από πίστη, από ανάγκη ή από φόβο, συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία του έθνους. Με έναν και μοναδικό σκοπό: να ξαναστήσει το σπίτι του που είχε καεί και γκρεμισθεί.
Το ίδιο «λαϊκό μέτωπο» για την ανόρθωση, παρά τον διχασμό και τις διώξεις, άτυπο και αφανές αλλά πραγματικό, στήριξε την οκταετή διακυβέρνηση Καραμανλή και ήταν αυτό που ουσιαστικά χάρισε μοναδική σταθερότητα. Ο Κ. Καραμανλής και το περιβάλλον του δεν απέφυγαν άλλα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, για να διαμορφώνουν πλειοψηφίες. Διέθεταν όμως την πιο συμπαγή και συνεκτική μάζα ψηφοφόρων.
Στα μεταπολιτευτικά χρόνια, σε μεγάλο μάστορα κοινωνικών συμμαχιών αναδείχθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Με τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου όρισε με ακρίβεια το σημείο, το κέντρο της νέας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας. Πολιτικά και κομματικά ήταν το σημείο επαφής (αλλά και τριβής) μεταξύ της παραδοσιακής Αριστεράς και του Κέντρου, όπως διαμορφώθηκε τη δεκαετία του ’60 και την περίοδο της Δικτατορίας. Μεγαλύτερη όμως σημασία είχε η κοινωνική συμμαχία των «μη προνομιούχων» εσωτερικά αντιφατική, αλλά αχανής. Ηταν τόσο ευρεία αυτή η συμμαχία ώστε, για μεγάλο διάστημα, έδωσε στον Ανδρέα Παπανδρέου τη δυνατότητα να καπηλεύεται τα συνθήματα της Αριστεράς και να της αποσπά οπαδούς, αλλά την κομματική Αριστερά να την κρατάει, ενίοτε περιφρονητικά, στη γωνία.
Κάπως έτσι φαίνεται ότι διαμορφώθηκε η πολιτική δεξαμενή της κεντροαριστεράς και απέναντι στην κεντροδεξιά εξακολουθεί να είναι ο άλλος πόλος της κομματικής αντιπαράθεσης.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Ο κόσμος δεν επηρεάζεται πολύ

Παρατηρώντας ξανά τα αποτελέσματα χθες (Τρίτη) συνειδητοποίησα πως ο κόσμος δεν επηρεάζεται πολύ ευτυχώς από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Επηρεασμού).
Στην ιστοσελίδα του υπουργείου είδα συγκριτικά στοιχεία των 2 τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων. Επικεντρώθηκα στον αριθμό ψήφων κι όχι στα ποσοστά. Έτσι κάνω συνήθως όταν έχω στοιχεία μια που τα ποσοστά επηρεάζονται από την αποχή τι είδα;
Για το ΠΑΣΟΚ
Λάρισα:77,559 (την Κυριακή),72,504 (Το 2007) διαφορά 5055
Μαγνησία: 52,033, 49,139 διαφορά 2894
Τρίκαλα: 50,159, 45,468 διαφορά 4691
Καρδίτσα: 44,537, 41,106 διαφορά 3431
Αντίστοιχοι αριθμοί είναι σ’ όλη Ελλάδα
Για τη ΝΔ έχουμε (μια που πιάσαμε την Θεσσαλία ας τη δούμε εκεί
Λάρισα: 68,747 (την Κυριακή), 85,576 (Το 2007) διαφορά -16829
Μαγνησία: 45,801, 58,501 διαφορά -12700
Τρίκαλα: 41,815, 52,892 διαφορά -11077
Καρδίτσα: 41,004, 52,209 διαφορά -11205
Την ίδια αντιστοιχία έχουμε παντου.
Η πτώση δηλαδή της ΝΔ δηλαδή είναι πολλαπλάσια από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό τη σημαίνει; Ότι τον λαό μας κάτι τον πείραξε και δεν αγάπησε ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ όπως θέλαν οι τηλεπαπαρολόγοι.
Τον πείραξε η πολιτική; (οικονομική και κοινωνική); Τον πείραξαν τα σκάνδαλα; Τον πείραξαν τα λίγα έργα που γίνονται;
Κατά τη γνώμη μου τον πείραξε το ότι ο κ. Καραμανλής δεν «έπαιρνε κεφάλια» σε αποκαλύψεις σκανδάλων (Μόνο εκεί βλέπω πως κάναν αποτελεσματικά δουλειά τα ΜΜΕ)
Έπρεπε να πει λοιπόν (όπως μαθαίνω έκανε ο θείος του Κωνσταντίνος Καραμανλής μια που δε το θυμάμαι σε τέτοιες περιπτώσεις).
- Έλα εδώ κ Παυλίδη που μας κουνάς το δάχτυλο. Παρατήσου αν δε θες να σε ξαποστείλω
Κι εδώ είναι το στοίχημα του Γιώργου Παπανδρέου. Αν εμφανιστούν τέτοια φαινόμενα, που αναπόφευκτα θα υπάρξουν, να φερθεί όπως ο χαρισματικός πατέρας του Ανδρέας Παπανδρέου. Να τους κατεβάσει δηλαδή απ’ το τρένο.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Η ιδέα του Ανδρέα και η πράξη του πρωθυπουργού μας

Αρχικά να ζητήσω συγγνώμη απο τον σκιτσογράφο κ. Ανδρέα Πετρουλάκη που παίζω με το όνομά του. Και το λέω αυτό γιατί όταν ο Σημίτης ήταν στα φόρτε του, εκσυγχρονιστής δημοσιογράφος του «Κήρυκα» είχε γράψει στον τίτλο του άρθρου του, «Μας τα ‘λεγε ο Ανδρέας».
Διαβάζοντάς το είδα των εννοούσε τον κ. Ανδριανόπουλο. Όταν τον συνάντησα διαμαρτυρίθηκα για την ιεροσυλία,
Ζητάω προκαταβολικά συγγνώμη γιατί δεν ξέρω πως θα το πάρει ο ίδιος ο κ. Πετρουλάκης αν μου κάνει την τιμή και πέσει η ματιά του στο σχόλιό μου.
Το σκίτσο λοιπόν που έχω σήμερα το δημοσίευσε στην «Καθημερινή» τη περασμένη Παρασκευής.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου όπως όλοι γνωρίζουμε έκανε την κ. Κατσέλη το ενιαίο πλέον υπουργείο Οικονομίας και Ναυτιλίας κι όχι Οικονομίας και Αιγαίου όπως λέει ο Ανδρέας.
Ανδρέας Πετρουλάκης βεβαίως.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Τα αποτελέσματα των εκλογών και προσδοκίες από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου

Λόγω των εκλογών δεν έγραψα χθες.
Είχαμε λοιπόν τα αποτελέσματα. Τα βρήκα και καλά και κακά.
Το ότι νίκησε το ΠΑΣΟΚ. Μάλλον ο τρόπος που νίκησε είναι καλό.
Δεν πήρε κανένα φοβερό ποσοστό. Απά η ΝΔ έπεσε πολύ. Δίκαια ή άδικα θα δούμε εν καιρώ
Το κακό είναι ότι 2 χρόνια τα συγκεκριμένα συγκροτήματα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Επηρεασμού) τον σιγοντάριζαν απροκάλιπτα.
Μέχρι το σημείο να μην έχουμε πια δελτία ειδήσεων και μόνο κάποιους Τηλεπαπαρολόγους να λένε τα δικά τους
Μάλιστα ο ΔΟΛ και το MEGA τον είχαν πολεμήσει στην προηγούμενη ήττα του.
Καλό είναι που ο κ. Μαγκούφης εκλέχτηκε και άρα τον δικαίωσαν που κατέδειξε νωρίς νωρίς τον «πολιτικό νανισμό» του Σημίτη.
Και αυτό είναι που ανεβάζουν την εκτίμηση μου τους Τρικαλινούς πολίτες
Δε μ’ άρεσε που εκλέχτηκαν (εσχάτοι βεβαίως) τα ορφανά του Σημίτη σε Λάρισα.
Άντε Γιώργο, δυνατά να αλλάξεις τα πράγματα και να φανείς αντάξιος γιος του πατέρα σου κι εγγονός του παππού σου.
Δείξε ότι είσαι άξιο τέκνο της Αχαϊας που έβγαλε σπουδαίους πολιτικούς (και τον κ. Στεφανόπουλο πέρα από τους στενούς συγγενείς σου). Και άφησε τα λαμόγια που ακονίζουν τα μαχαιροπίρουνα να φάνε πεινασμένους

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Η Θεσσαλία δείχνει πιο είναι το Νέο ΠΑΣΟΚ

Έφτασε η μεγάλη, έτσι θέλουν να την λέμε οι πολιτικοί μας μια που είναι η μέρα που μας επιτρέπουν να αποφασίσουμε: κατά τον γκρεμό ή το ρέμα, μέρα. Αύριο ανοίγουν στις 7 οι κάλπες και ψηφίζουμε.
Βάζω οπως κάθε Σάββατο το άρθρο από την «Καθημερινή». Αυτή τη φορά του κ. Πάσου Μανδραβέλη. Με αφορμή δηλώσεις του κ. Ζαγοριανού να μαυρίσουν, οι ΝεοΔημοκράτες, όσους του πίκραναν.
Με την ευκαιρία κάτι τέτοιο γίνετε και στο ΠΑΣΟΚ στη Λάρισα και στα Τρίκαλα.
Στη Λάρισα πρώτα έμεινε ένας και μόνο βουλευτής που ήταν και επί κυριαρχίας του και μάλιστα ήταν και υφυπουργός υγείας. ΄
Στα Τρίκαλα η κ. Μερεντίτη η κ Σούλα Μερεντίτη που αντίπαλοι της λέγαν το 2004 «ψηφίζω Σούλα για μια θεσούλα.
Εκεί είναι και π κ. Χρήστος Μαγκούφης. Που εσείς νωρίς νωρίς ο μέγεθος Σημίτη. «πολιτικό νάνο» τον χαρακτήρισε και είχε απόλυτο δίκιο.
Και τώρα το άρθρο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη υπό τον τίτλο
Ο λογαριασμός για τα «μπαρμπούνια»
Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini. gr
Προ ημερών ο κ. Στάμος Ζούλας δημοσίευσε σε τούτη εδώ την εφημερίδα μια διασκεδαστική παραβολή, που είχε να κάνει με τα ψηφοδέλτια και τα χαλασμένα μπαρμπούνια. «Σε ολιγοήμερες διακοπές ο κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης», έγραψε ο κ. Ζούλας, «ζήτησε στο μικρό ταβερνάκι του νησιού μια μερίδα τηγανητά μπαρμπούνια. Μόλις όμως του τα έφερε ο σερβιτόρος διαπίστωσε ότι το πιάτο μύριζε αφόρητα. Φώναξε τον καταστηματάρχη, προφανώς για να διαμαρτυρηθεί, αλλά αυτός του απάντησε ως εξής: “Ξέρετε τα μπαρμπούνια μας είναι γενικώς φρέσκα. Ομως στο τελάρο ξεπέφτουν και μερικά χαλασμένα. Διαλέξτε στο πιάτο σας όσα είναι καλά και πετάξτε ένα-δύο που μυρίζουν”. Δεν θα επεκταθώ στην αντίδραση του κ. Μεϊμαράκη, διότι το περιστατικό δεν συνέβη. Συμβαίνει, όμως, κάτι το παρεμφερές. Να είμαστε, τρόπον τινά, όλοι εμείς οι αποσβολωμένοι πελάτες και ο κ. Μεϊμαράκης ο “καινοτόμος” καταστηματάρχης... Ο υπουργός Αμύνης έχει τη γνώμη ότι στα ψηφοδέλτια δικαιούνται να συμπεριληφθούν οι πάντες και ότι την υποχρέωση για την αναγκαία “διαλογή” έχουν μόνον οι ψηφοφόροι, μέσω του σταυρού προτιμήσεως (!)» («Καθημερινή» 15.8.2009).
Αναδημοσιεύσαμε αυτήν την παραβολή όχι μόνο γιατί είναι εύστοχ, αλλά μπας και την διαβάσει και ο διάδοχος του κ. Μεϊμαράκη στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ο νυν γραμματέας κ. Λευτέρης Ζαγορίτης ο όποίος χθες ζήτησε πάλι από τους ψηφοφόρους να πάρουν το πιάτο από τον καταστηματάρχη και να ξεδιαλέξουν μόνοι τους τα βρώμικα μπαρμπούνια. Οπως είπε σε ραδιοφωνικό σταθμό, οι ψηφοφόροι πρέπει να μαυρίσουν όλους εκείνους η συμπεριφορά των οποίων ενόχλησε την παράταξη.
Σωστά, αλλά κατ’ αρχήν πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτό είναι μια τσάμπα έκκληση. Υπάρχουν πολλοί συνεπείς ψηφοφόροι της δεξιάς παράταξης, οι οποίοι πληγώθηκαν από τις συμπεριφορές των αξιωματούχων του κόμματός τους, μπορεί να χλευάστηκαν χωρίς να φταίνε στο καφενείο γι’ αυτές τις συμπεριφορές των στελεχών, οργίστηκαν με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά στο τέλος -έστω με βαριά καρδιά- θα ρίξουν στην κάλπη το γαλάζιο ψηφοδέλτιο. Είναι δεδομένο ότι αυτοί -είτε το ζητήσει ο κ. Μεϊμαράκης είτε κάνει την έκκληση ο κ. Ζαγορίτης- θα κάνουν την κάθαρση. Θα αποκλείσουν τους χειρότερους...
Με δεδομένο ότι οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα κάνουν τη δουλειά τους, το ερώτημα είναι αν οι αξιωματούχοι του κόμματος έκαναν τη δική τους. Εδώ υπάρχει μια μετάθεση ευθύνης. Δουλειά των ψηφοφόρων είναι να διαλέγουν από ένα ψηφοδέλτιο καλών τους καλύτερους. Δουλειά των κομματικών μηχανισμών -και φυσικά των στελεχών που τους απαρτίζουν- είναι να αποκλείουν τους χειρότερους. Και για να επιστρέψουμε στην παραβολή του κ. Ζούλα, είναι δουλειά του καταστηματάρχη να πετάει τα ψάρια που μυρίζουν και από τα καλά που θα αφήσει οι πελάτες θα πάνε στην κουζίνα να διαλέξουν τα καλύτερα. Ετσι λειτουργεί η αγορά -γιατί αλλιώς έρχεται το υγειονομικό και σφραγίζει το μαγαζί-, έτσι πρέπει να λειτουργούν και τα κόμματα, διότι αλλιώς έρχονται εκλογές και μαζί τους η συντριβή.
Αυτό οι ψηφοφόροι τη Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να το γνωρίζουν για να ξέρουν πού θα στείλουν την επομένη των εκλογών τον λογαριασμό, για τα μπαρμπούνια...

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Και για όποιον δεν κατάλαβε την Kυριακή έχουμε εκλογές
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΔΕ ΝΙΚΗΣΕ ΑΚΟΜΗ

Τελειώνει αισίως η προεκλογική περίοδος και την Κυριακή πάμε στις κάλπες.
Τι συμπέρασμα που έβγαλα τον μήνα αυτό του «προεκλογικού πυρετού»; Ευτυχώς δεν ήταν τόσο υψηλός όσο σ’ άλλες εκλογές.
Τα ΜΜΕ κυρίως τα ηλεκτρονικά κάνουν ότι θέλουν Βγάλαν νικητή το ΠΑΣΟΚ μια βδομάδα πριν ανοίξουν οι κάλπες, μην πω απ τη στιγμή που προκήρυξε ο πρωθυπουργός μας εκλογές.
Ούτε το, MEGA κυρίως, ούτε οι εφημερίδες που είναι συνεταιρισμένες σ’ αυτό είδαν ήττα του κ. Παπανδρέου στα ντιμπέιτ.
Κανείς δεν είδε ότι είναι χοντράδες τα θα δώσουμε που λένε οι του ΠΑΣΟΚ.
Εγώ βλέπω σαν τώρα τον κ. Παπαδρέου να λέει «Δυστυχώς η κατάσταση που μας έφερε η ΝΔ είναι χειρότερη απ’ αυτή που περιμέναμε, γι αυτό αντι για αυξήσεις ΠΑΡΤΕ ΝΕΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ». Και τις εφημερίδες αυτές να έχουν πρωτοσέλιδο σε στενωπό μας βάζει ο Καραμανλής .
Δεν βλέπουν τον κ. Καραμανλή να προσπαθεί να είναι ειλικρινής και να μην υπόσχεται τίποτε. Και φυσικά δεν βλέπουν, όπως ποτέ δεν έβλεπαν, την κ. Παπαρήγα να φωνάζει πως «και οι δυο ενδιαφέρονται για το μεγάλο κεφάλαιο» και πως «κανείς δεν βάζει χέρι στις Τράπεζες που εξακολουθούν να έχουν υπερκέρδη εν μέσω κρίσης»
Έχω την αίσθηση πως αν νικήσει το ΠΑΣΟΚ (ναι δεν έγιναν ακόμη εκλογές) θα αποδειχθεί ότι ο λαός είναι υποχείριο των ΜΜΕ. Και αφού κάναν το πείραμα φουσκώνοντας τον Σύριζα τον Γενάρη κατατρομοκράτησαν τον κόσμο με την γρίπη έβγαλαν πάλι τους ανθρώπους με τους οποίους κάναν μια χαρά τις δουλειές τους.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Τι συμβαίνει;

Πήγα να αγοράσω χθες εφημερίδα και γυρνώντας σπίτι μου είδα ένα μεγάλο αυτοκίνητο να προσπαθεί με πολύ κόπο να περάσει ανάμεσα από τα τραπεζοκαθίσματα της Πατρόκλου.
Όταν έφτασα δίπλα του είδα ότι ήταν του γνωστού «τύπου» που πουλάει πάγο κι εφοδιάζει διάφορα καφέ. (Άκουσον άκουσον αγοράζουν πάγο οι «πόντιοι» λες και είναι ακριβή μια παγομηχανή).
Δεν το είχα ξαναδεί. Φαίνεται πως οι ιδιοκτήτες καφετεριών της Λάρισας στο μόνο που σκέφτονται λογικά, είναι να ανεβάζουν την τιμή των προϊόντων ή να ρίχνουν την ποιότητα τους να βγάλουν κανένα σεντ παραπάνω.
Είχε λοιπόν ο εν λόγω γάτος ένα «παπάκι» στην αρχή. Μετά αγροτικό που έναλε ένα ψυγείο πάνω. Τώρα, μια που τώρα το είδα αφού δεν το ψάχνω φυσικά, πιο μεγάλο αυτοκίνητο. Σε λίγο τι θα κάνει θα αγοράσει επικαθίμενο που γίνονται διεθνής μεταφορές; Πόντιος είναι κι αυτός και θέλει να ενοχλεί τον κόσμο;
Αυτό που το φτωχό μου μυαλό σκέφτεται είναι ότι μπορούσε να πάρει 2-3 «παπάκια» και με μερικούς πιτσιρικάδες να διαμείνει τον πάγο στους άμυαλους.
Αλλά μήπως είναι λίγο τσιγκούνης και δεν θέλει να δίνει ελάχιστα ευρώ στον άνθρωπο που θα διανέμει τον πάγο;
Για ακόμη μια φορά θα δώσω μομφή στην Αστυνομία. Δημοτική ή δημόσια.. Πως επιτρέπουν τέτοια αυτοκίνητα να μένουν στους πεζόδρομους όλες τις ώρες. Και μάλιστα όχι να πάνε σε παρκιγκ, αλλά για να «κονομήσει»