Στο μυαλό του Αντώνη

Να μπει στο μυαλό του πρωθυπουργού, που τα κατάφερε τόσο ...ωραία, κατά (και μετά) τα στην ΕΡΤ προσπαθεί να μπει η Ξένια Κουναλάκη στην Καθημερινή της περασμένης Πέμπτης 27 Ιουνίου

 * * *

Τι απέμεινε από το κλείσιμο της ΕΡΤ; Δύο εβδομάδες έχουν παρέλθει, μια κυβέρνηση έπεσε, ένας εταίρος αποχώρησε, τόνοι μελάνης χύθηκαν και ποιο ακριβώς ήταν το αποτέλεσμα της πράξης αυτής; Πρώτον, το «μαύρο» παραμένει. Δεύτερον, μετριοπαθείς υπολογισμοί των εργαζομένων τοποθετούν το κόστος του κλεισίματος από 300 εκατομμύρια ευρώ μέχρι μισό δισεκατομμύριο – ακόμη και υπερβολικές να είναι οι εκτιμήσεις τους, έστω ότι είναι τα μισά, πάλι πολλά είναι αν αναλογιστεί κανείς ότι για φέτος επρόκειτο να έχει πλεόνασμα 80 εκατ. Τα προαναφερθέντα ποσά προκύπτουν από τις αποζημιώσεις, τις ρήτρες συμβολαίων που έχουν αθετηθεί, τα διαφυγόντα διαφημιστικά έσοδα. Τρίτον, οι «καταληψίες» απολυμένοι εργαζόμενοι έχουν ηθικό δίλημμα αν πρέπει να εγκαταλείψουν τις εγκαταστάσεις του Ραδιομεγάρου, γιατί είναι χρεωμένοι με μεγάλο μέρος του εξοπλισμού. Τέταρτον, αν αποδεχθούν τη βραχύβια επαναπρόσληψή τους, χάνουν το δικαίωμα στο ταμείο ανεργίας. Πέμπτον, το «μοντέλο ΕΡΤ» απέδειξε περίτρανα ότι δεν είναι τρόπος αυτός για να μειωθεί-εξυγιανθεί το κράτος.
Σε πολιτικό επίπεδο τώρα: Πρώτον, η βιωσιμότητα της νέας κυβέρνησης αμφισβητείται, η πολιτική αστάθεια επανέκαμψε, ακόμη για ενδεχόμενο Grexit ξανακούσαμε έπειτα από πολύ πολύ καιρό. Δεύτερον, οι επενδυτές, οι τουρίστες και οι ντόπιοι επιχειρηματίες αναρωτιούνται εκ νέου κατά πόσον η Ελλάδα είναι ασφαλής για επενδύσεις, καταθέσεις, διακοπές. Τρίτον, η «υπεύθυνη» –ανεύθυνη κατ’ άλλους– Αριστερά δεν στηρίζει πλέον την κυβέρνηση, άρα η αποδοχή των κυβερνητικών αποφάσεων αναπόφευκτα συρρικνώνεται περαιτέρω. Τέταρτον, δύσκολα οι πολίτες μπορούν να πεισθούν ότι τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, οι κύριοι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, σκοπεύουν όντως να «προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις». Τέταρτον, η απαξίωση των θεσμών και η διάχυτη απογοήτευση βαθαίνουν. Πέμπτον, οι λαϊκίστικες αναγνώσεις των τελευταίων εξελίξεων πληθαίνουν και οι ψύχραιμες εκσυγχρονιστικές φωνές, που επιχείρησαν να συσπειρωθούν στο πρόσωπο της τρικομματικής, διασπώνται.
Τι σκεφτόταν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός όταν έπαιρνε τη μοιραία απόφαση; Ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Κάθε μέρα που περνάει, όμως, το κόστος, σε χρήματα και πολιτικό κεφάλαιο, μεγαλώνει. Από την άλλη, θα είχε ενδιαφέρον να ενημερωθούμε για την εξίσου αμφιλεγόμενη απόφαση της ΔΗΜΑΡ να εγκαταλείψει το τρένο. Γιατί το έπραξε; Για 600 υπαλλήλους – όση ήταν η διαφορά με την πρόταση του πρωθυπουργού για την ΕΡΤ; Για να διαμαρτυρηθεί για τον αυταρχισμό των μοναχικών του αποφάσεων; Επειδή έβλεπε ότι το τρικομματικό εγχείρημα οδηγείτο σε ύφαλο το φθινόπωρο; Ή επειδή θεωρούσε ότι το ΠΑΣΟΚ θα την ακολουθήσει και πίστευε ότι δεν θα φέρει ακεραία την ευθύνη μιας νέας αναμέτρησης; Ανάμεσα σε όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα, ένα είναι βέβαιο: ουδείς από τη ΔΗΜΑΡ μάς εξήγησε τι συνέβη στη σύσκεψη των τριών αρχηγών. Πώς, δηλαδή, εν μια νυκτί κατάφερε να μεταβληθεί από γενναίο κόμμα σε αποδιοπομπαίο τράγο, πηγή όλων των δεινών.

Πιο σπάταλη από την ΕΡΤ η γερμανική ραδιοτηλεόραση

Ο γνωστός Σίμος, εκτός από τις καταγγελίες για τη διαφθορά της ΕΡΤ (ξεχνώντας να ζητήσει συγγνώμη για τις ευθύνες της παράταξης που εκπροσωπεί), είπε πως κοστίζει ακριβά. Να δούμε πόσο ακριβότερη είναι η Γερμανική δημόσια τηλεόραση σύμφωνα με το Der Spiegel.

 * * *

Ως λιγότερο δαπανηρή από την γερμανική ραδιοφωνία και τηλεόραση αλλά με πολύ χαμηλότερη τηλεθέαση και ακροαματικότητα από αυτές, περιγράφει το γερμανικό περιοδικό Spiegel την ΕΡΤ, επιχειρώντας μία σύγκριση του ελληνικού οργανισμού με ανάλογους γερμανικούς.

«Η ελληνική κυβέρνηση διέκοψε τη λειτουργία της κρατικής ραδιοφωνίας, με την πρόθεση να ανοίξει ένας νέος φορέας που υποτίθεται θα έχει δώσει τέλος στη δήθεν σπατάλη. Θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο το γερμανικό σύστημα. Δεν είναι ομως μία καλή ιδέα», αναφέρει στην εισαγωγή του άρθρο του Spiegel.
«Η κίνηση αυτή ήταν τόσο δραστική, όσο και περίεργη: Εχοντας προηγηθεί λίγες μόνο ώρες συνεννόησης των τριών αρχηγών, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε την Tρίτη ότι κλείνει την κρατική ραδιοτηλεόραση. Τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη τα τρία τηλεοπτικά κανάλια και περισσότεροι από 20 ραδιοφωνικοί σταθμοί έπαυσαν να λειτουργούν. Περισσότεροι από 2.600 εργαζόμενοι απολύθηκαν από τη μία μέρα στην άλλη», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ο αρθρογράφος παραθέτει το σχέδιο της κυβέρνησης για τη νέα ΕΡΤ με 1.200 άτομα προσωπικό και μειωμένο τον προϋπολογισμό σχεδόν στο ένα τρίτο.
«Ως πρότυπο για τη νέα αυτή ραδιοφωνία η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε τα σύγχρονα συστήματα δημόσιας ραδιοφωνίας της Γερμανίας. Δεδομένης λοιπόν της σύγκρισης αυτής: πόσο ακριβά κοστίζει η δημόσια ραδιοτηλεόραση στην Ελλάδα και τη Γερμανία και τί προσφέρουν στους πολίτες;», διερωτάται ο αρθρογράφος και προχωρά στη σύγκριση των δύο δημοσίων φορέων.
«Συγκρίνοντας σε μία πρώτη φάση το συνολικό κόστος των δύο φορέων, το αποτέλεσμα για τη Γερμανία δεν είναι και πολύ κολακευτικό: ο προϋπολογισμός για τα τηλεοπτικά δίκτυα ARD και ZDF, καθώς και το δημόσιο ραδιοφωνικό σταθμό για φέτος θα ανέλθει στα 8,7 δισ. ευρώ, που σημαίνει 109 ευρώ ανά πολίτη. Στην Ελλάδα αντιστοίχως η κατά κεφαλήν επιβάρυνση από την ΕΡΤ ανέρχεται μόλις στα 26 ευρώ.Επίσης, αν κανείς υπολογίσει και το μέσο εισόδημα στην Ελλάδα είναι το μισό σε σχέση με τη Γερμανία, τα γερμανικά δημόσια μέσα ενημέρωσης κοστίζουν το διπλάσιο αναλογικά με τα ελληνικά», σημειώνει ο Ντίκμαν.
Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος, κάνει σύγκριση με τη ραδιοφωνία της Βαυαρίας, η οποία όπως επισημαίνει περιλαμβάνει 12,4 εκατ. κατοίκους, ενώ η Ελλάδα έχει 11,4 εκατομμύρια. Ωστόσο, φέτος θα κοστίσει 1.045.000 ευρώ.
Επίσης, το προσωπικό της ΕΡΤ φαίνεται πολύ λιγότερο: στη βαυαρική Ραδιοφωνία απασχολούνται 3.350 μόνιμοι υπάλληλοι και γύρω στους 1.500 συνεργάτες, δηλαδή ένα σύνολο περίπου 5.000 εργαζομένων έναντι 2.600 της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης, συνεχίζει το άρθρο.
«Ακόμη πιο συντριπτικά είναι τα στοιχεία σύγκρισης της ΕΡΤ με τις μικρότερες περιφερειακές μονάδες του ARD. Η ραδιοφωνία του Ζάαρ (Saarländische Rundfunk) παράγει πρόγραμμα για ένα εκατομμύριο ανθρώπους, πολύ λιγότερους από το 10% των 11,3 εκατομμυρίων Ελλήνων στους οποίους απευθύνεται η ΕΡΤ. Ο προϋπολογισμός του ανέρχεται στα 111,3 ευρώ και αναλογεί σχεδόν στο 40% του προϋπολογισμού της ελληνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Απασχολεί δε περίπου 559 υπαλλήλους και περίπου 150 εξωτερικούς συνεργάτηες, δυόμισι δηλαδή φορές περισσότερους από την ΕΡΤ συγκριτικά με τους πληθυσμούς του Ζάαρλαντ και της Ελλάδας», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Παράλληλα, το ZDF -το οποίο είχε χρησιμοποιήσει ως πρότυπο ο Ελληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος- σε κόστος είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με την ΕΡΤ. Τα κατά κεφαλή κόστη ανέρχονται στα 26 ευρώ για την ΕΡΤ και στα 25 για το ZDF, το οποίο όμως απασχολεί περίπου 8.000 άτομα συνολικά και δεν διαθέτει ραδιοφωνία, παρά μόνον τηλεόραση.

Ωστόσο, παραδέχεται ότι από πλευράς τηλεθέασης η ΕΡΤ όντως βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από τα δύο γερμανικά, καθώς συγκεντρώνει ένα ποσοστό της τάξης του 6%. Και τα ιδιωτικά κυριαρχούν σαφώς στην ελληνική αγορά. Αντιθέτως, στη Γερμανία το ZDF και το ARD βρίσκονται στην πρώτη τριάδα καναλιών ως προς τον αριθμό των τηλεθεατών, ενώ και οι ραδιοφωνικοί τους σταθμοί περιλαμβάνονται στους υψηλής ακροαματικότητας.

Αναδημοσίευση: http://gr.news.yahoo.com/spiegel-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CF%84-%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-062625332.html

New York Times: Οι Έλληνες τραπεζίτες θησαυρίζουν…

Το ότι κερδίζουν, στον καιρό κρίσης, οι Έλληνες Τραπεζίτες δεν το λέει ο ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ ή ο ΑΝΤΡΣΥΑ. Το λένε οι New York Times. Τελικά μάλλον τα συμφέροντα αυτών, μαζί με των εφοπλιστών τους βιομηχάνων και των άλλων κεφαλαιοκρατών, εξυπηρετούν οι κυβερνήσεις μας. Σίγουρα από το 2009 και μετά .

* * *

Περιθώρια μεγάλων κερδών για υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη από το πρόγραμμα διάσωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος διαβλέπει ο Landon Thomas, συντάκτης σχετικού δημοσιεύματος των N.Y Times.
Το πρόγραμμα που εκπονήθηκε από την.....
ελληνική κυβέρνηση και τους διεθνείς πιστωτές της για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών περιλαμβάνει μια «ασυνήθη» ρύθμιση: Οι νέες μετοχές στις τράπεζες θα παράσχουν στους επενδυτές δωρεάν και πιθανότατα εξαιρετικά επικερδή warrants, βάσει των οποίων θα δικαιούνται να αγοράσουν μελλοντικά περισσότερες μετοχές σε προκαθορισμένη τιμή.
Επειδή πολλοί από τους επενδυτές που αναμένεται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα είναι τα ίδια στελέχη που διεύθυναν τις τράπεζες όταν αυτές κατέρρευσαν, ο συντάκτης αλλά και άλλοι επικριτές θεωρούν ότι επιβραβεύονται παρά τα λάθη που διέπραξαν στο παρελθόν. Προσθέτουν επιπλέον ότι με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα αποποιείται πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η καμπάνια συγκέντρωσης κεφαλαίων ξεκίνησε στα τέλη του περασμένου μήνα και ολοκληρώνεται τον επόμενο, με στόχο τη συλλογή έως και 23 δισ. ευρώ από τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας. Με το δέλεαρ των warrants να χρησιμεύει ως το βασικότερο κίνητρο, η Τράπεζα Πειραιώς, η Εθνική Τράπεζα και η Alpha Bank έχουν ήδη επιτύχει να συγκεντρώσουν 2,9 δισ. ευρώ και να εξασφαλίσουν την μη εθνικοποίησή τους. Τα υπόλοιπα χρήματα θα δοθούν από Ευρωπαίους φορολογούμενους μέσω του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Όμως, οι οικονομικοί αναλυτές επιμένουν ότι τα δωρεάν warrants, όχι μόνο θα επιβραβεύσουν τους έχοντες εσωτερική πληροφόρηση αλλά και θα στερήσουν από την ελληνική κυβέρνηση δισεκατομμύρια ευρώ σε δημόσια έσοδα από την μη πώληση αλλά δωρεά των warrants.
Στο δημοσίευμα εκφράζεται τέλος η άποψη ότι η κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών δεν οφείλεται στο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, όπως κοινώς προβάλλεται, αλλά στα «κακά δάνεια», τα οποία κόστισαν στις ελληνικές τράπεζες 48 δισ. ευρώ. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις επιδόσεις και στα πιθανά κέρδη από τα δωρεάν εντάλματα του Μιχάλη Σάλλα και της Τράπεζας Πειραιώς.

Αναδημοσίευση: http://fonaklas.blogspot.gr/2013/06/ny-times_26.html

300 εκατ. ευρώ το κόστος από το κλείσιμο της ΕΡΤ οι εργαζόμενοι...

Η ΕΡΤ έκλεισε κι έπεσε μαύρο στις οθόνες των τηλεοράσεων μας (και βουητό στα ραδιόφωνά μας). Ο γνωστός Σίμος Κεδίκογλου είπε πως το κάνει αυτό (την κλείνουν δηλαδή) για να εξοικονομήσει χρήματα. Είναι λέει άντρο διαφθοράς. Αν αφήσουμε πως ένας από τους βασικούς διαφθορείς είναι το κόμμα το οποίο εκπροσωπεί και δεν είπε ένα συγγνώμη. Ας δούμε τι εξοικονομεί σύμφωνα με τους εργαζόμενους (συγγνώμη απολυμένους) στην ΕΡΤ.

 * * *

Ενός μαύρου τουλάχιστον 300 εκατομμύρια (ευρώ) έπονται. Το κλείσιμο της ΕΡΤ επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με ποσό που ξεπερνά το ετήσιο ανταποδοτικό τέλος για την κρατική ραδιοτηλεόραση, υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι της.
Και με...
μια σύντομη ανάλυση εξήγησαν πως η ζημιά των 300 εκατ. ευρώ για το δημόσιο, από την κατάργηση της ΕΡΤ, οφείλεται στις αποζημιώσεις των 2.650 υπαλλήλων, τα ποσά που προβλέπονται από τις ρήτρες διεθνών συμβάσεων, από πνευματικά δικαιώματα, την αθέτηση συμφωνιών και ακύρωση άλλων για παραγωγές προγραμμάτων, διαφυγόντα έσοδα από διαφημιστικές δαπάνες σε τηλεοπτικά προγράμματα (κυρίως σημαντικά αθλητικά γεγονότα).
Προκαλεί, ισχυρίζονται οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, σοβαρούς κλυδωνισμούς στην τηλεοπτική και κινηματογραφική αγορά. Ανεξάρτητοι παραγωγοί- σκηνοθέτες και οι περισσότερες εταιρείες παραγωγής που είναι συνεργάτες της ΕΡΤ, βρίσκονται- λένε- στη δύσκολη θέση να έχουν κάνει γυρίσματα σε εσωτερικό και εξωτερικό και δεν γνωρίζουν αν πρέπει να μοντάρουν και να ολοκληρώσουν τα έργα τους, ενώ άλλοι που τα έχουν έτοιμα δεν ξέρουν που πρέπει να τα παραδώσουν. Εκπομπές που προβάλλονταν, κόπηκαν στη μέση με ανυπολόγιστη ζημιά για τους παραγωγούς που τις είχαν τιμολογήσει και πρέπει να καταβάλουν ΦΠΑ αλλά και να πληρώσουν συνεργάτες. Οι συμβάσεις της κρατικής ραδιοτηλεόρασης ήταν σαν εγγυητικές επιστολές (προς τους παραγωγούς μεχρι να εξοφληθούν) για δάνεια από τράπεζες, οι οποίες- χωρις την ΕΡΤ πλέον- δεν ανταποκρίνονται.
«Θυμίζουμε ότι πέρυσι τέτοιο καιρό για ένα κενό 350 εκατ. ευρώ στο Β’ Μνημόνιο διεξαγόταν επί βδομάδες ένα δραματικό πινγκ πονγκ μεταξύ κυβέρνησης και Τρόικας για να καλυφθεί το ποσό από τα ειδικά μισθολόγια και τελικά υπήρξε ένα ακόμη «κούρεμα» των συντάξεων», παρατηρούν οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ.
Μόνον από συμβάσεις για μεταδόσεις αθλητικών γεγονότων (Confederation Cup, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Κ20, προκριματική φάση Champion’s League, Μεσογειακοί Αγώνες στην Τουρκία, Σιρκουί Μπίτς Βόλεϊ, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης- Πόλο, Παγκόσμιο πρωτάθλημα Στίβου- Μόσχα, αγώνες Φορμουλα 1, Eurobasket το Σεπτέμβριο) το ελληνικό δημόσιο θα χάσει με πρόχειρες εκτιμήσεις κάπου 70 εκατ. ευρώ (δεν περιλαμβάνονται οι χρηματικές κυρώσεις από ποινικές ρήτρες για μονομερή ρήξη συμβάσεων που δεν μπορούν να υπολογιστούν). Από την ΕΡΤ World θα ζημιωθεί κάπου έξι εκατ ευρώ (από μεταφορά διανομή και εκμετάλλευση σήματος).
Κονδύλι 9,8 εκατ. ευρώ από ΕΣΠΑ για την ανάπτυξη του αρχείου της ΕΡΤ και τη δημιουργία Οπτικοακουστικού Μουσείου στην Κατεχάκη κινδυνεύει να χαθεί με το κλείσιμο του ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Ο εξοπλισμός με τεχνολογία αιχμής για την ΕΡΤ HD κόστους οκτώ εκατ. ευρω «πάει στράφι» υποστηρίχθηκε, εφόσον η ΕΡΤ- με πιθανή αφαίρεση ψηφιακών συχνοτήτων- υποχρεωθεί να καταβάλει μίσθωμα σε ιδιώτη πάροχο δικτύου για να μεταφέρει το σήμα της.
Εφόσον μάλιστα βρεθεί εκτός ψηφιακού νυμφώνα «το δημόσιο θα μείνει χωρίς δικές του συχνότητες και χωρίς δικό του δίκτυο πομπών στην ψηφιακή τηλεόραση», έλεγαν.
Αποσαφήνισαν δε οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ πως δεν έχουν κάνει κατάληψη στο ραδιομεγαρο αλλά περιφρούρηση διότι- ισχυρίστηκαν- έχουν χρεωθεί με εξοπλισμό τον οποίον δεν θα αφήσουν στην τύχη του. Καλούσαν δε τον διαχειριστή της περιουσίας της ΕΡΤ να έρθει σε συνεννόηση μαζί τους για τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό της και κάλεσαν τον αρμόδιο υφυπουργό, Παντελή Καψή σε διάλογο για να βρεθεί λύση στο ζήτημα.

Αναδημοσίευση: http://www.peramatozoa.net/2013/06/300.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Peramatozoa+%28peramatozoa%29

Έκθεση του ΔΝΤ εξηγεί γιατί στην Ελλάδα η φοροδιαφυγή...συμφέρει!

Έπρεπε να περάσουν 3 χρόνια να καταλάβουν τα Αμερικανάκια τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τις πολιτικές που μας επιβάλουν. Να δούμε πότε θα τα καταλάβουν και οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοί» μας.

Το ΔΝΤ εξηγεί σε ειδική μελέτη του το (υπάρχει εδώ) πώς οι Έλληνες προτρέπονται από το φορολογικό σύστημα να φοροδιαφύγουν για να επιβιώσουν. Η έκθεση καταγράφει όλες τις διαδικασίες που κυριαρχούν στο φορολογικό σύστημα και δίνει ελαφρυντικά στους Έλληνες για την επιλογή τους να αποκρύπτουν σημαντικό μέρος του εισοδήματός τους, στερώντας από το ελληνικό δημόσιο ταμείο σημαντικούς πόρους. Η έκθεση του Ταμείου, που έχει ολοκληρωθεί εδώ και καιρό αλλά δημοσιοποιήθηκε διακριτικά πρόσφατα, αφορά τη φορολογική διοίκηση, τη φορολογία και τη φοροδιαφυγή και ουσιαστικά εξηγείται με λεπτομέρειες γιατί το να πληρώνει κάποιος φόρους στην Ελλάδα είναι παράλογο!

Με βάση όσα αναλύονται στην έκθεση, η οποία έχει συνταχθεί από τετραμελή!!! ομάδα  εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ, οι λόγοι που εντοπίζονται και για τους οποίους είναι παράλογο να πληρώσει κάποιος φόρους στην Ελλάδα είναι οι εξής:

 * * *

1. Η μη πληρωμή φόρων είναι ένα μέσο για να παραμείνει μια επιχείρηση ή ένας ελεύθερος επαγγελματίας στην αγορά, δηλαδή να μη βάλει λουκέτο. Όπως περιγράφεται στην έκθεση, ο φορολογούμενος που είναι καθ΄ όλα τυπικός στις φορολογικές του υποχρεώσεις χρεώνει 23% ΦΠΑ στα προϊόντα και στις υπηρεσίες του, ασφαλίζει τους εργαζομένους του και καταβάλλει συνολικές εισφορές και φόρους ύψους 43% των ακαθάριστων αποδοχών τους και καταβάλλει φόρους κερδών και εισοδήματος δηλώνοντας όλα τα εισοδήματά του. Στο τέλος, επειδή αντιμετωπίζει αθέμιτο ανταγωνισμό από επιχειρήσεις και επαγγελματίες που δεν πληρώνουν όλα τα παραπάνω και φοροδιαφεύγουν, θα αναγκαστεί να βάλει «λουκέτο»! Στην άλλη πλευρά βρίσκεται ο φοροφυγάς, ο οποίος δεν χρεώνει ή «τσεπώνει» τον ΦΠΑ 23%, απασχολεί ανασφάλιστο προσωπικό και, παρά το γεγονός ότι δεν είναι τόσο παραγωγικός, καταφέρνει να μένει στην αγορά εκμεταλλευόμενος πολύ υψηλά περιθώρια κέρδους λόγω της μη πληρωμής φόρων και εισφορών.

2. Η πληρωμή των προστίμων για την απασχόληση ανασφάλιστων εργαζόμενων είναι πιο συμφέρουσα σε σχέση με την πληρωμή των εισφορών για τους εργαζομένους! Η επιχείρηση που είναι τυπική επιβαρύνεται με ένα συνολικό εργατικό κόστος για φόρους και εισφορές ύψους 43% των ακαθάριστων αποδοχών των εργαζόμενων. Αντίθετα, η επιχείρηση που απασχολεί ανασφάλιστους κατά μέσο όρο ελέγχεται από την Επιθεώρηση Εργασίας μία φορά κάθε 10 χρόνια και, εφόσον εντοπιστεί ανασφάλιστη εργασία, τότε της επιβάλλεται πρόστιμο 500 ευρώ για κάθε ανασφάλιστο εργαζόμενο. Δηλαδή το πρόστιμο είναι ο μισθός, οι εισφορές και οι φόροι για έναν μόνο μήνα ενός εργαζόμενου. Οι συντάκτες της έκθεσης σημειώνουν ότι ο νόμος προβλέπει και την ποινή της διακοπής λειτουργίας, η οποία όμως επιβάλλεται σπανίως.

3. Η μη δήλωση του εισοδήματος επιφέρει μικρότερες κυρώσεις από τη δήλωσή του και τη μη πληρωμή των σχετικών φόρων στη συνέχεια. Ο φορολογούμενος ο οποίος δηλώνει όλο το εισόδημά του βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βεβαίωση του φόρου. Για να πληρώσει, μπορεί να δανειστεί από μια τράπεζα με τραπεζικό επιτόκιο. Αν δεν πληρώσει, θα χρεωθεί με μηνιαίο επιτόκιο 1% και θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να διωχθεί και ποινικά. Ο φορολογούμενος που δεν θα δηλώσει το εισόδημά του είναι σχετικά απίθανο να εντοπιστεί από τις φορολογικές Αρχές. Ακόμα και αν εντοπιστεί, θα μπορέσει να συμβιβαστεί με την Εφορία για να πληρώσει πολύ λιγότερα από τα πρόστιμα που του επιβάλλονται, ενώ παύει και η ποινική του δίωξη. Μάλιστα, εφόσον πληρώσει και εφάπαξ τα πρόστιμα που θα του επιβληθούν, γλυτώνει και επιπλέον 5%.

4. Η αναμονή για την επόμενη ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης οφειλών. Ο φορολογούμενος που είναι συνεπής στις φορολογικές του υποχρεώσεις πληρώνει στην ώρα τους όλους τους φόρους που του βεβαιώνονται. Ο φορολογούμενος που δεν είναι συνεπής περιμένει την επόμενη ευεργετική ρύθμιση. Εφόσον και πάλι δεν μπορεί να πληρώσει, τότε σταματά να πληρώνει και περιμένει την επόμενη ευεργετική ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης που θα προσφέρει έκπτωση στις προσαυξήσεις.

5. Είναι πιο συμφέρον να προσφύγεις στα δικαστήρια, παρά να πληρώσεις τους φόρους που σου βεβαιώνονται μετά τη διενέργεια ενός φορολογικού ελέγχου. Όπως σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης του ΔΝΤ, ο φορολογούμενος που εντοπίζεται να φοροδιαφεύγει βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βεβαίωση πρόσθετων φόρων, προστίμων και προσαυξήσεων. Αυτούς τους πρόσθετους φόρους μπορεί να τους πληρώσει σε έως και 36 μηνιαίες δόσεις. Ωστόσο, λίγοι πληρώνουν. Συμφέρει να ακολουθήσουν μια διαφορετική οδό διαφυγής. Προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, όπου η συζήτηση της υπόθεσής τους καθυστερεί έως και 10 χρόνια για να πραγματοποιηθεί. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις οι αποφάσεις των δικαστηρίων δικαιώνουν τους φοροφυγάδες.

6. Χορηγούνται συνεχείς παρατάσεις στις προθεσμίες εκπλήρωσης των φορολογικών υποθέσεων. Οι φορολογούμενοι που είναι συνεπείς εκπληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις εγκαίρως και πληρώνουν και τους φόρους τους εγκαίρως. Αντίθετα, πολλοί περιμένουν τη χορήγηση παράτασης, η οποία συνήθως δίνεται, και καθυστερούν με αυτόν τον τρόπο και την πληρωμή των φόρων.

7. Οι φορολογούμενοι νιώθουν ότι οι φόροι τους δεν έχουν κάποια ανταποδοτικότητα. Καλούνται να πληρώσουν φόρους και την ίδια στιγμή ξοδεύουν αδρά για βασικές κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι η παιδεία, η υγεία και οι μεταφορές. Στην παιδεία τα νοικοκυριά αιμορραγούν οικονομικά, λόγω της παραπαιδείας (φροντιστήρια κ.λπ.), ενώ στην υγεία αναγκάζονται να πληρώνουν ποσά κάτω από το τραπέζι, όπως είναι το γνωστό «φακελάκι». Στις μεταφορές αναγκάζονται να πληρώνουν πολύ ακριβά διόδια για τη χρήση αυτοκινητοδρόμων. Την ίδια στιγμή, οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος είναι στην καλύτερη περίπτωση χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους φόρους που καλούνται να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

Αναδημοσίευση: http://www.capital.gr/News.asp?id=1821388

Ανοιχτή επιστολή στη New Europe, προς τον Μπαρόζο για την ΕΡΤ

Η Βελγική New Europe δημοσίευσε ανοιχτή επιστολή του Δρ. Ιωάννη Οικονομίδη προς τον Πρόεδρο της Κομισιόν, José Manuel Barroso. Να δούμε την επιστολή αυτή με τίτλο,

Στο Φως και στο Σκοτάδι - Μια περίπτωση μίας Ελληνικής Τραγωδίας

 * * *

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Παίρνω το θάρρος να απευθυνθώ σε σας ως Ευρωπαίος πολίτης (κατέχω την Ελληνική Ιθαγένεια, ζώντας τα τελευταία 30 χρόνια στο Βέλγιο) και ως πρώην υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1987-2010).

Όπως ήδη γνωρίζετε η κυβέρνηση της Ελλάδας αποφάσισε, χωρίς καμία προειδοποίηση και δημόσια διαβούλευση να σταματήσει την μετάδοση της Ελληνικής Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Από την περασμένη Τρίτη (11/6/2013) μια μαύρη κουρτίνα έπεσε στα τρία βασικά μας δημόσια δίκτυα (ΕΤ, ΝΕΤ, ΕΤ3), στον δορυφόρο που εκπέμπει διεθνώς (ERT World), στους πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς για την ενημέρωση του κοινού και την ψυχαγωγία και στις σχετικές ιστοσελίδες του διαδικτύου.

Δεν θέλω να επεισέλθω στα οικονομικά, στα διοικητικά ή στην ποιότητα των υπηρεσιών της ΕΡΤ. Αυτά είναι για τους τοπικούς ειδικούς. Δεν θέλω καν να επεισέλθω στο πώς τα εκατομμύρια των Ελλήνων πολιτών στην Ελλάδα ή στην διασπορά θα ενημερώνονται και θα ψυχαγωγούνται.. Θέλω να επεισέλθω σε ένα συμβολικό ζήτημα: Οι μαύρες οθόνες στο εσωτερικό της Ευρώπης. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η πατρίδα σας, αγωνίστηκαν ενάντια στον ολοκληρωτισμό, στις δικτατορίες, σε φασισμούς και σε κάθε είδους ακραίων κυβερνήσεων οι οποίες, μεταξύ των άλλων απάνθρωπων και απολίτιστων πρακτικών τους, απαγόρευαν την έκφραση της ελευθερίας και το δικαίωμα στην ενημέρωση. Αυτή τη στιγμή ο μέσος Έλληνας πολίτης μπορεί να πάρει τις πληροφορίες του/της από τα δίκτυα και τις ιστοσελίδες των ιδιωτικών συμφερόντων.

Ο συμβολισμός είναι τεράστιος: το κοινό καλό είναι μαύρο, σκοτεινό και σιωπηλό και το μόνο χρώμα, το μόναδικό φως και φωνή προέρχεται από ιδιωτικούς φορείς. Αυτό είναι η Ευρώπη; Είναι αυτό που οι πατέρες μας είχαν κατά νου όταν πολεμούσαν κατά του ολοκληρωτισμού;

Απευθύνομαι σε εσάς, κύριε Πρόεδρε, γνωρίζοντας την πολιτική σας δύναμη και τον συμβολισμό σας ως Προέδρου του κύριου ευρωπαϊκού θεσμικόυ αργάνου. Απευθύνομαι σε εσάς, κύριε Barroso, ως ευρωπαίος πολίτης ευαίσθητος στις κύριες ευρωπαϊκές και δημοκρατικές αξίες. Απευθύνομαι σε σας υπενθυμίζοντάς σας ότι στη χώρα που εφηύρε τη δημοκρατία, η δημοκρατία είναι για άλλη μια φορά τα τελευταία 25 χρόνια, υπό την απειλή όπλων. Απευθύνομαι σε σας υπενθυμίζοντάς σας ότι το λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, όπου το φως και η μουσική λατρευόταν στο πρόσωπο του Θεού Απόλλωνα, παραβιάζεται με μια μαύρη κουρτίνα και μια νεκρική σιγή. Τώρα ο μέσος Έλληνας πολίτης βίσκεται στον φόβος, στην απογοήτευση και στην απελπισία.

Κύριε Πρόεδρε, η κυβέρνηση της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι είναι δημοκρατικά εκλεγμένη, δρα σε πολλές περιπτώσεις, και σε αυτή την περίπτωση, ιδίως, σαν μια ολοκληρωτική κυβέρνηση για την επιβολή μέτρων ενάντια στη θέληση και την ευημερία του λαού. Στην περίπτωση της ΕΡΤ, πιστεύω ότι η κυβέρνηση ξεπέρασε κάθε δημοκρατικό όριο. Αγνόησε επίσης την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου να ανοίξει εκ νέου την ΕΡΤ μέχρι τη μεταρρύθμιση της στο εγγύς μέλλον. Πιστέψτε με, κύριε Πρόεδρε, το μαύρο στην οθόνη μου με πονάει ως Ευρωπαίο πολίτη και προμηνύει το μαύρο μιας φασιστικού τύπου διακυβέρνησης, που φοβάμαι ότι δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Το μαύρο και η σιωπή από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο μας δεν είναι μόνο μια Ελληνική ιδιαιτερότητα. Πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό θέμα. Είναι ενα παγκόσμιο θέμα.

Αυτή είναι μια έκκληση σε σας ως Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να εμπλακείτε προσωπικά και να υπενθυμίσετε τσην Ελληνική κυβέρνηση ότι είναι ένα Ευρωπαϊκό κράτος και θα έπρεπε να σεβαστεί τις Ευρωπαϊκές αξίες. Οι ολοκληρωτικές δράσεις είναι μακριά από το Ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Ζητώ συγγνώμη που σας απασχόλησα στον πολύτιμο χρόνο σας και από τα σημαντικά καθήκοντά σας. Ωστόσο, τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα είναι η τελευταία μας ελπίδα, για να λυθεί το θέμα ειρηνικά πριν ξεσπάσει οποιαδήποτε πολιτική αναταραχή με απρόβλεπτα αποτελέσματα.


Με μεγάλο σεβασμό
Ιωάννης Οικονομίδης

Αναδημοσίευση: http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/06/new-europe.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+Ksipnistere_+%28.+.+.+.+.+.+.+++ksipnistere+_++%CE%9F+%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CF%8E%CE%BD+%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CE%AF+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BD%29

Η μηχανική των μεταρρυθμίσεων

Και πάλι μαζί, αφού επέστρεψα χθες από την Αθήνα. Λίγα Σάββατα έχω ανεβάσει άρθρα του Πασχου Μανδραβέλη γιατί δεν συμφωνώ με τις απόψεις του. Την περασμένη Τρίτη (18/6) όμως με εντυπωσίασε το άρθρο του στην «Καθημερινή» με τον ίδιο τίτλο για τις μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί (άτσαλα για την ΕΡΤ και μάλλον δείχνει τη συνέχεια) ο πρωθυπουργός ο Σαμαράς

 * * *

Απέτυχε το «μεταρρυθμιστικό Μπλίτσκριγκ» που επιχείρησε την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Σαμαράς. Η ΕΡΤ όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά άνοιξε αμέσως σαν κάτω Πλατεία Συντάγματος. Μια σειρά ανθρώπων –εντός κι εκτός του οργανισμού– δούλεψε γρήγορα και εθελοντικά για να αποκαταστήσει το σήμα· πρώτα διαδικτυακά και μετά στα ερτζιανά. Τα κατάφεραν μια χαρά· τώρα σχεδόν όλοι βλέπουν ΕΡΤ. Εκτός αυτού υπήρξαν κι ευφάνταστες κινήσεις με την κατοχύρωση του διαδικτυακού ονόματος nerit.gr, διά του οποίου μεταδιδόταν το πρόγραμμα της «υπό εργατικό έλεγχο ΕΡΤ». Το τελευταίο έκανε τον ειδησεογραφικό οργανισμό Bloomberg να σκάσει στα γέλια, χλευάζοντας την κυβέρνηση ότι «ήταν πολύ αργή σε ό,τι αφορά την κατοχύρωση του ονόματος, όταν έβαλε το στοίχημα να κλείσει τον οργανισμό».
Η κυβέρνηση απέτυχε και σε ένα άλλο επίπεδο. Κίνητρο της τολμηρής αυτής κίνησης ήταν να δείξει στους Ευρωπαίους δανειστές μας ότι είναι αποφασισμένη «να σπάσει αυγά», αλλά τελικά έσπασε τα μούτρα της και στο εξωτερικό. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, ακόμη κι αυτοί που επιμένουν να κάνουμε γρήγορα μεταρρυθμίσεις, θεωρώντας προφανώς ότι η ΕΡΤ είναι κάτι σαν το BBC, την Deutsche Welle, τη RAI κ.λπ., φρίκαραν από το «μαύρο» της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης. Οι επικρίσεις κατά της Ελλάδας ήταν μεγαλύτερες και από τις προηγούμενες, εκείνες που εμπεριείχαν τον ψόγο περί αδυναμίας της «να κλείσει έστω έναν οργανισμό».
Εκ του αποτελέσματος, λοιπόν, αποδείχθηκε ότι το εγχείρημα του πρωθυπουργού ήταν ασχεδίαστο, δεν είχε ευρύτερες συναινέσεις, δεν είχε επαρκή νομική τεκμηρίωση, δεν είχε καν ένα μίνιμουμ ηθικού ερείσματος. Το τελευταίο είναι αυταπόδεικτο. Τον τελευταίο χρόνο, στην ΕΡΤ έγινε πάλι το «έλα να δεις» με προσλήψεις ημετέρων, αποπομπές επαγγελματιών που δεν ήταν του γούστου του αρμόδιου υπουργού, εργολαβίες εκπομπών κ.λπ. Συνεπώς, από ηθικής απόψεως το εγχείρημα ήταν εξ αρχής υπονομευμένο. Δεν ήταν αναμάρτητη η κυβέρνηση για να ρίξει τον πρώτο λίθο στην αμαρτωλή ΕΡΤ.
Πιο ουσιαστική, όμως, είναι η κριτική για το «ασχεδίαστο του εγχειρήματος» και την «απουσία ευρύτερων συναινέσεων». Οι συναινέσεις εντός μιας τρικομματικής κυβέρνησης είναι αναγκαίες. Κατ’ αρχάς πολιτικά· πέρα από το τυπικό των αριθμών, υπάρχει και η ουσία: οι πολυκομματικές κυβερνήσεις δεν είναι χρήσιμες μόνο για να βγαίνουν τα κουκιά στη Βουλή. Aυτά τα είχε και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, αλλά δεν μπόρεσε τελικώς να κυβερνήσει. Μεγαλύτερη χρησιμότητα των πολυκομματικών κυβερνήσεων είναι για να δημιουργηθούν ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις σε μια ασκούμενη πολιτική. Στην περίπτωση της υπάρχουσας κυβέρνησης, η πολυκομματική κυβέρνηση χρειάζεται για να συναποφασίζουν περισσότεροι και διά της συναπόφασης να δημιουργούνται ευρύτερες κοινωνικές πλειοψηφίες. Σ’ αυτή τη βάση έχει δίκιο ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Σταύρος Τσακυράκης όταν έγραψε ότι «στην περίπτωση πολυκομματικής κυβέρνησης, η βούληση του υπουργικού συμβουλίου δεν τεκμαίρεται ούτε εκφράζεται από την πλειοψηφία των μελών του, αλλά πρέπει να αντιστοιχεί στη βούληση του κυβερνητικού συνασπισμού» («Παράνομη και βαθιά αντιδημοκρατική», protagon 13.6.2013).
Το ζήτημα του σχεδιασμού των μεταρρυθμίσεων είναι ακόμη πιο σύνθετο. Γι’ αυτό θα συνεχίσουμε αύριο.

Ανόητε χαιρέκακε...

Άρθρο του γνωστού τραγουδιστή Γιάννη Κότσιρα στο προσωπικό του blog (http://yianniskotsiras.blogspot.gr), σχετικα με την ΕΡΤ και γιατί πρέπει να μείνει ανοιχτή.

* * *

Στο δρόμο ακόμη 3.000 άνθρωποι.

Τέλος τα μεροκάματα για ακόμη 3.000 οικογένειες.

Λες πως σε ενοχλούσε που πλήρωνες 4€ το μήνα την ΕΡΤ στο λογαριασμό σου επειδή δεν την έβλεπες. Οπότε καλύτερα να την κλείσουν.

Για να το διευρύνω λίγο αυτό.

Κι εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ.

Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν.

Πληρώνεται και από μένα αλλά εγώ δεν έχω παιδί να πίνει από αυτό.

Γιατί να το πληρώνω λοιπόν;

Και τον Στρατό; Τον στρατιωτικό ποιος τον πληρώνει; Γιατί να τον πληρώνω αφού δεν είμαστε σε πόλεμο; Να τον καταργήσουν. Να τους απολύσουν όλους και άμα μας την πέσουν, βλέπουμε.

Και τους Πυροσβέστες. Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω.

Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος. Ας καούν όλα. Γιατί να πληρώνω κι εγώ που μένω στην πόλη;

Και το δημόσιο ιατρείο που φτιάχτηκε στη Λέρο, να μην το έκαναν ποτέ.

Αφού κι εγώ πλήρωσα γι αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ.

Και το σχολείο που έγινε στην Ορεστιάδα, να μην το έχτιζαν.

Γιατί να πληρώνω κι εγώ ένα σχολείο, που δεν θα δω ούτε εγώ, ούτε το παιδί μου.

Άσε που δεν έχω παιδί. Κι άμα δεν κάνω; Γιατί να πληρώνω εγώ για τις σπουδές των παιδιών;

Και το παιδί του γείτονα που σώθηκε από την άρρωστη καρδιά του στο δημόσιο νοσοκομείο;

Από τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινα και εγώ, σώθηκε. Να μην σωζόταν.

Αφού δεν το γνώριζα και ίσως να μην το μάθω ποτέ.

Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα.

Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα.

Η ΕΡΤ αγαπητέ χαιρέκακε δεν είναι ένα κανάλι.

Είναι άνθρωποι. Εργαζόμενοι.

Φίλοι. Γείτονες. Συμμαθητές. Γονείς. Συγγενείς.

Όπως ήταν οι χαλυβουργοί, οι εργαζόμενοι στα κλωστοϋφαντουργεία, στα ναυπηγεία,
 οι χιλιάδες απολυμένοι σε ιδιωτικές εταιρίες που έκλεισαν.

Κι εσύ χαίρεσαι...

Να χαίρεσαι λοιπόν με την κατάντια σου.

Και να μην παραξενευτείς άμα αδιαφορήσω όταν απολυθείς.

Ούτε καν να διαμαρτυρηθείς.

Γιατί δεν θα αφορά εμένα η απόλυσή σου.

Δεν θα αφορά εμένα η εξόντωσή σου.

Είναι αδιανόητη η φίμωση της ΕΡΤ.

Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης.

Είναι αδιανόητη η δική σου απάθεια.

Είναι αδιανόητη αυτή η χαρά σου για την εξόντωση 3000 οικογενειών!

Κι όμως, εγώ δεν θα χαρώ με την δική σου εξόντωση.

Θα παλέψω για σένα ακόμη και την ώρα που εσύ χαίρεσαι με τον πόνο του άλλου.

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Αλληλεγγύη σε όλους τους εργαζόμενους.

Τους άνεργους, τους άστεγους.

Αλληλεγγύη σε όλους τους συνανθρώπους μας.

Κι αν δεν σε απασχολούν οι υπόλοιποι, σκέψου έστω το τομάρι σου.

Κάποια στιγμή θα χρειαστείς βοήθεια...

Ας έχεις κάπου να τη ζητήσεις...

Γιατί τότε δεν θα χαίρεσαι.

Ανόητε χαιρέκακε!

Γιάννης Κότσιρας

Θα τα ξαναπούμε το επόμενο Σάββατο και πάλι λόγω ταξιδιού μου στην πρωτεύουσα

Εconomist: «Οι ζητιάνοι δεν μπορούν να έχουν επιλογές»

Αυτή είναι η καλή γνώμη για την Ελλάδα που αποκατέστησε ο κ. Σαμαράς; Μήπως τελικά η ιστορία της ΕΡΤ είναι να φύγει με πλάγια βηματάκια;

* * *

Ρεσιτάλ κακεντρεχειών από τον Economist εναντίον της Ελλάδας, με αφορμή το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Είναι σκληρό το δημοσίευμα. «Στην πραγματικότητα, οι ζητιάνοι δεν μπορούν να έχουν επιλογές» γράφει και αμείλικτα συνεχίζει: «Θα χρειαστεί να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια η κυβέρνηση για να διασφαλίσει ότι το Ελευθέριος Βενιζέλος δεν θα έχει την ίδια τύχη με το Ολυμπιακό Πάρκο, που ολοκληρώθηκε το 2004, αλλά τώρα φαίνεται τόσο κατεστραμμένο όσο ο Παρθενώνας».

Το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας άνοιξε «με πολλές φανφάρες» πριν από 12 χρόνια, «αλλά φαίνεται πως έχει δει καλύτερες μέρες», γράφει το άρθρο.

Δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί 21 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο, ωστόσο έχει υποστεί μια απότομη καθίζηση στην κυκλοφορία του μετά την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Πλέον εξυπηρετεί ετησίως 12 εκατ. επιβάτες, 25% λιγότερους από ό,τι το 2007 κι ο αριθμός ενδέχεται να μειωθεί περαιτέρω μέσα στο 2013.

Οι ξένες εταιρείες

«Οι ξένες αεροπορικές εταιρείες εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Η Delta δεν συνδέει άμεσα πια τη Νέα Υόρκη με την Ελλάδα, για πρώτη φορά μετά από 70 χρόνια. Η United Airlines, η Thai Airways, η Gulf Air και η Czech Airlines, επίσης έφυγαν. Πέρυσι η Singapore Airlines μετακινήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Η κατάρρευση των Ολυμπιακών Αερογραμμών στέρησε από την Ελλάδα τη σύνδεση με το Ντουμπάι, τη Νέα Υόρκη και το Γιοχάνεσμπουργκ.

Παρά το μέγεθος των αεροδιαδρόμων του Ελευθέριος Βενιζέλος, που μπορούν να φιλοξενούν Airbus A380, το 59% της κίνησης του αεροδρομίου αφορά μικρά αεροσκάφη για εγχώριους προορισμούς. Η ανεπάρκεια των ταμειακών διαθεσίμων της Ελλάδας ενδέχεται να μετατρέψει ένα τεράστιο αεροδρόμιο σε λευκό ελέφαντα».

Το κινεζικό χρήμα

«Ο Αντώνης Σαμαράς ευελπιστεί στο κινέζικο χρήμα», γράφει ο Economist «και μετά το ταξίδι του στο Πεκίνο προσδοκά να ανακατασκευάσουν οι Κινέζοι ένα μεγάλο, εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο στο κέντρο της Αθήνας.

Οι Κινέζοι τουρίστες, άλλωστε, είναι πολύ εξοικειωμένοι με την Σαντορίνη και τη Μύκονο. Ο αριθμός τους έχει διπλασιαστεί μέσα σε τρία χρόνια και μια νέα διαφημιστική καμπάνια για την κινεζική τηλεόραση έχει ως στόχο να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες.

Εξ ου και η ελληνική κυβέρνηση θέλει απευθείας πτήσεις με το Πεκίνο. Αν και η κυβέρνηση έχει υποβάλει προτάσεις για την ανάπτυξη διαδρομών σε αρκετές κινεζικές αεροπορικές εταιρείες, η εφημερίδα Καθημερινή γράφει ότι μέχρι στιγμής η Air China και η Hainan Airlines είναι αδιάφορες»

Αναδημοσίευση: http://www.eglimatikotita.gr/2013/06/conomist.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+http%2Feglimatikotitablogspotcom+%28%CE%95%CE%93%CE%9A%CE%9B%CE%97%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91%29

Περί δημόσιας ενημέρωσης και ψυχαγωγίας δηλαδή Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης

Δυο μέρες τώρα η ΕΡΤ έπαψε να εκπέμπει στις συχνότητές της. Τα στουρνάρια που μας κυβερνούν την έκριναν περιττή όπως ήταν διαρθρωμένη κα την έκλεισαν λέει ο κ. Κεδίκογλου ενώ διαφωνεί ο κ. Σαμαράς.

Ήταν λέει άντρο διαφθοράς. Να συμφωνήσω. Ποιος την έκανε έτσι; Αυτοί την κάναν. Και φυσικά οι άνθρωπο που μπαίναν κάναν όσο καλύτερα μπορούσαν την δουλειά τους, όταν υπήρχε ο σχετικός έλεγχος όπως σε κάθε εταιρεία. Φυσικά όταν δεν υπήρχε πρέπει να κλέβαν, όπως και στις ιδιωτικές εταιρείες που δεν ασχολέιται με τα οικονομικά το αφεντικό (γι’ αυτό πάντα υπάρχουν εταιρείες που φαινομενικά μόνο πάνε καλά  ή άλλες πυ ενώ δεν πάνε οι διευθυντές πχ κάνουν πλούσια ζωή)

Και οι δημοσιογράφοι κάναν καλά τη δουλεία τους όσο τους επιτρέπαν οι προϊστάμενοί τους και αυτοί που τους τοποθέτησαν. Βέβαια σε εμπορικά θέματα μπορεί να υπήρχαν κάποιοι που «τα ‘πιαναν» αν μπορούσαμ αλλά κι αυτό δεν είναι αδιαφορία των πολιτικών προϊσταμένων;

Η προσφορά της ΕΡΤ είναι όμως μεγάλη. Και δε μιλώ για τον ενημερωτικό τομέα. Μπορεί σε μεγάλα γεγονότα να ήταν μόνο η ΕΡΤ παρούσα και να έδινε σήμα στα ιδιωτικά κανάλια, αλλά εδώ αν οι ιδιώτες ενδιαφέρονται να πάνε μόνοι τους.

Μιλώ για τον ψυχαγωγικό που και κάθε είδους ορχήστρα συντηρεί και δείχνει μουσικά γεγονότα κάθε είδους. Ποιος θα έδειχνε για παράδειγμα την «Πρωτοχρονιάτικη συναυλία της φιλαρμονικής της Βιέννης»; Αφου είναι αντιδημοφιλής.

Όπως δεν είναι δημοφιλή και όλα τα αθλήματα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις Ολυμπιάδες που εδώ μαζί με τον στίβο (και κάποια ομαδικά αθλήματα) θα μπορούσαν να υποχρεωθούν οι ιδιώτες να προβάλουν όλα τα αθλήματα. Αναφέρωμαι στα άλλα αθλητικά γεγονότα. Όπως η Formula 1 που μετά την ΕΡΤ καλόπεσε στα χέρια του κ. Σταθάκη, αλλά μετά από εκεί το χάος ώσπου μετά από πάρα πολλά χρόνια απολαμβάναμε πραγματικά τον αγώνα. Αλλά το τένις πού θα βλέπαμε το Ρολάν Γκαρός; Ή που θα δούμε το Γουίμπλετον;

Από εκεί και πέρα είχε κι εκπομπή για να γνωρίσουμε την Ελλάδα. Το «Μένουμε Ελλάδα. Είχε φυσικά κι ο Σκάι κάποια εποχή «τα Γυρίσματα» αλλα δυστιχώς όχι μόνο τα έκοψαν αλλά, μάλλον να μην ελπίζουμε πως θα ξαναρχίσουν, απέλυσαν και τον βασικό δημοσιογράφο που τα παρουσίαζε (τον Δημήτρη Γιατζόγλου).

Και δε θέλω να αναφερθώ αναλυτικά στους κεντρικούς και τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς που προσφέρουν πραγματική ψυχαγωγία κι ενημέρωση σε κάθε γωνιά της χώρας μας που φυσικά δεν θα πήγαινε ιδιώτης γιατί δεν θα έχει ακροαματικότητα να βγάλει το κέρδος που θέλει αλλά κι ο βοσκός ή ο ναυτικός θέλει ν’ ακούσει τη μουσική του αλλά και να ενημερωθεί.

Κι όλα αυτό μας στοίχιζε κάτι λιγότερο από 4,5 ευρώ το μήνα ανά λογαριασμό της ΔΕΗ και το χαρακτήρισαν «χαράτσι». Οι δεκάδες φόροι που μας φορτώνουν μετά τι είναι;

Γι’ αυτό ο σκεπτόμενος λαός είναι με τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ που δίνουν ριν αγώνα τους. Και κυνηγάμε να βρούμε τη συχνότητα (ή τη ιστοσελίδα) που την αναμεταδίδει μια που ο 902 που τον αναμεταδίδει στάνταρτ τον κατεβάζουν κατά διάφορα χρονικά διαστήματα από την (ιδιωτική) Digea. επειδή λέει η εκπομπή που κάνου οι απεργοί είναι παράνομη.

Αυτές είναι σπασμοδικές κινήσεις που σημαίνει πως η νίκη των εργαζομένων είναι κοντά.

«Έστειλα το λογαριασμό της ΔΕΗ στον Παπούλια να μου τον πληρώσει»

Κίνηση κάτοικου του Αγρινίου που ίσως πρέπει να μιμηθούμε όλοι Αφησε τρία χρόνια απλήρωτο το λογαριασμό της ΔΕΗ και με επιστολή του προς τη διοίκηση της επιχείρησης ενημερώνει ότι έστειλε το λογαριασμό... στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ας δούμε την επιστολή του προς τη ΔΕΗ  σύμφωνα με το thebest.gr:

 * * *

«Όλα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2010,όταν η ΔΕΗ ανακοίνωνε ότι το 1/3 των Ελλήνων δε μπορεί να πληρώσει το ρεύμα και παράλληλα ανακοίνωσε αυξήσεις!!! Άφησα απλήρωτο το λογαριασμό εκείνου του διμήνου για να τον πληρώσω το επόμενο μιας και είχαμε τεράστια έξοδα λόγο εγκυμοσύνης και τοκετού, και έρχεται ο επόμενος λογαριασμός με τυπωμένη την προειδοποίηση-απειλή ότι ''θα βρεθούν στη δυσάρεστη θέση'' και θα μου κόψουν το ρεύμα αν δε πληρώσω... ήταν και η τελευταία φορά που πλήρωσα, στις 15 Νοεμβρίου 2010.

Συνειδητοποίησα ότι δεν υφίσταται κράτος για να με προστατέψει αλλά για να με απομυζήσει και αυτό που με κάνει να θυμώνω ακόμα περισσότερο είναι ότι αυτό το κράτος ,εγώ το τροφοδότησα με δεκάδες χιλιάδες ευρώ μέσα από τη δουλειά μου, όντας συνεπής και υπεύθυνος. Την πρώτη καταγγελία κατά της ΔΕΗ και της πολιτικής ηγεσίας την έκανα τον Οκτώβριο του 2010,οι επόμενες που ακολούθησαν τους επόμενους μήνες έγιναν με την καθοδήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη.

Η ΔΕΗ όμως όπως και η πολιτική ηγεσία δεν έδιναν καμία σημασία ως πανίσχυροι αυτοί και ανίσχυρος εγώ. Στις 5 Μαΐου του 2011 έστειλα το λογαριασμό να τον πληρώσει ο Παπούλιας, πλέον ο πρόεδρος πρώην Ελληνικής Δημοκρατίας. 'Έστειλα και τους δύο επόμενους ....φυσικά δεν περίμενα να τους πληρώσει και επιβεβαιώθηκε το ποιόν του από την απαράδεκτη αντίδραση του, κατά την είσοδο των Θεσσαλονικέων στο δρόμο που θα γινόταν η παρέλαση στις 28 Οκτωβρίου. Μετά από ένα χρόνο καταγγελιών δημιούργησα αρκετά ''σημεία αναφοράς'' και επιτέλους στο τέλος Αυγούστου του 2011 μου απάντησαν και από τη ΔΕΗ.... μόνο που οι ανόητοι επιβεβαίωναν με την επιστολή τους ότι όλες οι κατηγορίες μου ήταν βάσιμες.... ανικανότητα, κακοδιαχείριση, κατάχρηση, κατασπατάληση, κλπ...

Τους εξόργισα που τους επεσήμανα ότι είναι αλήθεια τελικά όσα τους καταλογίζω και τα επιβεβαιώνουν και οι ίδιοι, και έκαναν τη βλακεία να έρθουν να μου κόψουν το ρεύμα, στις 16 Σεπτέμβρη του 2011,ενώ ένα χρόνο τους προσκαλούσα να ενεργήσουν μέσω της Δικαιοσύνης.... Αυτό ήταν!!!

Έκλεισα τον υπάλληλο στην οικοδομή και δεν τον άφηνα να φύγει μέχρι που ήρθε η αστυνομία την οποία εγώ κάλεσα. Η αστυνομία δήλωσε ότι δε μπορεί να παρέμβει, άρα αφού η ΔΕΗ κάνει ότι θέλει, κάνω κι εγώ και το σπουδαιότερο έτρεξα στον εισαγγελέα και κατέθεσα αίτηση για καταγγελία κατά της ΔΕΗ επισυνάπτοντας και της προηγούμενες καταγγελίες μου, ο εισαγγελέας έδωσε αμέσως εντολή για προανάκριση και στις 29 Σεπτέμβρη 2011 έγινε η προανάκριση με κατηγορούμενο τη ΔΕΗ και δυστυχώς για τη ΔΕΗ είχαν προηγηθεί στις 26 Σεπτέμβρη άλλες δύο επεισοδιακές και φυσικά αποτυχημένες προσπάθειες της ΔΕΗ, με τη συνδρομή της αστυνομίας, να μου κόψει το ρεύμα.

Τόση ήταν η λύσσα της ΔΕΗ που οι δικηγόροι της πίεσαν τον εισαγγελέα να δώσει εντολή στον αξιωματικό υπηρεσίας να έρθει και να με ρωτήσει, ΜΟΝΟ να με ρωτήσει, αν επιτρέπω στη ΔΕΗ να μου κόψει το ρεύμα!!!!! Φυσικά είπα όχι και η αστυνομία πλέον δήλωσε στους υπάλληλους αλλά και στον προϊστάμενο τους ότι το μόνο που μπορούν να μου κάνουν είναι να πάνε στο τμήμα και να μου κάνουν μήνυση!!!! Όχι να μου κόψουν το ρεύμα!!!! Παρά την λύσσα της ΔΕΗ για όσα τους έχω σύρει, έχουν περάσει τρεις μήνες και βάλε, και η ΔΕΗ δεν μου έχει κάνει μήνυση, αλλά και ο εισαγγελέας δεν προχωράει στην ανάκριση που είναι το επόμενο στάδιο γιατί θα πρέπει να απαγγείλει κατηγορίες κατά της ΔΕΗ και κατά της πολιτικής ηγεσίας ....Γιατί αυτή η αντίδραση παρά την αρχική λύσσα και τον υπερεκφοβισμό;;; Γιατί το Δ στη αρχικά ΔΕΗ, δε σημάνει Δική τους ,αλλά Δημόσια!!!!»

Αναδημοσίευση: http://www.piraeuspress.gr/society/story/1585/Esteila-to-logariasmo-tis-DEH-ston-Papoulia-na-mou-ton-plirosei/

Financial Times: Η Τρόικα οδηγεί την Ελλάδα στη δραχμή

Σε δημοσίευμά τους με τίτλο «Η πολιτική της Τρόικα οδηγεί σε Grexit» οι Financial Times υποστηρίζουν πως με την πολιτική που ακολουθεί η Τρόικα η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους.

Και αυτό, μέχρις ότου είτε φύγει από την Ευρωζώνη, κηρύσσοντας στάση πληρωμών μονομερώς, είτε φύγει από το ευρώ επιστρέφοντας στο εθνικό νόμισμα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο των Financial Times

«Ηταν η πιο τίμια και διαυγής ανάλυση από επίσημο οργανισμό για την κρίση στην Ευρωζώνη μέχρι σήμερα. Μέσα σε 50 μόνο σελίδες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρήγαγε μια ακριβή και σοβαρή ανάλυση για το τι πήγε στραβά με το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης.

Ήταν επίσης μια κατακραυγή της επικρατούσας άποψης για την ευρωπαϊκή πολιτική. Οι σχολιαστές –όπως και εγώ- επιτίθενται σε αυτή την άποψη εδώ και τρία χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που ένας επίσημος θεσμός ενώνει μαζί μας την φωνή του.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το θεμελιώδες σφάλμα ήταν η υπερβολική αισιοδοξία για την οικονομική ανάπτυξη. Ήταν λάθος κυρίως με την έννοια ότι προκάλεσε κι άλλα λανθασμένα συμπεράσματα, για την μείωση του χρέους, τις πιέσεις στον τραπεζικό τομέα, την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων και την βιωσιμότητα του χρέους. Επιπλέον, δεν ήταν ένα απλό σφάλμα από κακοτυχία. Οι σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις της συμφωνημένης ελληνικής προσαρμογής δεν ήταν απλώς ορατές: Τις είχαν πράγματι προβλέψει πολλοί επικριτές, όπως παραδέχεται ανοιχτά το ΔΝΤ.

Το άλλο μεγάλο λάθος που παραδέχεται η ανάλυση αφορά τον υπερβολικά μεγάλο χρόνο που πέρασε μέχρι να συμφωνηθεί η αναδιοργάνωση του ελληνικού χρέους. Όταν έγινε η συμφωνία, οι περισσότεροι ιδιώτες επενδυτές είχαν ήδη αποχωρήσει».

Οι επιπτώσεις αυτών των συσσωρευμένων σφαλμάτων είναι βαριές. Το πιο σημαντικό είναι ότι καθιστούν αδύνατη την επίλυση της κρίσης μέσα στις παρούσες παραμέτρους. Σε ξεχωριστή ανάλυση το ΔΝΤ κατέληξε ότι η ανάλυση για την βιωσιμοτητα του χρέους πάνω στην οποία στηρίχθηκε η διάσωση του 2012 της Ελλάδας, είναι ήδη άκυρη. Καταλήγει ότι θα πρέπει να γίνει κι άλλο ξαλάφρωμα από το χρέος απ' όσο έχει προβλεφθεί –περίπου 7% του ΑΕΠ- για να γίνει εφικτός ο στόχος βιωσιμότητας του χρέους του 124% το 2020 και 110% το 2022. Στην συμφωνία του 2012 αναγνωρίζεται μια "τρύπα" 4% του ΑΕΠ που εξακολουθεί να πρέπει να καλυφθεί. Αυτή η εκτίμηση δεν ακούγεται πολύ μεγάλη, αλλά στηρίζεται κι αυτή σε θετικές προϋποθέσεις. Και είναι, όπως πάντα, ο ελάχιστος αριθμός.

Προσωπικώς πιστεύω ότι η Ελλάδα θα παραμείνει κολλημένη σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και αποπληθωρισμού χρέους, μέχρι είτε να φύγει από την ευρωζώνη και να κηρύξει στάση πληρωμών μονομερώς, είτε να γίνει θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική. Για το δεύτερο απαιτούνται δύο προσαρμογές στο υπάρχον πρόγραμμα».

Οι προσαρμογές που πρέπει να γίνουν στο πρόγραμμα σύμφωνα με τους Financial Times είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους, οι επιφυλακτικές προβλέψεις για την μελλοντική ανάπτυξη, αλλά και η επίσπευση των μεταρρυθμίσεων.

Συγκεκριμένα

«Η πρώτη θα είναι ο επαναπροσδιορισμός της βιωσιμότητας του χρέους. Ο στόχος του 124% του ΑΕΠ είναι αυθαίρετος και απατηλός. Είναι αυθαίρετος γιατί δεν υπάρχει οικονομική δικαιολογία για αυτά το νούμερα. Και είναι απατηλός γιατί οι επενδυτές δεν θεωρούν πλέον το ελληνικό χρέος ως εθνικό χρέος (sovereign), αλλά "υπό του εθνικού χρέους" (sub-sovereign). Τα ενεργητικά "υπό του εθνικού χρέους", όπως των πολιτειών των ΗΠΑ ή των κρατιδίων της Γερμανίας, δεν μπορούν να έχουν τους ίδιους συντελεστές χρέους προς το ΑΕΠ με τα εθνικά, γιατί δεν έχουν την δυνατότητα να τυπώσουν δικό τους χρήμα. Ένα μέγεθος στην κλίμακα του 60-80% θα ήταν πιο ρεαλιστικό.

Δεύτερον, τυχόν νέα ανάλυση για την βιωσιμότητα του χρέους θα πρέπει να επαφίεται σε πιο επιφυλακτικές προβλέψεις για την μελλοντική ανάπτυξη και την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων. Ο συνδυασμός του πιο ρεαλιστικού στόχου για το χρέος και για την προσαρμογή, λογικά δεν συνάδει με το αξιόχρεο. Αφού δεν απομένουν αρκετοί ακόμη επενδυτές για να συμμετέχουν σε διάσωση, μόνο ο επίσημος κλάδος μένει να εμπλακεί. Αυτό όμως ήταν πάντα και παραμένει ένα θέμα ταμπού, γιατί θα ήταν μια παραδοχή ότι η κρίση θα κοστίσει στους βορειοευρωπαίους πολλά χρήματα.

Κι αυτό δεν είναι ένα μήνυμα που θέλει η γερμανική κυβέρνηση να πουλήσει, τρεις μήνες πριν τις εκλογές. Υποπτεύομαι ότι ούτε μετά τις εκλογές θα υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα μπορεί να πουλήσει. Η μόνη, περιορισμένη, μορφή συμμετοχής του επίσημου τομέα που θα μπορούσα να δω είναι μέσω «ανοχής» στο χρέος, όπου οι πιστωτές και οι χρεωμένοι θα συμφωνήσουν να αυξηθεί η διάρκεια της πίστωσης και να μειωθούν τα επιτόκια.

Είναι μια μορφή καλυμμένης ανακούφισης από το χρέος, αλλά δεν μου φαίνεται εύκολο να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα. Χωρίς μια ρεαλιστική προοπτική ανακούφισης από το χρέος, όμως, η Ελλάδα θα έχει ένα λογικό οικονομικό κίνητρο να φύγει από την Ευρωζώνη, όταν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα και εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα της δώσουν την δυνατότητα να ευνοηθεί από μια υποτίμηση και στάση πληρωμών. Αυτή η ώρα δεν έχει έρθει, αλλά πλησιάζει.

Η επικριτική ανάλυση του ΔΝΤ είναι επίσης διαυγής όσον αφορά την περιγραφή των πολιτικών προβλημάτων που αντιμετώπισε ως μέλος της τρόικα. Το ΔΝΤ είναι σαφέστατο ότι δεν νοιώθει καθόλου καλά με την υποβάθμισή του στην θέση του ελάσσονος εταίρου, δεδομένα ότι είναι ο μόνος θεσμός στην τρόικα που έχει κάποια τεχνογνωσία στην επίλυση κρίσεων.

Ποια επίδραση στην στρατηγική θα έχει η ανάλυση του ΔΝΤ; Το ταμείο σίγουρα δεν εφήρμοσε το νέο σκεπτικό του, όταν διαπραγματευόταν την διάσωση της Κύπρου. Η πρόβλεψή του τον περασμένο μήνα ότι η χώρα θα επιστρέψει σε ανάκαμψη το 2015 ήταν γελοία, ειδικά αν σκεφτούμε το τι συνέβη στην Ελλάδα. Είναι δύσκολο να μην σκεφτούμε ότι το ΔΝΤ ίσως δεν μιλάει με μια φωνή σε αυτή την περίπτωση. Όταν ο Πολ Τόμσεν, επικεφαλής της αντιπροσωπείας στην Ελλάδα, είπε το ΔΝΤ θα το ξαναέκανε, αν είχε τις ίδιες πληροφορίες, δεν δημιούργησε την εντύπωση ότι υιοθετεί το μήνυμα αυτής της ανάλυσης. Ενώ η Ουάσιγκτον έστελνε το mea culpa της, ο κ. Thomsen τραγουδούσε ... je ne regrette rien.

Αν κρίνουμε από την έντονη αντίδραση του Ευρωπαίου οικονομικού επιτρόπου Ολι Ρεν, πιστεύω ότι οι ρυθμιστές της Ευρωζώνης θα αγνοήσουν τις συστάσεις. Η γερμανική κυβέρνηση είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδεχτεί τέτοια συμπεράσματα. Αν το ΔΝΤ σοβαρολογεί με την ανάλυσή του -όπως θα έπρεπε- θα πρέπει είτε να επιβάλλει αλλαγή πολιτικής, είτε να είναι έτοιμο να εγκαταλείψει την Τρόικα».

Αναδημοσίευση: http://windmo.blogspot.gr/2013/06/financial-times.html

Μελέτη για την εξέλιξη των θεσσαλικών πόλεων στο ρου της ιστορίας

Ως διοικητικά κέντρα και τοπικές αγορές της γύρω αγροτικής περιοχής λειτουργούσαν οι σημαντικότερες θεσσαλικές πόλεις (Λάρισα, Τρίκαλα, Βόλος, Καρδίτσα) περί τα τέλη του 190υ αιώνα και ο πληθυσμός τους κυμαινόταν από 6000-20.000 άτομα και απαρτιζόταν κυρίως από Τούρκους, Έλληνες και Εβραίους
.Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η μορφή των χώρων τους αντανακλούσε τις κυρίαρχες πολιτισμικές και πολιτικές δομές και την καθημερινή ζωή της οθωμανικής κοινωνίας και έφερε τα τυπικά γνωρίσματα των οθωμανικών πόλεων της ευρύτερης βαλκανικής περιφέρειας: Ήταν αραιοδομημένες και περιλάμβαναν καλλιέργειες, βοσκές, νεκροταφεία και αδόμητους χώρους μέσα στα όρια της πόλης.
Είχαν χαλαρό πολεοδομικό ιστό με ακανόνιστες οικοδομικές νησίδες, γειτονιές – «μαχαλάδες» ξεχωριστές για κάθε εθνο-θρησκευτική ομάδα, διοικητικό κέντρο με το κονάκι (διοικητήριο), ενώ στις μεγαλύτερες πόλεις, όπως η Λάρισα, υπήρχε και Κιουλιγιέ, δηλαδή συγκρότημα με κοινωφελή κτίρια.
Οι πόλεις δεν διέθεταν τεχνικές υποδομές ούτε δημόσιους χώρους αντίστοιχους με τις πλατείες των μεσαιωνικών ευρωπαϊκών πόλεων που δημιουργήθηκαν για κοινωνικές συναθροίσεις. Μοναδικό τόπο συνεύρεσης των διαφόρων εθνοτήτων αποτελούσε η αγορά - το τσαρσί - κεντρικά τοποθετημένη και οργανωμένη κατά επάγγελμα, καθώς και υπαίθρια εβδομαδιαία παζάρια. Στη δε Λάρισα υπήρχε μπεζεστένι (κλειστή αγορά για πολύτιμα εμπορεύματα), σημάδι της οικονομικής ακμής μιας πόλης.
Τα παραπάνω στοιχεία προέρχοντα από μελέτη της Βίλμας Χαστάογλου-Μαρτινίδη, ομότιμης καθηγήτριας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ για την πορεία εξέλιξης των Θεσσαλικών πόλεων.
Ειδική μνεία γίνεται στη μελέτη στα βασικά χαρακτηριστικά οργάνωσης του αστικού χώρου στις παραπάνω θεσσαλικές πόλεις κατά την υπό εξέταση χρονική περίοδο. Μικρές αλλαγές της παραδοσιακής δομής των πόλεων καταγράφονται μετά το 1840, με τους εκσυγχρονισμούς που θέτει σε κίνηση η οθωμανική διοικητική μεταρρύθμιση (Τανζιμάτ, 1839-1856), εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η ομότιμη καθηγήτρια του ΑΠΕ - ΜΠΕ.
«Με άτολμο και αβέβαιο τρόπο στην επαρχία της Θεσσαλίας ενθαρρύνθηκε η αστικοποίηση με μέτρα για την προσέλκυση χριστιανικού, κυρίως, πληθυσμού από τον αγροτικό χώρο και με παραχώρηση αδειών για οικοδόμηση νέων συνοικισμών χριστιανών. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκαν καινούρια προάστια ή βαρούσια στον Βόλο το 1840 και την Καρδίτσα το 1858, αλλά και μικρές γειτονιές στη Λάρισα, καθώς και σημειακές βελτιώσεις αγορών και δρόμων, μαζί με λίγα κοινωφελή κτίρια, διοικητικά και άλλα» επισημαίνει.
Οι ρηξικέλευθες αλλαγές, σύμφωνα με την ίδια, επέρχονται μετά την ένταξή τους στο ελληνικό κράτος: Οι θεσσαλικές πόλεις αναμορφώθηκαν σύμφωνα με τα πρότυπα της «επίσημης», πολεοδομίας που ίσχυαν για όλη την εθνική επικράτεια.
Βασικός στόχος ήταν ο μετασχηματισμός των κληροδοτημένων «τουρκοπόλεων» με βάση το ευρωπαϊκό μοντέλο της νεοκλασικής πόλης, αίτημα και όραμα της καινούριας εθνικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
Ο συστηματικός ανασχεδιασμός όλων των θεσσαλικών πόλεων και η εκτέλεση έργων υποδομής (σιδηρόδρομοι και λιμάνια) είχαν στόχο αφενός να κατοχυρώσουν την εθνική κυριαρχία στη νεοαποκτηθείσα επαρχία, αλλά και να υποκινήσουν την ανάπτυξη σύγχρονων οικονομικών και αστικών δραστηριοτήτων.
Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, οι θεσσαλικές πόλεις είχαν αποκτήσει νεοκλασική εμφάνιση: τακτική ρυμοτομία με ευθύγραμμους δρόμους, πλατείες και πάρκα, κανονικά οικοδομικά τετράγωνα, νέες λειτουργίες και δημόσια κτήρια (σχολεία, νοσοκομεία, δικαστήρια, αγορές, σταθμούς κ.λπ.), και η αισθητική των κτηρίων τους - δημόσιων και ιδιωτικών - ακολούθησε τη νεοκλασική αρχιτεκτονική του βασιλείου.
Επίσης, η κ. Χαστάογλου επισημαίνει ότι η ταχύτατη υλοποίηση των σιδηροδρόμων (1882 - 1886) ανέτρεψε την προηγούμενη ιεραρχία του θεσσαλικού οικιστικού δικτύου και ανέδειξε τον Βόλο στη διέξοδο ολόκληρης της θεσσαλικής ενδοχώρας προς τη θάλασσα.
Αυτή η ιδιαίτερα προνομιακή θέση του (που διατηρήθηκε έως το 1908, οπότε η Λάρισα συνδέθηκε σιδηροδρομικά με τον Πειραιά, γεγονός που αναπροσανατόλισε την κίνηση της περιοχής προς τη νότια Ελλάδα), συνοδεύτηκε από την ανάπτυξη της βιομηχανίας και την ακμή του εμπορίου.
Ο Βόλος έγινε η πιο «νεοκλασική πόλη» της Θεσσαλίας και μια από τις λιγοστές βιομηχανικές πόλεις της χώρας. Υπερκέρασε πληθυσμιακά τις λοιπές θεσσαλικές πόλεις και απέκτησε μια εύπορη αστική τάξη που επένδυσε συστηματικά σε νεοκλασικά μέγαρα κατοικίας, νέους χώρους εμπορίου και πλήθος εργοστασίων, τα οποία σήμερα συνιστούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς και της φυσιογνωμίας της πόλης.

Αναδημοσίευση: http://lefteria.blogspot.gr/2013/06/blog-post_8461.html

Ο φόβος δεν είναι ρατσισμός

Με την ξενοφοβία στην Ελλάδα και το πόσο υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα, ασχολίθηκε ο Κώστας Λεονταρίδης σε άρθρο του στην Καθημερινή της Τετάρτης 5 Ιουνίου.

 * * *

Οι νιόφερτοι αντιμετωπίζονταν πάντα με επιφυλάξεις, περιέργεια, εχθρότητα. Μην πάμε μακριά. Ακόμα και στη δεκαετία του ’70, όταν ένα «άγνωστο» Ι.Χ. έφθανε στην πλατεία του χωριού, οι επιβάτες του ένιωθαν να τους διαπερνούν ματιές από τα καφενεία και μετά οι ερωτήσεις των ντόπιων έπαιρναν χαρακτήρα φιλικής ανάκρισης. Αλλά και κάθε καινούργιος ένοικος στην πολυκατοικία δεν περνάει από την κρησάρα και τα ιοβόλα σχόλια των υπολοίπων;
Οταν ένα παιδί αλλάξει σχολείο στη μέση της χρονιάς, δεν αντιμετωπίζει τον ιδιότυπο ρατσισμό των συμμαθητών του; Είναι εντυπωσιακό πόσο σκληροί μπορεί να γίνουν οι μικροί. Λες και προπονούνται ενστικτωδώς για τα χρόνια που θα αναμετρηθούν με την αληθινή ζωή και τους άλλους. Δεν αποτελούσαν ανδροπρεπέστατη παράδοση τα καψώνια των παλαιών φαντάρων στους καινούργιους; Οι πρωτοδιοριζόμενοι υπάλληλοι δεν περνούν ένα στάδιο αυθαίρετης αξιολόγησης από τους συναδέλφους τους που βαθμολογούν τον ενδυματολογικό κώδικα, τον τρόπο συμπεριφοράς, το λεξιλόγιο και την όρεξή τους για δουλειά;
Ο παλαιός, καλός, Λάκης Λαζόπουλος κένταγε με μαεστρία τον χαρακτήρα του μοναχικού, αδύναμου ανθρώπου, που ερχόταν αντιμέτωπος με κάθε λογής εχθρότητες. Αλλες ορατές, άλλες σφηνωμένες στο μυαλό του. Θυμάστε έναν από τους δέκα μικρούς του Μήτσους; Αυτόν που με τις πιζαμούλες του, στο φτωχικό δωμάτιο, με τοίχους νοτισμένους από ανασφάλεια, έβαζε στον εαυτό του γραπτές ασκήσεις θάρρους. Εμενε μονίμως ανεξεταστέος καθώς βαθμολογητής ήταν ο ίδιος. Στο πρόσωπο του τρεμάμενου Μήτσου, ο καθείς μας μπορούσε να διαγνώσει ό,τι του ερχόταν στο μυαλό: τον αγοραφοβικό, τον νυχτοφοβικό, τον υψοφοβικό, τον νοσοφοβικό, τον κλειστοφοβικό κ.λπ. Ο όρος ξενοφοβία δεν περιέκλειε τότε την τρέχουσα ερμηνευτική διάσταση. Ήταν βλέπετε ακόμα τα χρόνια της ευμάρειας και οι Ελληνες αντιμετώπιζαν ως βασικούς «εχθρούς» τους Ελληνες. Στην πορεία, ως απόρροια της πολυετούς ανεξέλεγκτης εισροής λαθρομεταναστών, του οικονομικού εκπεσμού και της εμπλουτισμένης εγκληματικότητας, βρήκε πεδίο δράσης και αποδοχής από μερίδα της κοινωνίας -μην το ξεχνάμε αυτό- ο λόγω τε και έργω ακροδεξιός εξτρεμισμός. Η ξενοφοβία, και μάλιστα από μέλη τής πιο σεβάσμιας ηλικιακά ομάδας, στις γειτονιές της Κυψέλης, των Πατησίων, των Σεπολίων, δεν προέκυψε από το πουθενά, αναδύθηκε από βιώματα. Και δεν θεραπεύεται με ομαδικά παραπεμπτικά σε ψυχαναλυτές ούτε ξορκίζεται με λογύδρια που απευθύνονται σε γενιές γαλβανισμένες από όσα έχουν δει τα μάτια τους.
Τη Χρυσή Αυγή την τσακίζεις εκλογικά μόνον εάν εξαλείψεις τα αίτια πάνω στα οποία χτίζει· ανεργία, φόβος, εγκληματικότητα. Εάν δεν επιτευχθεί εγκαίρως αυτό, εκτιμώ και φοβάμαι ότι τα αποτελέσματα στις ερχόμενες εκλογές (δημοτικές-ευρωεκλογές), με εκτόνωση «ψήφου θυμού», θα είναι ένα οδυνηρότατο σοκ. Εντός και εκτός συνόρων. Ένας χρόνος (μόνο) απέμεινε.

Η «είδηση υπό διωγμό» από... το Ευρωκοινοβούλιο

Την ώρα που η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας πακετάριζε την έκθεσή της «η είδηση υπό διωγμό», προκειμένου να μεταφερθεί στο Ευρωκοινοβούλιο και να παρουσιαστεί εκεί την περασμένη Δευτέρα 3 Ιουνίου, της ανακοινώθηκε πως η έκθεση δεν μπορεί να εκτεθεί ως έχει.

Με πρόσχημα διαδικαστικά κωλύματα, κάποιοι γραφειοκράτες σταμάτησαν την παρουσίαση της έκθεσης στον κεντρικό εκθεσιακό χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, λίγες ώρες πριν τα εγκαίνια της, όταν, μάλιστα αυτή προετοιμαζόταν για πάνω από 6 μήνες, ανταποκρινόμενη στην κάλεσμα της ευρωβουλευτού Μαριλένας Κοππά, αναφέρει η ανακοίνωση της Ένωσης.

«Ως ΕΦΕ απαντάμε πως, εάν οι φωτογραφίες μας σοκάρουν κάποιους γραφειοκράτες και δεν επιθυμούν να τις δουν αναρτημένες στους κεντρικούς τοίχους του «ελεύθερου και ανοιχτού» Ευρωκοινοβουλίου που στηρίζει κατά τα άλλα όλα την ελευθερία του Τύπου, δηλώνουμε πως όσα αποτυπώνονται στην έκθεση αυτή, είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι της καθημερινότητάς μας που βιώνουμε στην Ελλάδα εδώ και καιρό. 

Αρνούμενοι την προβολή της έκθεσης στον κεντρικό εκθεσιακό χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, λίγες ώρες μάλιστα πριν τα εγκαίνιά της, απλά εθελοτυφλούν σε μια πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον Ελληνικό Τύπο, καταδεικνύοντας με τον πιο προφανή τρόπο πως δεν έχουν σκοπό να κάνουν τίποτα στην πράξη για την επίθεση στην ελευθερία του Τύπου, παρά μόνο να αρκεστούν σε απλές ανακοινώσεις στην ιστοσελίδα τους που σκοπό έχουν ίσως να απαλύνουν τις συνειδήσεις τους στους κλειστούς και καθαρούς χώρους που κινούνται.

Καλούμε όλες τις δημοσιογραφικές ενώσεις του κόσμου καθώς και τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων να στηρίξει τον αγώνα της ΕΦΕ σε αυτή την επίθεση που δέχεται η προσπάθεια μας για την «ελεύθερη παρουσίαση της είδησης», από κάποιους γραφειοκράτες του Ευρωκοινοβουλίου σήμερα.

Σε πείσμα όλων αυτών, απαντούμε πως η έκθεση θα παρουσιαστεί και θα προβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο στο πλαίσιο ημερίδας στα τέλη του Ιουνίου. Κι εκεί θα είμαστε όλοι μαζί για να ενώσουμε τις φωνές μας και να ακουστεί η κραυγή αγωνίας μας μέχρι τους τοίχους που δεν μας επιτρέψατε να εκθέσουμε τα χαστούκια που τρώμε καθημερινά προσπαθώντας να ενημερώσουμε τους πολίτες, και να καταγράψουμε την ιστορία του τόπου μας.

Λίγα λόγια για την έκθεση:

Σε μια εποχή που η Φωτογραφία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής και την ενημέρωσης όλων μας, στην Ελλάδα η φωτοειδησεογραφική εικόνα αλλά και γενικότερα η επαγγελματική φωτογραφία τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση.

Στην έκθεση που παρουσιάζεται στο Ευρωκοινοβούλιο από την Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της ευρωβουλευτού Μαριλένας Κοππά, εκ μέρους του S&D, οι άνθρωποι του Τύπου γίνονται οι ίδιοι πρωταγωνιστές της είδησης.

Στην προσπάθειά τους να αποτυπώσουν τα τεκταινόμενα, οι εργαζόμενοι στον Ελληνικό στον Τύπο –με κύριους πρωταγωνιστές τους φωτορεπόρτερ και τους εικονολήπτες, αφού ο εξοπλισμός τους προδίδει την ιδιότητά τους– γίνονται συχνά οι ίδιοι θύματα.

Οι επαγγελματίες φωτορεπόρτερ πολύ συχνά ξοδεύουν το 1/3 του χρόνου φωτογράφισής τους, κατά τη διάρκεια κάλυψης ενός γεγονότος – από το πιο απλό γεγονός που έχει συμβεί σε δημόσιο χώρο, μέχρι διαδηλώσεις, συνεντεύξεις Τύπου κα, προκειμένου να εξηγήσουν όχι μόνο σε απλούς πολίτες, αλλά και σε αρμόδιους, το αυτονόητο: ότι οι φωτορεπόρτερ οφείλουν να φωτογραφίζουν στο πλαίσιο της Φωτοειδησεογραφίας και της Ενημέρωσης.

Στην τελευταία έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RFS) για την ελευθερία του Τύπου το 2012, η Ελλάδα από την 30η θέση που είχε το 2007, καταβαραθρώθηκε στην 84η θέση, αμέσως μετά Μαλάουι, το Μπουτάν και τη Νικαράγουα

.
Η έκθεση «Η είδηση υπό διωγμό» παρουσιάστηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 2012, σε συνεργασία με το Μορφωτικό ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, με πολύ μεγάλη επιτυχία, καθώς μεγάλος αριθμός επισκεπτών, όπως οι ίδιοι επεσήμαναν, δε γνώριζαν πόσο δύσκολο, αλλά και επικίνδυνο είναι να ασκείς το επάγγελμα του φωτορεπόρτερ στην Ελλάδα.

Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται δεν εμπίπτουν στο συμβατικό χαρακτήρα του εικαστικού status που λίγο ή πολύ γνωρίζουμε, ούτε στους κανόνες μιας καλλιτεχνικής έκθεσης φωτογραφίας, αλλά αποτελούν μια μαρτυρία των φωτογράφων- δημιουργών της, ένα ντοκουμέντο για ότι βίωσαν ή ότι αντίκρισαν κατά τη διάρκεια της εργασίας τους.

Ως «παρατηρητές», φωτορεπόρτερ και εικονολήπτες βρίσκονται πάντα στη μέση της... εμπόλεμης ζώνης μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών με απόρροια αυτού, να στιγματίζονται ως εχθροί και από τις δύο πλευρές.

Στην έκθεση «Η Είδηση υπό διωγμό» οι δημιουργοί δεν έχουν στο μυαλό τους, αλλά ούτε και την πολυτέλεια του χρόνου, να δουλέψουν πάνω στη δυναμική σύνθεση του κάδρου ή τα χρώματα. Μοναδικός τους σύμμαχος, πέρα από τη φωτογραφική μηχανή, είναι το ένστικτό τους που βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση. Το «θέμα» τους, η βία που ασκείται στους συναδέλφους τους ή τους ίδιους όταν καλύπτουν τέτοια γεγονότα, διαρκεί ελάχιστο χρονικό διάστημα και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτών δεν υπάρχουν άλλοι «μάρτυρες» με φωτογραφική μηχανή. Τόσο λοιπόν η σπανιότητα της καταγραφής τέτοιων γεγονότων όσο και η συλλογή του υλικού, κάνουν την έκθεση αυτή ακόμη πιο ιδιαίτερη.

Η παρουσίασή της στο ευρύ κοινό, αποτελεί μια αυταπόδεικτη απάντηση σε όσους επιχείρησαν στο παρελθόν ή θα επιχειρήσουν στο μέλλον να φιμώσουν με οποιοδήποτε τρόπο τους εργαζόμενους στην Ενημέρωση, αφού όσο υπάρχουν γεγονότα θα υπάρχουν και εκείνοι που θα τα μεταδίδουν, καθώς η σχέση του ανθρώπου με την Είδηση, είναι συνυφασμένη με την ίδια του την ύπαρξη πάνω στη Γη και αποτελεί εσωτερική του ανάγκη».

Αναδημοσίευση: http://www.newsnow.gr/article/438769/i-eidisi-ypo-diogmo-apo-to-evrokoinovoulio.html

1453 – 2013. Οι πολλές ομοιότητες. Η διαφορά μία!

Το παρακάτω κείμενο το υπογράφει ο κ. Στρατής Μαζίδης.

* * *

Πεντακόσια εξήντα χρόνια συμπληρώνονται την περασμένη Τετάρτη (29/5) από τη μαύρη μέρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, έστω κι αν η πάλαι ποτέ κραταιά αυτοκρατορία για μια σειρά λαθών...

και λόγων είχε περιοριστεί σε ελάχιστα γεωγραφικά πλαίσια γύρω από την Πόλη.

Η κρίση των ηθικών αξιών, ο ξεπεσμός του λαού, η κρεπάλη, η προσήλωση στις υλικές απολαύσεις οδήγησαν πρώτα στην εσωτερική άλωση της αυτοκρατορίας η οποία σιγά σιγά άρχισε να μαζεύεται γεωγραφικά ενώ το 1204 μ.Χ. δέχθηκε από τους “αδερφού” Λατίνους το πρώτο μεγάλο πλήγμα.

Μήπως αντίστοιχα σημεία των καιρών δεν παρατηρούμε και σήμερα με τη χώρα μας να έχει αλωθεί; Εμείς δε μεθάμε στα καπηλιά αλλά στα clubs πίνοντας drinks, δεν αγοράζουμε φανταχτερά φορέματα αλλά πανάκριβα ανύπαρκτα, δε γιαλίζουμε τη νέα μας άμαξα αλλά τα 130 άλογά μας που τα χρωστάμε.

Καμια άλωση και κανένας εχθρός δεν μπορεί να σε κερδίσει αν το έδαφος δεν είναι προετοιμασμένο. Αν δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες. Σαν ώριμο φρούτο έπεσε η Πόλη, ομοίως και η σημερινή Ελλάδα που βρίσκεται στο δικό της 1204 μ.Χ. και πορεύεται ασταμάτητα προς το 1453 μ.Χ. με τη διαφορά πως στη θέση των Σταυροφόρων έχουμε την τρόικα.

Βέβαια υπάρχει μια σημαντική διαφορά.

Ο αυτοκράτορας των Ρωμαίων (διότι ιστορικά βυζαντινή αυτοκρατορία ουδέποτε υπήρξε κι ο όρος επινοήθηκε από τους Φράγκους) Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είχε πολλές προτάσεις να το σκάσει και να παραδώσει την Κωνσταντινούπολη έναντι ανταλλάγματος.

Στο τελεσίγραφο του Μωάμεθ του Πορθητή απαντούσε:

«Εἰ μἐν βούλει, καθὼς καὶ οἱ πατέρες σου ἔζησαν, εἰρηνικῶς σὺν ἡμῖν συζῆσαι καὶ σύ, τῷ Θεῷ χάρις. Ἐκεῖνοι γὰρ τοὺς ἐμοὺς γονεῖς ὡς πατέρας ἐλόγιζον καὶ οὕτως ἐτίμων, τὴν δὲ πόλιν ταύτην ὡς πατρίδα· καὶ γὰρ ἐν καιρῷ περιστάσεως ἅπαντες ἐντὸς ταύτης εἰσιόντες ἐσώθησαν καὶ οὐδεὶς ὁ ἀντισταίνων ἐμακροβίω. Ἔχε δὲ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν ἁρπαχθέντα ἀδίκως κάστρα καὶ γῆν ὡς δίκαια καὶ ἀπόκοψον καὶ τοὺς φόρους τόσους, ὅσους κατὰ τὴν ἡμετέραν δύναμιν, κατ’ ἔτος τοῦ δοῦναι σοι καὶ ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ. Τί γὰρ οἶδας, εἰ θαῤῥῶν κερδᾶναι εὐρεθῇς κερδανθείς; Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».

Ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ως άξιος συνεχιστής των προκατόχων του, ήταν αυτός που έτρεχε έξω για να παραδώσει την Ελλάδα βροντοφωνάζοντας ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.

Ο λαός κοιμάται τον ύπνο του αποβλακωμένου, του αποκαμωμένου από τα υλικά αγαθά. Βαδίζει αδιαμαρτύρητα προς την άβυσσο. Αρνείται έστω να αναλάβει τον ιστορικό του ρόλο.

Το 1453 και τα λόγια του αυτοκράτορα έρχονται να μας θυμίσουν ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος όχι απαραίτητα με μοναδικό σκοπό να επιβιώνει έστω και ερπώμενος όπως εμείς σήμερα αλλά να δίνει τις μάχες του. Ο πραγματικός δε νικητής είναι αυτός που δίνει το παρόν στο πεδίο της μάχης. Ακόμη κι αν η έκβασή της δεν είναι πάντα η επιθυμητή.

Αναδημοσίευση: http://troktiko-blog.blogspot.gr/2013/05/1453-2013.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/VYlZl+%28troktiko%29l