Όμως η εφεύρεση της εποχής μας, είναι το καπάκι που δεν αποχωρίζεται το μπουκάλι. Πράγματι όλος αυτός ο συλλογισμός κυκλοφορεί ως ανέκδοτο. Γιατί θεωρείται ανακάλυψη αυτή όπως και αυτή με τα χάρτινα καλαμάκια πολύ οικολογική.
Τώρα τι καταστροφή μπορεί να κάνει στον πλανήτη κάποια, έστω χιλιάδες πλαστικά καλαμάκια ή καπάκια νερού όταν το πλαστικό τείνει να γίνει το βασικό υλικό που κατασκευάζουμε υλικά μαζικής χρήσης είναι άλλο θέμα.
Αυτό που με προβλημάτισε όταν άκουσα έναν φίλο που αναρωτήθηκε. «Κάποτε μαζεύαμε καπάκια από μπουκάλια νερό για να παίρνουμε αναπηρικά αμαξίδια, τώρα τι γίνεται;»
Πραγματικά θυμήθηκα αυτή την καμπάνια. Τα πλαστικά καπάκια λέει συγκεντρώνονταν σε διάφορα σημεία από σχολεία, Δήμους, Νοσοκομεία, εταιρείες, από άλλους συλλόγους, από διάφορους φορείς και από ιδιώτες που θέλουν να προσφέρουν στην δράση αυτή. Μάλιστα έκαναν και μια τέτοια κατασκευή να «ρίχνουμε μέσα τα καπάκια».
Το έψαξα λιγάκι να δω αν πράγματι ωφελούσε αυτή η δράση. Και βρήκα μεταξύ άλλων και τα εξής (αξίζει να διαβάσετε όλες τις πληροφορίες που δίνει η ιστοσελίδα του συλλόγου ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΖΩΗ, εδώ):
Αφού συγκεντρωθούν και παραδοθούν τα πλαστικά καπάκια στο εργοστάσιο της ανακύκλωσης, εκεί ζυγίζονται και αφού μας πουν το ζυγολόγιο ο σύλλογος υποχρεούται να κόψει τιμολόγιο προς την ανακύκλωση και αφού σταλεί το τιμολόγιο τότε καταθέτουν στον λογαριασμό του συλλόγου το αντίτιμο αυτών.
- 1 κιλό καπάκια=0,20 λεπτά
- 1 τόνος καπάκια=200,00 ευρώ
- 200,00 ευρώ= ένα απλού τύπου αναπηρικό αμαξίδιο Ο ένας τόνος καπάκια αντιστοιχεί σε 80-90 σακούλες κήπου.
Και βέβαια ο σύλλογος «ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΖΩΗ» μετέτρεπε τα καπάκια σε αναπηρικά αμαξίσδια αλλά και πατερίτσες για την Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου Ατόμων με Ακρωτηριασμό η οποία έχει προκριθεί στο EYRO 2020
Η απορία του φίλου αλλά και δικιά μου είναι, Τώρα τι κάνουμε που τα καπάκια μένουν στα μπουκάλια νερού κι αναψυκτικών, Αυτό για το οποίο απορώ είναι πως τα γνωστά σημεία συγκέντρωσης ακόμη υπάρχουν. Αλήθεια τι ρίχνει μέσα ο κόσμος;
Πηγή: agapigiazwi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου