Θα του το δώσουν.

Σχεδόν όλες οι «ανεξάρτητες», εκτός απ’ αυτές των μεγάλων συγκροτημάτων, τονίζουν ότι ο Παναθηναϊκός «πάει για τίτλο».
Τι λέτε; Εδώ και τόσο καιρό έχει αποσπαστεί μαζί με τον Ολυμπιακό από όλους τους υπόλοιπους.
Μάλλον θέλουν να πουν ότι θα του τον δώσουν. Και γιατί;
Τα λάθη στην επιλογή ποδοσφαιριστών από του κ.κ. Βαλβέδε και Κετσπάγια δεν τον κράτησαν πίσω. Ηρθαν και τραυματισμοί που έχουν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και πάλι ήταν μπροστά.
Οι διαιτητές έκαναν καλά τη δουλειά τους και κράτησαν ψηλά του Αθηναίους με νύχια και με δόντια, Το Σάββατο έκαναν κάλά τη δουλειά τους στερώντας από τον Ολυμπιακό την πρώτη θέση.
Ακυρώνοντας καθαρό γκολ του μοναδικού επιθετικού των ερυθρολεύκων. Ο πράσινοι κέρδισαν με χίλια ζόρια αλλά δίκαια τον Λεβαδιακό, που δεν έχει καμιά σχέση με την αξιόλογη περυσινή ομάδα.
Σου λένε οι «ανεξάρτητες» αν δεν το πάρει και φέτος πότε θα το πάρει; Θα βγει αληθινή η δημοσιογράφος της ΝΕΤ και της «Αθλητικής Κυριακής Αννούλα η Καραμανλή που ειπε: «Οταν ο Πατέρας, όνομα του προέδρου του ΠΑΟ, γίνει παππούς»;

Ποιοι άραγε;

Εύλογη η απορία του Πασχου Μανδραβελη στην χθεσινή (Παρασκευή 6/11 ) Καθημερινή, που την έκανε τίτλο του άρθρου του:
Ποιος διαβάζει σ’ αυτόν τον τόπο;
Ενα χιλιοειπωμένο μαράζι αυτής της στήλης είναι ότι τα στελέχη της δεξιάς δεν διαβάζουν. Ούτε εφημερίδα. Ετσι κανοναρχεί ιδεολογικά τον τόπο η έξαλλη αριστερά, κι αυτό δεν είναι καν το χειρότερο. Μερικές φορές αυτά τα στελέχη της δεξιάς αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση με καταστροφικά αποτελέσματα για τον τόπο. Μη γνωρίζοντας τι σημαίνει δεξιά και τι ποιεί η αριστερά, τσαλαβουτούν ανάμεσα σε αριστερισμούς και ακροδεξιά δόγματα καταστρέφοντας τους λίγους βλαστούς αστικής δημοκρατίας και λειτουργικού κράτους που είχαν κατορθώσει να βγουν. Το χιλιοειπωμένο αυτό μαράζι είχε ως δεδομένο ότι οι αριστεροί διαβάζουν. Ας μην το θεωρούμε πλέον δεδομένο. Αν, για παράδειγμα, οι «χρήσιμοι παριστάμενοι» του Φλοράλ διάβαζαν το βιβλίο στην παρουσίαση του οποίου βρίσκονταν, δεν θα έκαναν αυτού του τύπου τον τσαμπουκά με τα όργανα της τάξης. Θα θυμούνταν ότι ο Χριστόφορος Κάσδαγλης (στο εξαιρετικό βιβλίο «Η αριστερά και ο κακός λύκος», εκδ. Οξύ) σαρκάζει ότι «είναι γνωστό σε κάθε αριστερό ότι το αυθόρμητο κίνημα πολιτικοποιείται μονάχα όταν σπάει τον κλοιό των δυνάμεων καταστολής, οξύνοντας τους τόνους αντιπαράθεσης». Θα διάβαζαν (για να θυμηθούν) ότι «η ηγεσία του ΚΚΕ Εσωτερικού, παρά τα κουσούρια της, είχε στην εποχή της αντιληφθεί δύο - τρία πράγματα που ο Τσε ίσως και να τα υποτίμησε. Το μαρξιστικό-λενινιστικό υπόδειγμα υπέθετε ότι οι κρίσεις ενδυναμώνουν την αριστερά και της προσφέρουν επιχειρήματα, μέλη κι ευκαιρίες. Αλλά η σύγχρονη ιστορία, κατά κανόνα το διαψεύδει... Οι γέρικες αλεπούδες το είχαν αντιληφθεί αυτό, εξ ου απέβλεπαν στη διαμόρφωση ενός ομαλού κοινοβουλευτικού βίου, όσο ξενέρωτο κι αν ηχούσε αυτό στα αμφιθέατρα και τα πηγαδάκια»
Τέλος, και ο κ. Αλέξης Τσίπρας πρέπει να διαβάσει το πολύ καλό κεφάλαιο με τους δύο συνδικαλιστές αριστερούς που συναντώνται στο ντελικατέσεν. Ή έστω, αφού δεν έχει χρόνο, ας ρίξει μια ματιά στο συμπέρασμα: «Δεν χρειάζεται εικονική καταστροφολογία ο αριστερός πολίτης για να κινητοποιηθεί. Αν πέσει σ’ αυτή την παγίδα, τότε γίνεται εύκολα βορά της κάθε ρητορείας, που μπορεί πλέον να μην είναι καθόλου αριστερή – αρκεί να είναι καταστροφολογική».
Αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε διαβάσει το βιβλίο πριν από την εκδήλωση, δεν θα μιλούσε περί Λωρίδας της Γάζας μετά την εκδήλωση. Διότι, αν υπάρχουν καταστάσεις Γάζας, τότε ορθώς τα «παιδάκια με τα μαύρα» μπαίνουν σε λογικές ιντιφάντα και πετούν πέτρες και μολότοφ στους κατακτητές. Ετσι, όπως λέει και ο κ. Κάσδαγλης, «η αριστερά πέφτει στην παγίδα και γίνεται βορά κάθε καταστροφολογικής ρητορείας». Η αριστερά οφείλει να ανακαλύψει εκ νέου το άριστο μέτρο. Το ότι υπάρχει αστυνομική αυθαιρεσία στους δρόμους και αστυνομική βία έναντι των μεταναστών το γνωρίζουμε όλοι. Τα κόμματα (όχι μόνο της αντιπολίτευσης) πρέπει να επισημαίνουν το πρόβλημα, να στηλιτεύουν την αυθαιρεσία, αλλά δεν θα το λύσουν μόνα τους στο δρόμο. Πολιτική σημαίνει η εκλογίκευση της κρατικής λειτουργίας, διά πολιτικών μέσων, όχι διά του τσαμπουκά στα όργανα του κράτους.
Το χιλιοειπωμένο μαράζι, όμως, μεγαλώνει. Αν σταμάτησαν να διαβάζουν και οι αριστεροί, ποιος διαβάζει σ’ αυτόν τον τόπο;
Η απάντηση είναι απλή. ΚΑΝΕΙΣ.
Ούτε Κυριακάτικες εφημερίδες που δεν έχουν DVD, για ημερήσιες δεν το συζητώ.

Η Άρτεμις, της Αρτέμιδος

Καθυστερημένα το γράφω λόγω υποχρεώσεων, που μ’ «έδιωξαν από τον υπολογιστή μου.
Το Σάββατο τελευταίο του Οκτώβρη, τυχαία είδα την εκδίκηση των ξανθιών.
Ένα τηλεπαιχνίδι που στηρίζετε στην βλακεία, που κυκλοφορεί για την εξυπνάδα των ξανθιών γυναικών.
Δεν το είδα από την αρχή και δεν ξέρω τους κανόνες. Πάντως ίσως επειδή ήταν προχωρημένες οι ερωτήσεις, έδειχναν να απαντάνε. Όπως είναι φυσικό να κάνουν και κάποια λάθη.
Σε μια ερώτηση άρχισα να αμφιβάλω για την εξυπνάδα της, μη ξανθιάς παίχτριας. Έδωσε να απαντήσει σε κάτι που έχει σχέση με την μόδα σε κομμώτρια που αυτή είναι η δουλεία της. Ανέκδοτο για ξανθιές αυτό που έκανε.
Επίσης τέτοιο ανέκδοτο είναι και το πως χρησιμοποιούσε το όνομα της παίχτριας, ο επίσης μη ξανθός, παρουσιαστής κ. Λιάγκας.
Άρτεμη την λέγαν. Άρτεμις είπε.
Και όλο της Άρτεμις και της Άρτεμις έλεγε.
Να πω τον κ. Λάγκα που λέει πως είναι δημοσιογράφος ότι το Άρτεμις δεν είναι άκλιτο. Ούτε ξενικό που, ίσως, νομίζει
Είναι η Άρτεμις της Αρτέμιδος. Γι’ αυτό έφτασε εκεί η δημοσιογραφία. «Το παίζει» δημοσιογράφος ο κάθε ανίδεος.
Και θυμήθηκα την απάντηση του κ. Καρατζαφέρη όταν στις εκλογές του 2007 είχε βάλει υποψήφια βουλευτή την κ Εφη Σαρρή «Μα την Εφη Σαρρή;» τον ρώτησε δημοσιογράφος, «Μα τί λέτε τώρα είναι υποψήφιος ο Γιώργος Λιάγκας».
Ναι ήταν στη Λάρισα με το ΠΑΣΟΚ. Άλλη υπέροχη κίνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Ευτυχώς πήγε άπατος και ευτυχώς δεν ήταν υποψήφιος στις εκλογές του περασμένου μήνα