Ξημερώνει η 1/1/11 μετά από ένα αιώνα

Τελειώνει το 2010 και θα ζήσουμε μια ιστορική χρονιά. Και δεν μιλώ πολιτικά, αλλά ας το πάρουμε ΜΟΝΟ την ημερομηνία (οπτικά).
Η μέρα που θα ξημερώσει (αύριο) είναι η πρώτη Ιανουαρίου του 2011. ή όπβς συνηθίζομαι να γράφουμε τις ημερομηνίες 1/1/11. Όλο άσοι. Θα μου πείτε ήταν και το 2001 αλλά εκεί ήταν 1/1/01. Στην αντίρρηση ότι εδώ έχουμε 01/01/11 θα πω πως δεν συνηθίζουμε τους μονοψήφιους αριθμούς στη μέρα και στον μήνα να τους συνοδεύομε με το 0
Σε δώδεκα χρόνια (πρώτα ο Θεός, όπως συνηθίζουμε να λέμε στη Θεσσαλία όταν μιλάμε για το μέλλον) θα έχουμε 2022 και τον Φλεβάρη θα έχουμε 2/2/22 σε επόμενα δώδεκα 3/3/33 κ.ο.κ.
Στη ζωή κάθε ανθρώπου (συνήθως) υπάρχει μια φορά τέτοια περίπτωση για κάθε αριθμό. Στους περισσότερους και όχι όλοι. Εδώ δεν μπόρεσε να ζήσει τον κύκλο αυτό η συγχωρεμένη μου γιαγιά (μητέρα του πατέρα μου) που έχασε το 1/1/11 για λίγο μια που γεννήθηκε το 1913 αλλά την χάσαμε το 2005 σε ηλικία 92 ετών.
Φέτος έχουμε ακόμη μια ιδιαιτερότητα, ζούμε πραγματικά ιστορικό χρόνο, μια που όλο άσους θα έχουμε άλλες τρεις φορές.
Βλέπετε το 1 είναι ο μοναδικός αριθμός που και τι 11 είναι και μέρα και μήνας. Στο 2 ας πούμε ενώ έχουμε 22 του μήνα 22ο μήνα δεν έχουμε. Ενώ από το 3 και πάνω είναι μοναδική και η μέρα (μόνο 3 του μηνός δηλ κι ποτέ 33 κοκ)
Έτσι ενώ αύριο έχουμε 1/1/11 σε δέκα μέρες θα έχουμε 11/1/11. Και τον Νοέμβριο και 1/11/11 αλλά και μετά 11/11/11.
Έτσι το 2011 δεν είνια η χρονια με δύο μόνο παλούκια όπως παρατήρησε ο μεγάλος μας κωμικός Κώστας Βουτσάς δίνοντας ευχές καλεσμένος στο Ράδιο Αρβύλα «Ευτυχισμένο το 2011 αν κι έχει 2 παλούκια» αλλά μερικές μέρες πολύ παραπάνω.

Αντικειμενικές παντού!

Και μέσα σ’ όλα η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει παντού αντικειμενικές αξίες. Και στο πιο μικρό χωριουδάκι.
Η αντίρρησή μου είναι ως προς την εποχή. Μάλιστα σε μια εποχή που λέει η κυβέρνηση θέλει να εξισώσει τις αντικειμενικές με τις εμπορικές αξίες.
Ο κόσμος δεν έχει λεφτά κι ακούει από τους «παπαρολόγους» της TV και του νεοφιλελεύθερους φωστήρες πως τα δύσκολα είναι μπροστά μας.
Ακουσα από τον μεγάλο Ελληνα κωμικό μας σε πρόσφατη χιουμοριστική εκπομπή που ήταν καλεσμένος (Ράδιο Αρβύλα) «Ευτυχισμένο το 2011 και μη φοβάστε δυο παλούκια έχει μόνο».
Είδα τις αντικειμενικές του ν. Λάρισας. Η φτηνότερη είναι 600 ευρώ το τ.μ. Σε κάποια χωριουδάκια.
Αλήθεια ποιος θα πληρώσει 600 ευρώ το τ.μ. για ένα σπίτι σ’ ενα χωριο; Δηλαδή (Τα σπίτια στην περιοχή μας είναι κοντά στο 100 τ.μ.) 60.000 Ευρώ;
Μα αν είναι έτσι το πατρικό μου που (είναι σ’ αυτή την κατηγορία) το πουλαώ. 90.000 Ευρώ μια που είναι 150 τμ.
Και να το βάλω ως μικρή αγγελία «Καλοδιατηρημένο με μεγάλη αυλή ανοίκιαστο (και γι’ αυτό χωρίς φθορές) την τελευταία εικοσαετία».
Και για όποιον δεν το κατάλαβε κάνω πλάκα, μια που οι αναμνήσεις δεν κοστολογούνται. Ωχ τι είπα τώρα θα ανεβάσουν τις αντικειμενικές αξίες στα χωριά μας

Τώρα το βλέπουν;

Βλέποντας σε πρωινή εκπομπή την επισκόπηση του Τύπου, έπεσε το μάτι μου στο θέμα που έχει (κάτω στο κέντρο) για τις τιμές, από το χωράφι στο ράφι.
Κέρδος 1500% λέει. (κάντε 'κλικ' στο πρωτοσέλιδο και δείτε κάτω στο κέντρο)
Και μου φαίνεται πολύ παράξενο. Φωνάζουν όλοι 10 χρόνια τώρα. Απο την εισαγωγή του Ευρώ. Αγρότες, αγροτοσυνδικαλιστές, δημοσιογράφοι.
Μάλιστα τα πρώτα πέντε χρόνια (αν και πληρωνόταν σε ευρώ) οι αγρότες παζάρευαν σε δραχμές.
Βέβαια πάντα οι τιμές ήταν τιμές δραχμών.
Φυσικά καταλάβαιναν καλύτερα το 50 δραχμές το σιτάρι παρά 15 λεπτά του Ευρώ. Και 50 δραχμές είναι μια τεράστια τιμή. Και τις πρώτες εποχές του φαινόταν πολλά. Ήταν και η κερδοσκοπία του 2005 που αυξήσαν την τιμή του σιταριού ως τα 20 λεπτά για να αυξήσουν την τιμή του ψωμιού και ήρθε κι έδεσε.
Το θέμα είναι ότι κάποιοι τώρα το κατάλαβαν; Ή επειδή υπήρχαν συμφέροντα δεν ήθελαν να τα πουν; Τις πρώτες εποχές προστατεύοντας τον Σημίτη και μετά κατηγορώντας τον Χατζηγάκη για διάφορα πράγματα (δίκαια ή άδικα) αλλά όχι γι’ αυτό το θέμα γιατί οι μεσάζοντες είναι αυτοί που δίνουν τις διαφημίσεις κι άρα τα λεφτά.

Το Site της Τραινοσέ

Ακούγοντας το πρωί μια ενημερωτική εκπομπή, ναι δεν έχω πια πρόβλημα με την πρωινή μου ενημέρωση, άκουσα ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει site. Το http://www.trainose.gr/.
Μέσα απ’ αυτό μας πρότεινε ο κ. Οικονόμου να ενημερωθούμε για τα δρομολόγια που κόβονται.
Πραγματικά μπήκα και είδα πως είναι αξιόλογο.
Πέρα από τις πληροφορίες που έχει και κάποιες φωτογραφίες είδα πως μπορείς να κάνεις ΚΑΙ κρατησεις εισητηρίων σε κάποια δρομολόγια.
Βλέπεις υπάρχει η σημείωση:
«Η αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου σε πρώτη φάση θα είναι διαθέσιμη μόνο για τρένα που υποστηρίζουν κράτηση θέσης και τις ανταποκρίσεις αυτών.
Προϋπόθεση, δηλαδή, για να βγάλετε ηλεκτρονικό εισιτήριο είναι σε κάθε σκέλος της διαδρομής (μετάβαση και επιστροφή) να υπάρχει μία τουλάχιστον κράτηση.
Στο εγγύς μέλλον και εφόσον το σύστημα λειτουργήσει ομαλά την πρώτη περίοδο, θα προστεθούν και άλλα τρένα και ενδέχεται να ελαττωθεί αρκετά και ο χρόνος που "κλείνει" η δυνατότητα αγοράς.»
Μάλλον όμως δεν λειτουργεί γιατί θέλησα να δω πως δουλεύει κι έπαθα το εξης:
Έχει στην Αρχη Αθήνα - Θεσσαλονίκη.
Εγραψα Λάρισα στο από κι έβαλα με copy/paste το Αθήνα στη θέση του (προς).
Προς απογοήτευσή μου έβγαλε σαν αποτέλεσμα για το Λάρισα Θεσσαλονίκη.
Μηπως δεν έπιασε σκέφτηκα το copy/paste;
Και τα έγραψα από την αρχή. Λάθος μου έβαλε Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
Είχα σκοπό να γράψω δεν διαφημίστηκε το site. Αλλά είδα πως έγινε φέτος και είπα μήπως δεν το διαφήμισαν ακόμη.
Μήπως δεν είναι ακόμη έτοιμο; Ίσως, μακάρι γιατί τα ευρήματα μου αυτό δείχνουν. Αλλά έχουν, η κυβέρνηση όχι ο ΟΣΕ, να το φτιάξουν ή θα μείνει έτσι; Και θα το κλείσουν μαζί με τον ΟΣΕ;

Κυριακάτικες από την Παρασκευή; Κι όμως

Μία βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα απήργησαν οι δημοσιογράφοι στο τέλος της βδομάδας. Παρασκευή και Σάββατο. Τις ημέρες αυτές δεν είχαμε δελτία ειδήσεων κι ενημερωτικές εκπομπές.
Θα έπρεπε να μην υπάρχουν τις επόμενες εφημερίδες.
Όμως την Παρασκευή κυκλοφόρησαν τα (μεγάλα «πλούσια») Σαββατιάτικα και Κυριακάτικα φύλλα. Όλά εκτός της «Ελευθεροτυπίας» που έβγαλε την Κυριακή κανονικά την Κυριακάτικη, καταγελώντας πως οι εκδότες, ουσιαστικά σαμποτάρισαν την απεργία μ’ αυτόν τον τρόπο. Τυπώνοντας δηλαδή το φύλλο νωρίτερα, με θέματα άσχετα, «ψυγείο» στην δημοσιογραφική αργκώ.
Διαφωνώ. Κι εξηγούμαι.
Ετσι πως είναι οι Αθηναϊκές εφημερίδες το μόνο που κάναν οι εκδότες είναι οτί μετέφεραν την ΄κυκλοφορία 2 μέρες πριν. Κι αυτό γιατί οι πολιτικές εφημερίδες της Κυριακής δεν έχουν ειδήσεις της τελευταίας στιγμής αλλά είναι πιο πολύ περιοδικά.
Κι αν υπάρχει κάποιο μεγάλο γεγονός της τελευταίας στιγμής, επειδή είναι σε δεύτερη έκδοση γίνεται μια πολύ μικρή αναφορά.
Μόνο οι επαρχιακές και κάποιες μικρότερες εφημερίδες είναι η έκδοση της Κυριακής κανονική εφημερίδα. Και οι αθλητικές βεβαίως που έχουν ακόμη και τον αγώνα που τέλειωσε στις 12 το βράδυ του Σαββάτου.
Οι αθλητικές λοιπόν κυκλοφόρησαν σα να μην ήταν Σαββατοκύριακο (δεν βγάλαν δηλαδή φύλλο Σάββατο και Κυριακή ενώ οι πιο μικρές (και επαρχιακες) απλά στην ημερομηνία αντι του Παρσκυή που κανονικά έπρεπε να γράψουν έβαλαν Κυριακή.
Εκεί που θέλω να σταθώ είναι οτι το ίδιο συνέβει και Το Σαββατοκύριακο των Χριστουγέννων αλλά κι αυτό της Πρωτοχρονιάς.
Κανονικά το Εορταστικό φύλλο έπρεπε να βγει το Σάββατο κι εδώ υπάρχει διαφορά μια που υπάρχει μια παραπάνω μέρα χωρις εφημερίδα. Ενώ στην απεργία δυο μέρες δεν έπρεπε να κυκλοφορίσουν εφημερίδες και δυο δεν κυκλοφόρησαν, άλλο αν τη Παρασκευή γράφαν Κυριακή. Και τώρα (Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά) ακολουθεί η Ελευθεροτυπία

Aκήρυχτος πόλεμος

Άρθρο του Σωκρατη Tσιχλια από την Σαββατιάτικη!!! Καθημερινή την Πέμπτη 23/12, με τον ίδιο τίτλο. Λέει ακόμη μια φορά τα πράγματα με τ’ όνομα τους τόσο που πολλοί συμφωνούμε με την πρόταση το στο τέλος, όπως εγώ.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

* * *

Aυτό που έχει συμβεί στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο, με πολιτικούς και όχι λογιστικούς όρους, είναι πολύ απλό. Καθώς η κυβέρνηση αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να υποχρεώσει όσους κατέχουν τον πλούτο και ιδιαίτερα τους κρατικοδίαιτους εγχώριους «καπιταλιστές» να πληρώσουν το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού, καταφεύγει στο πανάρχαιο κόλπο: τον χρεώνει στους πλέον αδύναμους. Το Μνημόνιο και οι όροι των δανειστών εξοντώνουν τα πολύ χαμηλά και τα μικρομεσαία στρώματα, οδηγώντας εκατομμύρια Ελληνες στην ανέχεια, τη φτώχεια και την ανεργία. Την ίδια ώρα συνταράσσεται συθέμελα η μεσαία τάξη των «νοικοκύρηδων», που παραδοσιακά αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας της πατρίδας μας, απασχολώντας τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων.
Δημοσιολογούντες ελαφρών ηθών και καθηγητές εργαστηρίου ξεκίνησαν παράλληλα με το ξερίζωμα του κοινωνικού κράτους μια εκστρατεία εναντίον της εργασίας: οι εργαζόμενοι κάθε είδους, ελεύθεροι επαγγελματίες, δημόσιοι υπάλληλοι και υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, αλλά και αυτοί του ιδιωτικού τομέα, έριξαν το καράβι στην ξέρα. Αυτοί ευθύνονται για τη χρεοκοπία, αυτοί και το μεγάλο κόστος τους. Πατώντας σε υπαρκτές στρεβλώσεις που πάντως δημιούργησε η πολιτική εξουσία, έχουν εδώ και μήνες ξεκινήσει μια προπαγάνδα που υποδαυλίζει έναν για την ώρα ακήρυχτο πόλεμο, ανάμεσα στην εργασία και τις επιχειρήσεις, την κοινωνία και τις ελίτ που την κυβερνούν. Οι θιασώτες και προπαγανδιστές αυτής της χοντροκομμένης και μεροληπτικής ανάλυσης αποσιωπούν άλλες πικρές αλήθειες του κλεπτοκρατικού, κρατικοδίαιτου τρόπου ανάπτυξης που μας χρεοκόπησε. Προσφέρουν εν τέλει τις αντίθετες υπηρεσίες από αυτές που ελπίζουν.
Τα φαινόμενα οχλοκρατίας που πυροδοτούν η τυφλή οργή και το μίσος έκαναν ήδη την εμφάνισή τους στους δρόμους και στα γήπεδα... Οι αερολογίες των κυβερνητικών βουλευτών που... αντιστέκονται στον προϋπολογισμό, αντί να καταπραΰνουν, εξοργίζουν περισσότερο. Αν υπάρχουν σώφρονες ανάμεσα σε όσους εξουσιάζουν, αντί να ενοχοποιούν τους πολίτες, οφείλουν ταχύτατα να προσθέσουν στη συνταγή σωτηρίας της χώρας εμπράκτως δικαιοσύνη και ελπίδα. Αλλιώς, ας φύγουν από τώρα από τη χώρα.

Η ομιλία του κ. Πάνου Καμένου

Υποσχέθηκα την Τετάρτη την ομιλία του κ. Πάνου Καμένου στην Βουλή για τον Προϋπολογισμό. Την βάζω σήμερα και για δυο ακόμη λόγους πρωτον επειδή δε θα ήθελα να μείνει ολο το γιορταστικό Σαββατοκύριακο πρώτο «ατον αέρα» κι επειδή έχω τελευταία ένα πρόβλημα σχετικά με την ρωϊνή μου ενημέρωση που ελπίζω να λύσω πριν το τέλος του 2010

* * *

Τον προηγούμενο μήνα ήρθαν να πάρουν τov Εβραίο γείτονα μου. Δεν φώναξα. Δεν ήμουν Εβραίος. Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθαν και πήραν τον κομμουνιστή γείτονα μου. Δεν φώναξα. Δεν ήμουν κομμουνιστής. Εχθές ήρθαν και πήραν τον ομοφυλόφιλο γείτονα μου. Δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν ομοφυλόφιλος. Σήμερα ήρθαν να πάρουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε κανένας να φωνάξει.»
Με αυτά τα λόγια του Μπρεχτ σήμερα μπορούμε να δούμε την ελληνική πραγματικότητα, γιατί όσοι και αν φωνάζουν πια, δεν ακούγονται. Η Βουλή των Ελλήνων από τις 4 Ιουνίου του 2010 βρίσκεται υπό κατοχή. Έχουν περάσει ένα μνημόνιο, για το οποίο συζητούμε στο ναό της Δημοκρατίας, που είναι αντισυνταγματική συμφωνία, είναι παράνομη ψηφοφορία με λιγότερους από εκατόν ογδόντα Βουλευτές, διότι έτσι παραχωρεί εθνική κυριαρχία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει κάποια στιγμή να ακούσουμε τις τελευταίες φωνές θεσμικών παραγόντων, οι οποίες θάβονται από τα εξαρτώμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που προβάλλουν άλλου είδους πρότυπα. Μόνο στα ιστολόγια, στα μπλογκς και στις φωνές στους δρόμους ακούγονται οι αλήθειες έως ότου σταματήσουν και εμάς να φωνάζουμε και να μιλάμε σε αυτή εδώ τη Βουλή.
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δημήτρης Παξινός με ανακοίνωσή του με τίτλο «Αμετάκλητα και άνευ όρων» στις 16 Δεκεμβρίου είπε ότι με το άρθρο 14 παράγραφος 5 της σύμβασης η Ελλάδα παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος όρος δεν συναντάται ούτε σε αποικιοκρατικές συμβάσεις, ένας όρος που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου σε όλα τα επίπεδα, του διεθνούς δικαίου, του ευρωπαϊκού δικαίου, του εθνικού δικαίου.
Εν συνεχεία, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κλείνει λέγοντας: «Καλούμε την Ελληνική Βουλή να τοποθετηθεί επί της δανειακής σύμβασης, η οποία από τις 4 Ιουνίου έχει κατατεθεί σε αυτήν. Χωρίς κάποιο προηγούμενο παραδώσαμε, με μόνη μια υπογραφή την εθνική μας κυριαρχία, ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας. Από της συστάσεως του νεοελληνικού κράτους είμαστε συνηθισμένοι να δανειοδοτούμαστε.»
Καταθέτω τη συγκεκριμένη ανακοίνωση που αναρτήθηκε στο μπλογκ «portocali». Οι εφημερίδες δεν τη φιλοξένησαν.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ακόμη, καταθέτω από την Ιερά Σύνοδο τη φωνή αγωνίας των Πατέρων της Συνόδου που λέει: «Δηλώνουμε ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων δανειστών μας.» Αυτά δεν τα λέει κανένας φανατικός. Τα λέει η Ιερά Σύνοδος, οι Έλληνες ιεράρχες. Και αυτή είναι ακόμα μια φωνή που και επίσης δεν ακούστηκε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Το πρόγραμμα που έχει οργανωθεί από ξένα κέντρα προκειμένου να απωλεσθεί η εθνική κυριαρχία προχωρεί κανονικά. Συζητούμε εδώ μόνο για τα οικονομικά του Προϋπολογισμού αυτού. Συζητούμε για την επίθεση που γίνεται σε εργαζόμενους, σε συνταξιούχους, σε μικρομεσαίους επιχειρηματίες, στην ελληνική οικογένεια και δεν συζητούμε γι' αυτά που παράλληλα συμβαίνουν στα εθνικά μας θέματα, γιατί εκεί είναι ο στόχος. Ο στόχος είναι η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την εβδομάδα που ήρθε ως έπαρχος ο Στρος Καν να μιλήσει στην Επιτροπή της Βουλής, μη δεχόμενος ερωτήσεις παρά μόνο από συγκεκριμένους που θα υποδεικνύοντο; στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δίπλα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έγινε δεκτή η υη κυβερνητική οργάνωση «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων της Δυτικής Θράκης» ως συνδυασμένη μη κυβερνητική οργάνωση με την Ευρωπαϊκή Ένωση! Αυτό δε έγινε δεκτό και από τον Έλληνα αντιπρόσωπο!
Τι σημαίνει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σημαίνει ότι καταργείται η Συνθήκη της Λωζάννης, ξεκινά ο αγώνας για την αυτονόμηση της Θράκης, ξεκινά ο αγώνας προκειμένου να παραδοθεί η Θράκη σε ένα αυτόνομο κράτος τύπου Κοσσόβου! Έτσι ξεκίνησε το Κόσσοβο. Και μάλιστα -προσέξτε- το καταστατικό αυτό είναι ένα καταστατικό, το οποίο γίνεται με τις ευλογίες των Γερμανών και κατατίθεται στο Ειρηνοδικείο του Γκίσσεν της Γερμανίας.
Καταθέτω το σύνολο του καταστατικού αυτής εδώ της οργάνωσης, η οποία είναι συνδυασμένη πλέον με την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι ο προάγγελος της προσπάθειας αυτονόμησης της ελληνικής Θράκης, δηλαδή της απώλειας εθνικού εδάφους που η Ελληνική Κυβέρνηση συνομολόγησε και όσοι ψηφίσουν αυτόν τον Προϋπολογισμό συνεχίζουν να συνομολογούν.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τις προσπάθειες που ξεκινούν σε εθνικά θέματα για τη δημιουργία δήθεν μειονοτικών θεμάτων και σε άλλες περιοχές. Έχουμε την αναφορά στη λεγόμενη «αρβανίτικη μειονότητα». Βγαίνει μια εφημερίδα της Ηπείρου ο ΠΡΩΙΝΟΙ ΛΟΓΟΣ, η οποία πριν από μια εβδομάδα -την εβδομάδα που επισκέφθηκε ο Στρος - Καν τη Βουλή- ανέφερε ότι οι δήθεν τσάμηδες, δηλαδή οι σφαγείς των Ελλήνων Ηπειρωτών, οι συνεργάτες των Ναζί και των Ιταλών φασιστών, αυτοί οι οποίοι αιματοκύλησαν την Ήπειρο, βγαίνουν και στις 24 Ιουνίου, που είναι η μέρα της γενοκτονίας τους, και θα κάνουν αυτή τη γιορτή του μίσους όχι στους Αγίους Σαράντα, που καταπίεζαν επί χρόνια τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, αλλά στην Ηγουμενίτσα!
Την ίδια εβδομάδα μέσω αυτής της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης βγαίνει τσιτάτο, το οποίο καταθέτω και στο οποίο ουσιαστικά προαναγγέλλεται το ξεκίνημα μίας προσπάθειας για δημιουργία μειονοτικού θέματος και αποκατάστασης των περιουσιών των συνεργατών των Ναζί στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Και εμείς δεν ασχολούμαστε με αυτά, αλλά κατευθυνόμαστε εκεί που μας οδηγούν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι, δηλαδή να συζητούμε για την επίθεση που γίνεται στον ελληνικό λαό. Είναι μεγάλη επίθεση. Όμως, η παράλληλη επίθεση είναι αυτή που θα πρέπει να μας απασχολήσει.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Την ίδια στιγμή αναφέρεται σε μακεδονική μειονότητα και σε βλάχικη μειονότητα και ξεκινάει ο αγώνας για τη μείωση της εθνικής μας κυριαρχίας. Καταθέτω, επίσης, σχετικό δημοσίευμα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έχουμε μια επίθεση, η οποία γίνεται από τη Γερμανία και από τους τοκογλύφους σε όλα τα επίπεδα. Πριν από μια εβδομάδα, η COSMOTE χρηματοδότησε διαφημιστική καμπάνια της NOKIA, όπου ουσιαστικά απαλείφονται από τους χάρτες των κινητών τηλεφώνων της NOKIA οι χάρτες της Κύπρου. Μάλιστα μας απαντούν στο blog «Olympia.gr» ότι η NOKIA σέβεται το διεθνές δίκαιο και θα μας απαντήσει καταλλήλως ως υπεύθυνη. Ποιος το υπογράφει; Το υπογράφει η εταιρεία CIVITAS. Καταθέτω την απάντησή τους στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η εταιρεία CIVITAS είναι η διαφημιστική εταιρεία που είναι σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η εταιρεία που είναι σύμβουλος της SIEMENS, η εταιρεία που αυτή τη στιγμή πλήρωσε 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Η Εξεταστική της SIEMENS βρήκε τις απάτες που είχε κάνει στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία με off-shore εταιρείες του Ο.Τ.Ε. στην Κύπρο. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία που έχει το Κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η επίθεση πλέον είναι γενικευμένη. Είναι επίθεση εθνική. Χθες το βράδυ πήγε στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά το περίφημο υποβρύχιο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ. Μάδαγε στο δρόμο. Έφευγαν όλα τα προστατευτικά καλύμματα και έχασε το σόναρ σε μία φουρτούνα 8 μποφόρ. Το συγκεκριμένο υποβρύχιο είναι αυτό που με τη μεσολάβηση του Νίκου Παπανδρέου πήγε μέσω Κατάρ να πουληθεί -και θα πουληθεί- με ενδιάμεσο γνωστό από τα παλιά του ΠΑΣΟΚ δανειστή στο Πακιστάν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Αυτά όλα γίνονται ταυτόχρονα και η επίθεση που δέχεται η πατρίδα μας είναι μια επίθεση που απαιτεί -η τελευταία ευκαιρία για το Κοινοβούλιο- να αντιδράσουμε όλοι μαζί, να ενώσουμε τις φωνές μας, να αφήσουμε στο πλάι τις ιδεολογικές μας διαφορές και να πούμε: «Όχι, η πατρίδα μας δεν παραδίδεται! Η Ελλάδα δεν σκλαβώνεται. Δεν υποκύπτουμε στους τοκογλύφους που δανείζουν με τα μισά επιτόκια τις υπόλοιπες χώρες, χωρίς να διεκδικούν παράδοση της εθνικής κυριαρχίας!»
Εάν δεν γίνει αυτό, το μόνο που απομένει είναι η ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος, δηλαδή ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Δεν καταλαβαίνουν;

Ψηφίστηκε όπως ήταν αναμενόμενο ο προϋπολογισμός χθες. Φώναξαν οι «κότες» και μπήκαν στην ουρά και ψηφίσαν, Βλέπεις από σήμερα θα πάνε στους ψηφοφόρους τους. Σαν να τους ακούω: «Τα πα αλλά τι να κάνω, να ρίξω την κυβέρνηση; Να κάνω κακό στη χώρα;»
Φυσικά. Αλλά την ζημιά την έχει κάνει. Μα δεν ξέρουν πως η οικονομία είναι και ψυχολογία;
Μας κόψαν (όλους ή σχεδόν) ένα κάρο λεφτά. Μας κόψαν τον δέκατο τέταρτο μισθό.
Προσπαθούμε να προσαρμοστούμε με τα λεφτά που παίρνουμε τώρα. Να βγούμε στην αγορά και ν’ αγοράσουμε όσο το δυνατόν πιο πολλά με τις νέες συνθήκες.
Ακούμε όμως και τους βουλευτές μας πως βρισκόμαστε στην αρχή. Ακούμε οτι δεν βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο και τα δύσκολα έρχονται. Θα πάμε μετά να αγοράσουμε (ότι μπορούμε στην αγορά;)
Θα μου πείτε χρειάζεται να τ’ ακούσουμε από τους άλλους; Ε άλλο είναι να τ’ ακούμε και από αυτούς που υποτίθεται πως ξέρουν. Πως του βγάζουμε για το καλό μας (ναι και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε) αν φτάσαμε χαμηλά.

Το μπέρδεμα των ιδεολογιών στη Βουλη

Γίνεται αυτές της μέρες στο εθνκό μας κοινοβούλιο η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2011 και ψηφίζεται σήμερα τα μεσάνυχτα. Εναν πολύ σφιχτό φιλελεύθερο προϋπολογισμό. Βρήκαν λοιπόν την ευκαιρία να προσπαθήσουν «να σώσουν το τομάρι τους.
Στην αρχή εντυπωσιάστηκα ακούγοντας τον κ. Νασιώκα να μη παίρνουν χρηματοδότηση τα κόμματα καθώς και χρήματα οι βουλευτές για τις διάφιρες επιτροπές.
Εντυπωσιάστηκα και χειροκρότησα. Έμαθα για τον κ. Καρτάλη και τον κ. Κρεμαστινό. Ακουσα με τ’ αυτιά μου την κ. Παπανφρέου να κατηγορεί τον προϋπολογισμό αλλά να λέει στο τέλος πως θα τον ψηφίσει.
Ως και ο κ. Παπακωσταντίνου «ξεψάρωσε» και είπε εσείς ψηφίσατε το μνημόνιο μια που δεν είναι βουλευτής.
Ως και οι Νεοδημοκράτες Βουλευτές στο κλίμα. Ο κ. Γιακουμάτος να κατηγορεί πρώην συναδέλφους του για «παράνομο πλουτισμό» λες και δεν ήταν απ αυτούς που στήριξαν (οπως όλοι οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) το πόθεν αίσχος. Έφτασε να μιλήσει και για πολιτικούς στη φυλσκή.
Να φτάσω και στον Πανο Καμένο που μίλησε για την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος, δηλαδή ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Ήταν πολύ καλή η ομιλία του, που μου θύμισε ομιλία πολιτικού ποιότητας περασμένων δεκαετιών που έχουμε έλειψη, κι επειδή την βρήκα απομαγνητοφωνημένη θα την βάλω το Σάββατο (ή την Παρασκευή μια που το Σάββατο είναι Χριστούγεννα).
Να δούμε και το μπέρδεμα που υπάρχει και σ’ αυτή την ψηφοφορία.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν κάτι που κατηγορούν και λένε δε πιστεύουν μια που θέλουν να λέγονται Σοσιαλιστές Και οι Νεοδημοκράτες να προσπαθούν να κατηγορήσουν, με σοσιαλιστικά επιχειρήματα, κάτι που είναι κοντά στην φιλελεύθερη ιδεολογία τους

Είμαστε όλοι κότες

Ασχολήθηκα χθες με τις κότες που αποτελούν την κοινοβουλευτική ομάδα. Σήμερα έχουν σειρά οι άλλες κότες.
Όλοι εμείς, κι εμού συμπεριλαμβανομένου.
Ανεχόμαστε συνέχεια τις απειλές. Θα τα χάσουμε όλα αν δεν δεχτούμε το πήδημα που υφιστάμεθα. Και μάλιστα θα πρέπει να λέμε ευχαριστώ τους βιαστές μας που δε μας τα παίρνουν. Δεχόμαστε πιο σωστά μια μια τάξη την διαπόμπευση ότι εμείς φταίμε για την όποια οικονομική κατάντια της χώρας μας.
Και δεν μας έχουν ζητήσει μια συγγνώμη για τα ψέματα που μας είπαν να τους εκλέξουμε.
Ξεδίνετε όμως κάθε Τρίτη βράδυ βλέποντας τον Λαζόπουλο. Και λέω ξεδίνατε μια που εγώ δεν τον βλέπω, Μάλλον προσπαθώ να μην τον δω γιατί αποσπάσματά του βλέπω παντού. Κάποτε τον έβλεπα αλλά την τελευταία φορά που τον είδα κατάγγελλε την AGB μια που δεν του έδινε νούμερα. Τώρα που του δίνει έγινε καλή.
Αλλά θα μου πείτε «τι σημασία έχει, δεν ακούγονται αυτά που πρέπει να ακουστούν πάντως;»
Δυο οι ενστάσεις μου.
Μπερδεύει τα σοβαρά πολιτικά με τα γελοία (ως θέματα) με την κ. Ντενίση την κ. Σαρρή τον κ. Πορτοκάλογου κα καλήματά του, Γελοιοποιεί έτσι κι αυτά που πρέπει να μείνουν. Εγώ που δεν τον βλέπω την άλλη μέρα ακούω μόνο τις γελοιότητες που έχει ασχοληθεί κι όχι κανένα σοβαρό. Βέβαια η φίλη μου η Δήμητρα μου αναφέρει πολλές φορές για τα σοβαρά θέματα που ασχολήθηκε. Αλλά πόσες Δήμητρες υπάρχουν στην Ελλάδα; Ελάχιστες.
Η δεύτερη ένστασή μου είναι πως αυτή η λογική, το να κρατάς τα κακώς κείμενα που λέει χωρίς να κάνει κάτι, του εργαζόμενους που ανέφερα χθες που αρχίζουν να τους καθυστερούν τον μισθό και τα λένε μεταξύ τους και ξεθυμάνουν.
Αυτό κάνουμε κι εμείς. Ακούτε τι λέει ο κ. Λάκης και καθόσαστε στ’ αυγά σας
Κο κο κο κο

Οι βουλευτικές εκλογές έρχονται

Χαρακτηρίζουν τα διάφορα blog τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κότες. Και το κάνουν αυτό γιατί φωνάζουν σε συνεδριάσεις και κοινοβουλευτικές ομάδες και μετά μπαίνουν στην σειρά και πάνε και ψηφίζουν.
Μα αυτό δεν είναι το χαρακτηριστικό των ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο; Σε όλες τις επιχειρήσεις που, δίκαια ή άδικα, υπάρχουν καθυστερήσεις πληρωμών οι εργαζόμενοι μαζεύονται, συνήθως την μέρα που ήραν να πληρωθούν, και τα λένε μεταξύ τους. Βγάζουν τα απωθημένα τους πληρώνοντάς την συνήθως οι διευθυντές, που τα παίρνουν με διάφορους τρόπους. Καμιά φορά και το τάδε τμήμα που δεν κάνει σωστά τη δουλειά του, σχεδόν πάντα το λογιστήριο, και φθάσαμε εδώ που φτάσαμε. Καμιά φορά τ’ ακούει, εν απουσία του βεβαίως να μην έχουμε και καμιά απόλυση, το αφεντικό.
Έτσι και αυτοί οι βουλευτές. Φωνάζουν στον Παπακωνσταντίνου, στον πρωθυπουργό μας, στα αφεντικά (ενώ φυσικά απουσιάζουν) δηλαδή στην τρόικα ηρεμούν και μετά πάνε και ψηφίζουν.
Να γυρίσω και πάλι στις επιχειρήσεις. Βρίσκεται καμά φορά, σπάνια αλλά βρίσκεται, κανένας τρελός που κάνει πράξη ότι συζητάνε κρυφά, όπως νομίζουν. Και τότε απολύεται. Βρεθήκαν μερικοί κι από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Πρώτα πρώτα οι κ.κ. Δημαράς, Οικονόμου και Σακοράφα πού ήταν οι μοναδικοί όπως πιστεύω που είδαν τί τους έβαζαν να ψηφίσουν. Τελευταία και ο κ. Παπαχρήστος.
Θα μου πείτε οι εργαζόμενοι φοβούνται για την θέση τους. Να μη χάσουν τη δουλειά τους. Μη βρεθούν στην ανεργία και τους κοπεί το ψωμάκι τους. Οι βουλευτές μας; Κι αυτοί για τη θέση τους φοβούνται. Μη κάνει εκλογές με λίστα ο κ. Παπανδρέου και τους κοπεί το παντεσπάνι τους. Δε φοβούνται όπως εγώ και ο πιο πολύς λαός που τα υπομένει όλα αυτά μήπως όλα αυτά τελικά κάνουν καλό στη χώρα μας. Αλλά τον λαό.
Αν γίνουν εκλογές θα πρέπει να κατεβούν στον λαό και να δώσουν εξηγήσεις γιατί κάνουν αυτά που κάνουν. Κι ο λαός θα τους πάρει «στο κυνηγητό». Με τα παλούκια και να τους φτύνει. Έτσι μαζεύονται ξεσπούν και πηγαίνουν να ψηφίσουν να απομακρύνουν λίγο ακόμη το ενδεχόμενο αυτό.
Αλλά δεν το ξέρουν; Καθε μέρα που περνάει οι εκλογές έρχονται. Το αργότερο τον Οκτώβρη του 2013.
Και την μεθεπόμενη βδομάδα έχουμε 2011.

Η χύτρα και η βαλβίδα ασφαλείας

Αρθρο του Αλέξη Παπαχελα από την «Καθημερινή» της περασμένης Τετάρτης (15/12). Δειχνει οτί ζει τον λαό αλλά γεννιούνται με το που το διαβάζεις ερωτήματα όπως:
Ποιος ειναι ο στόχος που έχουν; (Να σώσουν τις εμπορικές τράπεζες; Να σώσουν το ευρώ; Να στραγγίξουν την οικονομία για να πετύχουν την εσωτερική υποτίμηση; Να φέρουν όλες τις αποδοχές σε επίπεδα Βουλγαρίας και Κίνας; Να απαξιώσουν πρώτα όλες τις κινητές και ακίνητες αξίες και στη συνέχεια να μας αναπτύξουν (βλ. Ξεπουλήσουν;). Είναι σωστός κανείς απ αυτούς του στόχους;

* * *

Στα μάτια του περισσότερου κόσμου βλέπεις πλέον τον φόβο, την ανησυχία, την αβεβαιότητα. Κανείς πια δεν πιστεύει τίποτα, δεν εμπιστεύεται κανέναν. Η φράση πoυ ακούς πολύ συχνά είναι «εντάξει να κόψουν, να περάσουμε δύσκολα, αλλά κάποιος να μας πει πότε θα μπει μια τελεία και πότε θα βγούμε από αυτήν τη μαύρη τρύπα». Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να μας το πει με σχετική, έστω, βεβαιότητα. Είναι για παράδειγμα βέβαιο ότι κάποια στιγμή τον Φεβρουάριο οι αγορές και κατόπιν η τρόικα θα διαπιστώσουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται μακριά από τους δημοσιονομικούς στόχους που είχε θέσει για το 2010. Θα κάνουν τα στραβά μάτια οι αγορές και οι δανειστές μας αναγνωρίζοντας την τεράστια προσπάθεια αυτής της χώρας και τα όρια των αντοχών της ή θα επιμείνουν σε νέο γύρο μέτρων με απολύσεις στο Δημόσιο; Και πόσες αντοχές έχουν το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση και πρωτίστως η κοινωνία;
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά δεν είναι εύκολες. Στο απρόβλεπτον του πράγματος πρέπει δε να προσθέσουμε και τη μεγάλη αβεβαιότητα για το πώς θα εξελιχθεί η κρίση του ευρωπαϊκού χρέους στις αρχές του 2011.
Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση επέλεξε την τακτική του σοκ, συμπιέζοντας πολλές αλλαγές σε ελάχιστο χρόνο. Αν η συνταγή δουλέψει, θα έχει ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της και έναντι των Ευρωπαίων αλλά και έναντι των αγορών, σε περίπτωση που επιλεγεί η λύση της αναδιάρθρωσης. Αν δεν δουλέψει, μπορεί η θεραπεία σοκ να είναι η στιγμή που χαλάει η βαλβίδα ασφαλείας σε μια χύτρα που βράζει μήνες σε υψηλές θερμοκρασίες.
Ενα είναι το σίγουρο πάντως. Ο κ. Παπανδρέου και 2 - 3 υπουργοί συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι που έχουν ένα στόχο μόνο και δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο. Κάποιος, όμως, πρέπει να εξηγεί στον κόσμο τι αλλάζει και για ποιο λόγο, εκτός των άμεσα εμπλεκομένων υπουργών. Αλλιώς θα εδραιωθεί το στερεότυπο μιας τρόικας που φέρεται ως κατοχική κυβέρνηση, λίγων υπουργών που «συνεργάζονται» και μιας πλειοψηφίας πολιτικών που κάνουν «αντίσταση». Και αυτός είναι ένας σίγουρος τρόπος να βάλεις και άλλη πίεση στη... χύτρα.

ΕΛΛΗΝΑΣ στο ΠΝΕΥΜΑ & ΑΝΔΡΑΣ στη ΨΥΧΗ

Περασμένη Δευτέρα είχα γυρίσει από την πρωτεύουσα κι έγραψα το κείμενο για το πολυνομοσχέδιο που θα ψηφιζόταν και για το πόσο πολύ θα πρέπει μα πληρώσουν οι πολιτικοί μας (Να μη πάρουν ούτε σεντ μέχρι να τελιώσει η κρίση, το 2011 όπως λένε οι ίδοι).
Αμέσως μετά άνοιξα όπως κάθε μέρα το Facebook. Είδα πως το Σάββατο μου είχε στείλει μήνυμα η φίλη μου εκεί μοντέλο και κινηματογραφική παραγωγός Θεοφάνια Καλογιάννη (Δείτε την υπέροχη περισυνή παραγωγή της Summer Angels με ομορφιέςς της πατρίδας μας) με ομιλία του Γάλλου Πράσινου Ευρωβουλευτή πρωταγωνιστή του Μάη του ’68, Daniel cohn Bendit.
Το συνέδευε η Θεοφανία με το εξής κείμενο (υπό τον ίδιο τίτλο με τον δικό μου, συγγνώμη για την κλοπή Θεοφανία):
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ! ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΑ βλέπω ένα ΑΝΔΡΑ με ΑΡΧ....ΔΙΑ σε αυτή τη ρημαγμένη κοινωνία ! Ιδιαίτερα παρατηρώντας τα 2 τελευταία λεπτά ! Οι ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ με κάθε ΕΝΑΝ απο τους 300 ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ βουλευτές και τους υπόλοιπους πολιτικούς μας με κάνουν να θέλω να κλάψω ! Το όνομα του είναι COHN BENDIT και ΕΧΕΙ τη ψυχή που είχαν οι ΕΛΛΗΝΕΣ κάποτε ...
Το είδα με ενδιαφέρον και τι δεν τους είπε:
Για τα λάθη που κάναν με την Ελλάδα, ότι ευνόησαν τους κερδοσκόπους, ότι κερδισμένοι είναι Γάλλοι και Γερμανοί με τις αγορές όπλων ως και αφοπλισμό της Νοτιανατολικής Ευρώπης με την εγγύηση της Ευρώπης και απόσυρση των Τουρκικών στρατευμάτων από Βόρεια Κύπρο. Δείτε το
Ευχαρίστως θα συνυπέγραφα το κειμενό σου Θεοφάνια, αλλά σε κείμενο μου τον Σεπτέμβρη εξηγώ πως θεωρώ ήδη Ελληνα τον «κόκκινο Ντάνι»
Και κάτι ακόμη. Το βιντεάκι αυτό ενώ πέρασε μια βδομάδα από την μέρα που μου το έκανε γνωστό η Θεοφάνια δεν το είδα πουθενά στην τηλεόραση. Οχι πως του παρακολουθώ ιδιαίτερα αλλά αν «έπαιζε» πουθενά σίγουρα θα το έβλεπα σε κάποια από τις συνηθισμένες ανακυκλώσεις.
Ειπε τόσα και τέτοια πράγματα βλέπετε ο κόκκινος Ντάνι που κανείς απ’ τους πολιτικός δε θα ‘θελε να ξέρουμε, για διαφορετικούς λόγους.

Τις έφαγε ο κ. Χατζηδάκης γιατί ποδόσφαιροποιήθηκε η πολιτική

Χαμός έγινε πάλι χθες στις κινητοποιήσεις. Χιλιάδες κόσμου βγήκε στον δρόμο στο κέντρο την Αθήνας, για να βροντοφωνάξει την αντίθεση του στο νομοσχέδιο που ήδη ψηφίστηκε. Γιατί, αφού ψηφίστηκε, ποιος ξέρει;
Τις «έφαγε» και ο κ. Χατζηδάκης που βρέθηκε, μάλλον συμπτοματικά εκεί. Θα μου πείτε γιατί ο κ. Χατζηδάκης; Βουλευτής της αντιπολίτευσης είναι. Δεν ψήφισε το μνημόνιο και το κόμμα του είναι (αντίθετα με την ιδεολογία του κι αυτό όπως και η κυβέρνηση) δηλώνει αντιμνημονιακό.
Αυτό με προβλημάτισε κι εμένα, όπως πολλούς ακόμη πιστεύω. Βέβαια την βία αυτού του είδους την καταδικάζουμε. Μου θύμισε η βία αυτή την ποδοσφαιρική βια. Που είναι τελείως τυφλή. Δεν τολμας να πεις οτι είσαι Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκος στην Θεσσαλονίκη, σε ορισμένα στέκια ή το αντίθετο σε στέκια των Αθηνών ή του Πειραιά. Αντίστοιχα και στις άλλες πόλεις. Ποιος μάγκας θα πει ό,τι υποτρίζει την ΑΕΛ στον Βόλο ή Ολυμπιακό Βόλου στη Λάρισα
Κάτι άκτιστοιχο είχε κάνει «σκετσάκι» ο Αντώνης Κανάκης κάποτε στους ΑΜΑΝ.
Έσπαγε ένας τους αυτοκίνητο. Ρώτησε άλλος. Γιατί το σπας; Μα έχει, η απάντηση, αθηναϊκές πινακίδες.
- Και σαν έχει Αθηναϊκές πινακίδες
- Έτσι είπε ο (το παρατσούκλι φανατικού ΠΑΟΚτζη) «τα αυτοκίνητα με Αθηναϊκες πινακίδες τα σπάμε
Αυτή είναι και η αιτία που εδάρη ο κ Χατζηδάκης.
Είναι πολιτικός (και μάλιστα βουλευτής)
Ε τους πολιτικούς τους δέρνουμε, γιατί αυτοί φταίνε για τα χάλια μας και πιο πολύ οι βουλευτές

Συμπαρίσταμαι

Σήμερα που απεργεί, καθυστερημένα για το νόμο που πέρασε, όλη η Ελλάδα θα ήταν άσχημο να μη συμπαρασταθώ εγώ στη λαίλαπα του ΓΑΠ

Για ποιο λόγο φώναξαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ

Άκουσε κριτική λέει η κυβέρνηση και ο κ. Παπακωνσταντίνου από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, για την πολιτική και τον τρόπο που περνούν τα νομοσχέδια. Άκουσα και το πως το δικαιολογούν κάποιοι δημοσιογράφοι.
Δέχονται λέει κριτική από τον λαό για τα μέτρα και τους βρίζουν.
Καλά ποιοι μας σ’ αυτή τη θέση; Να χρεοκοπήσουμε; (για το κράτος αμφιβάλω αλλά ο λαός σίγουρα), και να μας τα κόβουν όλα. Και αυτοί (οι πολιτικοί μας, να μη χάνουν ευρώ). Και μάλιστα με τεχνάσματα να παίρνουν (μερω της αύξησης των επιτροπών), αυξήσεις.
Αλήθεια ποιοι είναι αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν; Αυτοί που γιγάντωσαν την διαφθορά που ανδρώθηκε επί Σιμίτη. Αυτοί που εκλέχτηκαν με πελατιακές σχέσεις και μοιράζαν θέσεις μέσω συμβάσεων και Stage.
Αυτοί που ήθελαν τους βουλευτές άεργους βάζοντας το ασυμβίβαστο σε μια αναθεώρηση του συντάγματος. Ευτυχώς διορθώθηκε το 2005.
Μάλιστα τα «έβαλαν» με την κυβέρνηση και τον κ. Παπακωνσταντίνου και όχι με τον κ. Παπανδρέου, μια που αισθάνονται υποτελείς στο αφεντικό τους (λιγότερο βέβαια απ’ όσο αισθάνεται αυτός στα αφεντικά του).
Φωνάξαν φωνάξαν και θα πάνε να ψηφίσουν. Γιατί ίσως ξέσπασαν, όπως κάνουν οι εργάτες που τους καθυστερούν το μεροκάματο, συζητάνε έντονα και μετά γυρίζουν σαν αρνάκια στη δουλειά, είτε γιατί δε θέλουν να χάσουν την καριέρα τους που είναι χρυσοφόρα. Μπήκαν οι περισσότεροι βλέπεις (αν όχι όλοι, μπορεί να ναι και κάποιος φουκαράς που γι’ αυτόν δεν ισχύει) στην πολιτική για να πλουτίσουν κι όχι να προσφέρουν.
Αλλά ότι και να πούμε ένα πράγμα μόνο φοβούνται. Να μην εξαγριωθεί πραγματικά ο κόσμος και του πάρουν «με τα παλούκια». Και το πρόβλημα γι αυτούς είναι οτι πλησιάζουν οι εκλογές που (αργά ή γρήγορα) θα γίνουν και θα πρέπει να πάνε στον κόσμο, που τώρα αποφεύγουν να ζητήσουν ψήφο γι’ αυτούς και το ΠΑΣΟΚ

Το 2011 οι πολιτικοί να μη πάρουν σεντ βουλευτική αποζημίωση

Την βδομάδα που μας πέρασε κι έλειπα, ήρθαν οι ουσιαστικοί κυβερνήτες της Ελλάδας κι έδωσαν συγχαρητήρια στους εδώ υπάλληλους τους.
Βέβαια αυτοί κατέθεσαν το πολυνομοσχέδιο γκρεμίζοντας πολλά από τα οποία έμειναν όρθια στις προηγούμενες λαίλαπες. Παίρνουν μ’ αυτό μέτρα κατά των μισθοτών, των συνταξιούχων, των ελεύθερων επαγγελματιών.
Ανοίγουν κλειστά επαγγέλματα, απολύουν (μετατάσουν προς το παρόν) δημοσίους υπαλλήλους. Και φωνάζουν που διαμαρτύρονται οι θιγόμενοι προσπαθόντας να στρέψουν την κοινωνία εναντίον τους. Ενάντια στον κάθε ένα με τη σειρά.
Αλήθεια όμως γιατί δεν κόβουν την βουλευτική αποζημίωση από τους βουλευτές μας; Λόγω της κρίσης και επειδή βρισκόμαστε σε έκτακτη κατάσταση να κόψουν τελείως την βουλευτική αποζημίωση (και τα επιδόματα συμμετοχής σε επιτροπές) για όλο το 2011 που βρισκόμαστε σε κρίση.
Να δουν μετά πόσο εύκολα θα περνούν τα φορομπηχτικά μέτρα που (λένε) ότι μας επιβάλουν.
Είναι εύκολο βλέπεις να κόβεις από τους άλλους ενώ από τον εαυτό σου χεριάζετε γενναιότητα.
Και ο ίδιος ο κ. Παπούλιας αν θέλει να σταθεί στο ελάχιστο (ως ιστορικό μέγεθος) δίπλα στον προκάτοχο του κ. Κωστή Στεφανόπουλο να προτείνει να του κόψουν τον μισθό (τελείως). Να φερθεί σαν πρώτος πολίτης αυτής της χώρας. Και μετά ας τολμίσει ο κάθε «βουλευτικός» να αρνηθεί να του κόψουν το μισθό. Αλλά και να το κάνουν (που δε θα γίνει ποτέ) θα είναι το πρώτο που θα επαναφέρουν όταν θα πουν πως γλιτώσαμε

Κρατική ΑΤΕ; Τέλος

Σας έχω συνηθίσει τα Σάββατα όπως σήμερα να βάζω άρθρο κάποιου γνωστού αρθρογράφου (Συνήθως από την «Καθημερινή». Όμως όλη την επόμενη βδομάδα θα είμαι για δουλειές στην Αθήνα. Ειναι και το θέμα το οποίο θα ασχοληθώ θέλω να μείνει on air μια βδομάδα. Μια που θα γράψω ξανά, εκτός συγλονιστικού απροόπτου, την επόμενη Δευτέρα (13/12)

* * *

Σε όλες σχεδόν τις Αθηναϊκές εφημερίδες υπήρχαν χθες Παρασκευή (3/12) δηλώσεις οικονομικών υπουργών της κυβέρνησης πως θα στηρίξουν την Αγροτική Τράπεζα. Για τον κρατικό πυλώνα (μετά από συγχώνευση με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων) με τον οποίο θα υπάρξει κρατική στην τραπεζική αγορά ώστε να εξομαλυνθεί. Παράλληλα ότι οι «τροϊκανοί» διαφωνούν και ζητούν το «κλείσιμό της, στην καλύτερη περίπτωση την πώληση της»
Τώρα γιατί μου θυμίζει η όλη κατάσταση πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας που στηρίζει τον προπονητή της; Παρακολουθώντας λίγο τα γεγονότα, σε όποια παρόμοια κατάσταση, που ακολουθούν την στήριξη του προπονητή από τον πρόεδρο είναι βέβαιη η απόλυση του. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η στήριξη που παρείχε ο πρόεδρος της ΑΕΛ κ. Πηλαδάκης στον κ. Παπακώστα, Περιττό να σας πω οτι η Θεσσαλική ομάδα ψάχνει για τεχνικό. Δεν ξέρω αν ρισκάρω να αναφέρω την πρόσφατη στήριξη του κ. Μαρινάκη στον κ. Βαλβέδε και πως την Κυριακή η Πειραϊκή ομάδα παίζει στην Καβάλα.
Στην «Καθημερινή» αναφέρονται λόγια του κ. Παπακωνσταντίνου στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ «...δεν μπορούμε να συγχωνεύσουμε δύο πτώματα. Πρέπει πρώτα να εξυγιάνουμε την Αγροτική»
Σε άλλο ρεπορτάζ στις «σομόν σελίδες» η ίδια εφημερίδα (χθεσινή, 3/12, «Καθημερινή» ) αναφέρεται: Τι θα λάβει κάθε τράπεζα από το πακέτο εγγυήσεων του Δημοσίου ύψους 24 δισ.» Και αναφερόταν τα ποσοστά (%) του πακέτου που θα πάρει κάθε τράπεζα. Η ΑΤΕ θα πάρει, κατά το ρεπορτάζ πάντα 8,4%.
Γιατί η ιστορία, μου μοιάζει σαν πατέρα την περιουσία της επιχείρησής του σε συνεργάτες του και δίνει στον γιο του το δεύτερο πιο μικρό μερίδιο. Δεν ξέρω.
Προσοχή σε συνεργάτες όχι σε αντιπάλους που κατασπαράζουν την οικογένεια του όπως έχουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση με την κυβέρνηση στον ρόλο του πατέρα και τον ελληνικό λαό στο ρόλο της οικογένειας.
Όμως «κρατική τράπεζα»; Απαγορευμένος όρος για τα αφεντικά των κυβερνώντων μας. Ουσιαστικά για τους κυβερνήτες μας. Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε την κρατική ΑΤΕ στήριγμα στους αγρότες μας. Και λυπάμαι την Ελασσόνα που είναι η περιοχή της Λάρισας που έβγαλε δύο υφυπουργούς που ο ένας ως υφυπουργός Γεωργίας (κ. Χατζημιχάλης) έβαλε την υπογραφή του να απαγορευτεί η καλλιέργεια καπνού που ήταν το κυρίως αγροτικό προϊόν της Ελασσόνας. Και ο άλλος σήμερα ως υφυπουργός οικονομικών (κ. Σαχινίδης) θα βάλει την υπογραφή του για την διάλυση (κλείσιμο ή πούλημα) της Αγροτικής τράπεζας που είναι (πολύ φοβάμαι ήταν) το στήριγμα όλου του Αγροτικού κόσμου.

Τι θα γίνει στη δεύτερη επέτειο του φόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου;

Τι θα γίνει στη δεύτερη επέτειο του φόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου;
Τη Δευτέρα συμπληρώνονται δυο χρόνια από τη Δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξαρχία, από δύο ειδικούς φρουρούς. Τον Κορκονέα (που πυροβολικέ) και τον Σαραλιώτη. Τότε με αφορμή την εν ψυχρώ αυτή δολοφονία από ανθρώπους του κράτους κάηκε η Αθήνα.
Κάηκε από αναρχικούς και «αναρχικούς» που κατέβηκαν να διαδηλώσουν την αγανάκτηση τους μαζί με απλούς καθημερινούς ανθρώπους που ήθελαν να δείξουν την αγανάκτησή τους. Το σπουδαίο είναι ότι οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τη πρώτη στιγμή και κρατήσαν σχεδόν μια βδομάδα(3-4 μέρες). Κάθε βράδυ.
Και δεν κάηκε μόνο η Αθήνα. Αλλά και η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Πατρα , Πειραιάς, τα Γιάννενα, το Ηράκλειο, τα Χανιά, η Κομοτινή, ο Βόλος, η Ρόδος. Η Μυτιλίνη, η Κέρκυρα, το Αγρίνιο. Όλη η Ελλάδα κάηκε δηλαδή.
Η αστυνομία ήταν άφαντη μια που κάποιος απ’ αυτούς είχε δώσει την αφορμή. Θέλω να πιστεύω ότι οι Κορκονέας και Σαραλιώτης είναι η εξαίρεση.
Την επόμενη χρονιά είχε βγει το ΠΑΣΟΚ και υπουργός Δημόσιας Ταξης ήταν ο Δεκαεπτανοεμβρη-φάγος κ. Χρυσοχοήδης. «Μάζεψε» προλητικά τους αναρχικούς από τα στέκια τους στην Αθήνα, τελείως αντιδημοκρατικά αλλά το έκανε.
Φέτος υπουργός προστασίας του πολίτη είναι ο κ. Χρήστος Παπουτσής. Το κλίμα οξύνθηκε και πάλι αφού κυβερνά το ΔΝΤ και η τρόικα. Ο κόσμος θέλει πάλι μια αφορμή να βγει στους δρόμους. Πιστεύω θα την έχει με την δεύτερη επέτειο της στυγνής αυτής δολοφονίας,

Θα έχουμε αποκαλύψεις;

Διαρρεύσαν απόρρητα έγγραφα από την CIA στην την ιστοσελίδα Wikileaks. ΄Έτυχε στην Ελλάδα να έχουν απεργία η δημοσιογράφοι όταν δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα.
Όχι όταν «βγήκε» η είδηση αλλά όταν δημοσιεύτηκαν. Έτσι δεν μάθαμε όταν τα είδαν, εν θερμώ δηλαδή, οι δημοσιογράφοι το τι έγραφαν για την Ελλάδα.
Ετσι μάθαμε τις απόψεις των Αμερικάνων για τον κ. Μπερλουσκόνι, για τον Σαρκοζί για την κ. Μέρκελ ως και τον Καντάφι. Για κανέναν Ελληνα δεν μάθαμε τίποτε. Μόνο κάποια πράγματα ότι μια Σοσιαλιστική κυβέρνηση, μια που οι «Σοσιαλιστές» ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση.
Δεν μάθαμε τίποτε για κρίσεις για Έλληνες πολιτικούς. Πιστεύω θα μάθουμε από τις «Κυριακάτικες» εφημερίδες. Γιατί σ’ αυτές έχουμε λιγότερες πολιτικά διαπλεκόμενες, λιγότερες MEGAλες διαπλεκόμενες τουλάχιστον, αλλά έχουμε και κουτσομπολίστικες. Έτσι θα έχουμε τέτοιες αποκαλύψεις.
Αν δεν έχουμε καμία αποκάλυψη θα έχουμε ακόμη μια απόδειξη ότι πράγματι μας «παίζουν θέατρο» και πράγματι έχουν λεφτά να βουλώσουν στόματα. Ο κοσμάκης όμως «λιτότητα» και σφίξιμο του ζωναριού όλο και πιο πολύ.

Οι πρώτες παρενέργειες στην μη ανανέωση των συμβάσεων

Σε δυσλειτουργία ο ΧΥΤΑ Φυλής, σκουπίδια πνίγουν την Αθήνα

Ουρές σχημάτιζαν χθες τα απορριμματοφόρα των Δήμων στην είσοδο του ΧΥΤΑ Φυλής. Αιτία της εισόδου των οχημάτων στον χώρο «με το σταγονόμετρο», η μη ανανέωση των συμβάσεων 100 συμβασιούχων εργαζομένων στον ΧΥΤΑ. Ετσι, μολονότι η αποκομιδή αποφασίστηκε να γίνεται τις νυχτερινές ώρες για τη γρηγορότερη μεταφορά των απορριμμάτων, δεν άλλαξε η εικόνα των ξέχειλων κάδων και δεν υποχώρησε η αφόρητη δυσοσμία στην πρωτεύουσα. Τα συνεργεία των δήμων, αντί να μαζεύουν, απλώς ράντιζαν με απολυμαντικά τους «λόφους» των σκουπιδιών...

* * *

Αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Κι έγινε με τον πιο επώδυνο για τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου τρόπο. Τώρα ποιος θα αδειάσει τα απορριμματοφόρα; (Η παραπάνω είδηση απο την ηλεκτρονική έκδοση της «Καθημερινής»
Βλέπεις την τελευταία δεκαπενταετία δεν υπήρχαν προσλήψεις αλλά συμβάσεις που ανανεωνόταν κάλυπταν θέσεις ναι γίνει η δουλειά, αλλά και οι άνθρωποι έμεναν όμηροι στον «προστάτη τους»
Μονιμοποίησε κάποιους ο κ. Καραμανλής σε θέσεις που ήταν μόνιμες και διαρκείς οι ανάγκες τους.

Τώρα; Που ο κ. Παπανδρέου δεν ανανεώνει συμβάσεις; Και καλά εκεί που υπάρχουν αρκετοί μόνιμοι που κάθονται. Εκεί που δεν υπάρχουν; Όπως στα ΧΥΤΑ της Φυλής που οι μόνιμοι είναι 17; Θα περιμένουμε τις μετατάξεις; Θα πάει κάποιος από γραφείο στα ΧΥΤΑ; ‘Η ο Ανδρέας Πετρουλάκης (χρόνια πολλά για τη χθεινή σου γιορτή Ανδρέα) φάνηκε προφητικός στην «Καθημερινή» της περασμένης Τετάρτης 24/11 στο σκίτσο που βάζω;

Η κρίση εξαπλώνεται, πολιτική λύση τώρα

Επιμήκυνση λέει του χρέους μας. Λες και δεν καταλάβαιναν ότι αυτά που μας βάζαν να κάνουμε δεν μπορούσαμε να τα κάνουμε με τίποτε.
Όχι ότι τώρα αλλάζουν πολλά πράματα αλλά είμαστε δεσμευμένοι πιο πολύ καιρό.
Πάντως το ότι οι Ευρωπαίοι αλλάζουν στάση είναι στη σωστή κατεύθυνση. Κι αυτό γιατί αφού βλέπουν τα ντόμινο που «αρχίζει να πέφτουν» και καταλαβαίνουν πως δεν είμαστε μόνο εμείς το μαύρο πρόβατο, άσχετα αν μιλάμε για πρακτικές όλων των ευρωπαίων που ακολουθούσαμε κι εμείς, αλλά όλη σχεδόν η Ευρώπη.
Ακολουθεί λέει η Πορτογαλία ως τώρα φοβούνται για την Ισπανία την Ιταλία και την Γαλλία. Δηλαδή για τον Ευρωπαϊκό νότο. Τους Κηφήνες. Τους λαούς που ους απαρτίζουν άνθρωποι που σαν τα τζιτζίκια κάθονται στον ήλιο και τραγουδούν. Που γλεντούν με τα λεφτά των Βοριοευρωπαίων.
Τώρα άκουσα και για την Πολωνία και το Βέλγιο. Μα αυτοί είναι «καλοί» όπως καλοί είναι και οι Ιρλανδοί, που τους χρεοκόπησαν οι τράπεζες. Τις προάλλες άκουσα για τους Ιρλανδούς οτι τους έχουν τρελάνει στη λιτότητα τους ανθρώπους. Βέβαια δεν έχουν συνηθίσει όπως εμείς που όσο θυμάμαι τον εαυτό μου βρισκόμαστε σε στενωπό. Και κάνουμε λιτότητα για να πάμε καλά στο μέλλον.
Μα όλη η ευρωπαίοι, οι μη μπλεγμένοι με τα οικονομικά διαπλεκόμενα, το βλέπουμε πως η λύση είναι πολιτική. Και θα έρθει μόνο με πολιτικές αποφάσεις.
Όπως να γίνει πραγματικά η Ευρώπη σφιχτή συμμαχία, ένα κράτος δηλαδή.
Και να τυπώσει η Ευρωπαϊκη τράπεζα μερικά εκατοντάδες δισεκατομύρια Ευρώ δίνοντας αυτά τα Κωλόχαρτα, αφού θα υπάρχει αφθονία από ευρώ, στις Τράπεζες που χρωστάμε όλα τα κράτη. Θα γίνει αυτό βέβαια αφού μαζευτούν τα χρέη στην Ευρωπαϊκή Κοινή Τράπεζα για να εξοφληθούν όλα μαζί να μην έχουμε κερδισμένους και χαμένους από τα παιχνίδια με τις ισοτιμίες των νομισμάτων

Ακόμη μια επίσκεψη του κ. Βαλβέδε στο ΟΑΚΑ με ήττα

Ο δεύτερος αγώνας του Ολυμπιακού φέτος το Σάββατο στο ΟΑΚΑ η δεύτερη ήττα. Μάλιστα και αυτή η ήττα με κατεβασμένα τα χέρια. Αν μπορείς να πεις οτι είναι ελαφρυντικό ο τρόπος που επιτεύχθηκε έχει καλώς (Στο 90’με τον Πάπα πούμπα Ντιοπ να αποφεύγει ένα καπνογόνο). Αλλά ο Ολυμπιακός δεν είναι ούτε Παναθηναϊκος ούτε ΑΕΚ για τέτοιου είδους «κλαψουρίσματα»
Κι αυτόν τον αγώνα τον έχασε ο κ. Βαλβέδε. Είχε βέβαια τη ατυχία να πάθει θλάση ο Ριέρα στο 22’ αλλά η αλλαγή που έκανε ήταν σαν να μη την έκανε ποτέ. Ο Ιμπαγάσα δεν είχε συνέρθει ακόμη καλά από τον τραυματισμό του, αλήθεια που είναι ο Ζαϊρί.
Επιτέλους έκανε την αλλαγή που περίμεναν στον κόσμο όλοι οι «γαύροι» έβγαλε τον Φούτερ κι έβαλε τον Πάντελιτς στο ημίχρονο, αλλά η μηχανή δεν δούλευε όπως έπρεπε από την στιγμή που βγήκε ο Ριέρα.
Να μη πω για την αλλαγή του Ρόμενταλ στο 85, όταν ακόμη ο αγώνας ήταν 0 - 0 με τον Φετφατζίδη λες και χρειαζόταν να δουλέψει το «κέντρο» το τελευταίο πεντάλεπτο (12 λεπτο ήταν τελικά μαζί με τις καθυστερήσεις).
Βέβαια ο Μήτρογλου δεν μπαίνει με τίποτε.
Έτσι ο Ολυμπιακός απέκτησε συγκάτοικο στην κορυφή της βαθμολογίας το Σισέ (συγγνώμη τον Παναθηναϊκό).
Στο τέλος θα χάσει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα ή θα το πάρει στην διαφορά τερμάτων και θα πανηγυρίζει ο Ισπανός. Ένα πρωτάθλημα, το ξανάγραψα, πως αν δεν το πάρει με 5 βαθμούς διαφορά δεν θα νοείται πρωταθλητής.
Τι κάθεσαι κ. Μαρινάκη; Επειδή πήρε νταμπλ πριν δυο χρόνια με την ομάδα του Τακη Λεμονή θα έχει ασυλία. Ας πάει από εκεί που ήρθε.

Φαντάσματα

Άρθρο του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή της περασμένης Πέμπτης 25/11. Μου κάνει εντύπωση ο τρόπος που αντιμετωπίζει τους πολιτικούς αρχηγούς για το ότι δε συνεργάζονται σε δύσκολες στιγμές. Αλήθεια πιστεύει πως αν κινδυνεύαμε (τουλάχιστον δεν το πιστεύουν) θα φερόταν έτσι;

* * *

Η Ευρώπη περνάει τη μεγαλύτερη μεταπολεμική της κρίση, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της χώρας μας. Στους επόμενους τρεις μήνες η Ελλάδα πρέπει να επιτύχει δέκα δύσκολους στόχους γιατί αλλιώς κινδυνεύει, πραγματικά κινδυνεύει, να μην πάρει την επόμενη δόση και να βρεθεί στον αέρα. Θα φανταζόσασταν ότι στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας τα κορυφαία ηγετικά στελέχη και οι στενοί συνεργάτες συσκέπτονται νυχθημερόν για να δουν αν και πώς μπορούν να βοηθήσουν με πρακτικές προτάσεις και αποφάσεις. Αμ δε!
Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά ένας στενός κύκλος συνεργατών του κ. Παπανδρέου, και ελπίζουμε όχι ο ίδιος, ασχολείται με το πόσα μέλη του κυβερνώντος κόμματος πήγαν στην εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ με τον Αλέκο Παπαδόπουλο, αν χειροκρότησαν θερμά ή όχι και αν σκοπεύουν να «το τραβήξουν». Ακόμη και την περασμένη Κυριακή, που η διαπραγμάτευση με την τρόικα βρισκόταν σε οριακό σημείο, η βασική μέριμνα ήταν να βρεθεί τι κρύβεται πίσω από ένα άρθρο στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Οι Σέρλοκ Χομς έχουν μάλιστα κινητοποιηθεί για να διαπιστώσουν αν υπάρχει νέα «συνωμοσία Βενιζέλου».
Και στη Ρηγίλλης όμως δεν πάνε πίσω. Το σπίτι μας κυριολεκτικώς φλέγεται και τα ηγετικά στελέχη ασχολούνται με το... μαγαζάκι. Εχει καταστεί ψύχωση πραγματική ποιον βλέπει η κ. Μπακογιάννη, ποιος πήγε στην εκδήλωσή της την Κυριακή και ποιος θα είναι ο επόμενος «αποστάτης». Δεν είμαι πολιτικά αφελής, γνωρίζω καλά πως η πολιτική έχει πάνω απ’ όλα να κάνει με τέτοια μικρά ζητήματα. Είναι όμως τόσο ξεπερασμένα, τόσο σαχλά όταν κανείς βλέπει ότι η χώρα πάει στα βράχια μέσα σε μια διεθνή τρικυμία χωρίς προηγούμενο. Δεν αμφιβάλλω ότι οι καθ’ έξιν συνωμοτικοί κύκλοι του ΠΑΣΟΚ συνεδριάζουν πάλι και θα ήθελαν τον κ. Βενιζέλο ή κάποιον άλλον να πάρει μια ρεβάνς από τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος κάνει ό,τι μπορεί για να τους βοηθήσει με το προσωπικό στυλ διακυβέρνησης. Αλλά για να το πω όπως θα το καταλάβαινε καλύτερα και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, αλλά και ο κ. Σαμαράς, «ποιος νοιάζεται;» ή αγγλιστί who cares? Δεν το βλέπουν και οι δύο ότι κινδυνεύουν να μείνουν υποσημειώσεις στη μεταπολιτευτική ιστορία, πολιτικοί που για λόγους προσωπικού η κομματικού εγωισμού δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από εμμονές και ανασφάλειες με μεγάλο κόστος για τη χώρα;
Ο κ. Παπανδρέου δικαιούται ασφαλώς να βλέπει φαντάσματα, είτε με τη μορφή του κ. Βενιζέλου είτε με τον ορθολογικό λόγο του κ. Παπαδόπουλου. Το ίδιο και ο κ. Σαμαράς που μοιάζει συνεχώς να θέλει να πάρει τη δική του προσωπική ρεβάνς για το τι συνέβη το 1993. Είναι όμως πολύ παρακμιακό αν το σκεφθεί κανείς μέσα στις πραγματικές συνθήκες της χώρας και του υπόλοιπου κόσμου. Στο κάτω κάτω έχουμε τόσους δαίμονες να παλέψουμε αυτή την ώρα που το τελευταίο το οποίο μας απασχολεί είναι πόσο τρομάζουν τους κ. Παπανδρέου και Σαμαρά τα φαντάσματα που τους κατατρέχουν.

Η Επανάσταση στην Ευρώπη άρχισε

Προσωπικά από την στιγμή που έγινε το Ευρώ και ήρθε στην Ελλάδα είχα την αίσθηση πως βρισκόμαστε σε προεπαναστατική περίοδο. Κυρίως από το 2002 που καταργήθηκε τελείως η δραχμή.
Ήταν τόσο μεγάλη η κρίση, γιατί τότε άρχισε για μένα η κρίση, που όταν το 2008 άρχισαν να μας λένε για κρίση που έρχεται σιγά σιγά απο την Αμερική, δεν έβλεπα να αλλάζουν καθόλου τα πράγματα στην ζωή μας.
Να πω πως άλλαξε τώρα; Όχι, καθόλου. Δεν έχουμε μεγάλες αυξήσεις, οι αυξήσεις που έχουν τα αγαθά είναι αύξηση των φόρων, στις τιμές των καταναλωτικών προϊόντων. Μόνο απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και κλεισίματα εμπορικών επιχειρήσεων. Και το παράξενο είναι πως δεν κουνιέται φύλλο.
Λόγω της κακής ψυχολογίας του κόσμου. Κι αυτό γιατί η παρούσα κυβέρνηση έχει MEGAλη ικανότητα στην δημιουργία κλίματος και στην προπαγάνδα.
Αυτό όμως που δεν είχαν προβλέψει οι κυβερνώντες μας είναι πως η κρίση, το τωρινό μέγεθος το έφτασε η τωρινή κυβέρνηση, είναι πως θα προκαλούνταν ένα ντόμινο στην ευρωζώνη. Και οι άλλοι λαοί δεν θα τα ανεχόταν έτσι εύκολα, παρ’ όλο που οι Έλληνες θεωρούμαστε αναρχικοί και επαναστάτες.
Άρχισαν να αντιδρούν οι επόμενοι από μας, Ιρλανδοί. Αντιδρούν νωρίς νωρίς και οι Πορτογάλοι. Αν και δεν έχουμε πλήρη ενημέρωση, μας δείχνουν επιφανειακά στο όνομα της Δημοκρατίας, βλέπουμε τον ξεσηκωμό τους, Και όλοι φαντάζονται τι θα γίνει όταν η «κρίση» φτάσει στην Ισπανία. Πολύ περισσότερο στην Ιταλία και τελικά στην Γαλλία.
Έφτασε να βγαίνει η καγκελάριος Χίτλερ (συγγνώμη Μέρκελ) να λέει πως η Ελλάδα είναι σε καλό δρόμο. Αυτή η κίνηση μου θυμίζει τα προ δεκαπενταετίας συγχαρητήρια της Τουρκίας στον τότε υπουργό εξωτερικών και νυν πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου όπως και το πρωτοσέλιδο της Χουριέτ, Bravo Yiorgo
Η επανάσταση λοιπόν στην Ευρώπη άρχισε. Να δούμε τι θα βγάλει. Σίγουρα καλό μια που χειρότερα δε γίνεται

Είδαμε (και χθες) τις διαφορές μας και στο ποδόσφαιρο

Χθες (Τετάρτη 24/11) ήταν το ματς ΠΑΟ – Μπαρτσελόνα. Ρεβάνς του υπέροχου αγώνα διαφήμιση για το άθλημα, στο οποίο ο Παναθηναϊκός έκανε το λάθος να προηγηθεί.
Χθες έπαιξε ένα (και κάτι) ημίχρονο και νίκησε μόνο με 3 – 0. Εδώ δεν προηγήθηκε μια που ο Βαλντέζ «έβγαλε» το τετ α τετ με τον Σισέ στο 0 - 0
Με νέο προπονητή ο Παναθηναϊκός και με τον Τζόρβα πολύ καλό (ως συνήθως στα σουτ) έκανε δυο τρεις φάσεις που θύμισαν τη χιλιοειπωμένη σύγκριση με το Playstation και μετά έσβησε τις μηχανές.
Έτσι ο φίλος μου ο Γιώργος δεν «το έπιασε» στο στοίχημα που το έπαιξε 5 – 0. Ένα σκορ που όσο απίστευτο και να φαίνεται, ήταν πολύ κοντά, όταν έπαιζε η Μπάρτσα Και θα ήταν γεγονός αν δεν έκανε τις φοβερές, με δόση τύχης, αποκρούσεις ο Τζιόρβας.
Και να πάμε στο απογευματινό ματς που ο Ολυμπιακός νίκησε στο δεύτερο ημίχρονο (που έγινε μετά από δέκα τέσσερις μέρες μετά την γελοιότητα εκείνου του Σαββάτου που προσπαθούσαν να καθαρίσουν το γήπεδο με την σκούπα), με 2 – 0. Οι εφημερίδες που υποστηρίζουν υπόλοιπους «μεγάλους» διαμαρτύρονται πια γιατί δεν είναι σίγουροι αν το κόρνερ που προήλθε το πρώτο γκολ ήταν κανονικό ή η μπάλα βγήκε άουτ.
Αν το ματς έληγε 0 – 0 θα φώναζε ο Ολυμπιακός (μάλλον οι προσκείμενες στον Ολυμπιακό εφημερίδες) για το γκολ που κακώς (ή καλώς;) ακυρώθηκε στο πρώτο μέρος αλλά και γιατί είχε ξεκινήσει ο αγώνας εκείνο το Σάββατο αλλά και γιατί δεν συνεχίστηκε.
Αυτό είναι το ποδόσφαιρό μας. Μάλλον όχι ακριβώς ποδόσφαιρο παίζει η υπόλοιπη Ευρώπη (λίγα δείγματα του είδαμε χθες το βράδυ από την Μπαρτσελόνα). Εμείς παίζουμε κάτι άλλο (κλοτσοσκούφι (;) που έπαιζε ο Παναθηναϊκος χθες το βράδυ.

Οι Δέκα εντολές των τοϊκανών

Έδωσαν χθες συνέντευξη τύπου οι «τροϊκανοί». Οι original κι όχι οι imitation, αυτοί που εκτελούν τις εντολές τους. Οι κυβερνώντες.
Οι εφημερίδες σήμερα το αντιμετωπίζουν σαν εντολές προς την κυβέρνηση για τον Ελληνικό λαό και τις παρομοιάζουν με τις εντολές του Θεό στον Μωυσή για τον Ισραηλινό λαό.
Έχω την εντύπωση δεν είναι όλα τις τρόικας αλλά υπάρχουν και επιθυμίες της κυβέρνησης που θέλει να τις περάσει χωρίς μεγάλο πολιτικό κόστος.
Η αλήθεια είναι κάπως έτσι και να δούμε πως τις συνοψίζει «το Βήμα». Έντονα η άποψή μου ποιανού επιθυμία είναι και αν είναι σωστό να γίνει ή όχι τελείως υποκειμενικά ως απλού πολίτη πάντα.
1) Μείωση δαπανών, επιθεωρητές παντού Της τρόικας, σωστό
2) Πόλεμος στη φοροδιαφυγή, φοροδίκες εξπρές Της τρόικας, σωστό
3) Αναδιάθρωση αστικών συγκοινωνιών Κυβερνητικό, λάθος
4) Ενιαίο μισθλόγιο στο δημόσιο Της τρόικας, σωστό
5) Fast track στις επιχειρήσεις Της τρόικας, σωστό
6) Μείωση τιμών φαρμάκων έλεγχος προμηθειών στην υγεία Κυβερνητικό, σωστό
7) Μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα, επιχειρησιακές συμβάσεις Της τρόικας, λάθος
8) Απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων Της τρόικας, λάθος
9) Αναδιάρθρωση της Α.Τ.Ε. Της τρόικας, λάθος
10) Αποκρατικοποιήσεις με στόχο 7 δισ. Ευρώ Της τρόικας, λάθος

Ελλάδα και Ιρλανδία στο ίδιο καζάνι

Και η Ιρλανδία στον μηχανισμό στήριξης και στο ΔΝΤ. Η χώρα πρότυπο για τους Ευρωπαίους. Δεν είναι μόνο η κακή Ελλάδα με τους ανθρώπους που γλεντάνε κατά τους ίδιους.
Για τους Ευρωπαίους (σε παρένθεση η σκέψεις μου στις ιδέες τους για μας), είμαστε οι άνθρωποι που ξενυχτάμε (το έχουμε αυτό) ακούγοντας εκείνον τον κουμουνιστή τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκη (να δούμε πως θα μας τον κόψουν, η προηγούμενη χούντα τον είχε απαγορέψει) καπνίζοντας (κάνουν ακόμη προσπάθειες αφού απαγόρεψαν την καλλιέργεια καπνού, που πέρασε ο κ. Χατζημιχάλης την απαγόρευση σε δημόσιους χόρους δεν μπορεί να περάσει ο κ. Λοβέρδος) και πίνοντας (ευτυχώς κόψαμε το τσίπουρο και ούζο και πίνουμε ουίσκι).
Μαζί με μας και η καλή Ιρλανδία που δουλεύουν, δουλεύουν και πίνουν τα Σαββατόβραδα στις Παμπ. Και η Ιρλανδία που έκανε λιτότητα να σώσει του τοκογλύφους της (συγγνώμη τις τράπεζες τους). Η διαφορά είναι ότι εκει ξεσηκώνεται ο λαός και η κυβέρνησή τους θα κάνει εκλογές. Πραγματικές όχι για να βγάλουν τον αντίστοιχο Σγουρό αντί του αντίστοιχου Κικκίλια ή Δημαρά.
Και η ομοιότητά μας; Αρχίζουν να φωνάζουν τους πολιτικούς κλέφτες κι αυτοί, όπως και οι Ελληνες. Μετά τους Ιρλανδούς λέει ακολουθεί η Πορτογαλία μετά η Ισπανία και έπεται η Ιταλία και τέλος η Γαλλία. Τότε θα έρθει η δικαίωση του πρωθυπουργού μας, αν μας σώσουν και διώξουνε τους εκμεταλλευτές της Ευρωζώνης. Αλλά μέχρι εκεί ο δρόμος είναι μακρύς και οι αποφάσεις δύσκολες μια που πρέπει ν’ αποφασίσουν κοντά στ’ άλλα την μη πληρωμή των χρεών μας ως κράτη στους διεθνές τοκογλυφικό (και πάλι λάθος εκ παραδρομής, τραπεζικό) σύστημα.

Βλάκας ή Μεγάλος πολιτικός;

Προς αδιέξοδο

Απογοητευτική είναι η συμπεριφορά των κ. Παπανδρέου και Σαμαρά μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο πρωθυπουργός όχι απλώς δεν έκανε καμία ουσιαστική κίνηση για να προωθήσει τη συναίνεση, αλλά δείχνει να μην μπορεί να την πετύχει μέσα στην ίδια του την κυβέρνηση. Είναι πρωτοφανές να ξεκινά μια απίθανα δύσκολη μάχη για μεγάλες αλλαγές και την περικοπή της σπατάλης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και ορισμένοι υπουργοί, όπως η υπουργός Εργασίας, να ακολουθούν δική τους πολιτική αγνοώντας επιδεικτικά τον κ. Παπανδρέου και τις υποχρεώσεις της χώρας.
Οσο για τον κ. Σαμαρά, επιμένει στην αντιμνημονιακή του ρητορεία, αλλά και στην εκπροσώπηση της Ν.Δ. από οπαδούς του ακραίου λαϊκισμού.
Αν ο κ. Παπανδρέου δεν επιβληθεί στο σύνολο των υπουργών του και ο κ. Σαμαράς δεν απαγκιστρωθεί από τον εύκολο αντιμνημονιακό λόγο, η χώρα θα βρεθεί σύντομα σε αδιέξοδο.

* * *

Το πιο πάνω κείμενο είναι το κύριο άρθρο της χθεσινής Κυριακάτικης Καθημερινής (21/11). Ενα άρθρο που με προβηγάτισε.
Οχι τόσο για την (όπως λέει) συμπεριφορά του κ. Σαμαρά, αλλά για την συμπεριφορά του πρωθυπουργού μας κ. Παπανδρέου.
Βέβαια όπως είναι λογικό να σκεφτόμαστε όλοι πόσο θράσος πρέπει να έχει να ζητήσει την βοήθεια των άλλων κομμάτων. Και το λέω αυτό γιατί την στήριξη της αντιπολίτευσης είχε ζητήσει την άνοιξη του 2009 ο κ. Καραμανλής και ο μόνος που προσφέρθηκε να του δόσει χέρι βοήθειας ήταν ο κ. Καρατζαφερης.
Για τα κόμματα της αριστεράς δεν κάνω λόγο μια που πιστεύουν και δεν ξέρω ακόμη πόσο αλήθεια κρύβουν τα λόγια τους, πως πήραμε λάθος δρόμο. Τον δρόμο του φιλελευθερισμού. Όμως ο κ. Παπανδρέου επέμενε να λέει πως θα προκαλέσει εκλογές με αφορμή την εκλογή του πρόεδρου της Δημοκρατίας.
Πήρε αφορμή απ’ αυτή την επιμονή ο κ. Καραμανλής και το έσκασε από το τιμόνι της χώρας, μια που απειλούσε πως θα κακοπεράσουμε αν εκλεγεί ενω ο κ. Παπανδρέου έλεγε πως λεφτά υπάρχουν.
Τώρα γιατί έχει αυτή την στάση;
Δεν ξέρω τι να πω. Ή είναι βλάκας και «πατάει γκάζι» προς τον γκρεμό που μας οδηγούν οι ιμπεριαλιστές. Οι ιμπεριαλιστές που αυτός άνοιξε την κερκόπορτα για να έρθουν. Και να ναι ομοϊδεάτες του; Να έλεγες πως ήλπιζε με τη δική τους συνταγή θα βγούμε από την κρίση. Είμαι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς όμως.
Και γι’ αυτό λέω πως είναι μια βλακώδης κίνηση όντας παγκόσμιος Αρχι-Σοσιαλιστής να μας οδηγήσει στα σαγόνια των Νεοφιλελεύθερων ιμπεριαλιστών.
Εκτός αν έχει πάρει διαβεβαιώσεις από τους ευρωπαίους ηγέτες και περιμένει κάποια κίνηση απ’ αυτούς. Να τον είπαν δηλαδή: «Πήδα πρώτος στον γκρεμό για ν’ αλλάξεις και πράγματα χωρίς πολλές αντιδράσεις κι εμείς όταν θα φτάσουν κι άλλοι στην ίδια κατάσταση θα σας σώσουμε. ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ»
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο ο κ. Παπανδρέου είναι μεγάλος πολιτικός αντάξιος του πατέρα του. Και το λέω εγώ που του «σούρνω» ένα σωρό από εδώ.

Οταν το κάρο μπαίνει μπροστά από το άλογο

Άρθρο του Σταύρου Λυγερού στην χθεσινή (Παρασκευή 19/11) «Καθημερινή» που δείχνει τις στρεβλώσεις της νομισματικής ένωσης και κυρίως της Μερκελικής (κατά το Χιτλερικής) Γερμανίας

* * *

Είναι κοινός τόπος ότι η Ευρωζώνη βυθίζεται σε κρίση. Οι αντιφάσεις της, που στην περίοδο των «παχιών αγελάδων» επικαλύπτονταν από το κλίμα ευφορίας, έχουν βγει με δύναμη στην επιφάνεια. Τα επιμέρους προβλήματα χωρών–μελών υφίστανται, αλλά το μείζον είναι η ανισομερής ανάπτυξη και η διαφορά ανταγωνιστικότητας στους κόλπους της Ευρωζώνης. Αυτές δημιουργούν αναπόφευκτα ανισορροπία και αδύνατους κρίκους.
Είναι αποδεδειγμένο ότι από την ύπαρξη του κοινού νομίσματος επωφελούνται οι πιο ανταγωνιστικές οικονομίες, με πρώτη τη γερμανική. Τα γερμανικά πλεονάσματα κατά βάσιν είναι τα ελλείμματα του ευρωπαϊκού Νότου. Το ευρώ εμποδίζει τις λιγότερο ανταγωνιστικές χώρες–μέλη να εξισορροπήσουν το μειονέκτημά τους. Επειδή καμία χώρα–μέλος δεν μπορεί να ανεχθεί για πολύ την υπονόμευση των συμφερόντων της, όσες χάνουν έδαφος, θα αντιδράσουν. Η ιδεολογική ισχύς του ευρώ θα καθυστερήσει, αλλά δεν θα ανασχέσει αυτή την αντίδραση.
Οι Γερμανοί τα θέλουν όλα δικά τους. Θέλουν την Ευρωζώνη, επειδή εκεί διοχετεύουν τα δύο τρίτα των εξαγωγών τους και επίσης επειδή απολαμβάνουν το άυλο κεφάλαιο της ηγεμονίας. Ταυτοχρόνως, επιχειρούν να επιβάλουν τους δικούς τους ιδιοτελείς όρους. Η Ευρωζώνη, όμως, δεν θα επιβιώσει μόνο με δρακόντεια δημοσιονομικά μέτρα και αυστηρές ποινές. Η μέθοδος αυτή είναι αμφίβολης οικονομικής αποτελεσματικότητας, αφού εγκλωβίζει τις οικονομίες στον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Επίσης, θίγει το θεμέλιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης, που είναι η ισότιμη συμμετοχή των χωρών–μελών.
Η κ. Μέρκελ φρόντισε να διαλύσει και τις όποιες ψευδαισθήσεις, σφίγγοντας με την πολιτική της τη θηλιά στο λαιμό των αδύνατων κρίκων. Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι οι γερμανικές ελίτ δεν είναι σε θέση να διαχειρισθούν με σοφία τη δύναμή τους. Στην πραγματικότητα, με τον οικονομικό εθνικισμό τους, υπονομεύουν την Ευρωζώνη και μαζί τα μεσομακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.
Οι μουτζαχεντίν του μονεταρισμού έχτισαν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, βάζοντας «το κάρο μπροστά από το άλογο». Θεσπίζοντας κοινό νόμισμα χωρίς μηχανισμούς εξισορρόπησης, βάθυναν το εσωτερικό χάσμα. Στο σημείο όπου έχουν φθάσει τα πράγματα, χωρίς κοινή οικονομική διακυβέρνηση και χωρίς αποφασιστικά βήματα προς την πολιτική ενοποίηση, το ευρώ θα γεννήσει αναπόφευκτα διαλυτικές τάσεις.

Ποιόν υπηρετείτε κύριοι της κυβέρνησης;

Η είδηση που μ’ εντυπωσίασε χθες δεν ήταν τα, σκληρά φιλελεύθερα, μέτρα που πήρε η σοσιαλιστική, κατά δήλωσή της, κυβέρνηση. Είναι η είδηση που διάβασα οτι οι «Τροϊκανοί» έχουν ισχυρές επιφυλάξεις για το σχέδιο διάσωσης της ΑΤΕ.
Θεωρούν, λέει, ότι το σχέδιο αποτελεί έμμεση κρατική ενίσχυση που καταστρατηγεί τους όρου ανταγωνισμού.
Αυτό και μόνο μου λέει πως οι Κυβερνώντες πρέπει να θέσουν σθεναρή αντίσταση να σώσουν την ΑΤΕ, κάτι που δεν νομίζω να έχουν διάθεση να κάνουν.
Οι «Τροϊκανοί» λογικό να υποστηρίξουν τους εδώ συναδέρφους τους. Το θέμα είναι της Κυβέρνησης. Πόσο θέλει να υποστηρίξει την ΑΤΕ και όλες τις τις ΔΕΚΟ που είναι πραγματικά κοινωφελείς, Θα έβαζα και την ΔΕΗ σ’ αυτές και τον ΟΤΕ, που πρόλαβε να τον ξεπουλήσει οι πραγματικοί φιλελεύθεροι.
Είναι θέμα της κυβέρνησης να δείξει αν της έχει μείνει καμιά Σοσιαλιστική ιδέα ή θα τα δούμε όλα στους πιστωτές μας κι επιβήτορες του Ελληνικού Λαού.
Ναι ρε κύριοι ξεπουλήστε τα όλα. Δεν βλέπετε τι γίνετε;
Πως όλος ο κόσμος θέλει να φύγει απ την Ελλάδα, να μεταναστεύσει; Στο τέλος όπως πάτε, οι πολιτικοί και πιο πολύ οι κυβερνώντες, θα σώσετε την χώρα αλλά ποιους θα έχετε να διοικείτε;
Ανενεργούς πολίτες. Γέρους συνταξιούχους που θα παίρνουν τρεις κι εξήντα, αλλά μ’ αυτά θα φτάνουν να αγοράσουν την περιουσία των νέων αγροτών που θα μεταναστεύσουν. Τους γέρους που πεθαίνουν θα τους αγοράζουν την περιουσία, λίγο πριν πεθάνουν, Αλβανοί κυρίως που αρχικά θα την καλλιεργούν την περιουσία τους ως εργάτες γης.
Θα μείνουν και Ασιάτες μετανάστες που θα θέλουν να φύγουν απ’ την Ελλάδα.
Κύριοι της «Σοσιαλιστικής» κυβέρνησης να σας θυμίσω τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι ο πατέρας του πρωθυπουργού σας (μας) και ιδρυτή του κόμματος που λέτε (ναι ούτε το όνομα του κόμματος δεν άλλαξαν) ότι υπηρετείται όπως το γράφει στο βιβλίο του «Η Ελλάδα στους Έλληνες:
«το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να υπηρετεί το λαό και την πατρίδα»
Εσείς ποιόν υπηρετείτε;

Πετάχτε την έξω να μη βουλιάξουμε (όλοι μαζί)

Προς την έξοδο οδηγούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες από την Ευρωπαϊκή Ενωση την Γερμανία.
Έχει πρόβλημα η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Μ. Βρετανία (αλλά αυτή είναι εκτός Ευρώ και μπορεί να κάνει παιχνίδι μόνη της).
Της επιτέθηκε της κ. Μέρκελ ο κ. Παπανδρέου ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Δεν τα πάει καλά και με τις άλλες υπερχρεωμένες χώρες. Ούτε με τον κ. Σαρκοζί τα πάει καλά.
Είναι η Γερμανία, λένε και όντως είναι, η ατμομηχανή της Ευρώπης. Της Ευρώπης που όλοι οι λαοί της βάλαμε πλάτη να ορθοποδήσει μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Τώρα (είκοσι χρόνια μετά την επανένωση της) φτάσαμε πάλι στο 1936. Μια τρελή αυτή τη φορά (κι όχι τρελός όπως ο Χίτλερ) έφτασε στην Καγκελαρία και κατέλαβε πάλι όλη την Ευρώπη. Οικονομικά αυτή τη φορά, .
Οι Ευρωπαίοι, κι όλου του κόσμου ηγέτες, θα πρέπει να της πουν της κ. Μέρκελ, αυτό που λέει στην Ελλάδα ο κ. Παπανδρέου: «Αλλάζετε ή (σας) βουλιάζουμε», δείχνοντας της την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ή στους Γερμανούς πολίτες αντίστοιχα «Την αλλάζετε ή βουλιάζετε».
Διώξτε αυτή την Γερμανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που με το ενώθηκε πάλι θέλει (και τα κατάφερε ως ένα βαθμό) να γίνει ηγεμόνας της Ευρώπης. Η Γερμανία που είναι υπαίτια για τους δυο Παγκόσμιους πολέμους να μη προλάβει να γίνει αιτία και για έναν ακόμη οικονομικό.

«Ψωμί, Παιδεία Ελευθερία» πιο επίκαιρο από ποτέ

Συμπληρώθηκαν σήμερα 27 χρόνια από την βραδιά που μπήκε το τανκ στο Πολυτεχνείο. Ένα από τα συνθήματα που κυριαρχούσαν στην εξέγερση των φοιτητών ήταν το «ψωμί παιδεία Ελευθερία». Το σύνθημα αυτό δυστυχώς έγινε πιο επίκαιρο τον τελευταίο χρόνο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι φοιτητές τότε, ζητούσαν τρία πράγματα. Το ένα (η παιδεία) ήταν πάντα ζητούμενο σ’ αυτή τη χώρα. Δεν ξέρω αν οι νέοι μας σήμερα παίρνουν καλύτερη εκπαίδευση από μας, που ήμασταν στο σχολείο την δεκαετία του ’80 κι εμείς πόσο πιο καλά εκπαιδευτήκαμε στο σχολείο σε σχέση με τους γονείς μας.
Όμως με το που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός μας την εθελουσία μας κατοχή από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, έγινε επίκαιρο και ένα δεύτερο στοιχείο που ζητούσαν οι νέοι μας εκείνη την εποχή. Κι αν το 1973 ‘θέλαν ελευθερία από την «χούντα των συνταγματαρχών» τη χούντα δηλαδή που έκαναν άνθρωποι που ήταν εντεταλμένοι (ως στρατιωτικοί) να μας προστατεύουν από κάθε ξένη απειλή, η σημερινή χούντα έγινε από συνεταίρους και συμμάχους (που σαν συνέταιροι και σύμμαχοι) πρέπει να μας προστατεύουν από την χρωκοπία (συνέταιροι) και τους ξένους εισβολείς (σύμμαχοι).
Ούτε το ένα κάνουν ούτε το άλλο αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη. Χειρότερο. Η γυναίκα που μας εκπροσωπεί μονίμως αυτή την εποχή και είναι η φωνή της Ευρώπης σε θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας είναι μια πρωτεργάτης του κινήματος των φοιτητών στο Πολυτεχνείο. Μάλιστα για να πάρει αυτή τη θέση πέρασε από συνέντευξη μαζί με την Βουλγάρα ομόλογό της Kristalina Georgieva, για το πόσο πιστεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της ιστορίας τους (Η κ. Δ αμάνικη πρώην επαναστάτρια ενώ η κ. Γκεοργίεβα προέρχεται από πρώην κομουνιστική χώρα).
Το αίτημα για ψωμί είναι η συνέπεια της σημερινής χούντας. Πάνε να σώσουν την Ελλάδα κι όχι τον λαό της. Να έχει δηλαδή η Ελλάδα λεφτά να εκπληρώνει τις πληρωμές των δόσεων των δανείων. Έστω και σε βάρος της ζωής των Ελλήνων. Έτσι κάθε φορά στο «μαζί τα φάγαμε» που ξεστόμισε χυδαία και προβλητικότατα ο κ. Πάγκαλος, μαζί με τους πολιτικούς, μπαίνει και μια ομάδα.
Οι μεγαλοεπιχειρηματίες (μερικοί δίκαια), οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι φορτηγατζήδες, οι αγρότες, και σιγά σιγά όλοι οι Έλληνες.
Πρότασης Ίσως λίγο παράλογη: Να βροντοφωνάξουμε σήμερα στους Τροϊκανούς Ψωμί παιδεία ελευθερία ή μάλλον στου εδώ υπαλλήλους τους στο μέγαρο Μαξίμου.

Ο κ. Νίκος Νιόμπλιας θα πάει να κάνει το «αγροτικό» του

Παραιτήθηκε ή ίσως τον παραίτησαν ο κ. Νίκος Νιόμπλιας από προπονητής του Παναθηναϊκού. Χθες μετά την ισοπαλία που έφερε με την ΑΕΛ στο ΟΑΚΑ.
Ήταν βλέπεις σίγουροι πως θα νικήσει. Δεν έβλεπε ο κ. Πατέρας πως ο Παναθηναϊκός σερνόταν; Επειδή πήρε πέρυσι νταμπλ από τον Ολυμπιακό με τα χιλιάδες προβλήματα και τους τρεις προπονητές;
Όμως έτσι συμβαίνει όταν ποδοσφαιριστές αναλαμβάνουν αμέσως μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα. Όχι σε ιστορία, μια που κάθε μια ομάδα έχει την δική της ιστορία μα σε απαιτήσεις.
Για να γίνει κάποιος προπονητής πρέπει εκτός από τα προπονητικά σεμινάρια, να κάνει το «αγροτικό του» σε μικρότερες (σε απαιτήσεις πάντα) ομάδες.
Δεν είναι τυχαίο πως ο κ. Νίκος Αναστόπουλος αρνήθηκε κάποια στιγμή την δελεαστικότατη πρόταση του κ. Κόκαλη να αναλάβει τον Ολυμπιακό. Αν και ήταν άνεργος εκείνη την εποχή, προτίμησε να πίνει το espressaκι του στο Da Cappo του Κολωνακίου παρά να τελειώσει στα σίγουρα την προπονητική του καριέρα. Και λέω πως θα την τελείωνε γιατί αν αναλάμβανε τον Ολυμπιακό τότε ίσως να ήταν η πρώτη ομάδα που θα αναλάμβανε. Και προτίμησε να πάει μετα έξι μήνες στα Γιάννενα και τώρα είναι στον ΟΦΗ σαν ένας καλός εξελίξιμος έλληνας προπονητής.
Βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αλλά αυτές είναι λίγες κι έχουν θητεύσει κοντα σε άλλους εμπειρότερους προπονητές (λίγο – πολύ). Όπως οι κ.κ. Αναστασιάδης, Λεμονής, Κυράτσας κι έχουν μπει στο «πετσί του ρόλου» του προπονητή
Έχώ από παλιά παρατηρήσει πως ενώ τους αθλητές σε οποιοδήποτε άθλημα οι εφημερίδες τους ταφούν στον ενικό, λες και είναι φίλος, τους προπονητές τους γράφουν στον πληθυντικό και αναφέρουν και το «κ.» στο γραπτό λόγο. Εκτός από τους ανθρώπους που έπαιζαν ως πρόσφατα ποδόσφαιρο. Ο κ. Νιόμπλιας έπαιζε ως το 2004 γι’ αυτό οι εφημερίδες τον αναφέρουν σαν Ο Νίκος Νιόμπλιας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον κ. Λεμονή τον γράφουν συνέχεια ο Τάκης Λεμονής. Και με τον κ. Άγγελο Αναστασιάδη και με τον κ. Χουαν Ραμόν Ρότσα έτσι έγραφαν και τον μακαρίτη τον Γιάννη Κυράτσα. Τον κ. Νίκο Αναστόπουλο δεν τον γράφουν έτσι. Μάλλον δεν τον γράφουν συχνά μια που οι ομάδες που προπονεί δεν είναι από αυτές που ασχολούνται οι πάμπολλες αθλητικές εφημερίδες.
Αυτή την εποχή όλοι παραπάνω προπονητές (ως πρόσφατα ποδοσφαιριστές) κάνουν το αγροτικό τους. Ε ήρθε και η ωρα του κ. Νίκου Νιόμπλια

Ο Αλφρεντ Χιτσκοκ ήταν Λαρισαίος;

Τέλειωσε και η δεύτερη Κυριακή των περιφερειακών εκλογών. Ομαλότατα. Στην Θεσσαλία και πιο πολύ στη Λάρισα πρέπει να παίχτηκε το θρίλερ της βραδιάς. Μεγαλύτερο κι απ’ αυτό της Θεσσαλονίκης. Κάποια στιγμή πανηγύριζαν και δυο σαν νικητές στον δήμο.
Βέβαια από την αρχή φαινόταν μερικά θρίλερ στο νομό αλλά αργά ή γρήγορα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Εκτός από εκεί που ήταν αναμειγμένοι Λαρισαίοι (ψηφοφόροι και πολιτικοί). Στην Περιφέρεια και στον δήμο.
Κι ενώ στην περιφέρεια υπήρχε συνέχεια σταθερά μια διαφορά υπέρ του κ. Αγοραστού, αυτή ήταν μικρή (1500 – 2000 ψήφους), κι ενώ στον Βόλο που είναι ο τόπος του πήρε μεγάλο ποσοστό στην Καρδίτσα δεν πλησίαζε καν τον αριθμό ψήφων της πρώτης Κυριακής. Τελικά η διαφορά «κάθισε» 3861 ψήφους Πανθεσσαλικά ενώ η Καρδίτσα δεν του έδωσε ούτε τις ψήφους της 1ης Κυριακής, προκαλώντας την διαμαρτυρία του.
Στη Λάρισα ο κ. Σάπκας προηγούνταν απ την αρχή με λιγότερους από 50 ψήφους. Κάποια στιγμή αυτή η διαφορά άνοιξε λίγο, ο κ. Τζανακούλης έκλεισε το εκλογικό του τμήμα.
Κι ενώ απέμειναν λιγότερα από 10 τμήματα κι ενώ η νομαρχία τον έδινε ακόμη μπροστά τον κ. Σάπκα βγήκε ο κ. Τζανακούλης ευχαριστώντας τον λαό της Λάρισας για την τέταρτη τετραετία που του έδωσε. Καπάκι βγαίνει και ο κ.Σάπκας ευχαριστώντας τον κόσμο που θέλει αλλαγή στον δήμο.
Τα τοπικά κανάλια τρελάθηκαν, όπως τρελάθηκε στη συνέχεια οκ. Τζανακούλης που ήταν καλωδιωμένος σε 2 διαφορετικούς τηλεοπτικούς σταθμούς να εξηγεί πως έχει τα τελικά αποτελέσματα (από εκλογικούς αντιπροσώπους του μάλλον) και πως έχει νικήσει με 216 ψήφους διαφορά. Εν τω μεταξύ και απ τη νομαρχία είχαν ανατραπεί τα αποτελέσματα κι απέλειπαν τρία τμήματα. Η διαφορά όμως θα μπορούσε και πάλι να ανατραπεί μια που ήταν μικρή.
Και ήρθαν και αυτά (τα αποτελέσματα των δυο τμημάτων) σύντομα κι αποδείχτηκε πως ο κ. Τζανακούλης είχε δίκιο αφήνοντας στον κ. Σάπκα μια πικρή γεύση αφού στο τσακ δεν εκλέχτηκε δήμαρχος.

«Πόσο να αντέξουν ακόμη οι αγρότες κ. υπουργέ;»

Λόγω υποχρεώσεων χθες και προχθές δεν μπόρεσα να γράψω σκέψεις μου.
Για αύριο και μεθαύριο δεν υπόσχομαι τίποτε, αλλά από Δευτερα επανέρχομαι κανονικά. Επειδή και σήμερα δεν μπορώ λόγω έλλειψης χρόνου βάζω μια είδηση απο την χθεσινή τοπική «Ελευθερία» υπό τον ίδιο τίτλο και ακριβώς όπως δημοσιεύεται στο Internet (με τη φωτογραφία) για να δείτε κυρίως δυο πράγματα:
- Το ότι έχουν προβλήματα και άλλες τάξεις, που δεν ακούγονται καθόλου. Αλήθεια ποιος είχε γνώση για την υπερβολική αύξηση των αγροτικών εφοδίων; Ενώ για την, πραγματική, κρίση των εμπόρων «μας έχουν ζαλίζει τον έρωτα».
- Πως συμπεριφέρεται ο πολιτικός που εκτιμά την ψήφο που του έδωσε ο λαός.
Ο κ. Κατσαρός είναι για τρίτη φορά αιρετός νομάρχης νομού Λάρισας και θα παραδώσει στην κ. Καραλαριώτου ή στην κ. Λιακούλη που είναι οι αντίστοιχες αντινομάρχισσες Λάρισας των κ. Αγοραστού και Παπατόλια (υην σειρά την έδωσε η κάλπη της πρώτης Κυριακής. Παρ’ όλα αυτά ασκεί ως την τελευταία στιγμή τα δικαιώματα του υπερασπίζοντας τα δίκαια των ανθρώπων του τόπου του. Μπράβο κ. Λουκά

* * *

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ

«Πόσο να αντέξουν ακόμη οι αγρότες κ. υπουργέ;»

* Το κόψιμο της νιτρορύπανσης τους στέλνει στα πανάκριβα πια λιπάσματα αυξάνοντας δραματικά το κόστος παραγωγής


ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη, 11 Νοεμβρίου 2010


«Πόσο να αντέξουν ακόμη οι αγρότες κ. Υπουργέ; Όταν από τη μια τους κόβετε τη νιτρορύπανση και τους στρέφετε στα λιπάσματα και από την άλλη βλέπουμε αυτά να αυξάνονται έως και 40%; Έως πότε θα τους τιμωρείτε;»
Τα ερωτήματα αυτά έθεσε χτες με δηλώσεις του ο νομάρχης Λάρισας κ. Λουκάς Κατσαρός με αφορμή την αύξηση των λιπασμάτων που παρατηρείται ήδη στην αγορά και που αναμένεται να εκτινάξουν στα ύψη το κόστος παραγωγής.
Ο νομάρχης χαρακτήρισε «για το θεαθήναι» τη συνέντευξη που έδωσαν οι υφυπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Ανάπτυξης που προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τις αυξήσεις καλώντας τις εταιρίες να δώσουν εξηγήσεις.
Συγκεκριμένα ο κ. Κατσαρός τόνισε:
«Οι φετινές αυξήσεις στα λιπάσματα εκτινάσσουν πλέον στα ύψη το κόστος παραγωγής εις βάρος των αγροτών που μετά το κόψιμο της νιτρορύπανσης δέχονται ένα ακόμη πλήγμα που θα μεταφερθεί και στους καταναλωτές με ακριβότερα προϊόντα.
«Η δήθεν «παρέμβαση» των συναρμόδιων υπουργείων Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δια των αρμόδιων υφυπουργών κ. Ντ. Ρόβλια και Γ. Κουτσούκου, που ανακοίνωσαν ότι θα καλέσουν τις εταιρίες λιπασμάτων να αιτιολογήσουν τις αυξήσεις, δεν έπεισαν κανέναν και κυρίως τους αγρότες που για ακόμη μία φορά το τελευταίο διάστημα βρίσκονται προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Τα λιπάσματα αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 30 % από την άνοιξη κι αυτό σημαίνει ότι οι αγρότες που ήδη έχουν ξεκινήσει να ρίχνουν λιπάσματα στα χωράφια τους (αλλά και αυτοί που θα ρίξουν την ερχόμενη άνοιξη στις ποτιστικές καλλιέργειες) θα επιβαρυνθούν με 30 % επιπλέον τουλάχιστον. Άρα, η αύξηση του κόστους παραγωγής εκτινάσσεται στα ύψη και αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο καλύτερος συνεργάτης για τις λιπασματοβιομηχανίες και τους εισαγωγείς λιπασμάτων είναι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Δεν είναι εξάλλου τυχαίο το «ψαλίδισμα» των εγκεκριμένων πόρων για τα γεωργοπεριβαλλοντικά προγράμματα, καθώς και το ότι ο αρμόδιος υπουργός δεν προκηρύσσει το πρόγραμμα μείωσης της νιτρορρύπανσης για την επόμενη πενταετία, γκρεμίζοντας ότι χτίστηκε με κόπο από το 2005 και μετά.
Δύο μεγάλες πληγές ανοίγουν από την απόφαση του υπουργού για τη μη προκήρυξη γεωργοπεριβαλλοντικών προγραμμάτων: Καταρχάς, χιλιάδες τόνοι λιπασμάτων θα «βρωμίσουν» και πάλι τον θεσσαλικό κάμπο, αδειάζοντας ταυτόχρονα τις τσέπες των παραγωγών και προσφέροντας μεγάλα κέρδη στις λιπασματοβιομηχανίες. Άραγε, αυτό θέλει το υπουργείο; Επιπλέον, όλοι κάνουν λόγο για προστασία του περιβάλλοντος, για ποιοτικά - «καθαρά» προϊόντα και κυρίως για αλλαγή της νοοτροπίας των αγροτών.
Όμως όλα αυτά γκρεμίζονται και τώρα οι κ. Ρόβλιας και Κουτσούκος καλούν τις λιπασματοβιομηχανίες να μειώσουν το κόστος, επιχειρώντας φυσικά να ρίξουν στάχτη στα μάτια των αγροτών.
Κύριοι της Κυβέρνησης, γιατί δεν προκηρύσσετε τις επόμενες ημέρες το πιο επιτυχημένο πρόγραμμα της χώρας, αυτό της μείωσης της νιτρορρύπανσης; Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που η Ε.Ε. το κατατάσσει στα πέντε πρώτα καλύτερα προγράμματά της, ένα πρόγραμμα που το γνωρίζουν οι παραγωγοί και το εφαρμόζουν αποτελεσματικά τα τελευταία χρόνια, ένα πρόγραμμα με πλήρη διαφάνεια που ελέγχεται πλήρως τόσο από τις αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας μας όσο και από τους ελεγκτικούς μηχανσιμούς της Ε.Ε.
Τέλος, γιατί τα εγκεκριμένα 400 εκατ. ευρώ από το πρόγραμμα «Αλεξ. Μπαλτατζής» δεν οδηγούνται στις δράσεις της μείωσης της νιτρορύπανσης καθώς και της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας; Αλήθεια πού θα πάνε αυτά τα χρήματα;
Κύριε υπουργέ, τόσο ο αγροτικός κόσμος όσο και οι εμπλεκόμενοι φορείς στον πρωτογενή τομέα σας καλούν έστω και τώρα να αλλάξετε την απόφασή σας για το καλό των αγροτών, για τη στήριξη των ποιοτικών προϊόντων, για την προστασία του περιβάλλοντος και τη στήριξη μιας νέας νοοτροπίας στην αγροτική δραστηριότητα που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια».

* * *

Για όσους θέλουν να το ψάξουν το κείμενο είναι στο url: http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=23920&pid=7&CategoryID=7

Ανάμεσα ας δυο εκλογικές μάχες

Η εβδομάδα που διανύουμε είναι αυτή ανάμεσα στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις. Σ’ όλο το νομό Λάρισας έχουμε δεύτερη Κυριακή. Οπως και σχεδόν σ’ όλη την Ελλάδα εκτός 2 περιφέρειες που «πρασίνισαν»¨και μερικούς δήμους.
Η είδηση είναι η άνοδος των συνδυασμών του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και σίγουρα πολλοί θα αναρωτιούνται αν είναι μόνιμη αυτή η άνοδος ή περιστασιακή. Θα είναι μόνιμη πιστεύω μια που το 1,8% που πήραν πανελλαδικά έγινε με λίγα μέσα. Κι ευτυχώς που κάποιοι εργάζονται σε εφημερίδες κι έχουν κάποια φωνή.
Σίγουρα από τον κόσμο που προτίμησε να απέχει πολλοί δεν τους έμαθαν, λογικό αφού είναι αποκλεισμένοι από MEGAλα τηλεοπτικά δίκτυα. Αν τους ξέραν η αποχή θα ήταν λιγότερη. Έτσι και οι μεγάλοι συνδυασμοί θα έπαιρναν μικρότερο ποσοστό και οι συνδυασμοί του ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα έπαιρναν πιο πολλά.
Φυσικά αν το ποσοστό ήταν κοντά στο 5% θα ήταν παροδικό. Τώρα με την δυναμική το 1,8% θα αναδκαστούν και οι «δημοκρατικές εφημερίδες» να τους δουν όπως και τα MEGAλα τηλεοπτικά μέσα. Αν και τα σοβαρά όπως η ΝΕΤ τους είχαν, αν και σε άλλο στούντιο ή όπως ο Σκάι μετέδωσαν το αξιοσημείωτο αυτό γεγονός.

Ο λαός μίλησε με την αποχή του

Συνηθίζουμε να λέμε όλοι μας τον ελληνικό λαό «σοφό». Χθες στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έδειξε την σοφία του.
Με την τεράστια αποχή που προκάλεσε στις εκλογές (κοντά στο 50% μαζί με τα λευκά και άκυρα) δεν επέτρεψε κανέναν να πανηγυρίζει.
Το ΠΑΣΟΚ έχασε το σημαντικό ποσοστό του περσινού του θριάμβου αλλά κέρδισε στην Αττική ο Γιάννης Σγουρός (Πήγε στον 2ο γύρο με τον Βασίλη Κικίλια).
Η ΝΔ νίκησε, αλλά κανείς δεν εκλέχτικε περιφερειάρχης απ’ τον πρώτο γύρο. Κι όταν λέω νίκησε το βλέπω ως εξής:
Από την Θεσσαλία και πάνω οι επιλογές της προηγούνται με πάνω από 5%, αν αγνοήσουμε το ντέρμπυ της Θράκης. Στην υπόλοιπη Ελλάδα τα αποτελέσματα είναι αναστρέψιμα, αν εξαιρέσουμε την παραλίγο νίκη του ΠΑΣΟΚου υποψηφίου της Κρήτης και το Νότιο Αιγαίο από τον πρώτο γύρο (Αν δεν εκλέχτηκε γιατί απομένουν ακόμη τμήματα κι έχει 49,7%). Φυσικά ανάλογα είναι και για το ΠΑΣΟΚ, αλλά ειδίκοι και «παπαρολόγοι» μιλάνε για ποσοστά σε σχέση με το 2009.
Η αριστερά πληρώνει ακόμη το λάθος της του 1989. Κι εξηγούμαι:
Το 1989 η δημιουργία του Συνασπισμού και η συγκυβέρνηση οδήγησε την αριστερά σε εκλογική συρρίκνωση. Κάποια στιγμή το ΚΚΕ έφυγε απ’ αυτή την συμμαχία αλλά κλείστηκε στο καβούκι του. Έτσι ενώ το σύνολο των «αριστερών δυνάμεων» στη Αττική έχει κοντά στο 30%, ποσοστό που δίνει είσοδο στον δεύτερο γύρο, επειδή κυρίως το ΚΚΕ δεν συνεργάζεται με κανέναν ο κ. Παφίλης έχει το 15% με τα άλλα αριστερά κομματίδια να πλησιάζουν άλλο ένα 15%.
Κι έτσι το ΚΚΕ αν και είναι το μοναδικό αντικειμενικά κερδισμένο εκλογικά κόμμα να μην διεκδικεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ περιφέρεια.
Η όλη κατάσταση μου θυμίζει τον το δίσκο του Χαρρυ Κλυνν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, και με την ευκαιρία καλή επιτυχία Βασίλη (Τριανταφυλλίδη) που χωρίς καμιά στήριξη κατάφερες να μπεις στον δεύτερο γύρο διεκδικώντας τον Δήμο Καλαμαριάς), που παίζοντας τις πιτσικουλιές οι πολιτικοί μας «Βγήκαν όλοι νικητές και χάσαν όλοι οι άλλοι»

Τα ερωτήματα πριν από τις εκλογές

Το τι μας περιμένει από αύριο, ίσως την επόμενη Δευτέρα προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει η κ. Ελλη Τριανταφυλλου με άρθρο της στη χθεσινή (Παρασκευή 5/11) «Καθημερινή».

* * *

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, συνηθίζουν να κραυγάζουν οι πολιτικοί τις παραμονές των εκλογών. Σ’ αυτές που έρχονται την Κυριακή και το νησί καλύπτεται από σύννεφα και το άλμα φαντάζει στο κενό. Οι πολίτες θα στείλουν ένα ή περισσότερα μηνύματα, αυτό είναι σαφές. Ενα ερώτημα είναι πώς αυτό ή αυτά θα αξιολογηθούν και με ποια κριτήρια θα κριθεί αν η ετυμηγορία του εκλογικού σώματος θα μας οδηγήσει ή όχι σε πρόωρες εκλογές, κατά πως μας απείλησε ο πρωθυπουργός. Ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου απέφυγε επιμελώς μέχρι στιγμής να μας προσδιορίσει πού ακριβώς ή έστω περίπου βάζει τον πήχυ της αναμέτρησης, όπως και τι ακριβώς θα συναθροίσει το βράδυ της Κυριακής για να πάρει τις τελικές του αποφάσεις. Θα γίνει η σύγκριση αποκλειστικά με βάση τις περιφέρειες; Θα μπουν στο κάδρο και οι μεγάλοι δήμοι ή όλοι οι δήμοι; Η σύγκριση θα γίνει και σε ποσοστά και σε απόλυτους αριθμούς; Θα υπάρξει ευθεία αναγωγή στα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών ή θα συγκριθούν τα αποτελέσματα μεταξύ υποψηφίων των δύο μεγάλων κομμάτων; Και ποια είναι άραγε η «ασφαλής» διαφορά που θα μπλοκάρει τον δρόμο των πρόωρων εκλογών και των μετέπειτα πιθανών περιπετειών; Θα αναλύσει αρκούντως το πολιτικό σύστημα και τις επιδόσεις των υποψηφιοτήτων που δεν διαθέτουν κομματικό χρίσμα και στη βάση ποιου μοντέλου;
Ουδείς ξέρει. Οπως ουδείς μπορεί να αντιληφθεί με ακρίβεια ποιος είναι ο λόγος που κυριαρχεί στη σκέψη του πρωθυπουργού και τον οδηγεί να μετατρέπει μία μάχη χωρίς κίνδυνο αφανισμού σε αγώνα επιβίωσης της κυβέρνησής του μόλις δεκατρείς μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας. Εδώ μπαίνει το επόμενο ερώτημα. Θα περιμένει, άραγε, ο κ. Παπανδρέου το μήνυμα των πολιτών προκειμένου να πάρει τις αποφάσεις του ή έχει επιλέξει προκαταβολικά τι θα πράξει; Διότι αν το έχει αποφασίσει, όπως πολλά κυβερνητικά στελέχη διατείνονται στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις, τότε τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ακόμη πιο καυτά. Το έχει αποφασίσει γιατί ξέρει τι πρέπει να κάνει την επομένη και δεν θέλει; Κινείται ήδη προς τα εκεί γιατί ξέρει ότι θα πρέπει να κάνει πολλά την επομένη, αλλά δεν ξέρει τι ακριβώς; Μήπως γνωρίζει πόσα πολλά και δύσκολα έχει να κάνει και δεν θέλει να τα κάνει μόνος, αλλά με συνευθύνη άλλων; ΄Η δεν θέλει καθόλου να κάνει ό, τι του έχει ειπωθεί ότι πρέπει; Μήπως έχει λυγίσει από το βάρος των πρόσθετων επώδυνων μέτρων που είναι βέβαιο ότι θα κληθεί να λάβει την επομένη; ΄Η τον απασχολεί το Μνημόνιο νούμερο δύο που πολλοί προεξοφλούν ότι οσονούπω θα πρέπει να συνάψει η χώρα με την τρόικα;
Είναι λογικό όλα τα παραπάνω και προβληματισμό να προκαλούν και δέος. Είναι επίσης σαφές ότι δεν έχει και πολλή σημασία τι από όλα τα παραπάνω πυροδοτούν τα σενάρια των πρόωρων εκλογών. Τα γεγονότα προσδιορίζουν τις εξελίξεις, όχι τα συναισθήματα. Ούτε καν οι αντοχές. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του δεν έχουν πλέον απολύτως κανένα περιθώριο να ασκούν την πολιτική όπως τη γνώριζαν και την μπορούσαν. Γνωρίζουν και γνωρίζουμε ότι η από δω και πέρα πορεία θα είναι και πρωτόγνωρα δύσκολη και μακρά. Aς αφήσουν λοιπόν τα εκβιαστικά διλήμματα. Δεν θα κριθεί η τύχη μας από το αν εκλεγεί ο Γιάννης Σγουρός στην Περιφέρεια Αττικής ή ο Γιώργος Καμίνης στον Δήμο της Αθήνας. Ούτε καν αν εκλεγεί ο Γιάννης Δημαράς, ο Βασίλης Κικίλιας ή ο Νικήτας Κακλαμάνης. Το να προσπαθεί ο πρωθυπουργός να απαγορεύσει το δικαίωμα του πολίτη να ψηφίσει ό, τι ο ίδιος κρίνει μόνο μεγαλύτερο εκνευρισμό προκαλεί. Ο κόσμος αγωνιά για το σήμερα και το αύριο και με αυτό ως βασικό κριτήριο θα επιλέξει το ψηφοδέλτιο που θα ρίξει στην κάλπη. Αν έχει πειστεί ότι ο κ. Παπανδρέου και οι επιτελείς του δεν ευθύνονται για τίποτα από όσα σήμερα μας συμβαίνουν, αν θεωρεί ότι πράγματι δεν γνώριζε αυτά που δεν μας είπε πέρυσι, αν κρίνει ότι στους δεκατρεις μήνες της διακυβέρνησής του έκανε ό, τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να περιοριστεί και όχι για να διογκωθεί η ζημιά, θα τον επιβραβεύσει. Αν όχι, όχι.
Υ. Γ. Κάτι μου λέει, πάντως, ότι όσοι περιμένουν την ετυμηγορία της κάλπης για να νομιμοποιήσουν τις βουλήσεις τους θα περάσουν δύσκολα το βράδυ της Κυριακής...

Την Κυριακή πηγαίνουμε και ψηφίζουμε!!!

Και φτάσαμε μια ανάσα από την πρώτη Κυριακή των εκλογών. Μια ανάσα από τη στιγμή που θα μιλήσει ο λαός.
Αυτή η εκλογική μάχη είναι παράξενη γιατί μπορεί να είναι τοπικού ενδιαφέροντος οι εκλογές κυριάρχησαν όμως τα μνημονιακά και αντιμνημονιακά συνθήματα. Μάλιστα το τελευταίο δεκαπενθήμερο με ευθύνη και του ίδοιυ του πρωθυπουργού. «Αν δεν στηρίξετε τους δικούς μας πέφτουμε» υπονόησε στη συνέντευξη διάγγελμα που έδωσε.
Εκτιμώ όμως ότι δεν πρόκριτε να πέσει. Τον στηρίζουν οι Ευρωπαίοι και οι του ΔΝΤ. Ότι και να γίνει. Και κόκκινος και μπλε και όποιου άλλου χρωματισμού και να βαφτεί ο χάρτης το βράδυ της Κυριακής. Γιατί να κάνω μια γενική πρόβλεψη; Η Ελλάδα θα βαφεί ξανά μπλε στις περιφερειακές εκλογές. Με κάποια ίσως κόκκινα και πράσινα μπαλώματα.
Αυτή είναι η άποψή μου πρέπει να ψηφίσουμε να καταγραφεί η άποψή μας. Ο,τι και να ναι. Κυρίως αν είναι να ψηφίσουμε κάτι διαφορετικό απ’ αυτούς που (λένε) ότι μας φέραν στο χείλος του γκρεμού. Ψηφίζουμε χωρίς φόβο με πάθος.
Χωρίς φόβο για την επερχόμενη καταστροφή, άλλωστε ο Γιώργος (θυμηθείτε τα περυσινά σποτάκια) το «Πάμε» το είπε. Και με πάθος να καταδικάσουμε τους γαλαζοπράσινους που κυβερνάνε την Ελλάδα τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια. Ή να τους στηρίξουμε αν νομίζουμε (μακριά από μένα για την τελευταία δεκαπενταετία) πως τα κάναν όλα καλά.

Εξω από την ΕΕ δημιουργία ΜΕ!!!

Ευρώπη δύο ταχυτήτων θέλουν οι Βορειοευρωπαίοι. Μάλλον καλύτερα οι άνθρωποι που κατάλαβαν τα αξιώματα στις ισχυρές οικονομικά Δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Τις χώρες που πλουτίζουν από την τεχνολογία και βιομηχανία τους. Έτσι θέλουν να «βάλουν στην γωνία» εμάς τους φτωχούς, και απατεώνες που τους τρώμε τα λεφτά. Μιλώ για μας τις Μεσογειακές κυρίως χώρες εκτός της Ελλάδας δηλαδή, της Ισπάνιας και της Πορτογαλίας.
Εκτός απ’ αυτές τις χώρες στο περιθώριο (για άλλους λόγους) πάνε να μπουν η Επαναστατημένη κατά καιρούς αναρχική Γαλλία και η ερωτική κομπιναδώρικη Ιτάλια.
Εδω φαίνεται πιο καλά η έλλειψη μεγάλων πολιτικών. Και δεν λέω μόνο που τα ηνία της Γερμανίας έχει μια πρώην Ανατολικογερμανίδα πολιτικός. Αλλα κι ότι και στην άλλη Ευρώπη δεν υπάρχουν πολιτικοί με οράματα. Που είναι ο διάδοχος του (να αρχίσω από τα καθ’ ημάς) του Κων/νου Καραμανλη και του Ανδρέα Παπανδρέου; Που είναι ο Διάδοχος του Ζισκάρ ντε στεν του Μιτεράν και του Σιράκ στην Γαλλία; Του Γκονζάλες στην Ισπανία και του Κράξι στην Ιτάλια;
Ζητώ πολλά μάλλον εδώ δεν έχουμε διάδοχο του Ζακ Ντεκόρ στις Κοινότητες.
Η άποψή μου είναι πως η λύση στο πρόβλημα την επειιχήρηση στραγγαλισμού (οικονομικού) της υγιούς κοινωνικά Ευρώπης, λέω υγιούς κοινωνικά γιατί θα παρατηρήσει ο καθένας πως στο στόχαστρο των Βορείων έχουν μπει οι άνθρωποι που κάνουν κι άλλα πράγματα εκτός του να δουλεύουν και να μπεκροπίνουν τα Σαββατόβραδα στα μπαρ, πρέπει να είναι επαναστατική.
Ομαδική αποχώρηση από την Ευρωπαϊκη Ενωση και δημιουργία μιας Μεσογειακής Ενωσης. Οι τρεις τέσσερις αποδοπομαίοι τράγοι της Ευρώπης μαζί με όλες τις Βαλκανικές χώρες και τη Ρωσία. Γιατί όχι και την Τουρκία και τις άλλες έξω από την Ευρωπαϊκή ήπειρο. Δημιουργία μιας ισχυρής Οικονομικής ένωσης με τεράστιους δασμούς στα εισαγόμενα σ’ αυτή προϊόντα.

Να μας φοβούνται και λιγάκι

Χαμός έγινε χθες με παγιδευμένα δέματα που ταχυδρομούνταν με courier σ’ όλη την Ευρώπη από την Αθήνα με Courier. Eνα δέμα έσκασε στα χέρια της υπαλλήλου που το παρέλαβε.
Τα δέματα πηγαίναν σε πρεσβείες στην Αθήνα. Μάλιστα είπαν πως ένα πήγαινε στον ίδιο τον κ. Σαρκοζί. Αργά χθες το βράδυ είπαν για πανομοιότυπο δέμα βρέθηκε στο γραφείο της κ. Μέρκελ, όπως και σε αεροπλάνο για την Ιταλία βρέθηκε δέμα που απευθυνόταν στον κ. Μπερλουσκόνι.
Οι συνήθεις παπαρολόγοι στην ελληνική τηλεόραση, αλλά και σοβαροί αναλυτές λέγαν όλη μέρα χθες αλλά και σήμερα πως δυσφημείται ακόμη μια φορά Ελλάδα.
Εγώ έχω μια άλλη άποψη. Κάτσε να μας φοβούνται λιγάκι. Γίναμε καρπαζοεισπράκτορες με του Yesmen πρωθυπουργούς που εκλέγουμε από το 1996.
Τον τελευταίο χρόνο μας βιάζουν (ως λαό) επανειλημμένα και ασύστολα και ο πρωθυπουργός μας «κρατάει το φανάρι» (ή μήπως πρωτοστατεί;).
Άσχετα με την δυσφήμιση της χώρας μας (που την κάνουν όλοι από τον ξένο Τύπο, τους απεργούς ως και τον ίδιο τον πρωθυπουργό μας) κάτσε να υπάρξει (έστω τέτοια) αντίδραση. Μη νομίσουν στο τέλος ότι μας αρέσει κιόλας

Καλός και ο κ. Σαμαράς στα λόγια

Συνέντευξη στον κ. Πρετεντέρη έδωσε χθες βράδυ κ. Σαμαράς. Και προσπάθησε να δείξει πως έχει σχέδιο. Φυσικά μίλησε καλά. Όπως όλοι οι πολιτικοί μας που βρίσκονται στην αντιπολίτευση.
Είπε, αφού μ’ ένα ωραίο παράδειγμα θέλησε να δείξει πως κατάλαβε πως με κοψίματα δεν γίνεται δουλειά, θα ρίξει χρήματα στην αγορά. Θα ρίξει εδώ, θα ρίξει εκεί. Καλά όλα αυτά αλλά δεν τον ρώτησε ο κ. Πρετεντέρης που θα βρει τα λεφτά, αφού λεφτά δεν υπάρχουν. Και δεν τον ρώτησε πιστεύω για να μη τον υποχρεώσει να πει τη μαγική λέξη. ΤΡΑΠΕΖΕΣ.
Για να πέσουν λεφτά στην αγορά θα πρέπει να λογικευτούν οι επίσημοι τοκογλύφοι οι τράπεζες θα έπρεπε να πει. Να μην έχουν τόσο υψηλά επιτόκια δανείων.
Βλέπεις στην Ελλάδα οι Τράπεζες μας είναι ο μοναδικός οικονομικός τομέας που έχει κέρδη. Μήπως η παρούσα κυβέρνηση για τις τράπεζες δεν τα κάνει όλα αυτά; Για να πάρει ο διεθνής τραπεζικός τομές τα λεφτά του δεν στρίβει τον Ελληνικό λαό.
Βέβαια εγώ πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός μας κατάλαβε άλλο. Πως ο Έλληνας θέλει έναν «μπαμπούλα». Ή μια αυταρχική κυβέρνηση ή ένα φόβητρο. Έτσι με την προσφυγή στο μηχανισμό αυτό στήριξης κατάφερε να μας επισείει την χρεοκοπία και να περνά ότι μέτρο θελήσει.
Που αν τολμούσε να τα αγγίξει η ΝΔ θα γινόταν χαμός.
Μάλιστα αν τώρα που το χρέος μας το αναλαμβάνουν οι Ευρωπαίοι με μια απόφασή τους το πετάξουν στα σκουπίδια ο Γιωργάκης θα φανεί πως βλέπει πολύ μπροστά, μια που οι διαθρωτικές αλλαγές που κάνει θα μείνουν και μάλιστα χωρίς πολιτικό κόστος.

Το ντέρμπυ το έχασε ο κ. Βαλβέδε

Το Σάββατο το βράδυ είχαμε την ανάσταση το Παναθηναϊκού και την κι ένα βήμα του κ. Νιόμπλια που θέλει να γίνει προπονητής. Υπήρχε το ντέρμπι των αιωνίων στο ΟΑΚΑ, που έληξε με νίκη του Παναθηναϊκού και μάλιστα με ανατροπή του σκορ.
Στον αγώνα αυτό είχαμε και την «κλοπή της ταυτότητας» του κ. Βαλβέδε από τον κ Νιόμπλια. Φοβερό κατόρθωμα αν είναι όπως τα παρουσιάζουν οι δυο απ’ τις τρεις προσκείμενες στην ερυθρόλευκη ομάδα εφημερίδες. Δηλαδή μεγάλος προπονητής ο κ. Βαλβέδε.
Αυτό είναι κάτι για το οποίο αμφιβάλω εγώ και πάρα πολλοί φίλοι του Θρύλου. Και μάλιστα αυτό είναι που φοβόμουν. Αυτό που συνέβη στο ΟΑΚΑ.
Έκανε ο κ Νιόμπλιας στο ημίχρονο τις κινήσεις του ενώ έχανε, δεν εξετάζω αν ήταν σωστές ή όχι αλλά εκ του αποτελέσματος φάνηκαν σωστές, ο κ. Βαλβέδε τίποτε. Μπήκε το πρώτο γκολ του Παναθηναϊκού, τίποτε . Το δεύτερο, έκανε μια αλλαγή γυρίζοντας την ομάδα πιο πισω καμιά διορθωτική κίνηση. Στο τελευταίο τέταρτο άλλαξε σέντερ φορ άλλο αν λένε τώρα πως ο Μιραλάς που βγήκε ήταν χτυπημένος. Τελευταίο πεντάλεπτο έβαλε και τον Ζαϊρι (ίσως στην πρώτη του συμμετοχή επί Βαλβέδε). Η σεμνή τελετή τελείωσε εκεί.
Δεν λέω για την χρησιμοποίηση του Φετβατζίδη για μεγάλο χρονικό διάστημα και μάλιστα στο αρχικό σχήμα ενώ κράτησε στον πάγκο έναν από τους πιο έμπειρους εξτρέμ της Ευρώπης. Να σημειώσω ότι λογικότατα καθ’ όλη τη διάρκεια της συμμετοχής του ο πιτσιρικάς φαινόταν φοβισμένος.
Και όταν λέω πως αυτό φοβόμουν εννοώ πως από την προηγούμενη θητεία του στον Ολυμπιακό ο άνθρωπος δεν έδειξε να μπορεί να διαχειριστεί το έμψυχο δυναμικό της ομάδας. Τότε κατέστρεψε τον Γκαλίτσιο που καλό, γι’ αυτόν, είναι να φύγει. Τώρα τον Μήτρογλου και τον Ζαϊρί;
Ο συγκεκριμένος προπονητής πελαγώνει όταν ο αντίπαλος προπονητής κάνει διορθωτικές κινήσεις κι όταν τις κάνει τις κάνει πολύ αργά. Στην προηγούμενη θητεία του ο Ολυμπιακός είχε και Ευρώπη και του πρόσφερε δικαιολογίες, όπως κούραση, μεγάλοι αντίπαλοι κλπ. Φέτος οι μόνοι μεγάλοι αντίπαλοι είναι οι εγχώριοι συνεδιεκδικητές του ελληνικού πρωταθλήματος και μάλιστα αυτοί έχουν ευρωπαϊκούς αγώνες (εκτός του κυπέλλου Ελλάδας)
Θα πρέπει να ξέρει ο κ, Βαλβέδε πως την φετινή χρονιά θα θεωρηθεί και θα είναι, αποτυχημένος αν δεν κατακτήσει Νταμπλ με 5 (ολογράφως ΠΕΝΤΕ) τουλάχιστον βαθμούς διαφορά

Οι αντοχές των ψηφοφόρων

Στο άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Κωνσταντίνος Ζούλας/ zoulas@kathimerini.gr, την περασμένη Πέμπτη 28/10, δείχνει ανάγλυφα γιατί δεν πρέπει απέχουμε και αυτές τις εκλογές. Ψηφίστε ό,τι θέλετε θα έλεγα εγώ. Και για να τιμωρηθεί ο δικομματισμός ο,τι πιο μικρό και χαζό. Να μετρηθεί η ψήφος σας, Δείτε και μόνοι σας γιατί:

* * *

Ωστε λοιπόν θέλει καθαρή νίκη ο πρωθυπουργός και μάλιστα από τον πρώτο γύρο. Μονοκούκι στον Σγουρό, τον Μπόλαρη και τον Παπαϊορδανίδη (τον ποιον;), αλλιώς… βουρ για εθνικές κάλπες.
Δεν ξέρω ποιος επικοινωνιακός φωστήρας έπεισε τον πρωθυπουργό να καταργήσει την έννοια των αυτοδιοικητικών εκλογών και να μας θέσει προ ενός εκβιασμού που –ας είμαστε ειλικρινείς– συμπυκνώνεται στη φράση «αν δεν ψηφίσετε Σγουρό, θα σας σύρω σε εκλογές». Eίναι προφανές, ωστόσο, ότι όποιοι είχαν την ιδέα της περιβόητης διακαναλικής συνέντευξης, μάλλον έχουν λησμονήσει κάποια δεδομένα που χρήζουν σήμερα υπενθύμισης.
Το ΠΑΣΟΚ συνέτριψε προ έτους τη Ν.Δ. με 10,5 μονάδες διαφορά (43,9% έναντι 33,5%), αλλά μέσα στους πράσινους πανηγυρισμούς μια «λεπτομέρεια» πέρασε εντελώς απαρατήρητη: το 2009 τη σημερινή κυβέρνηση ψήφισαν 3.012.373 πολίτες. Ξέρετε πόσοι είχαν ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ το 2004, όταν υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα του; 3.003.988 πολίτες. Δηλαδή μόλις 8.400 λιγότεροι! Με απλά λόγια, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ συνετρίβη το 2004 και θριάμβευσε το 2009 έχοντας ψηφιστεί από ακριβώς ίδιο αριθμό ψηφοφόρων σε όλη την επικράτεια! Επομένως, αυτό που παραδόξως υποτιμούν οι σύμβουλοι του κ. Παπανδρέου είναι ότι ο προ έτους «θρίαμβος» που κατήγαγαν, δεν οφειλόταν στο ρεύμα που δήθεν δημιούργησαν υπέρ του σημερινού πρωθυπουργού, αλλά αποκλειστικά και μόνον στην αυτο-κατάρρευση του αντιπάλου του.
Για του λόγου το αληθές αρκεί ένας επιπλέον αριθμός: από το 2007 έως το 2009 η Ν.Δ. κατόρθωσε (περί κατορθώματος πρόκειται...) να χάσει 700.000 ψηφοφόρους της! Πρόκειται εμφανώς όχι μόνον για τους πολίτες που είχαν ήδη «απηυδήσει» από τους κουμπάρους, τα δομημένα, τα Βατοπέδια κ.λπ., αλλά και εκείνους που αισθάνθηκαν βαρύτατα προσβεβλημένοι από τον εκβιασμό του Κ. Καραμανλή να ξαναζητήσει εσπευσμένα την ψήφο τους, ενώ του την είχαν «ξαναχαρίσει» μόλις προ διετίας. Είναι, δε, αξιοσημείωτο ότι οι 400.000 εξ αυτών δεν εστράφησαν καν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά προτίμησαν να απόσχουν από τις κάλπες, προφανώς διότι αισθάνθηκαν αποστροφή για όλο το πολιτικό σύστημα.
Τη «λεπτομέρεια» αυτή αμφιβάλλω αν την έχουν συνυπολογίσει στους σχεδιασμούς τους οι επικοινωνιακοί φωστήρες του ΠΑΣΟΚ που έπεισαν τον κ. Παπανδρέου να «ξαναεκβιάσει» αναιτίως τους ψηφοφόρους (και όχι μόνο τους πράσινους). Εν ολίγοις, όταν οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι δεν θα χαθεί δα και ο κόσμος αν η Αττική στερηθεί τις... αρετές του κ. Σγουρού και εκλέξει περιφερειάρχη τον κ. Δημαρά ή τον κ. Κικίλια, μού είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβω πώς ο κ. Παπανδρέου θα αιτιολογήσει την απόφασή του να ξανασύρει τη χώρα σε εθνικές εκλογές έναν χρόνο μετά τον «θρίαμβό» του. Πόσω μάλλον να αποφύγει το πιθανότατο εκλογικό μπούμερανγκ μιας τέτοιας επιλογής...

Ο κ Παπανδρέου δε θα ξεφύγει γιατί δεν μπορεί

Έχω την εντύπωση ότι ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε στην ίδια θέση που ήταν πέρισι ο Κ. Καραμανλής.
Βέβαια είναι και σε πιο εύκολη σε σχέση με τις δικαιολογίες και τις αφορμές.
Πέρυσι τα πράγματα ήταν όπως ήταν. Κανείς εκτός της κυβέρνησης όμως δεν τα ήξερε. Μόνο ο κ. Προβόπουλος που τα είπε και στον κ. Παπανδρέου.
Η θέση του κ. Καραμανλή; ‘Η θα πάρει σκληρά μέτρα με την απειλή να γίνει χαμός όπως τον περασμένο (2008) Δεκέμβρη ή θα κάνει εκλογές αν και είχε και νωπή εντολή. Εδώ είναι και το μόνο εύκολο της υπόθεσης.
Ο κ. Παπανδρέου σ’ όλους τους τόνους έλεγε θα προκαλέσω εκλογές τον Μάρτιο.
Και προκάλεσε εκλογές με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ο κ. Παπανδρέου σήμερα εχει πάρει του κοσμου τα αντιλαϊκά μέτρα. Εχει γονατίσει η κοινωνία. Παρέδωσε την εξουσία στην τρόικα.
Ο λαός μπορεί να μην αντιδρά. Όσο θά ‘πρεπε τουλάχιστον ή όσο θα αντιδρούσε αν στα «πράγματα» ήταν η Νέα Δημοκρατία αλλά αισθάνεσαι έναν θυμό.
Βλέπει λοιπόν την ήττα στις Περιφερειακές και στις Δημοτικές εκλογές να έρχετα. Συν τοις άλλοις οι τρϊκανοί κι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι θα πάρουν κι άλλα μέτρα όταν οι κυβερνώντες λένε πως τελείωσαν τα δύσκολα.
Είναι πολύ πιθανό ότι ο Εκλογικός χάρτης το βράδυ της 7ης του Νοέμβρη να δείχνει σα να τον έκανε Λεβαδιώτης οπαδός του Πανιωνίου. Με πολύ κυανέρυθρο , κυρίως κυανό με λίγο πρασινάκι, αλλά όχι το γνήσιο του Παναθηναϊκού (ΠΑΣΟΚ) αλλά αυτό του Λεβαδιακού (ανεξάρτητος προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ).
Βλέποντας αυτά και θέλοντας «να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια», έθεσε το δίλημμα το βράδυ της Δευτέρας.
Ή ψηφίζεται όπως θέλω εγω ή φεύγω) και υπό την πίεση των δημοσιογράφων, όσο μπορούσαν να πιέσουν με τις 2 + 2 ερωτήσεις που είχαν το έκανε ή ψηφίζετε Σγουρό (κι όχι Δημαρά δηλαδή ή φεύγω).
Έχω την αίσθηση ότι ο λαός της Αθήνας θα του κάνει την χάρη. Και τον Δημαρά δε θα ψηφίσει (τη 2η Κυριακή στις 14 του Νοέμβρη και τον Σγουρό δεν θα εκλέξει). Τώρα ποιος θα ‘ναι αυτός; Ο Κικίλιας; (το πιο πιθανό) ο Παφίλης; (δεν είναι απίθανο) θα δούμε.
Το σίγουρο είναι ότι ο κ. Παπανδρέου χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να γλιτώσει τον διασυρμό.