Και φτάσαμε μια ανάσα από την πρώτη Κυριακή των εκλογών. Μια ανάσα από τη στιγμή που θα μιλήσει ο λαός.
Αυτή η εκλογική μάχη είναι παράξενη γιατί μπορεί να είναι τοπικού ενδιαφέροντος οι εκλογές κυριάρχησαν όμως τα μνημονιακά και αντιμνημονιακά συνθήματα. Μάλιστα το τελευταίο δεκαπενθήμερο με ευθύνη και του ίδοιυ του πρωθυπουργού. «Αν δεν στηρίξετε τους δικούς μας πέφτουμε» υπονόησε στη συνέντευξη διάγγελμα που έδωσε.
Εκτιμώ όμως ότι δεν πρόκριτε να πέσει. Τον στηρίζουν οι Ευρωπαίοι και οι του ΔΝΤ. Ότι και να γίνει. Και κόκκινος και μπλε και όποιου άλλου χρωματισμού και να βαφτεί ο χάρτης το βράδυ της Κυριακής. Γιατί να κάνω μια γενική πρόβλεψη; Η Ελλάδα θα βαφεί ξανά μπλε στις περιφερειακές εκλογές. Με κάποια ίσως κόκκινα και πράσινα μπαλώματα.
Αυτή είναι η άποψή μου πρέπει να ψηφίσουμε να καταγραφεί η άποψή μας. Ο,τι και να ναι. Κυρίως αν είναι να ψηφίσουμε κάτι διαφορετικό απ’ αυτούς που (λένε) ότι μας φέραν στο χείλος του γκρεμού. Ψηφίζουμε χωρίς φόβο με πάθος.
Χωρίς φόβο για την επερχόμενη καταστροφή, άλλωστε ο Γιώργος (θυμηθείτε τα περυσινά σποτάκια) το «Πάμε» το είπε. Και με πάθος να καταδικάσουμε τους γαλαζοπράσινους που κυβερνάνε την Ελλάδα τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια. Ή να τους στηρίξουμε αν νομίζουμε (μακριά από μένα για την τελευταία δεκαπενταετία) πως τα κάναν όλα καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου