Μητέρα όλων των λαθών

Με την εισήγηση του Ισπανού σοσιαλιστή Ευρωβοτλευτή κ. Αλεχάνδρο Θέρκας για το σχέδιο γνωμοδότησης της Ευρωβουλής, στο πλαίσιο της διερεύνησης του ρόλου της τρόικας στις τέσσερις μνημονιακές χώρες, ασχολήθηκε εύστοχα το περασμένο Σάββατο 15/2 σε άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Παντελής Μπουκάλας

* * *

Παρότι ελληνώνυμος ως προς το βαπτιστικό του και ελληνόηχος ως προς το επώνυμό του, ο Αλεχάνδρο Θέρκας δεν είναι Ελληνας. Και αυτό περιπλέκει τα πράγματα. Αν ήταν Ελληνας, όσοι είμαστε ψιλοτσαντισμένοι-ψιλοπικραμένοι που γεννηθήκαμε στην «πατρίδα του μελό» και όχι σε χώρα γνησίως ευρωπαϊκή, θα ξέραμε τι να πούμε αντί οποιασδήποτε άλλης απαντήσεως: ότι τον παρέσυρε βέβαια και αυτόν η ροπή των Ελλήνων προς τις κακόγουστες ρητορικές υπερβολές και τον μελοδραματισμό, κατάλοιπο από την εποχή που μάθαιναν στα σχολικά θρανία τα «καλολογικά στοιχεία». Οτι, μοιραίος σαν Ελληνας, έχει στο αίμα του τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές της «γλαφυρότητας», που άλλο δεν είναι παρά σχήματα στόμφου σημαντικά, τα οποία τα χρησιμοποιεί κανείς όταν δεν εμπιστεύεται την καθαυτό αξία των λεγομένων του.

Αλλά ο Αλεχάνδρο Θέρκας είναι Ισπανός. Οχι Ελληνας. Οπότε το μόνο άλλο που θα μπορούσαμε να πούμε δίκην αντεπιχειρήματος είναι ότι τον άγει και τον φέρει το μελόδραμα, που αποτελεί ίδιον των σοσιαλιστών, παρότι τους δικούς μας σοσιαλιστές τους ζήσαμε και τους ζούμε κυρίως στην εκδοχή του δράματος, όχι του μελό. Εξ ου και όσα κατακεραυνωτικά είπε, ως εισηγητής της έκθεσης του Ευρωκοινοβουλίου για τον ρόλο της τρόικας: για χασάπηδες αντί χειρουργών, που έδρασαν με χαντζάρες και χωρίς αναισθητικό, και όχι με νυστέρια. Για το «δικέφαλο τέρας», Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΔΝΤ. Για κοινωνικό τσουνάμι στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο που αχρήστεψε χιλιάδες νέους, εξαφάνισε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και διόγκωσε την ύφεση. Εν συντομία, για την τρόικα ως μητέρα όλων των λαθών.

Δυστυχώς για εμάς, ο Ισπανός εισηγητής δεν έχει μόνο μελανά επίθετα και ζοφερές παρομοιώσεις στη φαρέτρα του. Εχει και τους αριθμούς και τα ποσοστά: Δύο εκατομμύρια θέσεις εργασίας χάθηκαν στις τέσσερις χώρες. Και από αυτές, περίπου οι μισές (991.000 για την πικρή ακρίβεια) χάθηκαν στην Ελλάδα, προφανώς λόγω και της «σκληρής διαπραγμάτευσης». Υποτίθεται βέβαια ότι χάθηκαν προσωρινά, ώσπου να αναδιαρθρωθεί η αγορά εργασίας, να μεταρρυθμιστεί το Δημόσιο κτλ. Κατά το ποιητικώς γνωστόν: «Μεταρρυθμιστείτε μας έλεγαν... Αναδιαρθρωθείτε μας έλεγαν... Μεταρρυθμιστήκαμε και στην άκρη του τούνελ βρήκαμε το τούνελ»...