Ελλάδα vs Ευρώπη

Πολλά λέγονται για τα κέρδη και τις ζημιές από την συμφωνία του τελευταίου Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου. Την Πέμπτη 26/2 στην «Οικονομική Καθημερινή» υπήρχε άρθρο του Clive Crook στο Blοomberg με τον ίδιο τίτλο. Ας δούμε τι γράφει κάποιος που σίγουρα δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.«Ανεξάρτητος Έλληνας» ή ΝεοΔημοκράτης ή «Ποταμίσιος»

* * *

Ορισμένοι αναγνώστες μού υπενθύμισαν πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο «Γιατί η Ευρώπη θα υποχωρήσει στην Ελλάδα», τονίζοντας πως εν τέλει συνέβη το αντίθετο. Δεν έχουν άδικο, εφόσον τα πράγματα δεν πήγαν, όπως περίμενα, όταν έγραφα το άρθρο μου στα τέλη Ιανουαρίου. Μπορείς να βασίζεσαι στη δυσλειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά πολύ σπάνια σε τέτοιο βαθμό. Παρά ταύτα, είναι πολύ νωρίς να αποφανθεί κανείς ποιος υποχώρησε έναντι ποιου. Το περισσότερο, που μπορεί να ισχυριστεί επί του παρόντος, είναι ότι αυτός δεν είναι τρόπος να διοικείται μία νομισματική ένωση. Η έκβαση των διαπραγματεύσεων είχε σκιαγραφηθεί στα τέλη της περασμένης εβδομάδας από τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος είχε πει πως ζητεί από την Ευρώπη να τον συναντήσει όχι στα μισά του δρόμου αλλά στο ένα πέμπτο του. Αυτά συνέβησαν, αλλά για να κρίνουμε ποιος έκανε συμβιβασμό και μέχρι ποιου σημείου, πολλά εξαρτώνται από τι πραγματικά διακυβευόταν.
Πριν φθάσει στο τωρινό αδιέξοδο, η Ελλάδα ήδη υπαναχώρησε των αιτημάτων της για άμεση διαγραφή του χρέους, απαλλαγή από την «Τρόικα» (την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) και μία ξεκάθαρη έξοδο από το πρόγραμμα σωτηρίας. Aυτά όλα συνιστούν ενός είδους συνθηκολόγηση, αλλά όχι τόσο σπουδαία, επειδή είχε περισσότερο να κάνει με εγκατάλειψη πολιτικών θέσεων παρά με ουσιώδεις συμβιβασμούς. Κι αυτό σημαίνει πως καίριοι συμβιβασμοί έγιναν λιγότεροι από όσους φαντάζεστε. Πλήρης διαγραφή χρέους; Θα ήταν καλύτερο, εάν οι πιστωτές την παραχωρούσαν και πιθανώς στο τέλος να το πράξουν. Εντούτοις, στο μεσοδιάστημα υπάρχουν άλλοι τρόποι να παράσχεις ανακούφιση (π.χ. παράταση της διάρκειας των ομολόγων, χαμηλότερα επιτόκια, αποδόσεις συνδεδεμένες με το ΑΕΠ και ούτω καθεξής).
Οχι άλλη τρόικα; Οι προτάσεις της Δευτέρας όντως υποβλήθηκαν στους «Θεσμούς», αλλά ακόμα κι εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε πως η σχετική επιστολή Βαρουφάκη αναφέρεται στο να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις σε συμφωνία με τους θεσμούς και όχι στο να γίνουν αποδεκτές οι οδηγίες τους. Λίγο καιρό νωρίτερα είχε πει τα εξής: «Οι Ελληνες πολίτες έχουν απορρίψει τον ρόλο της "τρόικας" στη χώρα. Η κυβέρνησή μας, ωστόσο, θα κρατήσει τον διάλογο και θα συνεχίσει να συνεργάζεται πλήρως με την Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ ως μέλος της Ε.Ε.». Επιπλέον, ούτε οι θεσμοί είναι ικανοποιημένοι. Αποδέχθηκαν την άνευ περιεχομένου γλώσσα της ανακοίνωσης του Eurogroup, ώστε να αντιμετωπίσουν τον άμεσο κίνδυνο. Η ανακοίνωση αναφέρει συγκεκριμένα πως, «η τελευταία ελληνική πρόταση είναι επαρκώς διεξοδική, ώστε να αποτελέσει ένα έγκυρο σημείο εκκίνησης για την επιτυχημένη ολοκλήρωση της έκθεσης», πλην όμως έχει μεγάλες επιφυλάξεις. Κατά το ΔΝΤ, η Ελλάδα δεν έχει δώσει σαφείς διαβεβαιώσεις ότι σκοπεύει να αναλάβει τις δεσμεύσεις, που προβλέπονται στο Μνημόνιο.
Μήπως αυτό σημαίνει ξεκάθαρη έξοδο από το Μνημόνιο; Εξαρτάται από το τι εννοεί κανείς ξεκάθαρη. Από σήμερα και μέχρι το νέο πρόγραμμα της Ελλάδας, αυτό που μετράει για τη Βαρουφάκης και Σία είναι πως δεν δεσμεύονται από την κάθε υπόσχεση των προκατόχων της και πως μπορούν να βρουν το ρευστό για την κάλυψη των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας τους προσεχείς μήνες. Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας η Ελλάδα απειλήθηκε με διακοπή της ρευστότητας, εκτός εάν δεχόταν άνευ όρων το υφιστάμενο πρόγραμμα. Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι κανείς δεν υποχώρησε έναντι κανενός, εφόσον τίποτε δεν αποφασίστηκε. Το βασικό σημείο είναι το εξής: η κρίση παραμένει άλυτη και αυτό είχε φανεί εξαρχής πως είναι και η βούληση των Ευρωπαίων ηγετών. Θα μπορούσε με ηρεμία να δοθεί προ εβδομάδων στην Ελλάδα χρόνος να ανασάνει δημοσιονομικά και να διαπραγματευτεί το διάδοχο πρόγραμμα. Πρόκειται για κακοδιαχείριση σε μέγιστο βαθμό. Δεν καταλαβαίνω τι είναι ικανοί να κάνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες.

Από που έχει πληροφόρηση «το Βήμα» και με ποια ανταλλάγματα;

Όπως αναφέρει και στο παρακάτω κείμενο ο κ Κώστας Εφήμερος οι πληροφορίες του «Βήματος» προήλθαν για το συγκεκριμένο θέμα, τη λίστα Βαρουφάκη, από την Γερμανική κυβέρνηση. Και μάλιστα επικαλείται έγγραφο το οποίο χαρακτηρίζεται «εμπιστευτικό».

Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Πως έφτασε το έγγραφο στην εφημερίδα; Αν δεν «εκλάπη» κάποιοι το έδωσαν. Και να το δώσουν κάποιοι στον ΔΟΛ σίγουρα δεν το έδωσαν σε αντιπάλους της Γερμανίας. Τις σκέψεις μου αυτές τις αναφέρω ώστε να προσέχουμε τα δημοσιεύματα τις εφημερίδας και να είμαστε λίγο παραπάνω προσεκτικοί για ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούν, μια που ο «προγονός» της το «Ελεύθερον Βήμα» έχει κακή ιστορία με τα φιλογερμανικά δημοσιεύματα τις δεκαετίες του 1930 και 1040.

Όσο για την μεταστροφή υπέρ του ΣΥΡΖΑ που έγινε τον περασμένο Ιανουάριο να θυμίσω πως ο συγκεκριμένος οργανισμός φημίζεται για χαμαιλεοντισμό. Αφού το καλοκαίρι του 1981 τάχθηκε υπέρ του ΠΑΣΟΚ, ενώ ως τότε ήταν αποκλεισμένο από τις στήλες της εφημερίδες. Εμφανίζονταν το πολύ ως μονόστηλο

* * *

Τη Δευτέρα ενώ όλοι περιμέναμε να δούμε τη λίστα Βαρουφάκη το ΒΗΜΑ είχε μια πολύ μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Δημοσίευσε πρώτο την επιστολή του υπουργού οικονομικών και έβαλε σε όλα τα ΜΜΕ τα γυαλιά. Αλλά το κείμενο που δημοσιεύτηκε με το υδατογράφημα του ΒΗΜΑτος έχει ένα προβληματάκι...

Στην κορυφή της επιστολής διαβάζουμε VS nur für den Dienstgebrauch (VS μόνο για εσωτερική χρήση). Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά οι λέξεις είναι λίγο... πώς να το πω... στη γλώσσα των δανειστών. Δίπλα μάλιστα γράφει και Die Bundesregierung macht sich den Inhalt nicht zu Eigen (Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν προσυπογράφει τα περιεχόμενα) που όπως και να το κάνουμε μιλάει για την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας και υποδηλώνει ότι πρόκειται για Δημόσιο έγγραφο μεν, του λάθος Δημοσίου δε.
Και αναρωτιέμαι: από που ακριβώς λαμβάνετε πληροφόρηση; 

Αναδημοσίευση: thepressproject.gr

Ο Βαρουφάκης στον Στουρνάρα τον Ιούνιο του '12

Ανοιχτή επιστολή μέσω του protagon.gr, είχε γράψει ο νυν υπουργός οικονομικών κ. Βαρουφάκης στον υπουργό οικονομικών που μόλις είχε τότε αναλάβει και σημερινό διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γιάννη Στουρνάρα τον Ιούνιο του 2012. Σ’ αυτή εκτός ότι του «χρεώνει» (γιατί μόνο κακό έκανε στην χώρα μας) την είσοδό μας στην «ζώνη του Ευρώ» του δίνει και συμβουλές που αν τις είχε ακολουθήσει και τα κατάφερνε τώρα, είμαι σίγουρος, δε θα μιλούσαμε για κρίση στην Ελλάδα

* * *

«Φίλε μου Γιάννη»

Από την μία μεριά θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια. Από την άλλη, λόγω της ειλικρινούς φιλίας μας, νιώθω την ανάγκη να πω ότι άξιζες κάτι καλύτερο από το τιμόνι της οικονομίας αφού το πλοίο προσέκρουσε στα βράχια.

Ξέρω ότι, με τον έμφυτο ενθουσιασμό σου, το εννοείς όταν λες ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες να βγει η χώρα από την Κρίση. Είναι ο ίδιος ενθουσιασμός που σε έκανε τότε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, να πιστέψεις (όταν όλοι σε κορόιδευαν) πως η Ελλάδα μπορεί να μπει στην ευρωζώνη – μια πίστη που σχέδον μόνος σου μετέτρεψες (από την θέση του Προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, και βασικού διαπραγματευτή με τους ευρωπαίους) σε πραγματικότητα.

Όμως, Γιάννη, αυτή την φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τότε, στα 1995, η Ευρώπη δημιουργούσε κάτι το νέο και συναρπαστικό. Το ερώτημα τότε ήταν αν μπορεί η μικρή και σαθρή Ελλάδα να γίνει αποδεκτή σε αυτό το νέο δημιούργημα, στο ευρωσύστημα, με μια άμβλυνση και κάπως δημιουργική ερμηνεία των όρων που ίσχυαν. Σήμερα η Ευρώπη αποδομείται. Μια άμβλυνση και κάπως δημιουργική ερμηνεία των όρων του τωρινού «παιγνίου» δεν θα βοηθήσει. Και δεν θα βοηθήσει ούτε εμάς, την Ελλάδα, αλλά ούτε και εκείνους, τον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης.

Αποδεχόμενος την θέση του υπουργού Oικονομικών αποδέχθηκες δύο γιγάντιαιες προκλήσεις. Η πρώτη αφορά, προφανώς, στις διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο 3. Η δεύτερη σχετίζεται με τις εσωτερικές «μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες τόσο πολύ έχεις δουλέψει κι έχεις επιχειρηματολογήσει από την θέση του Γενικού Διευθυντή του ΙΟΒΕ.

Ως προς το δεύτερο, όλοι θα καραδοκούν περιμένοντας να δουν πώς θα υλοποιήσεις τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινες όλον αυτόν τον καιρό, καθώς και το αν τελικά θα οδηγήσουν (σε περίπτωση που εισαχθούν) στην ώθηση της οικονομίας που προέβλεπε το ΙΟΒΕ (π.χ. θεαματική αύξηση του ΑΕΠ). Γνωρίζεις ότι διαφωνούσα με εκείνες τις προβλέψεις σας. Πολύ φοβάμαι όμως, όχι ότι θα διαψευτείς από τα πράγματα, αλλά ότι δεν θα «προκάνεις» (πού ’λεγε κι ο Χαρίλαος) καν να εισάγεις τις μεταρρυθμίσεις σου καθώς ο εκτροχιασμός του τραίνου της Ευρώπης θα δημιουργήσει τέτοια πενία και τόσους κραδασμούς που η χώρα θα αποδειχθεί μη μεταρρυθμίσιμη για πολλά έτη μετά το τέλος της υπουργικής σου θητείας. Με απλά λόγια, η πρώτη σου πρόκληση, η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, θα προσδιορίσει το αν θα σου δοθεί η ευκαιρία να έρθεις αντιμέτωπος με την δεύτερη. Είναι κάτι που ξέρω ότι γνωρίζεις αλλά απλά το καταγράφω επειδή δεν πρέπει να κριθείς από την μη εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στις οποίες πιστεύεις βαθειά όταν για αυτήν (την μη εφαρμογή) θα φταίει η αποδόμηση της Ευρώπης.

Ας έρθουμε όμως τώρα στην πρώτη και βασική σου πρόκληση, σε αυτά που θα βρεις μπροστά σου στην Εσπερία. Γιάννη, δεν υπάρχει χρόνος πια για επιμήκυνση του προβλήματος. Τα Μνημόνια 1&2, σε τελική ανάλυση, είχαν την λογική του να κερδίσουμε χρόνο μπας και ορθοποδήσουμε. Διαφωνήσαμε, εσύ κι εγώ, ως προς την σοφία αυτής της «στρατηγικής». Όμως, αυτή μας η διαφωνία έχει γίνει πλέον «ακαδημαϊκή». Κι αυτό επειδή ένα τρίτο Μνημόνιο δεν θα μας εξασφαλίσει χρόνο καθώς η άμμος στην κλεψύδρα του ευρώ τείνει να σωθεί. Όσο ρέει ακόμα, κι όσο σου δίνεται η δυνατότητα να πεις δυο ή τρία πράγματα στο Ecofin, πρέπει να την χρησιμοποιήσεις όχι για να πετύχεις μια καλή «παράταση» για την Ελλάδα αλλά για να αλλάξεις τους όρους της συζήτησης. Για να το πω απλά, αν επιστρέψεις από την επόμενη Σύνοδο με καλύτερους όρους του Μνημονίου 2, τότε το φθινόπωρο η ιστορία θα σου επιφυλάσσει την πιο άδικη τιμωρία έλληνα υπουργού: του να αναγκαστεί ο άνθρωπος που προσέφερε τα μέγιστα για να είναι η Ελλάδα στο ευρώ να παρακολουθεί από την Πλατεία Συντάγματος την έξοδο της χώρας από ένα ευρώ υπό συνολική κατάρρευση.

Μπορείς μόνος σου να σταματήσεις την επερχόμενη λαίλαπα; Δεν γνωρίζω. Αλλά θα μοιραστώ την έμφυτη αισιοδοξία σου και θα καταθέσω περιληπτικά μερικές σκέψεις αναφορικά με το βασικό ζητούμενο: Πρέπει να δεσμεύσεις του ευρωπαίους σε μια-δυο κινήσεις που θα τους αποτρέψουν να μας αποβάλουν από το ευρώ (σε μερικούς μήνες) και οι οποίες, παράλληλα, θα αλλάξουν την ημερήσια διάταξη στην Ευρώπη προς μια κατεύθυνση που μπορεί να σώσει το καταρρέον ευρωσύστημα. Ποιες είναι αυτές;

Κίνηση 1: Να μην ζητήσεις νέα δάνεια, παρά το γεγονός ότι ξέρεις καλά πως το χρονοδιάγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, δεν βγαίνει με τα συμφωνημένα ποσά. Αντί για νέα δανεικά, να προτείνεις στο Ecofin τα κεφάλαια που πηγαίνουν στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίησή τους να μην καταγράφονται στο ελληνικό δημόσιο χρέος (και να μην χρειάζεται η αποπληρωμή τους από το ελληνικό δημόσιο). Αντίθετα, να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν από το EFSF-ESM στις τράπεζες με το πρώτο να λαμβάνει ως αντάλλαγμα κοινές μετοχές τους, και, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και την EBA (European Banking Authority), να επιβλέπει την εξυγείανση των τραπεζών. Όταν οι τράπεζες ορθοποδήσουν, το EFSF-ESM να πουλήσει αυτές τις μετοχές αυτές και τα δάνεια αποπληρώνονται χωρίς την ανάμειξη του ελληνικού δημοσίου.

Το πλεονέκτημα αυτής της κίνησης (σε σχέση με την «επιτυχία» μιας επιμήκυνσης και νέων δανείων) είναι τριπλό: Πρώτον, απελευθερώνεις 30 δις από τα κονδύλια του 2ου Μνημονίου. Δεύτερον, βάζεις στο παιχνίδι, στο πλευρό της Ελλάδας, τους Rajoy και Monti. Τρίτον, και σημαντικότερο, καθιστάς την υπόλοιπη Ευρώπη συνέταιρους του ελληνικού τραπεζικού συστήματος καταργώντας ουσιαστικά την απειλή αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ.

Κίνηση 2: Να επικαλεστείς πάμπολλα παραδείγματα (π.χ. τα χρέη της Βρετανίας προς τις ΗΠΑ μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) ζητώντας moratorium των αποπληρωμών προς την τρόικα για ένα έτος και για όσο καιρό ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτω του 1%. Όταν ο ρυθμός αυτός ξεπεράσει το 1%, τότε οι αποπληρωμές να ξεκινούν και πάλι σταδιακά, και ως συνάρτηση της ανάπτυξης, για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται.

Το πλεονέκτημα εδώ είναι, και πρέπει να το πεις ευθαρσώς, ότι η Ευρώπη αποκτά έννομο συμφέρον να σταματήσει η ύφεση που κοντεύει να γκρεμίσει ό,τι έχει μείνει όρθιο στην χώρα. Επiπλέον, δίνει στους Γάλλους του Hollande το πάτημα που χρειάζονται για να ενεργοποιηθεί σωστά η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων.  

Εν κατακλείδι, στόχος σου είναι να δεσμεύσεις τους εταίρους στην μη αποπομπή της Ελλάδας και σε κινήσεις διάσωσης του ευρώ. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν γνωρίζω αν είναι πλέον εφικτό. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι, διαφορετικά, αν απλώς πάρουμε μια επιμήκυνση ή περισσότερα δάνεια και παρατάσεις, η αποπομπή μας από ένα καταρρέον ευρώ θα είναι απολύτως σίγουρη. Ήδη εργάζονται για αυτή «παλιόφιλοί» σου (με τον Hans-Werner Sinn να είναι ο πιο εμφανής).

Γιάννη, πριν 15 χρόνια περίπου χρόνια κατάφερες να δεσμεύσεις τους ευρωπαίους να βάλουν την Ελλάδα στους κόλπους του ευρώ. Όταν θα τους ξαναδείς υπό την νέα ιδιότητά σου οι μισοί δεν θα θυμούνται τον ρόλο σου εκείνο κι οι άλλοι μισοί δεν θα σε έχουν συγχωρέσει για αυτόν (καθώς, εν τη ανοησία τους θεωρούν την Ελλάδα ως την αρχή του ευρω-προβλήματος). Τις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να τους ξαναδεσμεύσεις. Αυτή την φορά, δεν μπορείς να πετύχεις την απαραίτητη δέσμευσή τους μέσα από smooth-talking, φιλοφρονήσεις, δημιουργική μακρο-λογιστική και επίδειξη εξυπνάδας. Αυτή την φορά πρέπει να τους δεσμεύσεις σε πράγματα τα οποία δεν θέλουν επ’ ουδενί να δεσμευτούν. Εκείνοι θέλουν το πολύ-πολύ να σου δώσουν περισσότερο σχοινί να κρεμαστείς (την λεγόμενη επιμήκυνση και χαλάρωση των όρων του Μνημονίου 2). Εσύ πρέπει να μην το δεχθείς αλλά να απαιτήσεις μια σκάλα στην οποία να ανέβουν κι εκείνοι.

Κλείνοντας πιο προσωπικά, γνωρίζεις τα συναισθήματά μου για σένα. Θεωρώ σκανδαλώδες, παρόλο που δυο χρόνια τώρα διαφωνούμε έντονα, ότι έπρεπε τα πράγματα να έρθουν εδώ που έφτασαν για να σε χρησιμοποιήσει η φαύλη πολιτική σκηνή. Δίπλα σου, στην ίδια κυβέρνηση, έχεις τους εκπρόσωπους του καθεστώτος που μας οδήγησε στον γκρεμό. Θα έχεις πολύ λίγη υποστήριξη από αυτούς – κι είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις, όπως ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία για να σου φορτώσουν την όποια αποτυχία (είναι βλέπεις τόσο επιθετικά βλάκες που θεωρούν ότι θα υπάρξει «μετά»!). Σου εύχομαι να πετύχεις. Την μόνη βοήθεια που μπορώ να σου προσφέρω αυτή την στιγμή είναι η αγάπη μου και η έντονη προειδοποίηση ότι το ευρωσύστημα καταρρέει, κάτι που σου αφαιρεί την προοπτική μιας νέας παράτασης, επιμήκυνσης ή εξαγοράς χρόνου.

Γιάνης Βαρουφάκης

27 Ιουνίου 2012

Αναδημοσίευση: protagon.gr

H επιστολή του Βαρουφάκη που φέρνει τόσες αντιδράσεις

Εγκρίθηκαν από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η επιστολή Βαρουφάκη. Κατόπιν αυτού «διέρρευσε» και προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Τόσο εντός του ΣΥΡΙΖΑ όσο και σε όλες τις άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες.

Η άποψη μου είναι πως είναι καλό. Όσο πρέπει γενικόλογο αλλά καλό.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε και που απευθύνεται η επιστολή. Δεν απευθύνεται στον Ελληνικό λαό, αλλά στους «εταίρους μας» που έγιναν δανειστές μας, της σημερινής Γερμανοκρατούμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια Ευρωπαϊκή Ένωση που από συμμαχία για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, έγινε ένωση για «κερδοσκοπία των μεγάλων χορών».

Έχει λίγα μέτρα κατά του λαού και συνέχιση των αποκρατικοποιήσεων αλλά έχω την αίσθηση πως χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να περάσει από τις ύαινες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μην ξεχνάμε πως αυτό που ήθελε για την ώρα η κυβέρνηση ήταν χρόνος και σίγουρα τον πήρε όχι όσο θα 'θελε (έξι μήνες) αλλά πήρε τέσσερις.

Το τι μέτρα θα περάσει το τετράμηνο αυτό, το πώς θα διαπραγματευθεί μετά την λήξη του και κυρίως τα αποτελέσματα που θα φέρει πάντα θα είναι την κρίνουμε.

Ο λαός κι όχι τα κόμματα και τα γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια.

Κάποιοι θέλουν να συγκρίνουν την επιστολή αυτή με το mail του Χαρδούβελη. Το mail αυτό μπορείτε να το βρείτε εδώ και να το συγκρίνετε.

* * *

«Αγαπητέ πρόεδρε του Eurogroup, στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015, η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να υποβάλει στα θεσμικά όργανα, μέχρι τη Δευτέρα 23η Φεβρουαρίου 2015, ένα πρώτο πλήρη κατάλογο των μεταρρυθμιστικών μέτρων που σχεδιάζει, ώστε να προσδιοριστεί και να συμφωνηθεί περαιτέρω έως το τέλος Απριλίου 2015.
Εκτός από την κωδικοποίηση του μεταρρυθμιστικού της προγράμματος, και σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο κοινοβούλιο, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε επίσης να εργασθεί σε στενή συνεννόηση με τους ευρωπαίους εταίρους και τα θεσμικά όργανα, καθώς και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ώστε να αναληφθούν δράσεις που θα ενισχύουν της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, την εξασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης.
Ο πρώτος πλήρης κατάλογος των μεταρρυθμίσεων ακολουθεί παρακάτω, όπως προτείνεται από την ελληνική κυβέρνηση. Είναι πρόθεσή μας να τον εφαρμόσουμε αντλώντας παράλληλα τεχνική βοήθεια και χρηματοδότηση από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία.
Ειλικρινώς,
Γιάνης Βαρουφάκης

Υπουργός Οικονομικών
Ελληνική Δημοκρατία»

1. Δημοσιονομικές διαρθρωτικές πολιτικές

Στις φορολογικές πολιτικές – Η Ελλάδα δεσμεύεται να:
• Να μεταρρυθμίσει το καθεστώς του ΦΠΑ, ως προς τη διοίκηση και την επιβολή του φόρου.  Θα καταβληθούν στιβαρές προσπάθειες για τη βελτίωση της συλλογής και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής κάνοντας πλήρη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων και άλλων τεχνολογικών καινοτομιών. Η πολιτική για τον ΦΠΑ θα πρέπει να εξορθολογιστεί και οι συντελεστές θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν με τρόπο που μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική δικαιοσύνη, και με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων.
• Τροποποίηση της φορολογίας των συλλογικών επενδύσεων και του καθεστώτος των δαπανών του φόρου εισοδήματος οι οποίες θα ενσωματωθούν στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος.
• Διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής και «διάλυση» (disbanding) της φορολογικής ασυλίας.
• Εκσυγχρονισμό του κώδικα φορολογίας εισοδήματος και εξάλειψη από αυτόν των φορολογικών απαλλαγών με αντικατάστασή τους, όπου είναι απαραίτητο, με μέτρα  ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης.
• Αποφασιστικά επιβολή και βελτίωση της νομοθεσίας σχετικά με τις ενδοομιλικές συναλλαγές (transfer pricing).
• Θα εργασθούμε για τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας στο σκέλος της φορολογικής συμμόρφωσης ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλα τα τμήματα της κοινωνίας, και ειδικά τα εύρωστα, θα συμβάλουν δίκαια στη χρηματοδότηση των δημόσιων πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτό, θα εφαρμόσουμε, με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών και των διεθνών εταίρων, μια βάση δεδομένων πλούτο που βοηθά τις φορολογικές αρχές, να εκτιμούν την ακρίβεια των προηγούμενων φορολογικών δηλώσεων εισοδήματος.

Στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών - η Ελλάδα θα:
• Θα υιοθετήσει τροποποιήσεις στη δημοσιονομική νομοθεσία και θα λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών. Η εκτέλεση του προϋπολογισμού θα βελτιωθεί και θα καταστεί διαυγέστερη, όπως και ο έλεγχος και οι ευθύνες αναφοράς. Οι διαδικασίες πληρωμών θα εκσυγχρονιστούν και θα επιταχυνθούν, ενώ θα δοθεί υψηλότερος βαθμός οικονομικής και η δημοσιονομικής ευελιξίας, αλλά και λογοδοσίας σε ανεξάρτητες αρχές  και ρυθμιστικούς  φορείς.
• Θα εκπονήσει και θα εφαρμόσει στρατηγική σχετικά με την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των επιστροφών φόρων και των συνταξιοδοτικών αξιώσεων.
• Θα καταστήσει το αδρανές μέχρι σήμερα Δημοσιονομικό Συμβούλιο μια πλήρως λειτουργική οντότητα.
Στη φορολογική διοίκηση (revenue administration) η Ελλάδα θα εκσυγχρονίσει τη φορολογική και τελωνιακή της διοίκηση επωφελούμενη από τη διαθέσιμη τεχνική βοήθεια. Για το σκοπό αυτό, η Ελλάδα θα:
o Ενισχύσει της διαφάνεια της διαδικασίας με την οποία ο Γενικός Γραμματέας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων διορίζεται, παρακολουθείται από πλευράς επιδόσεων, και αντικαθίσταται.
• Θα ενισχύσει την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (GSPR), από όλα τα είδη των παρεμβολών (πολιτικό ή άλλες) εάν είναι απαραίτητο μέσω νέας νομοθεσίας, ενώ θα εγγυηθεί  την πλήρη λογοδοσία και τη διαφάνεια των δραστηριοτήτων της. Για το σκοπό αυτό, η κυβέρνηση και η ΓΓΔΕ θα κάνουν πλήρη χρήση της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.
• Θα διασφαλίσει πως η ΓΓΔΕ διαθέτει επαρκές προσωπικό, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, και ιδιαίτερα οι μονάδες για τους φορολογουμένους υψηλού πλούτου και τους μεγάλους οφειλέτες και θα διασφαλίσει ότι διαθέτει ισχυρές ανακριτικές εξουσίες και εξουσίες δίωξης, και πόρους με βάση τις ικανότητες του ΣΔΟΕ, ώστε να στοχεύσει αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή και την είσπραξη οφειλών, από υψηλού εισοδήματος κοινωνικές ομάδες. Στη  βάση αυτή θα πρέπει να εξετασθούν τα πλεονεκτήματα της ενσωμάτωσης του ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ.
• Αυξήσει τις επιθεωρήσεις, τους ελέγχους βάση  κινδύνων, και τις δυνατότητες είσπραξης, επιδιώκοντας παράλληλα να ενσωματώσει τις λειτουργίες της είσπραξης φορολογικών εσόδων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης σε ολόκληρη τη γενική κυβέρνηση.

Δημόσιες δαπάνες (Public spending) - Οι ελληνικές αρχές θα:
• Επανεξετάσουν και ελέγξουν δαπάνες σε κάθε τομέα των κυβερνητικών δαπανών (π.χ. εκπαίδευση, άμυνα, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικές παροχές).
• Εργαστούν για τη δραστική βελτίωση της αποδοτικότητας των τμημάτων και μονάδων που διοικούνται από την κεντρική και τοπική κυβέρνηση στοχεύοντας στις προϋπολογιστικές διαδικασίες, στην αναδιάρθρωση της διοίκησης και στην ανακατανομή πόρων που δεν έχουν αναπτυχθεί ορθά.
• Προσδιορίσουν μέτρα εξοικονόμησης κόστους μέσω ενδελεχούς επανεξέτασης των δαπανών κάθε υπουργείου και του εξορθολογισμού των μη μισθολογικών και μη συνταξιοδοτικών δαπανών που αντιστοιχούν στο «εκπληκτικό» 56% των συνολικών δημόσιων δαπανών.
• Εφαρμόσουν νομοθεσία (που βρίσκεται υπό τη μορφή προσχεδίου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) για την αναθεώρηση των δαπανών μη μισθολογικών επιδομάτων σε όλον τον δημόσιο τομέα.
• Εξακριβώσουν τα επιδόματα μέσω διασταύρωσης στοιχείων εντός των αρμόδιων αρχών και μητρώων (π.χ. ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) που θα βοηθήσουν στο να εντοπιστούν οι μη επιλέξιμοι δικαιούχοι.
• Ελέγξουν τις δαπάνες για την Υγεία και θα βελτιώσουν την παροχή και την ποιότητα των ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών, χορηγώντας καθολική πρόσβαση. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση σκοπεύει να βάλει στο τραπέζι συγκεκριμένες προτάσεις σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου του ΟΟΣΑ.

Η μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης (Social security reform) 

– Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος. Οι αρχές θα:

- Συνεχίσουν να εργάζονται επί διοικητικών μέτρων για την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των «παραθύρων» και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία και πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα.
• Ενοποιήσουν συνταξιοδοτικά ταμεία προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση.
• Καταργήσουν σταδιακά τις χρεώσεις υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.
• Εγκαθιδρύσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων, εκσυγχρονίσουν τα επιδόματα, ενισχύσουν τα κίνητρα για τη δήλωση εργασίας και παράσχουν στοχευμένη βοήθεια σε υπαλλήλους ηλικίας 50-65 ετών, μεταξύ άλλων μέσω του προγράμματος Εγγυημένου Εισοδήματος, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση η οποία επιβαρύνει υπέρμετρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία.

Δημόσια διοίκηση και διαφθορά (Public administration & corruption) Η Ελλάδα θέλει μια σύγχρονη δημόσια διοίκηση. Στη βάση αυτή θα:
• Μετατρέψει την μάχη κατά της διαφθοράς σε εθνική προτεραιότητα και θα κάνει πλήρως λειτουργικό το Εθνικό Σχέδιο κατά της Διαφθοράς.
• Επικεντρωθεί στο λαθρεμπόριο καυσίμων και προϊόντων καπνού, θα παρακολουθήσει τις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων (για να αποτραπούν οι απώλειες εσόδων κατά τη διάρκεια των διαδικασιών εισαγωγής) και θα αντιμετωπίσει το ξέπλυμα χρήματος. Η κυβέρνηση σκοπεύει να θέσει άμεσα φιλόδοξους στόχους εσόδων από τους τομείς αυτούς, που θα επιδιωχθούν σε συντονισμό με τον υπουργό Επικρατείας.
• Μειώσει α) τον αριθμό των Υπουργείων (από 16 σε 10), β) τον αριθμό των ειδικών συμβούλων στην γενική κυβέρνηση, και γ) περιορίσει τα προνόμια των υπουργών, βουλευτών και ανώτατων αξιωματούχων (π.χ αυτοκίνητα, δαπάνες ταξιδιών, επιδόματα).
• Καταστήσει πιο αυστηρή τη νομοθεσία που αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων και περιλάβει ανώτατα επίπεδα δανεισμού από χρηματοπιστωτικά και άλλα ιδρύματα.
• Ενεργοποιήσει άμεσα την τρέχουσα (και αδρανή) νομοθεσία που ρυθμίσει τα έσοδα των μέσων ενημέρωσης (έντυπων και ηλεκτρονικών), διασφαλίζοντας (μέσω κατάλληλων διαδικασιών) πως θα πληρώνουν στο κράτος σε τιμές αγοράς για τις συχνότητες που χρησιμοποιούν, και πως θα απαγορεύεται η συνεχιζόμενη λειτουργία μονίμως ζημιογόνων μέσων ενημέρωσης (χωρίς διαφανή διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης).
• Καθιερώσει ένα διάφανο, ηλεκτρονικό, σε πραγματικό χρόνο θεσμικό πλαίσιο για τους δημόσιους διαγωνισμούς, επανιδρύοντας τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ.
• Μεταρρυθμίσει το πλέγμα των μισθών του δημοσίου τομέα με σκοπό να αποσυμπιέσει την κατανομή των μισθών μέσω αύξησης της παραγωγής και κατάλληλων πολιτικών προσλήψεων χωρίς να μειώνονται τα τρέχοντα κατώτατα επίπεδα μισθών, διασφαλίζοντας όμως ότι δεν θα αυξηθεί το κονδύλι των μισθών του δημοσίου.
• Εξορθολογήσει τα μη μισθολογικά επιδόματα, για να μειωθούν οι συνολικές δαπάνες, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η λειτουργία του δημοσίου τομέα, σε συμμόρφωση προς τις καλές πρακτικές της ΕΕ.
• Προωθήσει μέτρα που θα βελτιώνουν τους μηχανισμούς προσλήψεων, θα ενθαρρύνουν τους αξιοκρατικούς διορισμούς σε διοικητικές θέσεις, θα παρέχουν πραγματική αξιολόγηση των υπαλλήλων και θα καθιερώνουν δίκαιες διαδικασίες για την μεγιστοποίηση της κινητικότητας ανθρώπινων και άλλων πόρων εντός του δημόσιου τομέα.

2. Οικονομική σταθερότητα
Δόσεις – Η Ελλάδα δεσμεύεται
• Να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, την νομοθεσία για την πληρωμή οφειλών από φορολογικές υποχρεώσεις και εισφορές κοινωνικής ασφάλειας.
• Να ρυθμίσει τις δόσεις ώστε να γίνεται αποτελεσματική διάκριση ανάμεσα σε α) στρατηγική χρεοκοπία / μη-πληρωμή και β) αδυναμία πληρωμής. Στοχεύοντας περιπτώσεις ιδιωτών/επιχειρήσεων μέσω αστικών και ποινικών διαδικασιών, προσφέροντας παράλληλα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις όρους αποπληρωμής  που να επιτρέπει σε φερέγγυες επιχειρήσεις να επιβιώσουν, να αποτρέπει τον παρασιτισμό, ακυρώνει τον ηθικό κίνδυνο και ισχυροποιεί την κοινωνική ευθύνη καθώς και μια ορθή κουλτούρα αποπληρωμών.
• Να αποποινικοποιήσει τους οφειλέτες με χαμηλότερο εισόδημα και μικρές υποχρεώσεις
• Να επιταχύνει μεθόδους και διαδικασίες επιβολής, συμπεριλαμβανομένου και του νομικού πλαισίου για την συγκέντρωση απλήρωτων φόρων και την αποτελεσματική εφαρμογή εργαλείων συλλογής.

Τραπεζικά και μη-εξυπηρετούμενα δάνεια. Η Ελλάδα δεσμεύεται:
• Οι τράπεζες να λειτουργούν με υγιείς εμπορικές και τραπεζικές αρχές.
• Να χρησιμοποιήσει πλήρως το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και να εξασφαλίσει, σε συνεννόηση με τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM), την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι θα παίζει καλά τον καίριο ρόλο του να εξασφαλίζει την σταθερότητα του τραπεζικού τομέα και τον δανεισμό του σε εμπορική βάση, ενώ συμμορφώνονται την νομοθεσία περί ανταγωνισμού της ΕΕ.
• Να αντιμετωπίσει τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια με τέτοιο τρόπο που να θεωρεί πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών (λαμβάνοντας υπόψη τον υιοθετημένο Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών), την λειτουργία του συστήματος δικαιοσύνης, την κατάσταση της αγοράς ακινήτων, θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση της κυβέρνησης.
• Να συνεργαστεί με τις διοικήσεις των τραπεζών και τους θεσμούς ώστε να αποφύγουν, κατά την προσεχή περίοδο, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας σε νοικοκυριά με εισόδημα κάτω από συγκεκριμένο όριο,ενώ παράλληλα τιμωρεί όσους πτωχεύουν στρατηγικά με στόχο α) να διατηρήσει την κοινωνική υποστήριξη για το ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης, β) να αποτρέψει περαιτέρω πτώση των τιμών στα ακίνητα (αυτό θα είχε αρνητική επίπτωση στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών), γ) να ελαχιστοποιήσεις τις οικονομικές επιπτώσεις στο μεγαλύτερο πρόβλημα των άστεγων και δ) προώθηση μιας ισχυρής κουλτούρας πληρωμών. Μέτρα θα παρθούν για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους.
• Να ευθυγράμμιση της νομοθεσίας για εξωδικαστικές διευθετήσεις με τις ρυθμίσεις μετά την προσαρμογή τους με στόχο να περιοριστεί ο κίνδυνος στα δημοσιονομικά και στη νοοτροπία πληρωμών, ενώ παράλληλα θα διευκολύνεται η αναδιάρθρωση ιδιωτικών χρεών.
• Να εκσυγχρονίσει το πτωχευτικό Δίκαιο και να διευθετήσει τις υποθέσεις που εκκρεμούν.

3. Πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης
• Ιδιωτικοποιήσεις και διαχείριση δημόσιας περιουσίας Για να προσελκύουν επενδύσεις σε τομείς κλειδιά και να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία οι ελληνικές αρχές θα:
• Δεσμευτούν ότι δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με την νομοθεσία.
• Διαφυλάξουν την παροχή βασικών δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών από τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις / τομείς, με βάση και τους εθνικούς στόχους πολιτικής και την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ.
• Επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί, αποσκοπώντας στην βελτίωση των όρων έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου, να δημιουργηθούν έσοδα, να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός, να προωθηθεί η οικονομική ανάκαμψη και να ενισχυθούν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης.
• Υιοθετήσουν μια προσέγγιση μέσω της οποίας οι νέες περιπτώσεις θα εξετάζονται κατά περίπτωση ανάλογα με την αξία τους, με έμφαση στις μακροχρόνιες μισθώσεις, κοινοπραξίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και συμβολαίων που μεγιστοποιούν όχι μόνο τα κυβερνητικά έσοδα αλλά και τις προοπτικές των ιδιωτικών επενδύσεων.
• Ενοποιήσουν το ΤΑΙΠΕΔ με διάφορους δημόσιους οργανισμούς που βρίσκονται διασκορπισμένοι με στόχο την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας και την ενίσχυση της αξίας του μέσω μικροοικονομικών πολιτικών και αναθεωρήσεων στα δικαιώματα ιδιοκτησίας.

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας (Labor market reforms)– Η Ελλάδα δεσμεύεται να:
• Να υιοθετήσει τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής συνδρομής.
• Επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους εφόσον υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια και να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων.
• Να μεταβεί σε μια «έξυπνη» (smart) νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου και του ILO, ενώ θα ληφθούν υπόψη οι συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος (independent body) για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα.

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον. Στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής μεταρρυθμίσεων, η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στο να:
• Αφαιρέσει φραγμούς στον ανταγωνισμό βασισμένη σε στοιχεία που θα αντλήσει από τον ΟΟΣΑ.
• Ενισχύσει την ανεξαρτησίας της Εθνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
• Εισάγει δράσεις για τη μείωση του διοικητικού κόστους που προκαλεί η γραφειοκρατία στη βάση στοιχείων του ΟΟΣΑ περιλαμβανομένης της νομοθεσίας που απαγορεύει σε υπηρεσίες του Δημόσιου να ζητούν από πολίτες και επιχειρήσεις στοιχεία που επιβεβαιώνουν πληροφορίες που ήδη κατέχει το κράτος.
• Καλύτερη διαχείριση της γης, περιλαμβανομένων πολιτικών που σχετίζονται με τον χωροταξικό σχεδιασμό, τη χρήση γης, καθώς και η οριστικοποίηση ενός κατάλληλου Κτηματολογίου.
• Επιδιώξει να άρει δυσανάλογους και αδικαιολόγητους περιορισμούς στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής για να αντιμετωπιστούν κατεστημένα συμφέροντα.
• Εναρμονίσει την αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου με τις καλύτερες πρακτικές της ΕΕ και τη νομοθεσία.

Μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης (reform of the judicial system). Η ελληνική κυβέρνηση θα:
• Βελτιώσει την οργάνωση των δικαστηρίων μέσω μεγαλύτερες εξειδίκευσης και σε αυτό το πλαίσιο θα υιοθετήσει νέο κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
• Θα προωθήσει την ψηφιοποίηση των νομικών κωδίκων και του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής και διακυβέρνησης στο νομικό σύστημα.Στατιστικά
Στατιστική - Η ελληνική κυβέρνηση επαναβεβαιώνει την ετοιμότητά της να:
• Τηρήσει στο ακέραιο τη δέσμευση για την αξιοπιστία των στατιστικών, και ιδίως τη θεσμική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, διασφαλίζοντας ότι η ΕΛΣΤΑΤ έχει τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίηση του προγράμματος εργασίας της.
• Εγγυηθεί τη διαφάνεια και την ορθότητα της διαδικασίας διορισμού του Προέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) το Σεπτέμβριο 2015, σε συνεργασία με την Eurostat.

Ανθρωπιστική κρίση (Humanitarian Crisis)- Η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει το σχέδιο της να:
• Αντιμετωπίσει τις ανάγκες που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας (ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή, στέγη, υπηρεσίες υγείας και την παροχή ρεύματος) μέσω ιδιαίτερα στοχευμένων μη χρηματικών μέσων (π.χ. κουπόνια τροφίμων).
• Να το πράξει με τρόπο που θα είναι βοηθητικός για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και τη μάχη κατά της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας (π.χ. με έκδοση μιας έξυπνης κάρτας πολίτη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κάρτα ID στο σύστημα υγείας, αλλά και για την πρόσβαση στο πρόγραμμα κουπονιών σίτισης κ.τλ.).
• Να αξιολογήσει το πιλοτικό πρόγραμμα για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα με στόχο την επέκτασή του σε πανελλαδική βάση.
• Εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο.

Αναδημοσίευση: unitedreporters

Η Λανγκάρντ λέει πως ήρθε η ώρα η Αθήνα να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις ενώ ο Τσίπρας έχει δώσει εντολή που αναστάτωσε τους πάντες

Να αντιμετωπίσει τα κατεστημένα συμφέροντα και την ακαμψία ζητά από την ελληνική κυβέρνηση η επικεφαλής του ΔΝΤ, που τόνισε ότι για να επιτευχθεί συμφωνία χρειάζεται εκατέρωθεν εμπιστοσύνη
Η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ζητά από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει «τα κατεστημένα συμφέροντα, τα προστατευόμενα επαγγέλματα, και την ακαμψία σε ορισμένες αγορές» υποστηρίζοντας ότι τα μέτρα αυτά μπορούν να απελευθερώσουν την παραγωγικότητα και να οδηγήσουν σε βιώσιμη ανάπτυξη.
«Ελπίζω ότι οι δομικές μεταρρυθμίσεις που έχει τόσο ανάγκη η χώρα μπορούν να εφαρμοστούν. Υπήρξε μεγάλη συζήτηση γι’ αυτό αλλά τώρα ήρθε η ώρα να γίνει αυτή η δουλειά» ανέφερε χαρακτηριστικά η Γαλλίδα επικεφαλής του ΔΝΤ.
Όσον αφορά τη συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη η κυρία Λαγκάρντ επέμεινε ότι δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο λέγοντας ότι δεν αναφέρεται πουθενά και ούτε καν συζητείται.
Μιλώντας για τις διαπραγματεύσεις της τελευταίας εβδομάδας η κυρία Λαγκάρντ σημείωσε ότι αποτέλεσαν ένα κρίσιμο σημείο στο οποίο υπήρξε μια συλλογική αποφασιστικότητα να ακούσει ο ένας τον άλλο, να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη και να γίνει το καλύτερο δυνατόν προκειμένου τα κράτη-μέλη να συνεχίσουν μαζί
Παράλληλα έστειλε το δικό της μήνυμα στον γερμανό ΥΠ.ΟΙΚ Β.Σόιμπλε, τονίζοντας πως “κάποιοι θα πρέπει να μάθουν επιτέλους να ακούν και τους άλλους…”

Πάντως αμέσως μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, έχοντας εξασφαλίσει προηγουμένως τη σιωπηρή υποστήριξη των Ευρωπαίων ομολόγων του, πρόκειται να εξαπολύσει επίθεση εναντίον συγκεκριμένων οικονομικών παραγόντων, με κεντρικό σύνθημα να «φέρουν πίσω τα κλεμμένα», σύμφωνα με την εφημερίδα Παραπολιτικά.

 Στο στόχαστρο του Μαξίμου έχουν τεθεί επιχειρηματίες με άμεση ή έμμεση πρόσβαση στον χώρο των ΜΜΕ, που ευνοήθηκαν από τις κυβερνήσεις Σημίτη, Παπανδρέου και Σαμαρά.

Ο Αλ. Τσίπρας έχει δώσει εντολή σε δύο υπουργούς να «τεκμηριώσουν» με στοιχεία την επιστροφή χρημάτων στα ταμεία του κράτους, ώστε να υπάρξει αξιοποίηση υπέρ του ελληνικού Δημοσίου.

Οι δύο υπουργοί που καλούνται να φέρουν σε πέρας αυτή τη δουλειά είναι ο Π. Νικολούδης και ο Δ. Μάρδας.

Αναδημοσίευση: oparlapipas & toxwni

Περί της συμφωνίας με τους «εταίρους» και δανειστές μας

Το παρακάτω άρθρο ανέβασε στη ιστοσελίδα της «Κίνησης Ενεργών πολιτών» ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γλέζος απο τις Βρυξέλλες το παρακάτω κείμενο. Εν τω μεταξύ η επίσης Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ Σακοράφα ανέβασε στις 5:42 το απόγευμα το tweet που επισυνάπτω,

Διαφωνώ και με το ένα και με το άλλο. Της κ Σακοράφα έκανα re – tweet το εξής: Γιατί βιάζεστε όλοι να κάνετε κριτική(βάζοντας αυτογκόλ) & δε περιμένετε τα μέτρα να προταθούν & θα παρθούν; Ξέρετε κάτι παραπάνω; 

Δεν πήρα ακόμη απάντηση και ίσως να μη πάρω γιατί γίνεται χαμός από re – tweets στην κ. Σακοράφα στο συγκεκριμένο tweet

Στο re – tweet μου στη κ Σακοράφα, φαίνεται καθαρά άποψή μου και θα προσυπογράψω την ανάρτηση στο facebook του μουσικοσυνθέτη Γιάννη Ζουγανέλη.

* * *

Πριν είναι αργά

Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.
 Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.
 Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.

 Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.
 Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.
 Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη. 

 Κρίμα και πάλι κρίμα.
Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.
 Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό.

 Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε. 

 Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.
 Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις.  Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά.
Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης.
Μανώλης Γλέζος  Βρυξέλλες 22-2-2015

Ανάρτηση του Γιάννη Ζουγανέλη στο Facebook

Σεβαστέ και αγαπημένε πατριώτη και αγωνιστή Μανώλη Γλέζο. ΕΣΥ ξέρεις καλύτερα απ όλους μας ότι η πολιτική εκτός όλων των άλλων είναι και τέχνη του συμβιβασμού. Κάνε μας να χαρούμε με τις επιτυχίες μη μας γυρνάς πίσω. Κάνε να νιώσομε ακόμα λίγο την αξιοπρέπεια μας. Μην κατεβάζεις τη ψυχολογία. Άσε τον Έλληνα να χαίρετε την επιστροφή του στη πολιτικοποίηση. Μη αδειάζεις Τους συναγωνιστές σου. Άσε να ελπίζουμε για να δημιουργήσουμε επιτέλους. Μην δίνεις τροφή σ αυτούς που δεν πρέπει να μιλάνε. Η πολυφωνία είναι καλή άμα φέρνει αρμονία και όχι διάλυση. ΕΣΥ σ όλη μου τη ζωή ήσουν πρότυπο και μέντορας για μένα. Μη με κάνεις ν απορώ τώρα. Δες τον Τσίπρα δεν το εγγόνι σου που θέλει στοργή και αγάπη. Κι άμα έχεις να του πεις τίποτα πέστο στ’ αυτί μην το ακούσουν οι φαιδροί οι ασήμαντοι οι εθνικοί μειοδότες. Και μη ξεχνάς ότι καλώς αυτή τη νεανική προσωπικότητα εμπιστεύτηκε ο λαός μας. Και είναι αυτός ο πολιτικός που ένωσε ετερόκλητες δύναμης της αριστεράς και όλοι τώρα έχουν φωνή. Ας παλέψουμε με συντροφικότητα ακόμα και τον ιδεολογικά αντίπαλο για να πάμε στη ζωή με αξίες. Μη βάζεις σπόρους εκεί που δε θα φυτρώσει τίποτα. Όλα αυτά επειδή σ αγαπώ. Γιάννης Ζουγανελης

Αναδημοσίευση: Κίνηση Ενεργοι Πολίτες & GiannisZouganelis

Η γλώσσα των «σημείων»

Την θετική έκπληξή του για την κυβέρνηση εκφράζει σε άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής 15/2 ο Χρήστος Γιανναράς 

* * *

Πριν από τρεις εβδομάδες, η ελλαδική κοινωνία έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας σε έναν πολιτικό σχηματισμό που, εύλογα, κινούσε τη δυσπιστία των ορθολογικά σκεπτόμενων πολιτών:
Δεν είχε εμφανίσει συγκροτημένο κοινωνικό πρόγραμμα, κοινωνικές σκοποθεσίες, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός. Μιλούσε μόνο για διαχειριστικές προτάσεις, μυωπικά οικονομίστικες, ωσάν η χώρα να περνούσε μιαν εφήμερη κρίση και όχι βυθισμό σε παραλυτική παρακμή, διολίσθηση σε πρωτογονισμό μανιασμένης ιδιοτέλειας. Δεν παρουσίασε ποτέ ο πολιτικός αυτός σχηματισμός θέσεις του για την παιδεία (και όχι απλώς για τα τεχνικά προβλήματα της εκπαίδευσης), για εξωτερική πολιτική γόνιμης και ρεαλιστικής ελληνικής ιδιοπροσωπίας, για την εντόπια γαγγραινώδη παραποίηση του συνδικαλισμού, τη λειτουργική αχρήστευση της Δικαιοσύνης.
Είχε έναν νέο σε ηλικία αρχηγό ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός, με ηγετικά χαρίσματα καταφανώς υπέρτερα των φθαρμένων θλιβερών μετριοτήτων που επιβίωναν σε όλα τα άλλα παρακμιακά απομεινάρια του κομματικού συστήματος. Αλλά είχε και παρελθόν πολύ βεβαρημένο ο ίδιος σχηματισμός: Σαράντα ολόκληρα χρόνια στα σχολειά και στα πανεπιστήμια, στη δημοσιογραφία και στα ηλεκτρονικά μέσα, συνολικά στο πεδίο της «διανόησης», λειτουργούσε σαν Ζντανοφικός φασιστικός εφιάλτης, με μεθόδους και νοοτροπία τρομοκρατών. Επιπλέον, στο όνομα του ιστορικο-υλιστικού διεθνισμού, πρακτόρευε απροκάλυπτα τη φανατισμένη τυφλότητα του σκοπιανού εθνικισμού, τις ραδιουργίες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, τη μεθοδική αγλωσσία και τη στρέβλωση της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων.
Με αυτές τις προδιαγραφές ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εντολή να κυβερνήσει τη χώρα. Και με την ανάληψη της εντολής αρχίζει το αναπάντεχο, η έκπληξη: Για πρώτη φορά στα ελλαδικά πολιτικά χρονικά, κόμμα που θριάμβευσε στις εκλογές σχηματίζει κυβέρνηση με δεκατέσσερα από τα μέλη της (ναι, 14) να είναι εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες – ποτέ κόμμα δεν είχε τολμήσει τέτοια κοινωνική επιστράτευση. (Το καθεστώς ώς τώρα ήταν: ο πρωθυπουργός να μοιράζει τα υπουργεία για να εξοφλήσει ιδιοτελέστατα προσωπικά χρωστούμενα ή για να κολακέψει εκλογικές περιφέρειες).
Δεύτερη έκπληξη: οι ικανότητες και το ύφος - ήθος των υπουργών, τουλάχιστον όσων ενεργοποιήθηκαν αμέσως και με φρενήρεις ρυθμούς για τα επείγοντα προβλήματα της χώρας. Ολόκληρη η Ευρώπη ξαφνιάζεται, μαζί κι ένα ευρύτερο διεθνές περιβάλλον – το μαρτυρεί η πρωτοφανής, απίστευτη έκταση και ένταση ενδιαφέροντος Τύπου και ηλεκτρονικών μέσων για την Ελλάδα και τα προβλήματά της. Αντί για την εικόνα άτολμων, συμπλεγματικών μετριοτήτων διορισμένων (ως εικός) από τους δανειστές για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα της Ελλάδας έναντι των δανειστών, περάσαμε στην εικόνα προσωπικοτήτων με εκπληκτικές ικανότητες, σπάνια κατάρτιση, αστραφτερή ευτολμία, φανερή, εργώδη προετοιμασία και πίστη μαχητική στο δίκιο της χώρας τους.
Πότε και πώς προγραμματίστηκαν και οργανώθηκαν αστραπιαία οι περιοδείες του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πότε και πώς εξασφαλίστηκαν οι συναντήσεις τους με τους κορυφαίους των ισχυρών της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το πλήθος των συνεντεύξεων στον διεθνή Τύπο και στις τηλεοράσεις. Κυρίως, από πού και πώς ξεπήδησε αυτό το απαρόμοιαστο ανθρώπινο υλικό, να εκπροσωπεί μιαν Ελλάδα που είχε ταυτιστεί διεθνώς στις συνειδήσεις με τη φαυλότητα, τη λαμογιά, την ανικανότητα και βουλιμική χωριατιά – πολιτικοί δίχως το κάτσιασμα της μειονεξίας και χαμόγελα λακέδων μπροστά στα αφεντικά τους, αλλά με ραχοκοκαλιά και αξιοπρέπεια, ηρεμία και αποφασιστικότητα.
Η έκπληξη δεν εξουδετερώνει την κριτική σκέψη και στάση, δεν ξεχνάμε την καταγωγή του ΣΥΡΙΖΑ και το παρελθόν του. Αλλά είναι ψυχοπαθολογική εμπάθεια και μικρόνοια να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτό που βλέπουμε, επειδή δεν δικαιολογείται από το παρελθόν του. Επιτέλους, η πειστικότερη γλώσσα για τον ψυχικά υγιή πολίτη είναι η σημειωτική (γλώσσα των σημείων): Ο υπουργός Οικονομικών να ταξιδεύει σε «οικονομική» θέση και να κοιμάται κατάκοπος δίπλα σε τυχαίους συνεπιβάτες, πετώντας από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα για να συναντηθεί με τους «τα πρώτα φέροντας» στην Ευρώπη. Και την ίδια στιγμή να καταργούνται στην Ελλάδα οι προκλητικοί στόλοι υπουργικών και βουλευτικών αυτοκινήτων, να βγαίνουν σε πλειστηριασμό πρωθυπουργικά αεροσκάφη.
Η γλώσσα των «σημείων», η σημειωτική γλώσσα, καθρεφτίζει το ήθος και το φρόνημα του ανθρώπου, τα κίνητρα και τις προθέσεις του, ασυγκρίτως εναργέστερα από τη γλωσσική εκφραστική. Τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού τις κατέστησε επίσης μιαν έκπληξη η γλώσσα του σώματός του, το γνήσιο πάθος εκφοράς του λόγου – «έβαλε την ψυχή του» σε αυτά που έλεγε. Οταν στο τέλος εγκατέλειψε το χειρόγραφο για να εκφραστεί αυθόρμητα, η συγκίνηση έσπασε τη φωνή του, ήταν ολοφάνερο. Εκείνη η στιγμή, η ανεπιτήδευτη εκρηκτική συγκίνηση, ήταν αυτό που περίμεναν δεκαετίες ολόκληρες οι Ελληνες: Να δουν επιτέλους έναν πολιτικό να μιλάει με πόνο ψυχής για την κοινωνία και την πατρίδα του, όχι σαν δασκαλεμένος διαφημιστής απορρυπαντικών ή αλλαντικών.
Αυτή η κυβέρνηση δεν αποκλείεται να αποτύχει στις επιδιώξεις της. Να εξαναγκαστεί, από το οιηματικό πείσμα του αμοραλισμού των «αγορών» να εγκαταλείψει τον αγώνα. Δεν αποκλείεται και να τα θαλασσώσει η ίδια μέσα στη σύγχυση θρησκοληψίας των «συνιστωσών» του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, ακόμα κι αν αποτύχει, αν συντριβεί από έξωθεν εκβιασμούς ή έσωθεν αγκυλώσεις, τα όσα κατόρθωσε στις πρώτες μέρες του βίου της έχουν γυρίσει σελίδα για τον τόπο: Τώρα οι Ελληνες ξέρουν, τουλάχιστον, τι θα πει «διαπραγμάτευση» και τι θα πει «συλλογική αξιοπρέπεια». Ο,τι ζήσαμε στο τελευταίο εικοσαήμερο θα λειτουργεί από εδώ και πέρα σαν μέτρο και δείχτης της ποιότητας στην πολιτική.
Η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω. Επιστροφή στην αθλιότητα και στην ντροπή του πράσινου, του γαλάζιου ή του κόκκινου (συνασπισματικού) ΠΑΣΟΚ δεν αντέχεται πια. Η δουλεία στην καταναλωτική αποχαύνωση μοιάζει να τελειώνει.

Γιατί αντιστέκονται στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι ευρωπαίοι και περισσότερο οι Γερμανοί

Από τις 26 του Γενάρη η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στα πρώτα θέματα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης όλου του κόσμου. Αρχικά με τη νίκη ενός αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος,, του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά για την κυβερνητική συνεργασία που έκανε με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» και πριν φουντώσει αυτό το «θέμα» άρχισαν τα ταξίδια των κ.κ. Βαρουφάκη και Τσίπρα για εύρεση συμμάχων.

Τώρα βρισκόμαστε στο μέσον, της διαπραγμάτευσης για το λεγόμενο «πρόγραμμα γέφυρα» μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης (Γερμανών ουσιαστικά μια που η Ευρώπη είναι Γερμανοκρατούμενη πολιτικά) ώσπου να γίνει νέα συμφωνία, για την αποπληρωμή του Ελληνικού χρέους.

Η συμφωνία αυτή λέει η Ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ θα έχει άλλα μαρτύρια για τον Ελληνικό λαό. Αλλά θα έχει πάταξη της διαφθοράς, φορολογική εισοδημάτων που βρίσκονται σε ασυλία και άλλα τέτοια.

Στην διαπραγμάτευση όμως αυτή βρίσκει σθεναρή αντίσταση από τους Ευρωπαίους (κυρίως τους Ίβηρες) που έχουν εκλογές το φθινόπωρο του ’15 και οι ομογάλακτοι πρωθυπουργοί της τέως συγκυβέρνησης της Ελλάδας βλέπουν τι έπαθε εδώ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Βλέπετε ο κ. Κοέλιο της Πορτογαλίας είναι Σοσαλδημοκράτης όπως ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Ραχόι που βλέπει τους PODEMOS να «προελαύνουν» ανήκει στο λαϊκό κόμμα όπως ο κ. Σαμαράς.

Όμως η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει την κυβέρνηση του Βερολίνου να έχει υψώσει «τείχος» απέναντί της. Γιατί όμως; Υπάρχει εξήγηση. Όλοι ο Έλληνες είδαμε την αντίδραση τού κ. Σάιμπλε στην κοινή συνένταυξή Τύπου με τον κ Βαρουφάκη και την απάντησή του κατά την ερώτηση του δημοσιογράφου του «MEGA» και της «Εφημερίδας των συντακτών» κ. Παντελη Μπαλασόπουλου στην ερώτηση του για τη και τον Χριστοφοράκο. 

Μάλιστα με την υπόθεση Siemens πολλοί συσχετίζουν και την «αυτοκτονία» του πρώην οικονομικού διευθυντή της εταιρίας, Χάιντς-Γιόαχιμ Νόιμπιργκερ, το όνομα του οποίου είχε εμπλακεί στο μεγαλύτερο σκάνδαλο δωροδοκίας στην ιστορία του γερμανικού κολοσσού και της χώρας λίγες μέρες μετά.

Με αυτή διεφάνη η μελλοντική στάση των Γερμανών.

Κι έχουν δίκιο

Είναι λογικό η Γερμανική κυβέρνηση να υποστηρίξει ένα πρόγραμμα στην Ελλάδα που να βασίζεται στην καταπολέμιση της διαφθοράς; Τη στιγμή μάλιστα που κάτω από κάθε οικονομικό σκάνδαλο στην Ελλάδα είναι μια Γερμανική επιχείρηση προεξάρχοντος της Siemens; 

Φυσικά και όχι θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να βάλουν στη γωνία την Ελλάδα τη στιγμή μάλιστα που το Γερμανικό σύνταγμα επιτρέπει τη σχέση των πολιτικών με Γερμανικές επιχειρήσεις. Γιατί αν πετύχει η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να απολογηθούν στους Γερμανούς. Αυτό είναι το λιγότερο γιατί φανταστείτε να αρχίσουν να βγαίνουν τέτοια σκάνδαλα σε όλη την Ευρώπη;

Οπότε η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει  να κρατήσει τις βασικές της θέσεις και να πετύχει.

Κάτι που ευχόμαστε όλοι (σχεδόν) οι Έλληνες. Οι πραγματικοί Έλληνες.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος λέει στον Σόιμπε "Forget it Wolfgang"

Όπως αναμενόταν νέος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας εκλέχθηκε ο  Προκόπης Παυλόπουλος. Με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ. και ΑΝΕΛ. Έλαβε 233 ψήφους. Απουσίαζαν οι Μιχελογιαννάκης και Γαϊτάνη από τον ΣΥΡΙΖΑ και Μητσοτάκης Κοντός και Αναστασιάδης απο τη ΝΔ. Ο κ Αλεβιζάτος όπως αναμενόταν 30 (το ποτάμι και ΠΑΣΟΚ) και 32 Παρών (ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή)

Η κ Κωνσταντοπούλου ανακοινώνοντας στον κ Παυλόπουλο τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας αναφέρθηκε και εξήρε τους χειρισμούς του κ. Παυλόπουλου ως υπουργού Εσωτερικών στα γεγονότα του 2008, κατά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενώ εξέφρασε την ελπίδα να δώσει ένα νέο νόημα στον θεσμό του Προέδρου.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως αναφέρθηκε και στις πολεμικές απολημειώσεις. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα ένα άρθρο του που είχε δημοσιευθεί ένα μήνα πριν, ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Το άρθρο έχει τίτλο "Forget it Wolfgang" και είχε δημοσιευθεί στην εφήμερίδα «Πολιτική & Οικονομική Αγορά» της 17/1/2015. Στο οποίο κάνει λόγο για τη δυνατότητα της Ελλάδας να υψώσει το ανάστημά της απέναντι στη Γερμανία

Ας δούμε όλο το άρθρο του Προκόπη Παυλόπουλου:

* * *

Με το γνωστό του ύφος, ο γερμανός Υπουργός Οικονομικών κ. Wolfgang Schäuble «αποφάνθηκε» -φυσικά μονομερώς- ότι δεν υφίσταται, θεσμικώς και πολιτικώς, ζήτημα ελληνικών απαιτήσεων ως προς το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις λόγω ανθρώπινων θυμάτων και υλικών καταστροφών από τις δυνάμεις κατοχής. Τα πράγματα όμως είναι εντελώς διαφορετικά, όπως άλλωστε αναγνωρίζουν έγκυροι νομικοί και πολιτικοί κύκλοι ακόμη και στην ίδια την Γερμανία:

I. Πρώτον, ως προς το κατοχικό δάνειο, πρόκειται για σύμβαση που έχει συναφθεί με καταναγκαστικό και εκβιαστικό τρόπο μεταξύ της κατοχικής Ελληνικής Κυβέρνησης και της Γερμανίας, προς συντήρηση των στρατευμάτων κατοχής. Μάλιστα το δάνειο αυτό είχε αρχίσει ν' αποπληρώνεται κατά την διάρκεια της κατοχής. Λόγω της νομικής φύσης του δανείου τούτου αφενός οι ελληνικές απαιτήσεις παραμένουν πλήρως ενεργές και, αφετέρου, ουδόλως τίθεται θέμα παραγραφής.

II. Δεύτερον, ως προς τις κατά τ' ανωτέρω αποζημιώσεις, με την Συμφωνία του Λονδίνου (1953) ορίσθηκε πως θα γίνονταν απαιτητές μετά την σύναψη «Συμφώνου Ειρήνης». Το οποίο υπογράφηκε το 1990, μεταξύ της ενιαίας πλέον Γερμανίας και των τεσσάρων νικητριών δυνάμεων του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου (ΗΠΑ, Γαλλίας, Αγγλίας, ΕΣΣΔ). Μετά το Σύμφωνο αυτό λοιπόν κατέστησαν πλέον απαιτητές οι προαναφερόμενες αποζημιώσεις υπέρ της Ελλάδας και σε βάρος της Γερμανίας, ιδίως κατ' εφαρμογήν του άρθρου 3 της Δ΄ Σύμβασης της Χάγης του 1907. Επομένως, και επειδή όχι μόνον ουδέποτε η Ελλάδα παραιτήθηκε του κατά τ' ανωτέρω δικαιώματός της αλλά, όλως αντιθέτως, π.χ. ο ίδιος ο γερμανός Καγκελάριος Λούτβιχ Έρχαρτ το είχε επισήμως αναγνωρίσει το 1965, οι σχετικές με τις αποζημιώσεις αυτές ελληνικές απαιτήσεις παράγουν πλήρως τις έννομες συνέπειές τους.

Μήπως λοιπόν στον κ. Schäuble ταιριάζει από ελληνικής πλευράς –και κατά το δικό του «προηγούμενο» προς τον κ. Γ. Στουρνάρα-η απάντηση «Forget it Wolfgang»; Και για όσους τυχόν θεωρούν πως κάτι τέτοιο θάταν «δύσκολο» ν' αντιταχθεί από τη «μικρή» Ελλάδα στην «πανίσχυρη» Γερμανία, θυμίζω τούτο: Η Ελλάδα θ' αργούσε πολύ να μπει στην τότε ΕΟΚ, αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν τόνιζε μ' έμφαση στον Καγκελάριο Helmut Smith πως σε περίπτωση veto της Γερμανίας η Ελλάδα θα προέβαινε σε δημόσια καταγγελία γι' αυτό, με βάση μάλιστα την πικρή εμπειρία των γερμανικών εγκλημάτων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο...

Αναδημοσίευση:  toxwni

Ποιοι είναι οι υποψήφιοι για την Προεδρία της Δημοκρατίας

Με ανάμικτα συναισθήματα υποδέχτηκε η ελληνική κοινωνία την υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Τσίπρα. Φίλοι και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (κι όχι μόνο) ήθελαν μια πιο «Αριστερή επιλογή». Άλλοι χαρακτηρίζουν τον κ. Παυλόπουλο άνθρωπο που εκπροσωπεί το παλιό πολιτικό σύστημα γι’ αυτό «το ποτάμι» μαζί με το ΠΑΣΟΚ προτείναν τον κ Αλεβιζάτο.

Εγώ θα συμφωνίσω με τη γνώμη της φίλης μου της Νάνσυς που έγραψε στο διαδύκτιο «Να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Παυλόπουλος έθεσε την παραίτηση του στον Καραμανλή αμέσως μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και ότι αρνήθηκε τότε να ενεργοποιήσει το άρθρο 48 του Συντάγματος...
Εξίσου να μην ξεχνάμε και τη στάση του στο θέμα του Ρωμανού...
Μπορεί να μην μας αρέσει αλλά έχει δώσει πολλές εξετάσεις για το σεβασμό στη δημοκρατία και στον πολίτη...
Η όποια αντίρρηση ας είναι σε ουσιαστική πολιτική βάση και όχι ισοπεδωτική...!!!»

Πάντως πριν δούμε ποιοι είναι οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι της δημοκρατίας θεωρώ πιο καθαρή την στάση του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής (σε σχέση με αυτή του ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ) που αφού δεν θέλουν να συμπαραταχθούν με του 238 του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων συν αυτούς της ΝΔ θα ψηφίσουν λευκό. Βέβαια την ευθύνη ρίχνω και στον κ Αλεβιζάτο που δέχτηκε την πρόταση του κ Θεοδωράκη να είναι ο υποψήφιος των 30 βουλεευτών του ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ,

* * *

Ποιός είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος

«Δεν έχω κανένα δικαίωμα να φοβάμαι κάτι που θα ψηφίσει ο ελληνικός λαός», είχε δηλώσει πριν τις εκλογές ο Προκόπης Παυλόπουλος. Λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ανακοινώσει την απόφαση του να μην είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος υπήρξε επικεφαλής της επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος και ένας από τους εκφραστές της κεντροδεξιάς, καραμανλικής πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας. Την είδηση της υποψηφιότητας Παυλόπουλου υποδέχτηκε με ενθουσιασμό, άλλος ένας πρώην συνεργάτης του Κώστα Καραμανλή, ο Ευάγγελος Αντώναρος.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος έχει διαφωνήσει δημοσίως με πολλές επιλογές της κυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου . Με το βιβλίο του «το δημόσιο δίκαιο στον αστερισμό της οικονομικής κρίσης», είχε ταχθεί κατά του Μνημονίου, το οποίο όμως έχει προσυπογράψει. Επίσης, είχε αντιταχθεί στην εκ των υστέρων αυστηροποίηση των όρων του Προεδρικού Διατάγματος για την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και είχε διαφωνήσει δημόσια με το κλείσιμο της ΕΡΤ (ωστόσο στη συνέχεια ψήφισε τον ιδρυτικό νόμο της ΝΕΡΙΤ).

Κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ως Υπουργός Εσωτερικών, είχε δώσει εντολή στην αστυνομία να κρατήσει ήπια στάση για να μην υπάρξει άλλος νεκρός, γεγονός για το οποίο απολαμβάνει τη συμπάθεια κόσμου της Αριστεράς, αλλά και έχει δεχτεί επικρίσεις από όσους τον κατηγόρησαν για αναποφασιστικότητα.

Μία άτυχη στιγμή του για την οποία έχει σχολιαστεί, ήταν το ότι δεν αντέδρασε όταν ο Ηλίας Κασιδιάρης χαστούκισε σε ζωντανή σύνδεση την Λιάνα Κανέλη.

Το βιογραφικό του Προκόπη Παυλόπουλου

Ο Προκόπης Παυλόπουλος γεννήθηκε το 1950 στην Καλαμάτα. Στην πόλη αυτή τελείωσε το Λύκειο και ως πρωτοετής της Νομικής ήλθε στην Αθήνα το 1968. Είναι παντρεμένος με τη Βλασία Παυλοπούλου – Πελτσεμή.

Έχει αποκτήσει τρία παιδιά, το Βασίλη δικηγόρο, τη Μαρία πτυχιούχο γαλλικής φιλολογίας και τη Ζωή νηπιαγωγό. Το 1974 διετέλεσε Γραμματέας του πρώτου Προέδρου της Γ΄Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Μιχ. Στασινόπουλου, με τον οποίο είχε συνδεθεί, όταν ο τελευταίος στην περίοδο της Δικτατορίας ήταν σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης σπούδασε στο Παρίσι, όπου στο Πανεπιστήμιου Paris II (πρώην Σορβόννη) το 1975 παίρνει τον μεταπτυχιακό τίτλο DEA  και το 1977 ανακηρύσσεται διδάκτορας στο Δημόσιο Δίκαιο (με βαθμό «Άριστα»). Κατά τη περίοδο 1978-79 υπηρέτησε τη θητεία του ως οπλίτης των Διαβιβάσεων.

Ακολουθώντας ακαδημαϊκή καριέρα έγινε σταδιακά, Επιμελητής (1981), Υφηγητής (1982), Επίκουρος Καθηγητής (1983), Αναπληρωτής Καθηγητής (1986) και Καθηγητής (1989) της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1986 εξελέγη Επισκέπτης Καθηγητής στο γαλλικό Πανεπιστήμιο Paris II.  

Στο επιστημονικό του έργο περιλαμβάνονται βιβλία και άρθρα με ευρεία αναγνώριση από την επιστημονική κοινότητα.
Εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 1996 και Α΄Αθηνών στις εκλογές 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012. Διετέλεσε Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα (1989-1990), Διευθυντής του Νομικού Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή (1990-1995), Εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. (1995-1997), Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Ν.Δ. (2000-2004), Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (2004-2007), Υπουργός Εσωτερικών (2007-2009).

Ποιός είναι ο Νίκος Αλεβιζάτος

Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι γιος του Κωνσταντίνου Αλιβιζάτου, καθηγητή Χειρουργικής και βουλευτή, και της Λιλής Θεοτοκά. Από την πλευρά του πατέρα του κατάγεται από την Κεφαλονιά και είναι εγγονός του πανεπιστημιακού & πολιτικού Νικολάου Αλιβιζάτου ενώ από την πλευρά της μητέρας του είναι ανηψιός του Γεωργίου Θεοτοκά. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1977 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου Paris II. Την περίοδο 1980 - 1983 διετέλεσε ειδικός επιστήμονας στην Νομική Σχολή Αθηνών και το 1983 εξελέγη επίκουρος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου. Το 1988 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής και το 1992 τακτικός καθηγητής. Έχει παραμείνει για μεγάλα διαστήματα ως επισκέπτης ερευνητής στα Πανεπιστήμια Στάνφορντ (1989), Πρίνστον (1997) και Οξφόρδης (2005). Δικηγορεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο.

Στις 13 Φεβρουαρίου 2004 διορίστηκε υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης στην κυβέρνηση Κώστα Σημίτη, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και τις 10 Μαρτίου οπότε και ορκίστηκε η κυβέρνηση Καραμανλή. Έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος & γενικός γραμματέας της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1989 - 1990), μέλος της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (1997 - 2002),πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου κ.α. Αρθρογραφεί τακτικά σε εφημερίδες όπως το Βήμα, Τα Νέα, Η Καθημερινή κ.α.
Πρόκειται για ένα από τα βαριά χαρτιά του Κώστα Σημίτη και του «εκσυχρονισμού»! Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ήταν ο εμπνευστής των περίφημων ρυθμίσεων Ραγκούση για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες, τις οποίες κατάργησε με συνοπτικές διαδικασίες ο Αντώνης Σαμαράς.

Είναι ο συνταγματολόγος που εξαρχής υποστήριζε μετά μανίας τις διώξεις (που αργότερα έγιναν προφυλακίσεις) των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Εξάλλου, με συνεχείς παρεμβάσεις του, σε συνεννόηση φυσικά με τον Βενιζέλο, διατεινόταν ότι το κόμμα του Ν. Μιχαλολιάκου «πρέπει να αντιμετωπιστεί νομικά ως εγκληματική συμμορία με άσκηση ατομικών ποινικών διώξεων στα μέλη της που εμπλέκονται σε περιστατικά βίας και όχι ως πολιτικό κόμμα». Και για αυτούς που θυμούνται, είναι εκείνος που με νύχια και με δόντια υπερασπιζόταν την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να προκαλέσει το 2009 εκλογές, με αφορμή πάλι την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μάλιστα, απειλούσε σε συνέντευξή του τον Κ. Καραμανλή με έναν «άλλον Δεκέμβρη»! «Η επιλογή του ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει εσπευσμένα τον Μάρτιο εκλογές δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, αλλά ενέχει ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο» έλεγε τότε, «αθωώνοντας» ουσιαστικά τις μεθοδεύσεις Παπανδρέου, ο οποίος λίγο αργότερα μας οδήγησε στην περιπέτεια που ζούμε και προσπαθεί η κυβέρνηση να μας απεμπλέξει.

Αναδημοσίευση: Huffingtonpost, Prezatv και  Dimokratianews

Ένταλμα σύλληψης Αμερικάνου υπαλλήλου για τις υποκλοπές στον Καραμανλή

Η είδηση επισκιάστηκε από τα χθεσινά (16/2) γεγονότα στο Eurogroup. Οποιαδήποτε άλλη μέρα, θα ήταν πρώτο θέμα σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Βέβαια συνδυάζοντας τα δύο γεγονότα, μπορεί κάποιον να τον «φοβίσει». Και γιατί οι Αμερικάνοι αυτοί την εποχή είναι σύμμαχοί μας έναντι των Ευρωπαίων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Είδομεν...

* * *

Ένταλμα σύλληψης για το κακούργημα της κατασκοπείας σε βάρος Αμερικανού πρώην υπαλλήλου της πρεσβείας των ΗΠΑ ονόματι William B. για το μεγάλο σκάνδαλο υποκλοπών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων τόσο του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή όσο και μελών της κυβέρνησής του, εξέδωσε ο ανακριτής κατά της διαφθοράς Δημήτρης Φούκας.

Τα πλήρη στοιχεία του Αμερικανού που φέρεται ότι ήταν επιχειρησιακό στέλεχος του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα από τα μέσα της δεκαετίας του 90 αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ανακριτής έφτασε στο ένταλμα σύλληψης αφού προηγουμένως διασταύρωσε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο αγόρασε τον Ιούνιο του 2004 από κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στον Πειραιά, 4 συσκευές κινητών τηλεφώνων, οι τρεις από τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως καρτοκινητά σκιές στην υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Επιπλέον, από την άρση του απορρήτου που ακολούθησε προέκυψε ότι η μια τηλεφωνική σύνδεση ενεργοποιήθηκε και σε άλλη συσκευή στην οποία ενεργοποιήθηκε και δεύτερη σύνδεση με στοιχεία συνδρομητή "Πρεσβεία ΗΠΑ Βας. Σοφίας 91".

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο κατηγορούμενος μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών απομακρύνθηκε από την Ελλάδα και επανήλθε τον Αύγουστο του 2005 με διπλωματική πλέον ιδιότητα ως πρώτος γραμματέας της πρεσβείας των ΗΠΑ.

Προέκυψε από την έρευνα ότι την αγορά των τηλεφωνικών συσκευών είχε κάνει η σύζυγος του η οποία και αναγνωρίστηκε από την υπεύθυνη του καταστήματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είχε συνεργασία με τις ελληνικές υπηρεσίες κυρίως σε θέματα αντιμετώπισης τρομοκρατίας με πλέον χαρακτηριστική τη συμμετοχή του σε επιχείρηση με την κωδική ονομασία "δίχτυ" η οποία αφορούσε στην απομάκρυνση μεγάλης ποσότητας εκρηκτικών από την πρεσβεία του Ιράκ το 2003. Ελέγχεται ακόμα η πιθανή εμπλοκή του και στο σχέδιο "Πυθία" που φέρεται να αφορούσε σε σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή

Αναδημοσίευση: newsbomb.gr

Άρθρο - φωτιά, αυτή τη φορά, του Nigel Farage

Ακόμη μία φορά η στάση του Βρετανού ευρωσκεπτικιστή Nigel Farage μπορεί να θεωρηθεί φιλελληνική. Όπως τότε που κατηγορείσαι (στην Ευρωβουλή) τους Ευρωπαίους για υποκρισία και ήταν μόλις ο George μας είχε ρίξει στον «λάκκο με τα φίδια» που το λένε μνημόνιο. Ή τη δεύτερη φορά μέσα στο 2014 που είχε επιτέθηκε στον Σαμαρά, παρουσία του στην  Ευρωβουλή, πως δεν κυβνερνά.

Ας δούμε το νέο κτύπημά του για την Ελλάδα και τις διαπραγματεύσεις στο Eurogrouπ με άρθρο γνώμης στον Independent.

* * *

O Νάιτζελ Φάρατζ, ευρωβουλευτής και ηγέτης του ακραία αντιευρωπαϊκού, ξενοφοβικού, λαϊκίστικου, εθνικο-πατριωτικού Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKΙΡ) τα… χώνει για μια ακόμα φοά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στέκεται στο πλευρό της χώρας μας…

«Οι Κινέζοι και οι Ρώσοι θα τρίβουν τα χέρια τους με χαρά καθώς οι μαζορέτες και οι κομισάριοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνεχίζουν την πορεία τους στην υπονόμευση της ελληνικής δημοκρατίας, τρομοκρατημένοι ότι το σχέδιο της ευρωζώνης, και ολόκληρο πράγματι το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι έτοιμο συντριβεί γύρω τους», γράφει, με το γνωστό επιθετικό του ύφος.

«Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κατέστησε απολύτως σαφές ότι η δημοκρατία, και η ιδέα της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, δεν είναι συμβατές με τους στόχους της ευρωζώνης. Αν στηρίζεις τα δικαιώματα της εθνικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, γίνεσαι εμπόδιο στις φιλοδοξίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και θα προσπαθήσουν να σε ισοπεδώσουν, όπως έκαναν με την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ιταλία», συνεχίζει ο Φάρατζ.

Και προσθέτει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη με φόντο τα μέτρα της λιτότητας. Στην αρχή, όταν είδα τον νέο πρωθυπουργό να αναλαμβάνει την εξουσία, φοβήθηκα ότι το κόμμα μπορεί να μην έχει τα μέσα για να αντέξει στην επίθεση της γερμανικής πολιτικής ηγεσίας. Αλλά όταν είδα τον νέο υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας να φτάνει στην Ντάουνινγκ Στριτ με το μπουφάν του, και το πουκάμισο να κρέμεται έξω από το παντελόνι του, σκέφτηκα, «Τελικά μπορεί και να μην μπουν στο κατεστημένο! Στην αίθουσα του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο είδα μια σαφή αλλαγή στην ατμόσφαιρα αυτή την εβδομάδα. Οι άνθρωποι έμοιαζαν ανήσυχοι – ίσως επειδή ό, τι είχαν διδαχθεί να πιστεύουν σχετικά με την εγκυρότητα και την ιερότητα του ευρώ τραβιέται σαν το χαλί κάτω από τα πόδια τους, και από ένα από τα μικρότερα κράτη μέλη».

«Ελπίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνει πίσω στις θέσεις του. Οχι μόνο γιατί θα επιταχύνει το τέλος του ευρώ, και ίσως να οδηγήσει σε μια μεγαλύτερη συζήτηση σχετικά με μια βρετανική έξοδο, αλλά στην πραγματικότητα επειδή οι άνθρωποι στην Ελλάδα έχουν υποφέρει για τόσο πολύ καιρό, και η χώρα δεν έχει τα μέσα για να χειριστεί την κρίση» καταλήγει.

Αναδημοσίευση: dialogoi.gr

«Ανατριχιαστική» στην Ε.Ε. η λέξη... «πασοκοποίηση»!

Τον  τρόμο τους να πάθουν τα ίδια με το ΠΑΣΟΚ τα Σοσιαλδημοκρατικά της Ευρώπης, σχολιάζει σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο ο Γιώργος Δελαστίκ στο Έθνος της Παρασκευής 13/2.

* * *

Απροσδόκητος κόλαφος για το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου από την «Τσάιτ», την εφημερίδα της γερμανικής σοσιαλδημοκρατικής διανόησης. Σοκάρει πραγματικά η αρχή ενός άρθρου της, το οποίο ξεκινάει ως εξής: «Μια νέα ανατριχιαστική λέξη γεμίζει τρόμο τους σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης: πασοκοποίηση»!!! Τέτοιο πλήγμα από τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες εναντίον του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του σίγουρα με τίποτα δεν το περίμενε ο Ευ. Βενιζέλος. «Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ κατακρημνίστηκε από το 43,9% του 2009 στο 4,7%» διευκρινίζει η γερμανική σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα και συνεχίζει: «Και τώρα; Τώρα συζητούν αυτοί που χαράζουν στρατηγική δεξιά και αριστερά του ευρωπαϊκού κέντρου, πώς θα επιδράσει η ελληνική καθίζηση στη γενική (πολιτική) σκηνή του Παλαιού Κόσμου... Θα μετατραπούν η Ιταλία και η Ισπανία σε χώρες παρόμοιες με την Ελλάδα, καθώς σε αυτές υπάρχουν ήδη οργανωμένοι συμπαθούντες του ΣΥΡΙΖΑ; Θα γίνει ο λεκτικά βίαιος λαϊκισμός των νέων Ελλήνων ηρώων Αλέξη Τσίπρα και Γιάνη Βαρουφάκη υπόδειγμα της αντίστασης εναντίον της γερμανικής κυριαρχίας στην ΕΕ;». Η σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα αναρωτιέται: «Στο ελληνικό παράδειγμα αναγγέλλεται προς τα έξω η πολιτιστική σύγκρουση του ευρωπαϊκού Βορρά - Νότου (του «γερμανικού Βορρά» εναντίον του «λατινικού Νότου»), για την οποία προειδοποιούσε πριν από δύο χρόνια ο Ιταλός φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκαμπέν;».

Πέρα από τα τόσο προσφιλή στους σοσιαλδημοκράτες σχήματα θεωρίας περί σύγκρουσης των «Γερμανών» με τους «Λατίνους», η ουσία είναι ότι από τη στιγμή που τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ενστερνίστηκαν σε ικανό βαθμό τις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές της Δεξιάς ώστε να συγκυβερνούν με άνεση μαζί της στη Γερμανία, στην Ελλάδα, στην Αυστρία, στο Βέλγιο κ.λπ., η σοσιαλδημοκρατία κινδυνεύει να μην έχει πλέον λόγο πολιτικής ύπαρξης! Από εκεί δηλαδή που η Κεντροαριστερά και η Δεξιά αποτελούσαν παντού τους δύο πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος και εναλλάσσονταν στην εξουσία διασφαλίζοντας τη διαιώνισή του, τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Ο κεντροαριστερός πυλώνας ατρόφησε και μαραζώνει. Μετατρέπεται σε «κυβερνητική τσόντα» της Δεξιάς σε πολλές χώρες. Είναι παντού φανερό ότι τα σοσιαλδημοκρατικά και σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης διολισθαίνουν προς την ανυπαρξία, ακόμη και σε χώρες που κυβερνούν! Τέτοιο παράδειγμα είναι π.χ. η Γαλλία ή η Ιταλία. Η πολιτική της λιτότητας που εδώ και πέντε περίπου χρόνια άρχισε να συνοδεύει τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη προκαλεί κολοσσιαίες τεκτονικές αλλαγές στο ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα. Νέες δυνάμεις αναδύονται στα δεξιά και στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, δυνάμεις οι οποίες αμφισβητούν εντονότατα τη γερμανική τάξη πραγμάτων στη γηραιά ήπειρο.

Αναφερόμενη στην Ισπανία και στο Ποδέμος, το κίνημα που έγινε κόμμα των Ισπανών Αγανακτισμένων, η «Τσάιτ» γράφει μεταξύ άλλων: «Κλασικό κόμμα διαμαρτυρίας. Εκπροσωπεί την επόμενη πρόκληση για το παλιό εργατικό κίνημα της Ευρώπης. Αντί να χαράζει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην Δεξιά και την Αριστερά, τις χαράζει ανάμεσα στους πάνω και στους κάτω, ανάμεσα στους ανθρώπους και τις ελίτ. Το Ποδέμος απαιτεί νέο «σύστημα» και βλέπει τον εαυτό του ως εκπρόσωπο του νέου. Ο αγώνας του νεαρού πολιτικού επιστήμονα Πάβλο Ιγκλέσιας δεν είναι ταξικός αγώνας της παλιάς σχολής. Εδώ πρόκειται για το όλον. «Ο λαός» εναντίον αυτών που ασκούν την εξουσία. Εναντίον του καρτέλ της εξουσίας. Εναντίον της κάστας... Εμείς εναντίον των άλλων είναι η θεμελιώδης στάση» γράφει η σοσιαλδημοκρατική εβδομαδιαία εφημερίδα «Ντι Τσάιτ».

Λέει κι άλλα πολλά που λιγότερο ή περισσότερο έντονα αποτυπώνουν το υπαρξιακό πρόβλημα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Εκείνο που ομολογούμε ότι μας προκάλεσε κατάπληξη σε αυτό το ενδιαφέρον κατά τα άλλα άρθρο είναι ότι πουθενά, μα πουθενά, στο κείμενο αυτό δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για το αυτονόητο: την αλλαγή της πολιτικής της σοσιαλδημοκρατίας! Θεωρούν δεδομένο δηλαδή οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες ότι η Κεντροαριστερά δεν θα αλλάξει καθόλου την πολιτική της -πράγμα πολύ φυσιολογικό αφού συμμετέχουν σε κυβέρνηση συνασπισμού με τη γερμανική Δεξιά, η οποία και χαράζει την πολιτική της κυβέρνησης- και... αμπελοφιλοσοφούν περί της αντιμετώπισης των δυνάμεων που γεννά ουσιαστικά η προϊούσα πολιτική ανυπαρξία τους! Μωρέ... «πασοκοποίηση» που τους χρειάζεται!

Ο Π. Κουρουμπλής ανακάλυψε «χρυσό» συμβόλαιο Άδωνι με τους Γερμανούς για την Υγεία!

Χρυσές απεδείχθησαν για τους Γερμανούς εμπειρογνώμονες και την περιβόητη την Task Force οι αλλαγές στον ΕΟΠΥΥ και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ).

Ο πρώην υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης είχε υπογράψει κατά τη διάρκεια της θητείας του χρυσή συμφωνία με την Task Force για την εκπόνηση μελετών για τις αλλαγές που θα έπρεπε να γίνουν στην ΠΦΥ και στον ΕΟΠΥΥ.

Μελέτες που όμως είχε ζητήσει ταυτόχρονα από Έλληνες επιστήμονες οι οποίες βεβαίως δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ.

Η συμφωνία κλείσθηκε και η Task Force εισπράττει. Μάλιστα κατά τις σχετικές αποκαλύψεις την τότε περίοδο για το χρυσό συμβόλαιο Άδωνι με τους Γερμανούς από τη εφημερίδα Ελευθεροτυπία, ο κ.Γεωργιάδης εμφανίστηκε μαινόμενος κατά της εφημερίδας.

Ο κ. Γεωργιάδης υποστήριζε ότι πρόκειται για ανοικτό διαγωνισμό, σύμφωνα με τον οποίο, όποιος κερδίσει και εργαστεί για την ανασυγκρότηση του συστήματος θα εισπράξει και τα χρήματα. Βέβαια η αλήθεια απείχε παρασάγγας. Η συμφωνία είχε ήδη κλειστεί και το ρευστό είχε συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Όμως αυτό που δεν είναι γνωστό είναι πως η νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας δε βρήκε στα συρτάρια του υπουργείου κανέναν σχέδιο δια χειρός Γερμανών και ελάχιστες πρόχειρες μελέτες.

Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής αναφέρει μάλιστα πως αυτά που δόθηκαν θα μπορούσαμε απλά ως χώρα να τα ζητήσουμε δωρεάν από τη Γερμανική κυβέρνηση και να μας τα δώσει.

Άγνωστο παραμένει πως θα ενεργήσει το υπουργείο Υγείας στην αποκάλυψη αυτή καθώς ο Παναγιώτης Κουρουμπλής εμφανίζεται εξαγριωμένος λέγοντας σε στενούς του συνεργάτες πως «οι Γερμανοί μας δανείζουν και μας τα ξαναπαίρνουν πίσω μέσω τέτοιων συμβολαίων.»

Να σημειωθεί πως με βάση έγγραφο που υπέγραφε ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Πελοπίδας Καλλίρης, είχε αποφασισθεί σε πρώτη φάση για το έργο της ΠΦΥ και του νέου ΕΟΠΥΥ να διατεθούν μόνο για την πρώτη φάση 1 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά για την όλη τεχνική υποστήριξη των Γερμανών εμπειρογνωμόνων θα δίνονταν 4,5 εκατ. ευρώ.

Από την άλλη, άλλα 10 εκατ. είχε αποφασιστεί να διοχετευθούν στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Υγεία εν δράσει» πρόγραμμα που ήταν υπό τον έλεγχο Γερμανών ειδικών με επικεφαλής τον Χ.Ράιχενμπαχ.

Με βάση την απόφαση που είχε ληφθεί, τα μέλη της Task Force θα αναλάμβαναν τη «διοικητική και τεχνική υποστήριξη της Διεύθυνσης ΠΦΥ του Υ.Υ. στο πλαίσιο της υλοποίησης/εφαρμογής των τιθέμενων στόχων στο πρόγραμμα του Κυβερνητικού Εργου, καθώς και των προτεινόμενων δράσεων στο πρόγραμμα Health in Action. Το έργο προωθείται υπό τις ανωτέρω αυστηρές προϋποθέσεις και έχει διάρκεια 24 μήνες».

Η πρώτη σύμβαση που προβλέπει την πρώτη…δόση στους Γερμανούς ύψους 1 εκατ. ευρώ

Αναδημοσίευση: planetnews

Ο Σόιμπλε είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο χρηματισμού που συγκλόνισε τη Γερμανία

Την γλώσσα του κατάπιε ο κ. Σόιμπλε όταν ο ανταποκριτής του Mega και της «Εφημερίδας των Συντακτών» Παντελής Βαλασόπουλος του θύμισε την υπόθεση Siemens και τον Χριστοφοράκο. Γιατί; Μα κι αυτός είναι (ήταν πιο καλά, μια που μιλάμε για το 2000) μπλεγμένος σε σκάνδαλο οικονομικό σκάνδαλο. Κι εγώ αναρωτιέμαι τώρα, για το που μπλέξαμε; Και καλά στην Ελλάδα εύκολα ή δύσκολα αν αρχίσουν να βγαίνουν πράματα «στο φως» θα καθαρίσουν τα πράγματα.. Πρέπει να καθαρίσει όμως κι όλη η Ευρώπη και δη η Γερμανία.

* * *

Το θράσος είναι κάτι που διακρίνει τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τόλμησε να πει στον ομόλογό του Γιάνη Βαρουφάκη πως ο καθένας καθαρίζει τα σκουπίδια του, ενώ είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο χρηματισμού που συγκλόνισε τη Γερμανία το 2000.

Μάλιστα τα ψεύδη του για τον πολύκροτο χρηματισμό είχαν οδηγήσει σε αυτοκτονία ένα στέλεχος της CDU.

Στη συνέχεια, ο κύριος Σόιμπλε άφησε το σκληρό ύφος για να ζητήσει συγγνώμη στη Βουλή της χώρας του.

Δείτε τί έγραφαν τα δημοσιεύματα της εποχής (21/01/2000):

Η αυτοκτονία του οικονομικού υπευθύνου του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας,Βόλφγκανγκ Χίλεν, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, τη στιγμή που στην Μπούντεσταγκ διεξαγόταν η συζήτηση για τα οικονομικά σκάνδαλα της CDU. Αρχικά το μετέδωσε η γερμανική τηλεόραση, αλλά λίγο αργότερα η είδηση του θανάτου επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπο του κόμματος Γιόακιμ Χέρστερ, που σε σύντομη δήλωσή του προς στους δημοσιογράφους ανακοίνωσε από επίσημα χείλη την πληροφορία ότι ο ηλικίας 49 ετών Χίλεν βρέθηκε χθες το πρωί νεκρός στο σπίτι του.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο Χίλεν άφησε ένα σημείωμα, στο οποίο εξηγεί ότι αυτοκτόνησε για προσωπικούς λόγους. «Σύμφωνα με την πληροφόρηση που διαθέτουμε μέχρι στιγμής, τα κίνητρα της αυτοκτονίας ήσαν προσωπικού χαρακτήρα», είπε ο Χέρστερ και πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη ανακοίνωση, όσο εκκρεμεί η αστυνομική έρευνα. Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν, όπως μεταδίδει το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Ασοσιέιντετ Πρες», ότι στο τελευταίο αυτό σημείωμα εκτός των προσωπικών λόγων, ο Χίλεν αναφέρει και την απογοήτευσή για το σκάνδαλο που συγκλονίζει το κόμμα, καθώς και την κατάθλιψή του για το γεγονός ότι η μεταφορά της Βουλής από τη Βόννη στο Βερολίνο τον έχει αποσπάσει από την οικογένειά του.

Εσωτερικός πόλεμος

Η είδηση του θανάτου διέκοψε τη συνεδρίαση της γερμανικής Βουλής, προκειμένου η κοινοβουλευτική ομάδα της CDU να πραγματοποιήσει έκτακτη σύσκεψη υπό τον πρόεδρο του κόμματος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς ο Χίλεν ήταν επικεφαλής του τμήματος προϋπολογισμού της κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά δεν ήταν βουλευτής.

Νωρίτερα, η ερευνητική επιτροπή της Βουλής που ερευνά το σκάνδαλο των «μαύρων λογαριασμών», είχε κλητεύσει τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Κολ να καταθέσει ενώπιόν της. Ο Κολ είναι το πρώτο όνομα στη λίστα της επιτροπής, που περιλαμβάνει περίπου 20 πρόσωπα. Είναι άγνωστο αν ο Κολ θα συνεχίσει να αρνείται πεισματικά να αποκαλύψει τα ονόματα των χρηματοδοτών, αλλά μάλλον θεωρείται ότι θα διατηρήσει αυτή τη στάση.

Πάντως, αυτή η στάση του Κολ, αλλά και οι εξελίξεις των σκανδάλων «εξανάγκασαν» τον ηγέτη της CDU, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε -που και ο ίδιος εμπλέκεται- να ζητήσει συγνώμη από τη Βουλή. Μιλώντας από το βήμα της Μπούντεσταγκ, ζήτησε συγνώμη επειδή είχε πει ψέματα ότι δε γνώριζε πως το κόμμα του είχε αποδεχτεί δωρεά 100.000 μάρκων από έναν έμπορο όπλων. «Πριν από λίγες εβδομάδες, από το ίδιο βήμα της Βουλής, όταν η ατμόσφαιρα ήταν κάπως πιο ζωηρή απ' ό,τι είναι σήμερα, δεν αντέδρασα όπως έπρεπε. Λυπάμαι γι' αυτό και ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος», τόνισε ο Σόιμπλε μιλώντας στα μέλη της Μπούντεσταγκ.

Ωστόσο, η αξιοπιστία Σόιμπλε έχει τρωθεί, καθώς είχε δηλώσει ενώπιον της Βουλής ότι δε γνώριζε τον Γερμανοκαναδό έμπορο όπλων Καρλχάιντς Σράιμπερ , για να ομολογήσει όμως αργότερα ότι και αυτός υπήρξε αποδέκτης μιας «δωρεάς» 100.000 μάρκων, που δεν εμφανίστηκε νομότυπα στα λογιστικά βιβλία του κόμματος.

Ο Σόιμπλε προσπαθεί να διορθώσει σχετικά τις εντυπώσεις, καθώς κατόρθωσε να επιβιώσει στην κρίσιμη συνεδρίαση της ηγεσίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ομως η κρίση δε φαίνεται να έχει τελειώσει. Εξάλλου, όπως εκτιμούν πολιτικοί παρατηρητές στο Βερολίνο είναι πλέον «κοινό μυστικό» ότι μαίνεται ένας πόλεμος στους κόλπους της ηγεσίας της CDU, μεταξύ των οπαδών του πρώην καγκελάριου και μιας μερίδας στελεχών υπό τη Γενική Γραμματέα, Αγγέλα Μέρκελ, που επιζητούν το ριζικό ξεκαθάρισμα του σκανδάλου και τον «απογαλακτισμό» από τον «Πατριάρχη» του κόμματος, Χέλμουτ Κολ. Ο Σόιμπλε είχε τεθεί επικεφαλής της γραμμής «να ξεκαθαρίσουμε συντεταγμένα την υπόθεση χωρίς να βλάψουμε το πολιτικό κύρος και την ιστορική προσφορά του Κολ». Αλλά βάλλεται πλέον από όλες τις πλευρές και το ζήτημα της διαδοχής του θεωρείται, ούτως ή άλλως, «θέμα χρόνου».

Αναδημοσίευση: koutipandoras.gr

Πρόταση βόμβα για κούρεμα 50% στο ελληνικό χρέος από το ΔΝΤ

Αναδημοσιεύοντας την παρακάτω είδηση, αναρωτιέμαι γιατί τα λένε όλα αυτά οι «κατόπιν εορτής». Γιατί οι υπεύθυνοι όταν γίνουν πια πρώην μιλάνε για τα λάθη, ενώ δεν έχουν κάνει τίποτε να αλλάξει όταν ήταν στα πράγματα. Για να είμαι ειλικρινής το ΔΝΤ πίεζε τη Γερμανία για αλλαγή του προγράμματος, αλλά κόλλησε στο «forget Yannis» του Σόιμπλε, αλλά ο Γιάννης (Στουρνάρας) σαν καλή σκυλίτσα το ξέχασε.

* * *

Πρόταση βόμβα καταθέτει με επιστολή του ο πρώην επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης της Κριστίν Λαγκάρντ και προϊστάμενος του Πολ Τόμσεν,  Ρέζα Μογκαντάμ (φωτό), ο οποίος ζητάει κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 50%.
Ο ίδιος παραδέχεται πως το ελληνικό πρόγραμμα της περιόδου 2010 – 2014 στηρίχθηκε σε λάθος παραδοχές, αποδεχόμενος ότι και ο ίδιος φέρει μερίδιο ευθύνης. Στην επιστολή που δημοσιεύτηκε στους Financial Times παραδέχεται πως το ελληνικό πρόγραμμα στήριξης βασίσθηκε σε υπερβολικά αισιόδοξες παραδοχές για την ελληνική ανάπτυξη, τον πληθωρισμό, τη δημοσιονομική προσπάθεια και την κοινωνική συνοχή.
«Πρέπει να πάρω το μερίδιό μου από την ευθύνη, καθώς έχω εμπλακεί στις συζητήσεις της τρόικας μεταξύ 2010 και 2014» σημείωσε ο κ. Μογκαντάμ, υπογραμμίζοντας ότι ένα ενδεχόμενο Grexit δεν είναι προς το συμφέρον κανενός και θα επιφέρει ντόμινο εξελίξεων για όλες τις αδύναμες οικονομίας της ζώνης του ευρώ.
«Παρά την τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή και το μεγαλύτερο κούρεμα που έχει γίνει ποτέ στο ιδιωτικό χρέος, το ελληνικό χρέος έχει αυξηθεί στο 175% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μογκαντάμ, προσθέτοντας ότι «τα τρέχοντα σχέδια προβλέπουν πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ το 2014 με 4,5% του ΑΕΠ από το 2016 και μετά. Αυτό θα απειλήσει την κοινωνική συνοχή και θα καταστρέψει κάθε προοπτική οικονομικής ανάκαμψης» σημείωσε.
«Σε πολιτικό επίπεδο, μία τέτοια πρόβλεψη είναι υλοποιήσιμη, αλλά το χρέος θέτει εμπόδια στις επενδύσεις και την εμπιστοσύνη», σημειώνει στην επιστολή του ο Μογκαντάμ.
Τέλος, ο Μογκαντάμ υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη οφείλει να ανακουφίσει την Ελλάδα, μειώνοντας κατά το ήμισυ το ελληνικό χρέος έναντι μεταρρυθμίσεων με στόχο ένα βιώσιμο χρέος κάτω από 110% του ΑΕΠ.
«Η ευρωζώνη έχει ξεπεράσει τα ταμπού των διασώσεων, της ιδιωτικής αναδιάρθρωσης του χρέους και της τραπεζικής ένωσης. Ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτείται να ξεπεράσει τη διστακτικότητα η Ελλάδα να προχωρήσει σε βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έτσι και η Ευρώπη πρέπει να ξεπεράσει τα ταμπού της σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους», προσθέτει στην επιστολή του στους Fanincial Times ο πρώην συνεργάτης της Κριστίν Λαγκάρντ και προϊστάμενος του Πολ Τόμσεν.

Αναδημοσίευση: newsbeast.gr