Η Σύρος και τα Ναυπηγεία μέσα στα σχέδια των Ρώσων;

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συναντάται σήμερα (Μ. Τετάρτη 8/4) με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν. Έχει γραφτεί σε πολλά Μέσα για το ενδιαφέρον των Ρώσων τόσο για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης όσο και για την ΤΡΕΝΟΣΕ. Αυτά που δεν έχει γραφτεί στα λεγόμενα «συστημικά Μέσα» είναι τα παρακάτω:

* * *

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη συναντηθεί με τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ λίγα 24ωρα πριν και ίσως αυτό να αποτελεί ένδειξη διπλωματικής τακτικής για την επίλυση του Ουκρανικού θέματος. Είναι ένα σενάριο που ΄΄παίζει΄΄ τις τελευταίες μέρες και φέρει τους Αμερικανούς να εμπιστεύονται στον Έλληνα Πρωθυπουργό το ρόλο του αγγελιοφόρου – διαμεσολαβητή. Από την άλλη ίσως είναι μια ευκαιρία και για τον ίδιο να δείξει διπλωματικό ΄΄ανάστημα΄΄ και να προτείνει δικές του προτάσεις και να λειτουργήσει ως γέφυρα εξεύρεσης λύσης.
Σίγουρα οι συζητήσεις όμως θα επικεντρωθούν γύρω από το ελληνικό πρόβλημα και αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά για τη Χώρα μας.
Το γεωπολιτικό παιχνίδι χοντραίνει επικίνδυνα και μόνο με σοφία και θράσος μπορεί μια Χώρα που σέβεται τον εαυτό της κι έχει κάνει την αυτοκριτική της έχοντας αποφασίσει επιτέλους να αξιοποιήσει τα προτερήματά της, μπορεί να κερδίσει και διασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον. Και η Ελλάδα μολονότι βρίσκεται σε τόσο δεινή οικονομική κατάσταση μια 5ετία τώρα διαθέτει το ισχυρότερο όπλο παγκοσμίως για να καταστεί πρωτεύων παίχτης στη γεωπολιτική σκακιέρα : Την γεωγραφική της θέση!

Οι διακαείς πόθοι των Ρώσων

Η ώρα μιας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής με βάση μόνο το εθνικό συμφέρον έχει πια φτάσει. Η πρόσδεση στο Νατοϊκό και Ευρωπαϊκό άρμα φορώντας παρωπίδες και μη θέτοντας όρους μας δημιούργησαν όλες αυτές τις δεκαετίες που πέρασαν, αναρίθμητα προβλήματα και ταπεινώσεις όπως Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, Μακεδονικό, Ίμια – γκρίζες ζώνες, ασύστολες δανειοδοτήσεις / επιδοτήσεις που κατέστρεψαν τον βιομηχανικό, εμπορικό και αγροκτηνοτροφικό τομέα, μη ανακήρυξη της ΑΟΖ ως τώρα άρα μη εκμετάλλευση του τεράστιου πλούτου που κρύβουν οι θάλασσές μας κλπ
Ένα κράτος, αν θέλει να σέβεται τον εαυτό του αλλά πρωτίστως να το σέβονται οι άλλοι, οφείλει να έχει μια ευέλικτη και πολύπλευρη σχέση με όλη την Υφήλιο, πλην όμως ειλικρινή και τίμια. Οι μονοδιάστατες συμμαχίες αποδεδειγμένα οδήγησαν σε μύρια κακά.
Οι Ρώσοι λοιπόν, που επαξίως για άλλη μια φορά στην Παγκόσμια Ιστορία διεκδικούν ηγετικό ρόλο στον πλανήτη, ανέκαθεν ήθελαν να αποκτήσουν προσβάσεις στο Αιγαίο κι ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκεί, στη Συρία, απέκτησαν κάποια στιγμή τη ναυτική βάση της Ταρσούς, αλλά όταν βρίσκεται μπροστά σου στο δρόμο προς τον Εύξεινο Πόντο η φίλη μεν αλλά ενταγμένη στο ΝΑΤΟ Ελλάδα, τότε η προαναφερόμενη βάση αυτομάτως απομονώνεται, όπως κι έγινε.

Ήδη οι Ρώσοι συζητούν με τους Κυπρίους για δημιουργία ναυτικής βάσης στη Μεγαλόνησο και παραχώρηση προς χρήση του στρατιωτικού αεροδρομίου της Πάφου.
Η Ελλάδα όμως είναι το ζητούμενο! Τι θα απαντήσει λοιπόν ο κ. Τσίπρας αν του ζητήσουν το Νεώριο της Σύρου για αγκυροβόλιο και ναυπηγείο που θα δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας και θα συντελέσει στην ενεργοποίηση από την Ελλάδα των ανενεργών ναυπηγείων της Ελευσίνας και του Περάματος;;;
Αν γίνει τέτοια πρόταση από τους Ρώσους, τι ανταλλάγματα θα ζητήσει άραγε και πόσο επικίνδυνο ακούγεται αυτό στα αυτιά των Αμερικανών και της Μέρκελ;;
Λέτε να το αφήσουν αν εξελιχθεί με αυτό το τρόπο (υπάρχει και το προηγούμενο του Καραμανλή) ή θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να αποτρέψουν τέτοιου είδους συμφωνία;;
Οι διπλωματικές κινήσεις μέσα από τις οποίες παραχωρείται τμήμα Εθνικής Κυριαρχίας θέλουν μεγάλη προσοχή (κάτι που δεν έχουν δείξει οι προηγούμενες Κυβερνήσεις οι οποίες επέτρεψαν στους Αμερικάνους να γεμίσουν με βάσεις την Ελλάδα).
Τα διαπραγματευτικά ατού της Ελληνικής πλευράς είναι πάρα πολλά αφού η χώρα μας αποτελεί στρατηγικής σημασίας Κέντρο από το οποίο οι διαβάσεις στα στενά των Δαρδανελίων, του Σουέζ και του Γιβραλτάρ είναι ζήτημα λίγων ωρών για τους Ρώσους!!!

Να θυμήσουμε σε αυτό το σημείο την επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ταταρστάν, μιας εκ των ρωσικών Δημοκρατιών, που έγινε πέρσι στο νησί μας και για την οποία το protevousa.gr είχε επισημάνει την σπουδαιότητά της αλλά και την πραγματική της χρησιμότητα : «Όταν ένας τέτοιος οικονομικός γίγαντας σε επισκέπτεται όχι μόνο σε σύντομο χρονικό διάστημα από την ημέρα που τον επισκέφθηκες εσύ, αλλά και αιφνιδιαστικά σημαίνει ότι έχει κάνει τους λογαριασμούς του και θέλει πράγματα που δεν διαθέτει. Ένα από αυτά είναι η έξοδος στη Μεσόγειο και μάλιστα σε κεντρικό θαλάσσιο σταυροδρόμι πριν τα Στενά του Βοσπόρου. Ξέρετε κάποιο καλύτερο μέρος από την Σύρο και μάλιστα με το καλύτερο φυσικό λιμάνι και με ναυπηγεία σε λειτουργία; Ένα από τα μέρη που επισκέφθηκε άλλωστε η Ταταριανή αντιπροσωπεία ήταν το Νεώρειο. Επιπλέον, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου είναι η ναυαρχίδα του ελληνικού τουρισμού. Σε πολιτιστικό και θρησκευτικό επίπεδο η Σύρος αποτελεί πανευρωπαϊκό κέντρο ενδιαφέροντος, ενώ η ανταλλαγή τεχνογνωσίας που επιθυμούν οι Ταταριανοί ασφαλώς δείχνει προς Πανεπιστήμιο Αιγαίου μεριά και ειδικότερα τη Σχολή της Σύρου που διδάσκει βιομηχανικό σχέδιο. Θυμηθείτε, το Ταταρστάν είναι σαν να λέμε η βιομηχανία της Ελλάδας επί τρία. Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι Ταταριανοί θέλουν βιομηχανία, εμπορική διασύνδεση και τεχνογνωσία προσφέροντας τουριστική ανταπόδοση και εισαγωγή παραδοσιακών μας προϊόντων. Θεωρούμε σίγουρη την κατάθεση εκ μέρους τους οικονομικής προσφοράς για αγορά του Νεωρείου. Αν φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο, τα πράγματα θα περιπλεχθούν καθώς αυτομάτως το ζήτημα θα ανέβει στην πολιτική διαβάθμιση και θα εμπλακεί πλέον η ελληνική κυβέρνηση που ως γνωστόν ακολουθεί πιστά ευρωπαϊκή και φιλοδυτική πολιτική. Κάποιοι ΄΄σύμμαχοί΄΄ μας δεν επιθυμούν σε καμμία περίπτωση να δουν τους Ρώσους μόνιμα στο μέσον του Αιγαίου και μάλιστα ένα βήμα μακριά από τη Μέση Ανατολή. Τα πράγματα πάντα έχουν δύο πλευρές. Ενθαρρυντικές αυτές οι ανταλλαγές επισκέψεων για τη Σύρο και την ευρύτερη περιοχή, αλλά όχι και με τόσο αθώα πρόθεση. Πρέπει να υπάρξει προσοχή, διορατικότητα, αλλά και…τόλμη.» Βέβαια, στα πλάνα των Ρώσων βρίσκονται και άλλες ελληνικές περιοχές όπως η Αλεξανδρούπολη, η Σκύρος και τα Κήθυρα.

Οι Ρώσοι βέβαια μπορεί να ζητούν, αλλά δίνουν κιόλας. Έτσι, προτείνουν άμεση συνεργασία στον τουρισμό ώστε η Ελλάδα να καταστεί πρώτος προορισμός για τους Ρώσους πολίτες, να εισάγουν από μας πρωτίστως όσα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα χρειάζονται, να μετατρέψουν τη Χώρα μας σε ενεργειακό κόμβο ρωσικού φυσικού αερίου, να ενισχύσουν το οπλοστάσιο της Χώρας μας με τελευταίας τεχνολογίας όπλα πάσης φύσεως συν παράδοση τεχνογνωσίας για συμπαραγωγές και να εγγυηθούν την ασφάλεια μας μέσω πρωτίστως του πανίσχυρου στόλου τους και δευτερευόντως μέσω της μόνιμης εγκατάστασης στην Αλεξανδρούπολη στρατιωτικής βάσης. Να αναφέρουμε βέβαια ότι πλέον η Ρωσία μπορεί να δώσει και οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, αφού η Τράπεζα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) είναι πλέον γεγονός με αρχικό κεφάλαιο 100 δις ευρώ με στόχο να φτάσει σύντομα στα 2 τρις.
Άραγε η Σύρος να αναβαθμιστεί γεωπολιτικά, άρα και οικονομικά; Ή μια πιθανή κάθοδος των Ρώσων στο νησί θα αποτελούσε κίνδυνο για την ασφάλειά της; Οι τοπικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες τι έχουν να πουν; Οι Κυκλαδίτες βουλευτές; Καλό θα ήταν να μας πουν όλοι οι προαναφερόμενοι τη γνώμη τους σε μια τέτοια πιθανή εξέλιξη. Και σύντομα, διότι οι κινήσεις στη γεωπολιτική σκακιέρα δεν ακολουθούν τους χρόνους που ακολουθεί η ελληνική επαρχία. Στην ουσία, όταν στην δεύτερη περίπτωση κινείται το πρώτο πιόνι, στην πρώτη κάποιοι φωνάζουν ΄΄ματ΄΄!

Αναδημοσίευση: protevousa.gr