Περί βλαχοδημάρχων...

Έγινε ο σχετικός χαμός, που συνεχίζεται ακόμη, με τον κ. Τσίπρα με τον όρο «βλαχοδήμαρχος» που χρησιμοποίησε.
Ας δούμε τι βρήκα όταν το έψαξα στο Internet:
βλαχοδήμαρχος
Ο όρος χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει άτομα, τα οποία γνωρίζουν τους πάντες, είναι δικτυωμένα, έχουν όλα τα κονέ και υπόσχονται ότι μπορούν να εξυπηρετήσουν οποιοδήποτε αίτημα.

Η λέξη προέρχεται από το χαρακτηριστικό των υποψηφίων της επαρχίας, όπου βασική προϋπόθεση νίκης είναι η προσωπική, εις βάθος γνωριμία με το σύνολο του εκλογικού σώματος και κυριότερα, η αποδεδειγμένη ικανότητα ικανοποίησης κάθε αιτήματος.

Χρησιμοποιείται η λέξη «-δήμαρχος», καθώς υφίσταται η εξής αλληλεπίδραση:
α. στην επαρχία υπάρχει πολύ πιο άμεση σχέση των κατοίκων με τους τοπικούς άρχοντες.
β. οι τοπικοί άρχοντες στην επαρχία έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή απ' ότι στα αστικά κέντρα.

Ωσεκτουτού, ο Βλαχοδήμαρχος γνωρίζει τους πάντες και πιο σημαντικά, γνωρίζει τι χρειάζεται και ταυτόχρονα, τι μπορεί να του προσφέρει ο καθένας. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να πιέζει ή/και να εξυπηρετεί διάφορα αιτήματα και έτσι να εξασφαλίζει περαιτέρω υποστήριξη.

Στην καθομιλουμένη, η λέξη χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει άτομα τα οποία έχουν έναν ευρύ κύκλο γνωριμιών και μπορούν να εξυπηρετήσουν διάφορες δουλειές, οι οποίες υπό Κ.Σ. είναι αδύνατον ή εξαιρετικά χρονοβόρο/κοστοβόρο να ολοκληρωθούν.
Ο σωστός Βλαχοδήμαρχος, δεν θα δεχτεί χρήματα για τις υπηρεσίες του, αντιθέτως θα αρνηθεί σθεναρά οποιαδήποτε προσπάθεια άμεσης αποζημίωσης. Αντ' αυτού, ο εξυπηρετούμενος εντάσσεται στη «λίστα» γνωριμιών και κάποια στιγμή, μπορεί να κληθεί να εξυπηρετήσει με τη σειρά του, κάποιο αίτημα.

Στην κατηγορία των Βλαχοδήμαρχων, εντάσσονται επίσης και άτομα τα οποία λόγω της δημοσιότητας τους (π.χ. αθλητές, ηθοποιοί, τραγουδιάρηδες, κλπ.), απολαμβάνουν ταχύτερης, καλύτερης και αποτελεσματικότερης εξυπηρέτησης στην καθημερινή τους ζωή, ειδικά σε δημόσιες υπηρεσίες.
Ομοίως, αλλά σε σαφώς μικρότερη κλίμακα, λειτουργεί και η «ιδιαίτερη πατρίδα» (π.χ. οι κύκλοι γνωριμιών που δημιουργούν οι Κρητικοί εκτός Κρήτης).

Παραδόξως, ο όρος δεν χρησιμοποιείται για τους «μεγάλους» πολιτικάντηδες (βουλευτές, υπουργούς), αλλά συχνά για τους «παρά τω» αυτούς (γραμματείς και παρατρεχάμενους), οι οποίοι ως γνωστόν, αποτελούν την πραγματική ραχοκοκαλιά αυτού που ονομάζουμε «κράτος».

Παρόλο που ο χαρακτηρισμός είναι σχετικά ειρωνικός λόγω του πρώτου συνθετικού, συνήθως χρησιμοποιείται ως εκδήλωση θαυμασμού ή αξιοσύνης του φέροντα τον τίτλο.

Παρόμοια έκφραση είναι και ο Γυφτοπρόξενος.
Παράδειγμα:
- Τι πράγμα είναι αυτός ο Κώστας;
- Γιατί τι έκανε;
- Δύο μήνες τραβιόμουνα στη Νομαρχία και την Πολεοδομία με κείνες τις άδειες και δεν έβγαζα άκρη. Το είπα στον Κώστα, έκανε μερικά τηλέφωνα, μου έδωσε δύο ονόματα και μέσα σε δύο ημέρες τα κανόνισα όλα.
- Αφού είναι μεγάλος Βλαχοδήμαρχος ρε συ...

Πιστεύω όμως πως ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε τον όρο αυτό με έναν τρόπο που τον φαντάστηκε ο ίδιος και κάπως έτσι το κατάλαβα κι εγώ όταν το άκουσα. Ως δηλαδή πολιτικός παλιάς κοπής, ενώ φαίνεται πως κάνει το παν για το συμφέρον του Δήμου (και των δημοτών του) ουσιαστικά τα κάνει για δικό του συμφέρον και της πολιτικής του ανέλιξης.

Βέβαια οι δήμαρχοι στάθηκαν στον όρο.

Όπως οι κάτοικοι της επαρχίας με το «χωριάτες».Που ουσιαστικά το χρησιμοποιούμε πολλές φορές ως συνώνυμο του απολίτιστος. Επειδή κάπως έτσι κάποιοι κυρίως κάτοικοι της Αθήνας χρησιμοποιούν και το «Βλαχος». Κάπιοι δήμαρχοι έμειναν σ’ αυτό.

Πιστεύω μόνο η κ. Μπακογιάννη ήξερε το όρισμό του «Βλαχοδήμαρχου» που αναδημοσιεύω γι αυτό είπε στηνβ πρωινή εκπομπή του Σκάι: «Είμαι μανα βλαχοδημάρχου» τονίζοντας πως ο γιος της κ. Κώστας Μπακογιάννης είναι δήμαρχος Καρπενησίου.

Αναδημοσίευση: http://www.slang.gr/lemma/show/blaxodimarxos_7445