Στείλε μας πρώτα τον Χριστοφοράκο!

Τις δηλώσεις των Ευρωπαίων και ειδικά του κ. Σόιμπλε σε σχέση με την επιχειρηματική και πολιτική ελίτ της Ελλάδας, σχολίασε σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο την Πέμπτη 29/1 ο Θανάσης Μαυρίδης στο capital.gr

* * *

Ο κ. Σόιμπλε δεν δικαιούται να ομιλεί για ευθύνες της επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ της Ελλάδας στην αποτυχία του προγράμματος διάσωσης. Όχι γιατί έχει λάθος στην διαπίστωσή του, ότι υπάρχει μία άθλια επιχειρηματική και πολιτική ελίτ, αλλά είναι ο τελευταίος που θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο! Αυτή την σαθρή επιχειρηματική ελίτ, η οποία με την σειρά της στήριξε ό,τι πιο σαθρό υπήρξε στο πολιτικό σύστημα, ήταν  δικό τους δημιούργημα! Όταν θα στείλει  πίσω στην Ελλάδα σιδηροδέσμιο τον Χριστοφοράκο, τότε τα λόγια του θα έχουν άλλο βάρος.
Στις άλλες χώρες υπάρχει μεγαλοαστική τάξη που έχει τα χρήματά της και τις επενδύσεις της στην πατρίδα της και ανησυχεί, όπως είναι φυσικό, για την εξέλιξη της Οικονομίας και την τύχη της περιουσίας της. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει μεγαλοαστική τάξη με αυτά τα χαρακτηριστικά. Στην χώρα αυτή ευδοκίμησαν επιχειρηματικές οικογένειες που ευνοήθηκαν υπερβολικά από το ίδιο το κράτος. Μεταπράτες και έμποροι που έγιναν ζάμπλουτοι απομυζώντας το κράτος. Οι Γερμανοί έχουν πλήρη εικόνα για το τι έχει συμβεί. Αυτοί λάδωναν τους Έλληνες πολιτικούς για να παίρνουν οι γερμανικές εταιρείες τις δουλειές. Αυτοί γιγάντωσαν τους μεταπράτες που έπνιξαν με την δράση τους κάθε υγιή επιχειρηματική προσπάθεια. Τι μας λένε, λοιπόν, τώρα;
Οι πέντε - δέκα αυτές οικογένειες που λεηλάτησαν το ελληνικό κράτος με τρόπο χειρότερο από εκείνο που το έκαναν στο παρελθόν κατακτητές, έκαναν κι ένα ακόμη μεγαλύτερο κακό: Διέλυσαν κάθε έννοια επιχειρηματικότητας! Ισοπέδωσαν τον όποιον ανταγωνισμό. Κι αυτό διότι δεν άντεχαν στον ανταγωνισμό. Πουλούσαν σε τιμές τριπλάσιες και πενταπλάσιες από άλλες εταιρείες στο εξωτερικό. Αν υπήρχε ανταγωνισμός θα κινδύνευαν να χάσουν την κότα που τους έκανε τα χρυσά αυγά.
Το τραγικό είναι ότι τα χρήματα που έκλεψαν τα πήγαν στην Ελβετία! Ούτε που σκέφτηκαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να επενδύσουν, να επιστρέψουν κάτι στην κοινωνία.
Θα μας πείτε τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει την Δικαιοσύνη! Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία σε θέματα διαφθοράς. Έχει συγκρουστεί με συμφέροντα. Αλλά όχι με όλα! Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία του θέματός μας. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώξει μία παράσταση που θα είναι μόνο για τα μάτια του ελληνικού λαού, το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό. Ή αλλιώς, το τίμημα γα την παράσταση μπορεί να είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με την ωφέλειά του. Αν επιχειρήσουν να φτιάξουν κανόνες ίδιους για όλους, τότε ανοίγουν μία μεγάλη πόρτα ευκαιρίας στην ίδια την χώρα. Αν αντιμετωπίσουν όλες τις υποθέσεις του παρελθόντος με Δικαιοσύνη και φτιάξουν και κανόνες, αυτό θα είναι το τέλειο.
Αλλά όταν λέμε όλες τις υποθέσεις του παρελθόντος, εννοούμε όλες. Να μην υπάρξουν "φίλοι" και "εχθροί". Φοβόμαστε ότι αυτό δεν θα γίνει. Ότι θα κυνηγηθούν μόνο οι εχθροί των φίλων. Ας μας διαψεύσουν. Με πράξεις και όχι με λόγια!

Έγγραφα φωτιά σχετικά με την κρίση στα Ίμια

Περάσαν κιόλας 19 χρόνια που σα σήμερα το βράδυ, ο Πάγκαλος (υπουργός εξωτερικών τότε) ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος Ενώπιου». Πρίν τελειώσει η εκπομπή φωνάξαν τον υπουργό από το πεντάγωνο για σοβαρό λόγο.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου στο Ωνάσειο. Ο Σημίτης μόλις είχε εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και είχε αναλάβει την θητεία του (που οδήγησε στη σημερινή χρεοκοπία)

Την άλλη μέρα μάθαμε για τα γεγονότα στα Ίμια (εδώ για να τα θυμηθείτε το ή  μάθετέ το) και προκάλεσαν την κίνηση του Σημίτη που μας εξευτέλισε ως Εθνος, ευχαριστώντας τους Αμερικάνους (δείτε το βίντεο στο youtube).

Για να μεταφερθείτε  στο κλίμα της εποχής δείτε εδώ ολόκληρη την εκπομπή την εκπομπή «Μαλβίνα LIVE» της αξέχαστης Μαλβίνας Κράλη πριν το δελτίο ειδήσεων του παλιού ΣΚΑΪ

Αναδημοσιεύω στοιχεία κι έγγραφα όπως τα παρουσίασε ο καλός δημοσιογράφος κ. Μιχάλης Ιγνατίου.

Να σημειώσω πως το κείμενο είναι από πέρυσι (2014) αλλά τα στοιχεία αυτά δεν είδαν το φως της δημοσιότητας πουθενά ‘ή θάφτηκε στα παραδοσιακά ΜΜΕ. Αφού δεν δημιούργησαν το ανάλογο θόρυβο που έπρεπε οι αποκαλύψεις αν και κ. Ιγνατίου είναι ανταποκριτής του MEGA και στο Εθνος στις ΗΠΑ

* * *

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος υποχώρησε στο θέμα της σημαίας, πριν ακόμα ξεκινήσει η πραγματική διαπραγμάτευση, υπό τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, για το θέμα των Ιμίων. Παρακάτω δημοσιεύουμε το σχετικό κείμενο από το βιβλίο: Ιμια, Τα Απόρρητα Τηλεγραφήματα των Αμερικανών”, του Αθανάσιου Ελλις και του Μιχάλη Ιγνατίου.

Στο τέλος του κειμένου, θα βρείτε και τη φωτοτυπία του αμερικανικού εμπιστευτικού εγγράφου με τα πιό σημαντικά στοιχεία της συνομιλίας του κ. Πάγκαλου με τον Αμερικανό ομόλογό του Γουόρεν Κρίστοφερ Στις 02.42 π.μ. της 31ης Ιανουαρίου (1996), ο Αμερικανός διπλωμάτης Κέρι Κάβανο, ενημερώνει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα ότι στην διάρκεια της διαπραγμάτευσης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος τοποθετήθηκε και στο θέμα της σημαίας, αλλά και στο άλλο μεγάλο ζήτημα, αυτό της επέκτασης των χωρικών υδάτων, όπου επίσης υποχώρησε. Ο κ. Κάβανο, έγραψε τα εξής, σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα, που υπέγραψε ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ:
Ημερομηνία: 31 Ιανουαρίου 1996, Ωρα 02.42
Από: Υπουργό Εξωτερικών Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ουάσιγκτον
Προς: Πρεσβεία ΗΠΑ, Αθήνα, Άμεση παράδοση
Θέμα: Επίσημα – Ανεπίσημα
1. Διαβάθμιση από διευθυντή Νοτιοανατολικών Υποθέσεων Κέρι Κάβανο
2. Τηλεφωνήματα προς Σημίτη και άλλους: τα σημεία συζήτησης που σας αποστείλαμε νωρίτερα χρησιμοποιήθηκαν στο τηλεφώνημα του Προέδρου Κλίντον προς τον πρωθυπουργό Σημίτη και αποτέλεσαν τη βάση των σημείων συζήτησης που χρησιμοποιήθηκαν στα τηλεφωνήματα του Υπουργού (Εξωτερικών των ΗΠΑ) προς τον Πάγκαλο και του Υπουργού Άμυνας Πέρι προς τον Αρσένη. Τα ίδια ουσιαστικά σημεία συζήτησης χρησιμοποιήθηκαν επίσης στο τηλεφώνημα του Προέδρου προς τον Ντεμιρέλ, στο τηλεφώνημα του Υπουργού (Εξωτερικών) προς τον Μπαϊκάλ και στο τηλεφώνημα του στρατηγού Σαλικασβίλι προς τον στρατηγό Καρανταγί. Προς το παρόν έχουμε μόνο μια μικρή περιγραφή της κλήσης προς τον Πάγκαλο, η οποία έχει ως εξής:
Σε απάντηση στα σχόλια του Υπουργού (Εξωτερικών Κρίστοφερ), ο Πάγκαλος είπε ότι, σε ομιλία που είχε μόλις εκφωνήσει στη Βουλή, είχε επαναλάβει ότι η Ελλάδα δεν είχε την πρόθεση να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 (έξι) μιλίων. Τόνισε στον Υπουργό (Εξωτερικών Κρίστοφερ) ότι ήλπιζε πως αυτό θα έχει καθησυχάσει τις τουρκικές ανησυχίες ως προς το σημείο αυτό. Είπε ότι τα ελληνικά στρατεύματα στα Ίμια θα αποσύρονταν στις 31 Ιανουαρίου, αλλά η σημαία θα παρέμενε. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι ανέμενε πως οι ισχυροί άνεμοι θα κατέστρεφαν σύντομα τη σημαία και ότι η Ελλάδα δεν θα την αντικαθιστούσε.
3. Συγχαρητήριο μήνυμα στον Πάγκαλο: διαβιβάσθηκε σήμερα μέσω του μηνύματος 17018 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ».
ΥΠΟΓΡΑΦΗ: Κρίστοφερ

(*Σ’ ένα τηλεγράφημα που προηγήθηκε αυτού, ο κ. Κρίστοφερ ενημερώνει τις πρεσβείες της Αθήνας και της Αγκυρας, για τις λεπτομέρειες των συζητήσεων που είχαν ο πρόεδρος Κλίντον και ο Πέρι, με την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το τηλεγράφημα επαναχαρακτηρίστηκε (reclassified) ως απόρρητο. Με βάση τον σχετικό αμερικανικό νόμο, οι συγγραφείς δεν δικαιούνται να το δημοσιοποιήσουν, αν και μέχρι την εκτύπωση του βιβλίου συνεχιζονταν οι προσπάθειες αποχαρακτηρισμού (unclassified) του εγγράφου)

Αναδημοσίευση: thesecretrealtruth.blogspot.com

Ο θρησκευτικός όρκος

Ένας χαμός έγινε αυτή την βδομάδα που ήταν ουσιαστικά η βδομάδα της ορκωμοσίας του νέου Πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης.

Ο κ. Τσίπρας καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία των νέων υπουργών προτίμησαν να δώσουν «πολιτικό όρκο» αντί του καθιερωμένου θρησκευτικού. Γι’ αυτή την πράξη τους κατακρίθηκαν από πολλούς ιερωμένους ή ανθρώπους που είναι προσκολλημένοι στα εκκλησιαστικά.

Όμως ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Αυτά που γράφει ο Παναγιώτατος μας βρίσκει σε πολλά σύμφωνους. Δείτε το κείμενο του υπό τον ίδιο τίτλο.

* * *

Όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκομωσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια και στον τότε συγκροτούμενο δημόσιο τομέα.

Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη...έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία το ελευθέρωσε, το πλήρωσε και το πληρώνει μέχρι σήμερα.

Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται. Αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, "αναγκάζω" βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκίσουν... Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη Χώρα.

Για μας τους χριστιανούς, η επίκληση του Ονόματος της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.

Ή στην άλλη περίπτωση, στα δικαστήρια, όταν βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση! Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία.

Όμως εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται.

Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων.

Όχι να πετάμε τα άγια και τους μαργαρίτες...δεν είναι σωστό.

Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει. Ή μας τα ενέπνευσε η Δημοκρατία ή δεν μας τα ενέπνευσε!

Βεβαίως είναι έτοιμος ο λαός μας σήμερα να ξεχωρίσει τα πράγματα. Ξέρει την Εκκλησία του, τη βιώνει ως χαρισματικό φορέα και από την άλλη βλέπει την αναγκαστική εμπλοκή της στα δημόσια πράγματα.

Θυμηθείτε τις ορκομωσίες στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές! Το πρόβλημα εμφανίστηκε στην ελλαδική κοινωνία ότι ήταν η επιμονή των Επισκόπων να ορκίσουμε τους αιρετούς. Θεός φυλάξοι!

Το πρόβλημα για όσους δεξιούς κι αριστερούς εκλεγμένους δεν ήθελαν να ορκιστούν, όπως ακόμα ορίζει το Σύνταγμα, ήταν του συνταγματικού εισαγγελέα! Εμείς οι εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν.

Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε.

Αναδημοσίευση: romfea.gr

Ευχές και προσδοκίες από την νέα κυβέρνηση

Χθες είχαμε την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης. Της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Νέα και αξιόλογα πρόσωπα μπήκαν στα υπουργία. Τόσο οι προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ υπουργοί όσο και οι από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» αλλά και οι εξωκοινοβουλευτικοί.

Όμως προσωπικά το κείμενο του νέου Τσάρου της οικονομίας κ. Γιάνη Βαρουφάκη (στο προσωπικό του blog) με κάνει να ελπίζω πως οι άνθρωποι θα κάνουν ότι είναι ανθρωπινός δυνατό να φέρουν στην Ελλάδα μια νέα μέρα. Να επιστρέψει τουλάχιστον το χαμόγελο σε όλους μας.

* * *

Αντί υπόσχεσης, αντί ευχαριστιών

Πριν μερικές μέρες μου πήρε συνέντευξη δημοσιογράφος από την Ισπανία συνοδευόμενη, ως συνηθίζεται, από έλληνα βοηθό.

Εκείνος σε όλη την διάρκεια της συνέντευξης δεν είπε κουβέντα αλλά πρόσεχε όλο ένταση και ενδιαφέρον. Στο τέλος, όταν χαιρετιόμασταν με την δημοσιογράφο, ο βοηθός της της ζήτησε στα ισπανικά συγγνώμη που θα μου μιλούσε στα ελληνικά. Τότε με πλησίασε, μου έπιασε και τα δύο χέρια.

Τα μάτια του κοκκίνισαν πρώτα αρκετά πριν κυλήσει το πρώτο δάκρυ. Η φωνή του έτρεμε καθώς μου εξηγούσε ότι ήταν άστεγος, πρώην καθηγητής ξένων γλωσσών που τα έχασε όλα και που πασχίζει νύχτα-μέρα να μην δείχνει άστεγος. Που βλέπει το παιδί του μια φορά το μήνα αλλά μόνο όταν έχει καταφέρει να πλυθεί και να φαίνεται «κανονικός», κάνοντας δουλειές του ποδαριού όπως το να συνοδεύει ξένους ανταποκριτές.

Έκλεισε με τα εξής λόγια: «Δεν σας ζητώ να κάνετε κάτι για μένα. Εγώ τελείωσα. Σας ζητώ να κάνετε ό,τι μπορείτε για εκείνους που δεν έχουν πέσει ακόμα εδώ που είμαι εγώ μέσα από τις χαραμάδες της κοινωνίας.»

Καθώς αργότερα θα μπαίνω στο Υπουργείο Οικονομικών θα σκέφτομαι τα λόγια αυτά. Ούτε τα spreads, ούτε τα έντοκα, ούτε τα προσυμφωνηθέντα. Αυτά τα λόγια θα σκέφτομαι…

Ποιος είναι ο Αλέξης Τσίπρας

Από χθες (26/1) έχουμε έναν νέο άνθρωπο ως πρωθυπουργό της Ελλάδας. Τον Αλέξη Τσίπρα που είναι 40 χρονών (είναι γεννημένος στις 28 του Ιούλη 1974). Θυμίζω πως πολύ νεαρό λέγαμε και για τον κ. Καραμανλή το 2004, που ήταν τότε  48 χρονών (γεννήθηκε 14/9/1958).

Ας δούμε ποιος είναι ο Αλέξη Τσίπρας

* * *

Από τις μαθητικές καταλήψεις του 1990, διεκδικεί την πρωθυπουργία της χώρας

«Από ανήσυχος έφηβος, επαναστάτης με αιτία». Κάπως έτσι περιγράφουν άνθρωποι από το στενό του περιβάλλον τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, τον νέο πολιτικό που από τις μαθητικές καταλήψεις του 1990 έφτασε σήμερα, στο κατώφλι των 40 ετών να διεκδικεί την πρωθυπουργία της χώρας.
«Συμβολίζει μετατόπιση στον συμβιβασμό», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του, ενώ σε πρόσφατη τόνισε ότι «αφού δεν φόρεσα γραβάτα όταν είδα τον Πάπα, δεν θα βάλω για να δω τη Μέρκελ». Μέχρι και το 2013, έχοντας ήδη τεθεί επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφορούσε με την αγαπημένη του «εξακοσάρα», μία BMW GS 650 κ.ε.

Άνθρωποι που έχουν βρεθεί δίπλα του, χρόνια πριν ο ίδιος φτάσει να αποτελεί το μεγάλο φαβορί για τις σημερινές κάλπες, κάνουν λόγο για τον Αλέξη της διπλανής πόρτας, άνθρωπο προσιτό, οικογενειάρχη και καθημερινό. Απεχθάνεται το τυπικό ντύσιμο και σιχαίνεται τις… γραβάτες.

Ερωτευμένος με το κέντρο της Αθήνας, έχει περάσει αμέτρητες ώρες στα στενά των Εξαρχείων, πίνοντας καφέ στην πλατεία, συνήθως στο Floral ή στην Καλλιδρομίου. Άλλα χαρακτηριστικά που του αποδίδουν είναι το όραμα, η πίστη και η στοχοπροσήλωση. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υπογραμμίζουν την ολύμπια ψυχραιμία που έχει επιδείξει σε ιδιαίτερα τεταμένες καταστάσεις, οι οποίες πληθαίνουν επικίνδυνα, όσο γεμίζουν οι σελίδες της ατζέντας του…
Επικριτές του τον έχουν κατηγορήσει για λαϊκισμό, ενώ κάνουν λόγο για υπέρμετρες φιλοδοξίες που κατά καιρούς «τον έχουν τυφλώσει». Πίσω από το νεανικό, φρέσκο χαμόγελό του βλέπουν έναν σκληρό πολιτικό με μοναδική ικανότητα στην πολιτική επιβίωση και ανέλιξη.
Πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα ίδρυσε την εταιρία Τ&Τ Τεχνική Ο.Ε. Ωστόσο μετά από πέντε χρόνια στο ελεύθερο επάγγελμα αναγκάζεται να το αφήσει λόγω της ανάληψης της ηγεσίας του ΣΥΝ.

Στον ελεύθερό του χρόνο, τον οποίο όπως ο ίδιος αστειευόμενος συνηθίζει να λέει περιόρισαν η διαφθορά, το Μνημόνιο και η προοπτική της εκπλήρωσης του ονείρου της κυβερνώσας Αριστεράς, του αρέσει να κάθεται σπίτι του, στο διαμέρισμα που μένει στην Κυψέλη, με τη σύντροφό του Περιστέρα, κατά κόσμον Μπέτυ και τους δύο γιους τους. Άλλες φορές ξεκλέβει λίγο χρόνο και τον αξιοποιεί σε θεατρικές παραστάσεις ή στον κινηματογράφο που είναι μία από τις μεγάλες αγάπες και της συντρόφου του. Πολλές από τις ταινίες που έχει δει είναι στο Cinemax στην Κηφισιά και μία από τις τελευταίες που έδειξε να ευχαριστήθηκε ήταν «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε».
Μεγάλη του αγάπη που δεν έχει κρύψει ο Παναθηναϊκός, με το χρυσό λεύκωμα για τα 100 χρόνια του συλλόγου να κοσμεί σε περίοπτη θέση την προσωπική του βιβλιοθήκη. Το μπλόκο του ωστόσο στη δημιουργία του γηπέδου του Παναθηναϊκού, λόγω του εμπορικού κέντρου που θα το συνόδευε, αποτελεί μέχρι και σήμερα αιτία για πολλούς φιλάθλους να τον θεωρούν persona non grata. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο δεν περιοριζόταν εκεί, αλλά όταν είχε χρόνο έπαιζε ποδόσφαιρο σε 5Χ5 με φίλους του από τα παλιά, συνήθεια που τείνει να εκλείψει οριστικά πλέον. 

Με βιώματα από τα μαθητικά του χρόνια στον αντικαθεστωτικό ενθουσιασμό και τη ζέση της νιότης, όταν πρωτοστατούσε στην καταλήψεις της περιόδου ’90 – ’91, διαμαρτυρόμενος ενάντια στην αναχρονιστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του τότε υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Βασίλη Κοντογιαννόπουλου, ο Αλέξης Τσίπρας μεγαλώνοντας γαλουχήθηκε με τα αναγνώσματα του Μαρξ, του Γκράμσι και μέσα στις αρχές της κινηματικής Αριστεράς με όνειρο μία κυβερνώσα Αριστερά. Ένα από τα ιστορικά πρόσωπα που στιγμάτισαν ανεξίτηλα τον Αλέξη από νεαρή ηλικία ήταν ο εμβληματικός επαναστάτης Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, η αφίσα του οποίου κοσμεί μέχρι και σήμερα το γραφείο του στην Κουμουνδούρου. 

Ο ίδιος έχει πει για τότε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Schooligans: «Μου άρεσε η ιδέα να περάσω σε μια πιο οργανωμένη δράση. Να φύγω από το "εγώ" και να πάω στο "εμείς". Ήμουν, λοιπόν, πρόεδρος του 15μελούς του Γυμνασίου και είχαν έρθει οι μαθητές του Λυκείου να ζητήσουν συμπαράσταση στις πρώτες τότε μαθητικές κινητοποιήσεις –μιλάμε για το 1988. Κάποιοι απ’ αυτούς ήταν οργανωμένοι στην ΚΝΕ, οπότε κουβέντα την κουβέντα, οργανώθηκα κι εγώ. Θυμάμαι κάναμε ατέλειωτες συζητήσεις για το αν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, διαβάζαμε Μαρξ, Λένιν, Χέγκελ…»

Ο φοιτητής Τσίπρας
Οι κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες του Αλέξη Τσίπρα οξύνθηκαν κατά τη διάρκεια της φοιτητικής του σταδιοδρομίας στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, με τον ίδιο να δηλώνει παρών σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις της εποχής.
Η διάσπαση του ΚΚΕ το 1991 είχε βρει τον Αλέξη Τσίπρα να μεταπηδά στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. «Έβλεπα ένα συντηρητικό τρόπο σκέψης και μια «καθοδήγηση» που δεν ήταν κοντά στην ιδιοσυγκρασία μου» εξομολογούνταν χρόνια αργότερα ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων. Ως φοιτητής δραστηριοποιήθηκε μέσα από τα φοιτητικά σχήματα της ανανεωτικής αριστεράς, και διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών Ε.Μ.Π. και μέλος της συγκλήτου του Ε.Μ.Π. Το 1999 εκλέχθηκε Γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού, θέση που διατήρησε μέχρι το 3ο Συνέδριο της Οργάνωσης (Μάρτιος 2003).

Ο οικογενειάρχης Αλέξης Τσίπρας

«Πίσω από έναν επιτυχημένο άνδρα κρύβεται μία δυναμική γυναίκα». Η φράση βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην περίπτωση της Περιστέρας Μπαζιάνα. Η σύντροφος του Αλέξη Τσίπρα είναι η γυναίκα που βρίσκεται ανελλιπώς στο πλευρό του την τελευταία εικοσαετία αν και μέχρι και σήμερα ελάχιστοι την αναγνωρίζουν, καθώς αποφεύγει διακριτικά τα φώτα της δημοσιότητας. Σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού για τις ιδέες που πρεσβεύουν, δεν έχουν παντρευτεί έχοντας συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και έχουν αποκτήσει δύο γιους, τον Φοίβο – Παύλο και τον Ορφέα – Ερνέστο που είναι ο βενιαμίν της οικογενείας, με τον Αλέξη Τσίπρα να του δίνει ως δεύτερο όνομα αυτό του ινδάλματός του, Τσε Γκεβάρα.

Το ζεύγος Τσίπρα γνωρίστηκε στα έδρανα μίας σχολικής αίθουσας στο Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων, με τους δύο τότε έφηβους να μην μπορούν να φανταστούν ότι έμελλε να πορευτούν μαζί στη ζωή.
Το ανήσυχο πνεύμα και ο δυναμισμός της Μπέτυς είχε διαφανεί ήδη από τους πρώτους μαθητικούς αγώνες που είχαν δώσει μαζί με τον Αλέξη το ’90 και συνεχίστηκε μέσα από τις τάξεις της ΚΝΕ, στην οποία ήταν οργανωμένη ως φοιτήτρια στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Ο ίδιος δυναμισμός είναι αυτός που δίνει κουράγιο και αναζωπυρώνει την πυγμή του Αλέξη Τσίπρα καθημερινά.

Ένας μη θρησκευόμενος στο Άγιο Όρος
«Δεν θα σας κρύψω ότι δεν πιστεύω, δεν είμαι θρησκευόμενος. Και πιστεύω ότι οι περισσότεροι που ασχολούνται με τα κοινά της Αριστεράς είναι γνωστό ότι δεν είναι θρησκευόμενοι». Με αυτά τα λόγια το 2008 ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στα θρησκευτικά του πιστεύω. Η δήλωσή του αυτή χρόνια αργότερα θα τον ακολουθεί, με πολλούς πολιτικούς του αντιπάλους να την επιστρατεύουν ως «πολιτικό επιχείρημα».

Η προοπτική της κυβερνησιμότητας στην Ελλάδα που παραμένει μία αρκετά συντηρητική χώρα στο ζήτημα της θρησκείας και με το πολιτικό της σύστημα να διατηρεί άρρηκτους δεσμούς με την Εκκλησία, τον οδηγεί στο Άγιο Όρος και τη Μοναστική Πολιτεία του Άθω. Το ταξίδι του εκεί, το οποίο σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, ωστόσο τον βγάζει κερδισμένο, αφού φαίνεται να κέρδισε την εύνοια των μοναχών, που τον περιγράφουν ως άνθρωπο «ενδιαφέροντα, ευγενή και με αναζητήσεις».
«Ήρθε με πολύ σεβασμό. Συμπεριφέρθηκε ανάλογα με τον χώρο, ρώτησε τι πρέπει να κάνει και ακολούθησε ακριβώς ότι του είπαν», τονίζει χαρακτηριστικά ο πρωτεπιστάτης γέροντας Συμεών Δονυσιάτης.
Εν κατακλείδι οι μοναχοί εκτιμούν ότι «η επίσκεψη ήταν γόνιμη και είχε θετικά αποτελέσματα και για τις δύο πλευρές».

Το φρέσκο πρόσωπο στο δήμο Αθηναίων

Τον Οκτώβρη του 2006 και αφού μετρά ήδη δύο χρόνια ως μέλος της Πολιτικής Γραμματείας μετά το 4ο συνέδριο του κόμματος, ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί την επιλογή έκπληξη του τότε προέδρου Αλέκου Αλαβάνου για το δήμο της Αθήνας. Ο 32χρονος τότε Τσίπρας με βασικούς αντιπάλους τον Νικήτα Κακλαμάνη και τον Κώστα Σκανδαλίδη καταφέρνει να βγει τρίτος στις δημοτικές εκλογές, συγκεντρώνοντας όμως το 10,51% με τη δημοτική παράταξη «Ανοιχτή Πόλη». Είναι η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται ευρέως γνωστός ως ένα νέο άφθαρτο νεανικό πρόσωπο στην πολιτική ζωή της χώρας. Τότε στο πρόσωπό του ήδη πολλοί βλέπουν την επόμενη ημέρα της Ανανεωτικής Αριστεράς, ενώ σύμφωνα με ανθρώπους από το περιβάλλον του, ο ίδιος είχε ήδη βάλει πλώρη για την κεντρική πολιτική σκηνή και την ηγεσία του κόμματος.

Από δημοτικός σύμβουλος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ

Στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη πρόεδρος του κόμματος του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ), διαδεχόμενος στην θέση τον Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος παρέμεινε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας συγκέντρωσε 840 ψήφους (70,41%) έναντι 342 ψήφων του Φώτη Κουβέλη (28,67%).
Ο Τσίπρας, ως πρόεδρος του Συνασπισμού, τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του 2009. Κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Α' Αθηνών, ενώ ανέλαβε τη θέση του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η φτωχή εκλογική συγκομιδή με το ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει 4,6% και να βγάζει 13 βουλευτές στη Βουλή προκαλεί αναταράξεις στο εσωτερικό της παράταξης, με τον Φώτη Κουβέλη που είχε χάσει την ηγεσία του κόμματος από τον Τσίπρα και τρεις ακόμα βουλευτές να αποχωρούν για να φτιάξουν λίγο αργότερα τη Δημοκρατική Αριστερά.

Η θυελλώδης σχέση με τον μέντορά του
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε χαρακτηριστεί από πολλά στελέχη της Αριστεράς ως το «θείο βρέφος» του Αλέκου Αλαβάνου. Αυτός είναι που πάλεψε να τον επιβάλλει στο κόμμα για το δήμο Αθηναίων, θέτοντας στο περιθώριο τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη και τον στήριξε στον εσωκομματικό αγώνα ενάντια στο Φώτη Κουβέλη. Παρά τους δημοσκοπικούς θριάμβους, οι κάλπες του 2009 προσγειώνουν απότομα το δίδυμο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Αφορμή για τη ρήξη στις σχέσεις των δύο ήταν η επιμονή του Αλαβάνου να μιλήσει στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών για τις ευρωεκλογές.

Η συνέχεια βρίσκει τους δύο πολιτικούς με παγωμένες σχέσεις, με τον Αλέκο Αλαβάνο να σχοινοβατεί μεταξύ παραίτησης και δριμύτατων «κατηγορώ» κατά του πουλέν του, το οποίο ο ίδιος έθεσε επικεφαλής του ΣΥΝ για να δει λίγο αργότερα τον ίδιο να του παίρνει το ΣΥΡΙΖΑ. Η σχέση τους χαρακτηρίζεται ολέθρια και μέχρι και σήμερα δεν έχουν αποκατασταθεί.

Γραμμή σύγκρουσης με τους μεγάλους
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι με τη σύγκρουση με ανθρώπους και πολιτικούς που είναι ταυτισμένοι με το κατεστημένο έχει μόνο να κερδίσει. Κάπως έτσι κερδίζει το μένος του Θεόδωρου Πάγκαλου, όταν ο ίδιος αμφισβητεί την προσφορά του κραταιού υπουργού του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική ζωή του τόπου. Έκτοτε ο Αλέξης Τσίπρας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα δέχεται τα πυρά του Θ. Πάγκαλου που τον έχει «αναγάγει» από «αγενή, ανυπόληπτο και ανεκδιήγητο νούμερο» μέχρι και σε… «τσόγλανο». Γραμμή σφοδρής σύγκρουσης είχε τηρήσει και με τον έτερο κραταιό υπουργό της Χαριλάου Τρικούπη και νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά και τον επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλο, ο οποίος προχωρά σε αγωγή και αξίωση αποζημίωσης από τον πολιτικό αρχηγό Αλέξη Τσίπρα.

Το Μνημόνιο και η αξιωματική αντιπολίτευση

Τρία χρόνια μετά τις εκλογές του 2009 και ενώ η χώρα είχε μπει στον δαίδαλο του μνημονίου ο Αλέξης Τσίπρας έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας της Αριστεράς στην Ελλάδα, για πολλούς και στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας συγκεντρώσει την αγανάκτηση του κόσμου στις εκλογές του Μαΐου του 2012 λαμβάνει ποσοστό ρεκόρ 16,78%, για να το καταρρίψει στις επαναληπτικές εκλογές τον Ιούνιο με 29,66%. Έκτοτε ολόκληρη η Ευρώπη «πέφτει» πάνω στον Τσίπρα. Ο διεθνής Τύπος, όπως και ο εγχώριος, διχασμένος τον χαρακτηρίζει άλλοτε λαϊκιστή και άλλοτε ελπίδα της Ευρώπης κατά της λιτότητας.
Από τότε ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τους στενούς του συνεργάτες προεξέχοντος του Νίκου Παππά, συντρόφου του από τη Νεολαία του Συνασπισμού και διευθυντή του Πολιτικού του γραφείου, χαράσσει τη στρατηγική του για την υλοποίηση του ονείρου του για να αλλάξει τον κόσμο, για μία κυβερνώσα Αριστερά. Πλέον, έχοντας τη δυναμική, βάζει ένα διπλό στοίχημα. Τη διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος με τη μετατροπή του σε πανευρωπαϊκό – συστημικό, ξεκαθαρίζοντας ότι η προοπτική της χώρας για το ΣΥΡΙΖΑ είναι εντός Ευρωζώνης και την πολιτική και κοινωνική διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο είχε ήδη μετατρέψει σε ενιαίο κόμμα με το συνέδριο του Ιουλίου του 2013, οδηγώντας στην – σταδιακή λόγω αντιδράσεων - αυτοδιάλυση των συνιστωσών, ώστε να καταστεί εφικτή η κυβέρνηση της Αριστεράς.
Στο πλαίσιο των διεθνών επαφών του και της διεθνοποίησης του ελληνικού ζητήματος ως ευρωπαϊκό, ο Αλέξης Τσίπρας δέχεται την πρόταση να κατέβει ως υποψήφιος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ενόψει των ευρωεκλογών του Μαΐου του 2014. Η υποψηφιότητα αυτή αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα όπλα στη φαρέτρα του, καθώς άνοιξε νέες πόρτες για τις διεθνείς επαφές του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έστειλε ένα μήνυμα ότι η Ευρώπη σταδιακά αναγνωρίζει τις θέσεις και τις αιτιάσεις του κόμματος για την επίλυση του ελληνικού ζητήματος μέσα από μία ευρωπαϊκή συνολική σκοπιά.

Ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε σε άρθρο του «μανιφέστο» στην εφημερίδα «Εποχή» για τη στρατηγική των ανοιγμάτων που προκάλεσε ποικίλα σχόλια από πολιτικούς αντιπάλους αλλά και εσωκομματικούς τριγμούς: Ο μόνος δε τρόπος για να αποτρέψουμε αυτή τη διαδικασία ανασυγκρότησης, είναι μια ανοιχτή πολιτική συμμαχιών. Η επιδίωξη της πλατύτερης δυνατής συσπείρωσης των κυριαρχούμενων τάξεων και πολιτικών δυνάμεων που αναγνωρίζουν το αδιέξοδο της ασκούμενης πολιτικής της λιτότητας, με άξονα ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής πολιτικής. Και με στόχο αυτή η πλατιά συσπείρωση να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του στην κατάκτηση της αυτοδυναμίας στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Ο Alexis ως «φονική απειλή»
Μετά την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως τη δεύτερη πολιτική δύναμη της χώρας, ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί για μεγάλη μερίδα του διεθνούς Τύπου τη «φονική απειλή» για την ευρωζώνη, ο άνθρωπος που μπορεί να τινάξει στον αέρα το ευρώ. Στα δύο χρόνια που ακολουθούν, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στρογγυλεύει τις αιχμές στο λόγο του και μαλακώνει τη ρητορική του, φροντίζοντας ωστόσο πάντα να διατηρεί τη συγκρουσιακή γραμμή απέναντι στη λιτότητα. Σταδιακά τα διεθνή Μέσα είναι πιο φιλικά διακείμενα για το πρόσωπό του, για να φτάσουν γερμανικά Μέσα να σημειώσουν πρόσφατα «ο Τσίπρας δεν αποτελεί φόβητρο για το ευρώ και τη Γερμανία».

Πλέον, σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να δώσει σάρκα και οστά στο παιδικό του όραμα για την κυβέρνηση της Αριστεράς. Μένει να φανεί από τα αποτελέσματα της κάλπης κατά πόσο θα του δοθεί η ευκαιρία να κριθεί σε αυτό που ως κνίτης καταληψίας στα 16 του οραματιζόταν με φίλους και συντρόφους του πίσω από τα κάγκελα του Πολυκλαδικού Αμπελοκήπων. Να αλλάξουν τον κόσμο. 

Αναδημοσίευση: newsbeast.gr

Τα πρώτα συμεράσματα από τα αποτελέσματα των εκλογών

Με συντριπτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ,  διεξήχθησαν οι χθεσινές (25/1) εκλογές.

Ας κάνουμε μια πρώτη εκτίμιση, μια που είναι και νωρίς (ακόμη δεν υπάρχουν τειλικά αποτελέσματα, αν και λείπουν μόνο μερικά τμήματα) αλλά κι εγώ είμαι αρκετά ξενυχτισμένος.

Αυτό πάντως που έχω να επισημάνω, είναι πως για ακόμη μια φορά, ο Ελληνικός Λαός αποδείχτηκε σοφός.

* Έδωσε μια μεγάλη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ με διαφορά κοντά στις δέκα ποσοστιαίες μονάδες συντρίβοντας την ΝΔ. Με ατό τον τρόπο προκάλεσε ενθουσιασμό σε όλο τον κόσμο εκτός από κάποιους παγκόσμια οκονομικά ελίτ και την καθεστότική Γερμανική Ευρώπη που προκάλεσε φόβο.

Κι αυτό γιατί φάνηκε πως κάρι καινούριο έρχεται όπως λέει και το σημερινό πρωτοσέλιδο της Liberation «Ελλάδα: Το νέο πρόσωπο της Ευρώπης»  (φωτο).

* Δεν του έδωσε όμως αυτοδυναμία αλλά χρειάζεται την βοήθεια και κάποιου άλλου κόμματος. Κι αυτοί είναι οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες». Ένα συνεπές στις αρχές του κόμμα (τουλάχιστον όσοι απόμειναν από τους 20 που είχε η κοινοβουλευτική τους ομάδα το 2012) που έδωσε μάχες αποκλεισμένο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και κυνηγημένο από τις δημοκοπικές εταιρείες,

* Μείωσε όσο μπορούσε  την Νέα Δημοκρατία (σε ψήφους και δημοκοπικά) αν λάβουμε υπ’ όψιν πως αποκλειστικά 100.000 δεκαοκτάρηδες από το δικαίωμα  ψήφου όπως και δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν οι άνθρωποι που έδιωξε στο Εξωτερικό ως μετανάστες.

* Επέλεξε το νεοναζιστικό κόμμα για την τρίτη θέση από έναν σχηματισμό χορηγία  του Άκτωρα και του Mega channel. Εδώ πολλοί ξεγελάστηκαν από ορισμένους πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους που έχει και ψηφίστηκαν. Πιστεύω πως σύντομα θα καταλάβουν τον αρχηγό τους και «το ποτάμι» θα γίνε η πηγή για τους ανεξάρτητους βουλευτές αυτής της Βουλής.

* Όσο για την υπερψήφιση της «Χρυσής Αυγής» έχω να πω πως αποδείχτηκε πως δεν κυνηγιούνται έτσι οι ιδέες. Με αποκλεισμούς δηλαδή και προφυλακίσεις, όσο απαίσιες και να είναι. Πιστεύω πως αν τους συμπέριφέρονταν τουλάχιστον όπως τους «Άνεξάρτητους Έλληνες» ή το ΚΚΕ το ποσοστό της «Χρυσής Αυγής» θα είχε επιστρέψει στα εξωκοινοβουλευτικά πόστα.

* Για το ΚΚΕ να πω πως το ωφέλησε ο ιδιότυπος αποκλεισμός, αφού όπου συμμετείχε λέγαν τους εκπροσώπους «Δεν συμφνούμε μαζί σας αλλα είστε σταθεροί».

Αυτά τα πρώτα συμπεράσματά μου, αν προσθέσεις και κάποια ακόμη για άλλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΟΔΗΣΟ, Τελεία κλπ) που θα ασχοληθώ σε άλλο μου σημείωμα

Στοιχηματίζω στις εκλογές

Στις εκλογές της Κυριακής (25/1) είναι εύκαιρα για έναν διαφορετικό στοιχηματισμό. Για τα αποτελέσματα σε διάφορα γεγονότα  Ας δούμε σε τέσσερις στοιχηματικές εταιρίες, που δραστηριοποιούνται νόμιμα στην Ελλάδα, κάποια βασικά στοιχήματα και με μπλε οι προτάσεις μου.

Σε όλα τα site υπάρχουν κι άλλα «στοιχήματα» για τις εκλογές, εκτός του mybet που τα έβαλα όλα

(Σημειώνω πως ίσως να έχουν αλλάξει οι αποδόσεις μια που τα στοιχεία τα πήρα λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, 23/1)

Κλείνοντας να ευχηθώ όσους θα ψηφίσουν (και να πάτε ΟΛΟΙ πως μπορείτε μια που απείλησαν του 18αριδες και τους εκτός Ελλάδας) παραδοσιακά:

ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ !!!

* * *

* stoiximan 

Πρώτο κόμμα

ΣΥΡΙΖΑ 1,01 ΝΔ,00 18 Άλλο 1000,00

Θα σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση

ΝΑΙ 2,65 ΟΧΙ 1,45

Πόσα κόμματα θα μπουν στη Βουλή

Πέντε ή λιγότερα 20,00 από  Έξι 6.00 Επτά 2.00 οκτώ ή παραπάνω 2,90

Ποσοστό ΣΥΡΙΖΑ

UNDER 35,85  2.00 OVER 35.85 1.75

Ποσοστό ΝΔ

UNDER 27,50  1.80 OVER 27,5 1.95

Τρίτο κόμμα

Χρυσή Αυγή 1,7 Το Ποτάμι 2,4 ΚΚΕ 25.00 ΠΑΣΟΚ 30,00 Άλλο 25.00

Θα μπουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στη Βουλή

ΝΑΙ 1,22 ΟΧΙ 4,10

Επόμενος πρωθυπουργός

Τσίπρας 1,08 Σαμαράς 18 Άλλος 8,50

* . statusbet 

Πρώτο κόμμα

ΣΥΡΙΖΑ 1,01 ΝΔ 14.00 Άλλο  Από (701.00 Χρυσή Αυγή – 10001.00 Άλλο )

Θα σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση

ΝΑΙ 2,10 ΟΧΙ 1,65

Επόμενος πρωθυπουργός

Τσίπρας 1,18 Σαμαράς 7,5 Άλλος 7,0

Τρίτο κόμμα

Χρυσή Αυγή 1,7 Το Ποτάμι 2,02 ΚΚΕ 21.00 ΠΑΣΟΚ 31,00 Ανεξάρτητοι Έλληνες 151,00 Άλλο 101.00

Θα μπουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στη Βουλή

ΝΑΙ 1,30 ΟΧΙ 3,20

* mybet 

Πρώτο κόμμα

ΣΥΡΙΖΑ 1,02 ΝΔ 9 Άλλο  101.00

Επόμενος πρωθυπουργός

Τσίπρας 1,10 Σαμαράς 6,00 Άλλος 6,00

Τρίτο κόμμα

Χρυσή Αυγή 1,5 Το Ποτάμι 1,5 ΚΚΕ 12.00 ΠΑΣΟΚ 21,00 Άλλο 13.00

 * bet8 

Πρώτο κόμμα

ΣΥΡΙΖΑ 1,01 ΝΔ 15,00

Επόμενος πρωθυπουργός

Τσίπρας 1,10 Σαμαράς 15,00 Άλλος 9,00

Θα σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση

ΝΑΙ 4,75 ΟΧΙ 1,15

Πόσα κόμματα θα μπουν στη Βουλή

Επτά ή λιγότερα 1,85 οκτώ ή παραπάνω 1,85

Θα σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση

ΝΑΙ 2,20 ΟΧΙ 1,65

Ποσοστό ΣΥΡΙΖΑ

UNDER 31,00  30,.00  31-33 9 33-35 2,55 OVER 35,00 1. 5

Ποσοστό ΝΔ

UNDER 26,00  1.95 26-28 3 28-30 3,4 OVER 30,00 15.00

Θα μπουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στη Βουλή

ΝΑΙ 1,40 ΟΧΙ 2,91

Τί δείχνουν οι δημοσκοπήσεις στο Internet

Και φτάσαμε στην τελική ευθεία για τις εκλογές της Κυριακής. Σήμερα (Παρασκευή 23/1) είναι η τελευταία μέρα που επιτρέπεται η δημοσίευση δημοσκοπήσεων. Γι’ αυτές των δημοκοπικών εταιρειών θα με επιτρέψετε να μην τις έχω εμπιστσύνη. Κι αυτό γιατί πιστεύω πως πέφτει «μαγείρεμα». Όχι  περισσότερο απ’ όσο πέφτει στις ειδήσεις σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Κι έτσι εξηγώ πως μέχρι μια συγκεκριμένη στιγμή κάποιος δημοσκοπήσεις έβγαζαν μπροστά την ΝΔ (δεν πιστεύω πως ήταν ποτέ από τη μέρα που προκηρύχθηκαν οι εκλογές) ενώ ως την περασμένη βδομάδα οι περισσότερες έδιναν την διαφορά στο 3 με 4%. Από την αρχή αυτής της βδομάδας ο Σκάι έδωσε διαφορά 6,5 % υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ενώ την ίδια μέρα το Mega, στην εκπομπή του κ. Πρετεντέρη, μείωνε την διαφορά στις 4 μονάδες. Ενώ σε χθεσινή (Πέμπτη 22) δημοσκόπηση για το δελτίο ειδήσεων το Mega αύξησε τη διαφορά στις 6 ποσοστιαίες μονάδες.

Η δική μου αίσθηση είναι πως τα τωρινά αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων είναι πιο κοντά στα ποσοστά που θα λάβουν την Κυριακή τα δυο πρώτα κόμματα (ίσως η ψαλίδα να είναι λίγο ακόμη ανοιχτή)

Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» που ενώ στην αρχή τους είχαν να πιάνουν – να μη πιάνουν το όριο του 3%, που πρέπει να ξεπεράσει κανείς για να μπει στο Κοινοβούλιο, μετά παγιώθηκε στο 3%. Ενώ στις αντίστοιχες τελευταίες δημοσκοπήσεις (του Σκάι και του Mega) πήραν 3,5 και 3,4 % αντίστοιχα. (Η αίσθηση μου πως παλεύουν με την «Χρυσή Αυγή» για την τρίτη θέση).

Υπάρχουν όμως και  χωρίς καμιά μελέτη του δείγματος αφού ψηφίζει άπαξ όποιος μπει στην ιστοσελίδα, είναι και οι δημοσκοπήσεις στο Internet. Συγκέντρωσα εδώ μερικές που παρακολουθούσα. Επισημαίνω πάλι πως δεν υπάρχει καμια επιστημονική αξοποστεία μια που οι αναγνώστες της σελίδας μπορούσαν να ψηφήσουν. Μόνο μια φορά όμως.΄

Όπου δίνουν αριθμό ψήφων τα δημοσιεύω, όπως και σε μερικές ιστοσελίδες υπάρχουν παραπάνω κόμματα που δεν συμμετέχουν στις εκλογές αυτόνομα και συνεργάζονται με άλλα (στα οποία ΙΣΩΣ πρέπει να προστεθούν οι ψήφο). Όπως και μερικά δε συμμετέχουν καθόλου και οι ψήφοι ίσως πάνε σε παρόμοιας ιδεολογίας κόμματα.

Εχουμε και λέμε (Ως τις 11:30 το πρωί της Παρασκευής):

* * *

* Ζούγκλα

ΝΔ  27,2 %

ΣΥΡΙΖΑ 34 %

ΠΑΣΟΚ 3,3 %

ΑΝ.ΕΛ 5,1 %

Χρυσή Αυγή 11,1 %          

ΚΚΕ 2,8 %

Το Ποτάμι 4,1 %

Κίνημα  4,2 %

ΛΑΟΣ 1 %
Άλλο κόμμα 2,8 %

Λευκό 0.9 %

Αναποφάσιστοι 3,5 %

* Lay-out

ΝΔ 23%

ΣΥΡΙΖΑ  33%

ΠΑΣΟΚ 3 %

ΑΝ.ΕΛ 5%

ΔΗΜΑΡ 2 %

Χρυσή Αυγή 13 %

ΚΚΕ 2 %

Το Ποτάμι 4 %

Άλλο κόμμα 9 %

Αναποφάσιστοι 7 %
* Παραπολιτικά 

ΝΔ 34 %

ΣΥΡΙΖΑ 26 %

ΑΝ.ΕΛ 5 %

Χρυσή Αυγή 11%     

ΚΚΕ 2 %

Το Ποτάμι 4 %

ΛΑΟΣ 1 %

Άλλο κόμμα 4 %

Αναποφάσιστοι 3 %
*Ξυπνήστε Ρε 

ΝΔ 10,9%

ΣΥΡΙΖΑ  38,9%

ΠΑΣΟΚ 1,8%

ΑΝ.ΕΛ 18,9 %

Χρυσή Αυγή 3,6%

ΔΗΜΑΡ   0,4 %

ΚΚΕ  5,3 %

Το Ποτάμι   2,3 %

Κίνημα  2,7 %

Άλλο κόμμα 7,3 %

Κανένα 7,9 %
*ΣΑΔΕΝΤΡΕΠΕΣΑΙ 

Ν.Δ 18%
ΣΥΡΙΖΑ 37%
ΠΑΣΟΚ 5,5%

ΑΝ.ΕΛ. 5,5%
Χρυσή Αυγή 11%

ΚΚΕ 5%
Το Ποτάμι  9%

Κίνημα Πριν ανακοινωθεί
Άλλο κόμμα 5%
Κανένα 4%

* Τρομακτικό

ΝΔ 28,3 %

ΣΥΡΙΖΑ 33,3 %

ΠΑΣΟΚ 4,3 %

ΚΚΕ 5,4 %

Χρυσή Αυγή        6,7 %    

ΑΝ.ΕΛ 3 %

Το Ποτάμι 6,5 %

ΔΗΜΑΡ 0,7 %

Κίνημα 2,7 %

Τελεία 2,9 %
ΛΑΟΣ 1,6 %

Άλλο κόμμα 4,7 %

* Άνεμος Αντίστασης 

ΝΔ  4%

ΣΥΡΙΖΑ 60%

ΠΑΣΟΚ 1 %

ΑΝ.ΕΛ. 7%

Χρυσή Αυγή 6%           

ΔΗΜΑΡ 1 %

ΚΚΕ 5 %

Το Ποτάμι 2%

ΛΑΟΣ 0,48%

Κίνημα 5 %

ΑΝΤΑΡΕΥΑ 6 %

Άλλο κόμμα 4%

* Λόγια Σταράτα 

ΝΔ 22%

ΣΥΡΙΖΑ 27 %

ΠΑΣΟΚ 3 %

ΑΝ.ΕΛ. 5 %

Χρυσή Αυγή   12 %    

ΔΗΜΑΡ 0,4 %

ΚΚΕ 3 %

Το Ποτάμι 6 %

Κίνημα 5 %

Ένωση Κεντρώων 3 %

ΑΝΤΑΡΣΥΑ 2 %

ΛΑΟΣ 1 %

Δημιουργία ξανά 3 %

ΕΠΑΜ 1 %

Άλλο κόμμα 1 %

ΛΕΥΚΟ 1 %

Αναποφάσιστοι 5 %

* Πατρινά Νέα 

ΝΔ 14 %

ΣΥΡΙΖΑ 32%

ΠΑΣΟΚ 5 %

ΑΝ.ΕΛ. 16 %

Χρυσή Αυγή 17%    

ΚΚΕ 1%

Το Ποτάμι 1%

Κίνημα 2 %

ΑΝΤΑΡΣΥΑ 2 %

ΛΑΟΣ 1 %

Άλλο κόμμα 1 %

Λευκό 1%

Αναποφάσιστοι  2 %

* Greece in Greed 

ΝΔ 31 %

ΣΥΡΙΖΑ 29 %

ΠΑΣΟΚ 0,9 %

ΑΝ.ΕΛ. 2,2 %

Χρυσή Αυγή 4 %        

Το Ποτάμι

ΚΚΕ 3 %

ΔΗΜΑΡ 1,8

Κίνημα 3,1 %

ΑΝΤΑΡΣΥΑ 4 %

Οικολόγοι 0,9 %

Άλλο κόμμα 6,25 %

* Αλεπού του Ολύμπου
ΝΔ 5 %

ΣΥΡΙΖΑ 36 %

ΠΑΣΟΚ 0,3 %

Χρυσή Αυγή  21 %   

ΑΝ.ΕΛ 9 %

ΚΚΕ 4 %

Το Ποτάμι 1 %

ΔΗΜΑΡ 0,35 %

Κίνημα 7 %

ΛΑΟΣ 1 %
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1 %

ΕΠΑΜ 2 %

Άλλο κόμμα  3 %

Λευκό  4,8

* Τα αιρετικά 

ΝΔ 19 %

ΣΥΡΙΖΑ 25 %

ΠΑΣΟΚ 0,9 %

ΑΝ.ΕΛ 5 %

Χρυσή Αυγή 17 %       

ΚΚΕ 0,9 %

Το Ποτάμι 15 %

Κίνημα 2,5 %

ΑΝΤΑΡΕΥΑ 0,9 %

Ένωση Κεντρώων 4%

Τελεία 2 %

Άλλο 2,5

Χριστοφοράκος στην απολογία του: Έτσι «λαδώναμε» τα πολιτικά κόμματα

Επειδή την Κυριακή έχουμε εκλογές, ας θυμηθούμε ένα σκάνδαλο των «τελευταίων ημερών της Πόμπιας», (ευημερίας της Ελλάδας). Το λάδωμα των πολιτικών μας απο τη Siemens.

 Το Newsbomb.gr αποκαλύπτει το σύνολο της απολογίας του Μιχάλη Χριστοφοράκου, προς την εισαγγελία Μονάχου, που δόθηκε το 2009, για το «λάδωμα» των ελληνικών κομμάτων από τη Siemens.

Ας Διαβάσουμε τα έγραφα κλικάροντας  (ΕΔΩ) στην εικόνα και ας τα θυμηθούμε όταν ψηφίζουμε, μέσα στο παραβάν

* * *

Μια αποκάλυψη που έρχεται να ταράξει τα... ήσυχα νερά στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας και να διαλύσει το σαθρό έδαφος, στο οποίο έχουν στηριχθεί εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα στα χέρια των ξένων τοκογλύφων, πουλώντας τα πάντα στους δανειστές.

Ο φυγόδικος και προστατευόμενος της Μέρκελ και των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, Χριστοφοράκος, που έπρεπε να είχε εκδοθεί εδώ και χρόνια στις ελληνικές αρχές και να δικαστεί επί ελληνικού εδάφους, αναλύει βήμα - βήμα, όλο το σχέδιο χρηματισμού των ελληνικών κομμάτων από τη Siemens, προκειμένου να αποκτήσει η γερμανική εταιρία, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «μια καλύτερη τοποθέτηση στην Ελλάδα, για να δικτυωθεί/ολοκληρωθεί όπως οι άλλες επιτυχημένες εταιρείες και ειδικότερα οι ελληνικές εταιρείας, με ιδιαίτερη έμφαση στα έργα υποδομής και στο δημόσιο τομέα».

Σε μια προκλητικά κυνική εξομολόγηση προς τον εισαγγελέα Μονάχου, ο Χριστοφοράκος τονίζει ότι... συστήθηκε στη Siemens να ακολουθήσει το παράδειγμα πολλών τέτοιων επιχειρήσεων και να δίνονται τακτικά χορηγίες σε πολιτικά κόμματα για την καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου. Και προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, λέγοντας ότι από την αγορά προέκυπτε πως τα ελληνικά κόμματα συνήθιζαν να ζητούν τα ίδια της χορηγίες.

Ο Χριστοφοράκος με απίστευτα... φυσικό τρόπο αποδέχτηκε την ανάμιξή του στο σχέδιο αυτό για τη χρηματοδότηση των ελληνικών κομμάτων, ενώ τονίζει ότι στην Ελλάδα συνηθιζόταν οι «χορηγοί» των κομμάτων να μην εμφανίζονται δημόσια. «Τα χρήματα θα δίνονταν βέβαια μυστικά, ότι όμως θα δίνονταν από «μαύρα ταμεία» αυτό δεν το είχα σκεφτεί ποτέ» ομολογεί και στη συνέχεια αναλύει το... πλάνο των πληρωμών: «Για να μπορούμε να υπολογίσουμε το ύψος των χορηγιών/πληρωμών και να έχουμε συγχρόνως κάποια βάση υπολογισμού, επελέγη από τον κ. Bersnau για σκοπούς υπολογισμού των χορηγιών ως υπόδειγμα, μια τρέχουσα σύμβαση από κάποιο τρέχον έργο. Ως ύψος λήφθηκε υπόψη το 2% του τζίρου της σύμβασης αυτής, προκειμένου να καθοριστεί το ύψος των χορηγιών και των πληρωμών αυτών. Τα τελευταία χρόνια αυτό αντιστοιχούσε στο 0,4% περίπου του ετήσιου συνολικού τζίρου του υποκαταστήματος της Siemens στην Ελλάδα ή στο 0,25% περίπου του ετήσιου συνολικού τζίρου του ομίλου Siemens στην Ελλάδα».

Συνεχίζοντας την απολογία του ο Χριστοφοράκος αποκάλυψε πως κανένας υπάλληλος της Siemens στην Ελλάδα, ούτε και από τα ανώτατα κλιμάκια, γνώρισε το σχέδιο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων: «Τα χρήματα πήγαιναν αυτόματα στους εκάστοτε ίδιους παραλήπτες και για τον ίδιο σκοπό. Οι πληρωμές γίνονταν μέσω κάποιου λογαριασμού στο Μόναχο και συγκεκριμένα μέσω της εταιρείας PLACID BLUE CORPORATION και αργότερα μέσω της FAIRWAYS Ltd στο πλαίσιο του ίδιου σχεδίου της μητρικής εταιρείας. Ολα ήταν απόρροια της τότε απόφασης αυτής της μητρικής εταιρείας στο Μόναχο».

Διαβάστε αναλυτικά όλο το περιεχόμενο της απολογίας του Μιχάλη Χριστοφοράκου, ο οποίος χαίρει άκρας... προστασίας από τις γερμανικές αρχές, κυκλόφορώντας ελεύθερος και «ασυλίας» για λόγους που εύκολα γίνονται κατανοητοί, από τις ελληνικές κυβερνήσεις που έχουν λόγους, όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο όσων αναφέρει, να μην «καίγονται» για την έκδοσή του στην Ελλάδα, ώστε να λογοδοτήσει για την «αμαρτωλή» υπόθεση της Siemens.

Ο Χριστοφοράκος έχει καταθέσει πως από τα χρήματα που διακινήθηκαν από λογαριασμό που διαχειριζόταν ο κ. Καλδής στο Μονακό, δεν κράτησε ούτε ένα σεντ για τον εαυτό του: «Ολα τα χρήματα, τα οποία διακινήθηκαν μέσω τοτυ καναλιού αυτού, τοποθετήθηκαν στην Ελλάδα για τα συμφέροντα της Siemens, όπως μου είχε αναθέσει η μητρική εταιρεία. Ο κ. Καλδής έφερνε πάντοτε μετρητά σε μένα στην Ελλάδα, μερικές φορές παραλάμβανα ο ίδιος τα χρήματα από τον κ. Καλδή στην Αθήνα και τα έδινα σχετικά γρήγορα παραπέρα και συγκεκριμένα στα πρόσωπα που ήταν εντεταλμένα από τη Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.) και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ)»

Και το... εντελώς τρελό της υπόθεσης που... ξέχασε, αλλά αργότερα θυμήθηκε να καταθέσει ο Χριστοφοράκος ήταν πως η συμφωνία με τη μητρική εταιρεία δεν ήταν στον αέρα: «υπήρχε και αντισυμβαλλόμενος και συγκεκριμένα τα ίδια τα κόμματα. Για τα οποία σε τελευταία ανάλυση προορίζονταν άλλωστε τα χρήματα. Στην Ελλάδα έτσι γίνεται, δέχεσαι συχνά τηλεφωνήματα από το κόμμα και σε παρακαλούν να τους δώσεις οικονομική ενίσχυση»...

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει ο Χριστοφοράκος στον Θεόδωρο Τσουκάτο, λέγοντας ότι έλαβε ένα εκατομμύριο γερμανικά μάρκα απευθείας από τη μητρική εταιρεία στο Μόναχο και όχι από τον ίδιο.

  

Αναδημοσίευση: Newsbomb.gr

Το mail Χαρδούβελη

Λιγότερο από βδομάδα ως τις εκλογές και η εκστρατεία το φόβου από τη ΝΔ έχει κλιμακωθεί. Ήδη παίζουν σποτάκια καταστροφολογίας, με το τι θα συμβεί αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα μάλιστα που είναι γνωστό το mail Χαρδούβελη που χαρακτηρίζετε από την αντιπολίτευση ως το πρόγραμμα της ΝΔ (δείτε εδώ το πρωτότυπο στα αγγλικά).

Το mail αυτό μεταφρασμένο δημοσιεύθηκε στο site του Συμβουλίου της επικρατείας.(μετά από μερικές ώρες «κατέβηκε».

Πάντως αξίζει να ανφέρουμε πως πρόεδρος του ΣτΕ είναι ο κ Σωτήρης Ρίζος (φωτο) κι ότι είναι η πρώτη φορά από της συστάσεως της Δικαιοσύνης ποθ πρόεδρος Ανωτάτου Δικαστηρίου αναρτά στην ιστοσελίδα του δικαστηρίου επιστολή (mail) η οποία φέρεται, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, ότι εστάλη από τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη στην τρόικα και αναφέρεται στα δημοσιονομικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν στην χώρα μας.

Συγκεκριμένα η ανάρτηση που έκανε ο κ. Ρίζος αναφέρει:

* * *

«Από το γραφείο του Προέδρου εδόθη προς ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε στον Τύπο της 2.12.2014 και το οποίο φέρεται ότι αποτελεί επιστολή του υπουργού των Οικονομικών προς την Troika με προτεινόμενα δημοσιονομικά μέτρα. Κρίνεται ότι η ανάρτηση βοηθεί στην ενημέρωση των δικαστών».
Η ενέργεια αυτή του κ. Ρίζου να αναρτήσει το mail του κ. Χαρδούβελη (στην Αγγλική γλώσσα) στην ιστοσελίδα του ΣτΕ, τόσο από νομικούς, όσο και από πολιτικούς, χαρακτηρίζεται, τουλάχιστον, ως ενέργεια με την οποία απροκάλυπτα πλέον εκδηλώνεται η δυσφορία του δικαστικού σώματος προς την Κυβέρνηση.
Η ενέργεια αυτή του προέδρου του ΣτΕ αποτελεί ένα ξεμπρόστιασμα των ενεργειών του κ. Χαρδούβελη, αλλά και της ίδιας της Κυβέρνησης υπό την έννοια ότι ενεργούν «κάτω από το τραπέζι», διαλαλώντας άλλα από το μπαλκόνι, ενώ πράττουν άλλα στην πράξη.
«Λάδι στην φωτιά» έριξε ο κ. Ρίζος, τονίζουν συνάδελφοι του και προσθέτουν ότι οι σχέσεις δικαστών και Κυβέρνησης είναι πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Άλλοι, χαρακτήριζαν την ενέργεια του κ Ρίζου ως ευθεία παρέμβασή του στα πολιτικά δρώμενα.
Πάντως, κύκλοι προσκείμενοι στον κ. Ρίζο, τονίζουν ότι η ενέργεια αυτή του προέδρου του ΣτΕ, αποσκοπεί καθάρα στην ενημέρωση των συναδέλφων του, εν όψει των ζητημάτων που εκκρεμούν στο δικαστήριο, αλλά και αυτών που λέγεται ότι θα έρθουν προς επίλυση.
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι τη ερχόμενη εβδομάδα συνέρχεται η αρμόδια επιτροπή του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τριμελής Επιτροπή Συμμόρφωσης) για να ελέγξει ένα μέσα στην προθεσμία των δύο μηνών που είχε δώσει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο συμμορφώθηκε το υπουργείο Οικονομικών στην τελεσίδική και αμετάκλητη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για την αναδρομική επιστροφή των αποδοχών των ενστόλων όλων των Σωμάτων.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η κατάσταση στον χώρο της Δικαιοσύνης είναι έκρυθμη τόσο ως προς τα αναδρομικά που δεν έχουν λάβει οι δικαστές, μετά τις αποφάσεις των Μισθοδικείου, όσο και από τα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της Δικαιοσύνης.
Παράλληλα, οι δικαστικές αρχές στα σάιτ τους έχουν αναρτήσει υποδείγματα των νέων αγωγών που θα κατατεθούν στο Μισθοδικείο κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Οι νέες αυτές αγωγές αφορούν τις αναδρομικές διαφορές των αποδοχών τους για το διάστημα από 1.8.2012 έως 30.6.2014.
Όμως ήδη εκδόθηκε από το Ειρηνοδικείο Αθηνών η πρώτη διαταγή πληρωμής σε βάρος του Δημοσίου, για τα αναδρομικά των δικαστικών λειτουργών, τα οποία κούρεψε με τροπολογία το υπουργείο Οικονομικών.
Εξάλλου, δύο δικαστικές Ενώσεις το ερχόμενο Σαββατοκύριακο πραγματοποιούν γενικές συνελεύσεις, πρόκειται για την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και την Ένωση Εισαγγελιών Ελλάδος. Κατά τις συνελεύσεις αυτές θα λάβουν αποφάσεις επί «καυτών» προβλημάτων που απασχολούν το χώρο της Δικαιοσύνης και το δικαστικό σώμα.
Ειδικότερα, μεθαύριο Σάββατο στο αμφιθέατρο του Εφετείου Αθηνών (Λεωφ. Αλεξάνδρας και Δέγλερη) θα πραγματοποιηθεί η τακτική συνέλευση των μελών της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Βασικά θέματα της γενικής συνέλευσης, μεταξύ των άλλων, είναι:
· Η υποχρέωση της Κυβέρνησης προς εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων,
· Η διόγκωση σε εξαιρετικά ανησυχητικό βαθμό των προβλημάτων της Δικαιοσύνης (υποδομών, οργάνωσης και λειτουργίας),
· Οι συνθήκες και ρυθμοί απονομής της Δικαιοσύνης,
· Η Δικαιοσύνη ως λειτουργία του πολιτεύματος
Εξάλλου, την ερχόμενη Κυριακή, στην αίθουσα τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (Ακαδημίας 60) τα μέλη της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, πραγματοποιούν την ετήσια γενικής συνέλευση τους, την οποία θα την απασχολήσουν αντίστοιχα προβλήματα με αυτά της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Όμως σε αναβρασμό είναι και ο δικηγορικός κόσμος μετά το δημοψήφισμά τους με το οποίο εκδηλώθηκε η αντίθεσή των δικηγόρων κατά των τροπολογιών του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ενώ τάχθηκαν υπέρ της αποχής διαρκείας.
Το πακέτο μέτρων που έστειλε η ελληνική πλευρά με e-mail στους δανειστές περιλαμβάνει, την αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% σε 13%, που θα φέρει έσοδα 350 εκατ. ευρώ, «πάγωμα» των ονομαστικών συντάξεων το 2016 και το 2017, αλλά και λαχειοφόρο αγορά για μεγαλύτερες εισπράξεις ΦΠΑ μέσω αποδείξεων.
Ακόμη, το υπουργείο Οικονομικών προτείνει σε περίπτωση που δεν βγουν οι προβλέψεις του σωστές τότε από την 1η Ιουλίου του 2015, να εξετασθεί η λήψη περαιτέρω μέτρων, όπως επιβολή φόρου πολυτελείας και φόρος σε τσιγάρα, όπως αναφέρει το σχετικό άρθρο της απογευματινής εφημερίδας.

Συγκεκριμένα, τα άμεσα μέτρα είναι:
1. ΦΠΑ: Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία, από 6,5% στο 13%. Μια συντηρητική εκτίμηση των δυνητικών εσόδων ανέρχεται στο ελάχιστο των 350.000.000 ευρώ. Το ΥΠΟΙΚ σημειώνει στην επιστολή ότι αυτή η αύξηση πληγώνει σοβαρά την ανταγωνιστικότητα τιμών των ελληνικών ξενοδοχείων σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες της Μεσογείου και ότι ενώ υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντισταθμιστεί αυτό το αποτέλεσμα, κυρίως μέσω περαιτέρω διαρθρωτικών αλλαγών και άμεσων επενδύσεων, είναι προφανές ότι όλα τα άλλα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας απαιτούν χρόνο και χρήμα για να υλοποιηθούν και να φέρουν θετικά αποτελέσματα, ενώ αυξήσεις φόρων μέσω αύξησης του ΦΠΑ έχουν αρνητικές επιπτώσεις στιγμιαία.
2. Κοινωνική ασφάλιση:
α) Διατήρηση των ονομαστικών συντάξεων στο επίπεδο του 2015 για τα έτη 2016 και 2017. Το όφελος εκτιμάται σε 50 εκατ. (0,18% του τρέχοντος κόστους) για το 2016 και 140 εκατ. (0,5% του τρέχοντος κόστους) για το 2017. Το ΥΠΟΙΚ σημειώνει ότι τα μακροχρόνια αθροιστικά οφέλη από αυτή την πρωτοβουλία αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και θα επιφέρουν τεράστια διαφορά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού μας συστήματος.
β) Πιστοποίηση μέσω διασταυρώσεων των οικογενειακών παροχών, που καταβάλλονται στους συνταξιούχους. Μόνιμες εξοικονομήσεις προκύπτουν από αυτή την πρωτοβουλία. Κάθε μήνα, 664.862 συνταξιούχοι λαμβάνουν μηνιαία οικογενειακά επιδόματα 38,6 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου 462.500.000 ευρώ ετησίως. Με την εφαρμογή των διασταυρωτικών ελέγχων με το μητρώο ΑΜΚΑ και το φορολογικό μητρώο, προκύπτουν συνταξιούχοι που δεν θα πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένα επιδόματα. Εκτιμάται πως η ετήσια εξοικονόμηση του 5% – 8% θα επιτευχθεί, δηλαδή 23,1 έως 37 εκατ. ευρώ ανά έτος.
γ) Πλήρης εφαρμογή του άρθρου 13 του νόμου 3863/2010 για συγκεκριμένες περικοπές στις συντάξεις που μεταφέρονται στα μέλη μιας οικογένειας, 3 χρόνια μετά τον θάνατο του συνταξιούχου. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων «Ήλιος», το συνολικό ποσό που καταβάλλεται στα μέλη της οικογένειας των εκλιπόντων συνταξιούχων, που λαμβάνουν επίσης τα δικά τους συνταξιοδοτικά μετά 3 χρόνια από τον θάνατο, είναι 1.027 εκατ. ευρώ ετησίως. Η διασταύρωση των στοιχείων και η πλήρης εφαρμογή των περικοπών αναμένεται να παραγάγουν εξοικονόμηση μεταξύ 8% και 12%, δηλαδή 82 έως 123 εκατ. ευρώ ετησίως.
3. Αύξηση των εσόδων ΦΠΑ μέσω λαχειοφόρου αγοράς και άλλα διοικητικά μέτρα: Το σύστημα αύξησης των εσόδων από τον ΦΠΑ μέσω συλλογής αποδείξεων με την προοπτική δώρων από λαχειοφόρο αγορά θα επικεντρωθεί στην εφαρμογή του προγράμματος «@podeixi». Υπάρχει μια λεπτομερής έκθεση, η οποία περιλαμβάνει εκτενή τεκμηρίωση για τη μεγάλη επιτυχία παρόμοιων προγραμμάτων σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Σλοβακία. Εάν τα πρόσθετα έσοδα στην περίπτωση της Πορτογαλίας ήταν 1,6 δισ. ευρώ ετησίως, σε αυτό το στάδιο, για την Ελλάδα φαίνεται λογικό –κατά πολύ συντηρητικές εκτιμήσεις– να υποθέσουμε ότι θα είναι τουλάχιστον επιπλέον 500 εκατ. ευρώ. Διοικητικά μέτρα, όπως ηλεκτρονικά τιμολόγια και διασταύρωση των business-to-business, τιμολόγια και λιανικές πωλήσεις, θα αποφέρουν επίσης απτά αποτελέσματα στον αγώνα κατά της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής.

Πρόσθετες παρεμβάσεις
Στην ελληνική επιστολή γίνεται ειδική αναφορά σε πρόσθετες παρεμβάσεις που θα γίνουν εάν διαπιστωθεί πως την 1η Ιουλίου του 2015 υπάρχει πρόβλημα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού με βάση τις ελληνικές εκτιμήσεις, όπως αναλύει το σχετικό άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε σε όλα τα ειδησιογραφικά πόρταλ. Αυτές περιλαμβάνουν:
– Απόσυρση της μείωσης της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης του 30% για το 2015 και το 2016.
– Επιβολή φόρου πολυτελείας.
– Αύξηση των φόρων σε καπνό και αλκοόλ, εάν συμφωνηθεί πως τούτο οδηγεί σε αύξηση και όχι σε μείωση εσόδων. Τα ανωτέρω μέτρα μπορεί να επιφέρουν έσοδα της τάξεως των 500 εκατ. ευρώ.
Στην επιστολή αναφέρονται και συγκεκριμένα στοιχεία για την πορεία των εσόδων του 2014 που συμβάλλουν για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό των 2,6 δισ. και το ΥΠΟΙΚ τα κοστολογεί σε 1,113 δισ., θεωρώντας πως επ’ αυτών υπάρχει συμφωνία με την τρόικα, ώστε να αφαιρεθούν από τη συζήτηση για το δημοσιονομικό κενό.
• Φόρος ακίνητης περιουσίας: Το ΥΠΟΙΚ υποστηρίζει πως οι προβλέψεις της τρόικας ότι θα υπάρχει κενό στη συλλογή των φόρων του 2015, όπως συνέβη και το 2014, δεν είναι σωστές, καθώς υπολογίζει ότι θα εισπράξει 80% του φόρου και το βασίζει στο γεγονός ότι η εισπραξιμότητα του ΕΝΦΙΑ τους δύο πρώτους μήνες είναι ήδη 44,3%, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το κενό των 200 εκατ. που προβλέπει η τρόικα. Επίσης ο ΕΝΦΙΑ έχει διευρύνει τη φορολογική βάση με τη συμπερίληψη μη αστικών ακινήτων, ενώ αναμένεται το 2015 να ενισχυθεί η κερδοφορία επιχειρήσεων και οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων να αυξηθούν οπότε να υπάρχουν και υψηλότεροι φόροι ιδιοκτησίας. Το ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι το έκτακτο αποθεματικό του τακτικού προϋπολογισμού δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1 δισ. ενώ η τρόικα εκτιμά ότι πρέπει να είναι 1,2 δισ. ευρώ.
• Εσοδα από άδειες τυχερών παιχνιδιών ΟΠΑΠ και άδειες τηλεπικοινωνιών θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο τροποποιημένο ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης καθώς 114 εκατ. έχουν ληφθεί και το υπόλοιπο χάσμα μεταξύ των εκτιμήσεων για 84 εκατ. ευρώ το 2015 θα πρέπει να αφαιρεθεί.
• Πράσινο Ταμείο: Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε συνταγματική τη ρύθμιση για τα αυθαίρετα, καταργώντας όλα τα νομικά εμπόδια και τις αβεβαιότητες στα χρηματικά πρόστιμα, αυξάνοντας το ποσοστό συμμετοχής στο σύστημα Πράσινο Ταμείο. Το ΥΠΟΙΚ εκτιμά πως τα έσοδα θα φτάσουν τα 200 εκατ. στον προϋπολογισμό του 2015.
• Επιστροφές φόρου: ΤΟ ΥΠΟΙΚ προβλέπει ότι μια περαιτέρω διαφορά τουλάχιστον 200 εκατ. έχει αντιμετωπιστεί.
Το ΥΠΟΙΚ σημειώνει και νέες πρωτοβουλίες για πηγές χρηματοδότησης που δεν περιλαμβάνονται στο σχέδιο προϋπολογισμού του 2015 προκειμένου να μειωθεί το εκτιμώμενο κενό της τρόικας ακόμη περισσότερο.
• Έσοδα από «παγωμένες» καταθέσεις: Το ΥΠΟΙΚ τονίζει ότι υπάρχει νέο νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά τις «παγωμένες» καταθέσεις ιδιωτών/επιχειρήσεων που έχουν καταδικαστεί για οικονομικά εγκλήματα κατά του κράτους ή άλλων φορέων της γενικής κυβέρνησης (πλην των φόρων φοροδιαφυγής). Περιλαμβάνει μια πολύ συντηρητική εκτίμηση των εσόδων για το 2015, η οποία βασίζεται μόνο σε δύο περιπτώσεις που οδηγούν σε έσοδα 389 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, στην επιστολή τονίζεται πως μια σειρά από αναδιαρθρώσεις σε βασικούς τομείς θα μπορούσε να παράσχει πρόσθετα έσοδα το 2015. Ενδεικτικά αναφέρονται πέντε περιπτώσεις που μπορεί να αποφέρουν 150 εκατ. ευρώ.
α. Αύξηση στα έσοδα κλινικών δοκιμών με τη μείωση της γραφειοκρατίας και την έλλειψη εναρμόνισης διοικητικών διαδικασιών (50 εκατ. ευρώ).
β. Αύξηση στα τέλη που σχετίζονται με τις αιτήσεις για την έκδοση πιστοποιητικών άδειας κυκλοφορίας, κατάργησης ή τροποποίησης για φάρμακα κ.λπ. (15 εκατ.).
γ. Επιβολή τελών – τιμολογίου για την υγειονομική περίθαλψη ξένων πολιτών (25 εκατομμύρια).
δ. Βραδινά ιδιωτικών κλινικών σε νοσοκομεία του ΕΣΥ (20 εκατ. ευρώ).
ε. Πολιτιστική κληρονομιά: αύξηση εισιτηρίων στον ευρωπαϊκό μέσο όρο (93 εκατ.).
• Σειρά δράσεων που δεν έχουν ακόμη ποσοτικοποιηθεί, αλλά υπολογίζονται έσοδα όπως:
– Σύστημα ΦΠΑ στη λαχειοφόρο αγορά.
– Πιθανότητα κρυφής πηγής φορολογικών εσόδων από άτομα που δηλώνουν αγρότες ενώ δεν είναι, απολαμβάνοντας έτσι τον χαμηλότερο συντελεστή φορολογίας για τους αγρότες.
– Ενδεχόμενο αύξησης φορολογίας τσιγάρων.
– Πρόσθετα φορολογικά έσοδα από την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης των φορολογικών κινήτρων και την ένταξή τους στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Σεπτέμβριος, διαρθρωτικό ορόσημο).
– Κέρδη από φορολογική διοίκηση.
– Εξοικονόμηση από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος 2010.
– Μεγαλύτερη είσπραξη φόρων από τις επιπτώσεις της βελτιωμένης ρευστότητας του ιδιωτικού τομέα.
Επίσης, στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων γίνεται αναφορά στον ΟΛΠ, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και στους σιδηροδρόμους για τους οποίους οι επενδυτές ζήτησαν παράταση του δεύτερου γύρου για την υποβολή βασικών έγγραφων αλλά και τη μετακίνηση της υποβολής δεσμευτικών προσφορών έως τον Φεβρουάριο του 2015. Στον τομέα των αυτοκινητοδρόμων και της Εγνατίας, η εκδήλωση ενδιαφέροντος θα ξεκινήσει στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015.
Η επιστολή καταλήγει ως εξής: «Αυτή είναι μια συνολική πρόταση. Ακολουθώντας την ισχυρή προτροπή του επικεφαλής του Euroworking Group, αποφασίσαμε να κάνουμε μια συνολική πρόταση αντί για μια σταδιακή διαπραγμάτευση. Αναγνωρίζουμε πως σε μερικούς τομείς δεν ικανοποιήσαμε πλήρως τις ανησυχίες σας. Ομως, αντί αυτού, έχουμε σε άλλα πεδία καταθέσει πολύ πιο φιλόδοξες προτάσεις. Τα ανωτέρω είναι το μάξιμουμ που μπορούμε να προσφέρουμε σε μια γνήσια προσπάθεια να προχωρήσουμε μπροστά και να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση με αξιόπιστο τρόπο.
Περιμένοντας να σας συναντήσω στην Αθήνα,
Γκίκας Α. Χαρδούβελης».

Αναδημοσίευση: ksipnistere.blogspot.gr

Λεφτά (μπορεί να) υπάρχουν, με εντολή Ντράγκι, για όλους

Ένα απίστευτο κείμενο δημοσιεύτηκε την Κυριακή στο zougla.gr. (Που αναφέρει ως πηγή το Spiegel).  Αν κι αυτό που γράφει είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, ειδικά με αυτούς που διοικούν σήμερα την Ευρώπη, το δημοσιεύω μόνο και μόνο να δούμε πως υπάρχουν λύσεις υπέρ του λαού, που δεν τις εξετάζουν καν, μόνο ίσως για ιδεολογικούς λόγους. (Φαντάζεστε αν συνέβαιναν αυτά που λέει το κείμενο, τι θα γινόταν με τις κοινωνικές τάξεις;)

* * *

Μια μέρα όλοι οι πολίτες της ευρωζώνης λαμβάνουν στο γραμματοκιβώτιό τους από μια επιταγή αξίας άνω των 500 ευρώ, ίσως και 3.000 ευρώ. Δεν είναι φάρσα, αλλά ένα απλό δωράκι από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα της Φρανκφούρτης. Το σενάριο που παρουσιάζει η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Der Spiegel» δεν είναι τόσο παράλογο όσο αρχικά φαίνεται. Μάλιστα, πολλοί σοβαροί ακαδημαϊκοί και οικονομολόγοι απαιτούν ακριβώς αυτό: ο Μάριο Ντράγκι να τυπώσει χρήμα και να το μοιράσει απευθείας στον λαό.

Η λογική πίσω από την ιδέα είναι ότι οι λήπτες των επιταγών θα σπεύσουν στα καταστήματα, ενισχύοντας την παραλυμένη οικονομία της ευρωζώνης. Έτσι οι εταιρείες θα χρειαστεί να αυξήσουν την παραγωγή τους και να προσλάβουν περισσότερους υπαλλήλους, πράγμα που θα οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη και άνοδο των τιμών, λόγω της αυξημένης ζήτησης.

Η ΕΚΤ έχει χάσει τον έλεγχο 

Επί του παρόντος, το ποσοστό του πληθωρισμού είναι μόλις λίγο πάνω από το μηδέν και ο φόβος ενός αποπληθωρισμού όπως εκείνος των ΗΠΑ την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης στοιχειώνει την ευρωζώνη. Η ΕΚΤ, που ενδιαφέρεται πρωτίστως για τη σταθερότητα του ευρώ, έχει χάσει τον έλεγχο.
Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, αυξανόμενος αριθμός οικονομολόγων και άλλων ειδικών προωθεί τη λύση των «χρημάτων εξ ουρανού» («helicopter money» ή «helicopter drop», κατά λέξη: «λεφτά απ’ το ελικόπτερο»). Η ιδέα, που στο παρελθόν υποστηρίχθηκε ακόμα κι από τον νομπελίστα Μίλτον Φρίντμαν, έχει προκαλέσει διαμάχη μεταξύ ακαδημαϊκών και αξιωματούχων κεντρικών τραπεζών της Ευρώπης. Για τους υποστηρικτές της, το ζήτημα δεν αφορά απλώς ένα νέο εργαλείο, αλλά την αμφισβήτηση άτεγκτων δογμάτων της νομισματικής πολιτικής.

Ένα πράγμα δείχνει να ξεκαθαρίζει μέχρι στιγμής: ο Ντράγκι και οι ομόλογοί του των εθνικών κεντρικών τραπεζών έχουν εξαντλήσει κάθε παραδοσιακό μέσο καταπολέμησης του αποπληθωρισμού. Εύκολα εξηγείται η αποτυχία των προσπαθειών τους. Μέχρι τώρα οι κεντρικές τράπεζες παρείχαν χρηματοδότηση σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η ΕΚΤ δάνειζε τις τράπεζες με χαμηλά επιτόκια ή αγόραζε από αυτές τίτλους υψηλού κινδύνου, ελπίζοντας ότι με τη σειρά τους θα εξέδιδαν περισσότερα δάνεια προς εταιρείες και καταναλωτές. Το πρόβλημα είναι ότι πολλά νοικοκυριά και επιχειρήσεις είναι ήδη τόσο χρεωμένα, που δεν παίρνουν νέο δάνειο, κι έτσι τα χρήματα δεν διοχετεύονται τελικά στην πραγματική οικονομία.
Γι’ αυτό ο Σιλβέν Μπρουαγιέ, επικεφαλής οικονομολόγος της γαλλικής επενδυτικής τράπεζας Natixis, υποστηρίζει ότι «θα ήταν πολύ πιο λογικό να πάρει η ΕΚΤ τα χρήματα που θέλει να ρίξει στη μάχη κατά του αποπληθωρισμού και να τα διανείμει απευθείας στον κόσμο». Ο Ντράγκι προτίθεται να ρίξει στην αγορά 1 τρισ. ευρώ ως λύση έκτακτης ανάγκης – πόροι που θα επαρκούσαν για να λάβει κάθε πολίτης της ευρωζώνης περίπου 3.000 ευρώ.

 «Πρέπει να είναι πολλά τα λεφτά»

O Ντάνιελ Στέλτερ, ιδρυτής της δεξαμενής σκέψης Beyond the Obvious με έδρα το Βερολίνο και πρώην σύμβουλος της Boston Consulting, όχι απλώς συμφωνεί, αλλά και ζητά να δοθούν από 5.000 έως 10.000 ευρώ σε κάθε πολίτη. «Πρέπει να είναι πολλά (τα λεφτά) για να έχει αποτέλεσμα» λέει ο ίδιος, αλλά παραδέχεται ότι αυτά τα ποσά είναι απλές εκτιμήσεις. Εξάλλου, ούτε μια κεντρική τράπεζα δεν επιχείρησε κάτι τέτοιο στο παρελθόν.
Πολλοί ακαδημαϊκοί βασίζουν τους υπολογισμούς τους στο αμερικανικό προηγούμενο, καθώς κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν δώσει μετρητά στους φορολογουμένους υπό τη μορφή επιστροφών για να στηρίξουν την οικονομία.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τζον Μιούλμπαουερ ανατρέχει στο 2001. Μετά τη φούσκα των ηλεκτρονικών επιχειρήσεων (dot.com crash) οι ΗΠΑ έδωσαν σε όλους τους φορολογουμένους επιστροφή 300 δολαρίων. Κατ’ αναλογία, ο καθηγητής υπολογίζει ότι σήμερα θα έφταναν 500 ευρώ στο καθένα για να τονωθεί η ευρωζώνη, κι επισημαίνει ότι αυτά τα «λεφτά εξ ουρανού» θα κόστιζαν πολύ λιγότερο από τα σημερινά προγράμματα της ΕΚΤ.
Κι όμως, ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και συντηρητικοί οικονομολόγοι απορρίπτουν μια τέτοια λύση. «Θα ήταν η έσχατη αμαρτία» λέει ο Γέργκ Κρέμερ, επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής Commerzbank. «Αν η κεντρική τράπεζα δώσει χρήματα μία φορά, αποκλείεται να παραμείνει μεμονωμένη περίπτωση. Οι πολιτικοί θα απαιτούν ακόμη περισσότερα την επόμενη φορά».
Ο Μιούλμπαουερ αντιτείνει ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν σαφή στόχο: πληθωρισμό κοντά στο 2%. Αν τον πιάσουν, θα έπαυε η ανάγκη παροχής ρευστού. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η νομισματική πολιτική συχνά δεν επιτυγχάνει με ακρίβεια τους στόχους της. Πολλοί ειδικοί λένε ότι ο πληθωρισμός είναι σαν μπουκάλι κέτσαπ: όταν το χτυπάς, στην αρχή δεν βγαίνει τίποτα και ξαφνικά χύνεται όλο μαζί.
Ο βασικός παράγοντας που καθορίζει την αξία του χρήματος είναι η εμπιστοσύνη εκείνων που το ξοδεύουν – η πεποίθηση ότι 10 ή 20 ευρώ θα φτάνουν για ένα γεύμα στο άμεσο μέλλον και ότι ένα μεσαίο αυτοκίνητο δεν θα κοστίζει 100.000 ευρώ σε 5 χρόνια. Αν χαθεί η εμπιστοσύνη, όλο το νομισματικό σύστημα αρχίζει να καταρρέει.
Τεράστια αβεβαιότητα
Την εν λόγω εμπειρία είχε η Γερμανία τη δεκαετία του 1920. Καταλυτικός παράγοντας για τον υπερπληθωρισμό εκείνου του καιρού ήταν το γεγονός ότι το Ράιχ κάλυπτε τα έξοδα του πολέμου τυπώνοντας χρήμα. Η κατάσταση όμως βγήκε εκτός ελέγχου όταν οι πιστωτές της χώρας μαζί με τους πολίτες έχασαν την πίστη τους στο μάρκο. Οι επενδυτές αρνήθηκαν να δώσουν άλλα χρήματα στο κράτος και οι γιατροί ζητούσαν να πληρωθούν σε είδος. Οι τιμές εκτινάχθηκαν: ένα καρβέλι έφτασε να στοιχίζει 140 δισ. μάρκα.

«Έτσι και δει ο κόσμος να βρέχει ο ουρανός λεφτά, θα προκληθεί τεράστια αβεβαιότητα για τον μελλοντικό πληθωρισμό» προειδοποιεί ο Κρέμερ. «Πόσο συχνά μπορεί να συμβεί και πόσο γρήγορα θα ανέβουν οι τιμές; Σε τι κατάσταση είναι το ευρώ, αν η ΕΚΤ κατέληξε να μοιράζει χρήματα;»
Επίσης, ακόμα κι αν οι πολίτες πάνε στα μαγαζιά να ξοδέψουν τα λεφτά που τους δόθηκαν, δεν είναι σίγουρο ότι οι εταιρείες θα ανεβάσουν την παραγωγή. «Οι τιμές θα ανέβαιναν, αλλά δεν θα υπήρχε μόνιμο κίνητρο για την οικονομία» λέει ο Τόμας Μάγερ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως στασιμοπληθωρισμός (stagflation).
Γι’ αυτό ο Γουίλεμ Μπάιτερ της αμερικανικής Citigroup έχει τροποποιήσει τη λύση του ελικοπτέρου. Η δική του εκδοχή απαιτεί συντονισμό πολιτικών αρχών και κεντρικών τραπεζών: το κράτος βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα με μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα επενδύει χρήματα σε έργα υποδομών ή τα δίνει στους φορολογουμένους για να αυξήσει την κατανάλωση· η κεντρική τράπεζα χρηματοδοτεί αυτή την κίνηση μέσω της αγοράς κρατικών ομολόγων.

Ο Μπάιτερ δεν ανησυχεί για τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς που εμποδίζουν την ΕΚΤ να χρηματοδοτήσει άμεσα ένα κράτος, όπως απαιτεί το σχέδιό του. Έτσι κι αλλιώς, θεωρεί το σχετικό άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας καταστροφικό. Επίσης, δεν πιστεύει ότι το σχέδιο θα έθετε σε κίνδυνο την ανεξαρτησία της ΕΚΤ: «Ανεξαρτησία δεν σημαίνει να μη σηκώνεις το τηλέφωνο όταν σε παίρνει ο υπουργός Οικονομικών. Ανεξαρτησία είναι το δικαίωμα να λες όχι». Η συνεργασία, λοιπόν, και ο συντονισμός νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, κατά τον ίδιο, «συμβαδίζουν απόλυτα».
Το παράδειγμα της Ιαπωνίας και του πρωθυπουργού της Σίνζο Άμπε, ο οποίος πίεσε την κεντρική τράπεζα της χώρας να δώσει τρισεκατομμύρια για επενδύσεις και παρ’ όλα αυτά δεν απέφυγε εκ νέου ύφεση, προσφέρει επιχειρήματα και στις δύο πλευρές, όσον αφορά την αμφιλεγόμενη «επιχείρηση ελικόπτερο». Κανείς δεν είναι σίγουρος τι ακριβώς έφταιξε, γιατί η κυβέρνηση Άμπε δεν κατάφερε παράλληλα να περάσει τις περισσότερες από τις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις.
Η νομισματική πολιτική από μόνη της πάντως «δεν σε βγάζει από τη μακρά στασιμότητα», όπως παραδέχεται ο… φαν των ελικοπτέρων Μπάιτερ. Το ίδιο όμως θα έλεγαν και οι πιο φανατικοί επικριτές του.

Αναδημοσίευση: zougla.gr

Προντι: «Ανησυχώ περισσότερο για τη Γερμανία παρά τον ΣΥΡΙΖΑ»

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, σε άρθρο - παρέμβασή του, σημειώνει πως οι εκλογές στην μικρή Ελλάδα έχουν μετατραπεί σε καθοριστική στιγμή για την μεγάλη Ευρώπη. Τι μήνυμα στέλνει στη Γερμανία

* * *

Αναλυτικό άρθρο γνώμης του Ιταλού πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι (φωτο) φιλοξενεί σήμερα η ιταλική εφημερίδα Ιλ Μεσσατζέρο, με τίτλο «η ακαμψία του Βερολίνου προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία από τον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο Ιταλός πολιτικός και οικονομολόγος σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, αν και όχι με τεράστια διαφορά, και προσθέτει ότι «εξαιτίας της βαθύτατης και παρατεταμένης κρίσης της χώρας, εξασφάλισε ένα αυξανόμενο ποσοστό της λαϊκής ψήφου, με ένα σύνολο προτάσεων σχεδόν επαναστατικών, τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική».

Ο Πρόντι εκτιμά ότι «το έντονα προοδευτικό περιεχόμενο του προγράμματος για την εσωτερική πολιτική με καταπολέμηση της ανεργίας, μεγαλύτερο βάρος στις κοινωνικές δαπάνες και ανακατανομή του εισοδήματος, υπέστη κάποιες περιορισμένες αλλαγές, αλλά στην ουσία του διατηρήθηκε ως είχε».

Σε ότι αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική, ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι «πραγματοποιήθηκε μια βαθμιαία αλλαγή. Η προγραμματική πλατφόρμα, η οποία είχε παρουσιαστεί αρχικά, η οποία είχε ως κοινό στόχο την έξοδο από το ευρώ, με τον καιρό εγκαταλείφθηκε, με την ανάγκη μιας κάποιας δόσης τούμπας στον αέρα, η οποία τροφοδότησε τα σχόλια των δυνάμεων που αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ».

«Κατά την πιο πρόσφατη χρονική περίοδο, κατέστη σαφές ότι η Ελλάδα, παρά την πολυσύνθετη φύση των πολιτικών της παρατάξεων, δεν θα εγκαταλείψει το ευρώ. Μια επιλογή η οποία έχει καθησυχάσει την κοινή γνώμη και που είναι και συνέπεια της βούληση των τριών τετάρτων των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι, παρά την μακρά κρίση, επιθυμούν να μείνουν εντός κοινού νομίσματος», διαπιστώνει ο Ρομάνο Πρόντι.

Σε ότι αφορά τις μετεκλογικές εξελίξεις, ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν γράφει ότι «ο Αλέξης Τσίπρας, φτάνοντας όλο και πιο κοντά στην ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων, συνειδητοποιεί ότι δύσκολα θα μπορέσει να κυβερνήσει αυτοδύναμα και ότι θα πρέπει να διαχειριστεί μια συμμαχία με πιο μετριοπαθείς δυνάμεις».

«Η αναθεώρηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα ενός υποχρεωτικού ρεαλισμού», εκτιμά ο ιταλός κεντρώος πολιτικός, ο οποίος γράφει, παράλληλα, ότι «στο τέλος αυτής της δύσκολης πορείας, ο Τσίπρας παραλληλίζεται, από έναν αριθμό παρατηρητών, με τον πρώην βραζιλιάνο πρόεδρο Λούλα, ο οποίος ξεκίνησε ως επαναστάτης και στην συνέχεια εφάρμοσε μια πολιτική ισχυρών αλλά ρεαλιστικών μεταρρυθμίσεων, για την Βραζιλία. Μια χώρα η οποία, σε ότι αφορά τις κοινωνικές ανισότητες, δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα».

Προσθέτει δε, ότι «συντηρητικοί κύκλοι των Αθηνών, υποστηρίζουν ότι ο Τσίπρας την Τρίτη, την Πέμπτη και το Σάββατο θέλει να μείνει στο ευρώ, την Δευτέρα, την Τετάρτη και την Παρασκευή να επιστρέψει στην δραχμή και την Κυριακή εκτιμά ότι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με δημοψήφισμα».

Ο Ρομάνο Πρόντι, σε ανάλυσή του, επαναλαμβάνει ότι η έξοδος από το ευρώ δεν θα έφερνε κανένα ουσιαστικό θετικό αποτέλεσμα, αφού «τόσο η αύξηση των εξαγωγών, όσο και η τόνωση του τουρισμού, λόγω υποτίμησης, θα είχαν ιδιαίτερα περιορισμένες θετικές επιπτώσεις».

Ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός θεωρεί, επίσης, ότι «την επόμενη ημέρα μιας εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θεωρείται δυνατή, ο Τσίπρας θα πρέπει να υποχρεωθεί να ξεκινήσει δύσκολες διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς την βοήθεια της οποίας δεν θα μπορέσει να εφαρμοσθεί κανένα σκέλος του πολιτικού του προγράμματος».

Ο Ιταλός οικονομολόγος με καταγωγή από την Μπολόνια θεωρεί ότι ότι η Γερμανία δεν θα διερρήγνυε τα ιμάτιά της» για ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ, ενώ παράλληλα «το Βερολίνο φοβάται ότι αν επιδειχθεί περισσότερη κατανόηση προς το ελληνικό χρέος, θα επιβραδυνθούν ι διαδικασίες μεταρρυθμίσεων στην Ιταλία και την Γαλλία, οι οποίες και θεωρεί ότι δεν πρέπει να αναβληθούν».

«Η Ελλάδα θα επιμείνει σε ένα σχέδιο ενίσχυσης και επιμήκυνσης του προγράμματος ευρωπαϊκής στήριξης, ενώ από γερμανικής πλευράς θα τείνουν να δώσουν το ελεύθερο, το πολύ, σε ένα μια μετρημένη επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους, με συνέπεια την διατήρηση των πολιτικών λιτότητας οι οποίες κατηγορούνται από όλους όσους συνθέτουν την συμμαχία της οποίας ηγείται ο Τσίπρας», γράφει ο πρώην επικεφαλής της Κομισιόν.

«Η εξεύρεση συμβιβασμού μοιάζει απόλυτα αναγκαία όσο και δύσκολη, παρά το ότι η Γερμανία θα έπρεπε να έχει απόλυτη επίγνωση των ζημιών που, κατά την διάρκεια της Ιστορίας, προκλήθηκαν από μία πολιτική η οποία έβαλε ασήκωτα βάρη πάνω στους ώμους των πολιτών των χωρών με μεγάλα χρέη», σημειώνεται στο άρθρο αυτό γνώμης που δημοσιεύει η Ιλ Μεσσατζέρο.

Ο Ρομάνο Πρόντι, τέλος, εύχεται να μην υπάρξει «μακρά παράλυση» στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπενθυμίζει ότι μέσα στο 2015 θα στηθούν οι κάλπες και στην Ισπανία «όπου ενισχύεται, βαθμιαία, ένα κόμμα, το Podemos, το οποίο, έστω και με κάποιες σαφείς διαφορές, γεννήθηκε από τις ίδιες ανάγκες που έδωσαν ζωή στον ΣΥΡΙΖΑ, και καταλήγει:

«Για όλους αυτούς τους λόγους, οι εκλογές, στην μικρή Ελλάδα, έχουν μετατραπεί σε καθοριστική στιγμή για την μεγάλη Ευρώπη. Ας ελπίζουμε να το συνειδητοποιήσει και η μεγάλη Γερμανία».

Αναδημοσίευση: news247.gr

Βρε, σαν τα σαλιγκάρια...

Μέσα από ένα γεγονός της ιστορίας της Αγγλίας στην Καθημερινή της Πέμπτης 15/1, ο Απόστολος Λακασάς επισημαίνει τον κίνδυνο που διατρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ από τους ανθρώπους που θα τον πλησιάσουνε (προσωπική μου άποψη είναι πως το άρθρο αυτό έπρεπε να γραφτεί πολύ νωρίτερα μια που από τον Ιούνιο του 2012 άρχισαν να μαζεύονται στον ΣΥΡΙΖΑ «σαλιγκάρια»)

* * *

Αγγλία, 16ος αιώνας. Ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ θέλει να χωρίσει από την Αικατερίνη της Αραγωνίας για να παντρευτεί την Αννα Μπολέιν, που θα του χαρίσει τον διάδοχο, διασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση και την κυριαρχία της δυναστείας των Τιδόρ. Τα σχέδιά του, όμως, για τον νέο γάμο προκαλούν αντιδράσεις τόσο στο Βατικανό όσο και στην ίδια του την αυλή. Συγκεκριμένα, ενώ οι προσπάθειες των κρατικών συμβούλων επικεντρώνονται στην υλοποίηση της βασιλικής επιθυμίας, υπάρχει ένας σύμβουλος, ο σερ Τόμας Μορ, προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας, που στέκεται εμπόδιο, καθώς επιλέγει να μείνει πιστός στις απόψεις και στη συνείδησή του και όχι στις βασιλικές επιδιώξεις. Ετσι, η ρήξη είναι αναπόφευκτη. Ο Ερρίκος Η΄ αυθαίρετα αναγορεύεται επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας και παντρεύεται την Αννα Μπολέιν, ενώ ο σερ Τόμας -αμετακίνητος στις πεποιθήσεις του- φυλακίζεται στον Πύργο του Λονδίνου, δικάζεται με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και καταδικάζεται σε θανατική ποινή. Αντίθετα, ο υπηρέτης του σερ Τόμας ζει και βασιλεύει κάτω από νέους αφέντες. Πρόκειται για περίληψη του έργου «Ενας άνθρωπος για όλες τις εποχές» του Ρόμπερτ Μπολτ, το οποίο παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Ποιος είναι ο άνθρωπος για όλες τις εποχές; Ο σερ Τόμας ή μήπως ο υπηρέτης του, «Ενας συνηθισμένος άνθρωπος» όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πρόγραμμα της παράστασης; Εκείνος που μένει πιστός στις αρχές του ή αυτός που επιλέγει την «ευελιξία», όπως είναι το σύνθημα του υπηρέτη; «Ευελιξία, φίλοι μου, ευελιξία».
Η ανθρώπινη φύση αρέσκεται να αναδεικνύει ως εμβληματικούς ήρωες εκείνους που πετυχαίνουν κάτι ξεχωριστό, δύσκολο, εντυπωσιακό. Αντίθετα, αφανείς όλων των εποχών είναι οι συνηθισμένοι, εκείνοι που ευέλικτα καταφέρνουν να επιβιώνουν σε όλες τις εποχές. Η τρέχουσα προεκλογική περίοδος και η πολιτική σκηνή καθώς προοιωνίζονται την κυβερνητική αλλαγή, προσφέρουν πλούσιο υλικό από ανθρώπους... για όλες τις εποχές. Ευέλικτους, με εύκαμπτη μέση και ιδέες, που επιδίδονται σε πολιτικές κυβιστήσεις και τώρα -δοθείσης ευκαιρίας- δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αρχίσουν να «κοκκινίζουν»! Είναι άνθρωποι για όλες τις εποχές και τα πόστα, και δη τα κρατικά (π.χ. ΔΕΚΟ, ΜΜΕ, οργανισμοί), οι οποίοι έχουν καταφέρει να επιβιώσουν πάντα αναζητώντας την ευκολία της κρατικής ή κομματικής αγκάλης, εκεί δηλαδή που οι υποκλίσεις υπερισχύουν της σοβαρής αξιολόγησης σε συνθήκες ανταγωνισμού. Οι ήρωες αυτού του είδους της επιβίωσης ζουν δίπλα μας και μας υπενθυμίζουν τι μπορεί να συμβεί σε κάθε ανθρώπινη, ευμετάβλητη φύση. Για τον λόγο αυτό τους ανεχόμαστε. Ομως, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι όλα έχουν κάποιο όριο ώστε να μη δοκιμάζουν ούτε την αστική ευγένεια, ούτε την αξιοπρέπεια, ούτε την ωριμότητα που δεν μας επιτρέπουν να χαρακτηρίζουμε σωρηδόν τους ανθρώπους για όλες τις εποχές και τα κόμματα με φράσεις του εφηβικού και μετεφηβικού λεξιλογίου...