Έγινε επιτέλους ένα δικαστήριο (σε πλημμεληματικό βαθμό) με
κατηγορούμενο τον πρώην πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου (φωτο). Οι κατηγορίες την
οποία είχε να αντιμετωπίσει ήταν: Το αδίκημα που αποδίδεται στον κ. Γεωργίου
αφορά το γεγονός ότι είχε διατηρήσει για μερικούς μήνες, μέχρι το τέλος του
2010 παράλληλα με την ιδιότητα του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ και εκείνη του μέλους
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο οποίο είχε εργαστεί επί σειρά ετών.
Παράλληλα αντιμετωπίζει την κατηγορία ότι δεν συγκαλούσε το διοικητικό
συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ, αν και είχε σχετική υποχρέωση από το νόμο και μάλιστα
όπως η απόφαση για την εκτίμηση του ελλείμματος δημοσίου χρέους ελήφθη χωρίς τη
σύμφωνη γνώμη των μελών του ΔΣ της ΕΛΑΣΤΑΤ τα οποία μάλιστα είχαν επιλεγεί από
τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής.
Δευτέρα αγόρευσε ο εισαγγελέας που ήταν «Κόλαφος» κατά τον
Γεωργίου και πρότεινε την ενοχή του. Ξεκινώντας την αγόρευση του, επικαλούμενος
μια φράση του Δημοσθένη σχετικά με την ανάγκη σεβασμού στο νόμο, ο εισαγγελέας
της έδρας του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων της Αθήνας, επισήμανε πως βάσει
του ιδρυτικού της νόμου, ήταν υποχρεωτική η συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ μια
φορά το μήνα και ο πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να εκτελεί τις αποφάσεις του.
Παράλληλα, ο εισαγγελέας επισήμανε σχετικά με το επιχείρημα
του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ ότι είχαν υποκλαπεί τα email του από τον τότε
αντιπρόεδρο, πως ο Ανδρέας Γεωργίου θα μπορούσε είτε να απέχει και να μην
κρατάει ομήρους τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ καθώς αυτός ήταν «απλός συντονιστής -
μαέστρος σε μια ορχήστρα που το κυρίαρχο όργανο ήταν το ΔΣ».
«Όφειλε ως πρόεδρος να βρίσκεται πάνω από κάθε προσωπική
διαφορά. Θα μπορούσε, αν ήθελε να υποβάλει, αίτηση εξαίρεσης του αντιπροέδρου»,
τόνισε ο εισαγγελέας, προσθέτοντας πως όλα αυτά συνέβησαν την πιο σημαντική
στιγμή ιστορικά από την ίδρυση της ΕΛΣΤΑΤ και επισημαίνοντας πως ο Ανδρέας
Γεωργίου ήθελε να μετατρέψει την ΕΛΣΤΑΤ «σε ενός ανδρός αρχή».
«Υπήρχε έντονη ανάγκη εκείνη την περίοδο να σταθεί στο ύψος
της η ΕΛΣΤΑΤ. Ο Ανδρέας Γεωργίου όφειλε να δώσει βήμα στα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ
και να ακούει τις απόψεις τους. Παρεβη τον σεβασμό στο νόμο και στην ομάδα,
στην συλλογικότητα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο εισαγγελέας.
Κατόπιν αυτών του επιβλήθηκε η μέγιστη προβλεπόμενη ποινή των δυο ετών με τριετή
αναστολή, για το ένα από τα 3 σκέλη του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος. «xάδι»
θα έλεγα, «τρίχες».
Κ όμως ξεσηκώθηκε ακόμη μια φορά θύελλά στις Βρυξέλλες.
Γιατί να τιμωρηθεί ο Γεωργίου.
Και είναι η δεύτερη φορά που το κάνουν, την πρώτη μάλιστα
είχε τεθεί ως προαπαιτούμενο να πληρωθούν για τη δόση τα δικαστικά του έξοδα.
Και τώρα παρεμβαίνουν φανερά στη δικαιοσύνη την στιγμή
μάλιστα η αντιπολίτευση, η οποία φαίνεται να τους «ακούει» χωρίς καμμιά
κριτική, κατηγορεί για το ίδιο την κυβέρνηση.
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ουσιαστικά ο Γεωργίου κατηγορείται
(από την κ. Γεωργαντά και άλλους) πως με παράτυπες ενέργειές του έγινε η διόγκωση του χρέους
και μπήκε η Ελλάδα στα μνημόνια. Άνοιξε δηλαδή την κερκοφόρα και μπήκαν οι
δενειστές στην Ελλάδα.
Με το που σκέφτηκα «κερκοφόρα» θυμήθηκα πως Σύμφωνα με τη
λαϊκή παράδοση, οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να σπάσουν τη γραμμή άμυνας των
τειχών, παρά μόνο όταν από εσωτερική προδοσία μπήκαν από την Κερκόπορτα και
περικύκλωσαν τους αμυνόμενους.
Δηλαδή σκέφτικα: «Φαντάσου την ώρα που άνοιγε ο προδότης την
Κερκόπορτα, να πέσαν πάνω του Πολίτες». Την φαντασία μου την πάω ακόμη πιο
πέρα, μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης ο αιχμάλωτος από τους Βυζαντινούς
προδότης περιμένει να θανατωθεί. Όμως οι κατακτητές ζητάνε να ελευθερωθεί να
μην κάψουν την Πόλη.
Αυτή η φανταστική ιστορία μου έρχεται στο μυαλό όταν οι
δανειστές μας κι όχι εταίροι μας, ζητούν την απαλλαγή Γεωργίου.
Βέβαια θα συμφωνήσω με αρκετούς από εσάς πως είναι άδικο να
συγκρίνω τους δανειστές μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τους Οθωμανούς. Μια
που η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως φαίνεται στους χάρτες, δε μοιάζει με την Οθωμανική
Αυτοκρατορία αλλά με το Γερμανικό Ναζιστικό κράτος στην ακμή του, που δεν
κράτησε πολύ όπως δε θα κρατήσει πολύ και η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου