Εν αναμονή του θαύματος

Σε άρθρο του Κώστα Ιορδανίδη στην «Καθημερινή» της περασμένης Πέμπτης 29 Ιουλίου με τον ίδιο τίτλο (και φυσικά δεν συμφωνώ ότι χρειαζόταν όλα αυτά, οπως υπονοεί ο αρθρογράφος) φαίνεται το πόσο Σοσιαλιστική είναι η παρούσα κυβέρνηση και πόσο σχέση έχει το σημερινό ΠΑΣΟΚ με το ΠΑΣΟΚ του πατρός του. Δεν ξέρώ τι θέση θα δώσει στον εν λόγω κύριο η ιστορία εγώ ξέρω την τιμή που τον κάνουν οι Έλληνες στα διάφορα blog κάνοντας μοντάζ σαν κι αυτό που έκανε το HeLLeNiCReVeNgE και δείχνει την άποψή μας. Πιστεύω ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

Για πρώτη φορά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, η χώρα απέκτησε κυβέρνηση φιλελευθέρων αντιλήψεων της πλέον προωθημένης ή ακραίας μορφής. Ούτε η μέντωρ του νεοφιλευθερισμού σε επίπεδο παγκόσμιο, η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Μάργκαρετ Θάτσερ, δεν απετόλμησε τόσο δραστικές αλλαγές, σε τόσο σύντομο διάστημα, όσο ο Eλλην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ. Γιώργος Παπανδρέου και το υπουργικό συμβούλιό του.
Εντυπωσιακή υπήρξε και η ταχύτης αποδεσμεύσεως της κυβερνήσεως του κ. Γ. Παπανδρέου από την δουλεία της αντιλήψεως περί πολιτικού κόστους. Από την ανοχή προς τους απεργούς της COSCO ή τους ναυτεργάτες στον Πειραιά, στην πολιτική επιστράτευση των ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων, ελάχιστος είναι ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει.
Στη μεταπολιτευτική περίοδο, υποτίθεται ότι το κόμμα προαγωγής φιλελευθέρων αντιλήψεων ήταν η Νέα Δημοκρατία, αλλά με εξαίρεση την τριετή και άκαρπη πρωθυπουργία του κ. Κ. Μητσοτάκη, η συντηρητική παράταξη ουδέποτε συμφιλιώθηκε με τον φιλελευθερισμό.
Πριν ακόμη από τον διχασμό, ο ιδρυτής του Λαϊκού Κόμματος Δημήτριος Γούναρης, ο πρώτος ριζοσπάστης συντηρητικός ηγέτης, κατηγορήθηκε από την τότε φιλελεύθερη «Εστία» ως εισαγωγεύς «σοσιαλιστικών» αντιλήψεων στη χώρα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’30, ο ορκισμένος αντίπαλος των Φιλελευθέρων, ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, καθιέρωσε το οκτάωρο και τις κοινωνικές ασφαλίσεις. Τέλος, οι κρατικοποιήσεις της Ολυμπιακής και του Ομίλου Ανδρεάδη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, κατά τη μεταπολίτευση, κατέστησαν το πρόγραμμα εθνικοποιήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου ανούσιο εγχείρημα.
Το πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ έναντι της Δεξιάς είναι ότι επί της ουσίας δεν συνιστά παράταξη, με την κλασική έννοια της λέξεως, αλλά ότι στην διάρκεια των ετών συνδύασε αυθαιρέτως, πλην όμως επιτυχώς, τον πατριωτικό λαϊκισμό του Δεληγιάννη, την βιαιότητα του ΕΑΜ και το καταχθόνιον του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εξ ου και η δυνατότης προσαρμογών, μέχρι στιγμής.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παύει σταδιακώς να ενεργεί με τρόπο πολιτικό, όπως συνέβαινε επί δεκαετίες, και έχει υιοθετήσει μίαν απολύτως τεχνοκρατική προσέγγιση, που εν ονόματι των αριθμητικών συγκλίσεων έρχεται σταδιακώς αντιμέτωπη με όλη την κοινωνία.
Αναμένουν οι τεχνοκράτες του κ. Παπανδρέου ότι με την εξάρθρωση των παλαιών δομών θα αρχίσει το θαύμα, διότι αυτό γράφουν τα εγχειρίδια. Eνα θαύμα στο οποίο δεν έχει πλέον θέση η μικρή οικογενειακή επιχείρηση, η μεσαία αστική τάξη. Τελούμε εν αναμονή θαύματος ή καταρρεύσεως της πολιτικής.

Η απαγορευμένη λέξη

Κίνητρο για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων των μεταφορών, δίνετε το εξής κίνητρο στους μεταφορείς:
Όσα δώσατε για την άδεια θα μετρήσει και σαν κεφάλαιο για την δημιουργία των εταιρειών σας.

Αυτό το βλέπω σαν παγίδα. Θα γίνουν εταιρίες στην Ελλάδα, και μετά οι Ευρωπαϊκές εταιρίες δε θα ‘χουν να κάνουν μ’ ένα ένα ιδιοκτήτη αλλά με λίγες εταιρίες.
Ακολουθούν, στο χώρο των μεταφορών και οι ταξίτζηδες και φανίζομαι ότι θα έχουμε προβλήματα και μ’ αυτούς.
Σήμερα σ’ ενημερωτική πρωινή εκπομπή ήταν καλεσμένος της εκπρόσωπος των ταξιτζήδων ο οποίος έλεγε για τις ιδιαιτερότητες του κλάδου του. Δημοσιογράφος του ανέφερε για εταιρίες και για κάποιοιους νόμους με τους οποίους χρηματοδοτούνταν ο κλάδος τους από την ευρωπαϊκή ένωση.
«Μα έχουμε συνεταιρισμούς αλλά δε μπορούσαμε να επωφεληθούμε» αντέτεινε ο εκπρόσωπος του συμπαθούς αυτού κλάδου
Τι λες φίλε μου ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ; Ακούγωντας αυτή την λέξη βγάζουν παθαίνουν αλεργία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και αυτή την αρρώστια την έχουν και κάποιοι έλληνες Εκσυχρονιστές Σοσιαληστές.
Εδώ στον αγροτικό τομέα υπήρχαν συνεταιρισμοί. Οργανωμένοι. Που βγάζαν ποιοτικά προϊότα. Μιλούσε η Ευρώπη όμως για «ομάδες παραγογών» λες και οι συνεταιρισμοί ήταν κάτι άλλο.
Ίσως να τα ρίχνω λίγο άδικα, σ΄ αυτό τον τομέα, στους Ευρωπαίους μια που θα ‘πρεπε τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς να τους προωθήσει ο τότε υπουργός Γεωργίας. Ο Εκσυχρονιστής Σοσιαληστής υπουργός Γεωργίας. Αντ’ αυτού με τερτήπια τους οδήγησε σε διάλυση.
Ευτυχώς υπάρχουν δυο τρεις μεγάλοι Συνεταιρισμοί. Που δεν λέγονται πλέον Συνεταιρισμοί αλλά εταιρίες.
Σταματώ εδώ γιατί δεν θα πρέπει να τις αποκαλύψω μια που είναι μυστικοί και βρίσκονται σε παρανομία μασκαρεμένοι.
Γιατί Χούντα έχουμε; Θα ρωτήσει κάποιος αφελής.
Ναι το είχαμε Αμερικανοκινούμενη στρατιωτική Χούντα στις 21/4/1967 τώρα έχουμε ΔΝΤευρωπαϊκοκινούμενη Σοσιαληστική Χούντα από τις 6/5/2010.
Το logo απο το blog «Ας μιλήσουμε επιτέλους!»

...για ποιον χτυπά η καμπάνα...

Φωνάζουν και διαμαρτύρονται, λένε τα ΜΜΕ (Μεσα Μαζικού Επηρεασμού), διάφορες κατηγορίες πολιτών για την απεργία των ιδιοκτητών δημοσίας χρήσεως. Δεν μπορούν, λένε οι ίδιοι να διακινηθούν βασικά καταναλωτικά αγαθά. ¨Όπως δεν μπορούσαν να φτάσουν στα νησιά όταν απεργούσαν στα λιμάνια. ¨Όπως φωνάζαν και φωνάζουν λένε οι τουριστικοί πράκτορες όταν απεργούσαν στα λιμάνια και οι επιθεωρητές εναέριας κυκλοφορίας
Έτσι θα φωνάζουν οι φορτηγατζήδες όταν απεργήσουν τον Σεπτέμβρη οι πρατηριούχοι υγρών καυσίμων κοκ
Κατά την πρώτη μεγάλη αγροτική απεργία, όχι τότε που σπάσαν τα λάστιχα αλλά όταν έδωσε η μεγάλη μας ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου το μενταγιόν της υπέρ των αγροτών!!! (νομίζω το 1999) φωνάζαν, πραγματικά οι καταστηματάρχες. Είχαν κλείσει βλέπεις τα Τέμπη, και δεν μπορούσαν να κάνουν παραλαβές ή να έρθουν πελάτες. Φωνάζαν όχι μόνο γι’ αυτό αλλά επειδή οι αγρότες είναι προνομιούχοι, δουλεύουν λίγο και βγάζουν πολλά.
Συν τοις άλλοις διασκεδάζουν πολλοί. Στα καφενεία είναι τη μέρα στα (κακόφημα και μη) κέντρα διασκέδασης όλο το βράδυ και ξοδεύουν. Άρα προνομιούχοι.
Όπως προνομιούχοι οι εργαζόμενοι του δημοσίου, που απήργησαμ πρόσφατα, γιατί κάθονται όλη τη μέρα κια πληρώνονται και αυτοί του ιδιωτικού που παίρνουν ένα σορό λεφτά, Και οι συνταξιούχοι που κάθονται απ’ τα 45 κάποιοί και πληρώνονται. Και ανοίγουν το ψιλικατζίδικο στην γωνία ή το περίπτερο της πλατείας στερώντας από έναν νέο να δοκιμάσει το επιχειρείν και να δοκιμάσει με νέες σύγχρονες μεθόδους να κάνει την ίδια δουλειά ή να την επεκτείνει
Θα μπορούσα να συνεχίσω γιατί μήνες τώρα μας πιπιλίζουν ότι για την κατάντια της Ελλάδας φταίμε εμείς όλοι με την ζωή που κάναμε.
Εγώ και η οικογένειά μου καθώς και ορισμένοι φίλοι μου οικογένειες τους ΔΕΝ ΦΑΓΑΜΕ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ. Θα παρακαλούσα να μπουν στον λογαριασμό μου (1234-1234-4568-7631 της Εθνικής τα χρήματα που έπρεπε να έχω κλέψει εγώ και η οικογένειά μου, τέσσερα άτομα).
Επειδή κανείς τελικά δεν «έφαγε» κι ο καθένας δείχνει τον δίπλα του, ακούγοντας τα . ΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκφυλισμού, γίνεται όλο και πιο πολύ επίκαιρος όσο ποτέ ο Αμερικάνος συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουέη που έγραψε στο έργο του «Για ποιον χτυπά η καμπάνα»
Μην ρωτάς για ποιόν χτυπά η καμπάνα, έρχεται και η δική σου σειρά

Σοβιετικού τύπου η Ελληνική Οικονομία: Τυχαίο;

Γίνεται λόγος το τελευταίο καιρό και μάλιστα έντονα για αποκρατικοποιήσεις. Μετα τον ΟΤΕ θέλουν να «βάλουν χέρι» στην ΑΤΕ, στην ΔΕΗ και στον ΟΣΕ. Και στις αστικές συγκοινωνίες των Αθηνών φυσικά αλλά δεν πολυπιάνεται γιατί στις άλλες πόλεις ΕΙΝΑΙ ιδιωτικές, νομίζω μόνο στην Θεσσαλονίκη είναι δημοτικές.
Δυστυχώς για μας, γιατί θα το κάνουν, αφού έχουν εντολή οι κυβερνώντες από τα αφεντικά τους, είναι η Γεωγραφική δομή της Ελλάδας που δεν μπορεί να λειτουργήσουν όλα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Αλήθεια αν ηταν ιδιωτικός ο ΟΤΕ θα είχαν τα βλαχοχώρια τηλέφωνο;
Τώρα που πλέον είναι ιδιωτικός έχουν dsl χωριά στην καρακαμπήλα του νομού Λάρισας( Δεν απέχουν οδικώς πάνω απο 70 χιλιόμετρα Λαμία, Λάρισα Βόλος και Καρδίτσα) Και δεν μιλώ για τις ιδιωτικές εταιρίες που δεν τους συμφέρει να έχουν. Και φυσικά δεν έχουν όπως ΚΑΙ ο ΟΤΕ.
Αφού το πάγιο το πληρώνουμε που το πληρώνουμε ας αποσυρθεί απο τις υπηρεσίες φωνής και Internet (καλύτερα να επιτρέψει να χρησιμοποιούν οι ιδιωτικοί πάροχοι το δίκτυο) να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Και να έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε αποζημίωση αν μας κοπεί η σύνδεση αδικαιολόγητα στα Γρεβενά ή στην Δράμα
Για την ΔΕΗ αντίστοιχα θα ενδιαφερθεί ο ιδιώτης για τα πομακοχώρια ή για την Κρήτη; Θα έχει την ίδια τιμή το ηλεκτρικό ή θα έχει πιο πολλά έξοδα όπως συμβαίνει καλώς ή κακώς με τα υγρά καύσιμα;
Θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν την ΑΤΕ, δεν καταλαβαίνει κανείς την ιδιαιτερότητα της αγροτικής οικονομίας; Θα μου πείτε εδώ δεν τις κατάλαβε ο Σημίτης επί χρόνια υπουργός Γεωργίας (ο χειρότερος υπουργός που ήταν στην Αχαρνών) που όταν ήταν πρωθυπουργός νόμιζε πως ήταν καγκελάριος στη Βόννη (Όχι στο Βερολίνο, γιατί το Βερολίνο έγινε πρωτεύουσα όταν μπήκαν και «φτωχοί Ανατολικοί).
Στις Αστικές συγκοινωνίες το παράδειγμα της Λάρισας είναι χαρακτηριστικό. Το τελευταίο λεωφωρείο προς τις συνοικίες είναι 11 το βράδυ τον χειμώνα και 12 το καλοκαίρι. Μα δεν έχει πολύ κόσμο μετά θα μου πείτε. Ναι θα ανταπαντήσω και ταξιτζίδες κλέφτες θα γίνουν; Να μη πω για το εισιτήριο 90 λεπτά το δρομολόγιο (να το συγκρίνουμε με την Αθήνα που ισχύει για όλα τα μέσα για συγκεκριμένη ώρα μετά την ακυρωσή του.
Με τον ΟΣΕ είναι μια πονεμένη ιστορία. Αυτό που χρειάζεται είναι να βάλουν τους υπαλλήλους να δουλέψουν.
Έχουμε υπέροχες διαδρομές (έχετε χάσει πολλά αν δεν έχετε ταξιδέψει από την Αθήνα στην Πάτρα με τρένο). Και είναι το πιο λαϊκό μεταφορικό μέσον (Ας θυμηθεί τι γινόταν πριν υπερδιπλασιαστούν οι τιμές των εισιτηρίων).
Μάλιστα για κάποια χωριά είναι ο κυρίως τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο.
Θα μου πείτε δεν βγάζουν τα λεφτά τους. Γι’ αυτό χρειάζεται το κράτος. Να μην ενδιαφέρεται τόσο για το κέρδος σαν να πρωθυπουργεύει ο συγχωρεμένος Ο Δήμος Σταρένιος, που όλοι οι πιο μεγάλοι τον θυμόμαστε στον ρόλο του Γερο – λαδά στην τηλεοπτική μεταφορά του «Χριστός Ξαναστρώνεται» του Νίκου Καζαντζάκη.
Και κάποιοι ξέρουν τι γίνετε με τις «άγονες γραμμές» και στη ναυτιλία και στις αεροπορικές εταιρίες. Ήταν άσχημα (για τους νησιώτες) όταν η «ολυμπιακή» ήταν κρατική. Κι ας συμμετέχει και όποια ιδιωτική εταιρία στους προορισμούς και στο χρόνο που θέλει.
Θα πείραζε να υπάρχει και μια κρατική ναυτιλιακή εταιρία (δουλεύοντας όμως όχι όπως τώρα ο ΟΣΕ) από το να δίνουμε εκατομμύρια ευρώ στους ιδιώτες και κάποια νησιά να μην έχουν σωστή συγκοινωνία
Εξήγησε κανείς την τρόικα ότι η Ελλάδα έχει και πάμπολλα βουνά; Η Ελλάδα έχει και χιλιάδες νησιά; Ή ως άλλοι Σημίτιδες νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με μια χωρα σαν την Γερμανία ή στην χειρότερη σαν την Ολλανδιά;

Επιτέλους ο Ολυμπιακός πήρε φέτος προπονητή

Ο Ολυμπιακός φέτος μπήκε νωρίς στα δύσκολα. Εκτός του ότι απώλεσε όλους τους τίτλους, αποτέλεσμα των περισινών λαθών του κ, Κόκαλη κυρίως στην επιλογή τεχνικού ηγέτη, είχε και την μεταβίβαση των μετοχ΄βν της πλειοψηφίας από τον ίδιο στον κ. Μαρινάκη.
Ηταν τόσο μεγάλη η περυσινή αποτυχία που η ευρωπαϊκή περιπέτεια των Πειραιωτών άρχισε στι2 15 του Ιούλη με την Αλβανική Μπέσα.
Οπότε ο κ, Κόκαλης δεν θα έπρεπε να μείνει άπρακτος μια πού ο πρώτος αγώνας ήταν πριν ακόμη μεταβιβαστούν τυπικά, οι μετοχές της ομάδας.
Κι έκανε την πιο καλή επιλογή στο θέμα του προπονητή. Έφερε τον δοκιμασμένο από την πορεία του στον Πανιώνιο τον Γερμανό κ. Έρβιν Λίνεν.
Να σημειώσουμε την παρέμβαση του νέου ιδιοκτήτη που στην πρώτη συνάντησή του «έκοψε» από βοηθό προπονητή τον γαμπρό του Γερμανού που οι εφημερίδες τον εμφάνιζαν υπεύθυνο (από τους υπεύθυνους πιο καλά) για το κακό κλίμα στα αποδυτήρια των Νεοσμυρνιοτών .
Είδα λοιπόν τις δυο αναμετρήσεις που τελείωσαν με συντριπτική επικράτηση των Ερυθρολεύκων (11-1 συνολικά).
Στον αγώνες έπαιξε κυρίως οι περυσινοί ποδοσφαιριστές (που ήταν πέρυσι στο δυναμικό του Ολυμπιακού) με την προσθήκη του Ελληνογερμανού Χολέμπας στη θέση του Πολωνού Ζεβλάκωφ που έφυγε για την Τουρκική Ανκαραγκουτσού.
Αν και με λίγες σχετική προπονήσεις είδα την ομάδα αρκετά σοβαρή. Βέβαια η δυναμικότητα των Αλβανών ήταν όσο μιας καλής Ελληνικής ομάδας Γ’ Εθνικής, αλλά να μην ξεχνάμε ότι ήταν επίσημοι αγώνες κι όχι φιλικοί.
Επι πλέον φάνηκε ότι ο άνθρωπος ξέρει να ρισκάρει. Όταν στον δεύτερο αγώνα, στο άδειο Καραϊσκάκη με κόσμο να φωνάζει συνθήματα απ έξω, ήταν 0 – 0 στο ημίχρονο είχε την ψυχή να βάλει δεύτερο σέντερ φορ κι αμέσως έγινε το 1 – 0.
Αλλά αμέσως μετά το 1 – 1 κι έβαλε και τρίτο σέντερ φορ κι έτσι ήρθε το 6 – 1. Δεν θέλω να φαντάζομαι το τι θα γινόταν αν γινόταν «καμμιά στραβή» κι έχανε ο Ολυμπιακός. Ακόμη θα έτρεχε επειδή θα τον κυνηγούσαν και θα τ’ άκουγε για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ομως έτσι πρέπει να είναι ο Προπονητής. Κυρίως του Ολυμπιακού. Να ξέρει να ρισκάρει κι όταν ρισκάρει να μη κάνει απεγνωσμένς κινήσεις και κυρίως στην ώρα τους.
Αν τον έπαιρνε πέρυσι πιστεύω ο Ολυμπιακός τον κ. Λίνεν (πάλι με τον Μπάντοβιτς βοηθό προπονητή όπως τώρα) θα έπαιρνε και πρωτάθλημα και κύπελλο και την ίδια καλή πορεία θα είχε στην Ευρώπη ίσως και πιο καλή.
Δεν πειράζει όμως. Κάθε εμπόδιο δε καλό. Ένα ακόμη πράσινο διάλλειμα είναι
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

«Έφυγε» κι ο πρόεδρος των Πρωταθλητών μας Στέργιος Καντώνιας

Προδομένος από την καρδιά του «χάθηκε» ο πρωταθλητής πρόεδρος για την ΑΕΛ, Στέργιος (κι όχι Στέλιος) Καντώνιας, το μεσημέρι της Παρασκευής.
Ο Αστέριος Καντώνιας θύμα των παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών της πόλης που αγάπησε και δόξασε με την ποδοσφαιρική ΑΕΛ που δημιούργησε, σε ηλικία 67 μόλις χρονών.
Η ποδοσφαιρική μας ομάδα εκείνης της εποχήςέγινε γνωστή όχι μόνο για το όμορφο ποδόσφαιρο που έπαιζε, αλλά και για την πληθώρα των ποδοσφαιριστών που προερχόταν όλοι σχεδόν από τις ομάδες της περιοχής μας.
Ήταν όλοι τους Λαρισαίοι. Αν εξαιρέσουμε τον Γκεόργκι Τσίγκωφ (Τον άνθρωπο που πιάστηκε ντοπαρισμένος, άκουσον άκουσαν, με κωδείνη στο νικηφόρο αγώνα με τον Παναθηναϊκό) και τον Μουλάμπα Κανιέμπα από το Καμερούν.
Ααα ήταν κι ο Χρήστος Μιχαήλ από τις Σέρρες κι ο Σάκης Τσώλης από την Καρδίτσα αλλά αυτοί είναι Λαρισαίοι στην καρδιά μας.
Γλίτωσε ο Στέριος από καρδιακή συγκοπή το 1988 και εύσωμη η ομάδα τον επισκέφθηκε στην εκτατική.
Διοίκησε την «Βιοκαρπέτ» και την έκανε μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες χαλιών στην Ελλάδα. Έκανε και την Exalco το 1988 για την οποία επικρίθηκε και τ’ άκουσε τότε στο γήπεδο. Έτσι αποχώρησε αφήνοντας τις μετοχές τις ομάδας στον Δήμο Λάρισας που ήταν στο τιμόνι ένας άλλος μεγάλος Λαρισαίος ο Αριστείδης Λαμπρούλης.
Επιτυχημένη επίσης είναι και Βdata η εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών που δημιούργησε την δεκαετία του 1990
Τον στεναχωρήσαμε τότε τον Στέργιο. Αλλά τον καλημερίζαμε όλοι στα μετέπειτα χρόνια. Φυσικά θα χαμογελούσε,όπως μονίμως έκανε, «όταν είδε από ψηλά» το πόσο συγκλονιστήκαμε και στενοχωρηθήκαμε όταν μάθαμε το τραγικό μαντάτο όσοι τον βλέπαμε στην Πατρόκλου. Όπως και πόσο λυπήθηκαν όλοι ανεξαιρέτως οι Λαρισαίοι.
Ας είναι ελαφρό το χώμα που τον σκεπάζει.
Στέριο όλοι μας θα σε θυμόμαστε όταν πλέουμε την πολυεθνική πλέον ΑΕΛ ναι αγωνίζεται και για όλους μας θα είσαι ΠΑΝΤΑ Ο Πρόεδρος των πρωταθλητών.

Η Α.Τ.Ε. με τα μάτια ενός σκεπτόμενου αστού

Κάθε Σάββατο δημοσιεύω ένα άρθρο συνήθως από την «Καθημερινή». Στο φύλλο όμως της Πέμπτης 22 Ιουλίου, η εν λόγω εφημερίδα δημοσίευσε επιστολή του πρώην υπουργού κ. Δεσποτόπουλου για το θέμα της ΑΤΕ.
Κι επειδή στην κάψα τους να την ξεφορτωθούν οι κυβερνώντες, ελπίζοντας ότι δε θα φάνε ξύλο και τομάτες, αλλά ποσώς μας ενδιαφέρει, αν πέρασε ή όχι τα stress test. Δημοσιεύω αυτούσια την επιστολή του.
Για όσους, όπως κι εγώ, αναρωτηθούν ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος ιδού τι βρήκα μετά από σύντομη αναζήτηση.
Πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, για τη νέα γραμματέα του υπουργείου Παιδείας και διατελέσας υπουργός Παιδείας (1989-90 επί πρωθυπουργίας Ιωάννη Γρίβα και Ξενοφώντος Ζολώτα)

* * *

Κύριε διευθυντά
Δεν έχω καμιά προσωπική σχέση με την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε οικονομική ούτε άλλη. Συναισθάνομαι όμως το καθήκον να συνηγορήσω για την περίσωσή της, με την επίκληση επιχειρημάτων όπως τα εξής: Η Αγροτική Τράπεζα είναι στη συνείδησή μου η κατ’ εξοχήν χρήσιμη τράπεζα, με προσφορά στην οικονομία προς ικανοποίηση αναγκών της, υπαρκτών από τη φύση της αγροτικής παραγωγής. Αλλα είδη εργασίας έχουν άμεση απόδοση. Η εργασία όμως του αγρότου, η κατεργασία του εδάφους και των φυτών, έχει απόδοση μετά παρέλευση μόνο πολλών μηνών, καθώς τα γεωργικά προϊόντα χρειάζονται μήνες πολλούς για να διαπλασθούν από τις φυσικές δυνάμεις της γης και να καταστούν ώριμα προς συγκομιδή, ενώ εξ άλλου χρειάζεται και πρόσθετος χρόνος προς εμπορική διάθεσή των. Και ιδού η φυσική αποστολή της Αγροτικής Τράπεζας: να καλύψει τους ενδιάμεσους μήνες από την παραγωγική εργασία των αγροτών έως την απόδοσή της. Καμιά τράπεζα εκτός από την Αγροτική δεν έχει αποστολή τόσο φυσική.
Αλλά εκτός από την παροχή της πολύτιμης αυτής αρωγής, η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί και σύμβολο στοργής της ελληνικής πολιτείας προς τους Ελληνες αγρότες ή και τίτλο αυτεμπιστοσύνης των, ως άξιων να έχουν τράπεζα ιδική των.
Η κατάλυση τυχόν της αυτοτέλειας της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος θα είναι ηθικό πλήγμα των Ελλήνων αγροτών. Και οι αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν ή και να αποφασίσουν τη συγχώνευση τραπεζών, δεν πρέπει να μη συνεκτιμήσουν και την ηθική και ψυχολογική άποψη του σοβαρού αυτού ζητήματος. Ας μην αρκεσθούν σε αριθμητικούς απλώς τραπεζικο-πιστωτικούς υπολογισμούς. Τους υπενθυμίζω, τι έλεγε προσφυέστατα ο πάππος του σημερινού πρωθυπουργού Γεώργιος Παπανδρέου: Δεν αρκεί να «ευημερούν» οι αριθμοί, ενδιαφέρον είναι οι άνθρωποι να ευημερούν. Εξ άλλου, επισημαίνω και την ιδιαίτερη επιζήμια για την Ελλάδα συνέπεια της αστοργίας προς τους αγρότες: επίταση της «φυγής» των αγροτών προς τις πόλεις, με συνέπεια την σε οικτρό βαθμό αραίωση του πληθυσμού πολλών περιοχών της υπαίθρου και την πιεστική συμφόρηση του πληθυσμού των πόλεων, ιδιαίτερα της Αττικής.
Πρώτιστο αίτημα της ελληνικής πολιτικής έπρεπε από ετών να είναι η ορθή κατανομή του πληθυσμού ανά τις διάφορες περιοχές της χώρας και, μάλιστα, η πολλαπλή ενίσχυση του αγροτικού πληθυσμού. Η εξαφάνιση της Αγροτικής Τράπεζας από το προσκήνιο της ελληνικής οικονομίας θα είναι βαρύτατο και ασύγγνωστο αμάρτημα της ελληνικής πολιτικής.
Κ. Δεσποτοπουλος - πρώην υπουργός

Λάθος της «Σέχτας επαναστατών(;)»;

Ξημερώματα της Δευτέρας εκτέλεσαν έξω από το σπίτι του τον δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια,
Ήταν πρωην συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και νυν συνεργάτης του Θέμου Αναστασιάδη. Τόσο στα έντυπά του «Πρωταθλητής» και «Πρώτο Θέμα» όσο και στον ομώνυμο ραδιοφωνικό σταθμό.
Ήταν συνεργάτης και του αξιόπιστου όπως λένε άλλοι δημοσιογράφοι blog troktiko.
Βέβαια πολλοί που συμπαθούν τον αντεξουσιαστικό και αναρχικό χώρο, λένε πως είναι προβοκάτσια.
Κάποιοι ξερόλες τον θεωρούν «βρώμιο» για τις συνεργασίες του τοσο με τον Μάκη όσο και τον Θέμο. Μάλιστα λένε «Γιατί μάλωσε με τον Μάκη;»
Για όλα αυτά έχω απαντήσεις που θα τις δούμε σε λίγο. Εκει που δεν έχω απάντηση είναι πώς βγήκε βαλιστική έρευνα σε λίγες ώρες ενώ κάνει κάποιες μέρες.
Για να προχωρήσω την σκέψη μου δέχομαι ότι είναι η «Σέχτα επαναστατών». Γιατί τον σκοτώσαν; Γιατί ήταν βρόμικος; Είναι άραγε βρόμικοι ο Θέμος και ο Μάκης; Εγώ δέχομαι ότι είναι βρόμικοι και εκβιάζουν και καλύπτουν κάποιους επώνυμους. Άλλωστε γι’ αυτό φωνάζουν οι αναρχικοί «Αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι»
Αν είναι αυτοί βρόμικοι (ότι και να κάνουν) τι είναι όποιος θεωρεί πως τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος της ανθρωπότητας τα έκανε ο Στάλιν;
Και όλη την τέως ΕΣΣΔ να «έφαγε» ο Στάλιν συγκρίνονται με τα εγκλήματα του Χίτλερ; Για κάτι τέτοιους το φωνάζουν δηλαδή για βλάκες ή πουλημένους
Και ξεκινήσαν από τον Γκιόλια οι επαναστάτες;
Γιατί δεν βγάζουν ακόμη την προκήρυξη; Κάποτε ή 17η Νοέμβρη τις έβγαζε αμέσως. Και τα θύματα, όσο και να διαφωνούσες με την «εκτέλεση τους» φαινομενικά τουλάχιστον είχαν στοιχεία ενόχου
Γιατί «τα έσπασε» με τον Μάκη; Μα είναι απλό όταν τα «έσπασαν» τα συνεταιράκια πήγε με το μέρος του Θέμου
Τέλος για το blog. Αν ενοχλούσαν αυτά που έγραφε η εξουσία έχει άλλα όπλα. Τη δυσφήμιση και γελοιοποίηση, Γιατί το troktiko το λένε αξιόπιστο; Ή μήπως είναι όλα τα μέσα αδιάφθορα και δεν δέχονται επηρεασμούς;
Να θυμηθώ βέβαια πως οι εν λόγω επαναστάτες δολοφονήσαν αστυνομικό φύλακα μιας μάρτυρος στη δίκη του ΕΛΑ. Προφανώς γιατί φωνάζουν οι διαδηλωτές και «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»
Τώρα βέβαια γράφτηκε ότι ο εν λόγω αστυνομικός ήταν στέλεχος της αντιτομοκρατικης.
Αίσχος αν το έκανε η Σέχτα (τη δολοφονία το Σωκράτη), αίσχος κι αν είναι προβοκάτσια

Οπαδικά έντυπα παντού

Αυτό που συμβαίνει με τον «Τύπο» στην Ελλάδα είναι φοβερό.
Όλες ο εφημερίδες, εκτός ίσως μια δυο κι αυτές όχι όπως θα έπρεπε βλέπουν τα γεγονότα κάτω από το δικό τους πρίσμα. Τόσο πολυ ως να τα εξαφανίσουν ή να γιγαντώσουν.
Απο τις αθλητικές που πολλές είναι οπαδικές δεν αναφέρουν ούτε σαν γεγονός την επιτυχίατου αντιπάλου.
Εκτός απο το «Φως» που απλά αναφέρει το γεγονός χωρίς σχόλιο.
Αντίστοιχα υπήρχε και η «Αθλητική Ηχώ» αλλά, δυστυχώς εδώ ευθύνονται και η «πράσινοι οπαδοί» έκλεισε λόγω έλλειψης αναγνωστών.
Ετσι τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ δεν έκαναν καμμία μεταγραφική κίνηση για τις οπάδικές εφημερίδες του αντιπάλου. Για τις ομάδες εκτός κέντρου δεν γίνετε λόγος. Απλά δεν υπάρχουν.
Βέβαια μια κακή είδηση από το αντίπαλο στρατόπεδο θα είναι θέμα όπως και η ειρωνεία και ο χλευασμός όπου εκεί που σηκώνει. Καθώς και η προαναγγελία των ματς με τους «δικούς μας» θα είναι σε κλίμα πολεμικό και με σεξουαλικά υπονοούμενα. Εδώ θα εξαιρέσω πάλι το «Φως» και την πάλαι ποτέ «Αθλητική ηχώ» που δεν το κάνουν, κάναν
Οι λεγόμενες ανεξάρτητες τώρα έχουν άλλο «κουσούρι».
Αν είναι αύριο να έχουν πρώτο θέμα από Παναθηναϊκό δεν πα να καεί ο κόσμος στις άλλες ομάδες Παναθηναϊκό θα έχουν.
Για τις πολιτικές τώρα συμπεριφέρονται συγκαλυμμένα ως οπαδικές αθλητικές. Ετσι για τις μεν δεν κάνει τίποτε καλό η ΝΔ και η δε τίποτε καλό το ΠΑΣΟΚ. Και τα αντικειμενικά κακά είναι επεβιβλημένα ή καποιος τα επιβάλει να κερδίσουμε κάτι.
Οφείλω να πω πως εξαιρώ κι εδώ μια εφημερίδα αλλά επειδή για τον πολύ κόσμο ανήκει σ’ έναν χώρο δεν την αναφέρω αλλά εύκολα αν δει κανείς κάποια κείμενά μου να βρει για πια λέω.
Και φυσικά δε μιλάψ για την πολιτική αρθρογραφία που εκεί έχουν ξεσαλώσει και γράφουν ότι θελουν

Μεγάλη επιχειρηματική κίνηση του Ολυμπιακού

Πραγματοποιήθικε χθες μια μεγάλη μεταγραφή του Ολυμπιακού. Αποκτίθηκε από την Λιβερπουλ που έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Και πάρθηκε μέσα απ’ τα χέρια της Γιουβέντους.
Ο Ισπανός Ριέρα θα φορά από φέτος και για 4 +1 χρόνια την ερυθρόλευκη φανέλα.
Κι αυτό μια που η Γιουβέντους έδινε αντάλλαγμα ποδοσφαιριστές αλλά η Λίβερπουλ χρειαζόταν τα μετρητά των Πειραιωτών.
Τώρα το τα ανταλάματα και γιατί θεωρώ την κίνηση μεγάλη επιχειρηματική.
Η Λίβερπουλ πήρε σίγουρα 3,2 εκατομμύρια Ευρώ.
Η όλη μεταγραφή μαζί με την εφορία κόστισε γράφουν τα site 17 εκατομμύρια ευρώ ενώ μερικές εφημερίδες ανεβάζουν το ποσό στα 25 εκατομμύρια για συμβόλαιο 4 + 1 χρόνια.
Να πούμε την δυσμενή περίπτωση αυτά τα λεφτά δίνονται για 4 χρόνια
Εχουμε για τα 17 εκατομμύρια (17-3,2/4) 3,45 εκατομμύρια το χρόνο αμοιβή του Ισπανού ενώ το μέγιστο 25 εκατομμύρια (25-3,2/4) 5,45 εκατομμύρια ευρώ.
Τώρα ακούω για 7 εκατομμύρια ευρώ οτι θα πάρει η Λίβερπουλ άρα η αμοιβή του παίχτη (και η εφορία) είναι κατά πολύ λιγότερη
Αυτά είναι τα χρήματα που πρέπει να καλυφτούν κάθε χρόνο, εκτός από τις αγωνιστικές επιτυχίες που σημαίνει χρήματα.
Να πούμε για τα διαρκείας της πρώτης χρονιάς τις φανέλες;
Αν δεν βγάζει τα λεφτά του, και αποδώσει το αναμενόμενο σίγουρα θα κάνει μια μεταγραφή των 10 – 15 εκατομμυρίων.
Αν υπολογίσουμε πως ο Ολυμπιακός πήρε απ’ τον Καστίγιο 20 εκατομμμύρια, έκανε μια πολύ καλή επένδυση και κυρίως επειδή η μεταγραφή αυτή έβαλε τον Ολυμπιακό στο Club των μεγάλων της Ευρώπης μια που δεν ήταν ελεύθερος ο ποδοσφαιριστής (τον αγόρασε από την Λίβερπουλ) είχε κι αντίπαλο μεγάλη ομάδα όπως η Γιουβέντους.

Τούρκος ο Καραγκιόζης. Ε και; Με το μνημόνιο τα πάμε καλά

Πέρα απ’ τα σοβαρά ένα άλλο θέμα μας προέκυψε ξαφνικά.
UNESCO αναγνώρισε τον Καραγκιόζη σαν μέρος της Τουρκικής παράδοσης. Κι αρχίσαν οι «παπαρολόγοι» σχετικοί και άσχετοι τις θεωρίες συνωμοσίας.
Ο Καραγκόζης είναι Έλληνας, τον λένε Μαυρομάτη, το θέατρο σκιών ήρθε απ την Ινδία και άλλα τέτοια. Σωστά βέβαια αλλά έχω την αίσθηση ουδείς από το υπουργείο Πολιτισμού ασχολήθηκε.
Να πω και την κακία μου «Ο Καραγκιόζης είναι φτωχός δεν έχει μίζα».
Αλλά αλήθεια μας ενδιαφέρει ο Καραγκιόζης; Εδω γέμισαν τα ιδιωτικά κανάλια με Χελονονιντζάκια και με Μπομπ Μάστορα και δεν βρέθηκε ένας σταθμός να προβάλει τα «παιδικά προγράμματα» που μεγάλωσαν γενιές και γενιές.
Ούτε τα κλασικά του Disney. Ας είναι καλά η ΝΕΤ που προβάλει που και που κανένα “Akuna Mattata” . Και φυσικα το Alter με τους Mazzoo and the Zoo ή το Bebe lili.
Αλλά η ΕΤ τι κάνει; Δεν έχει τεράστιο αρχείο με Σπαθάρη; Με εκπομπές του Παραμυθά; Την Φρουτοπία; (Α ρε Πικο Απίκο τι θυμήθηκα τώρα)
Και να δώσουμε ένα τέλος στην γκρίνια, έχω την εντύπωση πως κανείς δεν ενδιαφέρεται.
Μόνο «να βγάλουμε την χώρα από το αδιέξοδο» λένε.
Και είμαστε τυχεροί που δεν στήνουν καμιά Χάγη οι Τούρκοι, οι Σκοπιανοί και οι Αλβανοί.
Γιατί δεν θα το είχα σε τίποτε να κάνουν καμιά τέτοια κίνηση όπως είδα τους Τούρκους στο Αιγαίο (Με το Πιρι Ρέης να ψάχνουν για πετρέλαιο), να δω του Σκοπιανούς στα Τέμπη (Αν σεν συνεχίσουν ως το Δομοκό) και τους Αλβανούς στην Άρτα .
Για του Τούρκους (να φτάσουν) στην Ξάνθη δε λέω γιατί είναι απασχολημένοι με τα νησιά μας αυτή την εποχή

Η αγροτιά μπορεί !!!

Βάλανε λυτούς και δεμένους το Σαββατοκύριακο να μας πείσουν «για το πόσο χρειάζεται η εξαγορά (συγχώνευση ουσιαστικά) τη ΑΤΕ με την Πειραιώς». Και τον κ. Παπακωνσταντίνου να δηλώνει παράλληλα σε συνέντευξή του ότι δεν έχει αποφασιστεί τίποτε.
Ο κ. Παπανδρέου να διαρρέει πως είναι δυσαρεστημένος από την εξέλιξη και πως δεν ήξερε τίποτε. Κοντά σ’ αυτά τα Μέσα Μαζικού Εκφυλισμού να λένε πως έρχονται εμπειρογνώμονες, να τα εκτιμήσουν. Και να σου Οικονομολόγοι και οικονομολογούντες να λένε το τι θα κερδίσουμε, ως κράτος.
Να σας πω εγω τι θα κερδίσουμε. ΤΙΠΟΤΕ.
Μα θα μου πείτε τι κυβέρνηση είν’ αυτή που δεν κοιτάει το συμφέρων του κράτους;
Σωστά θα απαντούσα, αν δεν υπήρχαν οι ιστορίες των κ.κ. Τσουκάτου, Μαντέλη, Τσοχατζόπουλου και ο θεός ξέρει πόσων θα βγουν ακόμη.
Αν πουληθεί η ΑΤΕ σε 10 χρόνια θα βγουν νέες μίζες που έχει δόσει ο κ. Σάλλας αυτή τη φορά. Πού; Όλοι μπορούν να καταλάβουν.
Και θα φωνάζουν για τον κ. Γιώργο γιατί δεν μιλάει όπως τώρα για τον κ. Καραμανλή. (Αλήθεια τον Σημίτη γιατί τον προσπερνάνε; Αυτός δεν πρέπει να μιλήσει;)
Πάντως αν την πουληθεί η ΑΤΕ το ΠΑΣΟΚ θα κάνει κι αυτό με τη σειρά του ιστορικά χαμηλο ρεκορ. Ποσο; Ψαξτε να βρείτε πόσο πήρε το 1974. ΠΟΙΟ ΚΑΤΩ.
Και πριν ο αγροτικός κόσμος πιστεύω θα «περιποιηθεί» καταλλήλως όσους ζητήσουν «πράσινη ψήφο»
Οχι με πέτρες αλλά με ξύλα που έχει μεγαλύτερη ηδονή για τον θύτη.
Και μια πρόταση. Ο αγροτικός κόσμος ίσως μπορεί να αποτρέψει την πώληση της ΑΤΕbank.
Αρκεί να δηλώνουν οι αγρότες σ’ όλους Του τόνους και σε κάθε ευκαιρία πως θα πάρουν τις καταθέσεις τους απ’ την ΑΤΕbank και ότι θα συνεργαστούν (δικαιώματα, πληρωμές και καλλιεργητικά) με όποια άλλη τράπεζα.

Το Μνημόνιο ως λυδία λίθος

Την Κυριακάτικη εφημερίδα λόγω του όγκου της δεν την διαβάζω όλη την Κυριακή. Το άρθρο του κ. Σταυρου Λυγερου στην "Καθημερινή"το διάβασα χθες και με εντυπωσίασε η γνώμη του για το πως λειτουργεί το μνημόνιο για την κυβέρνηση. Καπου μέσα στη βδομάδα έγραψα και την δική μου άποψη που έχει πολλά κοινά στοιχεία
Toυ Χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, οι «πράσινοι» βουλευτές υπερψήφισαν όχι μόνο επί της αρχής, αλλά και κατ’ άρθρον το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Οι Γ. Παπανδρέου και Ανδ. Λοβέρδος έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι. Τουλάχιστον αυτοί υπεράσπισαν ανοιχτά την επιλογή τους και αγωνίσθηκαν να τη μετατρέψουν σε νόμο.
Αντιθέτως, οι διαφωνούντες βουλευτές περιορίσθηκαν σε μια αδιέξοδη πολιτικάντικη διελκυστίνδα, με αποκλειστικό σχεδόν σκοπό να αμβλύνουν τις αρνητικές εντυπώσεις των ψηφοφόρων τους. Κατάφεραν, όμως, το αντίθετο. Ενώ με δηλώσεις και ακριτομυθίες καλλιέργησαν ένα κλίμα έστω και μερικής διαφοροποίησης, όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ασφυκτική πίεση του Μαξίμου «μπήκαν σαν καλά πρόβατα στο μαντρί», όπως είπε σαρκαστικά στην «Κ» στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού.
Με την υπερψήφιση του Μνημονίου και τώρα του Ασφαλιστικού, το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά διέβη τον Ρουβίκωνα. Μπορεί η διαδικασία ιδεολογικοπολιτικής μετάλλαξης να είχε αρχίσει προ πολλών ετών, αλλά τώρα διαρρηγνύει τους δεσμούς του με τις κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες παραδοσιακά αποτελούν το προνομιακό ακροατήριό του.
Ο Παπανδρέου πορεύεται με σημαία και μοναδικό πολιτικό όπλο τον εκβιασμό «Μνημόνιο ή πτώχευση». Τους «πράσινους» βουλευτές τούς βάζει στη γραμμή με την πρόσθετη απειλή της προκήρυξης εκλογών. Οσο για τις αντιδράσεις του κομματικού μηχανισμού, αυτές -σύμφωνα με παλαίμαχο στέλεχος- «τις γράφει στα παλιά του τα παπούτσια όσο δεν τον εμποδίζουν να εφαρμόσει την πολιτική του».
Το ΠΑΣΟΚ έχει πάψει να λειτουργεί ως αυτόνομος πολιτικός οργανισμός. Τραυματισμένο ηθικά και με βαρύτατες ευθύνες (όπως και η Ν. Δ.) για την κατάντια της χώρας, δεν μπορεί να θέσει όρια στις επιλογές του αρχηγού του. Τα στελέχη του, άλλωστε, έχουν σταδιακά μετατραπεί από πολιτικά πρόσωπα σε εν ενεργεία ή εν αναμονή κρατικούς αξιωματούχους.
Η στάση έναντι του Μνημονίου τείνει σταδιακά να λειτουργήσει σαν λυδία λίθος για κόμματα και πολιτικούς. Αναμένεται να επηρεάζει ολοένα και περισσότερο την πολιτικοεκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Δεν πρόκειται, άλλωστε, απλώς για μια δέσμη δημοσιονομικών μέτρων, που υπαγόρευσαν οι δανειστές για να εξασφαλίσουν την επιστροφή των χρημάτων τους. Ουσιαστικά είναι ένα πρόγραμμα βίαιου μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας/κοινωνίας στη βάση των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων.
Αναμφίβολα, το Μνημόνιο περιέχει και επιβεβλημένες αλλαγές, οι οποίες έπρεπε να έχουν προ πολλού εφαρμοσθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Συνολικά, όμως, λειτουργεί σαν προκρούστεια κλίνη, η οποία τείνει να εγκλωβίσει την οικονομία σε ανατροφοδοτούμενη ύφεση.
Ο πρωθυπουργός λέει στην κοινωνία ότι η εφαρμογή του ήταν ο μόνος τρόπος για να αποφύγει η Ελλάδα την πτώχευση. Ακόμα κι αν είναι έτσι, χρειάσθηκε να βάλει κι αυτός το χέρι του για να φθάσει η χώρα να μην έχει επιλογές. Ακόμα και στο ΠΑΣΟΚ κυκλοφορούν εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες «ο Γιώργος άφησε την κρίση να μετεξελιχθεί σε θηλιά για να εκβιάσει την κοινωνία και να περάσει την πολιτική του».
Το σίγουρο είναι ότι ο Παπανδρέου αντιμετωπίζει το Μνημόνιο όχι σαν αναγκαίο κακό, αλλά σαν μοναδική θεραπεία. Για την ακρίβεια το αντιμετωπίζει σαν εργαλείο κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους και επιβολής ενός νέου οικονομικοκοινωνικού μοντέλου. Είτε επειδή έχει πεισθεί για την αποτελεσματικότητά της είτε επειδή δεν είναι σε θέση να επεξεργασθεί ένα εθνικό σχέδιο ανάταξης της οικονομίας, έχει μετατρέψει τη συνταγή της «τρόικας» σε αυτόματο πιλότο της κυβερνητικής πολιτικής.
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του όχι απλώς έχουν παραδοθεί, αλλά και έχουν βολευθεί πολιτικά με την κηδεμονία της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Λειτουργούν ως εντολοδόχοι κι όχι ως πραγματική κυβέρνηση, η οποία ναι μεν έχει αναλάβει συγκεκριμένες υποχρεώσεις, αλλά παραλλήλως εφαρμόζει και τα δικά της μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και ανάπτυξης.
Ως το κατ’ εξοχήν πια «κόμμα του Μνημονίου», το ΠΑΣΟΚ καλείται να χειρισθεί όχι τόσο τις εσωτερικές αντιφάσεις του, όσο την τραυματισμένη σχέση του με τον κορμό της πολιτικοεκλογικής βάσης του. Η ηθική απαξίωση και οικονομική κατάρρευση του προηγούμενου μοντέλου κρατάει προς το παρόν τις κοινωνικές αντιδράσεις και διευκολύνει τον πρωθυπουργό. Για πόσο ακόμα, όμως, θα αποδίδει ο εκβιασμός «Μνημόνιο ή πτώχευση»;
Προς το παρόν, τα νοικοκυριά συσσωρεύουν χωρίς διέξοδο την οργή και την απαισιοδοξία τους, αλλά προσπαθούν να επιβιώσουν, υιοθετώντας αμυντικές συμπεριφορές. Το κρίσιμο ζήτημα είναι σε ποιο ποσοστό θα τα καταφέρουν. Η κοινωνική δυναμική και κατ’ επέκταση οι πολιτικές εξελίξεις θα εξαρτηθούν από την άνοδο της ανεργίας και ειδικότερα από το μέγεθος της καταστροφής μικρομεσαίων στρωμάτων. Εάν η κρίση προσλάβει διαστάσεις οικονομικού-κοινωνικού κραχ, η ανυπαρξία θεσμικής εναλλακτικής λύσης στο πρόβλημα της διακυβέρνησης μπορεί να καθυστερήσει, αλλά όχι να ανασχέσει την κοινωνική δυναμική.

Θέλει να «βάλει στο χέρι» τις λαϊκές οικονομίες και κυρίως ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Έκανε μια πρόταση χθες ο διοικητής και ιδιοκτήτης της «Τράπεζας Πειραιώς» κ. Σαλλας για εξαγορά των Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Αγροτικής Τράπεζας.
Πολλοί χαιρέτησαν την κίνηση αυτή. Εκπρόσωποι του δικοματισμού και του ΛΑΟΣ από τον πολιτικό χώρο και Οικονομολόγοι. Αλλα κυρίως δημοσιογράφοι του οικονομικού τύπου, η πλειοψηφία κι όχι οι σπουδαιότεροι.
Να δουμε όμως τι σημαίνει τυχούσα εξαγορά τους.
Στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχουν τις καταθέσεις τους οι εργάτες και τα γεροντάκια στην επαρχία.
Για ποιο λόγο όμως; Για χρηστικούς λόγους.
Οι εργάτες επειδή είναι η μοναδική υπηρεσία με τραπεζικές υπηρεσίες που λειτουργεί το απόγευμα. Το πρωί είναι στην δουλειά και μόνο το απόγευμα υπάρχει χρόνος ν’ αποταμιεύσουν τις πέντε δραχμές που περίσσεψαν αυτό τον μήνα. Για ευρώ δεν κάνω θέμα γιατί όχι μόνο δεν περίσσεψε, αλλά να πάω να ρωτήσω και για το καταναλωτικό δάνειο και τη ΤΤ VISA.
Τα γεροντάκια που να τρέχουν να βάζουν το υπόλοιπο που δε θα χρειαστούν της σύνταξης στην Τράπεζα. Άλλωστε αφού μια φορά του μήνα πάνε οπωσδήποτε στο Ταχυδρομείο για την σύνταξη δεν τους είναι δύσκολο να πάνε και για τυχών αναλήψεις.
Αυτά τα λεφτά θέλει «να βάλει στο χέρι» ο κ Σάλλας.
Και τώρα η ΑΤΕ. Την δημιούργησε ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου για να διευκωλύνει τους αγρότες.
Δίνοντας τους δάνεια και διευκολύνοντάς τους να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, να θρέψουν τα ζώα τους και να βγάλουν την ψαριά τους. Με χαμηλότοκα δάνεια έχοντας σαν εγγύηση την περιουσία τους. Χωράφια, εγκαταστάσεις και ζώα και βάρκες.
Μέσα από την ΑΤΕ περνούν και οι πληρωμές τους, τουλάχιστον των γεωργών και κτηνοτρόφων, για να μπορούν να παρακρατηθούν οι ωφειλές τους.
Είναι υποθηκευμένη λοιπόν όλη η Ελλάδα στην ΑΤΕ. ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ
Θέλει λοιπόν ο κ. Σάλλας με τα χρήματα που θα δώσει για την εξαγορά της ΑΤΕ να αγοράσει και όλη την Ελλάδα
Αξίζει να σημειώσουμε πως ο πρώτος διοικητής της ΑΤΕ, Αλέξανδρος Κορυζής, έφτασε να γίνει Πρωθυπουργός στις 29 Ιανουαρίου του 1941 για να αυτοκτονήσει στις 18 Απριλίου. Είχε πάει σπίτι του μετά το υπουργικό συμβούλιο.
Εκεί μετά από σύντομη συνομιλία ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ του ανακοίνωσε πως «οι Γερμανοί μόλις περάσαν τα Τέμπη».
κ. Πανανδρέου να μη χαθεί η Αγροτική Τράπεζα στην δεύτερη Γερμανική (και Ευρωπαϊκή και του ΔΝΤ αυτή) κατοχή όπως ο πρώτος της διοικήτης λίγο πριν την πρώτη Γερμανική (ναζιστκή και φασιστική αυτή) κατοχή.
Μη συνδέσετε το όνομά σας με την χαριστική βολή στην Αγροτική οικονομία που σακάτεψε η λαίλαπα Σημίτη

15 Ιουλίου σήμερα: Χρόνια πολλά κ. Μητσοτάκη

15 του Ιούλη σήμερα συμπληρώνονται 45 χρόνια απο τη ιστορία της Αποστασίας,
Ο εθνικός μας γκαντέμης επί κεφαλής ομάδας βουλευτών την Ένωσης Κέντρου ανέτρεψε την λαοπρόβλητη κυβέρνηση του «γέρου της Δημοκρατίας» αποσταθεροποιώντας την χώρα.
Μια αποσταθεροποίηση που οδήγησε ουσιαστικά στην δικτατορία της 21ης Απρίλιου του 1967.
Αφορμή ήταν η άρνηση του τότε βασιλιά Κων/νου Γλύξμπουρκ (του επωνομαζόμενου πια Κοκού) να υπογράψει τον διορισμό του πρωθυπουργου ως υπουργού Εθνικής αμύνης στη θέση του Γαρουφαλιά.
Είναι απ’ τα πράγματα που του στέρησαν την βασιλεία εννιά χρόνια αργότερα.
Αυτοί που έμειναν πλέον στην ιστορία για την θέση που πήραν τότε, σαν αποστάτες δηλαδή, είναι ο Τσιριμώκος αγωνιστής της αντίστασης που αφού πήγε στην Ένωση Κέντρου με την πράξη του αυτή υπηρέτησε το παρακράτος αλλά και ο πρωθυπουργός που μπήκε τότε Γεώργιος Αθανασιάδης Νόβας με το ποίημα, πολύ νεανικό είναι αλήθεια, «Είχε στήθη λευκά σαν γάλατα, γαργάλατα γαργάλατα»
Ο κ, Μητσοτάκης πρόσφατα προσπάθησε να χρεώσει την αποστασία σε πράξεις του Γεωργίου Παπανδρέου.
Δυστυχώς ενώ έπρεπε πολλοί προερχόμενοι από τον τότε κεντρώο χώρο να τον υπερσπιστούν το έκαναν μόνο οι κ.κ. Γιάννης Βαρβιτσιώτης και Αναστάσης Περόνης.
Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Γιατί πλέον δεν υπάρχει το καλό «το ποντίκι» του Κώστα Παπαϊωάννου, το αγόρασε ο κ. Αντώνης Δελατόλας πια, και δεν είμαι σίγουρος αν θα θυμηθεί αυτή την επέτειο κανένα μέσον πια.
Ίσως θα πρέπει να εξαιρέσω τα ένθετα που, ίσως πάλι, ιστορικά ένθετα του Σαββατοκύριακου και της σελίδας Ιστορικού ενδιαφέροντος της «Καθημερινής»

Ο κ. Νίκος Κωνταντόπουλος νέος πρόεδρος του ΠΑΟ

Και μέσα σ’ όλα, μερικές μέρες μετά και την επίσημη μεταβίβαση του Ολυμπιακού στον κ. Μαρινάκη ορίστηκε ο νέος πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Όχι οτι με πολυενδιαφέρει, αλλά ο κ. Βαρδινογιάννης έκανε πλάκα στου «πράσινους φιλάθλους» προτείνοντας τον κ. Κωνσταντόπουλο. Ναι τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ. Αυτόν που διαδέχθηκε την κ. Δαμανάκη και παρέδωσε την προεδρία στον κ. Αλαβάνο.
Νομίζω πως ήταν πρόεδρος του ΣΥΝ την μοναδική φορά που έμεινε εκτός Βουλής.
Αυτό που θα θυμίσει τ’ όνομά του είναι πως ήταν Βασιλικός επίτροπος στην δίκη για το σκάνδαλο Κωσκωτά του Ανδρέα Παπανδρέου. Κατήγορος Βουλευτής το λέγαν τότε αλλά είχε ακριβώς τον ίδιο ρόλο με τον Βασιλικό επίτροπο κατά τις δίκες των ανταρτών στον εμφύλιο.
Ηταν λοιπόν κατήγορος του Ανδρέα Παπανδρέου του Μένιου Κουτσόγιωργα και των κ.κ.(μια που είναι εν ζωή) Γιώργου Πέτσου και Δημήτρη Τσοβόλα. μαζί με τους κ.κ Κατσαρό και Κωνσταντινίδη
Μερικοί τον προτείναν για πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά ο κ. Κώστας Καραμανλής σοφά σκεπτόμενος έβαλε τον κ. Κάρολο Παπούλια.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως οι συνέταιροι του κ. Βαρδινογιάννη τον δέχτηκαν. Έτσι ο διαπρεπής πλέον μεγαλοδικηγόρος πια ανέλαβε πρόεδρος του Παναθηναϊκού.
Μια απ’ τις δύο αθλητική εφημερίδα. «η Πράσινη». πάγωσε μόλις άκουσε το όνομα.
Εγώ ως αντιφρονών, πολλαπλώς, είμαι σίγουρος πώς θα «τα κάνει μπάχαλο» την αγωνιστική αυτή περίοδο. Αν είναι πρόεδρος ως το τέλος της περίόδου.
Γι αυτό που ανησυχώ είναι πως εκτός από τον Παναθηναϊκό θα κάνει μαλιά κουβάρια όλο το οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου

Ποιος κυβερνά την Ευρώπη; Και η κρίση της, που άρχισε από την Ελλάδα

Οι εφημερίδες που πρόσκεινται στην ΝΔ σήμερα κατηγορούν τον Γιώργο Παπανδρέου για διγλωσσία.
Άλλα λέει ως πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς και άλλα κάνει ως πρωθυπουργός της Ελλάδας. Έχουν δίκιο. Όπως έχει δίκιο και ο ίδιος που λέει πως η κρίση στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερη προβάλλοντας τη γραφειοκρατία, ίσως τα φακελάκια κι όλες τις παθογένειες του Δημόσιου τομέα.
Είναι αλήθεια πως βρήκε ευκαιρία την κρίση και τον μπαμπούλα ρου ΔΝΤ μα περάσει σκληρά πράγματα ουσιαστικά χωρίς αντιδράσεις. Και πολλά απ’ αυτά είναι πολύ σκληρά και άδικα (ασφαλιστικό και εργασιακό).
Πιστεύω πάντως ότι έκοψε πολλά για να δώσει λίγα στο τέλος της τετραετίας, πιο λίγα σε σχέση μ’ αυτά που μας έκοψε και να φανεί αρεστός. Η αλήθεια είναι πως η λεγόμενη τρόικα τους «καρφώνουν» σε κάθε ευκαιρία.
Αλλά κάνει και κάποια σωστά πράγματα έτσι «υπό πίεση» και βιαστικά. Όπως η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων.
Κάτι σωστό πιστεύω θα βγει.
Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί αυτός όπως και οι άλλοι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν κάνουν το μεγάλο βήμα της της άρνησης εξυπηρετικής των χρεών. Ολοι μαζί με επικεφαλής την Ελλάδα.
Την Ελλάδα που είναι στο στόχαστρο των αγορών εδώ κι ένα εξάμηνο. Ακολουθούν η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία οι PIGS όπως περιπαιχτικά μας λένε . Η Μεγάλη Βρετανία λέει έχει τεράστιο χρέος και τις προάλες διάβαζα για φόρους στην Γερμανία.
Να βγούμε και να πούμε όλοι μαζί «δεν αναγνωρίζουμε το χρέος» τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του.
Κι όλοι οι λαοί θα είναι κερδισμένοι. Και οι Γερμανοί που οι ίδιοι λένε δεν έχουν πρόβλημα αλλά πληρώνουν τους άλλους. Αναφέρουν κυρίως τους PIGS λέγοντας ότι μήπως πρέπει «να φάμε ζαμπονάκι».
Αυτοί που δεν κερδίζουν είναι οι τραπεζίτες. Κι όπως δεν έχουμε μεγάλους πολιτικούς στην Ευρώπη πολλοί, κι εγώ, φοβούνται πως οι ηγεσίες της Ευρώπης είναι ανδρείκελα των μεγαλοτραπεζιτών

Τι θα μου μείνει από το Μουντιάλ του 2010

Τέλειωσε χθες το πιο θορυβώδες Μουντιάλ.
Ένα Μουντιάλ που δεν μας άφησε τίποτε εμάς τους ποδοσφαιρόφιλους.
Το μόνο που θα θυμόμαστε είναι τα σμήνη των μελισσών που ακουγόταν. Ετσι ακουγόταν οι βουβουζέλες. Ενα παραδοσιακό ηχητικό όργανο των ΝοτιοΑφρικάνων που το χρησιμοποιούσαν να διώχνουν άγρια ζώα από τις ιδιοκτησίες τους. Κατα την περίοδο του Απαρτχάιντ το χρησιμοποιούσαν και στις διαδηλώσεις οι μαύροι.
Θα τη θυμόμαστε αυτή την διοργάνωση στην Ελλάδα για τις απεργίες που είχαν δυο φορές οι δημοσιογράφοι. Τις μέρες αυτές ακούγαμε μόνο βουβουζέλες. Θόρυβος που μας έλειψε όταν επανήλθαν.
Αγωνιστικά τώρα. Συμμετείχε και η χώρα μας. Για δεύτερη φορά. Και πήγαμε πολύ καλά, εκτός του πρώτου αγώνα του μοναδικού που νομίζαμε πως μπορούσαμε να νικήσουμε, με την Νότιο Κορέα. Η εθνική μας κατά τον αγώνα αυτό ήταν σα να είχε έρθει από το 1994. Χάσαμε με κάτω τα χέρια, να μη πω τι άλλο κατβέσαμε.
Στους άλλους δυο αγώνες πήγαμε πολύ καλά.
Από κει και πέρα. Οι Ιταλοί μεγάλοι σε ηλικία δεν κάναν τίποτε. Οι Γάλλοι ήταν απασχολημένοι στο να μαλώνουν μεταξύ τους.
Η Αργεντινή χωρίς άμυνα, κυριολεκτικά, έγινε βορά στα πάντσερ. Ενώ η Βραζιλία δεν ήταν Βραζιλία αλλά μια καλή Ευρωπαϊκη ομάδα γι’ αυτό και μια που ξεκόπηκε από τις ρίζες της.
Η Γερμανία που έπεσε πάνω την Ισπανία και άξιζε να πάρει τον τίτλο όπως τον έχει πάρει και στο άλλο Μουντιάλ που το θεωρώ απ’ τα χειρότερα. Αυτό του 1990 στην Ιταλία
Ετσί στον τελικό έφτασε η Μπαρτσελόνα, η Ισπανία βεβαίως αλλά ουσιαστικά ήταν η Μπαρτσελόνα χωρίς τον Μέσι και την προσθήκη του Κασίγιας. Μαζί με την Ολλανδία μια σκληρή μέτρια ομάδα χωρίς ποδοσφαιριστή ηγέτη και μεγάλο προπονητή
Εκτός αυτών μάθαμε και τον Πωλ το χταπόδι. Που προέβλεπε τα αποτελέσματα. Κι έπεφτε μέσα πάντα.
Προέβλεψε όλες τις νίκες της Γερμανίας, την ανώδυνη ήττα από τη Σερβία. Τέλος την ήττα που τους έστειλε στο σπίτι τους από την Ισπανία. Τότε οι πολιτισμένοι Γερμανοί απαίτησαν να γίνει ψητός αλλά την γλίτωσε και το περασμένο Σάββατο έκανε τις τελευταίες του προβλέψεις για το Μουντιάλ.
Τελικά ο Πωλ κι εδω είχε δίκιο και είχαμε νίκες της Γερμανίας και της Ισπανίας

Συγκαλυπτικές αποκαλύψεις

Ενδιαφέρων άρθρο του Παντελη Μπουκαλα στην «Καθημερινή» της περασμένης Πέμπτης (8/7) υπό τον ίδιο τίτλο

* * *

Επί χρόνια, επί δεκαετίες, το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί σαν άλλοθι για τις αμαρτίες του την πολιτεία της Νέας Δημοκρατίας, η δε Νέα Δημοκρατία μεταχειρίζεται σαν πλυντήριο των ανομημάτων της την πολιτεία του ΠΑΣΟΚ. Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο δηλαδή, μόνο που πια το νερό που έχουν στη διάθεσή τους και τα δύο είναι τόσο καθαρό όσο και του Ασωπού. Στην «καμένη γη» που λέει ότι παραλαμβάνει κάθε κόμμα από το αμέσως προηγηθέν στην εξουσία, σ’ αυτήν την (στάσιμη ακόμα και στα ονοματεπώνυμα) εναλλαγή των πόλων του δικομματισμού, σπεύδει να σπείρει τα ρουσφέτια του, να καλλιεργήσει βολέματα και εξυπηρετήσεις. Η χαμηλή διαφθορά, οι κάθε είδους διευκολύνσεις φίλων και συντρόφων στα χαμηλά της οικονομικής κλίμακας, είναι η μέθοδος για να περνάει σαν αυτονόητη και να συγχωρείται η υψηλή διαφθορά που απολαμβάνουν διαπλεκόμενα τα μεγαλοστελέχη. Με μεγάλο τμήμα της κοινωνίας εκμαυλισμένο έως τα όρια της συνενοχής, η φαυλότητα κατέληξε να φαίνεται τόσο φυσική όσο η εναλλαγή της μέρας με τη νύχτα, νομοτελειακή δηλαδή, άρα μη αντιμετωπίσιμη.
Σε μια παράδοξη σχέση μεταξύ τους, αλληλοϋποστηριζόμενοι και συγχρόνως αλληλοεκβιαζόμενοι, οι εν δικομματισμώ εταίροι αντιμετώπισαν πάντοτε το κράτος σαν λάφυρο, σαν λεία που πρέπει να τη γευτούν αμέσως. Εσπευδαν λοιπόν να το απολαύσουν, με τον εύλογο φόβο ότι αργά ή γρήγορα θα χάσουν το προνόμιο αυτό. Κάτι έλεγαν βέβαια, κάτι βροντοφώναζαν μάλλον, για καθάρσεις, αξιοκρατίες και διαφάνειες, επινοούσαν μάλιστα και «αντικειμενικές» διαδικασίες (υποκειμενικότατα ωστόσο υλοποιούμενες, όπως οι διαβόητες «συνεντεύξεις»), τάχα για να υπηρετήσουν την ισοπολιτεία. Ολα τούτα όμως ήταν τόσο κοντά στην αλήθεια όσο η Εθνική Ελλάδας στον τελικό του Μουντιάλ και ο Ολυμπιακός στην απόκτηση του Λίονελ Μέσι.
Από καιρού εις καιρόν, βέβαια, και επειδή έπρεπε να υπηρετείται και το θέαμα της αντιπαλότητας, ώστε να συσπειρώνονται οι οπαδοί και να ανανεώνεται ο κομματικός τους πατριωτισμός, κάποιες αποκαλύψεις έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Κάτι τέτοιο γίνεται και τώρα. Επειδή κρίθηκε κυβερνητικώς ωφέλιμο να υπάρξει και κάποιο άλλο θέμα στην τηλεοπτικώς κατασκευαζόμενη επικαιρότητα πλην του ασφαλιστικού και του εργασιακού, για τα οποία ούτε ο μελοδραματικός κ. Λοβέρδος δεν δηλώνει σοσιαλιστικά υπερήφανος, προσφέρθηκε στην περιέργειά μας το πελατολόγιο ορισμένων πρώην υπουργών της Ν.Δ., για να σχηματιστεί η ψευδής εντύπωση ότι επέρχεται κάθαρση, εικοστή φορά σε τριάντα χρόνια. Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτών των από τηλεοράσεως αποκαλύψεων και ποιος ο στόχος τους; «Δείτε πόσο άθλιοι ήταν οι άλλοι και συγχωρήστε τα δικά μας αμαρτήματα», αυτό είναι εν συνόψει το δόγμα που τις κινεί. «Ενοχος ένοχον ου ποιεί» λένε, και σωστά. Μόνο που εδώ δεν έχουμε έναν ένοχο κι έναν αθώο. Αλλά δύο διαχρονικώς συνένοχους, δύο όψεις ενός νομίσματος που πια δεν έχει σπουδαίο αντίκρισμα.

* * *

Οι τελευταίες μου προβλέψεις για το Μουντιάλ
Σήμερα στον μικρό τελικό όπως και ο Πωλ το Χταπόδι Ουρουγουάη – Γερμανία 2 αλλά θα διαφωνίσω με το συγκεκριμένο μαλάκιο και βλέπω Ολλανδία – Ισπανία 1

Τελειώνει το Μουντιάλ φτάσαμε στο Σαββατοκύριακο των τελικών

Ημέρες τελικών το Σαββατοκύριακο που μας έρχετε.
Έμεινε η Ισπανία που έφτασε για πρωτη φορά στους 4, ξεπερνώντας τα κόμπλεξ που είχε.
Όσο τους θυμάμαι του Ίβηρες πάντα είχαν ομάδα πάνω του μετρίου. Επιτέλους φτάνουν στον τελικό. Βέβαια η Fifa προτιμούσε αυτό τον τελικό το 1982 που ήταν στην Μαδρίτη αλλά όσο και να τους έσπρωξε δεν τα κατάφερε και χάσαν από τους Ισπανούς χάνοντας με 2 – 1 από την Δυτική Γερμανία (Τότε υπήρχαν όμιλοι και στη δεύτερη φάση. Στον ίδιο όμιλο συμμετείχε και η Αγγλία που αναδείχτηκε ισόπαλη 0 – 0 και με τους δυο οπότε περάσαν οι ΔυτικοΓερμανοί)
Στην Ολλανδία η ιστορία την χρωστάει ένα τίτλο.
Δυο φορές φτάσαν στον τελικό αλλά η ομάδα του Γιοχαν Κρόιφ που προπονούσε ο Ρίνους Μίχελς κι έπαιζε φανταστικό ποδόσφαιρο έχασε το 1974 και 1978 από τους γηπεδούχους Δυτική Γερμανία και Αργεντινή ομολογουμένως όχι τόσο καθαρα.
Αντίθετα λόγω αντίστοιχο με των Ισπανων κόμπλεξ δεν τα κατάφερε ούτε το 1986 ούτε το 1990 ούτε το 1994 η ομάδα, πάλι του Μίχελς με πρωταγωνιστές τους Γκούλιτ, Βαν μπάστεν
Η Ουρουγουάη έφτασε μετά το 1950 τόσο ψηλά, στον μικρό τελικό αυτή τη φορα.
Πήρε δυο φορές το κύπελλο στις δυο αφετερίες το 1930 τη πρώτη φορά στο Μοντεβιδέο και το 1950 μετά από διακοπή δώδεκα χρόνων, λόγω του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου στο Ριο ντε τζάνερο.
Επιθετική ομάδα έκπληξη για τους Ευρωπαίους με τον Φοράν και τον Σοάρες να τους οδηγούν πολύ ψηλά.
Η Γερμανία ήταν η πιο ολοκληρωμένη ομάδα.
Έντεκα δεκαθλητές να «αλωνίζουν» το γήπεδο εκνευριστικά σίγουροι για τον εαυτό τους. Σαν καλοκουρδισμένα ρομποτάκια.
Ευτυχώς για το ποδόσφαιρο τους σταματήσαν και πάλι, όπως στο Euro 2008 οι Ισπανοί

* * *

Η λογική έχασε απο το συναίσθημα μου και η Γερμανια έχασε όπως προέβλεψε και ο Πωλ το Χταπόδι απ την Ισπανία
Τώρα οι Βόρειοι τον θέλουν ψητό τον καημένο τον Πωλ λες και φταίει αυτός για την ήττα τους. Μπράβο πολιτισμός ε;
Το λογικό ήταν να φάνε την Αγγέλα (Μέρκελ) για τη λάθος πρόβλεψη 2 – 1 υπέρ της Γερμανίας. Κι όχι το άλλο το μαλάκιο που τουλάχιστον είχε σωστή πρόβλεψη και δεν έστειλε κανένα «στον κουβά» το αντίθετο μάλιστα..

Ας κάνουν κάτι

Ας κάνουν κάτι οι κυβερνώντες να μη δικαιόσουν του μακάβριους. (Το πιο σεμνό και μη προσβλητικό που βρήκα)

Τους (όχι μόνο μας) κόψαν την ζωή;

Βγήκαν τ’ αποτελέσματα των φανελάδικων εξετάσεων και φέτος. Τώρα θα πρέπει να καταθέσουν τις επιθυμίες τους, για το τι θέλουν να σπουδάσουν.
Ετσι είχαμε ένα μικρό διάλειμμα χθες και σήμερα στο σύνηθες πολιτικό θέμα.
Την καταστροφή της Ελλάδας. Την οικονομική κι όχι μόνο.
Ασχολούνται λοιπόν με τις βάσεις. Αν ανεβαίνουν αν πέφτουν και πόσο; Σε ποιες σχολές; Ποιες σχολές να δηλώσετε;
Και δε σκέφτηκε κανείς πως η χθεσινή ευτυχία των παιδιών την έχουν καταντήσει, πολιτικοί και ΜΜΕ, όμοια με την ευτυχία που θα νιώθαμε σα να κερδίζαμε το Μουντιάλ. Θα μου πείτε ποιο το κέρδος μας σ’ αυτήν την περίπτωση; ΚΑΝΕΝΑ.
Όπως κανένα δεν είναι και το κέρδος των παιδιών. Όπως το κατάντησαν οι πολιτικοί μας και το παρουσιάζουν μεγεθύνοντας το ΜΜΕ
Αν ήμουν εγώ στην ηλικία των παιδιών, θα κατέθετα το μηχανογραφικό και αφού θα περνούσα σε μια σχολή που θα ήθελα μόνο και μόνο να νιώσω όπως θα ένιωθα αν η ΑΕΛαρισας (μια που δεν είναι αυτή η ομάδα μου που δεν παίρνει τίτλους) δεν έπερνε μόνο το πρωτάθλημα Ελλάδος αλλά έκανε και το νταμπλ. Μετά θα προσπαθούσα να κάνω τη ζωή μου στην πόλη μου.
Μα τι θα σκεφτόσουν να κάνεις αργότερα φυσικά θα ρωτήσετε ΤΙΠΟΤΑ. Δυστυχώς μας παρουσιάζουν την ζωή μας σα να μην έχει μέλλον. Ή μήπως έτσι είναι;
Κι αν είναι έτσι γιατί αγωνιζόμαστε εμείς. Όχι οι σαραντάρηδες οι μεγαλύτεροι. Αλλά τα παιδιά μας.
Και γιατί κάνουμε παιδιά; Αν λέγαν ως τώρα «Σε τι κόσμο σας φέρνουμε» Υπονοώντας τις δυσκολίες και την ποιότητα της ζωής καθώς την μόλυνση του περιβάλλοντος τι να πούμε τώρα που όλα μας τα παρουσιάζουν μαύρα. ΄Η μήπως τα κάναν σκ (μαύρα;)

* * *

Για τον σημερινό ημιτελικό βλέπω
«Διάνα» στο χθεσινό αποτέλεσμα. Σήμερα, αντίθετα με την θέληση μου που είναι η ίδια με την πρόβλεψη του χταποδιού Πωλ, βλέπω Γερμανία – Ισπανία 1

Ποιος πιστεύει τους κυβερνώντες ;

Σήμερα το πρωί στο Mega φιλοξενούνταν ο πρώην υπουργός Γεωργίας κ. Χατζηγάκης. Υπερασπιζόταν τις προσλήψεις που έγιναν, προεκλογικά λέει, απο την «Αγρογή» 272 συγγενών «γαλάζιων βουλευτών».
Δεν έδωσα σημασία στις δικαιολογίες και στις κατηγόριες του κ Καχριμάκη.
Ειπώθηκε πως ήταν προεκλογικά τον Αύγουστο του 2009. Αν θυμάμαι κάλα πέρυσι ως και τον Αύγουστο ο μόνος που μιλούσε για εκλογές ήταν ο κ. Παπανδρέου «Θα τις προκαλέσουμε με την ευκαιρία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.»
Δεν ειπώθηκε τίποτε αυτό, αν και νομίζω πως κάτι επιχείρησε να πει ο κ. Χατζηγάκης,
Κατηγόρησε όμως την νυν κυβέρνηση πως θέλει να διαλύσει την «Αγρότη» για να αναλάβουν αυτό που κάνουν, την ψηφιοποίηση των αγροτικών και δασικών εκτάσεων σε ιδιωτική εταιρεία.
Αντέδρασε ο κ. Καχριμάκης και η κ. Μπατζελή όταν της τέθηκε η συγκεκριμένη ερώτηση στη ΝΕΤ (Προφανώς κάποιος στα παρασκήνια έβλεπε Mega).
Πολύ θα ‘θελα να τους πιστέψω, αλλά η προϊστορία τους άλλα δείχνουν. Δυστυχώς όλα τα μεγάλα έργα σε ιδιώτες δοθήκαν.
Και η γέφυρα Ριου – Αντιρίου, και το αεροδρόμιο «Ελ Βενιζέλος» (αυτό από Γερμανούς) και η Εθνική οδός (Πετυχημένη στον Μαλιακό αλλά στα Τέμπη; Είχαμε ως και νεκρό) και η Εγνατία.
Δεν μπορούμε να σας πιστέψουμε κύριοι. Οσο κι αν θέλουμε. Εδω ενώ πάντα ετοιμαζόσασταν για το «Καποδίστριας 2», την συνένωση των Καποδιστριακών δήμων που τώρα έγινε ως Καλλικράτης, φτίαξατε δημαρχία που σε λίγο καιρό θα αραχνιάζουν.
Κάτι μου λέει ότι τα έφτιαχνε τεχνική εταιρία συγκεκριμένου μεγαλοεργολάβου

* * *

Για τον σημερινό ημιτελικό βλέπω
Ολλανδιά - Ουρουγουάη 1

Το μαρτύριο του Σαββάτου

Τον προημιτελικό του Σαββάτου μεταξύ Γερμανίας και Αργεντινής ήθελα να τον απολαύσω μόνος στο σπίτι μου. Έφτιαξα το καφεδάκι και κάθισα μπροστά στη μικρή οθόνη (όπως τη λέγαμε παλιά γιατί τώρα μεγάλωσε και μάλιστα δυσανάλογα).
Άρχισε ο αγώνας. Ο εκφωνητής παραδόξος πολύ καλός, μια που συνήθισα τα υπερβολικά σχόλια των συναδέλφων του. Να με συγχωρέσει που δεν συγκράτησα το όνομά του αλλά συνετέλεσε και όλο το πάθημα μου.
Το πρώτο που συνειδητοποίησα είναι πως δεν ακουγόταν πολύ οι βουβουζέλες που μας ξεκουφάναν σ’ όλη την διάρκεια του τουρνουά.
Ως να το καταλάβω η Γερμανία προηγήθηκε με 1 – 0 . Απο ένα φάουλ ο Μίλερ (όχι ο μεγάλος Γκαρντ) προσπάθησε να πιάσει κεφαλιά. Δεν μπόρεσε όμως, όπως νομίζω λόγω της μπάλας, αλλά τις άλλαξε λίγο πορεία χτύπησε στο χέρι του τερματοφύλακα και γκοοολ.
Από εδώ και πέρα άρχισε το μαρτύριο. Κατάλαβα και γιατί δεν ακουγόταν πολύ οι βουβουζελες. Ήταν από το στούντιο η περιγραφή. Ετσι άρχισε να σχολιάζει ο μεγάλος ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ και του παρελθόντος και ο, προτιμώ τη δική σας γνώμη, «παπαρολόγος» του Nova.
Έλεγε, έλεγε έλεγε μα χιλια ζόρια περιέγραφε λίγο ο μάρτυρας εκφωνιτής και ξαναέλεγε έλεγε.
Τι δεν προσπάθησα. Να ακούω από την Ερα σπορ με κλειστή τη φωνή στην τηλεόραση, τι να κλείσω την φωνή και μόνο τίποτε. Το ένα ήταν ασυντόνιστο το άλλο άχαρο.
Νοστάλγισα την φωνή του γηπέδου ας ακουγόταν μόνο οι βουβουζέλες στην απεργία των δημοσιογράφων.
Έφαγε και πολλά γκολ η Αργεντινή και ΔΕΝ μου άρεσε το αποτέλεσμα κρόσια τα νεύρα μου. Ενώ ένας φίλος οπαδός της Γερμανικής ομάδας βρήκε απ’ ότι μου είπε την λύση. Ακουγε, με κλειστή βεβαίως την φωνή, Γερμανικό Heavy Metal.
Ας νικούσε η Αργεντινή κι εγώ Αργεντίνικα Tango θα άκουγα μη πως θα μου φαινόταν οι μπούρδες του «παπαρολόγου» σε ρυθμούς Tango

* * *

Δυστυχώς οι προβλέψεις μου επαληθευτικά με εκκωφαντικό τρόπο. Δεν ήθελα να βρω το 4 – 0 της Γερμανίας επί της ομοιοπαθούσας (λόγω ΔΝΤ) Αργεντινής

Μία οφειλόμενη απάντηση

Το περασμένο Σάββατο έβαλα άρθρο του κ. Σταύρου Λυγερού από την «Καθημερινη» της περασμένης μέρας (Παρασκευής). Χθες (πάλι Παρασκευή) έβαλε συνέχεια των σκέψεων με τον ίδιο με τον δικό μου τίτλο. Θεωρώ υποχρέωση μου να το βάλω κι αυτό
Σχολιάζοντας το σημείωμα «Κυβέρνηση μαθητευόμενων μάγων», αναγνώστες με προκαλούν να γράψω συγκεκριμένα τι μπορούσε να κάνει και δεν κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Παρότι δεν είναι δημοσιογραφικό καθήκον η υπόδειξη μέτρων, θα σηκώσω το γάντι όσο επιτρέπουν οι 320 λέξεις. Για την οικονομία της συζήτησης, παραβλέπω τις προεκλογικές εξαγγελίες και τους λανθασμένους χειρισμούς των πρώτων μηνών. Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι μόνο με την εφαρμογή του μνημονίου μπορεί η Ελλάδα να κρατήσει το κεφάλι έξω από το νερό. Γιατί η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει παραλλήλως δικά της μέτρα για εξυγίανση των δημοσιονομικών και ανάπτυξη; Αναφέρω μερικά σκόρπια παραδείγματα, όχι τα σημαντικότερα:
Σωστά επέβαλε αντικειμενικά τεκμήρια διαβίωσης. Γιατί, όμως, τόσο χαμηλά; Γιατί δεν επέβαλε και αντικειμενικά κριτήρια ελάχιστης φορολόγησης επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών; Γιατί δεν ανασυγκροτεί τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό; Γιατί δεν εκκαθαρίζει τις υποθέσεις χρεών προς το Δημόσιο; Γιατί ανέχεται την ανασφάλιστη εργασία και την εισφοροδιαφυγή; Γιατί δεν αξιοποιεί τη μεγάλη δημόσια περιουσία και ειδικότερα τα ολυμπιακά ακίνητα, που ρημάζουν; Γιατί δεν εξορθολογίζει δομές και λειτουργίες στη δημόσια διοίκηση; Υπάρχουν περιθώρια να αυξήσει κάθετα την παραγωγικότητα και ταυτοχρόνως να εξοικονομήσει τεράστιους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό. Γιατί δεν υπάγει τους διοικητικούς υπάλληλους στο υπουργείο Εσωτερικών για να διευκολύνει τη μετακίνηση όσων πλεονάζουν σε υπηρεσίες που έχουν ανάγκες; Γιατί ανέχεται μαύρες τρύπες, όπως ο ΟΣΕ; Γιατί δεν δίνει κίνητρα και κυρίως γιατί δεν εξαλείφει το πλήθος αντικινήτρων για παραγωγικές επενδύσεις; Γιατί δεν αναπτύσσει τον θαλάσσιο τουρισμό και δεν δημιουργεί τουριστικά χωριά; Γιατί δεν αξιοποιεί τον –σύμφωνα με το ΙΓΜΕ– πλούσιο ορυκτό πλούτο στη βόρεια Ελλάδα; Γιατί δεν θεσμοθετεί την κατά προτεραιότητα δικαστική διεκπεραίωση των υποθέσεων, που αφορούν φορολογικά, διαφθορά και επενδύσεις;
Ο κατάλογος των «γιατί» είναι πολύ μακρύς. Το νοικοκύρεμα και η εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων δεν απαιτεί ούτε κεφάλαια ούτε βραβείο Νομπέλ Οικονομίας. Απαιτεί, όμως, αίσθηση δημοσίου συμφέροντος, πολιτικό σχέδιο και βούληση. Δυστυχώς, η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει μετατρέψει τη συνταγή της «τρόικας» σε αυτόματο πιλότο. Γι’ αυτό και εξαντλεί την ενεργητικότητα και αποφασιστικότητά της στην εφαρμογή του μνημονίου. Οι πράξεις της δείχνουν ότι το καθεστώς κηδεμονίας την έχει βολέψει.

* * *

Χθες απουσίαζα και δεν έβαλα σχόλιο. Ούτε και προγνωστικα
Θα έβαζα Βραζιλία – Ολλανδία 1 (Το έχασα ήρθε 2)
Και Ουρουγουάη –Γκάνα 1 (Χάθηκε κι αυτο ήρθε Χ
Σήμερα βλέπω
Αργεντινή – Γερμανία 2 (Αν κι επιθυμώ όπως έγραψα σε σχόλιό μου 1)
Ισπανία – Παραγουάη 1

Πωλείται η Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας

Τελικά αυτά γι’ που κατηγορούσαμε τον «Εθνικό μας γκαντέμη» τα έκανε (ή και τα κάνει) το ΠΑΣΟΚ.
Λέγαμε «αυτός θα πουλήσει και την Ακρόπολη.
Επιχείρησε να το κάνει ο Σημίτης. Τι ήθελε να πουλήσει; Όπως πούλησε τα διόδια σε ιδιώτες, στον Μπόμπολα συγκεκριμένα (αποτέλεσμα να σε συμφέρει να πας με αεροπλάνο Αθήνα – Θεσσαλονίκη κι όχι με το αυτοκίνητό σου) θέλησε να εκχωρήσει σε αμερικάνικη εταιρία την είσπραξη των εισιτηρίων για την είσοδο σ’ αυτή, δε θύαμε ακριβώς το αντάλαγμα. Αλλά για να μπούμε στη ζώνη του Euro.
Λέγαμε θα πουλήσει την Ελλάδα και πράγματι επιχείρησε να πουλήσει κάποιες βραχονησίδες.
Πράγματι ο αγγλικός Guardian έγραψε την είδηση. Το διαψεύδουν οι κυβερνώντες.
Μάλιστα ο κ. Πεταλωτής έστειλε κι επιστολή διαμαρτυρίας.
Ποιος τους πιστεύει;
Εγώ πάντως όχι, κι έψαξα στο Google. Μετά από ολιγόλεπτη αναζήτηση μου στο internet τα βρήκα τα προς πώληση...
Και πράγματι είναι σε τιμή ευκαιρίας. Βέβαια δεν ξέρω ακριβώς που είναι τα νησιά αυτά (αλήθεια που είναι ο Άγιος Θωμάς κι ο Βούβαλος;) αλλά να αγοράσει νησάκι με 1.500.000 Euro ας είναι μόνο 2.5 στρέμματα όπως ο Άγιος Αθανάσιος (νομίζω αξίζει). Το θέμα είναι οτι μερικά έχουν και συζητίσιμη τιμή (όπως το Ναφσικά).
Μήπως τελικά έπρεπε να τα πουλήσει ο Μητσοτάκης που ξέρει λόγω της εμπλοκή του με τα αρχαία με αγοραπωλησίες;
Κλείνωντας θέλω να ευχηθώ στους κ.κ Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Κατσέλη
ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ