Η Α.Τ.Ε. με τα μάτια ενός σκεπτόμενου αστού

Κάθε Σάββατο δημοσιεύω ένα άρθρο συνήθως από την «Καθημερινή». Στο φύλλο όμως της Πέμπτης 22 Ιουλίου, η εν λόγω εφημερίδα δημοσίευσε επιστολή του πρώην υπουργού κ. Δεσποτόπουλου για το θέμα της ΑΤΕ.
Κι επειδή στην κάψα τους να την ξεφορτωθούν οι κυβερνώντες, ελπίζοντας ότι δε θα φάνε ξύλο και τομάτες, αλλά ποσώς μας ενδιαφέρει, αν πέρασε ή όχι τα stress test. Δημοσιεύω αυτούσια την επιστολή του.
Για όσους, όπως κι εγώ, αναρωτηθούν ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος ιδού τι βρήκα μετά από σύντομη αναζήτηση.
Πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, για τη νέα γραμματέα του υπουργείου Παιδείας και διατελέσας υπουργός Παιδείας (1989-90 επί πρωθυπουργίας Ιωάννη Γρίβα και Ξενοφώντος Ζολώτα)

* * *

Κύριε διευθυντά
Δεν έχω καμιά προσωπική σχέση με την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε οικονομική ούτε άλλη. Συναισθάνομαι όμως το καθήκον να συνηγορήσω για την περίσωσή της, με την επίκληση επιχειρημάτων όπως τα εξής: Η Αγροτική Τράπεζα είναι στη συνείδησή μου η κατ’ εξοχήν χρήσιμη τράπεζα, με προσφορά στην οικονομία προς ικανοποίηση αναγκών της, υπαρκτών από τη φύση της αγροτικής παραγωγής. Αλλα είδη εργασίας έχουν άμεση απόδοση. Η εργασία όμως του αγρότου, η κατεργασία του εδάφους και των φυτών, έχει απόδοση μετά παρέλευση μόνο πολλών μηνών, καθώς τα γεωργικά προϊόντα χρειάζονται μήνες πολλούς για να διαπλασθούν από τις φυσικές δυνάμεις της γης και να καταστούν ώριμα προς συγκομιδή, ενώ εξ άλλου χρειάζεται και πρόσθετος χρόνος προς εμπορική διάθεσή των. Και ιδού η φυσική αποστολή της Αγροτικής Τράπεζας: να καλύψει τους ενδιάμεσους μήνες από την παραγωγική εργασία των αγροτών έως την απόδοσή της. Καμιά τράπεζα εκτός από την Αγροτική δεν έχει αποστολή τόσο φυσική.
Αλλά εκτός από την παροχή της πολύτιμης αυτής αρωγής, η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος αποτελεί και σύμβολο στοργής της ελληνικής πολιτείας προς τους Ελληνες αγρότες ή και τίτλο αυτεμπιστοσύνης των, ως άξιων να έχουν τράπεζα ιδική των.
Η κατάλυση τυχόν της αυτοτέλειας της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος θα είναι ηθικό πλήγμα των Ελλήνων αγροτών. Και οι αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν ή και να αποφασίσουν τη συγχώνευση τραπεζών, δεν πρέπει να μη συνεκτιμήσουν και την ηθική και ψυχολογική άποψη του σοβαρού αυτού ζητήματος. Ας μην αρκεσθούν σε αριθμητικούς απλώς τραπεζικο-πιστωτικούς υπολογισμούς. Τους υπενθυμίζω, τι έλεγε προσφυέστατα ο πάππος του σημερινού πρωθυπουργού Γεώργιος Παπανδρέου: Δεν αρκεί να «ευημερούν» οι αριθμοί, ενδιαφέρον είναι οι άνθρωποι να ευημερούν. Εξ άλλου, επισημαίνω και την ιδιαίτερη επιζήμια για την Ελλάδα συνέπεια της αστοργίας προς τους αγρότες: επίταση της «φυγής» των αγροτών προς τις πόλεις, με συνέπεια την σε οικτρό βαθμό αραίωση του πληθυσμού πολλών περιοχών της υπαίθρου και την πιεστική συμφόρηση του πληθυσμού των πόλεων, ιδιαίτερα της Αττικής.
Πρώτιστο αίτημα της ελληνικής πολιτικής έπρεπε από ετών να είναι η ορθή κατανομή του πληθυσμού ανά τις διάφορες περιοχές της χώρας και, μάλιστα, η πολλαπλή ενίσχυση του αγροτικού πληθυσμού. Η εξαφάνιση της Αγροτικής Τράπεζας από το προσκήνιο της ελληνικής οικονομίας θα είναι βαρύτατο και ασύγγνωστο αμάρτημα της ελληνικής πολιτικής.
Κ. Δεσποτοπουλος - πρώην υπουργός