Ετσι είχαμε ένα μικρό διάλειμμα χθες και σήμερα στο σύνηθες πολιτικό θέμα.
Την καταστροφή της Ελλάδας. Την οικονομική κι όχι μόνο.
Ασχολούνται λοιπόν με τις βάσεις. Αν ανεβαίνουν αν πέφτουν και πόσο; Σε ποιες σχολές; Ποιες σχολές να δηλώσετε;
Και δε σκέφτηκε κανείς πως η χθεσινή ευτυχία των παιδιών την έχουν καταντήσει, πολιτικοί και ΜΜΕ, όμοια με την ευτυχία που θα νιώθαμε σα να κερδίζαμε το Μουντιάλ. Θα μου πείτε ποιο το κέρδος μας σ’ αυτήν την περίπτωση; ΚΑΝΕΝΑ.
Όπως κανένα δεν είναι και το κέρδος των παιδιών. Όπως το κατάντησαν οι πολιτικοί μας και το παρουσιάζουν μεγεθύνοντας το ΜΜΕ
Αν ήμουν εγώ στην ηλικία των παιδιών, θα κατέθετα το μηχανογραφικό και αφού θα περνούσα σε μια σχολή που θα ήθελα μόνο και μόνο να νιώσω όπως θα ένιωθα αν η ΑΕΛαρισας (μια που δεν είναι αυτή η ομάδα μου που δεν παίρνει τίτλους) δεν έπερνε μόνο το πρωτάθλημα Ελλάδος αλλά έκανε και το νταμπλ. Μετά θα προσπαθούσα να κάνω τη ζωή μου στην πόλη μου.
Μα τι θα σκεφτόσουν να κάνεις αργότερα φυσικά θα ρωτήσετε ΤΙΠΟΤΑ. Δυστυχώς μας παρουσιάζουν την ζωή μας σα να μην έχει μέλλον. Ή μήπως έτσι είναι;
Κι αν είναι έτσι γιατί αγωνιζόμαστε εμείς. Όχι οι σαραντάρηδες οι μεγαλύτεροι. Αλλά τα παιδιά μας.
Και γιατί κάνουμε παιδιά; Αν λέγαν ως τώρα «Σε τι κόσμο σας φέρνουμε» Υπονοώντας τις δυσκολίες και την ποιότητα της ζωής καθώς την μόλυνση του περιβάλλοντος τι να πούμε τώρα που όλα μας τα παρουσιάζουν μαύρα. ΄Η μήπως τα κάναν σκ (μαύρα;)
* * *
Για τον σημερινό ημιτελικό βλέπω
«Διάνα» στο χθεσινό αποτέλεσμα. Σήμερα, αντίθετα με την θέληση μου που είναι η ίδια με την πρόβλεψη του χταποδιού Πωλ, βλέπω Γερμανία – Ισπανία 1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου