Μάθαν πως γυρίζουμε πίσω, πλακώσαν και οι Τούρκοι. Με δόση χιούμορ, η
τουρκάλα αρθρογράφος της εφημερίδας Vatan, προτείνει στη χώρα μας πως αντί
να επιστρέψει στη δραχμή να έχει ως εθνικό νόμισμα την τουρκική λίρα!
Μόλις είδα το παρακάτω κείμενο «μ’ έπιασε το
πατριωτικό μου». Αλλά όταν το σκέφτηκα πιο ψύχραιμα σκέφτηκα πως το πρώτο μνημόνιο
μας έφερε στα 1941 μετά την ήττα μας από τους Γερμανούς με πρωθυπουργό τον Τσολάκογλου
(Βέβαια ο Γεώργιος Παπανδρέου που είχαμε πρωθυπουργό μας γυρνούσε στα 1944,
στον εμφύλιο, αλλά ευτυχώς ο λαός μας είναι σοφός και δε «τσιμπιές». Μπορεί να
λέγαν οι υπουργοί πως φταίνε κάποιες τάξεις π.χ. γιατροί, φορτηγατζήδες, ταξιτζίδες
και τόσοι άλλοι, αλλά ο λαός καταλάβαινε πως φυσικά δεν φταίνε αυτοί).
Ε ας επιστρέψουμε στο 1453 και φυσικά να μη γυρίσουμε
στην Τουρκική λίρα αλλά στο γρόσι. Έτσι δε μάθαμε ως ραγίαδες;
Ας δούμε τι αναφέρει η κ. Τονμπεκιτζί στο άρθρο της:
* * *
Στην Τουρκία και κυρίως στην Κων/πολη υπάρχει αέρας Ελλάδος. Ανοίγουν ταβέρνες ,μπουζούκια, εστιατόρια με ελληνικά μενού , σχολές χορού για συρτάκι, φροντιστήρια ελληνικής γλώσσας…. Βέβαια ο έρωτας μας είναι μονόπλευρος. Και στην άλλη όχθη οι Έλληνες παρακολουθούν σαν τρελοί τούρκικες σειρές.. 8 σειρές προβάλλονται να τους δώσουμε κι άλλες θα δουν κι αυτές….. Παράλληλα αγοράζουν τούρκικα έπιπλα εταιρεία Istikbal άνοιξε το 13 κατάστημα της στην Ελλάδα. Τρώνε στo εστιατόριo “Tike” και στο “Κosebası” τούρκικα φαγητά.» Η τουρκάλα αρθρογράφος σχολιάζει « τώρα στην Ελλάδα κυκλοφορεί η φήμη πως ενδέχεται να βγουν από το Ευρώ και να επιστρέψουν στη Δραχμή. Κι εγώ λέω στους Έλληνες φίλους μου « αφήστε τη δραχμή στο μνήμα της, μην την αναστήσετε , περάστε στην τούρκικη λίρα να τελειώνουμε». Στην αρχή γελούν και λένε όχι. Tους ενοχλεί τον εγωισμό τους. Κι εγώ τους λέω «θα δούμε»... |
Πηγή:
http://www.pistos.gr/enhmerwsh/koinwnikopolitika/tourkala-arthrografos-kanei-xioumoristiko-sxolio-min-perasete-sti-draxmi-alla-stin-tourkiki-lira
Εάν μιλάμε για μια βαλκανική συμμαχία με ενιαίο νόμισμα, γιατί όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα θα μας έλυνε περισσότερα πολιτικά, στρατηγικά και οικονομικά προβλήματα από τη σημερινή ένωση και θα νιώθαμε ισότιμοι εταίροι και όχι εντολοδόχοι.