Ενωμένη η Κρήτη ακύρωσε βράβευση Γερμανού ναζί από το Πανεπιστήμιο Κρήτης

Φωτιές είχε ανάψει η πρωτοβουλία για την αναγόρευση, από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, του Heinz Richter, του Oμότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Manhaim της Γερμανίας, σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης.
Η τελετή αναγόρευσης είχε προγραμματιστεί για την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου και όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε έκπληξη αυτή η επιλογή αφού, και σε προηγούμενη παρουσίαση του βιβλίου του είχαν δημιουργηθεί έντονες αντιδράσεις με αφορμή όσα αρνητικά ο ίδιος έχει υποστηρίξει για την ιστορική Μάχη της Κρήτης, ότι δηλαδή πρόκειται για έναν “στρατιωτικό μύθο”.

Στο βιβλίο υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η μάχη της Κρήτης (την οποία ο συγγραφέας χαρακτηρίζει ως…ιπποτική και δίκαιη)- ιπποτικές ήταν οι εκτελέσεις, οι σφαγές και οι πυρπολήσεις ολόκληρων χωριών – δεν ήταν δα και κανένα σημαντικό γεγονός για την έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ότι η συμβολή της στην καθυστέρηση της επιχείρησης «ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ»…είναι μύθος, καθώς και ότι το αντάρτικο της Κρήτης ήταν…ασήμαντο.
Πάνω σ αυτό του το λαθραίο, του τρίβομε στα μούτρα την ανακοίνωση που έδωσε οΡαδιοφωνικός σταθμός Μόσχας:
"Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."
Χαρακτηριστικό σημείο του βιβλίου είναι το απόσπασμα βάσει του οποίου «όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος, ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια καθαρός κι έντιμος, αλλά βρώμικος και κτηνώδης»!
Στο βιβλίο παρατίθεται επίσης, η διαταγή του σχεδιαστή της επιχείρησης «Μαρίτα» και «Ερμής», αντιπτεράρχου Κουρτ Στούντεντ στις 31-05-1941, βάσει της οποίας επιχειρείται η παραδειγματική τιμωρία των Χανιωτών για τις…κτηνωδίες τους στο Μάλεμε και στο Καστέλι!
Κτηνωδίες ήταν για τα γουρούνια της ναζιστικής σιονιστικής Γερμανίας οι αγώνες των Κρητών για ελευθερία και αξιοπρεπεια.
Βρώμικο και κτηνώδη χαρακτηρίζει το έκτρωμα αυτό της ναζιστικής Γερμανίας, τον αγώνα της Κρητικής αντίστασης, γιατί βρώμικα είναι τα μυαλά του και όλη η κοσμοθεωρία που διδάσκονται στο φρικαλέο τους κράτος.
Και για να θυμηθούμε για ποιόν και για τι αγώνα μιλάμε, καλό είναι να θυμηθούμε το ιστορικό της Μάχης, τις εκτελέσεις και τους ηρωισμούς, από παλιότερο άρθρο μας,ΕΔΩ.

Τότε, που οι στημένοι στην ουρά για εκτέλεση στη γέφυρα του Κερίτη ποταμού στον Αλικιανό, έκαναν τα πολυβόλα να σιγήσουν και το σύμπαν να σκύψει με σεβασμό πάνω στον ηρωισμό αυτών των ψυχών, όταν με μια φωνή στεντόρια, έκαναν να ακουστεί από όλο το λεκανοπέδιο, από τις χαροκαμένες μάνες και τους γέρους γονείς, το ριζίτικο τραγούδι που τους ακολούθησε στα απάτητα μονοπάτια του ηρωισμού και της αθανασίας.
«Τον αντρειωμένο μην τον κλαίς
όσο κι αν αστοχήσει,
μα αν αστοχήσει μια και δυο…
πάλι αντριωμένος θάναι…»
Γι αυτό, οι Φύρερ της ιστορίας, δεν θέλουν ήρωες. Όπου τους βρούν, λυσσάνε και όταν μπορούν, τους ποδοπατάνε, τους εξαφανίζουν. Αυτοί και τα φερέφωνα τους, οι χρήσιμοι ηλίθιοι της θολής διανόησης.
Ελλείψει ηρώων, τα σημερινά ναζιστικά καθάρματα, αναγορεύουν ήρωες τους «immortals-αθανάτους» του Χίτλερ.
Τους γνωστούς αλεξιπτωτιστές της Μάχης της Κρήτης, τους εκπαιδευμένους φανατικούς ναζί δολοφόνους, που αποστολή είχαν να κάψουν, να σκοτώσουν, να βιάσουν και να αρπάξουν.
Κάθε αντίσταση σε αυτούς, ήταν ύβρις προς το ναζισμό τους και κάθε «άπιστος» που τολμούσε να μην πειθαρχεί, έπρεπε να θανατώνεται.

Η ίδια κτηνώδης λογική διακρίνει το σημερινό σιονιστικό ναζισμό της γερμανίας της Μέρκελας, ή ίδια και τους φανατικούς Τζιχαντιστές του πάλι σιονιστικού εκτρώματος, του Ισλαμικού κράτους.
Είναι ο κτηνώδης φασισμός που επέλεξε η Νεα Τάξη(Πολύ παλιά στην ουσία ιστορικά), προκειμένου να χρησιμοποιήσει ως βαρύ πυροβολικό για την διάλυση και κατάκτηση των εθνικών κρατών, μαζί με τα Τάγματα των χρήσιμων ηλιθίων των εκατοντάδων ΜΚΟ, των «επαγγελματιών» ανθρωπιστών, ή αντιφασιστών.
Δεν μπορώ να μην παραθέσω σχόλιο από φίλη στο f/b, που με ευστοχία έδωσε την προπαγάνδα των παγκοσμιοποιητικών κύκλων, που θέλοντας να αλλάξουν την ιστορία των λαών, απαξιώνουν και αποδομούν ήρωες και ιστορία, όπου αυτά υπάρχουν.
Και η Ελλάδα δυστυχώς γι αυτούς, είναι η πατρίδα και των ηρώων και της ιστορίας.
Και πρέπει να αποδομηθούν όλα. Να μη μείνει τίποτα που να αποτελεί πρότυπο για τους επόμενους, που θα έχουν ωστόσο περάσει και από τα νύχια κάποιων «κατάλληλων» καθηγητάδων διανοουμένων.

Οι Γερμανοί δεν έχουν ήρωες, όπως έχουμε εμείς το Λεωνίδα, τον Καραϊσκάκη, τον Παύλο Μελά, τους ήρωες της Μάχης της Κρήτης κλπ.
Οι μόνοι Γερμανοί με ήρωα τον Χίτλερ αυτοπροσώπως, είναι οι Νεοναζί.
Όταν βγήκε η απόφαση: "Στη Γερμανία θα διαδέχεται ο ένας Φύρερ τον άλλο για να πηδάνε τον κόσμο, ένα από τα πιο σημαντικά «πόιντς» στο σχέδιο, ήταν να μη δώσουν ήρωες στους Γερμανούς, να μην τους δώσουν πρότυπα επανάστασης και αντίστασης."
'Ετσι οι Γερμανοί που γνωρίζουν πολύ καλά το Χίτλερ, αλλά οι ήρωές τους είναι θαμμένοι στα σκοτάδια, ξέρουν μεν πως ο Χίτλερ είναι κακός, δεν ξέρουν όμως τι κάνεις ενάντια στον Χίτλερ.
Αυτό το ήξερε μεταξύ άλλων ο Στάουφενμπεργκ πχ (οι περισσότεροι νέοι Γερμανοί τον έμαθαν από το Χόλυγουντ - στην ταινία "Balkyrie" με τον Τομ Κρουζ - ως γραφική μορφή) που ναι μεν απέτυχε , όμως δεν κρίνουμε τον επαναστάτη και ήρωα μόνο εκ του αποτελέσματος και δεν τον ορίζουμε μόνο από το σκισμένο τζην που φοράει στη σκηνή και την "πέννα" που κρατάει στον αναπαυτικό καναπέ του, θολοκουλτουριάζοντας μέσα στις επιδοτήσεις των συγγραμμάτων του.
Και επειδή η συνταγή "ήρωες που δεν υπάρχουν" που μαγειρεύτηκε και δοκιμάστηκε στη Γερμανία, αποδείχτηκε καλή και ωφέλιμη για τους Φύρερ...
Τώρα σβήνουν και τους ήρωες των άλλων λαών και άρχισαν φυσικά στην Ελλάδα, όπου υπάρχουν οι περισσότεροι.
Γι΄αυτό όταν συναντάτε στο μέλλον τίποτε "διανοούμενους" να ισοπεδώνουν τους κάθε μορφής και χρονικής περιόδου ήρωές μας...
Να τους λέτε "ΝΑΖΙ" και
Να τους φτύνετε στα μούτρα.»
Ήρθε λοιπόν αυτό το κακέκτυπο του ναζισμού στην Κρήτη, καλεσμένο μάλιστα «πανεπιστημιακών δασκάλων», αυτών που εκπαιδεύουν τους αυριανούς Έλληνες τρομάρα μας, να…βραβευθεί !
Να βραβευθεί για την ικανότητα του να δίνει υλικό αποδόμησης ιστορίας και ηρωισμού, στους εθελόδουλους καθηγητάδες των πουλημένων συνειδήσεων και της θολοκουλτούρας των ανοιχτών οριζόντων.

Τελικά όμως, η τελευτή αναγόρευσης δεν πραγματοποιήθηκε αφού οι αντιδράσεις ήταν πολλές και έντονες ενώ στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στο Ρέθυμνου συνέρευσε μεγάλος αριθμός πολιτών που διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τη συγκεκριμένη απόφαση.
Υπό το βάρος της παρουσίας αυτής, και ενώ κλήθηκε η αστυνομία να δώσει λύση ώστε να μην χαθεί ο έλεγχος, η Πρυτανεία ματαίωσε την εκδήλωση.
Πάντως, αν και η εκδήλωση ματαιώθηκε είναι άγνωστο αν τελικά θα πραγματοποιηθεί κάποια άλλη μέρα και ώρα όταν ο θόρυβος θα έχει καταλαγιάσει.
Να σημειώσουμε ότι όπως μας πληροφόρησαν κύκλοι εντός του Πανεπιστημίου, η αναγόρευση αποφασίστηκε μετά από πρόταση καθηγητή που έχει φιλικές σχέσεις με τον κ. Ρίχτερ και μοιράζονται τις ίδιες απόψεις.(Μαντέψτε ποια γνωστή «προσωπικότητα» είναι ο εν λόγω αυτός κύριος… «καθηγητής»).
Κανείς δεν περίμενε να πάρει το θέμα τη δημοσιότητα που πήρε

Θαυμάστε στο βίντεο που ακολουθεί, το θράσος, την αναλγησία και την ειρωνεία προς τους διαμαρτυρόμενους Κρητικούς, απο τον γερμανοναζί καλεσμένο της διανόησης.
Η Κρήτη ξανάζησε μνήμες γερμανικής κατοχής, στο πρόσωπο του γερμανοναζί των διανοουμένων, αλλά ενωμένη ξανάδωσε το δικό της αγώνα ενάντια στο φασισμό.

Αντιδράσεις μέχρι και από το Ντίσελντορφ!
Πάντως, ακόμα και σήμερα, λίγο πριν γίνει γνωστή η απόφαση για ματαίωση της εκδήλωσης, οι αντιδράσεις συνεχίζονταν και είναι χαρακτηριστικό ότι ο θόρυβος για την απόφαση αυτής του Πανεπιστημίου έφτασε ως τη Γερμανία και το Ντίσελντορφ όπου και πραγματοποιούνταν εκδήλωση για τις γερμανικές οφειλές.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο συγκεκριμένος καθηγητής αλλά και η απόφαση του Πανεπιστημίου σχετίζεται με την πάγια άποψη του γερμανικού κράτους περί μη καταβολής γερμανικών οφειλών στην Ελλάδα ενώ υπενθυμίζουμε δήλωση του κ. Αριστομένη Συγγελάκη, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών σύμφωνα με την οποία:
«Μόνο τυχαίες δεν είναι οι μεθοδεύσεις αυτές των Γερμανών και η προσπάθειά τους να ξαναγράψουν την ιστορία. Στο βάθος, υπάρχει πάντα η πρόθεσή τους να απαλλαγούν από το στίγμα για τα φοβερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε το Γ´ Ράιχ στην Ελλάδα, ΧΩΡΙΣ έμπρακτη μεταμέλεια και απόδοση των γερμανικων αποζημιώσεων και των άλλων οφειλών προς τη χώρα μας».

Επιστολή καθηγητή ΑΠΘ Γιώργου Μαργαρίτη
Στις αντιδράσεις που εκφράστηκαν συγκαταλέγεται και η επιστολή του Γιώργου Μαργαρίτη, καθηγητή του ΑΠΘ στην οποία αναφέρονται αναλυτικά τα εξής:
«Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές,
Σχετικά με την τιμητική εκδήλωση που ετοιμάζει (;) το Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα.
Ο κος Ρίχτερ ανήκει σε μια μεγάλη ομάδα ιστορικών που αναζητούν κυρίως το “πολιτικά ορθό” περισσότερο ίσως από αυτήν την ίδια την ιστορική ακρίβεια. Το “πολιτικά ορθό” αρθρώνεται πάνω στην έκδηλη προσπάθεια “καταμερισμού” ευθυνών – ακροτήτων κλπ. – ανάμεσα σε αντιμαχόμενους που τότε ήσαν εχθροί, σήμερα είναι “σύμμαχοι και φίλοι”.
Τα παραπάνω είναι ενοχλητικά για την επιστήμη της ιστορίας και ίσως περισσότερα ενοχλητικά για την πολιτική – σε τελευταία ανάλυση – αποτίμηση των γεγονότων του χθες.
Στο ζήτημα της Μάχης της Κρήτης και των όσων επακολούθησαν στο νησί ο Ρίχτερ εφαρμόζει την ίδια και την αυτή συνταγή. Δυστυχώς γι αυτόν οι καταστάσεις δεν βοηθούν την “δίκαιη” κατανομή ευθυνών, κάθε άλλο μάλιστα,
Α. Προφανώς ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν κρίθηκε στην Μάχη της Κρήτης.
Η επίδραση που είχε η μάχη της Κρήτης στην έκβαση της ναζιστικής εισβολής στην Σοβιετική Ένωση, έχει γίνει το αντικείμενο ευρύτατης επιστημονικής συζήτησης η οποία αποσυνδέει μάλλον τα δύο γεγονότα.
Οι γερμανικές μονάδες που εμπλέχθηκαν στη μάχη στο νησί δεν ήσαν ούτε απαραίτητες, ούτε προγραμματισμένες για το ανατολικό μέτωπο. Για λόγους δε κλιματικών συνθηκών οι θερινές επιχειρήσεις στο ανατολικό μέτωπο πάντοτε ξεκινούσαν στα τέλη Ιουνίου τουλάχιστον.
Σε καμμία περίπτωση όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η μάχη της Κρήτης δεν αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Β. Η ιδιομορφία της μάχης της Κρήτης της αποδίδει σημαντικά χαρακτηριστικά:
Για πρώτη φορά στην ως τότε πορεία του πολέμου η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντί της μια γενικευμένη λαϊκή εξέγερση. Εξέγερση που δεν οργανώθηκε από κανένα επίσημο ή κρατικό φορέα καθώς οι Βρετανοί δεν πίστευαν σε αυτή, οι δε ελληνικές – βασιλικές – αρχές την αντιμετώπιζαν μάλλον με απέχθεια και φόβο (ειδικά μετά την εκτέλεση στο δρόμο του πρώην Διοικητή της Μεραρχίας Κρήτης). Μέχρι τότε αυτή η μορφή της Αντίστασης δεν είχε σημειωθεί σε κανένα από τα κράτη που έπεσαν θύματα ναζιστικής επίθεσης.
Από αυτή την άποψη η Αντίσταση του λαού της Κρήτης στην εισβολή σηματοδότησε το τέλος της παθητικής αποδοχής από τα λαϊκά στρώματα και τις πατριωτικές δυνάμεις της υπεροχής των γερμανικών όπλων. Δύο μήνες αργότερα αυτή η αμφισβήτηση πήρε διαστάσεις στο Μαυροβούνιο αρχικά σε όλα τα Βαλκάνια στη συνέχεια.
Ο αγώνας του λαού της Κρήτης πρόσθεσε μια σημαντική νέα παράμετρο στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και την Νέα Ευρώπη που αυτός δημιουργούσε.
Γ. Ως συνέπεια των παραπάνω, για πρώτη φορά στον πόλεμο αυτό, οι Γερμανοί επιστράτευσαν το μέτρο των “αντιποίνων”. Έδωσαν δηλαδή στον εαυτό τους το “δικαίωμα” της μαζικής εξόντωσης αμάχων ως “εκδίκηση” για τις “ατυχίες” του στρατού τους.
Στη συνέχεια αυτό έγινε κανόνας, ως τότε όμως το προσωπείο της “πολιτισμένης κατάκτησης” επικρατούσε και επέτρεπε στους διάφορους “Κουίσλιγκ” – όπως στον ημέτερο στρατηγό Τσολάκογλου και το επιτελείο του – να προσφέρουν “γη και ύδωρ” στους ναζί στο όνομα της “συμφιλίωσης” και των “πολιτισμένων σχέσεων”.
Μετά τη μάχη της Κρήτης αυτά τελείωσαν. Ο καθένας γνώριζε με ποιούς είναι και τι κάνει.
Η Κρήτη, εξαιτίας των αγώνων του λαού της έγινε έτσι σταθμός στην κλιμάκωση της ναζιστικής θηριωδίας και σταθμός στον εκβαρβαρισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Για τον Ρίχτερ ετούτα τα ιδιαίτερα σημαντικά “ξεχνιόνται” και θάβονται σε “πολιτικά ορθές” εκφράσεις.
Στο έργο του παρουσιάζονται όλοι να έχουν το δίκιο τους – σε τρόπο ώστε να μην το έχει κανείς – και όλοι να έχουν την αξία τους.
Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ορίζονται ως ριψοκίνδυνοι σύγχρονοι “ιππότες” άξιοι θαυμασμού από εχθρούς και φίλους!
Αποκρύπτεται έτσι το γεγονός ότι το σώμα αυτό είχε συγκροτηθεί από φανατικούς ναζί με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Γι’ αυτούς το δικαίωμα των λαών στην προάσπιση της ελευθερίας τους είναι ύψιστη ύβρις κατά του Φύρερ και της γερμανικής ανώτερης φυλής και ο θάνατος των υβριστών είναι στρατιωτικό τους καθήκον.
Για ιππότες όντως πρόκειται – για ιππότες της ναζιστικής κόλασης όμως.
Όσο για την υποτίμηση της Αντίστασης του λαού της Κρήτης δυό μόνο λόγια.
Πραγματικά η γεωγραφία, η μορφολογία του εδάφους, η πυκνότητα της γερμανικής κατοχής και η πυκνή παρουσία Βρετανών – με τη δική τους αντίληψη για το αντάρτικο – δεν οδήγησε στη δημιουργία Ελεύθερης Ελλάδας και μαζικών στρατιωτικών Αντιστασιακών σχηματισμών στο νησί.
Στις συγκεκριμμένες συνθήκες όμως οι αγώνες του λαού της Κρήτης ενάντια στον κατακτητή ποτέ δεν έπαψαν. Η καλύτερη μαρτυρία γι αυτό είναι οι εκδικητικές θηριωδίες στις οποίες διαρκώς προέβαιναν οι δυνάμεις κατοχής.
Ή μήπως δεν έγιναν τέτοια στην Κρήτη; Θα μπορούσε ο Ρίχτερ να μας εξηγήσει σχετικά.
Συμπερασματικά είναι πολύ δύσκολο να είσαι “πολιτικά ουδέτερος” σε υποθέσεις κατάκτησης, λεηλασίας, υποδούλωσης και αιματοκυλίσματος λαών.
Ο Ρίχτερ είναι Γερμανός. Δεν είναι κακό αυτό, κάθε άλλο. Αλλά να δικαιώνει τον ναζισμό και τις πρακτικές του επειδή είναι Γερμανός είναι κακό, πολύ κακό.
Είναι κακό για τους Γερμανούς περισσότερο παρά για εμάς.
Εμείς την ιστορία μας, τους μάρτυρες και τους ήρωες τους έχουμε και τους τιμάμε.
Η Γερμανοί είναι εκείνοι που θα πρέπει να ξεδιαλέξουν τους δικούς τους ήρωες. Εάν συμπεριλαμβάνουν τους αλεξιπτωτιστές του Στούντεντ και τους φανατισμένους ναζί στο εθνικό τους Πάνθεο υπάρχει πρόβλημα – γι αυτούς.
Σημαίνει ότι δεν κατάλαβαν τίποτε από την ιστορία.»
Γιώργος Μαργαρίτης

Αναδημοσίευση: http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/11/blog-post_512.html