Οι παραιτήσεις από μόνες δεν καθαγιάζουν

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα (14/4/17), και λόγω του ορθόδοξου Πάσχα θα λείψω για περίπου μια βδομάδα. Και θα τα πούμε και πάλι το Σάββατο 22 Απριλίου. Να ευχηθώ λοιπόν Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους σας.

Ο Μανώλης Κοττάκης - για να γυρίσουμε για λίγο και στην καθημερινότητα μας - με αφορμή την παραίτηση από εισαγγελέας διαφθοράς της κ Ράικου, έγραψε την Δευτέρα 27 Μαρτίου το παρακάτω άρθρο. Δημοσιεύτηκε στην «δημοκρατία» έχει τον ίδιο τίτλο και τα γεγονότα που ακολούθησαν φαίνεται να το δικαιώνουν 

* * * 

Πού να βρίσκονται, άραγε, σήμερα εκείνοι οι ηρωικοί εισαγγελείς οι οποίοι παραιτήθηκαν το φθινόπωρο του 2008 από τις θέσεις τους καταγγέλλοντας «παρεμβάσεις» στο έργο τους κατά τη διάρκεια της έρευνας για την υπόθεση του Βατοπαιδίου, ισχυριζόμενοι ότι έγινε απόπειρα να κουκουλωθεί το «σκάνδαλο»;

Πού να βρίσκεται, άραγε, εις εκ των οικονομικών εισαγγελέων που μαζί με έναν ρωμαλέο συνάδελφό του, ο οποίος παραμένει ακόμη στο σώμα και ανεβαίνει στην έδρα, ανέλαβε το βαρύ έργο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής το 2010; Πού βρίσκεται, άραγε, εκείνη η περίφημη εισαγγελεύς που επιχείρησε να στιγματίσει τον νυν αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης με την κατηγορία ότι καθοδηγούσε την έρευνά της εναντίον συγκεκριμένων προσώπων, ενώ συνέβαινε το αντίθετο;

Αφού απαντήσω στα ερωτήματα, θα εξηγήσω γιατί κάνω σήμερα σε αυτή τη συγκυρία τη συγκεκριμένη αναδρομή. Οι «δαφνοστεφανωμένοι» εισαγγελείς του Βατοπαιδίου, τους οποίους το ΠΑΣΟΚ αποπειράθηκε τότε να εμφανίσει ως νέους... Σαρτζετάκηδες, βρίσκονται -μου λένε- σήμερα εκτός σώματος και δικηγορούν. Εις εκ των δύο οικονομικών εισαγγελέων που ανέλαβαν το βαρύ φορτίο να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον βρίσκεται σήμερα εκτός σώματος και δικηγορεί επίσης - αναλαμβάνει την υπεράσπιση εκείνων που κάποτε καταδίωκε.

Οσο για τη συγκεκριμένη εισαγγελέα που επισκέφθηκε πολιτικό πρόσωπο για να ζητήσει τη γνώμη του επί εκκρεμούσης υποθέσεως και μετά πήγε στις εφημερίδες για να το καταγγείλει για... παρέμβαση στο έργο της, βρίσκεται μεν εντός σώματος, αλλά με το κύρος της ανεπανόρθωτα τρωθέν. Ο φάκελός της έχει εμπλουτιστεί με την πειθαρχική ποινή της αργίας.

Κάνω σήμερα, αγαπητοί αναγνώστες, αυτή τη μικρή αναδρομή για να αποδείξω, καταρχάς, ότι η παραίτηση δεν δικαιώνει -ούτε, προφανώς, και καθαγιάζει- τον παραιτούμενο, αν δεν υπάρχει αληθινό υπόβαθρο καθαγιασμού. Σκέφτομαι επίσης ότι, ανεξαρτήτως του θορύβου που προκαλεί ένας δικαστικός λειτουργός με την παραίτησή του από μια θέση ευθύνης εντός του σώματος και ανεξαρτήτως των εντυπώσεων που δημιουργούνται στην -κατά βάση απληροφόρητη- κοινή γνώμη, στην πραγματικότητα το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον: Ο χώρος σου, κατά βάση, ξέρει για το αν μια ηρωική παραίτηση είναι ηρωική ή κατά βάθος υποκρύπτει άλλα κίνητρα, περισσότερο ταπεινά. Μικρός τόπος είναι η Ελλάδα, όλοι γνωριζόμαστε.

Βεβαίως, από την άλλη πλευρά, για να είμαι όσο περισσότερο δίκαιος μπορώ, οι θέσεις ευθύνης στη Δικαιοσύνη μιας χώρας σε περίοδο κατά την οποία δικαστές εντέλλονται να φέρουν στην επιφάνεια τη βαθιά διαφθορά περιόδου που ακουμπά σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα, επίσης καθαγιασμένα από τα κανάλια της διαπλοκής, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Το αντίθετο. Υπόκειται κανείς σε απειλές, ενδεχομένως εκβιασμούς, επιθέσεις.

Ομως, ποιος μάς είπε ότι δικαστής γίνεται κανείς για τα εύκολα; Δικαστής γίνεσαι για να κάνεις ευσυνείδητα τη δουλειά σου, άτεγκτα, αδέκαστα, αμερόληπτα, χωρίς έλεος, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Η όποια πείρα μου, έπειτα από 25 χρόνια εργασίας σε αυτόν τον δύσκολο και απαιτητικό χώρο όπως είναι η δημοσιογραφία, «λέει» πως τους καλούς δικαστές και τους εισαγγελείς δεν τους συναντάς στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, γιατί δεν υπάρχουν φωτογραφίες τους. Δεν τους βρίσκεις δήθεν «τυχαία» σε δεξιώσεις που γίνονται σε σπίτια μεγαλοδικηγόρων ή μεγαλοπαραγόντων του δημόσιου βίου. Δεν τους πετυχαίνεις σε ακριβά ρεστοράν, ασύμβατα με το στάτους ζωής που πρεσβεύουν. Τους καλούς δικαστές και εισαγγελείς στην πραγματικότητα δεν τους γνωρίζεις καθόλου, επειδή δεν σου επιτρέπουν να τους συναντήσεις καθόλου... Τους καλούς δικαστές και εισαγγελείς τούς «συναντάς» σε μια πλήρη -χωρίς κενά- δικογραφία, σε μια άρτια εισαγγελική πρόταση ή σε μια καλογραμμένη δικαστική απόφαση, με εμπεριστατωμένο αιτιολογικό.

Αποφεύγω σήμερα να μπω στον πειρασμό να σχολιάσω πρόσωπα της επικαιρότητας από τη Δικαιοσύνη, ωστόσο περιορίζομαι να παρατηρήσω το εξής: Η νοημοσύνη μας είναι επαρκής. Μην την προσβάλλετε με επιχειρήματα που δεν αντέχουν στη βάσανο της κοινής λογικής.