Σωτηρία για το κέντρο της Λάρισας ΜΟΝΟ με νίκη της Ρένας Καραλαριώτου

Μετά τα καθιερωμένα των ημερών «Χρόνια πολλά» και τα «Χριστός Ανέστη» είναι καιρός να επιστρέφουμε στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Βέβαια και αυτές οι μέρες του Πάσχα αφήσαν όμορφες αναμνήσεις από τα όσα έζησα με συγγενείς και φίλους.

Αυτό όμως που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου είναι το «σοκ» που έπαθα μόλις κατάλαβα το τι συνέβη την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ. Και είναι αλήθεια πως το συνειδητοποίησα μετά από λίγες μέρες.

Φέτος λίγο οι παραπάνω υποχρεώσεις, λίγο οι επικείμενες εκλογές, λίγο που η από την Αθήνα ήρθε μόνο η αδερφή μου με τα ανίψια μου(κι όχι και κάποιοι φίλοι όπως πέρυσι) στην αρχή της Μεγάλης βδομάδας δεν συνειδητοποίησα πως φτάνει το Πάσχα.

Πως πέρασαν οι μέρες το κατάλαβα το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης, που πήγα να μεταλάβω την θεία Κοινωνία. Και την επόμενη, που είναι η κορύφωση του Θείου δράματος μετά από συζήτηση που είχαμε θυμήθηκα πως τέτοια μέρα πέρυσι είχα να βρει το τσιπουράδικο που θα πάμε μετά την περιφορά του επιταφίου.

Από τα έθιμα των τελευταίων χρόνων, μόλις οι επιτάφιοι γυρίζουν στις εκκλησίες εδώ στη Λάρισα και  πιστεύω στα περσότερά μέρη της Ελλάδας, να τιμούμε τα ουζερί. Και να τρώμε θαλασσινά που τα συνοδεύουμε με το παραδοσιακό ελληνικό ποτό. Θα μου πείτε εύλογα πως αυτή τη μέρα παραδοσιακά, δεν τρώμε ούτε λάδι. Είναι αλήθεια. Και τη μόνη εξήγιση που δίνω είναι πως μετά την «έξοδο του επιταφίου» το θείο δράμα βαίνει προς το τέλος του, γι’ αυτό και κάνουμε αυτή τη παρασπονδία. Είναι αλήθεια πάντως πως βρίσκουμε όλο και πιο συχνά ευκαιρίες για να καθιερώνουμε «τσιπουροποσίες». Όπως στις Εθνικές γιορτές, κυρίως 25^η Μαρτίου με τον μπακαλιάρο, ή την Καθαρή Δευτέρα και την Μεγάλη Παρασκευή.

Να επιστρέψω όμως στην φετινή Μεγάλη Παρασκευή που πίστευα πως η μικρή, είναι αλήθεια, παρέα μας έμεινε εκτός της τσιπουροκατάνυξης. Πήγαμε λοιπόν στην κεντρική πλατεία με τον επιτάφιο. Μην έχοντας τίποτε να χάσουμε ρωτήσαμε στο καινούριο καφεζυθεστιατόριο που «έβγαλε τραπεζάκια», αν υπήρχε χώρος για την παρέα μας. Προς έκπληξή μου υπήρχε. Οπότε παρακολουθήσαμε τους ιερείς, δίπλα από το τραπεζάκι που μόλις «κλείσαμε».

Με το που έφυγαν οι επιτάφιοι, είδαμε πως κι άλλοι ήταν σαν κι εμάς, ερχόταν δηλαδή χωρίς «να έχουν κάνει κράτηση» σε τραπέζι στο κέντρο της Λάρισας. Και υπήρξε κι ακόμη ένα «παράξενο γεγονός». Ο κόσμος έφευγε νωρίς νωρίς, όπως κι εμείς. Πηγαίνοντας προς το σπίτι πριν ακόμη «αλλάξει η μέρα» παρατήρησα πως και σ’ άλλα καταστήματα του κέντρου θύμιζε πολύ περασμένα μεσάνυχτα ενώ ήταν κοντά στις 11.

Από περιέργεια την άλλη μέρα «σερφάρισα» σε τοπικές ιστοσελίδες που μιλούσαν για κοσμοσυρροή (δείτε εδώ). Προφανώς αυτή ήταν στον χώρο του φρούριου και στην Βενιζέλου προς τον Άγιο Αχίλλειο ή στα περίχωρα της πόλης. Εκεί που μπορεί κάποιος να αφήσει το αυτοκίνητό του.

Έτσι ακόμη μια φορά τα γεγονότα έδειξαν πώς θα είναι τα επόμενα χρόνια οι νύχτες του κέντρου της Λάρισας αν δεν αλλάξει κάτι. Τι είναι αυτό που πρέπει ν’ αλλάξει;

Μα αυτό που μπορούμε να αλλάξουμε οι πολίτες της. Την δημοτική αρχή. Να με συγχωρέσουν οι φίλοι που σίγουρα διαβάζουν τις γραμμές αυτές και είναι υποψήφιοι με τον νυν δήμαρχο Λαρισαίων κ. Καλογιάννη, που τους πιστεύω. Πως δηλαδή ο στόχος τους είναι να προσφέρουν χωρίς κάποιο αφύσικο προσωπικό συμφέρων κι εξακολουθώ να θέλω την προσωπική τους επιτυχία στις εκλογές.

Πιστεύω όμως πως μια ακόμη θητεία νυν δημάρχου θα είναι καταστροφή για τη Λάρισα. Μια καταστροφή που ήδη έχει ξεκινήσει. Κι αυτό που έσωσε την αγορά της πόλης, την εναπομείνασα δηλαδή γιατί ήδη η οδός Βενιζέλου τείνει να ερημώσει και «υπήρξε κίνηση» τις μέρες πριν το Πάσχα οφείλεται πως δεν υπήρξαν πολλές διαφημίσεις και προσφορές στο νέο εμπορικό κέντρο της πόλης. Το Fashion Outlet. Μια που ο συγκεκριμένος χώρος ήταν για χρόνια σχεδόν έρημος και δεν έχει «έχει συνηθίσει» πως εκεί μπορεί να βρει κι άλλα πράγματα εκτός των Ηλεκτρικών ειδών.

Γιατί άραγε;

Εδώ αρχίζουν τα αφύσικα και σε συνδυασμό με το ότι η νυν δημοτική αρχή είναι ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ, μέρος του ΚΙΝΑΛ δηλαδή, το μυαλό μου κάνει περίεργους συνειρμούς. Ενισχύουν τις περίεργες αυτές σκέψεις μου και το γεγονός πως «ΤΑ ΝΕΑ» πανηγυρίζουν στις 30 Μαρτίου (βλέπε απόκομμα) για τη στήριξη του ΚΙΝΑΛ στον Απόστολο Καλογιάννη. 

Τώρα για το πώς «ΤΑ ΝΕΑ» είναι θετικά ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ για τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ, συγνώμη ΚΙΝΑΛ, με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη ένα αναπάντητο ερώτημα. Όλα αυτά ίσως να τα θέσω σε προβληματισμό σε επόμενο σημείωμά μου.

Πιστεύω για να μιλήσουμε καθαρά πως η Λάρισα χρειάζεται για δήμαρχο την Ρένα Καραλαριώτου, για να προσπαθήσει να σώσει τον εμπορικό κέντρο της Λάρισας που προσπαθεί να καταστρέψει η νυν δημοτική αρχή. Το εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο της πόλης, γιατί όπως έχω ξαναγράψει ουκ ολίγες φορές, αν δεν γίνει κάτι δεν θα έχει λόγο ο κάτοικος των συνοικιών της Λάρισας να το επισκεφτεί.

Τώρα που έφυγαν δημόσιες υπηρεσίες απ’ αυτό και μέχρι να αξιοποιηθεί το αρχαίο θέατρο δε θα έχει λόγο να έρθει στο κέντρο ούτε ο κάτοικος των άλλων θεσσαλικών πόλεων. Και με το ρυθμό που κάνει τα έργα η δημοτική αρχή, τίποτε τα δυο πρώτα χρόνια «φορτσάροντας» τελευταίο, θέλει τουλάχιστον άλλες δύο θητείες να λειτουργήσει.

Επιβάλλεται λοιπόν να γίνει δήμαρχος η κ. Καραλαριώτου που εγκαινιάζει σήμερα, 6 Μαϊου μια μέρα μετά την ονομαστική της γιορτή, το εκλογικό της κέντρο. Και μάλιστα η νίκη της καλόν είναι, να είναι από την ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ, για να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Γιατί κι έχει επισημάνει τα προβλήματα του κέντρου της πόλης κι έχει λύσεις γι’ αυτά όπως έγραψα για το πώς έζησα τις Αποκριές στην άδεια Λάρισα.

Προτάσεις του συνδυασμού ΛΑΡΙΣΑ ΜΠΡΟΣΤΑ μπορεί να δει κανείς στην ιστοσελίδα της κ Καραλαριώτου.

Ξέρω πως πολλοί θα έχουν αντιρρήσεις μ’ αυτό, για πολιτικούς και για άλλους λόγους αλλά θα επανέλθω και γι' αυτά. Ελπίζοντας να σας πείσω για το καλό του εμπορικού και ψυχαγωγικού κέντρου της Λάρισας ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ