Η πολιτική «ό,τι να ’ναι»

Την μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης κατακρίνει σε άρθρο της στην «Καθημερινή» με τον ίδιο τίτλο η Ξένια Κουναλάκη την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου. Την παρατήρησή μου την έχω με μπλε γράμματα. Σημειώνω πως το καρναβάλι της Πάτρας που αναφέρει η κ Κουναλάκη, ματαιώθηκε την ημέρα που δημοσιεύτηκε το άρθρο. Κάλλιστα όμως μπορεί κανείς αντίστοιχα να πει για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες ή αυτούς του μπάσκετ

* * *

H μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης είναι στην καλύτερη περίπτωση αλλοπρόσαλλη και στη χειρότερη επικίνδυνη: από τα πλωτά φράγματα και μέσω ενός σύντομου περάσματος από τα ξερονήσια, που ευτυχώς αναθεωρήθηκε ταχύτητα, φτάσαμε στις επιτάξεις χώρων, στην 7ήμερη αναδίπλωση και την αποστολή ΜΑΤ για την κατασκευή των κλειστών κέντρων, για τα οποία έχουν ήδη οριστεί οι ανάδοχες εταιρείες. Υπάρχει δηλαδή μια συνεχής παλινδρόμηση μεταξύ επίδειξης αποφασιστικότητας και αναλγησίας και μηνυμάτων διαλλακτικότητας – ανάλογα με το ποιος μιλάει. Ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης εμφανίζεται ανοικτός για διάλογο με τους δημάρχους. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, από την πλευρά του, είπε ότι «έγινε εξαντλητικός διάλογος, ο οποίος όμως δεν μπορεί ούτε να διαιωνίζεται ούτε να αποτελεί άλλοθι αδράνειας». Παράλληλα, για να καθησυχάσει(;) τους νησιώτες, είπε ότι είναι σκόπιμη η κατασκευή κλειστών κέντρων γιατί έτσι –μεταξύ άλλων– προστατεύονται οι πληθυσμοί από τον κορωνοϊό, καθώς «οι άναρχες ανοικτές δομές αποτελούν υγειονομική βόμβα». Πέρα από τη σαφώς ρατσιστική αποστροφή (γιατί δεν θεωρείται αντίστοιχα «υγειονομική βόμβα» το Καρναβάλι της Πάτρας; είναι αλήθεια σοφό να επικαλείται τον κορωνοϊό ως επιχείρημα για να κατευνάσει τις αντιδράσεις; Ετσι δεν προκαλεί το αντίστροφο αποτέλεσμα; Τρόμο, πανικό και ρατσισμό για τους φορείς της σύγχρονης «πανούκλας»; Την ίδια στιγμή, βουλευτές της Ν.Δ. κάνουν λόγο για «λαθρομετανάστες και λαθροεποικισμούς» και ο φιλικός Τύπος για σχέδιο αντικατάστασης του πληθυσμού.

Είναι όμως δυνατόν αυτή η πολιτική «ό,τι να ’ναι» να επιβληθεί από τα ΜΑΤ, που έχουν αποβιβαστεί στα νησιά χωρίς να έχει υπάρξει οποιαδήποτε προεργασία σε τοπικό επίπεδο για όσα θα επακολουθήσουν; Από τη μια υπάρχει η απειλή μιας ακροδεξιάς, ρατσιστικής στροφής όχι μόνο των κατοίκων των νησιών αλλά και όσων παρακολουθούν από την ενδοχώρα τα τεκταινόμενα. Κι από την άλλη διαφαίνεται εκ νέου ο κίνδυνος μιας μαζικής αντισυστημικής ριζοσπαστικοποίησης, ενός ψεκασμένου ακροδεξιού και ακροαριστερού πολτού που δεν διαφοροποιείται, μια αναβίωση «πάνω και κάτω» πλατείας Συντάγματος. Όπως κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ ενοχλήθηκε που είδε σοβαρούς προοδευτικούς ανθρώπους να βαδίζουν πλάι πλάι με εθνικιστές σε συλλαλητήρια κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, ας κοντοσταθεί λίγο κι ας γυρίσει τώρα να κοιτάξει πίσω του, με ποιον συγχρονίζει τα βήματά του.