Γιατί γ'δεσμίτης ή δ'δεσμίτης συμμαθητής του Μητσοτάκη, δε θα έστελνε όπλα στην Ουκρανία

Tην Κυριακή 27 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση ανακοίνωσε, πως με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία. Δεν έχει σημασία τί όπλα, μια που η κίνηση μετράει. Και μας εμπλέκει ουσιαστικά στον πόλεμο.

Την επόμενη μέρα είδα στη «δημοκρατία» το κείμενο που αναδημοσιεύω. Και αφορά πράγματα  που διδαχθήκαμε κάποιοι στην γ’ λυκείου. Εγώ ως «πρωτοδεσμίτης» δεν ήμουν από αυτούς μια που δεν ήμουν στην  γ’ ή δ’ δέσμης που υπήρχε το βιβλίο «Θέματα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας από τις Πηγές», του ΟΕΔΒ. Το βιβλίο το βρήκα πρόσφατα κι όποιος το θέλει από εδώ μπορεί να «το κατεβάσει»

Κατάλαβα από την κίνηση ή του αυτή ο πρωθυπουργός μήπως κι αυτός δεν το διάβασε. Ξέρωντας πως σπούδασε σε Κοινωνικές Επιστήμες στο Χάρβαρντ, έψαξα να βρω που τέλειωσε το Λύκειο. Είδα πως αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Και είμαι σίγουρος πως διδάχτηκε το συγκεκριμένο βιβλίο, μια που σίγουρα ως μελλοντικός πρωθυπουργός δεν ήταν στην πρώτη δέσμη εκτός αν ήταν στην πέμπτη, που έδινε μόνο το απολυτύριο Λυκείου. Και γι αυτό τους μαθητές που την επέλεγαν τους θεωρούσαμε «μειωμένης αντίληψης». Προφανώς άδικα μια που σίγουρα κάτι είχαν «σχεδιάσει» να κάνουν, ένα πιο χειρωνακτικό επάγγελμα ίσως.

Ας δούμε το ενδιαφέρων κείμενο του Παναγιώτη Λιάκου από το οπισθόφυλλο της εφημερίδα «δημοκρατία» την Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου.

• • •

Η βλακωδέστερη επινόηση όλων των εποχών: Να εμπλεκόμαστε σε πολέμους τρίτων και να ηττώμεθα, ακόμα κι αν φανεί ότι… νικάμε.

Οι Έλληνες πολιτικοί -και, δη, οι πρωθυπουργοί- πρέπει να φορούν το «κασκόλ» της πατρίδας και να μη γίνονται χουλιγκάνια ξένων ομάδων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποδύεται τον Ουκρανέστερο των Ουκρανών και σκοπεύει μάλιστα να στείλει όπλα στη χώρα, κατατάσσοντας την Ελλάδα σ’ ένα ξεκάθαρα αντιρωσικό στρατόπεδο. Κέρδος στην υπόθεση δεν υπάρχει για τους Ελληνες. Μόνο κόστος (το οποίο δεν πρόκειται να πληρώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης).

Οι κυβερνήσεις έχουν το χούι να μας μπλέκουν σε καιροσκοπικές εκστρατείες (όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1919 στην Ουκρανία) και μετά ο λαός και το έθνος καλούνται να καταβάλλουν τεράστιο κόστος.΄

Σημ. Garfield: Η ΕΛΛΑΔΑ έχει κακό προηγούμενο με την Ουκρανία. Το 1919 στέλνει δύο μεραρχίες να πολεμήσουν εναντίον τον Λένιν. Γιατί το ζήτησε η Γαλλία, η οποία φοβόταν πως οι μπολσεβίκοι δεν θα επέστρεφαν στη Γαλλία τα χρήματα που είχε δανείσει στον τσάρο. Οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν και διακρίθηκαν εκεί. Λίγο αργότερα, όμως, ο Λένιν επέβαλε «κυρώσεις» στην Ελλάδα, βοηθώντας αδρά τον Κεμάλ το 1922.

Αυτό είναι γνωστό ακόμα και σε όσους έχουν υποστεί τη βάσανο να διαβάσουν το περιβόητο βιβλίο Ιστορίας της γ’ και δ’ δέσμης («Θέματα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας από τις Πηγές», ΟΕΔΒ, έκδοση Ι’, Θ’ του 1991).

Αυτό το πόνημα είναι φουλ βενιζελικό αλλά έχει και κάποιες σωστές παρατηρήσεις. Στη σελίδα 403, που πραγματεύεται τα πιθανά αίτια για τη Μικρασιατική Καταστροφή, διαβάζουμε: «Τέταρτη εκδοχή: Φταίνε οι μπολσεβίκοι, που βοήθησαν τον Κεμάλ. Μα, κι αυτοί έκαναν τη δική τους εξωτερική πολική. Και δεν είχαν λόγους να ευνοούν τους Ελληνες, που συνεκστράτευσαν με τους ιμπεριαλιστές στην Ουκρανία».

Ο Βενιζέλος έκανε τον Ελληνικό Στρατό υπηρετικό προσωπικό των ξένων. Έστειλε μεραρχία στην Ουκρανία να ματώσει σε μάχες εναντίον των μπολσεβίκων. Γι’ αυτό και οι μπολσεβίκοι τα έφτιαξαν με τον Κεμάλ κι ύστερα και οι Δυτικοί τακίμιασαν με τον Κεμάλ, μη τυχόν και αποκτήσουν προνομιακές σχέσεις με την Τουρκία μόνο οι μπολσεβίκοι! Μεγάλη κέντα του «εθνάρχου»…

Επίσης, στη σελίδα 333 του ίδιου βιβλίου διαβάζουμε: «Τον Μάρτη του 1921 οι Γάλλοι και οι Ιταλοί προτίμησαν -με οικονομικά ανταλλάγματα που δόθηκαν σε γαλλικές και ιταλικές επιχειρήσεις- να υπογράψουν συμφωνίες αποχώρησης από τη νοτιοανατολική και τη νοτιοδυτική Μικρασία, αντίστοιχα.

Οι σχετικές συμφωνίες υπογράφτηκαν στις 9 και 13 του Μάρτη, αντίστοιχα δηλαδή λίγες μέρες ύστερα από το σύμφωνο φιλίας με τους Σοβιετικούς. Ο Κεμάλ δεν έβλεπε λόγο να μην έχει φιλία και προς τις δύο πλευρές, αφού αυτό εξυπηρετούσε τη χώρα του (αυτό είναι το πρακτικό νόημα της ενεργητικής ουδετεροφιλίας, που αντιδιαστέλλεται προς την παθητική ουδετερότητα)».

Ηθικό δίδαγμα: Η Ελλάδα πρέπει να είναι με τον εαυτό της. Με κανέναν άλλον.

.

 

 Αναδημοσίευση newsbreak.gr

Πηγές: el.wikipedia.org