Σκέψεις από τα γεγονότα της Τετάρτης

Συγκλονισμένος από τα γεγονότα της Τετάρτης, χθες Πέμπτη δεν έγραψα κείμενο. Η δολοφονία των τριών (τεσσάρων όπως γράφουν όλα τα κανάλια, μια που βάζουν και το αγέννητο της νεαρής Αιγιώτισσας) καθώς και τον λόγο που βρισκόταν στον χώρο εργασίας (μια που ήταν μέρα απεργίας, που οι μπαχαλάκηδες καταφέρνουν πάντα να επιτελέσουν το έργο τους και ήταν νεοκλασικό το κτήριο που δεν επιτρέπετε να έχουν ρολά).
Μου έκανε εντύπωση πως μόνο η κ. Σοφία Παπαϊωάννου στο Σκάι και την «Καθημερινή» περιγράφει το τσογλάνι που έριξε βενζίνη στην τράπεζα.
Μάλιστα αναφέρει σε κάθε ευκαιρία μαρτυρίες ότι ήταν χωρίς κουκούλα και καλοντυμένος.

Άκουσα και τους άλλους που προσπάθησαν να επιτεθούν στη Βουλή χρεώνοντάς το στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ. Που παρά την φιλοσοφία τους να καταργηθεί το Σύνταγμα το σέβονται.
Όλα αυτά μου έδωσε την εντύπωση ότι μπήκαν στο παιχνίδι υπέρ της κυβέρνησης χρυσαυγίτες και άλλα ακροδεξιά τομάρια.
Γιατί βοηθά όλα αυτά την κυβέρνηση; Φυσικά γιατί 200,000 άνθρωπο κατεβήκαν στη διαδήλωση της Αθήνας, μονο με την κινητοποίηση του 2001 κόντρα στο νόμο του κ. Γιαννίτση επί Σημίτη μπορεί να συγκριθεί, δεν ακούστικε καθόλου λόγω των δολοφονιών.
Μου το επιβεβαίωσε το «ΛΑΟΣ» που ψήφισαν τα μέτρα ενώ δεν χρειαζόταν.
Άκουσα βέβαια και τον σωστό όρο για τους λεγόμενους «γνωστούς αγνώστους».
Μπαχαλάκηδες. Ο πιο σωστός όρος μια που δεν έχουν σχέση με καμμιά ιδεολογία (πολιτική ή ποδοσφαρική).

Το ότι η αριστερά δεν είναι πίσω από τα επεισόδια της Τετάρτης μου το επιβεβαίωσε η «Ελληνοφρένεια» του Σκάι που βλέπει με θετικό μάτι (οι κ.κ. Καλαμουκης και Μπαρπαγιάννης κυρίως) τόσο το ΚΚΕ όσο και το ΠΑΜΕ που το finale της συνοψίζετε στην φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο και φυσικά προσυπογράφω