Το μισθολογικό κόστος και ποιον βολεύει η μείωσή του

Τελικά αυτοί που αποφασίζουν τα μέτρα είναι τρελοί;
Θέλουν να μειώσουν το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα. Γιατί; Να γίνουμε λέει ανταγωνιστικοί. Και αυτό που προτείνουν οι πανέξυπνοι δικοί μας, τόσο εργοδότες όσο και εργαζόμενοι, είναι να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος.
Τώρα γιατί θεωρώ παράλογη όλη αυτή την ιστορία;
Μα γιατί το πρόβλημα δεν είναι αυτό.
Ας υποθέσουμε πως ένας επιχειρηματίας έχει υπαλλήλους που τον κοστίζουν 10.000 ευρώ. 5.000 μισθολογικό κόστος και 5.000 μη μισθολογικό.
Όσο μειώνονται τα κέρδη του επιχειρηματία έχει δύο επιλογές.
Να απολύσει προσωπικό ή να μειώσει τους μισθούς.
Ας υποθέσουμε πως ο επιχειρηματίας δεν θέλει να διώξει κόσμο, είτε επειδή τους λυπάται (αλήθεια ποιος επιχειρηματίας το όνειρό του είναι να απολύσει τους ανθρώπους που δουλεύουν γι’ αυτόν;). Οπότε αρχίζει να δίνει ρεπό να μειωθεί το μισθολογικό κόστος. Αλλά η παρουσία του υπαλλήλου λιγότερες ώρες στον χώρο εργασίας του σημαίνει λιγότερη παραγωγικότητα. Λιγότερη παραγωγικότητα σημαίνει και η απόλυση κάποιου προσωπικού.
Αυτό δείχνει να μην ενοχλεί τους εργοδότες, Γιατί αν το πρόβλημα ήταν μόνο το κόστος οι υπάλληλοι (και οι εργάτες) θα δουλεύαν υπερωρίες και δεν θα πληρωνόταν. Και ο επιχειρηματίας θα πήγαινε καλά.
Οπότε αυτό είναι το πρόβλημα, που καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν οι δανειστές μας (πρώην εταίροι μας) και οι δικοί μας (εργοδότες και εργαζόμενοι)
Αν πούμε πως στην επιχείρηση του παραδείγματα μας μειώνουμε στο 1/10 το μισθολογικό κόστος τον επιχειρηματία θα τον συμφέρει αν δεν κερδίζει; ‘Η ακόμη χειρότερα αν δεν κερδίζει και τους βλέπει να κάθονται;
Πάλι χαμένος θα είναι.
Θα μου πείτε πως είναι κάποιοι που δεν πληρώνουν και οι εργαζόμενοι απεργούν. Δες την Χαλυβουργική που είναι «μέσα» 8 μήνες. Σ’ αυτή την περίπτωση συνήθως φταίει πως ο επιχειρηματίας έχει πολλά λεφτά στην αγορά. Οπότε φταίει το δημόσιο που δεν πληρώνει του προμηθευτές του να κάνει το χρήμα τον κύκλο του. Όπως φταίνε και οι τράπεζες που δεν δίνουν δάνεια να διευκολύνουν εκεί που έχει σπάσει η αλυσίδα (για όσο καιρό έχει σπάσει.
Αν δούμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα το να μειωθεί το μισθολογικό κόστος δεν βολεύει κανένα που έχει τις επιχειρήσεις του στην Ελλάδα όπως είπα παραπάνω.
Τελικά οι άνθρωποι της τρόικα δεν ειναι τρελλοί. Αυτούς που βολεύει είναι τους ξένους επιχειρηματίες, βιομηχάνους, που θα μπορούν φτιάξουν καταναλωτικά αγαθά για λαούς τους, δίνοντας μας ένα κομμάτι ψωμί τους ιθαγενείς