Τα γεγονότα του
περασμένου Σαββατοκύριακου σχολιάζει προβληματισμένος στην «Καθημερινή» της
Δευτέρας ο κ. Νίκος Ξυδάκης. Προβληματισμό κυρίως για το «που πάμε» στην
Ελευθερία του τύπου και γενικά των ΜΜΕ θέλω να εκφράσω τόσο εγώ όσο και όλοι οι
Έλληνες που βλέπουν να προσπαθούν να φιμωθούν κάποιες φωνές. Ευτυχώς όμως η
δύναμη του Internet και του κόσμου δύσκολα θα καμφθεί.
* *
*
Το εορταστικό τριήμερο ήταν πυκνό σε γεγονότα και συμβολισμό. Δύο μεγάλες
επέτειοι, του Οχι της 28ης Οκτωβρίου και της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης,
επέτειοι ελευθερίας και αγωνιστικού φρονήματος και οι δύο, σκιάσθηκαν δυστυχώς
από τη διάχυτη απαισιοδοξία των Ελλήνων σήμερα και από αντιφατικές, σπασμωδικές
πράξεις, που δείχνουν επιπλέον τη σύγχυση των κυβερνώντων. Απαισιοδοξία κατ'
αρχάς ενέπνεε το θέαμα των εορτασμών ανά την επικράτεια, με τον λαό διαιρεμένο
ή απόντα, με αποδοκιμασίες και διαπληκτισμούς και με την κορυφαία παρέλαση στη
Θεσσαλονίκη να φυλάσσεται διακριτικά από στρατιωτικές δυνάμεις πλάι στις πολυπληθείς
αστυνομικές.Απαισιοδοξία επίσης εμπνέει η τροπή που λαμβάνει η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Τις περασμένες μέρες είχαμε την πρωτοφανή παραδοχή του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ενώπιον της Βουλής, ότι αφενός δεν αρχειοθέτησε επισήμως το «δώρο» της γαλλικής κυβέρνησης και, αφετέρου, ότι έχασε το πρωτότυπο. Εν τω μεταξύ σύμφωνα με τις μαρτυρίες του άλλου πρώην υπουργού Οικονομικών Ε. Βενιζέλου και των δύο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, η περίφημη λίστα περιεφέρετο ανεπισήμως σαν φάντασμα από συρτάρι σε συρτάρι, χωρίς κανείς να τη βλέπει και κανείς να μη διασταυρώνει φορολογικά στοιχεία. Δηλαδή, επί δύο χρόνια κανείς δεν ήθελε να αποδεχτεί την ύπαρξή της και, κυρίως, τον σκοπό για τον οποίο μεταβιβάστηκε από τη γαλλική κυβέρνηση στην ελληνική: την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Η ιλαροτραγωδία εντάθηκε με τη δημοσίευση μιας «λίστας Λαγκάρντ» από το περιοδικό Hot Doc και πολλούς ιστότοπους. Η δημοσίευση, στον βαθμό που είναι η ίδια, η γνήσια, δείχνει ότι η λίστα κυκλοφορεί σε περισσότερα του ενός χέρια· δείχνει επίσης ότι όταν το κράτος δεν επιτελεί το καθήκον του, η δημοσιότητα έρχεται σαν σκόνη πάνω από ερείπια. Σκόνη ανωφελής, ίσως και επιζήμια, αλλά όχι υπεύθυνη για τα ερείπια: την κατεδάφιση την έχουν διαπράξει οι κυβερνήτες διά της ασυγχώρητης ολιγωρίας τους και της παραμέλησης καθήκοντος, τουλάχιστον.
Η κορύφωση της ιλαροτραγωδίας ήταν η σύλληψη και παραπομπή σε δίκη του εκδότη του Hot Doc (σημείωση Garfield Κώστα Βαξεβάνη), για έκθεση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Τα πράγματα χειροτερεύουν. Ενα πολιτικό πρόβλημα, πρόβλημα αξιοπιστίας και ειλικρίνειας πολιτικών προσώπων, εξελίσσεται σε πρόβλημα πολιτικών ελευθεριών, σε πρόβλημα λειτουργίας θεσμών. Διότι αναπόφευκτα η δίκη ενός δημοσιογράφου είναι δίκη πολιτική, στον βαθμό που αντιπαραβάλλεται η προστασία των προσωπικών δεδομένων με την αξία της δημοσιότητας.
Συναφές προς τα ζητήματα ελευθερίας λόγου είναι και η αναστολή της εκπομπής της ΝΕΤ «Πρωινή ενημέρωση», επειδή οι δημοσιογράφοι - παρουσιαστές (σημείωση Garfield Κώστα Αρβανίτη και Μαριλένας Κατσίμη) της σχολίασαν την έκθεση του ανακριτή για κακοποιήσεις συλληφθέντων στη ΓΑΔΑ και τη σχετική δύσκολη θέση του εποπτεύοντος υπουργού Προστασίας Πολίτη Ν. Δένδια, ο οποίος είχε σπεύσει να προδιαγράψει το περιεχόμενο των ιατροδικαστικών εκθέσεων. Ο όλος χειρισμός από μέρους της διοίκησης της ΕΡΤ φαίνεται σαν κατασταλτική λογοκρισία, ενώ δεν έχει κοπάσει ακόμη ο θορυβος για την προληπτική λογοκρισία ενός ομοερωτικού φιλιού από ταινία. Δύσκολες μέρες. Το φρόνημα χαμηλό, σαν το βαρομετρικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου