Πεθερός παντρεύτηκε τη νύφη του για να…

Λίγο πριν το ετήσιο «στοπ» του Αυγούστου που ξεκινώ από αύριο βάζω κι εγώ την  είδηση που κάνει τον γύρο του διαδικτύου μέσω των Blog (δεν το έχω δει σε  «επίσημο μέσο»). Τη είδηση που δείχνει γιατί μας φοβάται, ως Έλληνες, όλος ο κόσμος. Φαντάζομαι πάντως σε λίγο καιρό θα είναι σενάριο ταινίας, ίσως και του Hollywood, με την νύφη να χωρίζει τον άντρα της να παντρευτεί τον πεθερό της να κρατήσει μετά τον θάνατό του την σύνταξη ως χήρα. Βέβαια στην ταινία θα υπάρχει και η σχετική σάλτσα

* * *

Σε μια απίστευτη ιστορία, που αναδεικνύει το δαιμόνιο της φυλής και αποδεικνύει ότι κανένα μνημόνιο, κανένας  εκσυγχρονισμός των δομών της δημόσιας διοίκησης και κανένα πακέτο μέτρων όσο σιδερόφρακτα και ηλεκτρονικά διπλο-τσεκαρισμένα και αν είναι, δεν μπορούν να κρατήσουν τον Ελληνα – χουντίνι δεμένο με νόμους, κανονισμούς και πρωτόκολλα.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε χωριό της Αρκαδίας με πρωταγωνιστή οικονομικό «προύχοντα» του τόπου, χήρο με τέσσερα παιδιά μεγάλης ηλικίας. Προνοητικός γαρ ο ήρωας του ρεπορτάζ μας, θορυβήθηκε από το μέτρο απογραφής των συνταξιούχων αφού όπως φαίνεται σχεδίαζε να «κληροδοτήσει» τη σύνταξη του στα ενήλικα παιδιά του μετά τον θάνατο του με την γνωστή μέθοδο της μη δήλωσης αποθανόντος συνταξιούχου.
Ετσι και αφού έσπαζε για καιρό το κεφάλι του για το πώς θα μπορούσε να συνεχίσει να εισπράττει η οικογένεια του την σύνταξη του όταν ο ίδιος φύγει από τον μάταιο και σε βαθειά οικονομική ύφεση τούτο κόσμο, βρήκε τον κλειδί του μηχανισμού, με τον οποίο τρόικα και κυβέρνηση θεωρούν ότι έχουν λύσει το πρόβλημα των συγγενών που συνεχίσουν να εισπράττουν κανονικά τις συντάξεις των νεκρών.
Η ιδέα, που μόνο σε κινηματογραφικά σενάρια του Χόλυγουντ, μπορεί κανείς να συναντήσει, χαρακτηρίζεται από κάθε άποψη, και κυρίως από κοινωνικής πλευράς, προχωρημένη, αφού στην μικρή κοινωνία του αρκαδικού χωριού της ιστορίας μας, θα αποτελούσε ταμπού η ιδέα και μόνο ο πεθερός να εξωθήσει τον γιό του σε διαζύγιο για να παντρευτεί τη νύφη του!
Γενεσιουργή αιτία του «σκανδάλου» δεν είναι το ερωτικό πάθος του οικονομικά καλοστεκούμενου, πλην όμως ηλικιωμένου, Αρκά για τη νύφη του αλλά η απληστία για το χρήμα.
Ετσι η νύφη του μεγαλύτερου γιού της οικογένειας πήρε συναινετικό – εξπρές διαζύγιο από τον σύζυγο της για να νυμφευθεί στη συνέχεια τον μέχρι τότε πεθερό της ο οποίος πλέον έγινε νόμιμος σύζυγος της. Οταν λοιπόν έρθει το μοιραίο η σύζυγος θα δικαιούται να λάβει την σύνταξη χηρείας του πρώην πεθερού της!
Σήμερα, η διευρυμένη και με βορειο-ευρωπαϊκά πρότυπα οικογένεια ζει σε ένα γαϊτανάκι ρόλων και τίτλων αφού η πολύφερνος νύφη είναι ταυτόχρονα νυν σύζυγος και πρώην νύφη του νυν συζύγου της και πρώην πεθερού της, είναι πρώην σύζυγος και νυν μητριά του πρώην συζύγου της και νυν μητριά των άλλων τριών πρώην γαμπρών και κουνιάδων της, των άλλων τριών δηλαδή παιδιών του σημερινού συζύγου της.
Βέβαια στην πραγματικότητα τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει, καθώς όλοι αυτοί οι τίτλοι και ρόλοι υπάρχουν μόνο στα χαρτιά του ληξιαρχείου και στις φορολογικές δηλώσεις των μελών της οικογενείας. Το ζευγάρι γιού και νύφης συνεχίζουν να διάγουν «βίον ανθόσπαρτον» και ο πάτερ – φαμίλιας συνεχίζει να περιβάλλει με την πατρική του αγάπη, στοργή και φροντίδα όλα τα μέλη της οικογένειας του.

Από μένα καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και γεμίστε τις μπαταρίες σας για την δύσκολη όπως λένε περίοδο που έρχεται. Θα τα πούμε και πάλι τη Δευτέρα 2 του Σεπτέμβρη

Αναδημοσίευση: http://www.diaforetiko.gr/i-megali-elliniki-scholi-petheros-pantreftike-ti-nifi-tou-gia-na/

Ο κ. Τσίπρας σωστά διέκοψε τη συνέντευξη σε Γερμανό δημοσιογράφο: ΜΠΡΑΒΟ ΑΛΕΞΗ

Την περασμένη εβδομάδα σο γραφείο του Αλέξη Τσίπρα στην Κουμουνδούρου, περνά ο Γερμανός δημοσιογράφος της «Frankfurter Allgemeine Zeitung» Μίκαελ Μάρτινς, για να συναντήσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο συνέντευξης που επρόκειτο να του παραχωρήσει. Η συνέντευξη είχε εγκριθεί από το επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πρόκειται για μία ευρείας κυκλοφορίας και μεγάλου κύρους γερμανική εφημερίδα, ωστόσο η επαφή των δύο ανδρών ήταν επεισοδιακή και είχε ως αποτέλεσμα ο Αλέξης Τσίπρας να αντιδράσει, να διακόψει την κουβέντα και να πει στον δημοσιογράφο ότι η συνέντευξη «θα γίνει σε μια άλλη ζωή».

Η στάση του κ. Τσίπρα κατα τη γνώμη μου ήταν η περιφανή που πρέπει να έχει ένας Έλληνας πολιτικός όταν προσπαθούν τα ταπεινώσουν τον ίδιο και την Ελλάδα (όπως και αντίπαλα σ' αυτόν κόμματα που βρίσκονται στο κοινοβούλιο). Δείτε τι έστειλε στις εφημερίδες το ΑΠΕ και αναδημοσίευσε η ηλεκτρονική έκδοση της «Καθημερινής». Τα συμπεράσματα δικά σας και ας συγκρίνεται την στάση του κ. Τσίπρα με αυτή του κ. Σαμαρά («θα καθίσουμε στα τέσσερα» όπως διατείνεται ο βουλευτής Αχαϊας κ Νικολόπουλος πως είπε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο και κανείς δεν τον διέψευσε).

* * *

Ο κ. Μάρτενς παραθέτει απομαγνητοφωνημένη την συνομιλία του με τον κ. Τσίπρα, ενώ αναφέρεται και σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Αυγή», την οποία χαρακτηρίζει «κομματική εφημερίδα» και την παρομοιάζει με την «Bayernkurier», η οποία εκδίδεται στην Βαυαρία από τους Χριστιανοκοινωνιστές (CSU). Στο δημοσίευμα της «Αυγής», σύμφωνα με το γερμανικό άρθρο, ο κ. Μάρτενς «φαίνεται να έχει εμπνευστεί από το ύφος ανθύπατου, με το οποίο συνηθίζουν να εμφανίζονται οι συμπατριώτες του, πολιτικοί και στελέχη της τρόικας, όταν κάνουν βόλτες στα γραφεία της ελληνικής κυβέρνησης».

Η συνέντευξη, σύμφωνα με τον Γερμανό ανταποκριτή στην Νοτιοανατολική Ευρώπη -με έδρα στην Κωνσταντινούπολη- διήρκεσε επτά λεπτά και πενήντα δευτερόλεπτα και περιελάμβανε πέντε ερωτήσεις, έως ότου ο κ. Τσίπρας «πετάξει έξω» τον δημοσιογράφο. Στην πρώτη ερώτηση ο κ. Μάρτενς ερωτά τον Αλέξη Τσίπρα αν διαθέτει χιούμορ, αναφερόμενος κατόπιν στις γελοιογραφίες της «Αυγής» που παρουσίαζαν την Άγγελα Μέρκελ να μιλά με τον Αδόλφο Χίτλερ. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απαντά ότι η σάτιρα δεν έχει περιορισμούς και παραπέμπει σε δημοσιεύματα των περιοδικών Focus και Spiegel για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τονίζει δε ότι αυτή η σάτιρα και στις δύο πλευρές «χαρακτηρίζεται συχνά από λεπτή αίσθηση του χιούμορ, η οποία όμως συχνά αδικεί την πολιτικώς ορθή σκέψη, την οποία πρέπει να έχουμε στις σχέσεις των δύο λαών».
Σε επόμενη ερώτηση, ο δημοσιογράφος αποδίδει σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράσεις όπως «Δ' Ράιχ» και «Κουίσλινγκ» τους Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά, για να του επισημάνει ο κ. Τσίπρας ότι δεν διαθέτει σωστή ενημέρωση και ότι τέτοιες απόψεις εκπροσωπούνται από την εθνικιστική δεξιά. «Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι το πρόβλημα δεν αφορά τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ότι είναι ευρωπαϊκής φύσης και απαιτεί ευρωπαϊκή λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με τις πολιτικές της κυρίας Μέρκελ, οι πολιτικές αυτές καταστρέφουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη» τονίζει ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με το γερμανικό δημοσίευμα. Ο κ. Μάρτενς στο άρθρο του σχολιάζει ότι «ο πιθανός μέλλων πρωθυπουργός της Ελλάδας μιλά ήσυχα και ήρεμα, αλλά οι εκφράσεις του προσώπου και η γλώσσα του σώματός του δείχνουν ότι είναι θυμωμένος» και συνεχίζει: «Πιθανόν γνωρίζει ακριβώς ότι ο ισχυρισμός πως η εφημερίδα του κόμματός του δεν χρησιμοποιεί απερίγραπτες συγκρίσεις με τους Ναζί είναι λάθος. Ακόμη και μια βιαστική ανάγνωση της «Αυγής» το αποδεικνύει. Όχι μόνο γελοιογραφίες, όπως το τηλεφώνημα μεταξύ Μέρκελ-Χίτλερ, το αποδεικνύουν», σημειώνει ο δημοσιογράφος και παραθέτει αποσπάσματα από δημοσιεύματα της «Αυγής», τα οποία, όπως λέει, αποδεικνύουν τον ισχυρισμό του, αλλά και σχετικές δηλώσεις του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνου Καμμένου, για να καταλήξει ότι «ο αριστερός λαϊκιστής Τσίπρας και ο δεξιός λαϊκιστής Καμμένος συνεργάζονται - ζουν σε παρόμοιους κόσμους».
Σχετική είναι η προτελευταία ερώτηση του Μίχαελ Μάρτενς προς τον κ. Τσίπρα: «Αν τέτοιες δηλώσεις προέρχονται μόνο από εθνικιστές, γιατί φλερτάρετε με ημι-φασιστικά κόμματα, όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες;». «Φλερτ με...;», ερωτά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Με ημι-φασιστικά κόμματα», επαναλαμβάνει ο δημοσιογράφος. «Ημι....;», λέει ξανά ο κ. Τσίπρας. «...φασιστικά κόμματα», επανέρχεται ο κ. Μάρτενς. «Και πάλι, δεν είστε καλά πληροφορημένος. Δεν μπορείτε να χαρακτηρίζετε ημι-φασιστικό ένα κόμμα το οποίο εκπροσωπείται στη Βουλή και έχει μια διαφοροποιημένη δημοκρατική παρουσία στην πολιτική ζωή. Ακόμη και αν διαφωνούμε μαζί τους σε μια σειρά από θέματα, δεν επιτρέπεται κανείς να χαρακτηρίζει ημι-φασιστικό ένα κόμμα, το οποίο εκφράζει μια πολιτικά σωστή θέση για την κυρία Μέρκελ. Και θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αλλάξετε την διατύπωση της ερώτησής σας» απαντά ο Αλέξης Τσίπρας.
«Ο Τσίπρας έχει δίκιο» παραδέχεται ο δημοσιογράφος στο σημερινό του άρθρο και συνεχίζει: «Η λέξη «ημι-φασιστικό» είναι ανάρμοστη, μια ανόητη υπερβολή. Ο χαρακτηρισμός «λαϊκιστικό δεξιό» θα ήταν καλύτερος για το κόμμα. Λίγο μετά τη συνέντευξη απολογήθηκα για την επιλογή των λέξεων γραπτώς στον Τσίπρα. Αλλά δεν ήταν αυτό το θέμα για εκείνον. Στο να με πετάξει έξω συνέβαλε η πέμπτη ερώτηση. Αυτή ήταν: «Τον Ιούνιο του 2012 είπατε ότι τα κυβερνητικά κόμματα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, υπέστειλαν την ελληνική σημαία και την παρέδωσαν στην Άγγελα Μέρκελ. Έτσι, τουλάχιστον, μεταφέρθηκαν οι δηλώσεις σας από τα ΜΜΕ. Μπορείτε να εξηγήσετε τι σήμαινε αυτό;"». «Τον Ιούνιο;» ερωτά ο κ. Τσίπρας. «Τον Ιούνιο του 2012 είπατε, σύμφωνα με την «Καθημερινή», ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπέστειλαν την ελληνική σημαία και την παρέδωσαν στη Μέρκελ. Αν πρόκειται για ακριβή μεταφορά -κάτι που δεν το γνωρίζω- τι σήμαινε;» επαναλαμβάνει ο δημοσιογράφος, για να απαντήσει ο Έλληνας πολιτικός: «Δεν θυμάμαι να έχω πει κάτι τέτοιο». Με αυτή τη φράση, αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Μάρτενς, ο κ. Τσίπρας έδωσε τέλος στη συνέντευξη, παραπονούμενος για κακοήθεις ερωτήσεις και λέγοντας ότι ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις παρέδωσαν την ελληνική σημαία στην κυρία Μέρκελ. Ο Γερμανός δημοσιογράφος αναφέρεται, σε αυτό το σημείο, σε βίντεο από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Αλέξη Τσίπρα πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, το οποίο, όπως υποστηρίζει, αποδεικνύει το αντίθετο, καθώς και σε σχετικό δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.
Τρεις ώρες μετά το τέλος της συνέντευξης, η συνεργάτιδα του κ. Τσίπρα, Δανάη Μπαντογιάννη, τηλεφώνησε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στον κ. Μάρτενς και απαίτησε να μάθει με ποιους Έλληνες συναδέλφους του είχε συναντηθεί την ίδια μέρα ο Γερμανός δημοσιογράφος και ποιοι ήταν οι πληροφοριοδότες του κατά την προετοιμασία των ερωτήσεων. Ανέφερε δε, υποστηρίζει ο κ. Μάρτενς, το όνομα ενός γνωστού Αθηναίου δημοσιογράφου. «Ο ΣΥΡΙΖΑ επικοινώνησε με Έλληνες δημοσιογράφους και ρώτησε εάν είχαν μιλήσει «με τον Γερμανό"», αναφέρεται στο άρθρο. «Όταν αρνούμαι επανειλημμένα ότι συναντήθηκα με γνωστό δημοσιογράφο της εφημερίδας «Καθημερινή», η Μπαντογιάννη επανέρχεται» λέει ο κ. Μάρτενς, ρωτώντας τον εάν είναι βέβαιος ότι δεν είχε μιλήσει την ίδια μέρα με κάποιον από την «Καθημερινή"». «Εάν ο Αλέξης Τσίπρας και οι άνθρωποί του αποκαλούν έναν δημοσιογράφο «ανήθικο», ο οποίος τους φέρνει αντιμέτωπους με τις ίδιες τις δικές τους δηλώσεις, αυτό δεν λέει, τελικά, περισσότερα για τους ίδιους και τον πολιτισμό του δικού τους πολιτικού διαλόγου από ό,τι για εκείνον ο οποίος παραθέτει τα λεγόμενά τους;» καταλήγει το ολοσέλιδο άρθρο.

Αναδημοσίευση: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/07/2013_511581

Οι 220 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δεν το ξέρουμε

400 χρόνια τουρκοκρατίας και δεκάδες λέξεις οι οποίες είναι τουρκικές και έχουν παρεισφρύσει στη γλώσσα μας χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή τους και την αντίστοιχη ελληνική έννοια.

Γράφει ο συγγραφέας Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com:
Οι λέξεις του καταλόγου είναι 220 αλλά δύο από αυτές (μπόρα και ταπί) δεν έχουν τουρκική προέλευση, επομένως ο κατάλογος κανονικά έχει 218 λέξεις -το άφησα 220 στον τίτλο για να είναι πιο στρογγυλό. Όταν λέμε "τουρκική προέλευση" συνυπολογίζουμε και την απώτερη αραβική ή περσική προέλευση των λέξεων.
Βέβαια, λείπουν πολλές λέξεις που λέμε συχνά, αλλά αφού ο συντάκτης ήθελε να διαλέξει περίπου 200 λέξεις, κάποιες έπρεπε να αφήσει έξω. Μοιραία προκύπτει το ερώτημα, πόσα είναι τα τουρκικά δάνεια της ελληνικής γλώσσας ή (αν δεν μας ενοχλεί η ανακρίβεια), "πόσες είναι οι τουρκικές λέξεις της ελληνικής γλώσσας". Δεν είναι εύκολες τέτοιες μετρήσεις, γιατί υπάρχουν λέξεις ξεχασμένες και λέξεις ζωντανές, όπως επίσης υπάρχουν αρχικές λέξεις και παράγωγες-σύνθετες λέξεις. Για παράδειγμα, από τη λέξη 'γλέντι' έχουμε και το ρήμα γλεντάω, έχουμε τον γλεντζέ και τη γλεντζού, που μας δίνουν το επίθετο 'γλεντζέδικος' και το επίρρημα 'γλεντζέδικα'. Έχουμε το υποριστικό "γλεντάκι", ενώ στον Μπαμπινιώτη υπάρχει και ο ημιλόγιος τύπος 'γλεντιστής'. Έχουμε τέλος και τον γλεντοκόπο, το γλεντοκόπι ή γλεντοκόπημα, το ρήμα γλεντοκοπώ. Η μια "αρχική" λέξη δίνει δώδεκα μαζί με τα παράγωγά της. Δεν είναι όλες τόσο παραγωγικές, αλλά κάποιες είναι περισσότερο.
Πλάι σε κάθε "τούρκικη" λέξη, ο αρχικός συντάκτης δίνει, σε παρένθεση, ένα συνώνυμο ή μια εξήγηση με "αμιγώς ελληνικές" λέξεις. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τις "τούρκικες" λέξεις με τις "εγχώριες", όπως επιχείρησαν κάποιοι σε ένα μαζικό ηλεμήνυμα, που χρησιμοποιεί αυτόν τον κατάλογο λέξεων, και που το κοροϊδεύει δεόντως ο Γιάννης Χάρης σε πρόσφατο σχόλιό του, δίνοντας μερικά παραδείγματα τέτοιας (υποθετικής και αγλωσσολόγητης) αντικατάστασης:
«Το βράδυ τρώω μόνο ένα πηγμένο γάλα» (γιαούρτι)
«Θα μας τρελάνουν πάλι οι ετησίες άνεμοι» (μελτέμια)
«Κάναμε πολλή ευδιαθεσία χτες στου Νίκου» (κέφι)
«Με τη ζέστη ένα υδροπεπόνι είναι ό,τι πρέπει» (καρπούζι)
«Οι φοιτητές στη Λάρισα πήγαν από πύραυνο» (μαγκάλι)
«Τον κοιτούσε κι έτρεχαν τα πυκνόρρευστα διαλύματα ζάχαρης» (σιρόπια)

Λοιπόν, οι 218 (220-2) τουρκικής προέλευσης λέξεις του καταλόγου είναι:

1. Αγάς (δεσποτικός-αυταρχικός),
2. Αγιάζι (πρωινό ή νυχτερινό κρύο),
3. Αλάνα (ανοιχτός χώρος),
4. Αλάνι (αλήτης)
5. Γιακάς (περιλαίμιο),
6. Γιαπί (οικοδομή),
7. Γιαρμάς (ροδάκινο),
8. Γιαούρτι (πηγμένο γάλα)
9. Γιλέκο (περιθωράκιον)
10. Γινάτι (πείσμα),
11. Γιουρούσι (επίθεση)
12. Γκάιντα (άσκαυλος),
13. Γκέμι (χαλινάρι)
14. Γλέντι (διασκέδαση)
15. Γούρι (τύχη),
16. Γρουσούζης (κακότυχος),
17. Δερβένι (κλεισούρα),
18. Εργένης (άγαμος),
19. Ζαμάνια (μεγάλο χρονικό διάστημα),
20. Ζαρζαβατικά (λαχανικά),
21. Ζόρι (δυσκολία),
22. Ζουμπούλι (υάκινθος),
23. Καβγάς (φιλονικία),
24. Καβούκι (καύκαλο),
25. Καβουρδίζω (φρυγανίζω-ξεροψήνω),
26. Καζάνι (λέβητας),
27. Καΐκι (βάρκα)
28. Καλέμι (γραφίδα),
29. Καλούπι (μήτρα-πρότυπο),
30. Κάλπικος (κίβδηλος),
31. Καπάκι (σκέπασμα- κάλυμμα),
32. Καραούλι (φρουρά-σκοπιά),
33. Καρπούζι (υδροπέπων),
34. Κασμάς (αξίνα-σκαπάνη)
35. Κατσίκα (ερίφι-γίδα)
36. Καφάσι (κιβώτιο),
37. Κελεπούρι (ανέλπιστο εύρημα)
38. Κέφι (ευδιαθεσία)
39. Κιμάς (ψιλοκομμένο κρέας),
40. Κιόσκι (περίπτερο),
41. Κολάι (ευκολία-άνεση),
42. Κολαούζος (οδηγός),
43. Κόπιτσα (πόρπη),
44. Κοτζάμ (τεράστιος-πελώριος),
45. Κοτσάνι (μίσχος),
46. Κότσι (αστράγαλος),
47. Κουβαρντάς (γενναιόδωρος-ανοιχτοχέρης)
48. Κουβάς (κάδος-αγγείο),
49. Κουμπαράς (δοχείο χρημάτων),
50. Κουσούρι (ελάττωμα-μειονέκτημα),
51. Κουτουρού (ασύνετα-απερίσκεπτα),
52. Λαγούμι (υπόνομος-οχετός),
53. Λαπάς (χυλός),
54. Λεβέντης (ανδρείος-ευσταλής),
55. Λεκές (κηλίδα),
56. Λελέκι (πελαργός),
57. Λούκι (υδροσωλήνας),
58. Μαγιά (προζύμη-ζυθοζύμη),
59. Μαγκάλι (πύραυνο),
60. Μαγκούφης (έρημος),
61. Μαϊντανός (πετροσέλινο-μακεδονίσι)
62. Μαντζούνι (φάρμακο),
63. Μαούνα (φορτηγίδα)
64. Μανάβης (οπωροπώλης),
65. Μαράζι (φθίση),
66. Μαραφέτι (μικρό εργαλείο),
67. Μασούρι (μικρό ξύλο),
68. Μαχαλάς (συνοικία),
69. Μεζές (ορεκτικά),
70. Μελτέμι (άνεμος ετησίας),
71. Μενεξές (εύοσμο λουλούδι),
72. Μεντεσές (στρόφιγγα),
73. Μεράκι (πόθος),
74. Μερεμέτι (επισκευή-επιδιόρθωση)
75. Μουσαμάς (κερωμένο-αδιάβροχο ύφασμα),
76. Μουσαφίρης (φιλοξενούμενος-επισκέπτης),
77. Μπαγιάτικο (μη νωπό),
78. Μπαγλαρώνω (δένω-φυλακίζω),
79. Μπαϊράκι (σημαία)
80. Μπακάλης (παντοπώλης),
81. Μπαλτάς (πελέκι),
82. Μπάμια (ιβίσκος ο εδώδιμος),
83. Μπαμπάς (πατέρας),
84. Μπάμπαλης (ο πολύ γέρος),
85. Μπαξές (περιβόλι-κήπος),
86. Μπαρούτι (πυρίτιδα),
87. Μπατζάκι (κνήμη-σκέλη),
88. Μπατζανάκης (σύγαμπρος-συννυφάδα),
89. Μπατίρισα (πτωχεύω-χρεοκοπώ),
90. Μπαχαρικό (αρωματικό άρτυμα),
91. Μπεκρής (μέθυσος),
92. Μπελάς (ενόχληση),
93. Μπινές (κίναιδος-ασελγής)
94. Μπογιά (βαφή-χρώμα),
95. Μπογιατζής (ελαιοχρωματιστής)
96. Μπόι (ανάστημα-ύψος),
97. Μπόλικος (άφθονος)
98. Μπόρα (καταιγίδα)
99. Μπόσικος (χαλαρός),
100. Μποστάνι (λαχανόκηπος),
101. Μπούζι (πάγος-ψύχρα),
102. Μπουλούκι (στίφος-άτακτο πλήθος),
103. Μπουλούκος (καλοθρεμμένος-παχουλός),
104. Μπουνταλάς (κουτός-ανόητος),
105. Μπουντρούμι (φυλακή),
106. Μπουρί (καπνοσωλήνας),
107. Μπούτι (μηρός),
108. Μπούχτισμα (κορεσμός),
109. Νάζι (κάμωμα-φιλαρέσκεια),
110. Νταβαντούρι (σύγχυση)
111. Νταμάρι (φλέβα-λατομείο),
112. Νταμπλάς (αποπληξία),
113. Νταντά (παραμάνα-τροφός),
114. Νταραβέρι (συναλλαγή-αγοραπωλησία) *** Λάθος, το νταραβέρι είναι ιταλικής προέλευσης (dare e avere, δούναι και λαβείν). Το τουρκογενές αντίστοιχο είναι το αλισβερίσι.
115. Ντελάλης (διαλαλητής),
116. Ντελής (παράφρονας),
117. Ντέρτι (καημός)
118. Ντιβάνι (κρεβάτι)
119. Ντιπ για ντιπ (ολωσδιόλου),
120. Ντουβάρι (τοίχος),
121. Ντουλάπι (ιματιοθήκη),
122. Ντουμάνι (καταχνιά-καπνός),
123. Ντουνιάς (κόσμος-ανθρωπότητα),
124. Παζάρι (αγορά-διαπραγμάτευση),
125. Παντζάρι (κοκκινογούλι-τεύτλο),
126. Πατζούρι (παραθυρόφυλλο),
127. Παπούτσι (υπόδημα),
128. Περβάζι (πλαίσιο θυρών),
129. Πιλάφι (ρύζι),
130. Πούστης (κίναιδος-ασελγής)
131. Ραχάτι (ησυχία)
132. Ρουσφέτι (χαριστική εξυπηρέτηση),
133. Σακάτης (ανάπηρος),
134. Σαματάς (θόρυβος),
135. Σεντούκι (κιβώτιο),
136. Σέρτικο (τσουχτερό, βαρύ),
137. Σινάφι (συντεχνία, κοινωνική τάξη),
138. ΣιντριβάνιΙ(πίδακας),
139. Σιρόπι (πυκνόρρευστο διάλυμα ζάχαρης),
140. Σαΐνι (ευφυής),
141. Σοβάς (ασβεστοκονίαμα),
142. Σόι (καταγωγή-γένος),
143. Σοκάκι (δρόμος),
144. Σόμπα (θερμάστρα),
145. Σουγιάς (μαχαιράκι),
146. Σουλούπι (μορφή-σχήμα)
147. Ταβάνι (οροφή),
148. Ταμπλάς (αποπληξία-συγκοπή),
149. Ταπί (χωρίς χρήματα)
150. Ταραμάς (αυγοτάραχο),
151. Τασάκι (σταχτοδοχείο),
152. Ταχίνι (αλεσμένο σουσάμι),
153. Ταψί (μαγειρικό σκεύος),
154. Τεκές (καταγώγιο)
155. Τεμπέλης (οκνηρός-ακαμάτης),
156. Τενεκές (δοχείο),
157. Τερτίπι (τέχνασμα-απάτη),
158. Τεφαρίκι (εκλεκτό-αριστούργημα),
159. Τεφτέρι (κατάστιχο)
160. Τζάκι (παραγώνι),
161. Τζάμι (υαλοπίνακας-γυαλί),
162. Τζάμπα (δωρεάν),
163. Τζαναμπέτης (κακότροπος-δύστροπος),
164. Τόπι (σφαίρα),
165. Τουλούμι (ασκός),
166. Τουλούμπα (αντλία),
167. Τουμπεκί (σιωπή),
168. Τράμπα (ανταλλαγή),
169. Τσαίρι (λιβάδι-βοσκοτόπι),
170. Τσακάλι (θώς),
171. Τσακίρης (γαλανομάτης),
172. Τσακμάκι (αναπτήρας),
173. Τσάντα (δερμάτινη θήκη),
174. Τσαντίρι (σκηνή),
175. Τσαπατσούλης (ανοικοκύρευτος-άτσαλος),
176. Τσάρκα (επιδρομή-περιπλάνηση),
177. Τσαντίζω (εξοργίζω-προσβάλω),
178. Τσαχπίνης (κατεργάρης-πονηρός),
179. Τσέπη (θυλάκιο)
180. Τσιγκέλι (αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο),
181. Τσιγκούνης (φιλάργυρος)
182. Τσιμπούκι (καπνοσύριγγα),
183. Τσιράκι (ακόλουθος),
184. Τσίσα (ούρα)
185. Τσίφτης (άψογος-ικανός) *** αυτό είναι μάλλον λάθος, διότι ο τσίφτης πρέπει να πρόερχεται από τα αλβανικά· αντικαταστήστε το με το "τσιφλίκι"
186. Τσιφούτης (φιλάργυρος),
187. Τσομπάνης (βοσκός-ποιμένας)
188. Τσουβάλι (σακί),
189. Τσουλούφι (δέσμη μαλλιών),
190. Τσογλάνι (νέος)
191. Τσοπάνης (βοσκός) Υπάρχει και πιο πάνω, ας βάλω στη θέσητου το τσουρέκι να μη χαλάσει η αρίθμηση
192. Φαράσι (φτυάρι-σκουπιδολόγος),
193. Φαρσί (τέλεια-άπταιστα),
194. Φιντάνι (φυτώριο),
195. Φιστίκι (πιστάκη),
196. Φιτίλι (θρυαλλίδα),
197. Φλιτζάνι (κύπελλο),
198. Φουκαράς (κακομοίρης-άθλιος),
199. Φουντούκι (λεπτοκάρυο-λεφτόκαρο),
200. Φραντζόλα (ψωμί),
201. Χαβάς (μουσικός σκοπός)
202. Χαβούζα (δεξαμενή νερού),
203. Χάζι (ευχαρίστηση),
204. Χαλαλίζω (συγχωρώ),
205. Χάλι (άθλιο),
206. Χαλί (τάπητας),
207. Χαλκάς (κρίκος),
208. Χαμάλης (αχθοφόρος)
209. Χαμπάρια (αγγελία-νέα),
210. Χάνι (πανδοχείο),
211. Χάπι (καταπότι),
212. Χαράμι (άδικα),
213. Χαρμάνης (χασισοπότης),
214. Χαρτζιλίκι (μικρό χρηματικό ποσό),
215. Χασάπικο (κρεοπωλείο),
216. Χατίρι (χάρη),
217. Χαφιές (καταδότης),
218. Χουζούρεμα (ανάπαυση),
219. Χούι (ιδιοτροπία),
220. Χουνέρι (πάθημα-εξαπάτηση)

Αναδημοσίευση: http://gr.news.yahoo.com/%CE%BF%CE%B9-220-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5--%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1----122731968.html

Η πραγματικότητα της λίστας κάνει τις λέξεις να... ντρέπονται

Με τη «λίστα Λαγκάρντ» και με τι έχει βγάλει σ’ όλους μας, ασχολήθηκε την Τρίτη 16 Ιουλίου η Ζέζα Ζήκου σε άρθρο της, με τον ίδιο τίτλο, στην «Οικονομική Καθημερινή»

* * *

Δεν αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση η κάθαρση του πολιτικού συστήματος, είναι λαϊκή απαίτηση. Η κοινωνία φαίνεται να τη θέλει διακαώς πιστεύοντας πως χωρίς κάθαρση του πολιτικού συστήματος, χωρίς να πληρώσουν εκείνοι που διέλυσαν τη χώρα και έχουν ονοματεπώνυμο με ετικέτα πρωτίστως ΠΑΣΟΚ (Μαντέλης, Τσουκάτος, Ακης...), - που έφαγαν με χρυσά κουτάλια και ήπιαν στην υγεία των κορόιδων, η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά. Οπως θα περίμενε κανείς, στο σημείο που έχουμε φτάσει, οι βουλευτές δεν θα έπρεπε να τροφοδοτούν το αίσθημα απαξίωσης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα.
Η εικόνα της ολομέλειας της Βουλής χθες για τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων περί τη λίστα Λαγκάρντ και την αλλοίωσή της -περιορίστηκε μόνο στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου- δεν δίνει το δικαίωμα σε αρκετούς από εμάς να διατηρούμε ούτε μια μικρή ελπίδα. Δυστυχώς, οι ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου αποσιωπήθηκαν. Ενώ η πολιτική σκοπιμότητα πήρε φαιδρές διαστάσεις όταν ο Ανδρέας Λοβέρδος έθεσε θέμα παραγραφής των αδικημάτων του κ. Παπακωνσταντίνου, προαναγγέλλοντας με τον τρόπο αυτό την αρνητική του στάση απέναντι στην ενδεχόμενη παραπομπή του πρώην υπουργού.
Ωστόσο, είναι κρίσιμης εθνικής σημασίας ζήτημα να προχωρήσουμε με την πολιτική «απάτη» μεγατόνων της λίστας Λαγκάρντ... έστω και σε βάρος του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Η οικογένεια Παπακωνσταντίνου φέρεται να έχει αποκρύψει εισοδήματα 6 εκατομμυρίων ευρώ. Ας μην κλαίγονται, λοιπόν, οι Παπακωνσταντίνου. Τι να πρωτοθυμηθώ όταν ο πρώην τσάρος Παπακωνσταντίνου είχε βάλει το όριο: να μπαίνουν στη φυλακή όσοι χρωστούν στο Δημόσιο 5.000 ευρώ. Ηταν πολλές οι 5.000 όταν εξέδιδε ερμηνευτική εγκύκλιο για αυτόφωρο και ποινές φυλάκισης. Εξέδωσε τέτοια εγκύκλιο παρά αντίθετη απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου. Αυτά...
Η παραπομπή από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής για τον έλεγχο του «πόθεν έσχες» του Γιάννου Παπαντωνίου -η σύζυγος του οποίου περιλαμβάνεται στους καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ- έγινε στην Εισαγγελία Εφετών, που ήδη ελέγχει τις όποιες παραβάσεις του πρώην υπουργού, καθώς δεν είχε δηλώσει τον λογαριασμό της συζύγου του Σταυρούλας Κουράκου, με ποσό 1,311 εκατ. ευρώ που περιλαμβάνεται στην πολυσυζητημένη «λίστα». Αυτά... Σε μια χώρα με χρόνια αδυναμία καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και σε μια εποχή που η χώρα αυτή τελεί υπό χρεοκοπία, μια λίστα με τους Ελληνες καταθέτες σε τράπεζα της Ελβετίας σημαίνει τεράστια ευθύνη για όποιον την έχει στην κατοχή του. Είναι μία ευθύνη την οποία ο αρμόδιος δημόσιος λειτουργός-υπουργός οφείλει να τη φέρει εις πέρας με τρόπο απολύτως διαφανή και θεσμικά άψογο, εξασφαλίζοντας την ακεραιότητά του σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Οταν σε άλλες χώρες, στις οποίες έδωσε τη λίστα η κ. Λαγκάρντ, από τα τέλη του 2009 εισπράχτηκαν δισεκατομμύρια... εδώ με τα νέα έγγραφα που απέστειλε το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας καταρρίπτεται παταγωδώς ο ισχυρισμός του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου ότι η λίστα Λαγκάρντ ήταν ανεπίσημο έγγραφο και προϊόν υποκλοπής και δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί.
Αποδείχθηκε, ξανά, γιατί αυτό το δύσμοιρο κράτος δεν τα καταφέρνει με τη φοροδιαφυγή. Προφανώς, η δημοκρατία δεν πρέπει να φέρεται εκδικητικά, αλλά δεν μπορεί να υπομένει επί μακρόν τον ευτελισμό της από πολλούς που διαχειρίστηκαν πλημμελώς δημόσιες υποθέσεις. Πρόκειται για ανθρώπους που πολιτεύθηκαν με τρομερή αλαζονεία, που αισθάνονταν ανέλεγκτοι, υπεράνω κανόνων και νόμων, αιώνιοι νομείς της εξουσίας και όχι υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος. Αλλά, αρκετοί εξ αυτών εξακολουθούν να βρίσκονται σε καίριες θέσεις του κράτους, αυτού που οι ίδιοι οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Η τιμωρία, άρα, έχει παραδειγματικό χαρακτήρα. Και δρα ενισχυτικά για το δημοκρατικό φρόνημα που τόσο έχει υποφέρει τα τελευταία πολλά χρόνια από την κατά συρροήν παραγραφή αξιόποινων πράξεων πολιτικών προσώπων. Ολα τα μεγάλα σκάνδαλα πέρασαν από τα όργανα της Βουλής και κανένα δεν κατέληξε σε παραδειγματική τιμωρία. Αυτή η σκανδαλώδης απαλλαγή υπονόμευε διαρκώς την ισονομία και την ισοπολιτεία, τραυμάτιζε διαρκώς το πολίτευμα, και κλόνισε εντέλει την πίστη των πολιτών στη δημοκρατία. Η οικονομική καταστροφή, η πτώχευση, ήταν η υλική έκφραση της ήδη συντελεσθείσας ηθικής φθοράς. Τέλος, να σημειωθεί πως παραγγελία για την άσκηση ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος των πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη και Γιάννη Διώτη έδωσε ο οικονομικός εισαγγελέας Παναγιώτης Αθανασίου, σχετικά με την εμπλοκή τους στην υπόθεση με τη λίστα Λαγκάρντ. Ο εισαγγελέας ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών να ασκήσει δίωξη σε βάρος του κ. Διώτη για απιστία στην υπηρεσία και υπεξαγωγή εγγράφου σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος δε του κ. Καπελέρη για απιστία στην υπηρεσία, κατηγορίες που αφορούν την μη αξιοποίηση των στοιχείων της λίστας Λαγκάρντ με καταθέτες στην τράπεζα HSBC στην Ελβετία.

Έρευνα επιβεβαιώνει το φαινόμενο της 6ης αίσθησης!!!

“Το φαινόμενο της ”έκτης αίσθησης” υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων” υποστηρίζει μια νευροεπιστήμονας στο Σίδνεϊ.

 Ύστερα από… πενταετή μελέτη παρακολούθησης της εγκεφαλικής δραστηριότητας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δύο άνθρωποι μπορούν να «συντονίσουν» τις...

λειτουργίες του νευρικού τους συστήματος, χωρίς να έχουν καμία οπτική ή σωματική επαφή μεταξύ τους.

 Η Τρίσα Στράτφορντ από το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σίδνεϊ προσπάθησε να εξηγήσει επιστημονικά τι ακριβώς συμβαίνει όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν εγκεφαλικά, κάτι που συμβαίνει ακόμη κι όταν ερωτεύονται!

«Είναι σαν εγκεφαλικό… chatting»!

 Στις έρευνές της συμμετείχαν 30 εθελοντές των οποίων καταγράφονταν οι ακριβείς αντιδράσεις τους, τη στιγμή που οι εγκεφαλικές λειτουργίες του ενός, εναρμονίζονταν με αυτές του άλλου. «Για να χρησιμοποιήσω πιο σύγχρονη ορολογία, θα πω ότι ήταν σαν να έκαναν chat οι εγκέφαλοί τους» είπε χαρακτηριστικά η δρ Στράτφορντ!

 «Ήταν πολύ συναρπαστικό. Τη στιγμή που οι δύο εγκέφαλοι γίνονται ένας, υπάρχει ένα τμήμα που ονομάζεται βρεγματικός λοβός, που παρουσιάζει υπερβολική δραστηριότητα. Από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, θεωρώ ότι μπορούμε πράγματι να ”διαβάσουμε” το μυαλό του άλλου σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Είναι σαν να έχουμε μία έκτη αίσθηση» προσθέτει!

Πώς έγινε η έρευνα

Κατά τη διάρκεια των ερευνών, τοποθετήθηκαν ηλεκτρόδια γύρω από το κεφάλι των εθελοντών για να παρακολουθούν τα εγκεφαλικά κύματα σε τέσσερις διαφορετικούς τομείς. Παράλληλα, η καρδιά τους ελεγχόταν με ηλεκτροκαρδιογράφημα.

Τα ηλεκτρόδια που παρακολουθούσαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου κατέγραψαν αυξημένη δραστηριότητα κατά τη στιγμή της «πνευματικής ευθυγράμμισης», στο τμήμα του εγκεφάλου, όπου θεωρείται ότι είναι η έδρα της «φαντασίας»!

«Δεν υπάρχει τίποτε ανεξήγητο μεν, αλλά…»

Η δρ Στράτφορντ δεν βρίσκει τίποτε «ανεξήγητο» στη διαδικασία αυτή, αλλά αναγνωρίζει πως οτιδήποτε άγνωστο και νέο στον χώρο της μελέτης του ανθρώπινου εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσει «μεταφυσικές» παρερμηνείες! «Πιθανότατα, όταν συντονιστούμε εγκεφαλικά με κάποιον, μπορούμε να «διαβάζουμε» τις σκέψεις του», χρησιμοποιώντας την «έκτη αίσθηση» σε συνδυασμό με αυτό που γενικά ονομάζουμε «φαντασία», λέει.

Όσο για το πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό, συμβουλεύει: «Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο, συγκέντρωση και προσπάθεια για να το καταφέρουν αυτό. Θα πρέπει να δώσουμε την απόλυτη και αμέριστη προσοχή μας στο άτομο με το οποίο επιθυμούμε να επικοινωνήσουμε με αυτόν τον τρόπο».

 Ωστόσο, παραδέχεται πως υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν να «διαβάσουν» τους άλλους χωρίς καμία προσπάθεια. «Με έναν τρόπο που μένει να ερευνηθεί, κάποιοι επηρεάζουν την εγκεφαλική λειτουργία των άλλων, μόνο με την παρουσία τους» λέει.

Αναδημοσίευση: http://to-synoro.blogspot.gr/2013/07/ereuna-to-fenomeno-ths-ekths-aisthishs.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/HdYIr+%28to+synoro%29

Ζητώντας δάνειο από τη Zirat Bank

Ακούγοντας πρόσφατα στη «Βουλή των Ελλήνων» από τον κ. Τέρνες Κουίκ, ακόμη μια φορά, πως η Τούρκικη Zirat Bank κάνει χρυσές δουλειές στη Θράκη, έβαλα το όνομα της Τράπεζας αυτής στο Google. Ένα  από τα κείμενα που βρήκα, αν και λίγο παλιό (Γενάτης του 2011) είναι ενδεικτικό για τις ευθύνες του Ελληνικού κράτους. Αφησα και μερικά από τα σχόλια αναγνωστών του γιατί δείχνει τα συναισθήματα που προκάλεσε το κείμενο του Ελληνα στρατιωτικού

* * *

“Έφτασα εξω από την τουρκική τράπεζα της Ξάνθης. Σήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα. Πού μπαίνω; σκέφτηκα! Η ανάγκη όμως ήταν πολύ μεγάλη… Έπρεπε να πάρω δάνειο και οι Ελληνικές τράπεζες δεν μου έδιναν, αν και στρατιωτικός, επειδή δεν είχα εγγυητή!!! Πού να το βρω τον εγγυητή σε μία πόλη που δεν έχω φίλους παρά μόνο γνωστούς; Μας έκοψαν και από τον μισθό και ο προγραμματισμός της οικογένειας τινάχτηκε στον αέρα…

Προχώρησα και μπήκα μέσα… Κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα, αλλά είναι φυσικό. Αυτή η τράπεζα είναι Τουρκική…   

Πλησίασα σε έναν γκισέ και η κοπέλα που ήταν εκεί μου είπε:

“- Γκιουνάιντε. Άφεριμ αφέντιμ. Οζ Γκελντί;” (Καλημέρα. Καλώς ήρθατε κύριε. Τί κάνετε;)

- Καλημέρα, ανταπάντησα. Ξέρετε ήρθα να ρωτήσω για καταναλωτικό δάνειο…

Η κοπέλα κατάλαβε ότι δεν ήμουν μουσουλμάνος και μου μίλησε πλέον σε σπαστά Ελληνικά:

“- Φυσικά. Πείτε μου τί ακριβώς θέλετε;”

- ¨Ενα καταναλωτικό δάνειο. Θέλω να με ενημερώσετε για τους όρους και τι χρειάζεστε από χαρτιά, 

της είπα.   Έβγαλε κάποια χαρτιά που είχε μπροστά της, ξεχώρισε δύο και μου τα έδωσε, λέγοντάς μου 

ότι θέλει φωτοτυπία ταυτότητας και ένα εκκαθαριστικό της Εφορίας.

Πήρα τα χαρτιά στα χέρια μου και τα κοίταξα. Το ένα ήταν στα Αγγλικά και το άλλο στα Τούρκικα!!!

- Δεν καταλαβαίνω τίποτε, της είπα.

“- Είναι οι όροι του δανείου αυτοί και αν θέλετε μπορώ να σας ενημερώσω. Τι δουλειά κάνετε;”

- Στρατιωτικός, της απάντησα.

Η κοπέλα με κοίταξε σαν σαστισμένη, έδειξε να πάγωσε.

“- Μισό λεπτό, περιμένετε”, μου είπε και σηκώθηκε από τη θέση της. Πήγε σε ένα γραφείο που ήταν

πίσω της και μίλησε σε έναν άνδρα.

Αυτός σηκώθηκε αμέσως. Με πλησίασε χαμογελαστός και μου ζήτησε ευγενικότατα να καθήσουμε 

στο γραφείο του. Με ρώτησε αν θέλω να παραγγείλω κάτι…!

“- Είστε στρατιωτικός ε; Ευχαρίστως να σας εξυπηρετήσουμε και να σας κάνουμε πελάτη μας. Πείτε 

μου, τι ακριβώς θέλετε να μάθετε για το καταναλωτικό δάνειο που είπατε στην κοπέλα…”

- Ξέρετε, με ενδιαφέρει το επιτόκιο, αλλά δεν έχω εγγυητές επειδή είμαι από αλλού και δεν γνωρίζω 

κανέναν εδώ, σε αυτή την πόλη…

“- Μην ανησυχείτε καθόλου. Το επιτόκιο είναι 3% και δεν θέλουμε εγγυητές”…

Έμεινα να τον κοιτάζω σαν χαζός…

- Και πότε θα πάρω τα χρήματα; τον ρώτησα.

“-Αμέσως μετά τις απαραίτητες υπογραφές. Δηλαδή σήμερα, όταν θα βγαίνετε από εδώ θα έχετε τα 

χρήματα μαζί σας. Μην ανησυχείτε καθόλου”, μου είπε, ενώ ήμουν σίγουρος πως το χαμόγελό του 

ήταν ειρωνικό, αφού και άλλοι από τριγύρω μας κοίταζαν χαμογελαστά.

Ένιωθα πολύ άσχημα, αλλά η ανάγκη ήταν μεγάλη. Ποιός ξέρει τι να σκεφτόντουσαν για εμένα και 

για το Ελληνικό Στράτευμα…!

- Μπορώ να το σκεφθώ και να επιστρέψω; ρώτησα τον κύριο με τον οποίο μιλούσα…

“- Φυσικά. Σκεφθείτε το και ελάτε όποτε θέλετε. Θα είναι μεγάλη μας χαρά να σας εξυπηρετήσουμε 

και να σας βοηθήσουμε…”, μου είπε.

Ναι, μεγάλη χαρά σκέφτηκα μέσα μου. Σηκώθηκα να φύγω, επειδή η ψυχή μου δεν άντεχε να 

δανειστώ  από τουρκική τράπεζα… Δεν ξέρω, μπορεί τελικά να πάω, αφού οι δικοί μας με έχουν 

σαν σκουπίδι για πέταγμα και δεν νοιάζονται για τις πραγματικές ανάγκες της οικογένειάς μου…

Το γεγονός της δανειοδότησης Ελλήνων στρατιωτικών είναι αδιάψευστο, λόγω προσωπικής 

μαρτυρίας συγκεκριμένου δανειολήπτη, αλλά και προσκείμενων στρατιωτικών, στο φιλικό του 

περιβάλλον, που με πόνο ψυχής καταγγέλουν το οικονομικό αδιέξοδό τους μετά τα οικονομικά 

μέτρα που πήρε εναντίον τους η Τροϊκανή κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Όπως καταγγέλουν, λόγω της ιδιότητάς τους που σημαίνει συνεχείς μετακινήσεις και της παραμονής 

τους μακριά από τον τόπο καταγωγής τους, δημιουργούνται οικονομικά προβλήματα στις οικογένειες 

στρατιωτικών που καλούνται να αντιμετωπίσουν σε πόλεις ή χωριά που δεν γνωρίζουν κανέναν. 

Δηλαδή, πλήρως αβοήθητοι, πρέπει να ανταπεξέρχονται στα όποια οικονομικά προβλήματα, τελείως 

μόνοι και επιφορτιζόμενοι το κόστος (όσο το δυνατόν αξιοπρεπούς) διαβίωσης των οικογενειών τους, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ανταποκριθούν στις ανάγκες ικανοποιητικής παροχής στην εκπαίδευση των παιδιών τους…

Η κυβέρνηση, με την μείωση των μισθών, αλλά και η πρακτική των τραπεζών, που απαιτούν εγγυητές 

για καταναλωτικά δάνεια (άσχετα αν η μισθοδοσία των στρατιωτικών ικανοποιείται από τις τράπεζες 

από τις οποίες ζητάνε κάποιο δάνειο), έχουν οδηγήσει σε ένα  επικίνδυνο σημείο τους στρατιωτικούς 

που όμως πρέπει να μην χάσουν το ηθικό τους και να ανταπεξέλθουν ψυχικά και ηθικά απέναντι στις 

απειλητικές διαθέσεις της Ελληνικής Πολιτείας που εκδηλώνονται (και όχι μόνο οικονομικά) απέναντί 

τους.

Καλημέρα Ελλάδα, που βγήκες στο πωλητήριο με την μορφή καταναλωτικού δανείου..!!! 

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;;;;; 

ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ;;;;;;;;

ΟΧΙ,  ΔΕΝ  ΒΛΕΠΟΥΝ,  ΔΙΟΤΙ  ΚΑΤ’ ΕΝΤΟΛΗΝ 

«ΤΥΦΛΟΙ  ΤΑ  Τ΄ ΩΤΑ, ΤΟΝ  ΤΕ  ΝΟΥΝ,  ΤΑ Τ ‘ΟΜΜΑΤ ‘  ΕΙΣΙ»

--------- δυο σχόλια που έγιναν μετά την δημοσιευση του κειμένου (Τα ονόματα αφερέθηκαν) --------

****

ΕΙΜΑΙ ΓΙΟΣ ΙΠΤΑΜΕΝΟΥ, ΠΙΛΟΤΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟΥ. ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ…ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΘΗΚΕ ΠΟΛΥ ΔΕ…
ΚΑΤΑΝΤΗΣΑ ΝΑ ΖΗΛΕΥΩ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ…
ΝΟΙΩΘΩ ΑΠΑΤΡΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ. ΣΧΕΔΟΝ ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΔΙΔΑΧΤΗΚΑ, ΕΖΗΣΑ, ΛΑΤΡΕΨΑ…
ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ… ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΕ? ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΕΤΕ! ΑΝ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ…

*****

Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό που μου συνέβη και τα συμπεράσματα δικά σας
έχω έναν γνωστό νταλικιέρη από κατερίνη (δημήτρης) το μικρό του.
σε ένα ταξίδι που έκανε τώρα τελευταία.
πήγε από ανατολικά για γερμανία (ανατολικά,λένε στην γλώσσα τον νταλικέρηδων όσοι ταξιδεύουν από χώρες όπως βουλγαρία,σκοπια,σερβία,ρουμανια,κλπ.)και έτσι που συζητούσαμε για τις άδειες τον φορτηγών και τις τελευταίες αλλαγές.
μου λέει το εξής τι να σου πω φιλε πριν από μερικά χρονια όταν περνούσαμε από τις χώρες τους μας “παρακαλαγανε” να τους δώσουμε κανένα μεταξά,καμια μπανάνα,κάνα μάλμπορο. η στην χειρότερη κάνα 5ευρω η 10ευρω.
Και πια είναι η κατάσταση σήμερα.
μας ειρωνεύονται μας λένε έχετε να φάτε εάν πίνατε να δώσουμε κάτι,και λεφτά αν θέλετε σας δανείζουμε είσαστε καλή στα δανία.
και αλλα πολλά.
εκεί λοιπόν φτάσαμε σήμερα.

Αναδημοσίευση: http://national-pride.org/2011/01/08/%CE%B7-ziraat-bank-%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82

Ευθεία απειλή των ΗΠΑ στον κ. Καραμανλή

Γιατί ο οδήγησε ο κ. Καραμαλής  οδήγησε την χώρα στις 4 του Οκτώβρη του 2009 που οδήγησε τον ΓΑΠ στην εξουσία με τα τραγικά αποτελέσματα για την Ελλάδα που ζούμε ως και σήμερα; Ας δουμε τι βρήκα στο Internet τον περασμένο Γενάρη, που αφορά μια επίσκεψη του τότε υπυργού ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια στον πρέσβη των ΗΠΑ.

* * *

 "Εάν υπογράψεις, πέφτετε". Αυτό ήταν το μήνυμα προς την κυβέρνηση Καραμανλή τον Απρίλη του 2008. Πολλά έχουν ακουστεί για την πτώση της κυβέρνησης...

 Καραμανλή και τα υπόγεια νήματα που κίνησαν ξένες δυνάμεις για να ανακόψουν την πολιτική των αγωγών.

Μία απόφαση Εθνικής σημασίας που θα καθιστούσε την Ελλάδα πανίσχυρο ενεργειακό κόμβο, με ότι αυτό συνεπάγεται στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι.

Μέχρι σήμερα, έχουν ακουστεί πολλά, με επίκεντρο τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη που όπως φημολογείται, επέσυρε δυσφορία και απειλές προς την Ελληνική κυβέρνηση με απόγειο το περιβόητο "σχέδιο Πυθία".

Σήμερα, θα σας αποκαλύψουμε για πρώτη φορά, τον κύριο λόγο, το σημείο εκκίνησης της πραξικοπηματικής πτώσης της τότε κυβέρνησης, την ευθεία απειλή στον αρμόδιο υπουργό από τον πρέσβη υπερδύναμης.

Η αποκάλυψη αυτή, αν και έχουν περάσει 5 χρόνια από το συμβάν, γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη από δύο παράγοντες:

Τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που πλέον αποδεικνύεται πως έχει το υπέδαφος της Ελλάδας, αλλά και η υπόθεση πώλησης της ΔΕΠΑ που το έντονο Ρωσικό ενδιαφέρον αναζωπυρώνει τις εντάσεις παρά την λαίλαπα του παπανδρεϊκού καθεστώτος. Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει ακόμα ελπίδα. Αυτή η αειφόρος Πατρίδα δεν άξιζε την ύβρη που της επιφυλάξαμε, την ντροπή που οφείλουμε σαν λαός να ξεπλύνουμε για να κοιτάξουμε με υπερηφάνεια τις επόμενες γενιές.

Το κεντρικό πρόσωπο δεν είναι άλλος από τον τότε αρμόδιο υπουργό ανάπτυξης, Χρήστο Φώλια. Ο διάλογος που θα διαβάσετε είναι δια στόματος του ιδίου σε στενό κύκλο συνομιλητών. Η σημασία τους όμως δεν επιτρέπει την αποσιώπηση τους.

Ήταν Απρίλης του 2008, όταν ο Χρήστος Φώλιας υπέγραφε την συμφωνία για τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Νοβοροσίνσκ - Βουλγαρίας. Η συμφωνία ήταν μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος των γεγονότων που επακολούθησαν και όχι ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Το φυσικό αέριο ήταν το κλειδί. Αυτός ο αγωγός λοιπόν, είχε δύο παρακλάδια.

Το πρώτο θα στόχευε στην καρδιά της Ευρώπης, περνώντας από Ουγγαρία - Αυστρία.

Το δεύτερο και σημαντικότερο, θα περνούσε από Ελλάδα - Ιταλία.

15 ημέρες πριν την υπογραφή, τον Μάρτη του 2008 δηλαδή, ο υπουργός ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας, δέχεται πρόσκληση και συναντά τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα.

Για να ακούσει έκπληκτος την ευθεία απειλή:

"Εάν υπογράψετε την συγκεκριμένη σύμβαση (για τον αγωγό φυσικού αερίου επαναλαμβάνουμε), να θυμάστε ότι έρχεστε σε αντίθεση με ύψιστα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Κάτι το οποίο δεν θα επιτρέψουμε να περάσει έτσι"...

Αναδημοσίευση: http://www.gkourou.com/2013/01/blog-post_8067.html

Προ τριετίας βραβευμένη, σήμερα απολυμένη

Αποχαιρετά τις σχολικές αίθουσες μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας
Πριν από τρία χρόνια, η τότε Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, παρέδιδε Αριστείο στην καθηγήτρια του 1ου ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, Αγγελική Καμπούρη, για την Καινοτομία στην Εκπαίδευση. Ένα τρισδιάστατο, ποπ-απ βιβλίο για το οποίο συνεργάστηκαν καθηγητές και μαθητές δύο τομέων του 1ου ΕΠΑΛ, του τομέα ηλεκτρονικών και του τομέα εφαρμοσμένων τεχνών, ανέδειξε την υψηλού επιπέδου δουλειά που γίνεται στο σχολείο.
Τρία χρόνια μετά, η ίδια -βραβευμένη- εκπαιδευτικός, είδε το όνομά της στη λίστα των 48 προς απόλυση καθηγητών από τη Μαγνησία (ανάμεσα τους 2.500), μετά την κατάργηση 46 ειδικοτήτων από τα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ. Σήμερα, η Αγγελική Καμπούρη, είναι επί της ουσίας άνεργη. Είδε την επαγγελματική της ζωή να καταρρέει από τη μία μέρα στην άλλη, χωρίς να δικαιούται καμιάς αποζημίωσης και χωρίς να υπάρχει καμία προοπτική για το μέλλον.
Συνέντευξη στην Ελένη Χάνου
 Κυρία Καμπούρη, μετά από 20 χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση, φέτος θα είναι η πρώτη φορά που ίσως δείτε τον εαυτό σας εκτός σχολικών αιθουσών…
Αφιέρωσα 20 χρόνια από τη ζωή μου στη δημόσια εκπαίδευση. Έχω ζήσει όλες τις αλλαγές στην επαγγελματική εκπαίδευση. Μπήκα ως αναπληρώτρια σε ΤΕΛ, με το διορισμό μου τα ΤΕΛ εξελίχθηκαν σε ΤΕΕ και τα τελευταία χρόνια σε ΕΠΑΛ. Θεώρησα μάλιστα, ότι τα ΕΠΑΛ ήταν μια καλή μεταρρύθμιση από τη στιγμή που δίνουν στους αποφοίτους και απολυτήριο λυκείου και πτυχίο με το οποίο μπορούν να δουλέψουν ως βοηθοί στις ειδικότητες που παρακολουθούν. Ξαφνικά τα πάντα άλλαξαν. Με πήραν τηλέφωνο και με ενημέρωσαν ότι ο τομέας δεν υφίσταται πλέον. Στην αρχή δεν το πίστεψα. Κι άλλες φορές είχα ακούσει για αλλαγές στην επαγγελματική εκπαίδευση. Ακόμη και σήμερα δεν το πιστεύω. Θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα γίνει, κάτι θα αλλάξει. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι μετά από 20 χρόνια, βρίσκομαι ξαφνικά στο δρόμο, χωρίς αποζημίωση και χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον.
Κι όμως προ τριετίας, η τότε Υπουργός Παιδείας, σας είχε βραβεύσει.
Ναι, ήταν σε εκδήλωση που είχε γίνει στην Αθήνα. Η Υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου, μου είχε δώσει τότε αριστείο καινοτομίας. Καθηγητές και μαθητές των τομέων εφαρμοσμένων τεχνών και ηλεκτρονικών, είχαμε εργαστεί σε κοινό πρόγραμμα για τη δημιουργία ενός τρισδιάστατου βιβλίου ποπ-απ. Κρατώντας στα χέρια τους το βιβλίο, μαθητές ειδικοτήτων μπορούσαν να ενημερωθούν για τις ειδικότητες γραφιστών και σχεδιαστών και να ανακαλύψουν τις ομοιότητες και διαφορές, ανοίγοντας κουτιά και μετακινώντας σχήματα. Το σημαντικό κομμάτι της εργασίας, είναι το εξής: μόλις άνοιγες το βιβλίο σε οποιαδήποτε σελίδα, έβλεπες το βιβλίο στον υπολογιστή και άκουγες το κείμενο, οπότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άτομα με ειδικές ανάγκες. Για το βιβλίο βραβεύτηκαν οι μαθητές των δύο τομέων που συμμετείχαν στον Πανθεσσαλικό Διαγωνισμό ΔΑΙΔΑΛΟΣ το 2005 και πριν από τρία χρόνια βραβευτήκαμε εμείς οι καθηγητές, λαμβάνοντας αριστείο καινοτομίας.
Πιστεύετε ότι η επαγγελματική εκπαίδευση πάει βήματα πίσω;
Η επαγγελματική εκπαίδευση δεν κάνει μόνο βήματα πίσω… Πρόκειται για κατακερματισμό της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Στέλνουν ουσιαστικά παιδιά που έχουν καλλιτεχνικές δεξιότητες να ολοκληρώσουν το Γενικό Λύκειο και στη συνέχεια να φοιτήσουν σε ιδιωτική σχολή. Τους στερούν την επιλογή της δημόσιας εκπαίδευσης πάνω στην τέχνη που θέλουν να ακολουθήσουν.
Ειδικά οι τομείς Υγείας - Πρόνοιας και Εφαρμοσμένων Τεχνών, συγκέντρωναν μεγάλο αριθμό μαθητών…
Ο τομέας εφαρμοσμένων Τεχνών, θα το επαναλάβω, είναι ένας τομέας, που δεν πρέπει να καταργηθεί από την εκπαίδευση. Απορροφά εκατοντάδες παιδιά με καλλιτεχνικές δεξιότητες, εφοδιάζοντάς τους με πτυχίο για να μπορέσουν να δουλέψουν ως βοηθοί γραφίστες. Τους δίνει επίσης τη δυνατότητα να περάσουν στα ΤΕΙ πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι τα παιδιά των Γενικών Λυκείων. Μάλιστα, η προετοιμασία που γίνεται για τις πανελλήνιες είναι άριστη και τα ποσοστά επιτυχίας αγγίζουν το 100%. Βασικά, δεν καταργείται ένας τομέας ή ένα σχολείο. Καταργούνται όλα όσα έχουμε χτίσει: η μαγεία της σχέσης συνεργασίας μεταξύ καθηγητών και μαθητών.

Αναδημοσίευση: http://www.taxydromos.gr/article.php?id=84207&cat=1

Χάρρυ Κλυνν: «Ζούμε στην εποχή του ψεύδους και της πολιτικής απάτης

Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, γνωστός ως Χάρρυ Κλυνν, σε μία συνέντευξή του – κόλαφο, στον «Επενδυτή» του περασμένου Σαββάτου (20/7), αναφέρεται στα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα. Δεν διστάζει να καταδείξει με απόλυτη σαφήνεια τους υπαίτιους της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής καταστροφής, των σύγχρονων εφιαλτών και ολετήρων που όντας ατάλαντοι ως ηθοποιοί, ανίκανοι ως πολιτικοί, αλλά απολύτως επιτυχημένοι ως εθνοκτόνοι και που εμμένουν να οδηγούν την Ελλάδα στο απόλυτο μηδέν, επαρμένοι από την εξουσία αλλά και από μία βεβαιότητα ατιμωρησίας τους.

Ο Χάρρυ Κλυνν ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του και πολλές φορές πλήρωσε προσωπικά αυτή του την αγάπη προς την αλήθεια. Ο άνθρωπος, αλλά και ο καλλιτέχνης, στέκεται απέναντι στα προβλήματα, τα καταδεικνύει και προτείνει τα αυτονόητα που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν οι ανοήτως σημερινοί διεφθαρμένοι διακυβερνώντες την Ελλάδα.

Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στο stand up comedy; Είστε ο πρώτος, και ο μόνος ίσως, στην Ελλάδα που σταδιοδρόμησε σε αυτό.
Θα επέστρεφα αν είχα φύγει ή αν είχα εγκαταλείψει το είδος. Όντας μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης τα πέντε τελευταία χρόνια και παρά το γεγονός ότι έδωσα πάνω από 300 συναυλίες σε Ελλάδα, Ευρώπη και Β. Αμερική, θεωρείται ότι, εφόσον έλειψα από την Αθήνα, έλειψα και από το είδος που αγάπησα και υπηρέτησα με πάθος από την δεκαετία της παραμονής μου στη Β. Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά)

Η δεκαετία εκείνη ήταν που διαμόρφωσε τον σατιρικό μου χαρακτήρα. Ήταν η εποχή που μπόρεσα και είπα τα μεγάλα «ΟΧΙ» και χαίρομαι ιδιαίτερα γι αυτό. Είπα όχι στην απορρόφησή μου από το σύστημα, πιστέψτε με δεν ήταν εύκολο, και παρέμεινα στο underground χώρο όπου δειλά-δειλά άρχισε να παίρνει μορφή αυτό που εμείς ονομάζαμε τότε «Θέατρο των φτωχών» και που αργότερα βαφτίστηκε ως stand up comedy. Το κύριο χαρακτηριστικό του είδους αυτού ήταν και εξακολουθεί να είναι η σκληρή πολιτική και κοινωνική σάτιρα. Όσο πιστεύουν ότι με αστειάκια και ευχάριστες παρλάτες υπηρετούν το «θέατρο των φτωχών» πλανώνται πλάνην οικτράν… Ευχάριστα πράγματα δεν πρόκειται να ακούσετε ποτέ από ένα σατιρικό καλλιτέχνη!

Κι ενώ είχα πάρα πολλές προτάσεις να ενταχτώ στο main stream (εμπορικό ρεύμα) είπα ευτυχώς όχι και υπηρέτησα με θυσίες πολλές καθ’ όλη τη διάρκεια της εκεί παραμονής μου αυτό το είδος. Αν έλεγα «ναι» θα ήταν δύσκολο μάλλον να γυρίσω στην Ελλάδα, κάτι που δεν μπορούσα ούτε καν να το διανοηθώ. Από την άλλη δεν μπορούσα σε καμιά περίπτωση να φανταστώ τον εαυτό μου στο ρόλο του διασκεδαστή, να λέει αστειάκια και να ξοδεύεται σε ανούσια θεατρικά δρώμενα….

Θεωρώ τιμή το γεγονός ότι σ’ αυτή τη βασανιστική πορεία έπαιξα κι εγώ το δικό μου ρόλο μου ως κωμικός και ως συγγραφέας. Όποιος αποπειραθεί να δει το stand up comedy ως σταδιοδρομία έχει χάσει τι παιχνίδι πριν ακόμα να αρχίσει…

Ποια θέματα σας απασχολούν αυτή τη φορά; Ποια πρόσωπα και καταστάσεις σας ενέπνευσαν στα κείμενα σας;
Η τραγική εποχή που ζούμε μας τροφοδοτεί δυστυχώς με πληθώρα θεμάτων που χρήζουν όμως ιδιαίτερης προσοχής και παρατηρητικότητας.

Ο σατιρικός οφείλει να δει τα γεγονότα μέσα στο πλαίσιο στο οποίο εξελίσσονται τα πράγματα στην Ευρώπη και να μην τα δει μεμονωμένα, έξω από τον ουσιαστικό πυρήνα της φθοράς και της εν γένει πανευρωπαϊκής διαφθοράς, ως Ελλαδικό παράδοξο.

Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι σε καλύτερη μοίρα από τη δική μας, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, ακόμα και η Γαλλία και η Γερμανία!!! Μάλιστα, η Γερμανία, όσο παράξενα κι αν ηχεί, και η Ολλανδία, το Βέλγιο, και η Δανία!

Η οικονομική κατάρρευση είναι γενικότερη μέσα στο ευρωπαϊκό παρακμιακό κατεστημένο και έτσι πρέπει να την προσδιορίσουμε, με τη διαφορά πως σ’ εμάς συνδυάζεται με το ότι μας έχουν προσδώσει ένα χαρακτήρα πειραματικό.

Μας προορίζουν ως λύση του δικού τους προβλήματος και εννοώ τις υποθετικά πλούσιες χώρες του βορρά, Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, κλπ…

Τα φτηνά χέρια και το φτηνό μεταφορικό..

Αντί να παραχθεί κάποιο εμπόρευμα στη Μαλαισία και να μεταφερθεί στη Γερμανία ή στο Βέλγιο για να εξαχθεί, θα προτιμούσαν κι αυτό επιδιώκουν, να παραχθεί στη Νότια Ευρώπη, μια ζώνη φτηνού εργατικού και πάμφθηνου μεταφορικού. Να γίνει η Ελλάδα, δηλαδή, χώρα φτηνών εργατικών χεριών που θα τους εξασφαλίσει πολλαπλάσιο κέρδος.

Δεν ξέρω αν αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά δεν πιστεύω στις αγαθές προθέσεις των Ευρωπαίων αποικιοκρατών και φασιστών.

Ούτε και οι «αγαθές Ευρωπαϊκές προθέσεις» της κρυπτοφασιστικής Γερμανίας με συγκινούν. Η Γερμανία είναι ένα κράτος που ποτέ δε λειτούργησε στην ουσία δημοκρατικά… Η λεγόμενη Γερμανική «πειθαρχία» παρασάγγες απέχει από το φιλελεύθερο Ευρωπαϊκό πνεύμα του ενταφιασμένου διαφωτισμού. Η Γερμανία αφού επέβαλε την πολιτική της σκληρής λιτότητας στο εσωτερικό της, υψηλή ανεργία και κάποια εκατομμύρια εργαζόμενων τρίτης και τέταρτης κατηγορίας, επιδιώκει να επιβάλει την πολιτικής της ανελέητης λιτότητας στην πλειονότητα των Ευρωπαϊκών χωρών που εξαρτούν την οικονομική του υπόσταση από τις λεγόμενες «αγορές».

Απώτερος σκοπός η επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων και η παγκόσμια διακυβέρνηση.

Η τελευταία και απεγνωσμένη προσπάθεια του καταρρέοντα καπιταλισμού που πνέει τα λοίσθια.

Η μόνη μας εντέλει ελπίδα επιβίωσης, μια και η εξέγερση ημών των Ελλήνων αργεί, είναι η ίδια η κατάρρευση του νομίσματος-απάτη, του ευρώ και κατ’ επέκταση η κατάρρευση αυτής καθεαυτής της ΕΕ, που ούτως ή άλλως καμία σκοπιμότητα πλην αυτής της παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν εξυπηρετεί.

Τα κείμενά σας είναι πάντοτε έτοιμα πριν ανέβετε στη σκηνή; Υπάρχει περιθώριο για αυτοσχεδιασμό; Ακούτε τον κόσμο όταν είστε στη σκηνή; Του απαντάτε;

Βασικό στοιχείο της σάτιρας είναι ο διάλογος με το κοινό.

Και βασικότερο ακόμα η πλήρη γνώση του θέματος που έχει επιλέξει ο σατιρικός να εκθέσει ζητώντας από το κοινό να συμφωνήσει μαζί του… Να επιδοκιμάσει ή να καταδικάσει.

Το κοινό δεν καθοδηγείμ σου ανοίγει, όμως, τους διαδρόμους και σου λέει, «προχώρα» Χωρίς τη συμμετοχή του κοινού η παρουσία του κωμικού θα είχε υποβιβαστεί σε έναν ανούσιο και άνευρο χιουμοριστικό μονόλογο…

Ποιο το συμπέρασμά σας, έρχεται τελικά η ανάπτυξη ή όχι; Θα απογειωθούμε τον Σεπτέμβριο;
Ζούμε στην εποχή του ψεύδους και της πολιτικής απάτης. Οι «υποτιθέμενοι» ηγέτες των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων που «υποτίθεται» ότι κυβερνάνε τη χώρα και επιδιώκουν να τη βγάλουν από τη μεγάλη κρίση, είναι οι εκείνοι που δημιούργησαν την κρίση, εκείνοι που κατάκλεψαν τον πλούτο του Ελληνικοί λαού, εκείνοι που βύθισαν τη χώρα και τους Έλληνες στην απεχθέστερη οικονομική και ηθική εξαθλίωση που γνώρισε ποτέ ελεύθερη Ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης…

Κι ενώ η χώρα βυθίζεται οι Κουίσλιγκ της συγκυβέρνησης των δωσίλογων με την συνηγορία των βοθροκάναλων και των παπαγάλων τους προσπαθούν με το ψέμα να παραπλανήσουν τον Ελληνικό λαό για να μείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά ότι μακριά από αυτήν το τέλος τους θα είναι άδοξο και τραγικό.

Ο Σαμαράς, ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας μετά τον ΓΑΠ είχε και έχει το θράσος να παίζει ανίερα πολιτικά παιχνίδια με τη μοίρα ενός ρημαγμένου λαού και να μιλάει ξεδιάντροπα για «succsess story» και «Greecovery» τη στιγμή που όλα σχεδόν στο ίδιο αποτέλεσμα μας οδηγούν. Αργοσβήνουμε και είναι οδυνηρό, σαπίζουμε…

Ο κόσμος τα έχει χαμένα, δεν ξέρει με ποιο τρόπο να αντισταθεί. Με τα δυο πόδια στο γκρεμό και με τα χέρια γαντζωμένος στο παρελθόν που τον εξευτέλισε ως κοινωνικό όν και συνεχίζει να τον ξευτελίζει με τούρκικα σίριαλ, ξεβράκωτα πουτανάκια, με shopping therapy και αστακοπόλεμο, με κοκαΐνες και τεχνητούς παράδεισους, με δωσίλογους κυβερνήτες που άρον-άρον επιδιώκουν να κλείσουν το κεφάλαιο Ελλάδα μια και καλή… Και με πολλούς, πάρα πολλούς επαναστάτες του καναπέ και των social media!

Και ένας ακαθόριστος φόβος να αγκαλιάζει όλη τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη … Ένας φόβος που πυρπολεί και το τελευταίο καταφύγιο Ελευθερίας… Χανόμαστε, δίνοντας στους δολοφόνους τα όπλα που θα μας εκτελέσουν!

Τι σταματάει τα αριστερά κόμματα από το να ενωθούν; Τι άποψη έχετε για τον Κουτσούμπα και τον Τσίπρα; Ζούμε μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία για μία κυβέρνηση αριστεράς σύντομα;

Θυμάμαι τις αλήθειες που έγραψα για το ΚΚΕ και σηκώθηκαν τα γοργόφτερα σταλινικά μυαλά να με φάνε:

«Ρε αντιμαρξιστές αποστηθάκηδες, ρε Περισσοβολομένοι, ρε κομουνιστοβολεμένοι, ρε Παπαρηγοσκλαβωμένοι, πως το καταντήσατε έτσι το τιμημένο ΚΚΕ;

Τη ζωή τους δώσανε οι πατεράδες και οι μανάδες μας ρε σταλινοχτυπημένοι…

Γιατί ρε; Για να κόβετε τις τσάρκες σας στα βοθροκάναλα και να πουλάτε μούρη;

Για να βγαίνει το καλαμοκαβαλημένο Παπαρηγόπραμα και να αμολάει τις παπαριές του;

Για να μας πρήζετε τα συκώτια με τις «πλουτοκρατίες» και τους «ευρωμονόδομους;»

Άντε κάντε πέρα ρε καρεκλογαντζωμένοι…

έχει τόσους και τόσους νέους ανθρώπους, με φρέσκες ιδέες και καθαρά μυαλά…

Για να πάρει επί τέλους το ΚΚΕ τη θέση που του αρμόζει στη συνείδηση του λαού και στους αγώνες για τη δημοκρατία, και όχι να παραδέρνει ανέμπνευστο, απαξιωμένο και μη υπολογίσιμο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας…

Άντε μπράβο… Τον πούλο!»

Το ΚΚΕ, που κανείς δεν αμφισβητεί τους αγώνες και την εντιμότητα των οπαδών του, επιμένει να προβάλει το μοντέλο της αποτυχημένης Σοβιετικής «απόπειρας». Αγνοεί την αγωνία των νέων ανθρώπων που ελπίζουν επίμονα στην κατάργηση της μονολιθικότητας του Γ. Γραμματέα… Το ΚΚΕ μπορεί, αλλά δε θέλει!

Στο ΠΑΣΟΚ, η παλιά φρουρά έχει ξεκληριστεί, ο Σημιτικός «εκσυγχρονισμός» ακούγεται σαν κατάρα και οι ανερμάτιστοι νεοφιλελευθερισμοί του Βενιζέλου πλανώνται ως εφιαλτική απειλή πάνω από τα κεφάλια μας…

Και ξαφνικά κάποιο αμυδρό φως στην άκρη του καταραμένου τούνελ ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ… Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα θα γίνει κι αν κάποιες «συνιστώσες» δε μπορέσουν να προσαρμοστούν στην «έννοια της ευθύνης» θα μείνουν εκτός νυμφώνος. Αναρωτιέμαι όμως γιατί – Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο… Το «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ» που είναι; Το κοινωνικό είναι και πατριωτικό; Λεπτομέρειες; Καθόλου θα έλεγα… Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της «συνοικιακής Αριστεράς» και φέρει κοντά του τους νέους ανθρώπους, της ιδέες της σύγχρονης Αριστεράς σίγουρα θα είναι το μέλλον και η ελπίδα για τους ρημαγμένους αυτής της χώρας… Αρκεί να ξεπεράσει το «αλάνθαστο του εγωκεντρικού αριστερισμού» και να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στα Μερκελικά ανδρείκελα…. Ειδάλλως ποτάμι θα είναι το αίμα που θα χυθεί… Το εμφύλιο αίμα…

Ποιους χαρακτήρες από όσους έχετε δημιουργήσει και υποδυθεί θα ξαναδούμε στη σκηνή του Βεακείου; Έχετε εμπνευστεί κάποιον νέο;

Μακάρι να ξυπνούσα ένα πρωί και να μην εύρισκα τίποτα ανήθικο, βρόμικο και μιαρό, τίποτα το προδοτικό, τίποτα το αποκρουστικό… Μακάρι μην είχα τίποτα νέο να σας πω…

Η Χρυσή Αυγή σας εμπνέει για σάτιρα; Προσφέρεται για γέλιο ο φασισμός;
Ως πολιτικό καλαμπούρι μόνο μπορώ να την εκλάβω, ως βρικόλακα το καταμεσήμερο! Που να φτουρήσει η Χρυσή Αυγή μπρος στον επιστημονικό φασισμό του ΠΑΣΟΚ, στο δουλοπρεπή Γερμανοτσολιαδισμό της ΝΔ και στον «αρλουμπισμό» του ΚΚΕ… Για καμιά επιθεώρηση και για κανένα «εγέρθητι» καλή είναι.

Μιλάτε συχνά για την ανάγκη να δικαστούν οι πολιτικοί που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Ποιους θα θέλατε να δείτε στο σκαμνί;
Δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχουμε ως λαός κατανοήσει πλήρως τη σοβαρότητα του κινδύνου που εγκυμονεί η παρούσα κατάσταση. Δεν υποτιμώ βέβαια το γεγονός ότι Ελληνικός λαός έχει «προγυμναστεί» με τρόπο επιστημονικό και μακρόπνοο να «αδρανεί να ανέχεται, να υπομένει»… Έχει προγυμναστεί να βλέπει αυτά που βλέπουν τα μάτια του, αλλά τα αυτιά του να ακούνε, αυτά που του υπόσχονται! Το Ελληνικό λαό τον ξευτέλισαν τα αστικά πολιτικά κόμματα και τον ευτέλισαν πλήρως τα βοθροκάναλα και οι αστικές φυλλάδες. Δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα…

Αν δε λογοδοτήσουν στη αναγεννημένη Δικαιοσύνη οι Τσολάκογλου, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Μπακογιάνη, Βενιζέλος, Παπαδήμος, Καρατζαφέρης, Σαμαράς, Κουβέλης… Αν δε σαπίσουν στη φυλακή αυτά τα τομάρια και δεν αποκλειστούν δια βίου από τα κοινοβουλευτικά πράγματα όσοι από τους βουλευτές ψήφισαν τα μνημόνια, αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι «κλέφτες» και δεν έρθουν πίσω τα κλεμμένα… Η πολυπόθητη, αλλά και προ παντός λυτρωτική κάθαρση δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει.

Οι ένοχοι τώρα κρύβονται και καλά κάνουν, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να αποκατασταθεί το αίσθημα της δικαιοσύνης και να βρεθούν αντιμέτωποι με τα εγκλήματα που διέπραξαν. Και μαζί τους να καταδικαστούν τελεσίδικα στη συνείδηση του Ελληνικού λαού, οι νταβατζήδες των ΜΜΕ, οι μεγαλοεκδότες, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι, οι διαπλεκόμενοι, τα κομματικά λαμόγια, τα παπαγαλάκια, οι διαφθορείς και οι βιαστές του λαού των Ελλήνων…

Είστε πολύ ενεργός στο ίντερνετ, έχετε δικό σας blog, και γράφετε συχνά στο Facebook και στο Twitter. Πιστεύετε ότι προσφέρετε κάτι γράφοντας εκεί; Έχουν σοβαρό ρόλο αυτά τα νέα μέσα;

Το ιντερνέτ μας δίνει την ευκαιρία να έχουμε την πληροφορία στα χέρια μας, χωρίς μεσάζοντες. Παράλληλα μας δίνει τη δυνατότητα της επικοινωνίας αλλά και της ελεύθερης έκφρασης. Θα μπορούσα να γράφω σε οποιαδήποτε εφημερίδα ήθελα, αλλά προτιμώ να γράφω, χωρίς να πληρώνομαι και να με διαβάζουν άνθρωποι, χωρίς να τους υποχρεώνει κανείς να με διαβάσουν

Ποια άποψη έχετε για όσους σας ακολούθησαν, από τον Λαζόπουλο έως τον Μάρκο Σεφερλή; Υπάρχει νέα γενιά ενδιαφέρουσα σήμερα που να ασχολείται με το stand up comedy; Ξεχωρίζετε κάποιον;
Άμεση είναι η σχέση του stand up comedy με τη θεατρική πράξη και κυρίως με την Αττική κωμωδία και το Αριστοφανικό πνέυμα

Στην Ελλάδα αξιόλογοι συγγραφείς υπάρχουν. Ελληνικό θέατρο, δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι υπάρχει. Είδατε με πόση « αρπακολατσίδικη » διάθεση υιοθετούν την οποιαδήποτε δυτική ανοησία και την παρουσιάζουν ως έργο αξιώσεων; Είναι ζήτημα αν στα 150 θέατρα της Αθήνας ανεβαίνουν περισσότερα από πέντε ή έξι σύγχρονα ελληνικά θεατρικά έργα. Ποιος συγγραφέας λοιπόν θα γράψει ένα θεατρικό έργο για να το έχει κρυμμένο στα συρτάρια του; Ας μη συζητάμε γι αυτό το θέμα, μόνο θλίψη με προκαλεί.

Κι ας έρθουμε τώρα στο άλλο θέμα, ηθοποιοί… Πάρα πολλοί οι ταλαντούχοι και οι αξιόλογοι, αλλά και πολλή σαβούρα μια και τις θεατρικές σχολές τις έχει αντικαταστήσει η τηλεόραση που παράγει σαβούρα με το κιλό.

Το θέατρο, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να ξεφύγει και παρέμεινε όπως και η πολιτική, η εκκλησία, η παιδεία, η υγεία κλπ… κλπ… κομμάτι της υπαρκτής ελληνικής πραγματικότητας με όλα τα έλκη και τις ασθένειες που τη βασανίζουν.

Πώς μεταφράζεται σήμερα το ιστορικό σας σλόγκαν «και πάσης Ελλάδος;»
Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση τείνει να εξαφανίσει την ταυτότητα του καθενός μας, εμείς μέσα από τον σατιρικό λόγο προσπαθούμε να επαναπροσδιορίσουμε την εικόνα μας ως λαός. Τα όπλα μας είναι η μνήμη μας. Πολλοί θέλουν να σβήσουν από το σκληρό μας δίσκο όλα εκείνα που μας έκαναν κάποτε να ξεχωρίζουμε… Εμείς με τα όπλα της κωμωδίας και της σάτιρας τα ξαναθυμίζουμε….

Σε μια μαγική πορεία, μπλέκοντας την πραγματικότητα με το όνειρο, ρίχνουμε βουτιές στο παρελθόν ψάχνοντας για την χαμένη αθωότητα και τις χαμένες αξίες μας…

Στην δική μας «γιάφκα» δεν ξεχωρίζει ο τρομοκράτης από τον τρομοκρατημένο, ο χαμένος από τον κερδισμένο, ο ένοχος από τον αθώο, είμαστε όλοι ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό και την ιστορία μας… Και πάσης Ελλάδος άμα άχει να ‘ούμ…..

Μαθαίνω πως προγραμματίζετε εμφανίσεις στην Αμερική και στην Ευρώπη. Ποιο μήνυμα από την Ελλάδα θα μεταφέρετε εκεί;

Πριν από λίγο καιρό γύρισα από την Αμερική… Αυτά που λέω εδώ, αυτά τους είπα. Τα ξέρανε όλα απόξω κι ανακατωτά, είχαν τα δικά τους ερωτήματα, τις δικές τους απαντήσεις… Χάρηκα μια Ελλάδα χωρίς διεφθαρμένους πολιτικούς, χωρίς πελάτες ψηφοφόρους, χωρίς διπλοτρπλοθεσίτες και κομματόσκυλα, χωρίς δημόσιους υπάλληλους τσανάκια της εκάστοτε εξουσίας, χωρίς λαμόγια και πουλημένα τομάρια, χωρίς σταρχιδιστές πολίτες που νοιάζονται μονάχα για την πάρτη τους και τη καλοπαίρασή τους… Χωρίς τους Έλληνες εκείνους που δε μπορούν να δούν σήμερα αυτά του έβλεπα εγώ το 1983 στην παράσταση της ΔΙΑΓΩΝΙΟΥ «AΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»

«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους ‘Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων.

Σε 20-30 χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μία Ελλάδα πτωχευμένη και ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης»

Αναδημοσίευση: http://logioshermes.blogspot.com/2013/07/blog-post_9277.html

Κατά δήλωση άυπνοι

Με τις ανησυχίες που έχουν οι πολιτικοί μας τα τελευταία χρόνια ασχολείται ο Παντελής Μπουκάλας στην Καθημερινή της περασμένης Τρίτης (16/7) σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο.

* * *

Το κακό με την αϋπνία που ταλανίζει την πολιτική ηγεσία μας πρέπει να άρχισε τον Νοέμβριο του 2009. Τότε ο αμεσοδημοκράτης πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου είχε την ευγένεια να δηλώσει στο ιταλικό περιοδικό «Πανόραμα» τα εξής: «Ορισμένες νύχτες ξυπνώ ξαφνικά και σκέφτομαι τις λύσεις που πρέπει να υιοθετηθούν. Είναι η σωστή στιγμή για να το κάνει κανείς, διότι τη νύχτα έχει περισσότερη ησυχία. Αλλά καταλαβαίνω ότι πρέπει να επιβάλω στον εαυτό μου να κοιμηθεί, για να έχω τη δύναμη, την επομένη, να κυβερνήσω με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μου». Εξαναγκαστικός εθνικός ύπνος…
Τα χρόνια πέρασαν. Και από τον αστερισμό του Εμπειρίκου και του γνωστού «Πολλές φορές τη νύχτα», περάσαμε στον αστερισμό του Ελύτη, προς τιμήν του οποίου, άλλωστε, ο κ. Σαμαράς ανέθεσε το υπουργείο Πολιτισμού σε ένα γερό γνώστη των πραγμάτων, έναν προλυρικό του μεταϋπερρεαλισμού. Εκτοτε ο κ. Παπανδρέου βρήκε την ωφέλιμη για το έθνος ηρεμία του. Μπόρεσε έτσι να γνωρίσει και άλλα νησιά πλην του Καστελλόριζου, όπως πληροφορούμαστε από το ημερολόγιο καταστρώματος που συγγράφει στις βασανιστικές μετακινήσεις του από Αιγαίο σε Ιόνιο. Μάλιστα, φρεσκαρισμένος, έκρινε ότι οφείλει ακόμα κάτι στην πατρίδα και πρέπει να ξαναδιεκδικήσει το ΠΑΣΟΚ (του). Οι θεοί μαζί του. Κι ο Θεός μαζί μας.
Η αρχική περί αϋπνίας δήλωσή του, όμως, πυροδότησε αλυσίδα κρουσμάτων μνημονίτιδας. Και δεν φτάνει που οι Ελληνες υπουργοί δηλώνουν πως οι θυσίες του λαού τούς πληγώνουν βαθιά. Ακούσαμε έως και τη Γερμανίδα καγκελάριο να λέει ότι «πονάει η καρδιά της» με όσα τραβούν οι Ελληνες, που «καλά να πάθουν» βέβαια, αλλά η χριστιανική της αγωγή δεν της επιτρέπει να χαίρεται με τα παθήματα άλλων. Σκαλί το σκαλί, καταλήξαμε να δηλώνει ο νέος υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης ότι «έχασε τον ύπνο του» από την υποχρέωση που του ανατέθηκε να επιλέξει αμνούς προς σφαγήν και ερίφια προς απόλυση.
Είναι συγκινητική η συμπόνια των κυβερνώντων. Δεν είναι λίγο να μαθαίνεις ότι κάποιοι δηλητηριάζονται με όσα αποφασίζουν, ή έστω με την υπογραφή που βάζουν στα ήδη και αλλού αποφασισμένα. Ειδικά, πάντως, για τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, δύο τινά οφείλουμε να παρατηρήσουμε. Πρώτον, ότι από γενιά σε γενιά σημειώνεται απώλεια ψυχικής στιβαρότητας. Οπως καλά θα θυμάται ο υπουργός, η μητέρα του καμάρωνε ότι αν έκοβε τον πατέρα του σε φέτες, θα μπορούσε να τον προσφέρει σαν βάλιουμ, τόση ήταν η ψυχραιμία του, που του επέτρεπε να μη χάνει τον ύπνο του, ό,τι κι αν έπραττε. Δεύτερον, προφανώς ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης δεν ζούσε εδώ τελευταία, ή ζούσε κλεισμένος στο θερμοκήπιο της τηλεόρασης. Και δεν γνώριζε έτσι ποιες ευθύνες θα αναλάμβανε αν αποδεχόταν το υπουργείο. Αν ήξερε ότι θα έπρεπε να αποφασίσει για τη μοίρα τόσων ανθρώπων, είναι βέβαιο ότι δεν θα το δεχόταν. Τώρα, όμως, τον τρώει η αϋπνία. Κι εμάς οι τύψεις για το κακό που τον βρήκε εξαιτίας μας.

Ο πραγματικός εορτασμός για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας

Κάθε χρόνο στις 24 Ιουλίου ως το 2011 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε δεξίωση με τους πολιτιακούς άρχοντες και την οικονομική ελίτ, στον κήπο του προεδρικού μεγάρου. Και φέτος όπως και πέρυσι, λόγω κρίσης λένε, δε θα γίνει καμμιά τέτοια δεξίωση. Εγώ πιστεύω πως φοβούνται την αντίδραση του κόσμου. Αντ’ αυτού η επέτειος θα τιμηθεί με μια λιτή δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας και την κατάθεση στεφάνου στο Πάρκο Ελευθερίας, εκεί όπου βρισκόταν το βασανιστήριο της ΕΑΤ/ΕΣΑ. Για μένα ο πραγματικός εορτασμός θα γίνει στο προαύλιο της ΕΡΤ. Θα είναι τριήμερος και να το πρόγραμμα:

* * *

Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 - 1974 και οι Εργαζόμενοι της ΕΡΤ τιμούν φέτος μαζί την επέτειο του τέλους της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών προσδοκώντας στο τέλος της τροϊκανής  χούντας, με ένα τριήμερο εκδηλώσεων στον ιστορικό χώρο μαρτυρίου του ΕΑΤ-ΕΣΑ και στο Ραδιομέγαρο στην Αγ. Παρασκευή.

·      ΔΕΥΤΕΡΑ 22  ΙΟΥΛΙΟΥ

20.30: ΣΥΖΗΤΗΣΗ  ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΡΤ για τα «πέτρινα χρόνια» της ελληνικής ιστορίας.

-Παντελής  Βούλγαρης (σκηνοθέτης ταινίας «Πέτρινα Χρόνια»)

- Μπάμπης Γκολέμας (ο αληθινός «πρωταγωνιστής» της ταινίας Πέτρινα Χρόνια αφού  ήταν αφιερωμένη στην ζωή του)

- Νίκος Μανιός (Γιατρός-πρώην Πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, τότε φοιτητής και μέλος  της Οργάνωσης «ΚΙΝΗΜΑ 20^ης Οκτώβρη», φυλακισμένος  στον Κορυδαλλό)

- Αντώνης Λιάκος (καθηγητής Ιστορίας, τότε  φοιτητής Φιλοσοφικής  στην Θεσσαλονίκη, μέλος της Οργάνωσης «ΛΑΪΚΗ ΠΑΛΗ», 4 χρόνια στις φυλακές  Αίγινας , Κορυδαλλού , και Γεντί Κουλέ)

 - Δημήτρης Παπαχρήστος (μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου)

- Πέτρος Κωνσταντίνου (Συντονιστής Κίνησης Ενάντια στον Ρατσισμό και στον Φασισμό)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ : Ντένια Σαρακίνη (δημοσιογράφος  ΝΕΤ)

 22.00  ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ  του Παντελή Βούλγαρη «ΠΕΤΡΙΝΑ  ΧΡΟΝΙΑ»

·     ΤΡΙΤΗ 23  ΙΟΥΛΙΟΥ

 20.30:  Στον ιστορικό χώρο του πρώην ΕΑΤ –ΕΣΑ διοργανώνεται η εκδήλωση του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, με παρούσα αντιπροσωπεία των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ  Αγλαΐα Κυρίτση, θα μεταφέρει χαιρετισμό, εκ μέρους των εργαζομένων της ΕΡΤ.

·      ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ

 20.30: ΣΥΖΗΤΗΣΗ  ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΡΤ «Για ποια Δημοκρατία μιλάμε»

- Νίκος Τριανταφύλλου (Πρόεδρος Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, τότε φοιτητής στο Μικρό Πολυτεχνείο, μέλος της ΚΝΕ, φυλακίστηκε  στην Ασφάλεια Περισσού και στον Κορυδαλλό)

- Λάζαρος Κυρίτσης (μέλος του ΣΦΕΑ, αντιπρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Εξόριστων Μακρονήσου, μακρονησιώτης)

- Νίκος Κιάος (δημοσιογράφος, τότε φοιτητής, μέλος του «Ρήγα Φεραίου», φυλακισμένος σε  Αβέρωφ, Κορυδαλλό , Μπογιάτι και Γιάρο)

- Θανάσης Καλαφάτης (Πανεπιστημιακός)

- Γιώργος Κοττανίδης (ηθοποιός, αντιστασιακός και φυλακισμένος )

- Μάκης Μπαλαούρας (δημοσιογράφος – αντιστασιακός)

- Δημήτρης Χριστόπουλος (αν. καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μέλος  της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ:  Άννα  Κωνσταντακάκη (δημοσιογράφος ΕΡΤ)

22.00:  ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ ΕΡΤ: Τα τραγούδια της Αντίστασης

Αναδημοσίευση: http://greektv-com.blogspot.gr/2013/07/blog-post_7677.html