Μετά το Βερολίνο έρχεται η τρόικα...

Συμπερεράσματα από τη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ όπως φάνηκαν από τη συνέντευξη τύπου την Τρίτη 23/9 προσπαθεί να βγάλει ο Άγγελος Στάγκος σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στην Καθημερινή την Πέμπτη 25/9

* * *

Σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο, ο πρωθυπουργός πήρε δημόσια το μάξιμουμ από τη συνάντησή του με την Αγκελα Μέρκελ. Οποιος περίμενε ότι η Γερμανίδα καγκελάριος θα μπορούσε να δεσμευτεί μπροστά σε κάμερες και δημοσιογράφους με υποσχέσεις στήριξης της κυβέρνησης και της Ελλάδας χωρίς όρους, σημαίνει ότι περπατάει στα σύννεφα και δεν έχει ιδέα από πολιτικές συμπεριφορές, διαδικασίες, ισορροπίες, πιέσεις και στόχους, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Το γεγονός ότι η Α. Μέρκελ αναφέρθηκε σε «μόνον επιτυχίες», «ευχάριστες εξελίξεις που πρέπει να επιβεβαιωθούν», δίνοντας παράλληλα τα εύσημα στον Α. Σαμαρά γιατί «κυβερνά με αποφασιστικότητα», αλλά και υπόσχεση ότι «θα κάνουμε (η Γερμανία) ό,τι μπορούμε να στηρίξουμε περαιτέρω τη χώρα (Ελλάδα)», δείχνει μία θετική διάθεση. Ας αρκεστούμε σε αυτό προς το παρόν.

Βεβαίως, η Αγκελα Μέρκελ τόνισε επίσης ότι το πρόγραμμα, δηλαδή το μνημόνιο, πρέπει να συνεχιστεί και οι μεταρρυθμίσεις να ολοκληρωθούν και αντίστοιχα το ίδιο δεσμεύτηκε να κάνει με περισσή προθυμία ο Αντώνης Σαμαράς. Οχι απλά υπογραμμίζοντας ότι η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος και οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν στρατηγικούς στόχους της κυβέρνησης, αλλά προσθέτοντας ότι αυτό έπρεπε να το επιζητούμε μόνοι μας οι Ελληνες, χωρίς να το επιβάλουν οι ξένοι δανειστές. Οπότε ερχόμαστε στην τρόικα που αναμένεται και πάλι τη Δευτέρα στην Αθήνα. Από τη στάση των «τροϊκανών» μάλιστα ενδεχομένως να εξαχθούν και κάποια συμπεράσματα για όσα διημείφθησαν μεταξύ Μέρκελ και Σαμαρά πίσω από κλειστές πόρτες. Τις περισσότερες φορές η δημόσια εικόνα αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό και το κλίμα στο παρασκήνιο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις εκεί λέγονται τα πράγματα με περισσότερη ειλικρίνεια και σαφήνεια.

Ο Α. Σαμαράς άφησε λοιπόν σαφώς να εννοηθεί ότι η Ελλάδα θα απαλλαγεί σύντομα από την τρόικα και το Μνημόνιο, θα διακόψει τη «συνεργασία» της με το ΔΝΤ και δεν θα ζητήσει άλλη βοήθεια από τον μηχανισμό στήριξης, με το επιχείρημα ότι μπορεί να σταθεί πλέον μόνη στα πόδια της. Καλά όλα αυτά, ωστόσο υπάρχουν και κάποια «αλλά»... Τι θα γίνει με τις εκκρεμότητες και τα προαπαιτούμενα που σχετίζονται με μεταρρυθμίσεις και δεν είναι λίγα, σύμφωνα με το Μνημόνιο; Θα κάνει τα στραβά μάτια η τρόικα, ή θα επιμένει; Και αν επιμένει να ρυθμιστούν οι εκκρεμότητες, πώς θα περάσουν από τη Βουλή; Τι θα κάνει τότε η κυβέρνηση, θα τα σπάσει με την τρόικα; Και αν το κάνει πώς θα το δεχθούν οι δανειστές, συμπεριλαμβανομένης της Αγκελα Μέρκελ; Είναι επίσης βέβαιο ότι όλα τα στοιχεία που επικαλείται η ελληνική πλευρά περί πρωτογενούς πλεονάσματος και κάλυψης του δημοσιονομικού κενού τα δέχεται η τρόικα; Ξέρει δε κανείς τι ακριβώς θα προκύψει από τα λεγόμενα «stress tests» των τραπεζών;

Τα παραπάνω ερωτήματα ζητούν απαντήσεις που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα δοθούν στην επόμενη επίσκεψη της τρόικας. Το πιθανότερο είναι ότι θα απαιτηθεί και άλλη συνάντηση, όπως και ότι η λήξη της συνεργασίας με το ΔΝΤ θα απαιτήσει κάποιες διαδικασίες που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσουν. Στο μεταξύ όμως τόσο ο πραγματικός, όσο και ο πολιτικός χρόνος τρέχουν με πρώτο σταθμό την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας...