Στρος Καν: «Πήρα την Ελλάδα στο λαιμό μου»

Η Ομολογία του κυρίως υπεύθυνου για την κατάσταση που ζούμε ήρθε ίσως πολύ αργά. Είναι αυτή του τότε Διευθυντή του Νομισματικού Ταμείου και προσωπικού φίλου του Γιώργου Α Παπανδρέου (γνωστού και ως ΓΑΠ ή Τζέφρυ) Ντομινίκ Στρο Καν (φωτο), ναι αυτός που μας είπε καλό κουράγιο. Να δούμε αν η πρόεδρος της Βουλής; Κωνσταντοπούλου και η αρμόδια επιτροπή της Βουλής κινηθούν ποινικά εις βάρος τους.

* * *

Ο πρώην ισχυρός άντρας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν... παραδέχτηκε τα λάθη του κατά την περίοδο που συζητήθηκε το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης. 

Όπως τόνισε ο κ. Στρος Καν σε κείμενο του με τίτλο «Μαθαίνοντας από τα  λάθη του ενός», θα έπρεπε να πιεσει περισσότερο τις χώρες της Ευρωζώνης για να παράσχουν βοήθεια στην Ελλάδα και να πολεμήσει τις πολιτικές σκληρής λιτότητας. Όπως τόνισε μάλιστα σε μια στιγμή αυτοκριτικής, δεν υπολογισε σωστά τις επιπτώσεις μιας κυκλικής προσαρμογής. 

Ο κ. Στρος Καν θέλοντας να εξιλεωθεί μέσω της παραδοχής των λαθών του, το προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, προτρέποντας τους Ευρωπαίους να βοηθήσουν την Ελλάδα με μια νέα ελάφρυνση χρέους μέσω επέκτασης των επιστροφών στους επίσημους πιστωτές.

Αναδημοσίευση: senaria.gr

Που το λέμε, ψηφίζοντας ΟΧΙ τη Κυριακή

Την Παρασκευή μετά τα μεσάνυχτα ο κ. Τσίπρας έκανε την κίνηση που εξέπληξε ολόκληρο τον πλανήτη προκηρύσσοντας δημοψήφισμα για της ερχόμενη Κυριακή.

Έτσι πιστεύω έβαλε ένα τέλος στον εκβιασμό των λεγόμενων «θεσμών» (δηλαδή των δανειστών μας)που άλλαζαν πέντε μήνες τώρα τις θέσεις τους προς το χειρότερο.

Από την αρχή των διαπραγματεύσεων φάνηκαν ασυνεπείς. Μας έδωσαν την παράταση στο πρόγραμμα αλλά:

- Ο Ντράγκι (δηλαδή ο προϊστάμενος του Στουρνάρα) έκοψε την Χρηματοδότηση στις Τράπεζες γιατί δεν είμαστε σε πρόγραμμα.

- Ο Ντράγκι  (δηλαδή ο προϊστάμενος του forget it Yannis( ανακοίνωσε πρόγραμμα χρηματοδοτικής ελάφρυνσης για όλη την Ευρώπη αλλά όχι για την Ελλάδα γιατί δεν είμαστε σε πρόγραμμα.

- Δεν μας δώσαν την τελευταία  δόση οι εταίροι μας δηλαδή κάποιοι από «τους Θεσμούς» δηλαδή κάποιοι από τους δανειστές μας γιατί δεν είμασταν σε πρόγραμμα.

- Δεν μας επέστρεψε τα 2 δισ. ευρώ η Ευρωπαϊκή τράπεζα (δηλαδή ο Ντράγκι δηλαδή το αφεντικό του Στουρναρα) που κέρδισε από τα ομόλογα μας που αγόρασε από την δευτερογενή αγορά στο 50% το πιο πολύ γιατί δεν είμαστε σε πρόγραμμα.

ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΑΝ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ;

ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝΝΟΟΥΣΕ Η ΛΑΓΚΑΡΝΤ «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΣΑΝ ΕΝΗΛΙΚΕΣ»;

Από κει και πέρα:

- Όσο έκανε πίσω η κυβέρνηση τόσο το ΔΝΤ (δηλαδή η Λαγκαρντ ζητούσε πράγματα).

Κι έκανε η κυβέρνηση την  τελευταία πρόταση κι έβαλε σ ένα χαρτί τι είχαν συμφωνήσει προσθέτοντας «κούρεμα του χρέους»

Αλλά το ΔΝΤ έκανε πίσω (το ΔΝΤ) στις απαιτήσεις τις Γερμανίας (δηλαδή τπυ Σόιμπλε που από πίσω του κρύβετε η Μέρκελ). Κι εκτέθηκε η κυβέρνηση γιατί οι «θεσμοι» δηλαδή η τρόικα διέρευσε το συγκεκριμένο κείμενο ως πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης.

Αυτοί είναι οι συνομιλητές της Ελλάδας. Αυτοί είναι οι ευρωπαίοι; Σ’ αυτήν την Ευρώπη μας ήθελαν να μας βάλουν οι τότε πολιτικοί μας, και πιο πολύ ό Καραμανλής; Σίγουρα ΟΧΙ (όπως και προτείνει η κυβέρνηση)

Και φτάνουμε στους πολιτικούς την Ελληνική τρόικα (ΝΔ Ποτάμι ΠΑΣΟΚ).

Έκαναν το παν για να σαμποτάρουν την Κυβέρνηση.

Μάλιστα ο Ποτάμης (Θοδωράκης, αλλά κατα την άποψη μου ντροπιάζει τον συνεπώνυμό του μουσικοσυνθέτη) συνέφαγε με τους πρωθυπουργού της Ολλανδίας,  της Φινλανδίας και του Λουξεμβούργου που είναι από τους χειρότερους πολέμιους των Ελληνικών θέσεων, τουλάχιστον οι δύο πρώτοι. Στις Βρυξέλες βρέθηκαν και ο κ. Σαμαράς αλλά δεν έκανε τίποτε να ενημερωθεί από τον πρωθυπουργό (εδω που τα λέμε δεν ενημερώνεται στην Ελλάδα, θα ενημερωθεί στις Βρυξέλες;

Αυτό το πολιτικό προσωπικό θέλουμε; Που ακούγοντάς στους στη Βουλή ήταν σα να ακούμε τον Σόιμπλε και τον Γιούνκερ;

Και σαν να μην έφτανε αυτό αλλά διοργανώνουν συλλαλητήρια στο Σύνταγμα τπέρ των δανειστών μας με σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη». Να πάτε στην Ευρώπη να μείνετε κύριοι θα έλεγα εμάς μας πήγατε κοντά στη Ζάμπια (όπως λέει στο υπέροχο φωτομοντάζ ο γνωστος Jo Di Graphics)

ΟΧΙ λοιπόν στις προτάσεις τους, που είναι ουσιαστικά οι προτάσεις των δανειστών μας. Που θέλουν να σώσουν την χώρα μας (εννοώντας τις τράπεζες τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, των μεγαλοεπιχειρηματιών, σε βάρος των Αγροτών, των Μικροεπιχειρηματιών, των εργαζομένων, των Ελευθέρων επαγγελματιών, των συνταξιούχων).

Κι όσοι δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους εκεί να μη ΄ξεχουν πως όπως έγραψε ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ στο Για ποιον χτυπά η κάμπάνα: «Μη ρωτάς για ποιον χτυπά η καμπάνα, απλά έρχεται και η σειρά σου»

Και τέλος να αναφερθώ στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσηςρκερ;

αι το ΚΚΕοε στην ΕλλΑΡΝΤ ΠΡΕΠΕ όλες οι τηλεοράσεις και οι συντριπτική πλειοψηφία των εφημερίδων.

• Που ανακυκλώνουν όλα τα κακά για την χώρα μας δημοσιεύουν τα διεθνή Μέσα
• Που εξαφανίζουν κυριολεκτικά κάθε φωνή συμπαράστασης στα πάθη των Ελλήνων είτε από λαούς είτε από προσωπικότητες (Σμιτ, Κρουκμαν κλπ) Που θεωρούν πως ότι μας έρχεται «απ’ έξω» είναι αληθινό
• Που προσπαθούν να «φέρουν στον ρεαλισμό» την Ελληνική κυβέρνηση
• Που προσπαθούν να «φέρουν στον ίσιο δρόμο» τον Ελληνικό λαό

ΟΧΙ λοιπόν στους ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους Έλληνες προσπιούμενοι πως αγνοούν πως έχουμε στρέψει την πλάτη μας στις εφημερίδες ενώ οι τηλεοπτικοί αστέρες λέμε πως «παίζουν» χωρίς να διαχωρίζουμε αν μιλάμε για ψυχαγωγία ή ενημέρωση. Αφού όλα είναι ψυχαγωγία, αφού παρακολουθούμε μερικούς σχολιαστες και τρομάζουμε όπως παρακολουθούμε τανίες θρίλερ ή τρόμου

Ξεροκέφαλη ηγεμονία

Για Ξεροκέφαλη ηγεμονία.στην Ευρώπη μιλάει, σε άρθρο με τον ίδιο τίτλο, του στην Καθημερινή την Παρασκευή 26/2 ο Παντελής Μπουκάλας. Και πόσο δίκιο έχει αν αναλογιστούμε πως γράφτηκε λίγο πριν ο κ. Τσίπρας ανακοινώσει το δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής με το οποίο θέλει να αντιμετωπίσει συνεχόμενο και βρόμικο «μπρος - πίσω» των Ευρωπαίων, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του ΔΝΤ. Δηλαδή της τρόικας  των «θεσμών»

* * *

Α​​ρχές Φεβρουαρίου του τρέχοντος (ή βαλτωμένου) έτους, στον αγγλικό «Γκάρντιαν» δημοσιεύτηκε ένα άρθρο που καλούσε τους Ευρωπαίους «να μην πνίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ», γιατί αυτό «θα είχε ως μοναδικό αποτέλεσμα την κλιμάκωση του αντιευρωπαϊκού αισθήματος και θα είναι η τελευταία, πιθανόν μοιραία, στροφή για την Ευρωζώνη. Η σοφή επιλογή σημαίνει συμβιβασμό». Το κείμενο το υπέγραφε ο Sony Kapoor.
Και μόνο η ιδιότητα του αρθρογράφου, «manager director Re-Define Think Tank», δηλώνει ότι δεν πρέπει να ’ναι μέλος κάποιας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ ούτε του Podemos της Ισπανίας ή του γερμανικού Die Linke.
Επειτα από τέσσερις μήνες, προχθές, το κρίσιμο ρήμα «πνίγω» επανήλθε στο προσκήνιο πραγματοποιημένο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως έλειψε καθόλου σαν έννοια και κυρίως σαν ευρωπαϊκή πρακτική στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε). Αυτή τη φορά δεν υπάρχει το προτρεπτικό «μην» μπροστά από τη λέξη, η οποία απολαμβάνει την αίγλη του εξώφυλλου. Εγχρωμου. Πρόκειται μάλιστα για το εξώφυλλο ενός ματωμένου περιοδικού, που συγκίνησε πάμπολλους: του γαλλικού Charlie Hebdo. Κάτω ακριβώς από το σύνθημα «Σώστε την Ευρώπη», η σκιτσογραφημένη κ. Λαγκάρντ βυθίζει στο νερό το κεφάλι ενός ανθρώπου, λέγοντας εμφανώς χαιρέκακα: «Πνίξτε έναν Ελληνα». Η κ. Λαγκάρντ, όχι ως πρόσωπο βέβαια αλλά ως εκπρόσωπος ενός από τους θεσμούς, του ΔΝΤ, η εμπλοκή του οποίου φανέρωσε εξαρχής την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αντιμετωπίσει πολιτικά το πρόβλημα της Ελλάδας· της –οικονομικά– ελάσσονος Ελλάδας.
Η «κακιά Λαγκάρντ» απέναντι στην «καλή Μέρκελ»; Το «σκληρό ΔΝΤ» απέναντι στην «ήπια Ευρωπαϊκή Ενωση»; Ο «αδυσώπητος Σόιμπλε» κόντρα στον «μειλίχιο Γιουνκέρ»; Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά τα μανιχαϊστικά δίπολα περιγράφουν την πραγματικότητα, ύστερα από τόσες εναλλαγές ρόλων που έχουμε δει (με ακλόνητο πάντως τον κ. Σόιμπλε). Τη σχηματοποιούν απλώς, την προσαρμόζουν σε εύληπτο σενάριο, για να δοθεί στο κοινό η είδηση μαζί με την ερμηνεία της. Ακόμα κι αυτό το άτσαλο σενάριο ωστόσο προβλέπει κομπάρσους. Τους μάθαμε πια, τόσες φορές που τους ακούσαμε να λένε τον γλυκό τους λόγο για την Ελλάδα: ο Αυστριακός υπουργός, ο Φινλανδός υπουργός κ.ά. Ορισμένοι ψηφίζουν στην Ευρωζώνη με λογική Γιουροβίζιον, λογική δορυφόρων πέριξ των ηγεμόνων του ευρωπαϊκού ουρανού.

Σαν «ξεροκέφαλους» κατακρίνει τους ηγεμόνες αυτούς, και πρώτα πρώτα τους συμπατριώτες του, ο Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, στη Suddeutsche Zeitung. Και εξηγεί: «Ο συμβιβασμός δεν αποτυγχάνει σε μερικά δισ. περισσότερα ή λιγότερα, ούτε καν σε αυτόν ή τον άλλον όρο, αλλά μόνο στην ελληνική απαίτηση, την απαίτηση της οικονομίας και του λαού, τον οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι διεφθαρμένες ελίτ, για κούρεμα. [...] Αντ’ αυτού οι δανειστές επιμένουν στην αναγνώριση του βουνού του χρέους, που δεν μπορεί να το αντέξει η ελληνική οικονομία». Τόσο απλή ενίοτε η φιλοσοφία.

Πoλ Κρουγκμαν προς τους δανειστές μας: Ti κάνετε; Μας δουλεύετε;

Από τις φωνές που είναι υπέρ των Ελληνικών θέσεων ο Αμερικανός οικονομολόγος, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών κ Πoλ Κρουγκμαν (φωτο) είχε ανακοινώσει προ ημερών ότι δεν έχει τίποτα να γράψει πια για την Ελλάδα, ωστόσο, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις σπάει τη σιωπή του και επιτίθεται σε δανειστές και ΔΝΤ.

Γράφει ο Πολ Κρούγμαν:

* * *

 «Εχω μείνει αρκετά σιωπηλός αναφορικά με την Ελλάδα γιατί δεν θέλω να φωνάξω “Grexit”  μέσα σε ένα γεμάτο θέατρο. Αλλά δεδομένων των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες κάτι πρέπει να πούμε, κυρίως για το τι κάνουν οι πιστωτές και ιδιαίτερα το ΔΝΤ.
Αυτή υποτίθεται ότι θα ήταν μια διαπραγμάτευση για τους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος και μετά για την ανακούφιση χρέους που θα απέκλειε μελλοντικές κρίσεις. Και η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει σε σχετικά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη ότι ο προϋπολογισμός θα είχε πλεονάσματα αν η οικονομία δεν ήταν τόσο πεσμένη. Αλλά οι πιστωτές συνεχίζουν να απορρίπτουν τις ελληνικές προτάσεις τονίζοντας ότι στηρίζονται πάρα πολύ σε φόρους και όχι στις περικοπές δαπανών. Οπότε συνεχίζουμε να υπαγορεύουμε την εσωτερική πολιτική.
Ο υποτιθέμενος λόγος για την απόρριψη είναι ότι θα πλήξει την ανάπτυξη. Η προφανής απάντηση είναι “μας δουλεύετε;”. Οι άνθρωποι που απέτυχαν παταγωδώς να δουν τη ζημιά που θα προκαλούσε η λιτότητα τώρα μας κάνουν μαθήματα περί ανάπτυξης;
Εάν μιλήσει κάποιος με  ανθρώπους  του ΔΝΤ θα του πουν ότι είναι αδύνατο να συνεννοηθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ενοχλημένοι για την υπεροπτική του στάση και άλλα πολλά. Αλλά δεν είμαστε στο σχολείο πια. Και τώρα είναι οι πιστωτές, πολύ περισσότερο από τους Ελληνες, που συνεχίζουν να μετακινούν το τέλος των διαπραγματεύσεων. Οπότε τι συμβαίνει; Είναι ο στόχος να διαλύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι να αναγκάσουν την Ελλάδα σε μια πιθανόν καταστροφική χρεοκοπία για να προειδοποιήσουν τους άλλους;
Σε αυτό το σημείο ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να μιλάμε για Graccident. Αν συμβεί το Grexit θα είναι επειδή το θέλουν οι δανειστές ή τουλάχιστον το ΔΝΤ».

Αναδημοσίευση: iefimerida.gr

Αμεριικανός πολιτικός ακτιβιστής: Οι Έλληνες δεν χρωστάνε τίποτα - Το χρέος είναι απάτη

Το κείμενο κυκλοφορεί στην blogοσφαιρα από τον περασμένο Μάρτιο. Το αναδημοσιεύω τώρα που ο πρωθυπουργός μας διαπραγματεύεται με τους  «βρώμικου;» δανειστές μας. Και το κάνω αυτό νο δείξω πως δεν είναι μόνο στην Ελλάδα που φωνάζουν μερικοί (με πρώτη την κ. Κωνσταντοπούλου) παράνομο του χρέους. Αλλά είναι και φωνές απ’ όλο τον κόσμο που δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα δεν ακούγονται. Ελπίζω να ακούγονται αλλού. Στους λαούς που μας συμπαραστέκονται.

* * *

Ο Lyndon LaRouche (φωτο) είναι Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής και ιδρυτής του κινήματος LaRouche, ο οποίος μέσα στο άρθρο του αναπτύσσει την άποψη ότι το χρέος της Ελλάδας είναι πλασματικό.
«Το ελληνικό χρέος δεν είναι ως επί το πλείστον ελληνικό χρέος. Το χρέος το οποίο η Γερμανία και άλλες χώρες απαιτούν να πληρώνεται αφορούν χρήματα που οι Έλληνες δεν πήραν! Έτσι, οι Έλληνες δεν οφείλουν αυτά τα χρήματα. Πρόκειται για απάτη, γιατί οι Έλληνες δεν επιβαρύνονται με το χρέος».
Lyndon LaRouche
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι Αμερικανοί για την Ελλάδα και «το χρέος της» είναι πως η νέα ελληνική κυβέρνηση ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει να τη διοικεί μέσω Wall Street-Λονδίνου και να κάνει δυνατή την οικονομική ανάπτυξη και πάλι στην Ευρώπη. Αν αυτό δεν συμβεί, η επιδείνωση και τελικά η πτώχευση του συνόλου του υπερατλαντικού τραπεζικού συστήματος θα συνεχιστεί, όπως και οι αντιπαραθέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις της Ρωσίας και της Κίνας… Και η απειλή του Παγκοσμίου Πολέμου θα γίνει πραγματικότητα…
Η υπόλοιπη Ευρώπη, μέχρι στιγμής, αρνείται να κλείσει η αισχροκερδής Wall Street αισχροκέρδειας και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Jack Lew υποστηρίζει την άρνηση, μεταξύ άλλων και με απειλητικά τηλεφωνήματα προς τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη.
Τι απαιτούν Ομπάμα, Μέρκελ και λοιποί εξουσιαστές να κάνει η Ελλάδα, αντί για τερματισμό αυτής της πανευρωπαϊκής απάτης από τις τράπεζες; Θέλουν να… τρέξει ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 4,5% της ετήσιας οικονομίας της, αποκλειστικά και μόνο για να πληρώσει το «ελληνικό χρέος». Γνωρίζετε τι θα σήμαινε αυτό αν προωθούνταν ως λύση για τις Ηνωμένες Πολιτείες; Να… τρέξουν ένα φορολογικό πλεόνασμα 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, προκειμένουν η κυβέρνηση να πληρώσει το χρέος της. Δεν θα ακούσετε τον Ομπάμα ή τον υποτακτικό του, Lew να μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία… Γιατί; ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΊ…
Το «ελληνικό χρέος» είναι μια απάτη ίδια με τη διάσωση TARP εδώ στις ΗΠΑ. Γίνεται εκτύπωση των $ 4 τρισεκατομμυρίων σε νέα κεφάλαια για να καλύψουν τα χρέη της Wall Street. Και δράστες είναι οι ίδιες οι συστημικές τράπεζες.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μεγάλες τράπεζες πήραν τα εκατομμύρια και τα μετέτρεψαν σε τοξικά χρεόγραφα που ανατίναξαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το σύνολο της οικονομίας το 2008. Η κυβέρνηση τους γλίτωσε την ίδια ώρα που το βιοτικό επίπεδο των πολιτών βυθίστηκε.
Στην Ευρώπη, οι τράπεζες αγόρασαν τα χρεόγραφα ενυπόθηκων δανείων από τις τράπεζες των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα έκαναν εκατομμύρια unrepayable subprime δάνεια των δικών τους – όχι μόνο για τους ιδιοκτήτες σπιτιού, αλλά και για τις κυβερνήσεις, χωρίς τα μέσα για να τα εξοφλήσουν, όπως εκείνες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ουγγαρίας και άλλων.
Μεγάλες τράπεζες της Wall Street είχαν εμπλακεί, ιδίως η Goldman Sachs, η οποία δημιούργησε τα «μαγικά» παράγωγα: Το «Πάρτε ένα τραπεζικό δάνειο για την Ελλάδα», το κάνουν να μοιάζει με ένα απλό «νόμισμα ανταλλαγής» και όχι ένα χρέος – αλλά δέκα χρόνια αργότερα το μετατρέπουν σε ένα πολύ μεγαλύτερο χρέος.
Η κρίση χρέους στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες ξέσπασε το 2009, ένα χρόνο αργότερα από την κρίση που σημειώθηκε στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα.
Τότε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες ήταν εξίσου υπερχρεωμένες, δημιούργησαν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), το αντίστοιχο δηλαδή TARP (Troubled Asset Relief Program), ύψους 1 τρισ. δολαρίων. Διέσωσαν τους τραπεζικούς κολοσσούς, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, χρησιμοποιώντας «μόνο» τα 600 δισ. για να πληρώσουν τα ανεξόφλητα χρέη των κυβερνήσεων. Τα 275 δισ. δολάρια καταβλήθηκαν για την αποπληρωμή του «ελληνικού χρέους».
Αυτή η τεράστια τραπεζική διάσωση εγκρίθηκε από την ελληνική, την ιρλανδική και άλλες κυβερνήσεις και πέρασε κατευθείαν στις τράπεζες που υπήρξαν οι subprime δανειστές τους.

  «Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό το γεγονός είναι πρωταρχικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Μπορεί να βυθιστεί η Wall Street εξαιτίας του. Αν υποβαθμιστεί η ελληνική απάτη, θα ξεκινήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση του διεθνούς υπερατλαντικού συστήματος, όπως το σύστημα της Wall Street, το βρετανικό κ.α. Σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλεται το χρέος και όχι στους Έλληνες»~ Lyndon LaRouche
Η απάτη με το ελληνικό χρέος είναι κλασικό κόλπο. Το 2009 το χρέος στην Ελλάδα ήταν 300 δισ. δολάρια. Στη συνέχεια, η χώρα έλαβε δύο τεράστια πακέτα διάσωσης για το 2010 και το 2012, περίπου 140 δισεκατομμύρια δολάρια το καθένα. Λιγότερο από το 10% των εν λόγω 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων έμεινε στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση. Τουλάχιστον το 90% των χρημάτων αυτών πήγε κατευθείαν και άμεσα στην Deutsche Bank, την HSBC, την JPMorgan Chase, καθώς και στους υπόλοιπους καρχαρίες, ενώ αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου δόθηκαν στα hedge funds.
Η πρώην υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη έχει προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μόνο το 3% των 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Οι μόνες τράπεζες που αναγκάστηκαν να διαγράψουν το «ελληνικό χρέος» ήταν οι ελληνικές. Οι τράπεζες της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου διατήρησαν το τοξικό χρέος στο «ενεργητικό» τους, εγγυημένο 100% από την ευρωπαϊκή απάτη διάσωσης.
Όλο αυτό οδήγησε στη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών, αναγκάζοντας την ελληνική κυβέρνηση να δανειστεί άλλα 50 δισ. δολάρια για να τις διασώσει. Έτσι, αντί να μειώνεται, το ελληνικό χρέος αυξανόταν. Μία απόλυτη απάτη!
Στη συνέχεια, από το 2010 μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, κλπ υποχρεώθηκαν να πληρώσουν το «λογαριασμό» για τη διάσωση των τραπεζών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Επέβαλαν τόσο σκληρά μέτρα λιτότητας που οι πολίτες τους μετανάστευσαν, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξήθηκαν, οι γεννήσεις μειώθηκαν και η αιθαλομίχλη έπνιξε τις πόλεις, αφού οι κάτοικοι δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν για τη θέρμανσή τους. Μετά από πέντε χρόνια «τιμωρίας» και αφού 250 δισ. δολάρια δόθηκαν στις τράπεζες, το χρέος της Ελλάδας από τα 300 αυξήθηκε στα 350 δισ…

Αναδημοσίευση: xorisorianews.gr

«Σκληρή» η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε συνέντευξή της στο Channel 4

Συνέντευξη έδωσε η πρόεδρος στο Βρετανικό Channel 4. Αλλά φυσικά δεν μάθαμε  τίποτε. Από τα Ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Γιατί; Δείτε:

* * *

Την ενόχληση της  Ζωή Κωνσταντοπούλου προκάλεσε μια από τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου του Channel 4 Krishnan Guru-Murthy, στον οποίο παραχώρησε συνέντευξη.
"Πώς νιώθετε ως δικηγόρος με ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα για τον πρωθυπουργό σας Αλέξη Τσίπρα που κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και δηλώνει ότι δεν φοβάται να αναζητήσει νέες θάλασσες και νέα λιμάνια;" ρώτησε ο δημοσιογράφος.

"Συγγνώμη, αλλά πιστεύω ότι βγάζετε... ότι στα αλήθεια κάνετε ερωτήσεις που περιλαμβάνουν απαντήσεις οι οποίες με τη σειρά τους βασικά οδηγούν σε συγκεκριμένα συμπεράσματα και δεν θα ήθελα μπω σε αυτό το είδος της απόρριψης προειλλημμένων απαντήσεων που περιλαμβάνονται σε ερωτήσεις" απάντησε η κ. Κωνσταντοπούλου.
Ο δημοσιογράφος όμως επέμεινε: "Είδαμε τον κ. Τσίπρα σήμερα στη Ρωσία. Πιστεύετε ότι η Ρωσία έχει μια απάντηση στα προβλήματα της Ελλάδας;"  "Πιστεύω ότι η ερώτηση δεν είναι ποιος έχει απαντήσεις για τα προβλήματα της Ελλάδας. Η πραγματική ερώτηση είναι κατά πόσο η ΕΕ θα ανταποκριθεί στην ευθύνη της για να λύσει ένα πρόβλημα που δεν είναι μόνο ελληνικό" είπε η πρόεδρος της βουλής.
Νωρίτερα η κ. Κωνσταντοπούλου είχε επισημάνει ότι "θα θέλαμε να διενεργηθεί ένας ειλικρινής διάλογος- όχι στο πλαίσιο του εκβιασμού". Τότε, ο δημοσιογράφος σχολίασε ότι η "άλλη πλευρά λέει ότι δεν είναι η Ευρώπη που εκβιάζει την Ελλάδα, αλλά ότι η Ελλάδα εκβιάζει την Ευρώπη, λέγοντας ότι οι συνέπειες από ένα Grexit θα είναι πιο οδυνηρές για την υπόλοιπη Ευρώπη.
"Με συγχωρείτε αλλά η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να υπερασπιστεί το δικαίωμα των πολιτών της να επιλεξουν μια άλλη πολιτική. Προσπαθεί να υπηρετήσει τη δημοκρατική εντολή που έχει λάβει. Δεν θα έλεγα ότι είναι αποδεκτό αυτό να θεωρείται εκβιασμός. Θα έλεγα το αντίθετο" απάντησε.
Σκληρή ήταν και η απάντησή της όταν ρωτήθηκε να σχολιάσει τη δήλωση της Κριστίν Λαγκάρντ ότι  "είναι ώρα να συζητήσουν οι "ενήλικες".  "Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να θεωρούνται οι έφηβοι που πρέπει να υπακούουν σε ενήλικες κυβερνήσεις. Νομίζω ότι αυτή είναι μια πολύ προβληματική δήλωση", σημείωσε.

Αναδημοσίευση: oparlapipas.com

Διευθυντής του ΔΝΤ λέει το μνημόνιο καταστροφικό

Ο Διευθυντής του ΔΝΤ Paulo Nogueira Batista (IMF – Executive Director), στη φωτο,  λέει το μνημόνιο καταστροφικό αλλά οι Δημοσιογράφοι-Μαθητές της Κριστίν Λαγκάρντ για χρόνια, μας παπαγάλιζαν το «Μνημόνιο είναι Ευτυχία» και μαζί με το Μαύρο Πολιτικό Μέτωπο του μνημονίου μας κουνούσαν το δάκτυλο λέγοντας μας «Μαζί τα Φάγαμε» 

««Έδωσαν λεφτά για να σώσουν γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, και όχι την Ελλάδα» – Paulo Nogueira Batista (IMF – Executive Director) 

Σφοδρή κριτική στην Ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ασκεί το μέλος της διοίκησης του ΔΝΤ Πάουλο Νογκέιρα Μπατίστα, σε συνέντευξή του στον Alpha τον Μάρτιο του 2015 και σήμερα επανήλθε στο RT και είπε το ίδιο ! Αλλά τα παπαγαλάκια – μαθητές του ΔΝΤ συνεχίζουν να ζητούν από τον Τσίπρα να υπογράψει χωρίς διαπραγμάτευση

«Έδωσαν λεφτά για να σώσουν γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, και όχι την Ελλάδα», υποστηρίζει ο Μπατίστα, που κατηγορεί την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι υπερασπίζεται υπέρμετρα την Ευρώπη.

Ο ίδιος κάνει λόγο δε για αναγκαία αναδιάρθρωση του μέρους του ελληνικού χρέους που διακρατούν οι Ευρωπαίοι εταίροι. «Μπορεί αυτή η άποψη να μην είναι ευρείας αποδοχής και να μη συγκεντρώνει συναίνεση, αλλά αν δείτε την κατάσταση στην Ελλάδα, δύσκολα μπορεί να εξέλθει από την κοινωνικο-οικονομική κρίση χωρίς κάποια αναδιάρθρωση χρέους», εκτιμά ο Μπατίστα, προτρέποντας την ελληνική κυβέρνηση να σεβαστεί το προνομιακό καθεστώς του ΔΝΤ.

Ο Μπατίστα, που εκπροσωπεί δέκα χώρες στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ, ξεκαθαρίζει πως τόσο το Ταμείο, όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι, δεν μπορούν να συμπεριφέρονται σαν να μην έγιναν εκλογές στην Ελλάδα και εκφράζει την άποψη ότι είναι λάθος η επιμονή του ΔΝΤ να τηρηθούν όλες οι δεσμεύσεις που απορρέουν από το προηγούμενο πρόγραμμα.

 

Αναδημοσίευση: olympia.gr

Ράφαελ Κορέα: «Αυτά που έκαναν στην Ελλάδα τα είχαν κάνει και σε εμάς»

Βόμβες για μίζες, ΔΝΤ και ΜΜ»Ε» – Αυτά έκαναν στην Ελλάδα! «Έδιναν μίζες σε πολιτικούς για να δανείζονται ώστε να αγοράζουν οπλικά συστήματα. Έπειτα ερχόταν το ΔΝΤ για να ξεπλύνει αυτό το καθαρά ιδιωτικό χρέος»! Στην σκιά της συνόδου ΕΕ με τις λατινοαμερικάνικες χώρες, ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορρέα έδωσε συνέντευξη στο Euronews. Σε αυτή την συνέντευξη έριξε ρουκέτες για την Ελλάδα και το ΔΝΤ, που όμως δεν μετέδωσε ουδείς!

* * *

Χαρακτηριστικά ακρίδων έδωσε ο πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορρέα σε συνέντευξή του η οποία να σημειώσουμε δεν έλαβε την πρέπουσα προσοχή από τα περισσότερα ΜΜΕ. Μάλιστα δεν άφησε ασχολίαστη την δράση του ΔΝΤ και στην Ελλάδα έχοντας το πραδειγμα της δικής του χώρας, μιας χώρας που πλέον τρέχει με 4,3% ανάπτυξη όταν ξεμπέρδεψε με τα χρέη που του φόρτωσε το διεθνές κεφάλαιο.

 «Έδιναν μίζες σε πολιτικούς για να δανείζονται ώστε να αγοράζουν οπλικά συστήματα. Έπειτα ερχόταν το ΔΝΤ για να ξεπλύνει αυτό το καθαρά ιδιωτικό χρέος»!

 Στην σκιά της συνόδου ΕΕ με τις λατινοαμερικάνικες χώρες, ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορρέα έδωσε συνέντευξη στο Euronews. Σε αυτή την συνέντευξη έριξε ρουκέτες για την Ελλάδα και το ΔΝΤ, που όμως δεν μετέδωσε ουδείς! 

Ο πρόεδρος Κορρέα που παρέλαβε μία χρεοκοπημένη και υποδουλωμένη χώρα στο ΔΝΤ και κατάφερε με τον λαό στο πλευρό του να την φέρει στην κορυφή της ανάπτυξης με ρυθμό… 4,3% δεν μάσησε τα λόγια του.

 – Μα εσείς δεν ζούσατε πάνω από τις δυνατότητες σας;

 «Εκπρόσωποι χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων – πριν την έλευση του ΔΝΤ – έμπαιναν στο υπουργείο οικονομικών με βαλίτσες και σακούλες γεμάτες με χρήμα. Μαύρο χρήμα για να δωροδοκήσουν υπουργούς, ώστε να δεχθούν δάνεια για αγορά π.χ. όπλων! Έτσι ακριβώς χτιζόταν το χρέος και βέβαια αυτό γινόταν με την απόλυτη συνεργασία των ΜΜΕ που έπαιρναν το μερτικό τους!

 Έπειτα ερχόταν η «κρίση» και το ΔΝΤ ως σωτήρας για να την «αντιμετωπίσει»! Τι να αντιμετωπίσει; Το ΔΝΤ απλώς φρόντιζε για την μεταφορά του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου πίσω στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στην ουσία ρευστοποιούσε τα δάνεια και αυτά πληρωνόντουσαν από ξεπούλημα των εθνικών πόρων, την μείωση των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδα εξαθλίωσης.

 Για την Ελλάδα:

 «Δείτε για παράδειγμα τι κάνουν στην Ελλάδα. Ότι έκαναν σε εμάς, ίδιες μεθόδους για να έλθει το ΔΝΤ στην χώρα (!!). Και βέβαια δεν εφαρμόζει καμμία στρατηγική αντιμετώπιση της κρίσης, παρά ρευστοποίηση ενός ιδιωτικού χρέους που πληρώνεται από μειώσεις μισθών, επιδομάτων, μαζικές απολύσεις.

 Και στο τέλος της ημέρας, οι πολίτες χωρίς να λάβουν τίποτα από τα δάνεια, αλυσοδένονται με διάφορα μνημόνια χρέους, για να ξεπλυθεί ένα ιδιωτικό χρέος! Η απόλυτη κυριαρχία των ισχυρών του χρήματος, πάνω στον άνθρωπο!

 – Εσείς πως τα καταφέρατε να έχετε τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης;

 «Γνωρίζαμε οικονομικά, γνωρίζαμε ότι το κλειδί ήταν ο προστατευτισμός της παραγωγής και των θέσεων εργασίας. Δεν ακούσαμε τις σειρήνες που έλεγαν «ο καθένας για την πάρτη του»! Προστατεύσαμε λοιπόν την παραγωγή μας και την δουλειά μας με ένα ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, που απετέλεσε πόλο έλξης για ιδιώτες επενδυτές.

 Ισχυρές επενδύσεις σε υποδομές, παιδεία, ενέργεια. Έτσι φτάσαμε στο 4,3% που είναι πολύ μεγαλύτερο από τον Ευρωπαϊκό μέσον όρο.

 Δηλώσεις που αποκαλύπτουν τον δόλιο τρόπο δράσης οργανισμών που στόχο έχουν να υποδουλώνουν ψυχές και συνειδήσεις, οργανισμοί που έχουν σκοπό να κρατάνε τους λαούς χαμηλά.

 Και όλα αυτά με την πρόθυμη βοήθεια εγχώριων μέσων και κατεστημένων ελίτ...

Αναδημοσίευση: greeknation.blogspot.gr

Η επιτροπή χρέους έχει σχέδιο για τη διαγραφή;

Αυτή η ερώτηση, που είναι απορία κι όλων των (δυστυχώς λίγων) ενημερωμένων Ελλήνων. είναι ο τίτλος του άρθρου του Δημήτρη Ριζούλη στην εφημερίδα δημοκρατία της Παρασκευής 19 Ιουνίου. Σ’ αυτό σχολίασε τα συμπεράσματα για  το χρέος της Ελλάδας που προκείπτουν από το προκαταρτικό πόρισμα της επιτροπής αλήθειας του δημοσίου χρέους που είχαμε πρόσφατα. Καθώς και με τις απόψεις σημαντικών ανθρώπων της Ευρώπης (αλλά και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού)

* * *

Μια πολύ σημαντική ανάλυση (που πέρασε στα ψιλά ως συνήθως) για το ελληνικό δράμα έκανε ο πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, ζητώντας συμφωνία για διαγραφή μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους. Υποστήριξε ότι η χώρα μας δεν θα μπορέσει ποτέ να σηκώσει τα τεράστια βάρη της και πρόσθεσε ότι στην πραγματικότητα πολλά από τα δισεκατομμύρια ευρώ της βοήθειας προς την Ελλάδα βρίσκονται μόνο στα βιβλία!
Αυτή η ειδικού βάρους παρέμβαση συνέπεσε με τη χθεσινή ανακοίνωση του πορίσματος της Επιτροπής Ελέγχου του Χρέους της ελληνικής Βουλής, που ουσιαστικά κινείται στο ίδιο μήκος κύματος. Εχει επίσης προηγηθεί μια ομοβροντία αντίστοιχων δηλώσεων από ξένους οικονομολόγους, πολιτικούς και αναλυτές που υποστηρίζουν το ίδιο.
«Να διαγραφεί το χρέος της Ελλάδας όπως έγινε με το αντίστοιχο γερμανικό μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο» πρότεινε ο ακαδημαϊκός και στοχαστής Νόαμ Τσόμσκι, ενώ ο Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί είχε σοκάρει το γερμανικό κοινό όταν ανέφερε μιλώντας σε εκδήλωση στο Βερολίνο τα εξής: «Η Γερμανία είδε τα χρέη της να διαγράφονται κατά ένα μεγάλο μέρος από τους Συμμάχους το 1953. Ηταν μια πολύ καλή λύση διότι επέτρεψε στις κυβερνήσεις της Βόνης να ανοικοδομήσουν τη χώρα και να την ξανακάνουν παγκόσμια οικονομική δύναμη. Το ίδιο πρέπει να γίνει τώρα με την Ελλάδα».
Παράλληλα ο οικονομολόγος Ντιρκ Σούμαχερ, εκ των κορυφαίων στελεχών της Goldmann Sachs (!), υποστήριξε πριν από λίγο καιρό ότι η διαγραφή του ελληνικού χρέους είναι εφικτή και θα έδινε λύσεις, ενώ και ο ξένος Τύπος τις τελευταίες ημέρες με σειρά δημοσιευμάτων του έχει υποστηρίξει το ίδιο.
Ολα αυτά όμως δυστυχώς κάνουν ότι δεν τα βλέπουν οι Ευρωπαίοι εταίροι, με πρώτη τη Γερμανία. Σε κάθε ευκαιρία η Ανγκελα Μέρκελ και οι δορυφόροι της (Ντάισελμπλουμ και σία) παγώνουν κάθε σχετική συζήτηση.
Από χθες όμως προέκυψε ένα νέο σοβαρό δεδομένο. Η διαγραφή χρέους δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο ως «λύση» στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά (κυρίως) ως αποκατάσταση της νομιμότητας και του δικαίου! Εφόσον η αρμόδια (διεθνής) επιτροπή της Βουλής συμπέρανε ότι η διόγκωση του ελληνικού χρέους ήταν παράνομη και σκόπιμη, ανοίγει μια νέα συζήτηση τόσο για τις ευθύνες που προκύπτουν όσο και για το ποια θα πρέπει να είναι η «αποκατάσταση». Επομένως, το κρίσιμο ζήτημα (και η πραγματική πρόκληση για την κυβέρνηση και την κυρία Κωνσταντοπούλου) είναι πώς θα αξιοποιηθεί αυτό το πόρισμα. Αν μείνουμε απλώς στις διαπιστώσεις και τις καταγγελίες, θα πρόκειται απλώς για μια επικοινωνιακή «νίκη» χωρίς ουσία.
Επομένως τα ερωτήματα είναι τα εξής: Θα προσφύγει η κυβέρνηση σε διεθνή δικαστήρια και οργανισμούς ζητώντας τη δίωξη όσων εγκλημάτησαν κατά της Ελλάδα και τη διαγραφή του χρέους; Και αν ναι, έχει ελπίδες να κερδίσει κάτι από αυτή τη διαδικασία; Θα χρησιμοποιήσει το πόρισμα της επιτροπής ως «όπλο» στη διαπραγμάτευση και πώς; Και, τέλος, θα προκύψει από όλη αυτή τη διαδικασία πρακτικό όφελος για τους Ελληνες ή θα πρόκειται για άλλη μια «ηθική δικαίωση» (παρόμοια με αυτή των πολεμικών αποζημιώσεων) που δεν θα εξαργυρωθεί στην πράξη;
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι (και) αυτή η επιτροπή κόστισε αρκετά χρήματα στον ελληνικό λαό και θα πρέπει να αποδείξει τώρα (στην πράξη) τη χρησιμότητά της. Διαφορετικά κινδυνεύει να αποδειχθεί «φούσκα»...

Όλο το άρθρο του Πρωθυπουργού στη Tagesspiegel

Μετά τον Γαλλικό λαό ο κ Τσίπρας απευθύνθηκε και στον Γερμανικό μέσω της Tagesspiegel  Την 1η Ιονίου αναδημοσίευσα τοάρθρο στη Le monde.και  σήμερα το αντίστοιχο στη Tagesspiegel  που είπε κάποιες αλήθειες στους Γερμανούς πολίτες που είμαι σίγουρος δεν τα μαθαίνουν απο τα Μέσα της πατρίδας του όπως δε μερικά δε μαθαίνομαι κι εμείς από τον Τύπο που αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση.

* * *

Στην εξέλιξη μιας διαπραγμάτευσης είναι θεμιτή η επίμονη αντιπαράθεση επιχειρημάτων, αρκεί να υπάρχει ειλικρίνεια και καλή πίστη μεταξύ των μερών.
Διαφορετικά, όταν ο διάλογος δεν αποσκοπεί στην αλήθεια, πρέπει να καταφύγει κανείς στις μεθόδους που περιγράφει ο σπουδαίος Γερμανός φιλόσοφος Σοπενάουερ στο «Η Τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»!
Γιατί είναι αθέμιτο να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά στατιστικοί δείκτες, περιβεβλημένοι μάλιστα με το κύρος διακεκριμένων οικονομολόγων όπως ο Olivier Blanchard, για να παραχθούν αστήρικτες γενικεύσεις που συσκοτίζουν την πραγματικότητα.
Με δυό λόγια η σημερινή μου παρέμβαση στη φιλόξενη εφημερίδα σας αποσκοπεί στο να αποκαταστήσει έναν διαδεδομένο μύθο προς τον μέσο Γερμανό φορολογούμενο. Όσοι του λένε ότι πληρώνει μισθούς και συντάξεις Ελλήνων δεν του λένε την αλήθεια.
Δεν παρεμβαίνω για να αρνηθώ ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα έχει πρόβλημα. Αλλά για να επισημάνω που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα και πως μπορεί να επιλυθεί. Γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κύματα περικοπών, χωρίς όμως να αποδώσουν κάτι, παρά μόνο μεγαλύτερη ύφεση που έκανε το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο.
Πιο συγκεκριμένα, ίσως να ακούγεται εντυπωσιακά μεγάλο ως μέγεθος ότι ποσοστό 75% των πρωτογενών δαπανών πηγαίνει στην πληρωμή μισθών και συντάξεων. Στην πραγματικότητα, όμως, μόλις το 30% αφορά τις συντάξεις και εν πάση περιπτώσει οι μισθοί είναι διαφορετικό πράγμα από τις συντάξεις και η άθροισή τους είναι σοβαρό μεθοδολογικό σφάλμα.
Ειδικά η σύγκριση με την Γερμανία είναι μάλλον παραπειστική καθώς σύμφωνα με τα διαχρονικά στοιχεία των Αgeing Reports (2009, 2015) η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα από 11,7% του ΑΕΠ το 2007 (ελάχιστα υψηλότερη από το 10,4% της Γερμανίας) έφτασε στο 16,2% το 2013 (ενώ στη Γερμανία παρέμεινε περίπου σταθερό). Που οφείλεται αυτή η αύξηση; Μήπως στην αύξηση των συνταξιούχων ή στην αύξηση των συντάξεων; Τίποτα από τα δύο, αφού ο αριθμός των συνταξιούχων δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα ενώ το ύψος των συντάξεων έχει συρρικνωθεί δραματικά από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν.
Αρκεί η απλή αριθμητική για να συμπεράνει κανείς ότι η αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης σαν ποσοστό του ΑΕΠ οφείλεται αποκλειστικά στη μείωση του ΑΕΠ (του παρονομαστή) και όχι στην αύξηση της δαπάνης (του αριθμητή). Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ μειώθηκε πιο γρήγορα από τις συντάξεις.
Σε ότι αφορά τις ηλικίες συνταξιοδότησης, μήπως στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται πολύ νωρίτερα; Η αλήθεια είναι το όριο συνταξιοδότησης στην Ελλάδα είναι στα 67 έτη για άντρες και γυναίκες, δηλαδή δύο χρόνια πάνω από τη Γερμανία.
Η μέση ηλικία αποχώρησης από την αγορά εργασίας των αντρών στην Ελλάδα είναι στα 64,4 χρόνια, δηλαδή 8 μήνες νωρίτερα από τα 65,1 χρόνια της Γερμανίας ενώ οι ελληνίδες γυναίκες αποχωρούν από την εργασία τους στα 64,5 χρόνια, 3,5 περίπου μήνες αργότερα από τις γερμανίδες που αποχωρούν στα 64,2 χρόνια.
Τα παραπάνω δεν τα αναφέρω για να αποφύγω το πρόβλημα ούτε για να αρνηθώ τις στρεβλώσεις και παθογένειες του ασφαλιστικού μας συστήματος αλλά για να αποδείξω ότι το πρόβλημα δεν είναι η υποτιθέμενη γενναιοδωρία του.
Η πιο σημαντική διαταραχή στο σύστημα οφείλεται στα μειωμένα έσοδα που κατέγραψε τα τελευταία χρόνια. Αυτά προέκυψαν τόσο από τις απώλειες περιουσιακών στοιχείων που προκάλεσε το PSI ( κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία με συνολικό κόστος περίπου 25 δις) όσο όμως -και κυρίως- από την μεγάλη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που προκάλεσε η εκτίναξη της ανεργίας και η μείωση των μισθών.
Ειδικότερα δε, κατά τη περίοδο 2010- 2014 με σειρά μέτρων αφαιρέθηκαν από το ασφαλιστικό μας σύστημα περί τα 13 δις ευρώ, με αντίστοιχη μείωση συντάξεων και παροχών σε ποσοστό περίπου 50%, γεγονός που έχει εξαντλήσει τα περιθώρια περεταίρω μειώσεων χωρίς να θιγεί ο πυρήνας λειτουργίας του συστήματος. Εξάλλου πρέπει να καταλάβουμε ότι το σύστημα πιέζεται κυρίως από την πλευρά των εσόδων κι όχι τόσο των δαπανών, όπως συχνά υπονοείται.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω και ένα επιπλέον στοιχείο που αποτελεί ιδιαιτερότητα της Ελλάδας της κρίσης. Το ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί τον θεσμοθετημένο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και η βιωσιμότητα του είναι κεντρικό ζήτημα για το σύνολο της κοινωνίας. Παραδοσιακά, αυτή η αλληλεγγύη σημαίνει ότι οι νέοι χρηματοδοτούν με τις εισφορές τους τις συντάξεις των γονιών τους.
Όμως, στην Ελλάδα της κρίσης, συχνά βλέπουμε αυτή την αλληλεγγύη αντεστραμμένη αφού οι συντάξεις των γονιών χρηματοδοτούν την επιβίωση των παιδιών τους. Οι συντάξεις της τρίτης ηλικίας είναι το τελευταίο καταφύγιο για ολόκληρες οικογένειες που έχουν ένα ή κανένα πλέον μέλος να εργάζεται σε μια χώρα με ανεργία 25% στο γενικό πληθυσμό και 50% στους νέους.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση δεν μπορούμε να υιοθετούμε μια λογική τυφλών και οριζόντιων περικοπών, όπως μας ζητάνε κάποιοι, που θα προκαλέσουν δραματικές κοινωνικές συνέπειες. Από την άλλη δεν στεκόμαστε καθόλου αδιάφορα μπροστά στην αδύναμη προοπτική του ασφαλιστικού μας συστήματος και είμαστε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του.
Η Ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για εξορθολογισμό του συστήματος. Συμφωνήσαμε στην άμεση κατάργηση του καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων που αυξάνουν τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης και δεσμευτήκαμε να προχωρήσουμε άμεσα στην ενοποίηση των ταμείων, μειώνοντας τα λειτουργικά τους έσοδα και περιορίζοντας τα ειδικά καθεστώτα.
Όπως αναλύσαμε διεξοδικά στις συζητήσεις με τους θεσμούς, αυτές οι μεταρρυθμίσεις λειτουργούν αποφασιστικά υπέρ της βιωσιμότητας του συστήματος. Κι όπως όλες οι μεταρρυθμίσεις, τα αποτελέσματά τους δεν φαίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως η βιωσιμότητα απαιτεί μακροπρόθεσμη οπτική και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με στενά βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια (πχ μείωση δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ το 2016).
Ο Ντισραέλι έλεγε ότι υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική. Ας μην επιτρέψουμε μια ιδεοληπτική χρήση των δεικτών να καταστρέψει την ώριμη συμφωνία που προετοιμάσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα των εντατικών διαβουλεύσεων. Είναι καθήκον όλων μας

 

Αναδημοσίευση: skeftomasteellhnika.blogspot.gr

Ρουμελιώτης: «Έλληνες δημοσιογράφοι «εκπαιδεύονταν σε σεμινάρια» του ΔΝΤ»

Απανωτές ήταν οι «βόμβες που έριχνε» ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτης Ρουμελιώτης στην "Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος" της Βουλής, την Δευτέρα (15/.6). Εκτός από αυτά με τα οποία ασχολήθηκα χθες μίλησε καθαρά και για δωροδοκία δημοσιογράφων από το ΔΝΤ. Και τις έκαναν με την μορφή «σεμιναρίων¨και στη στην Ουάσιγκτον, όπου τους έβλεπε και δεν ήξερε όπως χαρακτηριστικά λέει.

Δημοσιεύω video με και την υπόλοιπη κατάθεση του κ. Ρουμελιώτη, (το πρώτο μέρος στο χθεσινό κείμενο) στην επιτροπή στην οποία προεδρεύει η κ. Κωνσταντοπούλου. Και στο κείμενο που αναδημοσιεύω αναφέρεται τί περίπου είπε που τάραξε όλη την «οικογένεια¨των δημοσιογράφων.

Εν τώ μεταξύ στην εφημερίδα που κανένα «ειδησεογραφικό πρωινάδικο» δεν διαβάζουν, την «Ακρόπολη» υπάρχει το καταπληκτικό πρωτοσέλιδο που δημοσιεύω. Όσο για τα ονόματα που αναφέρονται, μπορείτε να τα δείτε στο «απόκομμα» που μεγέθυνα. Έτσι θα καταλάβετε γιατί «σχολιαστές» των  βραδινών δελτίων λέγαν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τα μνημόνια και μερικοί πρωινοί τύποι σιγόνταραν (και το κάνουν ακόμη) τους μνημονικούς που κυριαρχούν πάντα αριθμητικά στα πάνελ τους, ενώ πάντα είναι «ριγμένοι» σε χρόνους οι εκπρόσωποι των ΑΝΕΛ και του ΚΚΕ όταν υπάρχουν

* * *

Για Έλληνες δημοσιογράφους που εκπαιδεύονταν από το ΔΝΤ ώστε να εκφράζουν θέσεις υπέρ του Ταμείου έκανε λόγο χθες στην επιτροπή για το Χρέος στη Βουλή ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ταμείο Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη οι δημοσιογράφοι αυτοί παρακολουθούσαν σεμινάρια στην Ουάσιγκτον για να προβάλλουν τις απόψεις του ΔΝΤ αλλά και της Κομισιόν. 

Ο κ. Ρουμελιώτης ανέφερε ότι δημοσιογράφοι τους οποίους συναντούσε στην Ουάσιγκτον του είχαν αποκαλύψει ότι είχαν κληθεί για να παρακολουθήσουν αυτά τα σεμινάρια. Και πρόσθεσε ότι θα μπορούσε η Επιτροπή να ζητήσει επισήμως να της δοθούν τα ονόματα από τον υπεύθυνο επικοινωνίας του Ταμείου κ. Τζέρυ Ρέϊς. Η πρόεδρος της Βουλής κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου υιοθέτησε την πρόταση και ανέθεσε σε μέλος της επιτροπής να συντάξει το σχετικό αίτημα. «Στην Ελλάδα κάποιοι είχαν αναλάβει, εργολαβικά, στα δελτία Ειδήσεων, να αποκρύψουν ότι το χρέος δεν ήταν βιώσιμο», ανέφερε η πρόεδρος της Βουλής. Εκανε μάλιστα και ονομαστική αναφορά στο δημοσιογράφο, Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος, όπως είπε η πρόεδρος, «το ομολογεί στο βιβλίο του». Ο κ. Ρουμελιώτης ισχυρίστηκε ότι πολλοί δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης και ότι αυτή η μη αναφορά ήταν βλαπτική για το δημόσιο συμφέρον, με την κ. Κωνσταντοπούλου να επισημαίνει ότι δεν πιστεύει πως έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης. Επίσης ο κ. Ρουμελιώτης μίλησε και για ομάδα καθηγητών οικονομολόγων που προσπαθούσαν να πείσουν ότι το χρέος ήταν βιώσιμο εντάσσοντας και αυτούς στην ίδια κατηγορία.

Αναδημοσίευση: lifo.gr

Σκληρές αποκαλύψεις Ρουμελιώτη στην Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος

Σκληρές αλήθειες από τον πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη στην "Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος" της Βουλής, την Δευτέρα (15/.6): Ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ στην δημόσια ακρόαση στην Επιτροπή επιβεβαιώνει και αποκαλύπτει τα εγκληματικά λάθη και σκοπιμότητες της περιόδου του πρώτου Μνημονίου. Να σημειώσω πως για τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν ήταν θέμα να «παίξει» ούτε ένα δευτερόλεπτο σε τηλεόραση και ραδιόφωνο όπως και ούτε μια γραμμή στις εφημερίδες. Οι αποκαλύψεις στο πρώτο μέρος της κατάθεσης όπως τις ανέβασε στο youtube το «κανάλι της Βουλής» που αναδημοσιεύω.

* * * 

Δύο μόνο στοιχεία αρκούν απ' όσα είπε ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης:

• Εάν είχε αποφασιστεί αναδιάρθρωση του χρέους το 2010, το «κούρεμα» που θα χρειαζόταν θα ήταν μόνον 30%
•  Οι καθυστερήσεις άφησαν χρόνο στις ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα «τοξικά»ελληνικά ομόλογα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες μείωσαν έκθεση τους στο χρέος από τα 76 δις ευρώ που ήταν στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 σε 38 δις ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου του 2011.

Παράλληλα ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποκάλυψε ότι πριν το πρώτο μνημόνιο το 2010 έγιναν κρυφά ραντεβού ανάμεσα σε Γερμανούς και Γάλλους προκειμένου να μην υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, μεγάλο μέρος του οποίου βρισκόταν σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.
Όπως τόνισε «υπάρχουν ευθύνες των εταίρων μας» επειδή α) «άργησαν να κάνουν αναδιάρθρωση του χρέους. Και εμείς έπρεπε να το είχαμε διεκδικήσει εξαρχής» και β) στην αρχή επέβαλαν υπέρμετρα υψηλά επιτόκια δανεισμού στο 5,3% έχοντας μία «τιμωρητική στάση».
«Έκαναν λάθος υπολογισμούς» και «υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις», σημείωσε, ξεκαθαρίζοντας ότι «οι ευθύνες δεν βαραίνουν μόνο τη χώρα μας που δεν έκανε αυτά που έπρεπε, αλλά και τους εταίρους».
Ο ίδιος τάχθηκε υπέρ της αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με βάση την ανάπτυξη. «Πρέπει να γίνει τώρα αναδιάρθρωση του χρέους, μαζί με τη συμφωνία» τόνισε και συμπλήρωσε: «χρειαζόμαστε όσο ποτέ ένα γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα, χωρίς παραγωγή δεν γίνεται τίποτα, χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να αποπληρωθεί το χρέος».
Μεταξύ άλλων ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης τόνισε ότι οι προτάσεις των δανειστών για μείωση των συντάξεων αλλά και για τα εργασιακά είναι λάθος. Υποστήριξε συγκεκριμένα ότι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν το λάθος τους για να μην μπορεί η Ελλάδα να ζητήσει αποκατάσταση των ζημιών.
«Το λάθος που έκαναν οι εταίροι είναι ότι έδωσαν έμφαση στα δημοσιονομικά και στους υψηλούς φόρους και συνεχίζουν να το κάνουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει ύφεση» πρόσθεσε και κάλεσε τους εταίρους «να αναλάβουν τις ευθύνες τους».

Αναδημοσίευση: tvxs.gr

Μαθήματα από την Ιστορία: Οι διαπραγματεύσεις Μηλίων - Αθηναίων

Ο Θουκυδίδης στην Ξυγγραφή, βιβλίο 5ο, αφηγείται τις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν το 416 π.Χ. μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων, όταν οι πρώτοι, υπό την απειλή των όπλων (βλέπε Grexit), ζήτησαν από τους δεύτερους, που είχαν μείνει ουδέτεροι στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, να ενταχθούν στην Αθηναϊκή Συμμαχία (βλέπε νέο Μνημόνιο).

* * *

«Αθηναίοι: Κατά τη συζήτηση των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξία έχει όπου ίση υπάρχει δύναμη για την επιβολή του, όταν όμως αυτό δεν συμβαίνει οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους και ο αδύνατος παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του». 

Θουκυδίδης

.................................................................

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων οι διαπραγματευτές της Αθηναϊκής Συμμαχίας, Κλεομήδης και Τεισίας (βλέπε σήμερα θεσμοί) καθιστούν στους Μηλίους απολύτως σαφές ότι η συζήτηση που κάνουν δεν μπορεί να στηριχτεί στην έννοια του δικαίου αλλά...

στο συμφέρον του ισχυρού, την άνευ όρων δηλαδή ένταξή τους στην Αθηναϊκή Συμμαχία.

Οι αντιστοιχίες με τη σημερινή διαπραγμάτευση είναι σαφείς: ανταλλάξτε την παραμονή στο ευρώ με νέο Μνημόνιο και διαρκή λιτότητα.

Η επίκληση του δικαίου από τους Μηλίους ή η αντίστοιχη σήμερα αναφορά από την κυβέρνηση στο δίκαιο ως μέρος του διαφωτιστικού προτάγματος ή η αναφορά στην ισότητα μεταξύ εταίρων, στον ορθό λόγο ή στο «κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι», ήταν και είναι ένα αφελές διαπραγματευτικό χαρτί.

Διότι, όπως τονίζει ο Παν. Κονδύλης, η επίκληση της δικαιοσύνης, η πίστη στην υπερίσχυση των ηθικών κανόνων γεννά φρούδες ελπίδες διότι παραβλέπει ότι ένα από τα αληθινά πρόσωπα της ανθρώπινης φύσης, που φέρνει στην επιφάνεια ο πόλεμος (βλέπε σήμερα η οικονομική κρίση), είναι οι παλιοί δαίμονες της ύβρεως και της βούλησης για ισχύ, που ο πολιτισμός καλύπτει με έναν λεπτό υμένα.

Οι Μήλιοι στη συνέχεια απαντούν στους Αθηναίους ότι είναι καθήκον μας να αντισταθούμε γιατί τέτοια εντολή μάς έδωσε ο λαός για να μείνουμε ελεύθεροι -δες το επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης για τις κόκκινες γραμμές της νωπής λαϊκής εντολής- και οι Αθηναίοι ανταπαντούν: Δεν χρειάζεται να φτάσετε στα έσχατα, αν σκεφτείτε φρόνιμα. Διότι δεν αγωνίζεστε περί αρετής εναντίον ίσων αντιπάλων, οπότεθα ήταν ντροπή να υποχωρήσετε, αλλά αγωνίζεστε για τη σωτηρία σας. Επομένως δεν πρέπει να αντισταθείτε σε πολύ ανωτέρους σας… Θέλουμε και χωρίς κόπο να σας εξουσιάζουμε και για το συμφέρον και των δύο να σωθείτε.

Απορημένοι οι Μήλιοι ρωτούν: Και πώς μπορεί να συμβεί να είναι ίδιον συμφέρον σε εμάς να γίνουμε δούλοι, όπως και σε εσάς να γίνετε κύριοί μας;

Για να τους απαντήσουν οι Αθηναίοι: «Επειδή εσείς θα έχετε τη δυνατότητα να υποταχθείτε πριν πάθετε τις πιο μεγάλες συμφορές (βλέπε Grexit) κι εμείς, αν δεν σας καταστρέψουμε, θα έχουμε κέρδος (δες αποπληρωμή του χρέους). Η φιλία σας -λένε με πολιτικό κυνισμό οι Αθηναίοι- είναι επιζήμια για μας διότι οι υπήκοοί σας θα έβλεπαν στη φιλία ένα σημάδι αδυναμίας μας. Προτιμούμε το μίσος σας γιατί είναι απόδειξη της δύναμής μας πάνω στους συμμάχους και τους υποτελείς μας».

Ο έντιμος συμβιβασμός που επιδιώκει σήμερα η κυβέρνηση δεν γίνεται δεκτός γιατί αμφισβητεί τον ηγεμόνα, εκλαμβάνεται ως αδυναμία του, ενθαρρύνοντας και άλλους να γίνουν στασιαστές.

Οι Μήλιοι ρίχνουν στη διαπραγμάτευση το τελευταίο τους χαρτί, την απειλή γενίκευσης του πολέμου, γιατί οι φίλοι τους οι Σπαρτιάτες θα προστρέξουν σε βοήθεια, για να πάρουν ως απάντηση από τους Αθηναίους: «Το συμφέρον σας βρίσκεται στην ασφάλεια, ενώ το δίκαιο και το έντιμο κατορθώνεται με κινδύνους τους οποίους οι Λακεδαιμόνιοι τις περισσότερες φορές ελάχιστα αποτολμούν… Γιατί να στείλουν στρατό σε ένα νησί την ώρα που εμείς είμαστε θαλασσοκράτορες;».

Η καταστροφή της Μήλου, παρατηρεί ο Κ. Παπαϊωάννου, «δείχνει σε ποιο βαθμό μηδενισμού είχε φτάσει η δίψα των Αθηναίων για την απόκτηση ισχύος».

Στα ανθρώπινα όμως την ύβριν τη διαδέχεται η νέμεσις, η τιμωρία της αλαζονείας.

Η αλαζονική υπερεκτίμηση της δύναμής τους οδήγησε τους Αθηναίους στην ήττα κατά τη Σικελική Εκστρατεία και στην οριστική διάλυση της ηγεμονίας τους.

Αργά ή γρήγορα η νέμεσις είτε λόγω αντίστασης των λαών είτε λόγω του ανταγωνισμού από άλλους επίδοξους υβριστές θα πέσει βαριά πάνω και στη γερμανική αλαζονεία.

Ισως λοιπόν στην παρούσα κατάσταση πρέπει να αναληφθεί το ρίσκο της ρήξης, η ελπιδοφόρα προοπτική της αντίστασης και της συνακόλουθης νεμέσεως για τις αλαζονικές ευρωπαϊκές ελίτ ή να γίνει αποδεκτός ο δυσμενής συσχετισμός δυνάμεων για το κίνημα και το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Αυτό σημαίνει άρνηση του λεγόμενου τίμιου συμβιβασμού (τρίτο Μνημόνιο), αποχώρηση της Αριστεράς από την εξουσία και προετοιμασία της για τις επόμενες μάχες.

Η εξουσία άλλωστε δεν είναι αυτοσκοπός.

ΧΑΡΗΣ ΝΑΞΑΚΗΣ

καθηγητής Οικονομικών στο ΤΕΙ Ηπείρου, συγγραφέας

  

Αναδημοσίευση: ellinikoforoum.blogspot.gr

FT: Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να χάσει εάν πει όχι τους πιστωτές της

Αντίθετα η Γερμανία και η Γαλλία θα χάσουν 160 δισ. ευρώ

Ενώ οι εξελίξεις στη διαπραγμάτευση τρέχουν, με την ελληνική πλευρά να αποχωρεί από τις διαπραγματεύσεις χωρίς συμφωνία, αίσθηση προκαλεί το νέο άρθρο του γνωστού αρθρογράφου Wolfgang Münchau στους Financial Times με τίτλο «Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να χάσει εάν πει όχι τους πιστωτές της». Ο Wolfgang Münchau αναλύει με επιχειρήματα ότι ουσιαστικά οι πιστωτές θα χάσουν εάν δεν υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα, αναλύει σε ποια περίπτωση θα μπορούσε να γίνει Grexit και ότι δεν το θεωρεί πιθανό σενάριο και πως Γερμανία και Γαλλία μόνο, θα χάσουν 160 δισ. ευρώ σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας.

Ολόκληρο το άρθρο

* * *

Φτάσαμε εδώ. Είπαν στον Αλέξη Τσίπρα «take it or leave it». Τι πρέπει να κάνει;

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν έχει να αντιμετωπίσει εκλογές μέχρι τον Ιανουάριο του 2019. Όποια πορεία και αν διαλέξει τώρα θα πρέπει να αποδώσει καρπούς μέσα σε τρία χρόνια ή λιγότερα.

Πρώτον τα δύο ακραία σενάρια: αποδέχεται την τελική προσφορά των πιστωτών ή αποχωρεί από τη ζώνη του ευρώ. Εάν αποδεχτεί την προσφορά, θα πρέπει να συμφωνήσει σε μια δημοσιονομική προσαρμογή 1,7% του ΑΕΠ σε διάστημα 6 μηνών.

Διπλή αυτοκτονία η αποδοχή των προγραμμάτων της τρόικα

Ο συνάδελφός μου Martin Sandbu υπολόγισε πώς μια προσαρμογή τέτοιας κλίμακας θα μπορούσε να επηρεάσει την ελληνική ανάπτυξη. Εγώ θα αναπτύξω αυτόν τον υπολογισμό και

θα συμπεριλάβω το συνολικό τετραετές πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, που ζητούν οι πιστωτές. Βασιζόμενος στις ίδιες υποθέσεις που κάνει για το πώς η δημοσιονομική πολιτική και το ΑΕΠ αλληλοεπηρεάζονται, μια αμφίδρομη διαδικασία, φτάνω σε ένα συμπέρασμα ότι θα υπάρξει πλήγμα του επιπέδου του ΑΕΠ της τάξης του 12,6% σε διάστημα τεσσάρων ετών. Ο λόγος του ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ θα αρχίσει να προσεγγίζει το 200%.

Το συμπέρασμά μου είναι πως η αποδοχή των προγραμμάτων της τρόικα σημαίνει διπλή αυτοκτονία - για την ελληνική οικονομία και την πολιτική σταδιοδρομία του Έλληνα πρωθυπουργού.

Θα μπορούσε το αντίθετο ακραίο σενάριο, το Grexit, να έχει καλύτερο αποτέλεσμα; Σίγουρα θα είχε, για τρεις λόγους.

Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα θα ήταν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ξεφορτωθεί τις τρελές δημοσιονομικές προσαρμογές. Η Ελλάδα θα έπρεπε ακόμη να «τρέξει» ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα, που μπορεί να απαιτούσε μια εφάπαξ προσαρμογή αλλά μόνο αυτό.

Η Ελλάδα θα κήρυττε πτώχευση σε όλους τους επίσημους πιστωτές της -το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, καθώς και για τα διμερή δάνεια από τους Ευρωπαίους πιστωτές της. Αλλά θα εξυπηρετούσε όλα τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα με το στρατηγικό στόχο να ανακτήσει την πρόσβαση στις αγορές λίγα χρόνια αργότερα.

Ο δεύτερος λόγος είναι η μείωση του ρίσκου. Μετά το Grexit, κανείς δεν θα φοβάται τον κίνδυνο μετατροπή νομίσματος. Και η πιθανότητα μιας χρεοκοπίας θα ήταν πολύ μειωμένη, καθώς η Ελλάδα θα είχε ήδη κηρύξει στάση πληρωμών στους επίσημους πιστωτές της και θα ήταν πολύ πρόθυμη να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των ιδιωτών επενδυτών.

Ο τρίτος λόγος είναι ο αντίκτυπος στην θέση της οικονομίας της στο εξωτερικό. Σε αντίθεση με τις μικρές οικονομίες της Βόρειας Ευρώπης, η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία. Περίπου τα 3/4 του ΑΕΠ της είναι εγχώριο. Από το υπόλοιπο που δεν είναι εγχώριο, τα περισσότερα προέρχονται από τον τουρισμό, κλάδος ο οποίος θα επωφεληθεί από την υποτίμηση. Η συνολική επίδραση της υποτίμησης δεν θα ήταν τόσο ισχυρή όσο θα ήταν για μια ανοικτή οικονομία, όπως η Ιρλανδία, αλλά θα ήταν επωφελής, ωστόσο.

Από τις τρεις επιπτώσεις, η πρώτη είναι η πιο σημαντική βραχυπρόθεσμα, ενώ η δεύτερη και η τρίτη θα κυριαρχήσουν μακροπρόθεσμα.

Ένα Grexit, ασφαλώς, έχει παγίδες, ως επί το πλείστον βραχυπρόθεσμες. Μια ξαφνική εισαγωγή νέου νομίσματος θα ήταν χαοτική. Η κυβέρνηση ίσως αναγκαστεί να επιβάλει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls) και να κλείσουν τα σύνορα. Αυτές οι απώλειες του πρώτου έτους, θα είναι σημαντικές, αλλά όταν το χάος υποχωρήσει η οικονομία θα ανακάμψει γρήγορα.

Συγκρίνοντας αυτά τα δύο σενάρια, θυμάμαι τη ρήση του Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ ότι η μέθη, σε αντίθεση με την ασχήμια, είναι μια κατάσταση που υποχωρεί. Το πρώτο σενάριο είναι απλά άσχημο, και θα παραμείνει πάντα έτσι. Το δεύτερο, σου δίνει ένα hangover, αλλά ακολουθεί η νηφαλιότητα.
Επομένως, εάν αυτό ήταν η επιλογή, οι Έλληνες θα είχαν έναν λογικό λόγο να προτιμούν το Grexit. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι η επιλογή που πρέπει να ληφθεί αυτή την εβδομάδα. Η επιλογή είναι μεταξύ της αποδοχής ή απόρριψης προσφοράς των πιστωτών. Το Grexit είναι πιθανό, αλλά όχι βέβαιο.

Πότε θα αναγκαστεί να βγει από την Ευρωζώνη

Αν ο κ. Τσίπρας απορρίψει την προσφορά και χάσει την τελευταία προθεσμία - το Eurogroup της 18ης Ιουνίου - θα καταλήξει να αθετήσει την πληρωμή του χρέους τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Μέχρι αυτό το σημείο η Ελλάδα θα παραμένει στη Ευρωζώνη και θα αναγκαζόταν να αποχωρήσει μόνο αν η ΕΚΤ θα μείωνε τη ροή της ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες κάτω από το ανεκτό όριο. Αυτό μπορεί να συμβεί, αλλά δεν είναι δεδομένο.
Οι πιστωτές της ευρωζώνης, μπορεί επίσης να αποφασίσουν ότι είναι προς το συμφέρον τους να μιλήσουν για την ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα σε αυτό το σημείο. Φανταστείτε τη θέση τους. Εάν η Ελλάδα επρόκειτο να χρεοκοπήσει έναντι όλων των πιστωτών της, μόνο η Γαλλία και η Γερμανία θα χάσουν περίπου 160 δισ. ευρώ. Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ θα μείνουν στην ιστορία ως οι μεγαλύτεροι «losers».

Οι πιστωτές απορρίπτουν κάθε συζήτηση σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους τώρα , αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει εάν η Ελλάδα αρχίσει την χρεοκοπία. Αν διαπραγματευτούν, όλοι θα ωφεληθούν. Η Ελλάδα θα παραμείνει στη Ευρωζώνη, εφόσον η δημοσιονομική προσαρμογή εξυπηρετεί ένα χαμηλότερο βάρος του χρέους το οποίο θα ήταν πιο ανεκτό. Οι πιστωτές θα είναι σε θέση να καλύψουν μερικές από τις διαφορετικά σίγουρες απώλειες.

Η βασική ιδέα είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει στην πραγματικότητα τίποτε να χάσει, απορρίπτοντας την προσφορά αυτής της εβδομάδας.

Αναδημοσίευση: klassikoperiptosi.blogspot.gr

Ποια Ευρώπη θέλουμε

…αναρωτήθηκε ο Βασίλης Μαγκλάρας που διδάσκει Πολιτικές Επιστήμες στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Και το έκανε σε  ενδιαφέρων άρθρο του, με τον ίδιο τίτλο, στην «Οικονομική Καθημερινή» του Σαββάτου 6 Ιουνίου

* * *

Εάν κανείς παρακολουθήσει με προσοχή την πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., θα διαπιστώσει ότι μεγάλο μέρος της εξαντλείται, από την πλευρά της αντιπολίτευσης, στην υποστήριξη μιας δήθεν φιλευρωπαϊκής ατζέντας, δηλαδή στην υποστήριξη της θέσης ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. Αυτό βέβαια είναι περισσότερο από προφανές, διότι γεωγραφικά η Ελλάδα αδιαμφισβήτητα ανήκει στη Δύση, αλλά πολιτικά και οικονομικά το παραπάνω δεν είναι ιδιαιτέρως αυτονόητο, ειδικά όταν αναφερόμαστε στο σύστημα της Ευρωζώνης. Διότι και η Δανία και η Σουηδία ανήκουν στην Ευρώπη, αλλά δεν μετέχουν στη Ζώνη του Ευρώ. Το ερώτημα λοιπόν δεν θα έπρεπε να είναι εάν η θέση μας είναι στην Ευρώπη, αλλά σε ποια Ευρώπη και ειδικότερα σε ποιο ευρώ. Διότι εάν οι πολιτικοί στόχοι της σύγχρονης Ευρώπης για εμάς είναι να καταστούμε μια νέα Λεττονία ή μια ειδική οικονομική ζώνη, τότε σίγουρα δεν ανήκουμε σ’ αυτήν την Ευρώπη και μετά βεβαιότητος δεν θα έπρεπε να ακολουθούμε ως χώρα αυτό το σχέδιο.
Η πολιτική μάχη σήμερα στην Ευρώπη συνοψίζεται σε μια νέα αντιπαράθεση μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, μια αντιπαράθεση που οι περισσότεροι είχαν πιστέψει ότι είχε οριστικά τελειώσει. Χωρίς αμφιβολία όμως η Ευρώπη μετατρέπεται σταδιακά σε μια σύγχρονη Σοβιετική Ενωση, όπου το κέντρο και ειδικά η Γερμανία απομυζά πόρους και στερεί τη δυνατότητα παραγωγικής ανάπτυξης από την περιφέρεια, αυτήν τη φορά όχι με τον στρατό ή την απειλή των όπλων, αλλά με κανόνες λιτότητας, την αναγκαστική παρακολούθηση από τις επιμέρους οικονομίες του δικού της παραγωγικού σχεδίου και την επιβολή ενός οιονεί προτιμησιακού καθεστώτος για τις δικές της επιχειρήσεις, που ενεργοποιείται άλλοτε με διαφθορά, άλλοτε με την επιβολή μνημονίων. Ετσι, το κέντρο επιβάλλει την πράσινη ενέργεια όταν η Γερμανία πουλάει φωτοβολταϊκά πάνελ, εξοπλιστικά προγράμματα όταν αγοράζει ναυπηγεία, ειδικές καλλιέργειες στη γεωργία, ενώ παράλληλα επιδιώκει τη λεηλασία δημόσιων παραγωγικών επιχειρήσεων ως μέρος μιας ευρύτερης δανειακής συμφωνίας. Η ιδιάζουσα «γερμανοποίηση» της ελληνικής οικονομίας μάς στοιχίζει όμως όχι μόνο οικονομικά, αλλά έχει βαρύ τίμημα και στη δημοκρατία μας. Γι’ αυτό και η μάχη ενάντια στα μνημόνια δεν είναι απλώς μάχη για την ευημερία των πολιτών, αλλά λαμβάνει τον χαρακτήρα ενός οιονεί εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Το σχέδιο του κέντρου δεν είναι πλέον η σύγκλιση, αλλά η απόκλιση, και αυτή η Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη του 1979, αλλά κυρίως με τα εθνικά μας συμφέροντα. Εάν το ερώτημα λοιπόν είναι εάν το λουρί στον λαιμό της χώρας θα είναι μακρύ ή κοντό, τότε η απάντηση είναι πως η χώρα θα απαλλαγεί από το λουρί. Πάνω από την Ευρώπη, το ευρώ και οποιαδήποτε άλλη εμμονή, πρέπει να βρίσκονται τα συμφέροντα της χώρας, η ενίσχυση της εθνικής μας υπόστασης, της δημοκρατίας και των θεσμών. Επιδιώκουμε να «ανήκομεν εις την Δύσιν», αλλά όχι με κάθε τίμημα, και το σύγχρονο ερώτημα δεν είναι πού θα ανήκουμε αλλά με ποιους όρους.
Γι’ αυτό οφείλουμε να απαντήσουμε στις προκλήσεις της εποχής μας με εξωστρέφεια, δυναμισμό, αλλά κυρίως με πατριωτισμό και δικό μας σχέδιο. Εντός ή εκτός του ευρώ, μέσα ή έξω από την Ευρώπη, θα υφιστάμεθα επανειλημμένους πολιτικούς και οικονομικούς βιασμούς εάν δεν επικεντρωθούμε στην ουσία των εθνικών μας συμφερόντων.

Διοικητής Ελπίς: 10.000 αυτοκτονίες απ’ την κρίση, ανάμεσά τους και του παιδιού μου

Συγκλονίζει η συνέντευξη που έδωσε ο διοικητής του νοσοκομείου Ελπίς, Θεόδωρος Γιάνναρος (φωτο) στη διαδικτυακή έκδοση της "Corriere della Sera"

* * *

Βίντεο-συνέντευξη με τον διοικητή του νοσοκομείου Ελπίς, Θεόδωρο Γιάνναρο, αναρτήθηκε στη διαδικτυακή έκδοση της «Corriere della Sera» (στην ιστοσελίδα της Corriere della Sera θα βρείτε και τοant;istoixo video)  με τίτλο «Δέκα χιλιάδες αυτοκτονίες σε πέντε χρόνια, η τελευταία ήταν του παιδιού μου».

«Από την αρχή της κρίσης, το 2011, έχασαν την ζωή τους περίπου 11.000 άτομα, αυτοκτόνησαν. Είναι μια μεγάλη πόλη, όχι ένα χωριουδάκι. Μια μεγάλη πόλη εξαφανίσθηκε από τον χάρτη, ο γιος μου ήταν ένας από αυτούς», δηλώνει στη συνέντευξη ο διοικητής του νοσοκομείου και προσθέτει: «Δεν ξέρω με ποιον τρόπο κάποιος μπορεί να εξηγήσει αυτό που συνέβη. Πολλά άτομα προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν, αλλά τους έσωσαν, ενώ δέκα χιλιάδες έχουν ήδη πεθάνει», προσθέτει.

«Τώρα οι τράπεζες άρχισαν να παίρνουν τα σπίτια μας. Πόσους άλλους νεκρούς χρειάζονται για να καταλάβουν;» αναρωτιέται ο Θεόδωρος Γιάνναρος, αναφερόμενος στα χρέη των πολιτών, που είναι αποτέλεσμα της κρίσης, και συμπληρώνει: «Αυτή είναι μια ερώτηση στην οποία δεν είμαι σε θέση να απαντήσω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχουμε όλοι την ίδια καρδιά, το ίδιο χαμόγελο, τα ίδια λυπημένα μάτια των ανθρώπων του υπόλοιπου κόσμου, αλλά είμαστε τόσο κλειστοί μέσα στην Ευρώπη».

«Αν στην Γερμανία ένα σκυλί πεθάνει με άσχημο τρόπο η είδηση προβάλλεται στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες. Είδατε να γίνεται αναφορά σε δέκα χιλιάδες άτομα που αυτοκτόνησαν; Δεν νομίζω, διότι αυτή την στιγμή η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι τίποτα. Μπορώ μόνο να πω ότι ντρέπομαι που είμαι Ευρωπαίος» υπογραμμίζει, τέλος, στην συγκινητική του μαρτυρία, ο διοικητής του νοσοκομείου Ελπίς.

Αναδημοσίευση: news247.gr 

Η Ρωσία πρότεινε τη Συμαπαραγωγή καλάσνικοφ -Εκκρεμεί η απάντηση της Ελληνικής πλευράς

Αναδημοσιεύω από τα «Επίκαιρα» της περασμένης Πέμπτης 4/6 κείμενο του Ταξίαρχου (ΕΠ) ε.α., μηχανικού Δικτύων – MSc κ, Ιωάννη Α. Κολομβάκη. σύμφωνα με το οποίο εποικείτε συνεργασία με τους Ρώσους και σε άλλο τομέα εκτός αυτό του φυσικού αερίου. Τουλάχιστον έγινε πρόταση από τους Ρώσους. Ας δούμε τί έγραψε ο Ταξίαρχος στο καλό περιοδικό.

* * *

Η  ιστορία άρχισε το 2006, επί υπουργίας Ευάγγελου Μεϊμαράκη, όταν ο υφυπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Μ. Δημήτριεφ, τότε «δεξί χέρι» του προέ­δρου Πούτιν για τις εξαγωγές και επικεφαλής της αρμόδιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας, δήλωνε επίσημα ότι «ακόμη και εργοστάσια παραγωγής όπλων στην Ελλάδα για κοινές εξαγωγές σε τρίτες χώρες είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει η Μόσχα προκειμένου να διευρύνει την αμυντικοτεχνική συνεργασία της με την Αθήνα».

Η συγκεκριμένη πρόταση για συμπαραγωγή Καλάσνικοφ ΑΚ-74 Μ δεν είναι «στα λόγια», άλλα έχει ήδη σταλεί εγγράφως στην Αθήνα και η Ρωσία αναμένει την απάντηση μέχρι τον Αύγουστο. Η πρόταση αποτελεί συνέχεια της επίσκεψης Ρώσων στο εργοστάσιο των Ελληνικών Αμυντικών Συστη­μάτων (ΕΑΣ) στο Αίγιο, που ακολούθησε την πρόσφατη επίσκεψη Κομμένου στη Μόσχα.

Ο Πάνος Καμμένος και οι επιτελείς του άκουσαν με ενδιαφέρον την πρόταση και ο ΥΠΕΘΑ κάλεσε τους Ρώσους να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις στο Αίγιο. Εκεί δεν μπόρεσε να πάει ο ίδιος ο υπουργός για να τους υποδεχτεί κι έστειλε τον υφυπουργό, Νίκο Τόσκα, με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ. Οι Ρώ­σοι είδαν τις εγκαταστάσεις και είπαν ξεκάθαρα ότι τους κάνουν! Ο κ. Τόσκας, βέβαια, ακολουθώντας την τακτική της «στρατιω­τικής μυστικότητας», «απαξίωσε» τη σημασία της συνάντησης, προφανώς για λόγους σκοπιμότητας, τουτέστιν «εμφάνισης μικρού στόχου». Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν στον Τύπο, ο κ. Τόσκας είπε ότι περιορίστηκε στο να δείξει τις τεχνικές δυνατότητες του εργοστασίου και διευκρίνισε πως δεν υπάρχει θέμα συμφωνίας αυτή τη στιγμή, ενώ εξήγησε ότι δυνατότητα επένδυσης υπάρχει για κάθε καλό επενδυτή που θα ενδιαφερθεί.

Η συνέχεια που πολλοί δεν πίστεψαν ήταν το έγγραφο που έφτασε από τη Μόσχα πριν από μερικές μέρες στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και εύλογα προκάλεσε συναγερμό. Οι Ρώσοι έστειλαν λεπτομερέστατη πρόταση για συμπαραγωγή τυφεκίων Καλάσνικοφ. Και, βέβαια, τελούν εν αναμονή της ελληνικής απάντησης, η οποία πρέπει να δοθεί σύντομα και σαφέστατα καταφατικά, παραμερίζοντας όλα τα δύσκολα. Ποια είναι αυτά;

• Η συμπαραγωγή ενός τυφεκίου από τα ΕΑΣ δεν πρόκειται να ενθουσιάσει ούτε τους Αμερικανούς ούτε το NATO πολύ απλά επειδή το όπλο λέγεται Καλάσνικοφ. Οι εμμονές είναι γνωστές, δεν χρειάζεται να τις αναλύσουμε ιδιαίτερα.
• Η συμπαραγωγή, την οποία το στοιχειώδες πατριωτικό καθήκον επιβάλλει να ευοδωθεί, θα αφορά και σε πωλήσεις σε τρίτες χώρες. Είναι κοινό μυστικό όμως ότι ο Ελλη­νικός Στρατός θέλει να αντικαταστήσει κάποια στιγμή τα υπεραιωνόβια -γερμανικής σχεδίασης - G3, αλλά και -γιατί όχι;- όλο τον ατομικό οπλισμό παλαιοτέρων γενεών που τηρεί, συντηρεί και διατηρεί με το συνεπα­γόμενο κόστος.
• Υπάρχει, βέβαια, ένα μεγάλο και σοβαρό πρακτικό πρόβλημα. Η απαγόρευση προσλήψεων που έχουν επιβάλει οι δανειστές και στην αμυντική βιομηχανία. Δεν είναι ψέμα ότι έχουν χαθεί μεγάλες παραγγελίες λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι πιο καχύποπτοι λένε ότι με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να βάλουν «λουκέτο» στα ΕΑΣ, όπως και στην υπόλοιπη κρατική πολεμική βιομηχανία. Παρ' όλα αυτά, σε συνάντηση που έγινε στο ΥΠΕΘΑ μεταξύ στελεχών των ΕΑΣ και της πολιτικής ηγεσίας δόθηκαν διαβεβαιώ­σεις ότι η εταιρεία μπορεί, παρά τις ελλείψεις, να τα βγάλει πέρα με την παραγγελία των Ρώσων. «Αξίζει τον κόπο και το ρίσκο» ήταν η φράση που ακούστηκε στη σύσκεψη.

Αν και οι Ρώσοι έχουν δώσει σχετική άνεση χρόνου στην Αθήνα για να απαντήσει, η λεπτομερής πρόταση για τα Καλάσνικοφ πρέπει να εξεταστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ώστε να απαλειφθούν πάσης φύσεως αγκυλώσεις, κωλύματα και γραφειοκρατικές διαδικασίες, που μόνο στόχο έχουν να αναστείλουν επ' αόριστον την εξέλιξη και υλοποίηση της συμπαραγωγής. Η διορία, όπως προείπαμε, για να απαντήσουμε είναι μέχρι τον Αύγουστο, τα ΕΑΣ έχουν ήδη δηλώσει ότι μπορούν να τα βγάλουν πέρα, το μόνο που απομένει, συνεπώς, είναι η πολιτική βούληση για να ξεπεραστούν η γκρίνια και η δυσαρέσκεια των απανταχού «συμμάχων» και «φίλων».

Από το 2006 συζητούσαν για εργοστάσιο τυφεκίων στην Ελλάδα!

Το 2006, σε μια προσπάθεια να «αναζωο­γονηθεί» η αμυντικοτεχνική συνεργασία Ελλάδας - Ρωσίας, ο Μ. Δημήτριεφ βρέθηκε στην Αθήνα και είχε συναντήσεις με τον τότε ΥΠΕΘΑ, Ευ. Μεϊμαράκη, και τον τότε γενικό διευθυντή Εξοπλισμών, Ε. Βασιλάκο. Ο εν λόγω αξιωματούχος μιλούσε από τότε για τυφέκια που μπορούν να παραχθούν στην Ελλάδα. Εξήγησε στους Έλληνες συνομιλητές του ότι η Ρωσία είναι έτοιμη και καλά προετοιμασμένη να πάρει μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς που θα προκηρύξει η Ελλάδα για μια σειρά όπλων, όπως αεροσκάφη 4ης γενιάς, τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, τροχοφόρα, εκπαιδευτικά, τυφέκια νέου διαμετρήματος 5,56 χλστ. - για τα τελευταία «μέχρι και εργοστάσιο στην Ελλάδα μπορούμε να κάνουμε», ανέφερε.

Η Μόσχα, αντιλαμβανόμενη τις νέες απαιτήσεις διεθνώς -αλλά και τον φόρτο που έχουν ορισμένα εργοστάσια της- πρόσφερε στην Αθήνα ευρείες συμπαραγωγές και πλήρη μεταφορά γραμμών συναρμολόγησης «με στόχο ακόμα και πωλήσεις από την Ελλάδα σε τρίτες χώρες», όπως επισήμαινε ο κ. Δημήτριεφ. Η προσφορά περιελάμβανε και τα αεροσκάφη Σουκχόι -30 και Μιγκ-35, όπου το πεδίο συνεργασίας, π.χ. στα ηλεκτρονικά, «είναι πολύ μεγάλο». Η Μόσχα επεδίωκε να

ξαναμπεί στην ελληνική εξοπλιστική αγορά. Η πτυχή αυτή της συνεργασίας των δύο χωρών αποτέλεσε τότε ένα από τα σημεία συμφωνίας που είχαν στη Μόσχα ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης με τον Ρώσο ομόλογο του κατά τη συνάντηση τους στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, στη Ρωσία.

Τι κάνει η Άγκυρα

Την ίδια ώρα, η τουρκική αμυντική βιομηχανία πραγματοποίησε εξαγωγές προς 117 χώρες και 9 ελεύθερες ζώνες στους πρώτους τέσσερις μήνες της φετινής χρονιάς. Σε σύγκριση με πέρσι οι αμυντικές εξαγωγές αυξήθηκαν και φτάνουν πλέον τα 461 εκατ. δολάρια. Οι περισσότερες εξαγωγές της Τουρκίας έγιναν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και έχουν αξία περί τα 182 εκατ. δολάρια, δηλαδή το 40% των συνολικών αμυντικών εξαγωγών. Ακολουθεί η Μαλαισία, η οποία απορρόφησε προϊόντα του αμυντικού και αεροπορικού βιομηχανικού τομέα της γειτονικής χώρας αξίας περίπου 53 εκατ. δολαρίων. Οι εξαγωγές από την Τουρκία προς τη Μαλαισία κατέγραψαν αύξηση 142% σε σύγκριση με πέρσι.

Η Ισπανία βρίσκεται στην τρίτη θέση, απορροφώντας προϊόντα αξίας 33 εκατ. δολαρίων. Το πρώτο διαστημικό κέντρο της Τουρκίας τέθηκε σε λειτουργία κατά τη διάρκεια τελετής στο πλαίσιο του Δορυ­φορικού Προγράμματος «Gokturk-1», στην οποία παρέστη ο πρόεδρος της Τουρκι­κής Δημοκρατίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπου δήλωσε ότι «η εγκατάσταση αυτή είναι το πρώτο μας βήμα στο Διάστημα. Ο "Gokturk- 1" φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος δορυφόρος αναγνώρισης και παρακολούθησης της Τουρκίας». Επίσης, έκανε αναφορά στη σημασία της εγχώριας αμυντικής βιομηχα­νίας, επισημαίνοντας ότι η εξάρτηση ήταν

80% το 2003 και η εκτιμώμενη αυτάρκεια θα έχει επιτευχθεί το 2023.

Τι κάνουμε εμείς

Ήρθε η ώρα κι εμείς να σηκώσουμε κεφάλι και να δούμε την πραγματικότητα. Η περιοχή μας περιβάλλεται από διάφορες μορφές ασύμμετρων απειλών, που λειτουργούν σε μορφή κινούμενης άμμου και δημιουργούν πεδία έντεχνων και προσχεδιασμένων προκλήσεων από κάθε κατεύθυνση, μη δυνάμενων να προσδιοριστούν τόσο τοπικά όσο και χρονικά. Προφανώς, πρέπει να αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε ριζοσπαστικές πρωτο­βουλίες, που θα μας βγάλουν από το τέλμα της παθητικής στάσης.

Οι κινήσεις αυτές αφενός θα δημιουργή­σουν έντονη κινητικότητα γύρω από τα δια­λαμβανόμενα της επαναδραστηριοποίησης της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας, από τις οποίες μόνο κέρδος στρατηγικά θα έχουμε, δεδομένου ότι ο αντίπαλος θα αναγκαστεί να κάνει την επόμενη κίνηση. Εμείς, από την πλευρά μας, θα έχουμε όλο τον χρόνο στη διάθεση μας για να προετοιμάσουμε με έργο το επόμενο βήμα για τον τελικό στόχο υψηλής στρατηγικής. Είναι η ώρα να προχω­ρήσουμε μπροστά, ανοίγοντας «νέους δρόμους». Η φάση αυτή θα ολοκληρωθεί με τη μετάπτωση στην «αναμονή», που δεν είναι τίποτε άλλο από στρατηγική κίνηση - δείγμα ετοιμότητας.

Οι Έλληνες καλούνται για μια ακόμα φορά να σταθούν όλοι μαζί απέναντι στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και να προβάλουν τη μοναδικότητα τους με όραμα, έμπνευση, ομαδικό πνεύμα και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το παρόν και το μέλλον, βασισμένοι στην ισχύ της γνώσης, της συνέπειας και της αξιοπιστίας.