Την περασμένη Δευτέρα 8 Ιουνίου η εφημερίδα «δημοκρατία»
δημοσίευσε υπό τον τίτλο «ΠΡΟΔΟΤΗΣ ή βλαξ» μια προδημοσίευση του βιβλίου του
δημοσιογράφου ανταποκριτή του «Εθνους» και του «Mega channel» Μιχάλη Ιγνατίου
για το πως μπήκαμε στις μνημονιακές πολιτικές (Βλέπω έναν ακόμη μάρτυρα για την
επιτροπή της Ελληνικής Βουλής με το ίδιο θέμα)
* * *
Συνταρακτικές
λεπτομέρειες στο βιβλίο του Μ.Ιγνατίου για το πώς ο Παπανδρέου έβαλε τη χώρα
στο Μνημόνιο
Τις εγκληματικές ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου για τη
μνημονιακή καταστροφή της χώρας αποκαλύπτει με καινούργια στοιχεία στο νέο
βιβλίο του ο δημοσιογράφος (και ανταποκριτής του Mega στην Ουάσινγκτον) Μιχάλης
Ιγνατίου.
Στο βιβλίο με τίτλο «Τρόικα - Ο δρόμος προς την καταστροφή» περιλαμβάνεται μια συγκλονιστική μαρτυρία, σύμφωνα με την οποία ο κ. Παπανδρέου αγνόησε τον Νοέμβριο του 2009 ως πρωθυπουργός ευρωπαϊκή πρόταση για αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος δίχως συμμετοχή του ΔΝΤ.
Η απόρριψη αυτής της πρότασης, που σε κάθε περίπτωση θα σήμαινε πιο ήπια μέτρα για τη χώρα μας σε σχέση με τη λαίλαπα που ακολούθησε, δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερα ερωτήματα για τα κίνητρα του κ. Παπανδρέου και ενισχύει τις απορίες για το αν η στάση του την περίοδο εκείνη οφείλεται σε πολιτική ανεπάρκεια ή σε σκοπιμότητες που αγγίζουν εκ του αποτελέσματος τα όρια της εθνικής προδοσίας...
Μυστική σύσκεψη
Στο βιβλίο με τίτλο «Τρόικα - Ο δρόμος προς την καταστροφή» περιλαμβάνεται μια συγκλονιστική μαρτυρία, σύμφωνα με την οποία ο κ. Παπανδρέου αγνόησε τον Νοέμβριο του 2009 ως πρωθυπουργός ευρωπαϊκή πρόταση για αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος δίχως συμμετοχή του ΔΝΤ.
Η απόρριψη αυτής της πρότασης, που σε κάθε περίπτωση θα σήμαινε πιο ήπια μέτρα για τη χώρα μας σε σχέση με τη λαίλαπα που ακολούθησε, δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερα ερωτήματα για τα κίνητρα του κ. Παπανδρέου και ενισχύει τις απορίες για το αν η στάση του την περίοδο εκείνη οφείλεται σε πολιτική ανεπάρκεια ή σε σκοπιμότητες που αγγίζουν εκ του αποτελέσματος τα όρια της εθνικής προδοσίας...
Μυστική σύσκεψη
Σύμφωνα με όσα ανατριχιαστικά αποκαλύπτονται, το Σάββατο 21
Νοεμβρίου 2009, δηλαδή δύο και πλέον μήνες μετά την εκλογική νίκη του κ.
Παπανδρέου με το γνωστό «λεφτά υπάρχουν», στο πρωθυπουργικό γραφείο του τότε
επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο πραγματοποιήθηκε
μυστική σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν ο τότε διοικητής της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο τότε επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε.
Χοακίν Αλμούνια, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο
τότε Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος.
Στη σύσκεψη, η οποία ήρθε σε μια χρονική στιγμή που η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επιδεινωνόταν επικίνδυνα, ο κ. Αλμούνια παρέδωσε στην ελληνική πλευρά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, το οποίο θα έβαζε τέλος στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, βάσει του συμφώνου του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου και του κ. Αλμούνια, που εφάρμοζε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Χωρίς το ΔΝΤ, χωρίς Μνημόνια, χωρίς εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας...
Στη συνάντηση, που κράτησε περίπου τρεις ώρες, σύμφωνα με τον κ. Ιγνατίου που επικαλείται αξιόπιστη πηγή του Eurogroup αλλά και τον ίδιο τον κ. Παπακωνσταντίνου, «ζητήθηκαν μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος του 2010 (φυσικά όχι του 2009). Ειδικά», αναφέρει, «η ΕΚΤ επέμενε πολύ σε μεγάλη μείωση (μίλησε για 4-5 μονάδες). "Τελικά στον Προϋπολογισμό βάλαμε μείωση 3,6 μονάδες που με τα επιπλέον μέτρα του Ιανουαρίου έγιναν 4 μονάδες" τόνισε ο τότε υπουργός Οικονομικών». Με δυο λόγια, ήταν ένα συμφωνημένο κείμενο από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, το οποίο εγκρίθηκε από τη Γερμανία και τη Γαλλία και το οποίο πρόσφερε λύσεις και απέκλειε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι το σκληρό και αδηφάγο ΔΝΤ, που προέκυψε αργότερα. Ηταν ένα manual διαχείρισης και συνολικής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης.
Η πηγή του Eurogroup, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει στον δημοσιογράφο, υπογράμμισε ότι κατά την άποψη όλων των μελών της ομάδας εκείνο το κείμενο ήταν η ανεπίσημη «χείρα βοηθείας» που αναζητούσε ο κ. Παπανδρέου και θα μετατρεπόταν σε επίσημη βοήθεια μόλις το αποδεχόταν ο Ελληνας πρωθυπουργός. Οι κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος ήταν θετικοί, ωστόσο τόνισαν ότι θα πρέπει να τεθεί στον κ. Παππανδρέου γιατί «αυτός αποκλειστικά έπαιρνε τις αποφάσεις».
Ομως ο τότε πρωθυπουργός «δεν επέτρεψε στον υπουργό του να μας απαντήσει», κατά την ίδια πηγή. «Περιμέναμε δεκαπέντε μέρες, αλλά η απάντηση δεν ήρθε ποτέ. Μάλλον θα έλεγα πως μας απάντησε από το Ζάππειο, όπου μοίρασε λεφτά». Και προσθέτει χαρακτηριστικά: «Εκείνη τη μέρα χάθηκε η παρτίδα. Η άρνηση απάντησης στο κείμενο του Λουξεμβούργου ήταν η αφετηρία του ναυαγίου της Ελλάδας. Εάν ο Ελληνας πρωθυπουργός αποδεχόταν την πρόταση, θα είχαν αποφευχθεί πολλά από όσα ακολούθησαν...»
Στη σύσκεψη, η οποία ήρθε σε μια χρονική στιγμή που η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επιδεινωνόταν επικίνδυνα, ο κ. Αλμούνια παρέδωσε στην ελληνική πλευρά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, το οποίο θα έβαζε τέλος στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, βάσει του συμφώνου του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου και του κ. Αλμούνια, που εφάρμοζε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Χωρίς το ΔΝΤ, χωρίς Μνημόνια, χωρίς εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας...
Στη συνάντηση, που κράτησε περίπου τρεις ώρες, σύμφωνα με τον κ. Ιγνατίου που επικαλείται αξιόπιστη πηγή του Eurogroup αλλά και τον ίδιο τον κ. Παπακωνσταντίνου, «ζητήθηκαν μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος του 2010 (φυσικά όχι του 2009). Ειδικά», αναφέρει, «η ΕΚΤ επέμενε πολύ σε μεγάλη μείωση (μίλησε για 4-5 μονάδες). "Τελικά στον Προϋπολογισμό βάλαμε μείωση 3,6 μονάδες που με τα επιπλέον μέτρα του Ιανουαρίου έγιναν 4 μονάδες" τόνισε ο τότε υπουργός Οικονομικών». Με δυο λόγια, ήταν ένα συμφωνημένο κείμενο από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, το οποίο εγκρίθηκε από τη Γερμανία και τη Γαλλία και το οποίο πρόσφερε λύσεις και απέκλειε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι το σκληρό και αδηφάγο ΔΝΤ, που προέκυψε αργότερα. Ηταν ένα manual διαχείρισης και συνολικής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης.
Η πηγή του Eurogroup, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει στον δημοσιογράφο, υπογράμμισε ότι κατά την άποψη όλων των μελών της ομάδας εκείνο το κείμενο ήταν η ανεπίσημη «χείρα βοηθείας» που αναζητούσε ο κ. Παπανδρέου και θα μετατρεπόταν σε επίσημη βοήθεια μόλις το αποδεχόταν ο Ελληνας πρωθυπουργός. Οι κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος ήταν θετικοί, ωστόσο τόνισαν ότι θα πρέπει να τεθεί στον κ. Παππανδρέου γιατί «αυτός αποκλειστικά έπαιρνε τις αποφάσεις».
Ομως ο τότε πρωθυπουργός «δεν επέτρεψε στον υπουργό του να μας απαντήσει», κατά την ίδια πηγή. «Περιμέναμε δεκαπέντε μέρες, αλλά η απάντηση δεν ήρθε ποτέ. Μάλλον θα έλεγα πως μας απάντησε από το Ζάππειο, όπου μοίρασε λεφτά». Και προσθέτει χαρακτηριστικά: «Εκείνη τη μέρα χάθηκε η παρτίδα. Η άρνηση απάντησης στο κείμενο του Λουξεμβούργου ήταν η αφετηρία του ναυαγίου της Ελλάδας. Εάν ο Ελληνας πρωθυπουργός αποδεχόταν την πρόταση, θα είχαν αποφευχθεί πολλά από όσα ακολούθησαν...»
Πώς το ΔΝΤ έστειλε
την Ελλάδα στο απόσπασμα
«Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν ότι άφησε τον Ντομινίκ Στρος Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ όταν ξέσπασε η κρίση, καταδικάζοντας σε καταστροφή την Ελλάδα» σχολιάζει ο αρθρογράφος της «Daily Telegraph» Αμπρόζ Ιβανς - Πρίτσαρντ σε άρθρο-καταπέλτη για τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα με τίτλο: «Το ΔΝΤ πρόδωσε την αποστολή του στην Ελλάδα, αιχμάλωτο στους πιστωτές της ΟΝΕ».
Με αφορμή τη μη καταβολή της δόσης την περασμένη Παρασκευή ο Πρίτσαρντ γράφει: «Ο άνθρωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν έχει πιέσει για την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας με ένα ύποπτο πάθος, το οποίο σοκάρει ακόμη και τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι -συγκριτικά- είναι "γατάκια". Αυτό θα ήταν (κατά κάποιον τρόπο) δικαιολογημένο, αν ήταν διαθέσιμη η άλλη πλευρά της συνηθισμένης διαπραγμάτευσης του ΔΝΤ: απομείωση του χρέους και υποτίμηση.
«Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν ότι άφησε τον Ντομινίκ Στρος Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ όταν ξέσπασε η κρίση, καταδικάζοντας σε καταστροφή την Ελλάδα» σχολιάζει ο αρθρογράφος της «Daily Telegraph» Αμπρόζ Ιβανς - Πρίτσαρντ σε άρθρο-καταπέλτη για τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα με τίτλο: «Το ΔΝΤ πρόδωσε την αποστολή του στην Ελλάδα, αιχμάλωτο στους πιστωτές της ΟΝΕ».
Με αφορμή τη μη καταβολή της δόσης την περασμένη Παρασκευή ο Πρίτσαρντ γράφει: «Ο άνθρωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν έχει πιέσει για την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας με ένα ύποπτο πάθος, το οποίο σοκάρει ακόμη και τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι -συγκριτικά- είναι "γατάκια". Αυτό θα ήταν (κατά κάποιον τρόπο) δικαιολογημένο, αν ήταν διαθέσιμη η άλλη πλευρά της συνηθισμένης διαπραγμάτευσης του ΔΝΤ: απομείωση του χρέους και υποτίμηση.
Η συνταγή
Ετσι συνήθως λειτουργούν τα προγράμματα του ΔΝΤ: Επιβάλλουν
αυστηρές μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα ξεχνούν το χρέος και αποκαθιστούν τις
καταρρακωμένες χώρες στην εξωτερική βιωσιμότητα. Είναι μια πολύ επιτυχημένη
συνταγή...» «Η αποστολή του ΔΝΤ είναι να σώζει τις χώρες. Οχι τα νομίσματα ή
τις τράπεζες και σίγουρα δεν θα πρέπει να κάνει βρομοδουλειές για μία πλούσια
νομισματική ένωση, η οποία είναι απολύτως ικανή να τα βγάλει μόνη της πέρα με
τις υποθέσεις της, αλλά αρνείται να το πράξει για πολιτικούς λόγους».
* Υπήρξε απάντηση του Γιώργου Παπανδρέου (που τη βρήκα στο site της εφημερίδας καθώς και ανταπάντηση του κ. Ιγνατίου
Σφοδρή επίθεση εναντίον Μιχάλη Ιγνατίου εξαπέλυσε ο πρόεδρος
του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Γιώργος Παπανδρέου. Αιτία στάθηκε το νεο
βιβλίο του δημοσιογράφου το οποίο αναφέρει ότι το 2009 η τότε κυβέρνηση είχε
δεχτεί πρόταση που θα της προσέφερε σημαντική βοήθεια στο δημοσιονομικό της
πρόβλημα χωρίς την εμπλοκή του ΔΝΤ, πρόταση στην οποία, όμως, δεν απάντησε
ποτέ. Συγκεκριμένα, το βιβλίο του δημοσιογράφου επικαλείται απόρρητη
σύσκεψη που έγινε στο Λουξεμβούργο το Νοέμβριο του 2009, έξι μήνες πριν από την
υπαγωγή της Ελλάδας στο Μνημόνιο.
Αναλυτικά η δήλωση
του προέδρου του «Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών»:
«Στο όνομα αυτής μου της άποψης, σιώπησα επί
μακρόν. Σήκωσα βάρος που δεν μου αναλογούσε με μοναδικό μέλημα να συμβάλλω
σε ευρύτερες συνεννοήσεις για την υπέρβαση της κρίσης και την προστασία της
χώρας. Κάποιοι έκτισαν καριέρες και άλλοι κομματικά οφέλη πάνω στη λάσπη,
τη συκοφαντία, τη συνωμοσιολογία και το ψέμμα, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και
την οργή του Ελληνικού λαού. Αρκετά όμως, ανέχτηκα αυτές τις συμπεριφορές.
Αρκετά, για όσους θέλουν πάνω στην πλάτη μου και σε βάρος
της αλήθειας να κερδοσκοπούν. Αρκετά, για τη συστηματική συσκότιση της
αλήθειας, προκειμένου να προστατευτούν πρόσωπα, κατεστημένα και πολιτικές
πρακτικές που έβλαψαν το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον.
Όσο συνεχίζεται αυτή η εύκολη συνωμοσιολογία, η λάσπη και η
συκοφαντία, τόσο ο τόπος θα χάνει τον προσανατολισμό του και θα κρύβονται άνομα
συμφέροντα πίσω από μυθοπλασίες, τόσο θα υποφέρει ο Ελληνικός λαός που θέλει
ουσιαστικές αλλαγές στον τόπο.
Μια Ελλάδα χτισμένη πάνω στην αλήθεια και όχι σε
δεκανίκια. Ο κ. Ιγνατίου, προστίθεται σε όσους προστατεύουν συγκεκριμένα
πρόσωπα και τις εγκληματικές τους πολιτικές, που είχαν τεράστιες ευθύνες για
την κρίση. Και συγκεκριμένα, τις κυβερνήσεις Καραμανλή.
Ψεύτες, συκοφάντες, πληρωμένοι κονδυλοφόροι, προπηλακισμοί,
στημένα δημοσιεύματα και δήθεν αποκαλύψεις, δε με αγγίζουν και το κυριότερο, δε
με πτοούν. Θα με βρίσκουν πάντα απέναντί τους».
Τι απαντά ο Μ.
Ιγνατίου στον Γ. Παπανδρέου
Οι χαρακτηρισμοί του πρώην πρωθυπουργού προκάλεσαν την άμεση
αντίδραση του δημοσιογράφου.
«Η απάντησή μου στον Εξοχώτατον κ. Γεώργιον Α. Παπανδρέου
Με αφορμή το νέο μου βιβλίο με τίτλο «Τρόικα: Ο Δρόμος προς
την καταστροφή», που θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη, ο Πρόεδρος του Κινήματος
Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Εξοχώτατος κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου με κατηγορεί, όπως
και ο εκπρόσωπος του Γεώργιος Ελενόπουλος, ότι προστατεύω τις εγκληματικές
πολιτικές του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή.
Η απάντησή μου στον κ. Παπανδρέου, τον οποίο ο ελληνικός
λαός…τίμησε στις τελευταίες εκλογές, καταδικάζοντας τις δικές του πολιτικές,
ακολουθεί: «Ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου, παρασυρμένος από τους συμβούλους
του, που τον οδήγησαν σε καταστροφικές αποφάσεις για τον τόπο και τον ίδιο,
έβγαλε τη μάσκα του …Ελενόπουλου, και εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία
αναφέρει: «Ο κ. Ιγνατίου, προστίθεται σε όσους προστατεύουν συγκεκριμένα
πρόσωπα και τις εγκληματικές τους πολιτικές, που είχαν τεράστιες ευθύνες για
την κρίση. Και συγκεκριμένα, τις κυβερνήσεις Καραμανλή. Παπανδρέου:
«Ψεύτες, συκοφάντες, πληρωμένοι κονδυλοφόροι, προπηλακισμοί, στημένα
δημοσιεύματα και δήθεν αποκαλύψεις, δεν με αγγίζουν και το κυριότερο, δεν με
πτοούν.»
Αν περίμενε, ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ, να διαβάσει το βιβλίο
πριν τοποθετηθεί, θα βρισκόταν στη δυσάρεστη θέση να παραδεχθεί ότι το κεφάλαιο
για τον κ. Καραμανλή είναι πιο αυστηρό από αυτό που τον αφορά. Βιάστηκε και
εκτέθηκε. Είχε την ευκαιρία, ως Παπανδρέου ή έστω και ως… Ελενόπουλος, να
καταθέσει τις θέσεις του και αυτές να δημοσιευθούν στο βιβλίο, αλλά αρνήθηκε να
με συναντήσει. Δικό του το πρόβλημα. Κατά τα άλλα, όλες οι απαντήσεις για
τους μοιραίους πρωθυπουργούς και πολιτικούς που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή
κατάσταση, βρίσκονται μέσα στο βιβλίο, το οποίο θα το κρίνουν οι αναγνώστες,
όχι όσοι ευθύνονται για την εξαθλίωση του ελληνικού λαού.
Περισσότερο από κάθε βιβλίο, από κάθε δημοσίευμα, από κάθε
αποκάλυψη, σημασία έχει η γνώμη του ίδιου του ελληνικού λαού, ο οποίος κρίνει
και τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. Ο πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ, πήρε
μια γεύση στις τελευταίες εκλογές. Εκτός αν δεν αντιλήφθηκε ούτε αυτό το
ξεκάθαρο μήνυμα. Ο ελληνικός λαός έκρινε την πρωθυπουργία του. Αυτή είναι
η τελευταία μου απάντηση στον κ. Παπανδρέου για το συγκεκριμένο θέμα.
Υποστηρίζω κάθε γραμμή του βιβλίου μου με πάθος, είτε οι αναφορές γίνονται για
τον πρόεδρο του ΚΙΔΗΣΟ, είτε για τον κ. Καραμανλή και τον κ. Σημίτη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου