Η Ρωσία πρότεινε τη Συμαπαραγωγή καλάσνικοφ -Εκκρεμεί η απάντηση της Ελληνικής πλευράς

Αναδημοσιεύω από τα «Επίκαιρα» της περασμένης Πέμπτης 4/6 κείμενο του Ταξίαρχου (ΕΠ) ε.α., μηχανικού Δικτύων – MSc κ, Ιωάννη Α. Κολομβάκη. σύμφωνα με το οποίο εποικείτε συνεργασία με τους Ρώσους και σε άλλο τομέα εκτός αυτό του φυσικού αερίου. Τουλάχιστον έγινε πρόταση από τους Ρώσους. Ας δούμε τί έγραψε ο Ταξίαρχος στο καλό περιοδικό.

* * *

Η  ιστορία άρχισε το 2006, επί υπουργίας Ευάγγελου Μεϊμαράκη, όταν ο υφυπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Μ. Δημήτριεφ, τότε «δεξί χέρι» του προέ­δρου Πούτιν για τις εξαγωγές και επικεφαλής της αρμόδιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας, δήλωνε επίσημα ότι «ακόμη και εργοστάσια παραγωγής όπλων στην Ελλάδα για κοινές εξαγωγές σε τρίτες χώρες είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει η Μόσχα προκειμένου να διευρύνει την αμυντικοτεχνική συνεργασία της με την Αθήνα».

Η συγκεκριμένη πρόταση για συμπαραγωγή Καλάσνικοφ ΑΚ-74 Μ δεν είναι «στα λόγια», άλλα έχει ήδη σταλεί εγγράφως στην Αθήνα και η Ρωσία αναμένει την απάντηση μέχρι τον Αύγουστο. Η πρόταση αποτελεί συνέχεια της επίσκεψης Ρώσων στο εργοστάσιο των Ελληνικών Αμυντικών Συστη­μάτων (ΕΑΣ) στο Αίγιο, που ακολούθησε την πρόσφατη επίσκεψη Κομμένου στη Μόσχα.

Ο Πάνος Καμμένος και οι επιτελείς του άκουσαν με ενδιαφέρον την πρόταση και ο ΥΠΕΘΑ κάλεσε τους Ρώσους να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις στο Αίγιο. Εκεί δεν μπόρεσε να πάει ο ίδιος ο υπουργός για να τους υποδεχτεί κι έστειλε τον υφυπουργό, Νίκο Τόσκα, με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ. Οι Ρώ­σοι είδαν τις εγκαταστάσεις και είπαν ξεκάθαρα ότι τους κάνουν! Ο κ. Τόσκας, βέβαια, ακολουθώντας την τακτική της «στρατιω­τικής μυστικότητας», «απαξίωσε» τη σημασία της συνάντησης, προφανώς για λόγους σκοπιμότητας, τουτέστιν «εμφάνισης μικρού στόχου». Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν στον Τύπο, ο κ. Τόσκας είπε ότι περιορίστηκε στο να δείξει τις τεχνικές δυνατότητες του εργοστασίου και διευκρίνισε πως δεν υπάρχει θέμα συμφωνίας αυτή τη στιγμή, ενώ εξήγησε ότι δυνατότητα επένδυσης υπάρχει για κάθε καλό επενδυτή που θα ενδιαφερθεί.

Η συνέχεια που πολλοί δεν πίστεψαν ήταν το έγγραφο που έφτασε από τη Μόσχα πριν από μερικές μέρες στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και εύλογα προκάλεσε συναγερμό. Οι Ρώσοι έστειλαν λεπτομερέστατη πρόταση για συμπαραγωγή τυφεκίων Καλάσνικοφ. Και, βέβαια, τελούν εν αναμονή της ελληνικής απάντησης, η οποία πρέπει να δοθεί σύντομα και σαφέστατα καταφατικά, παραμερίζοντας όλα τα δύσκολα. Ποια είναι αυτά;

• Η συμπαραγωγή ενός τυφεκίου από τα ΕΑΣ δεν πρόκειται να ενθουσιάσει ούτε τους Αμερικανούς ούτε το NATO πολύ απλά επειδή το όπλο λέγεται Καλάσνικοφ. Οι εμμονές είναι γνωστές, δεν χρειάζεται να τις αναλύσουμε ιδιαίτερα.
• Η συμπαραγωγή, την οποία το στοιχειώδες πατριωτικό καθήκον επιβάλλει να ευοδωθεί, θα αφορά και σε πωλήσεις σε τρίτες χώρες. Είναι κοινό μυστικό όμως ότι ο Ελλη­νικός Στρατός θέλει να αντικαταστήσει κάποια στιγμή τα υπεραιωνόβια -γερμανικής σχεδίασης - G3, αλλά και -γιατί όχι;- όλο τον ατομικό οπλισμό παλαιοτέρων γενεών που τηρεί, συντηρεί και διατηρεί με το συνεπα­γόμενο κόστος.
• Υπάρχει, βέβαια, ένα μεγάλο και σοβαρό πρακτικό πρόβλημα. Η απαγόρευση προσλήψεων που έχουν επιβάλει οι δανειστές και στην αμυντική βιομηχανία. Δεν είναι ψέμα ότι έχουν χαθεί μεγάλες παραγγελίες λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι πιο καχύποπτοι λένε ότι με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να βάλουν «λουκέτο» στα ΕΑΣ, όπως και στην υπόλοιπη κρατική πολεμική βιομηχανία. Παρ' όλα αυτά, σε συνάντηση που έγινε στο ΥΠΕΘΑ μεταξύ στελεχών των ΕΑΣ και της πολιτικής ηγεσίας δόθηκαν διαβεβαιώ­σεις ότι η εταιρεία μπορεί, παρά τις ελλείψεις, να τα βγάλει πέρα με την παραγγελία των Ρώσων. «Αξίζει τον κόπο και το ρίσκο» ήταν η φράση που ακούστηκε στη σύσκεψη.

Αν και οι Ρώσοι έχουν δώσει σχετική άνεση χρόνου στην Αθήνα για να απαντήσει, η λεπτομερής πρόταση για τα Καλάσνικοφ πρέπει να εξεταστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ώστε να απαλειφθούν πάσης φύσεως αγκυλώσεις, κωλύματα και γραφειοκρατικές διαδικασίες, που μόνο στόχο έχουν να αναστείλουν επ' αόριστον την εξέλιξη και υλοποίηση της συμπαραγωγής. Η διορία, όπως προείπαμε, για να απαντήσουμε είναι μέχρι τον Αύγουστο, τα ΕΑΣ έχουν ήδη δηλώσει ότι μπορούν να τα βγάλουν πέρα, το μόνο που απομένει, συνεπώς, είναι η πολιτική βούληση για να ξεπεραστούν η γκρίνια και η δυσαρέσκεια των απανταχού «συμμάχων» και «φίλων».

Από το 2006 συζητούσαν για εργοστάσιο τυφεκίων στην Ελλάδα!

Το 2006, σε μια προσπάθεια να «αναζωο­γονηθεί» η αμυντικοτεχνική συνεργασία Ελλάδας - Ρωσίας, ο Μ. Δημήτριεφ βρέθηκε στην Αθήνα και είχε συναντήσεις με τον τότε ΥΠΕΘΑ, Ευ. Μεϊμαράκη, και τον τότε γενικό διευθυντή Εξοπλισμών, Ε. Βασιλάκο. Ο εν λόγω αξιωματούχος μιλούσε από τότε για τυφέκια που μπορούν να παραχθούν στην Ελλάδα. Εξήγησε στους Έλληνες συνομιλητές του ότι η Ρωσία είναι έτοιμη και καλά προετοιμασμένη να πάρει μέρος σε διεθνείς διαγωνισμούς που θα προκηρύξει η Ελλάδα για μια σειρά όπλων, όπως αεροσκάφη 4ης γενιάς, τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, τροχοφόρα, εκπαιδευτικά, τυφέκια νέου διαμετρήματος 5,56 χλστ. - για τα τελευταία «μέχρι και εργοστάσιο στην Ελλάδα μπορούμε να κάνουμε», ανέφερε.

Η Μόσχα, αντιλαμβανόμενη τις νέες απαιτήσεις διεθνώς -αλλά και τον φόρτο που έχουν ορισμένα εργοστάσια της- πρόσφερε στην Αθήνα ευρείες συμπαραγωγές και πλήρη μεταφορά γραμμών συναρμολόγησης «με στόχο ακόμα και πωλήσεις από την Ελλάδα σε τρίτες χώρες», όπως επισήμαινε ο κ. Δημήτριεφ. Η προσφορά περιελάμβανε και τα αεροσκάφη Σουκχόι -30 και Μιγκ-35, όπου το πεδίο συνεργασίας, π.χ. στα ηλεκτρονικά, «είναι πολύ μεγάλο». Η Μόσχα επεδίωκε να

ξαναμπεί στην ελληνική εξοπλιστική αγορά. Η πτυχή αυτή της συνεργασίας των δύο χωρών αποτέλεσε τότε ένα από τα σημεία συμφωνίας που είχαν στη Μόσχα ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης με τον Ρώσο ομόλογο του κατά τη συνάντηση τους στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, στη Ρωσία.

Τι κάνει η Άγκυρα

Την ίδια ώρα, η τουρκική αμυντική βιομηχανία πραγματοποίησε εξαγωγές προς 117 χώρες και 9 ελεύθερες ζώνες στους πρώτους τέσσερις μήνες της φετινής χρονιάς. Σε σύγκριση με πέρσι οι αμυντικές εξαγωγές αυξήθηκαν και φτάνουν πλέον τα 461 εκατ. δολάρια. Οι περισσότερες εξαγωγές της Τουρκίας έγιναν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και έχουν αξία περί τα 182 εκατ. δολάρια, δηλαδή το 40% των συνολικών αμυντικών εξαγωγών. Ακολουθεί η Μαλαισία, η οποία απορρόφησε προϊόντα του αμυντικού και αεροπορικού βιομηχανικού τομέα της γειτονικής χώρας αξίας περίπου 53 εκατ. δολαρίων. Οι εξαγωγές από την Τουρκία προς τη Μαλαισία κατέγραψαν αύξηση 142% σε σύγκριση με πέρσι.

Η Ισπανία βρίσκεται στην τρίτη θέση, απορροφώντας προϊόντα αξίας 33 εκατ. δολαρίων. Το πρώτο διαστημικό κέντρο της Τουρκίας τέθηκε σε λειτουργία κατά τη διάρκεια τελετής στο πλαίσιο του Δορυ­φορικού Προγράμματος «Gokturk-1», στην οποία παρέστη ο πρόεδρος της Τουρκι­κής Δημοκρατίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπου δήλωσε ότι «η εγκατάσταση αυτή είναι το πρώτο μας βήμα στο Διάστημα. Ο "Gokturk- 1" φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος δορυφόρος αναγνώρισης και παρακολούθησης της Τουρκίας». Επίσης, έκανε αναφορά στη σημασία της εγχώριας αμυντικής βιομηχα­νίας, επισημαίνοντας ότι η εξάρτηση ήταν

80% το 2003 και η εκτιμώμενη αυτάρκεια θα έχει επιτευχθεί το 2023.

Τι κάνουμε εμείς

Ήρθε η ώρα κι εμείς να σηκώσουμε κεφάλι και να δούμε την πραγματικότητα. Η περιοχή μας περιβάλλεται από διάφορες μορφές ασύμμετρων απειλών, που λειτουργούν σε μορφή κινούμενης άμμου και δημιουργούν πεδία έντεχνων και προσχεδιασμένων προκλήσεων από κάθε κατεύθυνση, μη δυνάμενων να προσδιοριστούν τόσο τοπικά όσο και χρονικά. Προφανώς, πρέπει να αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε ριζοσπαστικές πρωτο­βουλίες, που θα μας βγάλουν από το τέλμα της παθητικής στάσης.

Οι κινήσεις αυτές αφενός θα δημιουργή­σουν έντονη κινητικότητα γύρω από τα δια­λαμβανόμενα της επαναδραστηριοποίησης της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας, από τις οποίες μόνο κέρδος στρατηγικά θα έχουμε, δεδομένου ότι ο αντίπαλος θα αναγκαστεί να κάνει την επόμενη κίνηση. Εμείς, από την πλευρά μας, θα έχουμε όλο τον χρόνο στη διάθεση μας για να προετοιμάσουμε με έργο το επόμενο βήμα για τον τελικό στόχο υψηλής στρατηγικής. Είναι η ώρα να προχω­ρήσουμε μπροστά, ανοίγοντας «νέους δρόμους». Η φάση αυτή θα ολοκληρωθεί με τη μετάπτωση στην «αναμονή», που δεν είναι τίποτε άλλο από στρατηγική κίνηση - δείγμα ετοιμότητας.

Οι Έλληνες καλούνται για μια ακόμα φορά να σταθούν όλοι μαζί απέναντι στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και να προβάλουν τη μοναδικότητα τους με όραμα, έμπνευση, ομαδικό πνεύμα και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το παρόν και το μέλλον, βασισμένοι στην ισχύ της γνώσης, της συνέπειας και της αξιοπιστίας.