Πόντοι Σεβασμού

Με τη στάση της Ρωσίας (και βασικά του Πούτιν) σε σύγκριση με τη στάση της Δύσης, κυρίως της Γαλλίας και των ΗΠΑ ασχολήθηκε ο Μανώλης Κοττάκης στο άρθρο του με τον ίδιο τίτλο την Τετάρτη 18/11 στη «Δημοκρατία».

Έχω βάλει και την ομιλία του Πούτιν, γιατί δεν την είδαμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες όπως ήταν φυσικό, στην οποία αναφέρετε ο κ Κοττάκης (Ευχαριστώ το μέλος του youtoube vasoula2908 για τη μετάφραση)

* * *

Παίζουμε σίγουρα με τα σωστά «άλογα»;

Το αιματοκύλισμα στο Παρίσι προσφέρεται και για συμπεράσματα αλλά και για αναθεωρήσεις. Συμπεράσματα καθώς ό,τι αποτρόπαιο συνέβη στη γαλλική πρωτεύουσα δικαιώνει τη ρωσική οπτική των πραγμάτων για τον νέο κόσμο, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην πρόσφατη ομιλία Πούτιν στον ΟΗΕ: Η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή δεν συμβαδίζει απαραιτήτως με τη δημοκρατία και τα δικαιώματα.

Η Δύση, προκειμένου να ελέγξει τις πηγές στην ευρύτερη περιοχή της λεκάνης του Ηροδότου, δεν δίστασε να αντικαταστήσει δικτάτορες με τρομοκράτες. Μονάρχες με θεοκράτες. Λογικούς με τρελούς. Αλλά ο κόσμος εκεί δεν ήθελε ισλαμική «δημοκρατία», ψωμί ζητούσε. Δεν ήθελε δικαιώματα, αλλά ισχύ. Απεδείχθη δυστυχώς ότι η Δύση ως σύστημα αξιών έχασε την ικανότητά της να διαβάζει τον κόσμο. Ηξερε ποιους ήθελε να ρίξει από τα βάθρα της εξουσίας - Καντάφι, Μουμπάρακ, Ασαντ- αγνοούσε όμως ποιους επρόκειτο να ανεβάσει. Με τις επιλογές της απελευθέρωσε το τζίνι του φονταμενταλισμού και του έδωσε τη δυνατότητα να εγκατασταθεί στην Ευρώπη. Μεγάλη ήττα. Ο Πούτιν στην πιο δύσκολη φάση της ηγεσίας του, στριμωγμένος οικονομικά εξαιτίας της πτώσης στην τιμή του πετρελαίου, πιεσμένος στην «παραμεθόριο» της Ουκρανίας, απομονωμένος από την Ε.Ε., έδειξε ότι διαβάζει τον κόσμο καλύτερα: Με την ομιλία του στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Με τις επιθέσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Με την ανάδειξη της ανάγκης για συνεργασία ευρωπαϊκών, αμερικανικών και ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Σε όλη τη γεωπολιτική κρίση μέχρι στιγμής η «αδύναμη» Ρωσία είναι ένα βήμα μπροστά, κερδίζοντας τον σεβασμό λαών και ηγεσιών. Και η πρόβλεψη είναι ότι, των Ηνωμένων Πολιτειών απερχομένων -διάγουν φάση εθνικής εσωστρέφειας-, η Ρωσία θα κερδίζει πόντους σεβασμού στην Ευρώπη. Δείτε τη μεγάλη εικόνα.

Ο δυτικός κόσμος βγαίνει διασπασμένος από την πρόκληση των νεαρών φονταμενταλιστών. Η Μέρκελ απέρριψε τη λέξη «πόλεμος» που πρόφερε ο Ολάντ, ο Ομπάμα αρνείται να παγιδευτεί στη σκόνη της Ανατολής, ποιος έμεινε σύμμαχος για τον Ολάντ; Ο Πούτιν, που είχε την τόλμη να πει κατάμουτρα στον Ερντογάν στην Αττάλεια ότι επιχειρηματίες του χρηματοδοτούν το Χαλιφάτο. Διάβασα χθες ότι κυοφορείται συμμαχία ΗΠΑ - Γαλλίας - Ρωσίας. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η σειρά είναι λίγο διαφορετική: Ρωσία - Γαλλία - ΗΠΑ.

Με κίνδυνο, λοιπόν, να δυσαρεστήσω τους εν Αθήναις φίλους μου που προσπαθούν να με κατατάξουν σε στρατόπεδο -αδύνατον, κριτήριό μου πάντα η πατρίδα- θέτω ξανά την ερώτηση: Είμαστε σίγουροι ότι παίζουμε με τα σωστά άλογα; Η κραταιά οικονομική Γερμανία κλείνεται στα σύνορά της. Μεγάλη ηγέτις! Οι ΗΠΑ εκχωρούν την πρωτοκαθεδρία. Αρα;