Τι θα ψήφιζα την Κυριακή για αρχηγό της ΝΔ (ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ)

Την  Κυριακή (20/12) καλώς εχόντων των πραγμάτων, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα εκλέξει αρχηγό ή τους δυο που θα μονομαχήσουν για την αρχηγία.

Αν κάποιος πάρει το 50% των ψήφων + 1 ψήφο εκλέγεται αρχηγός μεθαύριο.

Όπως και αν είναι χαώδης η διαφορά του από τον δεύτερο, ο οποίος πιστεύω θα παραιτηθεί αναλαμβάνοντας μια τιμητική θέση (μάλλον αντιπροεδρία) στο κόμμα και στη Βουλή τον Ελλήνων τη θέση του Κοιονοβουλευτικού εκπροσώπου (αν είναι βουλευτής) ή του προεδρεύοντος αν ο αρχηγός δεν είναι Βουλευτής.

Σχετικά με εμένα δεν πρόκειται να ψηφίσω μια που η ιδεολογία μου είναι μακριά από τη Νέα Δημοκρατία. Βέβαια το σκεφτόμουν να τους ψηφίσω στις επερχόμενες εκλογές ως τον Νοέμβριο του 2011 αλλά μετά την ατιμωτική καθαίρεση του ΓΑΠ στις Κάννες και την θεαματική κωλοτούμπα Σαμαρά «ανέκρουσα πρύμναν» και απορούσα με τον εαυτό μου πως το σκέφτηκα. Συνέβαλε βέβαια πως μια γνωστή μου ήταν υποψήφια βουλευτής.

Αλλά παρ’ όλα αυτά θέλω να γράψω τις σκέψεις μου το τι θα έκανα εγώ, αν πετούσα τα τρία ευρώ να ψηφίσω κάποιον. Θα προτιμούσα να κεράσω καφεδάκι έναν φίλο με τα λεφτά αυτά.

Να δούμε τους υποψήφιους. (αλφαβητικά)

* Άδωνις - Σπύρος Γεωργιάδης: Εκ μεταγραφής από το ακροδεξιό (τότε, μια που τώρα «βγήκε» η original ακριδεξιά) ΛΑΟΣ. Τηλεστάρ τηλεβιβλιοπώλης που ως βουλευτήςτον έβαλε στην κυβέρνηση Παπαδήμου ο Γιώργος Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ, μαζί με τον Βορίδη, να τον εκπροσωπήσουν στην κυβέρνηση που συμμετείχε. Όταν το ΛΑΟΣ έφυγε από την κυβέρνηση αυτοί παρέμειναν.

Είναι γνωστός, εκτός από τις τσιρίδες του, με ότι δήλωσε πως «όσο διαβάζει το μνημόνιο τόσο τον αρέσει», «το μνμόνο ακόμη κι αν δε μας το επέβαλαν θα έπρεπε να το ανακαλύψουμε» και πως «Δεν πρέπει ο Τόμσεν να του παίρνει τη δόξα για τις απολύσεις που κάνει»

Φυσικά και δεν θα τον ψήφιζα εκτός αν ήθελα το κακό της παράταξης μια που πιστεύω πως αν εκλεγεί η ΝΔ θα μείνει εκτός Βουλής (εκτός αν συνεργαστούν με κανένα ΛΑΟΣ, όπως το ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ).

* Ο Ευαγγέλης ΜεΪμαράκης δείχνει να είναι ο πιο μετριοπαθής εκεί μέσα. Κέρδισε πολλούς πόντους στην οπτική μου με την υποδοχή που έκανε στην κ Κωνσταντοπύλου ως πρόεδρος της Βουλής. Ο λόγος του είναι κατανοητός και μετριοπαθής. Ως αρχηγός της ΝΔ ήταν πάρα πολύ καλός στις ομιλίες του στη Βουλή, ειδικά αν τον συγκρίνει κανείς με τον Σαμαρά που διαδέχτηκε που μιλούσε ως «ψευτόμαγκας».

Θετική απτιμώ και την παρουσία του ως πρόεσρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όπως θετική θα ήταν και η ψήφος μου.

* Να πάμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γιο του αρχιαποστάτη προ πεντηκοναετίας, του ανθρώπου που θέλησε να βάλει τον Ανδρέα στη φυλακή, του εθνικού μας γκαντέμη Κων/νου Μητσοτάκη. Αδερφό της Ντόρας Μπακογιάννη που έκανε πολιτική καριέρα εκμεταλευόμενη την δολοφονία από την 17Ν του άντρα της Παύλου Μπακογιάννη. Θείο του περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κώστα Μπακογιαννη (γιο της Ντορας και του δολοφονημένου).

Και να μην ήταν τόσο ένθερμος υποστηρικτής του μνημονίου, μόνο και μόνο που δηλώνει κατά της οικογενειοκρατίας (ο κατεξοχήν εκπρόσωπός της) φτάνει.

Περιττό να πω πως η ψήφος μου είναι αρνητική.

* Όπως και στον έτερο γόνο πολιτικής οικογένειας τον Απόστολο Τζιτζικώστα.

Ο πατέρας του ήταν  γνωστός φιλοβασιλικός και προσωπικός φίλος του Κοκού.

Βγήκε περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με 71% στον δεύτερο γύρο (στον πρώτο είχε πάρει 32,8%). Κόντρα στον υποψήφιο της ΝΔ Γιάννη Ιωαννίδη υποστηριζόμενος από τους ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ, Ένωση για την Πατρίδα και τον Λαό (το κόμμα των κ.κ. Πολύδωρα, Ζώη, Νικολόπουλου, Ψωμιάδη).

Δεν έχω τίποτε να του προσάψω (είναι και πολύ νέος, γεννήθηκε στις 2/9/78 ). Όμως τόσο  ιστορία του πατέρα του όσο και η στάση του μετά τις νικηφόρες για αυτόν εκλογές (ενώ θριάμβευσε κατά του υποψηφίου της ΝΔ με την στήριξη άλλων δυνάμεων) γύρισε «στο μαντρί» όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ.

Και το γεγονός ότι δεν είναι βουλευτής, οπότε θα πρέπει να οριστεί κάποιος επί κεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ, θα μ’ έκανε να τον καταψηφίσω.

Συμπέρασμα ας βγει κάποιος, γιατί είναι σημαντικό να υπάρχει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε όπως λέει ο «θυμόσοφος λαός» μας «Όλα τα γουρούνια την ίδια μύτη έχουν».