Το τέλος του κόσμου – Επιστήμη, θρησκεία και θεωρίες συνομωσίας

Πολύ συχνά βλέπουμε δημοσιεύματα σε ξένα και ελληνικά μέσα, σχετικά με προφητείες που αναγγέλλουν το προσεχές τέλος του κόσμου. Πρόσφατα δημοφιλή παραδείγματα ήταν το Ημερολόγιο των Μάγια που καθόριζε πως το τέλος των ημερών θα ερχόταν το 2012, και ακόμη πιο πρόσφατα, το παράδειγμα με το Μαύρο Φεγγάρι στις 30 Σεπτεμβρίου 2016.
Ας δούμε τι έγραψε για το θέμα ο Ευρευνιτης (όπως παρουσιάζεται) Θάνος Επαχτίτης.

* * * 

Θα ήταν ενδιαφέρον να εξετάσουμε το ζήτημα του τέλους του κόσμου υπό 2 πρίσματα: 1ον, το θρησκευτικό και 2ον, το επιστημονικό. Προσοχή: Το άρθρο εστιάζει στην επιστημονική ανάλυση των θεωριών για το τέλος της Γης και του Σύμπαντος. Η θρησκευτικές αναφορές γίνονται αποκλειστικά για να τονιστεί η διαστρέβλωση των κειμένων της Καινής Διαθήκης, από τα ίδια άτομα που την επικαλούνται, και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μέσο προσηλυτισμού και/ή προσπάθειας για τη δημιουργία θετικών ή αρνητικών εντυπώσεων προς οποιαδήποτε θρησκεία ή δόγμα.

Πως θα τελειώσει ο κόσμος σύμφωνα με την (Ορθόδοξη) Πίστη;

Ο Ιησούς στο Μαρκ. 13.8 σύγκρινε το τέλος του κόσμου με τον πόνο της γέννας μιας μητέρας και η εικόνα υπονοούσε ότι ο κόσμος ήδη εγκυμονούσε την καταστροφή του αλλά κανένας πέρα από το Θεό δεν ξέρει πότε ακριβώς θα συμβεί.

Σύμφωνα με τα γραπτά των Ευαγγελίων, αναφορά για τη ανάληψη των δικαίων και τη Δευτέρα Παρουσία, γίνεται μεταξύ άλλων στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (Η Αρπαγή θα προηγηθεί του ερχομού του Αντίχριστου):

1. Θα γίνει ξαφνικά, σαν «κλέφτης μεσ’ τη νύκτα» (Ματθαίος: κδ’ 42-44β)

2. Θα είναι εκλεκτική. «ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται», [μτφ. άλλος αρπάζεται άλλος αφήνεται (Ματθαίος: κδ’ 27, 40-41)].

Ο χρόνος που θα πραγματοποιηθεί αυτή παραμένει άγνωστος όπου κατά το Ευαγγέλιο «ουδέ οι άγγελοι του Θεού γνωρίζουν».

Και πάλι σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη και ειδικά την Αποκάλυψη του Ιωάννου, το τέλος του κόσμου θα διαφανεί από ορισμένα σημαντικά σημεία.

Η δεύτερη έλευση Του Χριστού δεν θα λάβει χώρα απροσδόκητα αλλά σε μία σαφώς καθορισμένη χρονική στιγμή, τριάμιση χρόνια μετά από την Αρπαγή (Δανιήλ ιβ’ 11 – 1290 μέρες, Αποκάλυψη ια’ 2,3 – 42 μήνες ή 1260 μέρες, κ.α.)

Η ουσία των ανωτέρω είναι πως σύμφωνα με τη Καινή Διαθήκη, η έναρξη των γεγονότων που θα οδηγήσουν στη Δευτέρα Παρουσία, δεν είναι γνωστά σε κανέναν. Επομένως οι ισχυρισμοί διαφόρων θρησκευτικών ομάδων που επικαλούνται στη Καινή Διαθήκη, είναι εξ’ ορισμού άκυροι.

Κάποιες ομάδες και άτομα, σηματοδοτούν το 2018, ως έτος κοσμογονικών αλλαγών, ή ακόμη και της Δευτέρας Παρουσίας και του τελους των ημερών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο μοναχός Μάξιμος, γνωστός από παλαιότερες εμφανίσεις του σε τηλεοπτικές εκπομπές.

Σε ανάλογο μοτίβο, κινούνται και μερικές ομάδες »διαυλιστών» που ακούνε φωνές από τη 5η διάσταση.

«Βλέπετε, μη πλανηθείτε· επειδή, πολλοί θα έρθουν στο όνομά μου, λέγοντας, ότι: Εγώ είμαι· και ο καιρός πλησίασε. Μη τους ακολουθήσετε!» (Λουκάς 21/κα: 8).

Κυριότερα εδάφια στη Καινή Διαθήκη που αναφέρονται ως υπόσχεση της Δευτέρας Παρουσίας είναι:

1. Ματθαίος 24:25-64
2. Ιωάννης 14
3. Αποκάλυψη 19:20-21, 20, 22:6-21
4. Πράξεις Αποστόλων 1:11, 3:19-21
5. Προς Φιλιππησίους 3:20
6. Προς Κολοσσαείς 3:4
7. Α΄ Θεσσαλονικείς 1:10, 4:13 – 5:11
8. Β΄ Θεσσαλονικείς 1:5 – 2:12
9. Β΄ Πέτρου 3:8-13

“Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται, δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται”. (Ματθαίος: κδ’ 38-41).

Σχεδόν όλες οι θρησκείες του κόσμου περιέχουν εσχατολογικά στοιχεία και προφητείες για το τέλος των ημερών, που θα ακολουθήσει της »μητέρας» όλων των μαχών μεταξύ των δυνάμεων του καλού και του κακού. SPOILER ALERT: Το καλό σε κάθε περίπτωση νικάει!

terranovaincognita.gr/single-post/2016/03/28/Χριστιανική-εσχατολογία-και-η-Μεγάλη-Αρπαγή

Πως θα τελειώσει ο κόσμος σύμφωνα με την επιστήμη;

Παρότι υπάρχουν αρκετά μοντέλα σχετικά με το μέλλον του σύμπαντος θα εστιάσουμε στα τρία πιο «δημοφιλή». Μερικά βασικά στοιχεία. Σύμφωνα με πλειάδα στοιχείων που έχουμε μέχρι στιγμής η επικρατέστερη θεωρία σχετικά με το πως ήρθε το σύμπαν μας σε ύπαρξη είναι αυτή της μεγάλης έκρηξης. Το σύμπαν μας συνεχίζει να διαστέλλεται έκτοτε με επιταχυνόμενους ρυθμούς με πιθανή αιτία την ύπαρξη σκοτεινής ενέργειας.

https://arxiv.org/pdf/astro-ph/0207347v2.pdf

Ας δούμε λοιπόν τα σενάρια:

α) Το μεγάλο πάγωμα. Σε αυτή τη περίπτωση η δύναμη της εξάπλωσης κερδίζει τη μάχη, το σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται για πάντα, και τα άστρα που το απαρτίζουν καταναλώνουν όλα τους τα καύσιμα. Αυτό που θα απομείνει θα είναι ένα σκοτεινό παγωμένο σύμπαν χωρίς ενέργεια και κατ επέκταση χωρίς ζωή. Πρόσφατα διαπιστώθηκε ότι το σύμπαν όχι απλά διαστέλλεται, αλλά επιταχύνει τη διαστολή του.

https://arxiv.org/pdf/1604.01424v1.pdf

Αυτό οφείλεται στην επίδραση της μέχρι πρότινος άγνωστης σκοτεινής ενέργειας που συμβάλει στην διαστολή του σύμπαντος.

https://arxiv.org/pdf/astro-ph/0207347v2.pdf

β) Στη περίπτωση της μεγάλης ρήξης ενδέχεται να έχουμε μία ολοκληρωτική επικράτηση της σκοτεινής ενέργειας που εν τέλει θα οδηγήσει στη διάλυση της ύλης που απαρτίζει το σύμπαν ξεκινώντας από τους γαλαξίες και φτάνοντας μέχρι τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια.

https://arxiv.org/pdf/astro-ph/0302506v1.pdf

γ) Στη περίπτωση της μεγάλης σύνθλιψης γίνεται η υπόθεση πως η μέση πυκνότητα του σύμπαντος είναι αρκετή για να σταματήσει η διαστολή και να αρχίσει η συστολή. Οι γαλαξίες αρχίζουν να πλησιάζουν και να συγκρούονται μεταξύ τους μέχρις ότου ολόκληρο το σύμπαν συγκεντρωθεί σε ένα σημείο «άπειρης» πυκνότητας και ενέργειας.

http://strangebeautiful.com/other-texts/ellis-maartens-maccallum-relativistic-cosmo.pdf

Ουσιαστικά επιστρέφουμε στη προ Big Bang κατάσταση. Έχει προταθεί από μία μερίδα επιστημόνων ότι το σύμπαν μας είναι ένα από πολλά. Ότι στη πραγματικότητα υπάρχουν πολλά σύμπαντα τα οποία έρχονται σε ύπαρξη και καταστρέφονται συνεχώς. Ωστόσο δεν έχουμε ακόμα επαρκή στοιχεία για να στηρίξουμε αυτή την υπόθεση.

https://www.scientificamerican.com/article/new-physics-complications-lend-support-to-multiverse-hypothesis/

Η ζωή στη Γη όμως, θα έχει τελειώσει πολύ πριν από όλα τα παραπάνω

Περίπου σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια από τώρα, η φωτεινότητα του ήλιου θα αυξηθεί κατά 10% γεγονός που θα αυξήσει τη μέση θερμοκρασία στη Γη στους περίπου 47 βαθμούς Κελσίου με άμεσο αποτέλεσμα τη σταδιακή εξάτμιση των ωκεανών.

https://arxiv.org/pdf/0801.4031v1.pdf

Φυσικά σε εκείνο το χρονικό σημείο τα πράγματα για το ανθρώπινο είδος δε θα είναι τόσο ευοίωνα, αν δεν έχουμε καταφέρει να μετοικίσουμε σε άλλο πλανήτη. Αλλά ένα δισεκατομμύριο χρόνια είναι ένα τεράστιο χρονικό διάστημα και το πιθανότερο είναι ο άνθρωπος να έχει εξαφανιστεί προ πολλού. Πυρηνικός πόλεμος, υπερ-ηφαίστεια, πρόσκρουση μετεωρίτη; Σίγουρα ένα ή περισσότερα από αυτά θα έχει συμβεί στο ενδιάμεσο.

Τι θα μπορούσε ‘όμως να κάνει η ανθρωπότητα για να συνεχίσει να υφίσταται μετά από ένα κατακλυσμιαίο γεγονός;

Σενάρια που μέχρι πρότινος απασχολούσαν αποκλειστικά τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, βρήκαν σιγά-σιγά το δρόμο τους στη mainstream επιστήμη. Οι προτάσεις είναι πολλές. Ποιες είναι όμως οι επικρατέστερες;

Ο Στήβεν Χόκινγκ είναι από αυτούς που υποστηρίζουν σθεναρά το σενάριο της μετοίκησης σε άλλους πλανήτες ως τη μοναδική εναλλακτική για να συνεχίσει η ανθρωπότητα να υφίσταται εάν κάτι άσχημο συμβεί στο Γη.

http://www.bbc.com/news/science-environment-35344664

Ο γειτονικός Άρης είναι ο Νο 1 υποψήφιος με σενάρια να κάνουν λόγο ακόμη και για τη γεωμορφοποίησή του.

http://www.iflscience.com/space/elon-musk-says-we-could-terraform-mars-dropping-thermonuclear-bombs-it/

Βέβαια, οι σχετικές τεχνολογίες για τη μαζική μεταφορά ανθρώπων και τη μόνιμη εγκατάστασή τους εκεί, βρίσκονται ακόμη στα σπάργανα. Είναι βέβαιο πως στην απεραντοσύνη του σύμπαντός μας, υπάρχουν »έτοιμοι» πλανήτες που μπορούν να συντηρήσουν ζωή. Το 2018, αναμένεται η εκτόξευση στο διάστημα του τηλεσκοπίου James Webb (JWST) που θα έχει ως αποστολή του τον εντοπισμό κατοικήσιμων εξωπλανητών.

http://www.jwst.nasa.gov/

Ακόμη και να τους εντοπίσουμε όμως, η μετάβαση σε αυτούς με τις παρούσες τεχνολογίες είναι αδύνατη. Και εδώ η επιστημονική φαντασία μας δίνει τη λύση με διαστημόπλοια που χρησιμοποιούν εξωτικές μορφές ενέργειας για το ταξίδι σε μακρινούς κόσμους. Η επιστήμη ακολουθεί »καταϊδρωμένη» μελετώντας τη δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής τέτοιων ιδεών.

terranovaincognita.gr/single-post/2016/05/29/Πως-θα-επιβιώσει-η-ανθρωπότητα-από-την-επερχόμενη-Αποκάλυψη-1

Ψηφιακή αθανασία

Μια άλλη προσέγγιση στο θέμα επιβίωσης του ανθρώπινου πολιτισμού είναι μέσω τις ψηφιακής αποθήκευσης όλων των επιτευγμάτων της ανθρωπότητας ή ακόμη και τις συνείδησης όλων των ανθρώπων. Ένα είδος ψηφιακής »αθανασίας» το πετυχαίνουμε ήδη μέσα από τη χρήση των κοινωνικών δικτύων. Όλα όσα μας αρέσουν, οι άνθρωποι που αγαπάμε, τα πολιτικά και θρησκευτικά μας πιστεύω και τόσες άλλες πτυχές τις ιδιωτικότητάς μας, βρίσκονται ήδη αποθηκευμένα σε τεράστιους σέρβερς ανά την υφήλιο.

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας έκαναν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους τα πρώτα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. Το πιο δημοφιλές είναι αναμφισβήτητα το facebook με παραπάνω από 1,3 δις χρήστες παγκοσμίως και με αξία που προσεγγίζει τα 100 δις δολάρια. Η έδρα του facebook είναι στη Καλιφόρνια και προκειμένου να μπορέσει να διαχειριστεί τις πληροφορίες όλων των χρηστών του, χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις 100.000 τετραγωνικών μέτρων όπου στεγάζονται ατελείωτες σειρές υπερσύγχρονων servers και μπορούν να διαχειριστούν όγκο δεδομένων που ξεπερνά τα 100 petabytes (1 petabyte = 1.000 terabytes).

Αν και η σχετική τεχνολογία είναι στα σπάργανα, ήδη έχουν γίνει μελέτες για τη δυνατότητα μεταφόρτωσης της ανθρώπινης συνείδησης σε ηλεκτρονικά μέσα. Υποστηρικτές του διανθρωπισμού (Transhumanism), πιστεύουν ότι έως το 2050, θα υπάρχουν τα μέσα για τη πραγματοποίηση αυτού του στόχου.

Σε 1000 χρόνια από τώρα, ένας αρχαιολόγος του μέλλοντος, ανασκάπτει ανέπαφους τους servers ενός μεγάλου κοινωνικού δικτύου. Αυτός ο μελλοντικός ερευνητής καταφέρνει να διασώσει και να αναπαράγει όλα τα δεδομένα που έχει ανακαλύψει. Αμέσως μπορεί να αναπαραστήσει και να μελετήσει με μεγάλη ακρίβεια τη ζωή ενός ανθρώπου που τα κόκαλά του έχουν γίνει σκόνη εδώ και αιώνες. Ακόμη καλύτερα μπορεί να αναπαραστήσει τη κοινωνία που ζούσε και τον κόσμο στον οποίο μεγάλωσε. Κατά μια έννοια αυτός ο άνθρωπος »ξαναέρχεται» στη ζωή μέσα από τα δεδομένα που είχε ανεβάσει και η τεχνολογία του μέλλοντος έχει τη δυνατότητα να διασώσει και να αναπαράγει. Τελικά μήπως ο κυβερνοχώρος μας προσφέρει ένα είδος »αθανασίας»;

tterranovaincognita.gr/single-post/2016/04/30/Πόσο-κοντά-βρίσκεται-η-ανθρωπότητα-στη-ψηφιακή-αθανασία

Βιοκεντρισμός: Η υπόθεση ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος

Η καινούργια προσέγγιση στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου λέγεται Βιοκεντρισμός, και προέρχεται τόσο από το χώρο της κβαντοφυσικής και της θεωρίας των παράλληλων συμπάντων, όσο και από τον ίδιο τον Αϊνστάιν. Προτάθηκε το 2007 από τον Αμερικανό Robert Lanza.

Όπως λέει και η λέξη βιοκεντρισμός, η ζωή και η βιολογία είναι κεντρικής σημασίας στο είναι, την πραγματικότητα, και το σύμπαν – μάλλον η ζωή δημιουργεί το σύμπαν. Η υπόθεση αυτή υποστηρίζει ότι οι τρέχουσες θεωρίες του φυσικού κόσμου δεν λειτουργούν, και μπορεί ποτέ να μην λειτουργήσουν, μέχρι αυτές να ευθύνονται εξ ολοκλήρου για τη ζωή και συνείδηση.

Ο Lanza υποστηρίζει ότι η υπεροχή της συνείδησης είναι χαρακτηριστική στο έργο του Ντεκάρτ, του Καντ, του Λάιμπνιτς, του Μπέρκλεϋ, του Σοπενχάουερ και του Μπερξόν. Ο ίδιος το βλέπει ως υποστήριξη του κεντρικού ισχυρισμού ότι αυτό που ονομάζουμε χώρος και χρόνος είναι μορφές της αντίληψης της αίσθησης των ζώων, και όχι εξωτερικά φυσικά αντικείμενα.

Ο Lanza υποστηρίζει ότι ο βιοκεντρισμός προσφέρει μια άλλη ματιά σε πολλά μεγάλα παζλ της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της Αρχής της Αβεβαιότητας του Heisenberg, του πειράματος της διπλής σχισμής καθώς και της λεπτής ρύθμισης των δυνάμεων, των σταθερών και των νόμων που διαμορφώνουν το σύμπαν όπως το αντιλαμβανόμαστε.

Σύμφωνα με ένα άρθρο στο περιοδικό Discover με βάση το βιβλίο Lanza, ο βιοκεντρισμός προσφέρει ένα πιο ελπιδοφόρο τρόπο για να συγκεντρωθεί μαζί όλη η φυσική, καθώς οι επιστήμονες προσπαθούν να το κάνουν μετά από τις ανεπιτυχείς προσπάθειες για τις ενοποιημένες θεωρίες πεδίου του Einstein πριν 80 χρόνια.

https://physics4u.wordpress.com/2012/04/29/%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/

Το τέλος του κόσμου

«Ακόμη και στον αιώνα όπου ζούμε, τον αιώνα της λογικής, της επιστήμης και της αναπτυγμένης τεχνολογίας, πολλές φορές οι κινδυνολόγοι και οι «προφήτες» της συντέλειας του κόσμου κατορθώνουν να τρομοκρατούν αδικαιολόγητα τον κόσμο σπέρνοντας τις ψεύτικες δεισιδαίμονες προκαταλήψεις τους. Η Ιστορία, άλλωστε, έχει να μας επιδείξει χιλιάδες περιπτώσεις πανικού που προκλήθηκαν από απλά και σήμερα πλήρως κατανοητά αστρονομικά φαινόμενα. Εκλείψεις Ηλίου, εμφάνιση λαμπρών κομητών, θεαματικές αλλά ακίνδυνες βροχές διαττόντων έγιναν στο παρελθόν αιτία για τη διασπορά τρομακτικών προφητειών και ασύδοτης κινδυνολογίας. Μιας τελείως αδικαιολόγητης κινδυνολογίας που πολλές φορές είχε ως αποτέλεσμα ανυπολόγιστες κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, που μερικές φορές οδήγησαν πολλά άτομα στην αυτοκτονία και τον θάνατο, όπως έγινε στη διάρκεια της έκλειψης του 840, όταν ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος της Βαυαρίας και γιος του Καρλομάγνου πέθανε από τον φόβο του, με αποτέλεσμα οι τρεις γιοι του να πολεμήσουν μεταξύ τους διαχωρίζοντας τελικά την αυτοκρατορία σε τρία τμήματα που αποτελούν σήμερα τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία!

Ακόμη πιο πρόσφατα, τον Μάιο του 1910, η εμφάνιση του πασίγνωστου κομήτη του Χάλεϊ αναστάτωσε, παρά τις διαβεβαιώσεις των αστρονόμων της εποχής, ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκατομμύρια άνθρωποι ξενύχτησαν στους δρόμους και στις πλατείες περιμένοντας το… μοιραίο, που τελικά δεν συνέβη. Ενώ ακόμη και στη δική μας εποχή, το 1962, ένα νέο κύμα πανικού κατέλαβε την ανθρωπότητα όταν Ινδοί αστρολόγοι είχαν «προβλέψει» τη συντέλεια του κόσμου λόγω ενός συνδυασμού της θέσης των πλανητών και μιας ολικής έκλειψης του Ηλίου. Ετσι στην Ινδία χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να εξαγνιστούν. Στην Αγγλία μερικοί κατέφυγαν στους λόφους για να ζητήσουν βοήθεια από τους φίλους τους στον Αρη και την Αφροδίτη, ενώ στην Αριζόνα τα μέλη μιας θρησκευτικής αίρεσης κατέφυγαν σ’ ένα μικρό χωριό που, όπως πίστευαν, θα ήταν το μοναδικό που θα γλίτωνε από την καταστροφή. Οταν, επιτέλους, έφθασε η αναμενόμενη ημέρα της καταστροφής, στις 4 Φεβρουαρίου 1962, τίποτε το ασυνήθιστο δεν συνέβη.

Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς ότι οι διάφορες αυτόκλητες Κασσάνδρες θα είχαν μάθει το μάθημά τους. Κι όμως το 1982 ξαναχτύπησαν και πάλι με νέες «προφητείες» για το τέλος του κόσμου και νέες καταστροφές που θα συνέβαιναν επειδή οι πλανήτες θα ευθυγραμμίζονταν στην ίδια πλευρά του Ηλίου στις 10 Μαρτίου. Τα διάφορα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν τις «πληροφορίες» αυτές και χιλιάδες εφημερίδες σ’ όλο τον κόσμο τις δημοσίευσαν στην πρώτη σελίδα τους. Αυτό ήταν! Αστρολόγοι, θρησκομανείς και κάθε είδους προφήτες και κινδυνολόγοι είχαν την τιμητική τους. Και τι δεν προβλέφθηκε: λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, και δεκάδες άλλες βιβλικές καταστροφές. Παρά τις επανειλημμένες επίσημες και υπεύθυνες διαβεβαιώσεις των ειδικών επιστημόνων, δεν ήσαν και λίγοι εκείνοι που καρδιολαχτάρησαν. Τελικά, όπως ήταν φυσικό, δεν έγινε τίποτα.

Καθώς, λοιπόν, πλησίαζε το περίφημο έτος 2000, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα. Ιδιαίτερα μάλιστα επειδή πολλοί ήταν αυτοί που, λανθασμένα, θεώρησαν το έτος 2000 ως την απαρχή ενός νέου αιώνα. Οσο μάλιστα πλησιάζαμε στην περίφημη αυτή ημερομηνία, οι μύθοι και οι παραξενιές που ακούγονταν όλο και πλήθαιναν. Και τι δεν είχαμε ακούσει για το περίφημο εκείνο ορόσημο! Από τους κάθε είδους εσχατολογικούς αφορισμούς μέχρι την έλευση εξωγήινων «από μηχανής θεών»! Κι όλα αυτά δεν ήσαν τίποτε μπροστά στις καταστροφές που «προμηνύονταν» από το ημερολόγιο των Μάγια, ενός πολιτισμού της Κεντρικής Αμερικής που άνθησε πριν από 1.500 περίπου χρόνια! Οι καταστροφολογικές εκείνες «προφητείες» διατείνονται ότι το τέλος του κόσμου θα ερχόταν την 21η Δεκεμβρίου 2012, στη διάρκεια της οποίας θα συνέβαιναν «πράγματα και θαύματα».

Αλλά ούτε και τότε, φυσικά, έγινε τίποτε. Καμιά καταστροφή δεν συνέβη και όλοι ζούνε όπως πρώτα και ελπίζουν στο καλύτερο, αφού εμφανώς το τέλος του κόσμου είχε αναβληθεί για μία ακόμη φορά! Κάτι που μου θυμίζει ένα ευτράπελο που συνέβη στη Γαλλία τον Αύγουστο του 1560. Η αναμονή μιας ολικής έκλειψης του Ηλίου πανικόβαλε τους κατοίκους ενός χωριού σε τέτοιο βαθμό, ώστε τσακώνονταν για το ποιος θα εξομολογηθεί πρώτος. Για να ηρεμήσει, λοιπόν, τα πνεύματα, ο ιερέας ανακοίνωσε ότι «η έκλειψη αναβάλλεται για δύο εβδομάδες», έτσι ώστε όλοι οι πιστοί να προφθάσουν να εξομολογηθούν!

Είναι, πάντως, βέβαιο ότι κάποια στιγμή, σε πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, θα φθάσει πράγματι το τέλος της Γης μας, αλλά να είστε βέβαιοι ότι το τέλος αυτό θα έλθει με τρόπο που ούτε καν φαντάζονται οι διάφοροι ψευδοπροφήτες και αστρολόγοι της εποχής μας».

ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ, επίτιμος διευθυντής Ευγενιδείου Πλανηταρίου

http://www.kathimerini.gr/878004/article/epikairothta/episthmh/to-telos-toy-kosmoy

Επίλογος

Το ζήτημα του τέλους του κόσμου, του πλανήτη και του σύμπαντος, έχει τεράστιες επιστημονικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις και σίγουρα δε μπορεί να καλυφθεί μέσα σε ένα  άρθρο λίγων παραγράφων. Προφανώς το ζήτημα μπορεί να εξεταστεί μέσω επιστημονικών μεθόδων, αλλά και οι άλλες προσεγγίσεις, αν και θεωρητικές, απασχολούν μια τεράστια μερίδα του πληθυσμού.  Αυτό που μπορεί να βγει ως συμπέρασμα όμως, είναι πως οι τρομολαγνικές προφητείες και τα μέσα που τις διαδίδουν, αν και έχουν διαψευστεί χιλιάδες φορές, συνεχίζουν ακάθεκτοι.

Αναδημοσίευση: ellinikahoaxes.gr