Ο ηθικός και πολιτικός κατήφορος όσων διαλύουν το ΠΑΣΟΚ υπέρ της Δεξιάς

Στις 12 και 19 Νοεμβρίου έγιναν εσωκομματικές εκλογές για τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς. Τον φορέα αυτό αποτελούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Δημοκρατικής συμπαράταξης (που είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ) και του Ποταμιού. Εκλέχτηκε η κ. Γεννηματά πρόεδρος του νέου αυτού φορέα που τον είπαν «Κίνημα Αλλαγής», Κιν.Α. το αρχικόλεξο, και ουσιαστικά θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ που ήταν η κεντροαριστερά ως το 2010 που άρχισε η κρίση.

Αυτό ακριβώς το γεγονός, σχολίασε ο Γιώργος Λακόπουλος ΜΑΛΛΟΝ στο Έθνος. Εγώ το συγκεκριμένο άρθρο το βρήκα στο προσωπικό του blog ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ που «το ανέβασε» με τον ίδιο τίτλο την Τετάρτη 6/12

* * *

Όλοι οι «καλοί» χωράνε, στην ίδια συνεδρίαση.  ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, η «αίρεση» του Γ. Παπανδρέου,  ακόμη και ο Σημίτης. Όλοι μαζί, σε μια σύναξη -τουρλουμπούκι, υπό την Φώφη Γεννηματά. Οι διαδικασίες διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, τώρα πλέον, τρέχουν γρήγορα και απροκάλυπτα- χωρίς ντροπή και συναίσθηση του ανοσιουργήματος. Κάποιοι βιάζονται και μαστιγώνουν τα άλογα να τρέξουν.  Πέφτουν πολλά λεφτά και επιστρατεύονται διακεκριμένοι  παράγοντες του συστήματος.

Υπό τις ιαχές των στρατευμένων και της  μπουρδολογίας των   υποστηρικτών της ανιστόρητης θεωρίας ότι «το ΠΑΣΟΚ τέλειωσε και χρειάζεται νέο κόμμα στη θέση του» . Με τις ανοησίες που εξυπηρετούν – και φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού- συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Ότι τα αναμασούν πρόθυμα και αμοραλιστές -που υπήρξαν στελέχη και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ- κάνει απλώς δυσώδη αυτή την υπόθεση. Οι δήθεν «αγωνιστές» αφού αρπάξαν, ό,τι αρπάξαν, τώρα προσδοκούν σε κανένα κόκκαλο. Κατάντια που φέρνει λύπηση και οργή για κάποιους.

Ειδικά αν ληφθεί υπόψη η αξιοπρεπής συμπεριφορά άλλων στελεχών  που όταν διαπίστωσαν ότι η πολιτική διαδρομή τους φτάνει στο τέλος της, απλώς αποχώρησαν έντιμα. Δεν σέρνονται πίσω από μιντιάρχες για να τους συμπεριλάβουν στο σχέδιο του  «νέου κόμματος»..

Η κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ εξαπατήθηκε – από τη Φώφη Γεννηματά και τα  κομματικά της υποστυλώματα  στο παρασκήνιο- ότι  δεν πρόκειται να εξαφανιστούν τα σύμβολα και το όνομά του για να πάει στην κάλπη. Εκεί καταδίκασε αυτούς που επιδίωκαν τη διάλυση- αλλά τώρα βρίσκει μπροστά της όλη την κομπανία.

Όσους εργάσθηκαν φανερά και κρυφά για να εξαφανιστεί το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και να να εξαφανιστεί  στη συνέχεια και ο ίδιος και μαζί η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ- αυτή είναι που ενοχλεί.

Όταν οι δικαιολογίες δεν είναι ύπουλες, είναι αστείες. Όπως π.χ.    η βλάβη που επέφεραν όσοι εκμεταλλευτήκαν τα αξιώματα που   πήραν από το ΠΑΣΟΚ για να βάλουν θέση στο δημόσιο χρήμα. Ας πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομά τους.

Γιατί ηττήθηκε το ΠΑΣΟΚ

Πρώτον: Πόσοι και ποιοι ωφελήθηκαν οικονομικά από το ΠΑΣΟΚ και ποιοι πλούτισαν με δημόσιο χρήμα, αλλά και με εξυπηρετήσεις που προσέφεραν σε ισχυρούς του χρήματος με το αζημίωτο, είναι μεγάλη συζήτηση.  Ότι όλοι αυτοί κρύβονται πίσω από όσους πήραν το δρόμο της Δικαιοσύνης συνιστά μια ακόμη ελεεινή συμπεριφορά  εκ μέρους τους. Ειδικά στις περιπτώσεις που είναι γνωστό ότι «μαζί τα έφαγαν»- για να θυμηθούμε τον Πάγκαλο.

Αν γίνει μια δημοσιογραφική έρευνα-  εισαγγελική δεν θα γίνει ποτέ πλέον-  για όσους μπήκαν στο ΠΑΣΟΚ ξυπόλητοι και -παίρνοντας αξιώματα-κατά απονομήν και όχι κατ’ αξίαν- πλούτισαν και ζουν ζωή χαρισάμενη, η λίστα θα είναι ατέλειωτη. Ας σταματήσει, λοιπόν, αυτό το παραμύθι.

Δεύτερον: Το ΠΑΣΟΚ δεν κατέρρευσε επειδή κάποια στελέχη του έβαλαν το χέρι στο μέλι. Αν ισχύει αυτό τότε ευθύνονται και όσοι δεν καθίσαν στο σκαμνί- αλλα ο κόσμος ξέρει τι έκαναν. Όσοι έκλεψαν είναι υπόθεση των εισαγγελέων.  Αν είναι και της πολιτικής, σημαίνει ότι έκλεψαν περισσότεροι από όσους  βγήκαν στη σέντρα.

Το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε πολιτικά. Οι ηγεσίες του, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου, το πουλήσαν. Εγκατέλειψαν τις αρχές και την ιδεολογία του. Ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του. Ο Σημίτης άνοιξε  την πόρτα στη διαπλοκή- που τον ανέδειξε- να το αλώσει, αφού πρώτα είχε στρατευθεί μαζί της ακόμη και στην επιχείρηση εξόντωσης του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Γ. Παπανδρέου το κατάργησε, πρώτα για να κυβερνήσει με τους κηπουρούς του, σαν κληροδότημα, και μετά για να παραβιάσει κάθε γραμμή του καταστατικού και της ιδρυτική του διακήρυξη, οδηγώντας τη χώρα στο ΔΝΤ. Θα συνέβαινε αυτό ποτέ με τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Ο Βενιζέλος -που ανακάλυψε το ΠΑΣΟΚ 15 χρόνια από  την ίδρυσή του, ως πεδίο για να κάνει πολιτική καριέρα,- το εξευτέλισε   όταν το μετέτρεψε σε παράρτημα της Δεξιάς του Σαμαρά  και το έστρεψε εναντίον της Αριστεράς, θέτοντάς το εκτός δημοκρατικής παράταξης .

Αυτοί κατεδάφισαν το ΠΑΣΟΚ και κανένας άλλος. Και από αυτή τη άποψη είναι οι σπόνσορες του ΣΥΡΙΖΑ – στον οποίο κατέφυγαν αναγκαστικά οι δημοκρατικοί πολίτες.

Σ’ αυτή την κατάσταση το παρέλαβε η επόμενη κληρονόμος που δεν είχε να επιδείξει τίποτε στην πολιτική, πέρα από το όνομά της – «το οποίο έκανε επάγγελμα» όπως έλεγε ένας όψιμος υποστηρικτής της- καθως σε όποιο υπουργείο την έβαζαν, τιμής ένεκεν, απλώς δεν έκανε τίποτε. Συν όσα στοιχεία της διαδρομής της αναδεικνύει κατά καιρούς ο Πάγκαλος τώρα που έκοψε την αλυσίδα…

Η κατασκευή του  «νέου κόμματος»

Τρίτον: Η θεωρία να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα με τη συγκόλληση των αποτυχημένων -που είχαν ήδη αποδοκιμαστεί από την κοινωνία- δεν προέκυψε τυχαία. Πρώτον, προήλθε από μιντιακά και οικονομικά κέντρα που θίγονται από τον έλεγχο και τη διαφάνεια που προσπαθεί να επιβάλει η σημερινή κυβέρνηση. Δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα και προσπαθούν να την ανατρέψουν επιστρατεύοντας  όσους είχαν ανέκαθεν υπό την επιρροή τους ως σπόνσορές τους.

Δεύτερο, η αποτυχία του εγχειρήματος «Ποτάμι» να αναχαιτίσει τον Τσίπρα, παρότι ενισχύθηκε προκλητικά, αλλά και του «ΠΑΣΟΚ της Φώφης» εν συνέχεια -λόγω προσωπικής αδυναμίας των επικεφαλής τους- επέβαλε τη συνένωση τους. Άνωθεν, χωρίς αργές και πρόγραμμα. Χωρίς πολιτική. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Ρόλο εργαλείου θα παίξουν. Την πολιτική θα την ορίζουν οι μιντιάρχες- και ήδη το κάνουν.

Τρίτο, η εμμονή του Κ. Σημίτη να καταστρέψει την υστεροφημία του Ανδρέα Παπανδρέου για να τον εκδικηθεί ιστορικά, μένοντας ο ίδιος ως  «χρήσιμος» στη μεταπολιτευτική περίοδο. Αυτό έχει ως προϋπόθεση την κατάργηση του ΠΑΣΟΚ. Αντίστοιχη δουλειά γίνεται και με την συντηρητική παράταξη με τον καθαγιασμό του Κώστα Μητσοτάκη. Ο στόχος είναι να αποδομήσουν τους ιδρυτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Γόνοι, τελειωμένοι και τυχοδιωκτισμός

Τέταρτο, η σύμπραξη προσώπων, κομμάτων και ομάδων σε ένα κόμμα, περαν του ότι παραβιάζει το πνεύμα της λαϊκής ετυμηγορίας  του 2015, που  απέδωσε στον καθένα ό,τι του άξιζε, συνιστά εξευτελισμό της πολιτικής και ηθικό κατήφορο, που εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους.

Άρχισε με τη διακήρυξη του Κ. Σημίτη, ότι «το ΠΑΣΟΚ τέλειωσε» -ενώ. στην πραγματικότητα αυτός είναι που τέλειωσε. Την  επαναλαμβάνουν ανερυθρίαστα ευεργετηθέντες πρώην υπουργοί, ακόμη και ο Κ. Σκανδαλίδης – γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, και δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η ηθική κατάπτωση σηματοδοτήθηκε με την  «συμφωνία των κληρονόμων». Όταν η Γεννηματά συμφώνησε τη σύμπραξη με τον  Γ. Παπανδρέου, που καταχρέωσε και διέσπασε το ΠΑΣΟΚ.  Συνεχίσθηκε με τις κρυφές συμφωνίες της με τον Θεοδωράκη, που ακολούθησε ο δυστυχής το μοίρα του. Ενώ δεν έπρεπε να έχει ούτε καλημέρα με τη Γεννηματά -που έπαιρνε τους βουλευτές που αποστάτησαν από το Ποτάμι. Τώρα τους ακολουθεί ο… ίδιος.

Η νομιμοποίησης αποστασίας  από την  πρόεδρο τη ΠΑΣΟΚ είναι χειρότερη πράξη και από την αλλοίωση της εντολής που πήγε όταν εξελέγη πρόεδρος: να ανασυντάξει το ΠΑΣΟΚ, όχι να το καταργήσει.

Ούτε «δημοκρατική», ούτε «παράταξη»

Πέμπτο, η συνύπαρξη αυτών των παραγόντων σε κοινές συνεδριάσεις μέχρι να ολοκληρωθεί και τυπικά η συστέγαση στο ίδιο κόμμα, καθιστά αέρα κοπανιστό τις θεωρίες για «ανασυγκρότηση  της δημοκρατικής παράταξης». Ποια «δημοκρατική» όταν προχωράει μόνο με αυθαιρεσίες και ποια «παράταξη» όταν ο κύριος όγκος της εχει μετακομίσει στο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο 6% είναι η επιρροή της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης  που συνένωσε στο ΠΑΣΟΚ ο Ανδρέας Παπανδρέου;

Όσο για τη διεκδίκηση του όρου «κεντροαριστερά» είναι ανέκδοτο. Ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι οι υποστηρικτές της στα ΜΜΕ είναι όσοι στηρίζουν τη … Δεξιά και λοιποί ιστορικοί αντίπαλοι της δημοκρατικής παράταξης. Πέραν του Μητσοτάκη, που δήλωσε εξ αρχής παρών και ανυπομονεί «να συνεργαστεί», οι εφημερίδες  που προσπαθούν να ξαναφέρουν τη Δεξιά στα πράγματα και μαζί της τους «νταβατζήδες» στην πραγματική εξουσία,  δεν υπάρχει εχθρός του ΠΑΣΟΚ και υβριστής του Ανδρέα Παπανδρέου να μην συντάσσεται με το «νέο κόμμα»

Δεν θα το ψηφίσουν  βέβαια. Αλλά ελπίζουν ότι θα συνεχίσουν να εξαπατούν ως το τέλος τους εναπομείναντες οπαδούς του ΠΑΣΟΚ για να τους χρησιμοποιήσουν ανάχωμα στον Τσίπρα και εν συνέχεια ως υποστήριγμα στον Μητσοτάκη  που δεν μπορεί να περπατήσει μόνος του.

Όλα αυτά συνιστούν τη μεγαλύτερη επιχείρησης  πολιτικής εξαπάτησης που υπήρξε ποτέ. Τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία της χώρας συμπράττουν με μωροφιλόδοξους πολιτικούς για να εξαφανίσουν ένα ιστορικό κόμμα. Να σβήσουν έναν ιστορικό πολιτικό ηγέτη, να απωθήσουν από το πολιτικό πεδίο τη σοσιαλιστική  ιδεολογία  και να ξαναφέρουν την χειρότερη Δεξιά   που υπήρξε στη μεταπολίτευση.

Με πραγματικό επικεφαλής τον Γεωργιάδη, με τον οποίο πολλοί από το «νέο κόμμα» συναναστρέφονται και συμπράττουν. Κρίμα που δεν υπάρχει τρόπος να ανοίξουν οι ουρανοί και να εμφανιστεί για μια στιγμή ο Ανδρέας Παπανδρέου.