Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τις αιμορροϊδες και τα προβλήματά μ' αυτές

Οι αιμορροΐδες υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους από τη γέννηση τους και είναι το σύνολο των αγγείων (ή αλλιώς: «αιμορροϊδικό πλέγμα») που τροφοδοτούν με αίμα τον πρωκτό. Αυτές αποτελούνται από κλάδους που τροφοδοτούν την περιοχή με αίμα (αιμορροϊδικέςαρτηρίες), καθώς και από κλάδους που απομακρύνουν το αίμα από την περιοχή (αιμορροϊδικέςφλέβες). Καλύπτονται από βλεννογόνο (το ενιαίο εσωτερικό στρώμα του ορθοπρωκτικού σωλήνα και του υπόλοιπου εντέρου) και λειτουργούν προστατευτικά.

* * *

Πιο αναλυτικά, κατά την αφόδευση η διέλευση των κοπράνων πιέζει το εντερικό τοίχωμα, με αποτέλεσμα την αύξηση πίεσης εντός των αιμορροϊδικών αρτηριών και την ακόλουθη διόγκωση των σύστοιχων φλεβών. Με αυτόν το μηχανισμό η διέλευση των κοπράνων γίνεται επάνω στις ευένδοτες διογκωμένες αιμορροϊδικές φλέβες, οι οποίες έχουν τον ρόλο «μαξιλαριών» και έτσι προστατεύουν το βλεννογόνο από πιθανό τραυματισμό.

 Η νόσος των αιμορροϊδικών αγγείων ονομάζεται αιμορροϊδοπάθεια. Ως γενεσιουργός αιτία αυτής της πάθησης θεωρείται η αιμορροϊδική υπέρταση, η οποία προκαλείται από την υψηλή ροή αίματος στις αιμορροϊδικές αρτηρίες, ή τη μεγάλη διαφορά πιέσεως μεταξύ των αιμορροϊδικών αρτηριών (που τροφοδοτούν με αίμα την περιοχή του πρωκτού) και των αιμορροϊδικών φλεβών (που απομακρύνουν το αίμα από τον πρωκτό). Επίσης, θα πρέπει να αναφερθεί, ότι η αιμορροϊδική υπέρταση επιδεινώνεται από τον σπασμό του πρωκτικού σφιγκτήρα.

 Η αιμορροϊδική υπέρταση οδηγεί σε παραμονή του αίματος εντός των αιμορροϊδικών φλεβών. Το λιμνάζων αυτό αίμα προκαλεί με τη σειρά του διόγκωση των φλεβών, δηλαδή τους αιμορροϊδικούςόζους. Η περαιτέρω αύξηση της ροής του αίματος εντός των αιμορροϊδικών αρτηριών η οποία προκαλείται από θερμικά, χημικά και μηχανικά ερεθίσματα (π.χ. θερμά λουτρά, χρήση αλκοόλ, κάπνισμα, τραυματισμός εκ δυσκοιλιότητος, κύηση – τοκετός, παχυσαρκία, άρση βαρών κλπ), έχει ως αποτέλεσμα το οίδημα των αιμορροϊδικών όζων με ακόλουθη χαλάρωση του ιστού που συγκρατεί τις αιμορροϊδικές φλέβες στη θέση τους. Τα ως άνω προαναφερόμενα, οδηγούν σε πρόπτωση (επιπροβολή των όζων εκτός του πρωκτού), ή / και σε αιμορραγία. Ως αίτιο θεωρείται οποιαδήποτε κατάσταση προκαλεί άμεσα ή έμμεσα αύξηση της αιμορροϊδικής αρτηριακής πίεσης. Το άγχος προκαλεί δυσκοιλιότητα, αυξάνει την αρτηριακή πίεση, ενώ παράλληλα επιτείνει το σπασμό του πρωκτικού σφιγκτήρα και θεωρείται ως η κύρια αιτία δημιουργίας αιμορροϊδοπάθειας στον σύγχρονο κόσμο. Άλλα αίτια είναι η ιδιοπαθής δυσκοιλιότητα, η πολύωρη παραμονή στην τουαλέτα, η αναβολή των κενώσεων λόγω κοινωνικών υποχρεώσεων (απαιτητική εργασία), η παχυσαρκία, η κακή διατροφή (περιορισμένη κατανάλωση υγρών και φυτικών ινών όπως φρούτα, λαχανικά, δημητριακά κλπ), ο χρόνιος βήχας (κάπνισμα, αναπνευστικά προβλήματα), η άρση βαρών, η καθιστική ζωή (δουλειά γραφείου, επαγγελματίες οδηγοί κλπ), η εγκυμοσύνη, η ηπατοπάθεια, οι όγκοι της περιοχής της πυέλου, ο καρκίνος του ορθού, οι παθήσεις του προστάτη κ.α.

Προβλήματα της νόσου

Η αιμορροϊδοπάθεια αποτελεί πάθηση, η οποία από τη στιγμή που πρωτοεμφανίζεται, εξελίσσεται συνεχώς προς το χειρότερο. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι δεν υπάρχει αναστροφή της νόσου, ενώ αθεράπευτη οδεύει προς το τελικό στάδιο. Όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός της νόσου, τόσο περισσότερο υποφέρει ο ασθενής. Η αιμορροϊδοπάθεια χωρίζεται σε 4 στάδια κατά Goligher:

• 1ου βαθμού (G-I): οι αιμορροϊδικοί όζοι δεν προπίπτουν (δηλαδή δεν προβάλλουν ή εξέχουν) από τον πρωκτό αλλά μπορεί, να θρομβωθούν προκαλώντας πόνο, ή να αιμορραγήσουν.
• 2ου βαθμού (G-II): οι αιμορροϊδικοί όζοι προπίπτουν από τον πρωκτό κατά την κένωση και επανέρχονται μετά το πέρας της («αυτόματη ανάταξη»). Μπορεί, τόσο να θρομβωθούν προκαλώντας πόνο, όσο και να αιμορραγήσουν.
• 3ου βαθμού (G-III): οι αιμορροϊδικοί όζοι προπίπτουν από τον πρωκτό κατά την κένωση και δεν επανέρχονται μετά το πέρας της. Θα πρέπει ο ασθενής να τις επαναφέρει στη θέση τους (εντός του ορθού) με το δάκτυλο («μηχανικήανάταξη»). Αιμορραγούν και θρομβώνονται συχνότατα, ειδικά αν δεν αναταχθούν.
•  4ου βαθμού (G-IV): Μόνιμη πρόπτωση των αιμορροϊδικών όζων. Δεν δύναται να αναταχθούν. Η έκθεση τους στο εξωτερικό περιβάλλον προκαλεί εντονότατη αιμορραγία, καθώς και εξέλκωση (τραυματισμός, αλλοίωση και διάνοιξη) του βλεννογόνου.

Θεραπεία

Ο ασθενής συνήθως αναζητεί Ιατρική βοήθεια, μόνο όταν η αιμορροϊδοπάθεια εμφανίσει συμπτώματα. Τα κυριότερα από αυτά είναι, η αιμορραγία, ο πόνος, η πρόπτωση, ο κνησμός (φαγούρα) και η αποβολή βλέννης. Η αιμορραγία εμφανίζεται κατά, ή μετά την κένωση ως ζωηρό ερυθρό αίμα, το οποίο επαλείφει το τοίχωμα της τουαλέτας, ή το χαρτί υγείας. Ο πόνος οφείλεται στην θρόμβωση των αιμορροϊδικών όζων και εντοπίζεται στην περιοχή του πρωκτού. Η πρόπτωση είναι αποτέλεσμα της χαλάρωσης του ιστού (βλεννογόνου) που συγκρατεί τις αιμορροϊδικές φλέβες και η εμφάνιση της εξαρτάται από το βαθμό της νόσου. Ο κνησμός προκαλείται από την αποβολήβλέννης από τους αιμορροϊδικούς όζους, η οποία ερεθίζει το πρωκτικό δέρμα και ταυτόχρονα βάφει το εσώρουχο. Η ασυμπτωματική αιμορροϊδοπάθεια 1ουβαθμού δεν χρήζει θεραπείας, ενώ η συμπτωματική νόσος του ίδιου βαθμού μπορεί να αντιμετωπισθεί συντηρητικά, με διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα και αύξηση της λήψης υγρών και φυτικών ινών. Βέβαια, αυτά αποτελούν προσωρινά μέτρα, διότι όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, η εν λόγο πάθηση υποτροπιάζει και προοδευτικά εξελίσσεται προς το χειρότερο. Η συντηρητική θεραπεία αναστέλλει τα συμπτώματα μόνο προσωρινά, έως το επόμενο επεισόδιο. Η αιμορροϊδική νόσος 2ου, 3ου και 4ου βαθμού ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ. Προσωρινά τα συμπτώματα μπορεί να ανακουφισθούν με φαρμακευτικά σκευάσματα όπως τοπικές αλοιφές, οι οποίες ως επί των πλείστων περιέχουν κορτιζόνη που αποτελεί τον κύριο παράγοντα, στον οποίο οφείλεται η ανακούφιση των ασθενών από τα συμπτώματα. Η χρόνια χρήση τέτοιων σκευασμάτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή δερματίτιδα στην περιοχή του πρωκτού. Συστήνεται λοιπόν, η χρήση φαρμακευτικών ουσιών να γίνεται μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, έως τη διενέργεια χειρουργικής αντιμετώπισης της νόσου, που αποτελεί και την οριστική λύση.

Η επεμβατική θεραπευτική προσέγγιση στοχεύει στην διακοπή της αιματικής ροής από τις αιμορροϊδικές αρτηρίες προς τις αιμορροϊδικές φλέβες και στην αποσυμφόρηση των αιμορροϊδικών φλεβών. Και οι δύο στόχοι επιτυγχάνονται κατόπιν επέμβασης με τη χρήση LASER σε μικρό επεμβατικό χρόνο (15-20 λεπτά), χωρίς να δημιουργούνται τραυματικές επιφάνειες (τεχνική χωρίς τομές), χωρίς ο ασθενής να χρήζει μετεγχειρητικής φροντίδας (π.χ. καθημερινών πλύσεων, τοποθέτησης τοπικών φαρμάκων κλπ), ούτε μακρόχρονης ιατρικής παρακολούθησης, ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών μετά την εφαρμογή της τεχνικής είναι αμελητέος. Η συγκεκριμένη επέμβαση είναι ανώδυνη, καθώς εφαρμόζεται σε περιοχή που δεν υπάρχουν αισθητήρια νεύρα και ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται την παρουσία της. Έτσι, ο ασθενής επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες μετά από λίγες ώρες από την επέμβαση, μπορεί να κάνει μπάνιο άμεσα, ενώ πλέον οι κενώσεις είναι φυσιολογικές και ανώδυνες. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί, ότι με την ίδια μέθοδο επιτυγχάνεται ανάταξη της πρόπτωσης με άριστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα.

Αναδημοσίευση: adlaser.gr