• • •
Αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από τα στοιχεία ορισμένων
ερευνών της κοινής γνώμης, αλλά και από τις τοποθετήσεις κορυφαίων στελεχών της
Ν.Δ., η περίπτωση του Ανδρέα Παπανδρέου «πονάει» ακόμα. Δεν είναι μόνο που ο
ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ είναι το κυρίαρχο πρόσωπο της Μεταπολίτευσης με 64% θετικές
αξιολογήσεις (σ.σ. άρα και πιο συντηρητικών ψηφοφόρων), όπως έχει καταγράψει η
πρόσφατη δημοσκόπηση της Metron Analysis για τον Κύκλο Ιδεών.
Στην ίδια έρευνα το 63% χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ το κόμμα που σφράγισε περισσότερο
τη Μεταπολίτευση, ενώ η Ν.Δ. ακολουθεί με μόνο 24%. Σε άλλη έρευνα (Eteron), ο
πιο πετυχημένος πρωθυπουργός από το 1974 έως σήμερα θεωρείται ο Ανδρέας
Παπανδρέου σε ποσοστό 30,3%. Από μια πλευρά, λογικό. Οπως άλλοι πανηγυρίζουν
για το έβδομο Ευρωπαϊκό, άλλοι έχουν τρία και πανηγυρίζουν που τα δύο ήταν
σερί. Ο καθένας αναμετράται με τον πήχη που βάζει.
● Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί άκουσα χθες τον πρωθυπουργό και πρόεδρο
της Ν.Δ. στο podcast «The Rest is Politics» να επικρίνει τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ
ότι ήταν «ένας πρωτόλειος λαϊκιστής που υποσχέθηκε τον ουρανό και κατέληξε να
κάνει ακριβώς το αντίθετο». Παραδέχτηκε βέβαια ότι ο Παπανδρέου ήταν μια «πολύ
χαρισματική προσωπικότητα, διανοούμενος και σίγουρα ένας πολύ πολύ ικανός
πολιτικός». Να σημειώσουμε όμως ότι ο Παπανδρέου ήταν ο μόνος στη Μεταπολίτευση
που κέρδισε σε τρεις διαφορετικές εθνικές εκλογές. Εκτός αν «φροντίσει» η
σημερινή αντιπολίτευση να τον ισοφαρίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
● Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάντως έκανε και μια «οικογενειακή αυτοκριτική», αναφερόμενος σε μια αμφιλεγόμενη απόφαση του πατέρα του. Οπως είπε, «πιστεύω ότι ένα λάθος εκείνη την εποχή ήταν ότι παραπέμφθηκε σε δίκη ο Ανδρέας Παπανδρέου, αυτό πραγματικά προκάλεσε πολιτική πόλωση και ίσως έκανε τον Παπανδρέου να επιστρέψει πιο ισχυρός». Ισως είναι και μια εξήγηση γιατί δεν παραπέμφθηκε και ο Αλέξης Τσίπρας για την περίφημη υπόθεση Novartis, παρ’ όλο που αυτό επεδίωκε ο προκάτοχος του κ. Μητσοτάκη, Αντώνης «μέχρι τέλους» Σαμαράς.
● Επειδή μετά τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή μάς απασχόλησε πολύ η τιμή της φέτας, πάμε να δούμε το πραγματικό πρόβλημα με τον δημόσιο διάλογο και τη λειτουργία των ΜΜΕ στη χώρα. Για ένα μείζον θέμα καθημερινότητας που ιεραρχείται ως πρώτο από τους πολίτες και την ύπαρξη του οποίου κανείς δεν τολμά να διαψεύσει, βγαίνει ο πρωθυπουργός στη Βουλή και μας λέει ότι υπάρχει φέτα με… 6,28 ευρώ. Και μόλις ο Κασσελάκης παίρνει σβάρνα τα σουπερμάρκετ και αποδεικνύει αυτό που βιώνουμε όλοι, ότι με τέτοια τιμή δεν παίρνεις ούτε… κινέζικη φέτα, αρχίζουν οι δικαιολογίες του στιλ «μα στο χαρτί που κατέθεσε ο Μητσοτάκης στη Βουλή σε ένα κουτάκι κάπου έλεγε ότι είναι το μισό κιλό». Σαν να σου λέει ότι με 80.000 ευρώ παίρνεις τη νέα Porsche Carrera και μόλις λες «εντάξει φέρ’ τη», να σου απαντάει «ξέρεις, εννοούσα τη… μισή», οπότε αντί για αυτοκίνητο, πάρε δύο ζάντες και μια πόρτα.
● Τι θα γινόταν σε μια φυσιολογική χώρα; Εκτός από την αντιπολίτευση, τα ΜΜΕ θα έκαναν αυτό που έπρεπε, κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση. Για να μη μιλήσουμε για το τι θα έλεγαν για τον πρωθυπουργό ακόμη και τα κίτρινα βρετανικά ταμπλόιντ που κατά τα άλλα μπορεί να τον στήριζαν. Διότι όταν ο πρωθυπουργός λέει ότι υπάρχει φέτα με 6,28 ευρώ, καθήκον των ΜΜΕ είναι να αναδεικνύουν ότι αυτό είναι μια λαϊκίστικη σαχλαμάρα εκτός πραγματικότητας, σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει το φλέγον θέμα της ακρίβειας. Οχι να καταγράφουν δηλώσεις κυβερνώντων και αντιπολιτευόμενων, σαν να είναι γραφείο πρωτοκόλλου. Αν η κυβέρνηση λέει ότι έχει ήλιο και η αντιπολίτευση ότι βρέχει, η δουλειά των ΜΜΕ είναι να κοιτάξουν τι καιρό έχει έξω και να το πουν στον κόσμο, όχι να αναμασούν τι λέει ο ένας και ο άλλος. Και αυτό δεν είναι μόνο θέμα «λίστας Πέτσα». Είναι δυστυχώς και θέμα νοοτροπίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου