Η Τουρκία ψηφίζει Νέα Δημοκρατία

Ακόμη μια φορά η Τουρκία του Ερντογάν προσπαθει να παρέμβει στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Υπερ της ΝΔ κι αυτή τη φορά. Όπως έξι μήνες μετά τις βουλευτικές βουλευτικές εκλογές του 2019, τον Φεβρουάριο του 2020 Μ. Τσαβούσογλουπου δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο TRT Haber πως: «υπήρξαν βήματα για να μειώσουμε την ένταση με την Ελλάδα όπως όταν ήρθαμε στην κυβέρνηση συνεχίσαμε τον μηχανισμό που είχε ξεκινήσει με τον Ισμαήλ Τζέμ. Μέχρι την κυβέρνηση του Τσίπρα τα πράγματα πήγαιναν καλά.  Στην Ελλάδα τα αριστερά κόμματα είναι υπερβολικά εθνικιστικά. Με τη νέα κυβέρνηση ξεκινήσαμε επαφές για να συνεχίσουμε τις συνομιλίες.

Την περασμένη Τρίτη 4 Ιουνίου, αντιγράφω από την «δημοκρατία» της Τετάρτης 5 Ιουνίου κείμενο του  Βασίλη Γαλούπη με τίτλο «Παραμύθι… Τουρκίας με τα κλεμμένα του Ελγιν»: 

«Η Τουρκάλα επικεφαλής του υπουργείου Πολιτισμού για την καταπολέμηση της αρχαιοκαπηλίας Ζεϊνέπ Μποζ δήλωσε ότι δεν υπάρχει κανένα φιρμάνι με το οποίο δόθηκαν στον Έλγιν τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Επιχειρώντας να ακυρώσει το βασικό πρόσχημα νομιμότητας που επικαλείται το Βρετανικό Μουσείο για τους κλεμμένους ελληνικούς θησαυρούς είπε: «Ως επικεφαλής της μονάδας καταπολέμησης παράνομης διακίνησης πολιτιστικής κληρονομιάς στην Τουρκία, δηλώνω ότι δεν έχουμε υπόψη μας κανένα έγγραφο που να νομιμοποιεί την αγορά των Γλυπτών που έγινε από το αποικιοκρατικό Ηνωμένο Βασίλειο εκείνη την εποχή».

Η είδηση αυτή «έπαιξε» πάρα πολύ στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τηλεοπτικές εκπομπές. Πιστώνοντας, όχι ευθέως αλλά με πλάγιο τρόπο, έκπληκτοι την στάση αυτή της κ Μποζ σε ενέργειες της Ελληνικής Κυβέρνησης. Και κανείς δεν αναρωτήθηκε με ποιο αντάλλαγμα έγινε η δήλωση αυτή.

Κι ίσως να έχουν δίκιο πως δεν χρειαζόταν αντάλλαγμα, για τη βοήθεια που προσέφερε στη ΝΔ η τουρκική κυβέρνηση. Γιατί όμως σημειώνει αμέσως μετά στο ίδιο κείμενο ο κ. Γαλούπης:

Για την Ελλάδα θεωρήθηκε μια απρόσμενη έκπληξη, πλήρως αξιοποιήσιμη από την κυβέρνηση παραμονές ευρωεκλογών. Αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά. Επί Αντώνη Σαμαρά, η Ελλάδα όδευε και τότε σε εκλογές, στις 25 Ιανουαρίου 2015. Στις 6 Δεκεμβρίου 2014 η Αθήνα λάμβανε, όπως και τώρα, ένα ανάλογο δώρο, την «επίσημη στήριξη από Νταβούτογλου στο αίτημα της Ελλάδας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο», όπως έγραφαν οι τίτλοι σε ελληνικά, τουρκικά κι ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Στο πλαίσιο του 3ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας, ο Τούρκος πρωθυπουργός, παρουσία του Αντώνη Σαμαρά, έκανε δήλωση ειδικά για το άγαλμα του θεού Ιλισσού, που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, εκφράζοντας τη στήριξη για την επιστροφή του ιστορικού θησαυρού στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Η είδηση είχε προβληθεί ιδιαίτερα από την τουρκική εφημερίδα «Hürriyet». Φαίνεται να υπάρχει ένα συγκεκριμένο προεκλογικό «μοτίβο» τουρκικών δηλώσεων που υποστηρίζει τον αγώνα της Ελλάδας για μόνιμη επιστροφή των Γλυπτών στο σπίτι τους, που εκ των πραγμάτων τείνει να προσφέρει κατ’αρχήν «service» στον εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργό, σαν ένα δωράκι προεκλογικής στήριξης, που στους Έλληνες ψηφοφόρους ακούγεται πάντα καλό κι αποτελεί διακαή πόθο κάθε κυβέρνησης. Η μόδα δεν είναι καινούργια. Στην ιστορία έχει μείνει ο ραγιαδίστικος παρασκηνιακός διάλογος του Σημίτη με τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπλερ το 2003, σ’ ένα πηγαδάκι πριν από την έναρξη μιας Συνόδου Κορυφής.

Όλα αυτά με κάνουν να βγάλω το συμπέρασμα πως η κυβερνήσεις της Τουρκίας στήριζε και στηρίζει ΝΔ. Και δεν είναι μόνο θέμα της σημερινής κυβέρνησης, μια που το Μητσοτακέικο είναι γνωστή φιλότουρικη οικογένεια.

Μετά από όλα αυτά οι πραγματικοί Έλληνες πατριώτες είναι τελείως λανθασμένο να ναι Δεξιοι και ακόμη περισσότερο ΝΔ. Αριστεροί θα έπρεπε να είναι μια που όπως είπε το 2020, ο κ. Τσαβούσογλου. Στην Ελλάδα τα αριστερά κόμματα είναι υπερβολικά εθνικιστικά.