Μοιράστε (εκατομμύρια), εξαγοράστε (ψήφους), μπαζώστε (ευθύνες)…

Στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μοιράστηκαν εκατομμύρια κάτω από τη μύτη υπουργών, προς άγραν ψήφων και μόλις αποκαλύφθηκε η απάτη, πήρε μπροστά η μηχανή της συγκάλυψης. Επισημαίνει σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο ο Γιώργος Καρελιάς στο news247.gr την Πάμπτη 29 Μαΐου

• • •

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ μετά το 2019 διακρίνονται σε έναν τομέα: δημιουργία σκανδάλων (πχ. υποκλοπές) και συγκάλυψή τους. Κι αν δεν είναι μόνο σκάνδαλο, αλλά και έγκλημα (Τέμπη) η μέθοδος δεν αλλάζει. «Ειδικότης κτηθείσα εν τη υπηρεσία», όπως έλεγαν οι παλιοί καθαρευουσιάνοι.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών συγκαλύφθηκε αφού χρειάστηκε η εξουδετέρωση της αρμόδιας Αρχής (ΑΔΑΕ) και η πρόθυμη ταύτιση της δικαιοσύνης με την κυβέρνηση. Έτσι, για την παρακολούθηση ενός πολιτικού αρχηγού, υπουργών, στρατηγών, δημοσιογράφων ουδείς τιμωρήθηκε. Απομακρύνθηκε μόνο από τη θέση του ο γραμματέας του πρωθυπουργού, ο οποίος στη συνέχεια με περισσό θράσος στράφηκε εναντίον μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων που δεν τον άφησαν στην ησυχία του. Μπάζωμα Νο1.

Στην τραγωδία των Τεμπών η συγκάλυψη επιχειρήθηκε με τριπλή μέθοδο. Πρώτα με την επίρριψη όλων των ευθυνών στο σταθμάρχη και στις «διαχρονικές παθογένειες του κράτους». Μετά με τον κυνικό ισχυρισμό «κρίθηκε στις εκλογές» και την προτροπή «μην ασχολείσθε με τα Τέμπη». Κι επειδή αυτά απέτυχαν, τώρα η μέθοδος λέγεται «πλημμέλημα για παράβαση καθήκοντος». Μπάζωμα Νο2 εν εξελίξει.

Τις τελευταίες μέρες έσκασε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Είναι ο οργανισμός που μοιράζει τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στους αγρότες, πολλά λεφτά. Πήρε διαστάσεις όταν κινήθηκε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, υπάλληλοι της οποίας εμποδίστηκαν και απειλήθηκαν επειδή πήγαν να κάνουν έλεγχο.

Η υπόθεση έχει τις εξής διαστάσεις:

Πρώτον, είναι υπόθεση εκτεταμένης διαφθοράς, αφού μοιράστηκαν παράνομα πολλά χρήματα σε χιλιάδες μη δικαιούχους αγρότες και κτηνοτρόφους της Κρήτης. Ένα μόνο στοιχείο εντυπωσιάζει: το 2019 στο νησί δηλώθηκαν 350.000 αιγοπρόβατα. Το 2024 αυτά έγιναν μερικά εκατομμύρια!

Δεύτερον, είναι υπόθεση εξαγοράς προσώπων και ψήφων. Μόνο για λίγες υποθέσεις έχουν ασκηθεί διώξεις σε μερικές εκατοντάδες άτομα. Αυτοί, όμως, που πήραν παράνομα επιδοτήσεις είναι χιλιάδες. Και όλοι αυτοί, μαζί με οικογένειες, σόγια και τον λοιπό περίγυρο ψηφίζουν. Και κάπως έτσι μέσα σε τέσσερα χρόνια η Κρήτη  άλλαξε εκλογική παράδοση και το 2023 «βάφτηκε μπλε». Δικαιολογημένα τα πανηγύρια του πρωθυπουργού, των υπουργών και βουλευτών που εκλέγονται εκεί. Το παράνομο χρήμα έρευσε άφθονο και το πολιτικό χρώμα άλλαξε.

Τρίτον, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ εκτείνεται στη θητεία πέντε «γαλάζιων» υπουργών: από τον πρώτο Μάκη Βορίδη, τον ενδιάμεσο  Λευτέρη Αυγενάκη (Κρητικό) μέχρι το σημερινό Κ. Τσιάρα. Ο οργανισμός έχει αλλάξει έξι διοικητές μέσα σε πέντε χρόνια. Είναι απορίας άξιον πώς γίνονταν όλα αυτά χωρίς οι Έλληνες υπουργοί να ανακαλύψουν τίποτα και να τα μάθουν μόλις οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς μπούκαραν στα αμαρτωλά γραφεία του Οργανισμού. Τόσοι «άριστοι», τέτοιο «επιτελικό» κράτος;

Τώρα η κυβέρνηση διαλύει τον Οργανισμό, συμψηφίζει τις δικές της ευθύνες με «τις διαχρονικές ευθύνες όλου του πολιτικού κόσμου» και ο πρωθυπουργός υπόσχεται ξανά «να αποκαταστήσει πλήρως τη δικαιοσύνη και τη διαφάνεια στον κρίσιμο τομέα των αγροτικών ενισχύσεων».

Τι θυμίζουν αυτά τα περί «δικαιοσύνης» και «διαφάνειας»; Τις υποκλοπές και τα Τέμπη. Είναι συνώνυμα της συγκάλυψης. Μοιράστηκαν παράνομα πολλά εκατομμύρια κάτω από τη μύτη υπουργών, ψήφοι εξαγοράστηκαν. Ένα νέο «μπάζωμα» είναι αναγκαίο. Και εφικτό.

Άλλωστε, δεν είμαστε σε εποχές που κάποιος τίμιος θα αναφωνούσε, όπως ο Ντίνος Ηλιόπουλος στο «Φωνάζει ο κλέφτης»: «Ου ου… μύλος γίνεται στον οργανισμό. Ο κλέψας, του κλέψαντος, τω κλέψαντι, ω παλιοκλέψαντες και παλιοκλεφταρέοι»…

Μετά τον «τραυματισμό του ποδοσφαίρου» δολοφονούν τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις

Οι ποδοσφαιρόφιλοι όλου του κόσμου είχαμε την όμορφη συνήθεια, από τον Οκτώβριο ως τον Μάιο σχεδόν κάθε Τετάρτη να βρισκόμαστε και να παρακολουθούμε τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Εδώ και μερικά χρόνια με την εισαγωγή της τεχνολογίας στο  άθλημα το ποδόσφαιρο παύει να είναι τόσο ελκυστικό. Η τεχνολογία βέβαια σε πολλές φάσεις βοηθάει. Όπως στο επικίνδυνο παιχνίδι ή στο πέναλτι. Όμως πλέον τα πράγματα έχουν γίνει πολύ σχολαστικά. Βλέπουμε να ακυρώνονται γκολ γιατί είναι κάποιος παίκτης κάποια εκατοστά οφσάιντ. Και φυσικά κατόπιν αυτού πρέπει να θεωρούμε πως ο υπεύθυνος του VAR κάνει σωστά τη δουλειά του και δε μεροληπτεί. Όσο για το «ημιαυτόματο οφσάιντ» δεν ξέρω πόσο μπορεί να επέμβει «ανθρώπινος παράγοντας»

Όλα τα παραπάνω θεωρώ πως κάνουν κακό στο ποδόσφαιρο. Όπως και η οδηγία που έχει δώσει η UEFA να συνεχίζεται ο αγώνας ας έχει δει οφσάιντ ο επόπτης γραμμών. Κι αυτό γιατί αν δεν έχει μπει γκολ, μόλις πιστοποιηθεί το οφσάιντ «γυρίζει τη φάση πίσω» ο διαιτητής. Κι έτσι σ’ έναν αγώνα μπορεί να έχουμε «αρκετά λεπτά που παίχτηκαν ποδόσφαιρο» που ουσιαστικά δεν συμμετέχουν στο παιχνίδι.

Θα μπορούσε ο διαιτητής να «μη γυρνά την φάση πίσω» αλλά απλά να έδινε τη μπάλα στην αμυνόμενη ομάδα. Με την προϋπόθεση βέβαια πως θα επιβεβαιωθεί το οφσάιντ, πριν η μπάλα αλλάξει κατοχή. Έστω και στιγμιαία.

Όμως οι Ευρωπαίοι ποδοσφαιροπατέρες, εκτός του ότι μ’ αυτά που έχουν κάνει αλλοίωσαν το άθλημα, πέρυσι το καλοκαίρι «έδωσαν και τη χαριστική βολή» στις βραδιές ποδοσφαίρου.

Κάναν τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις έτσι που να μη μπορούν να υπάρχουν ουσιαστικά ομάδες εκπλήξεις.

Κι εξηγώ γιατί το πιστεύω αυτό:

Ως τώρα οι ομάδες χωριζόταν σε ομίλους των τεσσάρων. Και σε κάθε όμιλο υπήρχαν από μια ομάδα και των τεσσάρων γκρουπ δυναμικότητας. Και έπαιζαν μεταξύ τους εντός κι εκτός έδρας.

Έτσι η ομάδα του 3ου γκρουπ δυναμικότητας είχε στην έδρα της σίγουρα μια εμπορική αντίπαλο με την οποία θα έβγαζε πολλά λεφτά. Αλλά θα μπορούσε «να κοντράρει» και τις άλλες δυο. ‘Έτσι με καλή οργάνωση ενός αξιόλογου υλικού και λίγη τύχη θα μπορεί να προκριθεί στην φάση των 16. Μια που προκρινόταν στην επόμενη φάση οι δυο πρώτες ομάδες της βαθμολογίας. Επίσης η τρίτη της κατάταξης «υποβιβαζόταν» στο Europa league. Οπότε είχε αγωνιστικό ενδιαφέρων να μην αποκλειστεί τελείως.

Έτσι και λεφτά θα μπορούσε να συγκεντρώσει, κι εμπειρία για τις εγχώριες διοργανώσεις

Όλο αυτό όμως από πέρυσι καταργήθηκε. Έβαλαν όλες τις ομάδες μαζί. Αλλά δεν παίζουν όλες με όλους όπως σ' ένα φυσιολογικό πρωτάθλημα. Απλά κλήρωσαν αγώνες. Με δυο ομάδες από κάθε γκρουπ δυναμικότητας. Έναν εντός έδρας κι έναν εκτός. Έτσι η κάθε ομάδα έχει οκτώ αγώνες «να δώσει» αντί για έξι.

Εδώ έχουμε την μεγάλη αδικία όσον αφορά τις μικρότερες ομάδες. Όταν στο δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας είναι οι ομάδες: Λεβερκούζεν, Ατλέτικο Μαδρίτης, Αταλάντα, Γιουβέντους, Μπενφίκα, Άρσεναλ, Κλαμπ Μπριζ, Σαχτάρ Ντόνετσκ, Μίλαν. Ποια ισονομία έχει μια ομάδα που θα κληρωθει με Ατλέτικο Μαδρίτης και  Γιουβέντους όταν μία άλλη έχει κληρωθεί με Σαχτάρ Ντόνετσκ και Κλαμπ Μπριζ;

Θα μου πείτε  πως διαφορετικές κληρώσεις είχαμε και στο προηγούμενο σύστημα. Ναι αλλά η κάθε ομάδα είχε να ανταγωνιστεί τις συγκεκριμένες τρεις που θα κληρωνόταν κι όχι και με τις 31, που είναι όλες οι ομάδες.

Το νέο σύστημα διεξαγωγής του Champions League, φτιαγμένο για τους μεγάλους του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για να μην υπάρχουν ομάδες εκπλήξεις.

Κι αυτό γιατί από τους 32 οι οκτώ πρώτοι περνάνε στους 16 τους Champions League. Αν ένας «μεγάλος» είναι τόσο κακός και δεν «περπατά» έχει και τον «ενδιάμεσο γύρο». Καθώς οι ομάδες που τερματίζουν στις θέσεις 9 – 16 αντιμετώπισαν ομάδα που τερμάτισε ανάμεσα στην 17 – 24 θέση. Έχει λοιπόν την ευκαιρία να «διορθώσει» η μεγάλη ομάδα. Καθώς με μια πρόκριση τον Μάρτιο θα φτάσει εκεί που έφτασας οι οκτώ πρώτοι που ήταν αντάξιοι του μεγάλου ονόματος τους.

Άλλωστε η μια από τις φετινές φιναλίστ, η Παρί Σαιν Ζερμεν, τερμάτισε 15^η στη βαθμολογία με 4 νίκες 1 ισοπαλία και 3 ήττες και «πέρασε» στους 16 αποκλείοντας την επίσης Γαλλική Μπρεστ που τερμάτησε 18^η ακριβώς με τα ίδια αποτελέσματα (4 νίκες 1 ισοπαλία και 3 ήττες). Στους αγώνες του ενδιάμεσου γύρου όμως η Παρί Κέρδίσε με 3- 0 στο Μπρεστ και 7 – 0 στο Παρίσι.

Κι εδώ νομίζω αξίζει να δούμε που αντιμετώπισαν οι δυο γαλλικές ομάδες καθώς και τα αποτελέσματα. Για να φτάσουν ως την ενδιάμεση αυτή φάση

Είχαμε για την Παρί Σαιν Ζερμεν :

Παρί Σαιν Ζερμεν -  Χιρόνα                      1- 0
Άρσεναλ - Παρί Σαιν Ζερμεν                    2 – 0
Παρί Σαιν Ζερμεν – Αϊτχόβεν                   1 – 1
Παρί Σαιν Ζερμεν – Ατλέτικο Μαδρίτης  1 – 2
Μπάγερν Μονάχου - Παρί Σαιν Ζερμεν   1 – 0
Ρεντ Μπουλ - Παρί Σαιν Ζερμεν              0 – 3
Παρί Σαιν Ζερμεν – Μάτσεστερ Σίτυ       4 – 2
Στουτγκάρδη - Παρί Σαιν Ζερμεν             1 – 4

Και τα αποτελέσματα της Μπρεστ:

Μπρεστ - Στουρμ Γρκάτς       2 – 1
Ρεντ Μπουλ - Μπρεστ            0 – 4
Μπρεστ – Λεβερκούζεν          1 – 1
Σπάρτα Πράγας – Μπρεστ      1 – 2
Μπαρτσελόνα – Μπρεστ         3 – 0
Μπρεστ  - Αϊτχοβεν                 1 – 0
Σαχτάρ Ντόνετσκ – Μπρεστ    2 – 0
Μπρεστ - Ρεάλ Μαδρίτης        0 – 3

Παρατήρηση: Από το 1^ο Γκρουπ δυναμικότητας, στο οποίοι ήταν και η Παρί Σαιν Ζερμενμ έπαιξε εκτός με την Μπάγερν Μονάχου κι εντός με την Μάντσεστερ Σίτυ. Ενώ η Μπρεστ ήταν στο 4^ο γκρουπ δυναμικότητας, ΄σύμφωνα με την UEFA τελευταία από τις 32 που συμετείχαν στο Champions league. Έπαιξε με ομάδες του 1^ου γκρουπ με την Ρεάλ Μαδρίτ και την Μπαρτσελόνα εκτός.

Πιστεύω πως όλα αυτά μόνο καλό δεν κάνουν στον θεσμό, μια που για τους «μεγάλους» οι 8 αγώνες θα είναι άνευ σημασίας. Εκτός αν «δεν τραβάει» στους 5-6 πρώτους, οπότε πρέπει να «φορτσάρει» στους τελευταίους να τερματίσει τουλάχιστον 24^η. Για να διεκδικήσει την συνέχεια στον ενδιάμεσο γύρο.

Και οι πιο μικρές ομάδες; Ποιος τις λογαριάζει; Αυτές είναι να συμπληρωθούν οι 32 που χρειάζονται. Να γεμίζουν οι φίλοι τους το γήπεδο στους εντός έδρας αγώνες ή να τις βλέπουν  σε συνδρομητικό κανάλι.

Και να «τζογάρουν σε κανένα στοίχημα. Χάνοντας τα χρήματά τους μια που έτσι που είναι οι αγώνες δεν μπορεί κανείς να βγάλει συμπέρασμα για την δυναμικότητα των ομάδων. Μια που δεν έχει αγώνες με ίδιους αντιπάλους για σύγκριση. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων

 

 

Πηγή: gazzetta.gr, sportal.gr και google.com

Τροφές που βοηθούν την αποτοξίνωση στο συκώτι

Όταν τρώμε πολύ, εάν η διατροφή μας είναι πλούσια σε επεξεργασμένες τροφές και τηγανητά, όταν ερχόμαστε σε επαφή με ρυπαντές ή αντιμετωπίζουμε αυξημένο στρες, το συκώτι μας παθαίνει «υπερφόρτωση» και κατά συνέπεια αδυνατεί να επεξεργαστεί αποτελεσματικά τοξίνες και περιττά λιπαρά.

Θα πρέπει λοιπόν να φροντίζουμε να κάνουμε... αποτοξίνωση στο συκώτι μας ώστε να επανέλθει η λειτουργία του στο φυσιολογικό.

• • •

Δείτε ποιες είναι οι 14 τροφές που ενεργοποιούν το συκώτι να απομακρύνει αποτελεσματικότερα τις τοξίνες από το σώμα.

1. Σκόρδο: ενεργοποιεί τα ένζυμα του ήπατος και περιέχει σημαντική ποσότητα αλλισίνης και σεληνίου, δύο φυσικά συστατικά που ωφελούν το συκώτι
2. Γκρέιπφρουτ: είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά κι έτσι βοηθά το συκώτι να απαλλαγεί από βλαβερές ουσίες
3. Καρότο: περιέχει φλαβονοειδή και βήτα καροτένιο, συστατικά που συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του ήπατος
4. Πράσινο τσάι: περιέχει κατεχίνες, σύνθετες αντιοξειδωτικές ουσίες που υποβοηθούν τη λειτουργία του ήπατος
5. Πράσινα φυλλώδη λαχανικά (π.χ. σπανάκι, λαχανίδα): περιέχουν μεγάλες ποσότητες χλωροφύλλης κι έτσι «ρουφούν» τις τοξίνες από το αίμα, εξουδετερώνουν βαρέα μέταλλα και χημικές ουσίες από εντομοκτόνα και παρασιτοκτόνα και ενισχύουν την παραγωγή της χολής για την απομάκρυνση υπολειμμάτων από τα όργανα του σώματος και το αίμα
6. Αβοκάντο: βοηθά το σώμα να παράγει γλουταθειόνη, μια σύνθετη ουσία απαραίτητη για να απομακρύνει το συκώτι της τοξίνες
7. Μήλο: περιέχει πηκτίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση τοξινών από τη γαστρεντερική οδό – έτσι, το συκώτι δεν επιβαρύνεται από τις βλαβερές ουσίες που εισέρχονται στο σώμα
8. Ελαιόλαδο: απορροφά μέρος των τοξινών που υπάρχουν στο σώμα, βοηθώντας το συκώτι να κάνει ανεμπόδιστα τη... δουλειά του
9. Λεμόνι: περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C, η οποία βοηθά τον οργανισμό να συγκεντρώσει τις τοξικές ουσίες ώστε να απορροφηθούν ευκολότερα από το νερό – να σημειωθεί πως το νερό με λεμόνι το πρωί ενεργοποιεί τη λειτουργία του ήπατος
10. Καρύδια: περιέχουν μεγάλη ποσότητα αργινίνης, αμινοξύ που βοηθά το συκώτι να απομακρύνει την αμμωνία

 

   

Αναδημοσίευση:onmed.gr

28 Μαΐου 1979: Η υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ

Από τα πολλά ιστορικά γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν στο Ζάππειο είναι την ιστορική υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε Ε.Ο.Κ.) τη 1η Ιανουαρίου του 1981 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

• • •

Το ταξίδι της Ελλάδας προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να αναχθεί στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν άρχισε να διαμορφώνεται το όραμα της ενωμένης Ευρώπης. Η ΕΟΚ, που ιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Ρώμης το 1957, είχε ως στόχο να ενισχύσει την οικονομική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και να προωθήσει μια διαρκή ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ελλάδα, έχοντας βιώσει πολιτικές αναταράξεις και οικονομικές προκλήσεις κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναγνώρισε τα πιθανά οφέλη από την ένταξή της στην ΕΟΚ.

Οι διαπραγματεύσεις είχαν αρχίσει το 1976 και ολοκληρώθηκαν το Μάιο του 1979. Η συμφωνία επικυρώθηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο ένα μήνα αργότερα, στις 28 Ιουνίου του 1979. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εκτιμούσε ότι η ένταξη στην ΕΟΚ θα επέλυε τα μεγάλα προβλήματα της χώρας: την οικονομική υπανάπτυξη, την ανασφάλεια, την τότε πολιτική ανωμαλία ενώ θα συνέβαλε και στην σταθεροποίηση της Δημοκρατίας.

Η Ελλάδα εξάλλου θα μπορούσε ως ευρωπαϊκή χώρα να είναι «παρούσα» και να επηρεάζει τις διεργασίες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Η «σχέση» της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνει για πρώτη φορά συγκεκριμένη μορφή με την υποβολή αίτησης για σύνδεση με την τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα τον Ιούνιο του 1959. Τον Ιούνιο του 1961 υπογράφεται η Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας- ΕΟΚ.

Η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας ωστόσο θα διακοπεί απότομα με τη στρατιωτική δικτατορία τον Απρίλιο του 1967. Επανεργοποιείται εκ νέου μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974. Ο στόχος όμως της ελληνικής κυβέρνησης και ειδικότερα του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή ήταν η επιδίωξη της ενσωμάτωσης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως πλήρες μέλος.

Η αίτηση για πλήρη ένταξη υποβλήθηκε στις 12 Ιουνίου 1975, με επιστολή που ο K. Καραμανλής απηύθυνε στον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, Υπουργό Εξωτερικών της Ιρλανδίας G. Fitzgerald.

Την Δευτέρα 28 Μαΐου 1979 υπογράφεται, στο Ζάππειο Μέγαρο, η Συνθήκη Προσχώρησης της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, με βασικό πρωταγωνιστή, τον πολιτικό που οραματίστηκε και δούλεψε για την ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Τα λόγια του Βαλερύ Ζισκάρ ντ’ Εσταίν στην τελετή επισφραγίζουν τη σημασία της ημέρας εκείνης: «Η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα δεν θα ήταν Ευρώπη (…) η Ευρώπη ξαναβρίσκει την Ευρώπη».

Οι ομιλίες του τότε πρωθυπουργού, οι ομιλίες των ξένων ηγετών και οι παρουσίες, η θέση των πολιτικών κομμάτων, πώς είδε το γεγονός ο ελληνικός και διεθνής Τύπος.

 

«Το μέλλον της Ελλάδος βρίσκεται στην Ενωμένη Ευρώπη»

Ξεκινώντας από αυτή καθαυτή την τελετή της υπογραφής της Συνθήκης Προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, το «παρών» στο Ζάππειο Μέγαρο έδωσαν ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας, Αντρεόττι, του Βελγίου, Μαρτένς, της Ολλανδίας, Βαν Αγκτ, της Ιρλανδίας, Λυντς και του Λουξεμβούργου, Τορν, καθώς και ο αντικαγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γκένσερ, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Τζένκινς.

Η τελετή ξεκίνησε με δύο προσφωνήσεις, του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών, Φρανσουά Πονσέ, και του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Με τη σημερινή Συμφωνία η Ελλάς αποδέχεται τη συμμετοχή της στη διαδικασία της ενοποιήσεως της Ευρώπης, που συντελείται με την ακατανίκητη δύναμη φυσικού φαινομένου. Μπορεί να υπάρχουν διαφορές απόψεων, ως προς την έκταση, τη μορφή, τις διαδικασίες και το ρυθμό πραγματοποιήσεώς της. Κανένας όμως δεν μπορεί να αρνηθεί την ιστορική της αναγκαιότητα», υπογράμμιζε στην εισαγωγή της προσφώνησής του ο Κων. Καραμανλής, ενώ συνέχιζε με κάτι που παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο:

«Αν τα Κράτη της Ηπείρου μας δεν συνενώσουν τις υλικές και πνευματικές τους δυνάμεις σε μια οργανική ενότητα, θα παραμερισθούν μοιραία στο περιθώριο της ιστορίας. Και η Ευρώπη, που κυριαρχούσε στον κόσμο, μέχρι και τις αρχές του αιώνος, θα μεταβληθεί σε ουραγό και θα εκτεθεί σε κινδύνους».

«Από πείρα, αλλά και από χαρακτήρα, δεν χρησιμοποιώ αφορισμούς», θα πει επίσης, «και δυσπιστώ προς τις θεωρητικές κατασκευές, που ερμηνεύουν τους νόμους της ιστορικής εξελίξεως και δίνουν στους ανθρώπους έτοιμες συνταγές για τη λύση των προβλημάτων τους. Βασίζομαι πάντα στη μελέτη πραγματικών δεδομένων και στα διδάγματα της ιστορικής πείρας. Αυτά με έπεισαν ότι το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στην ενοποίησή της. Και ότι το μέλλον της Ελλάδας βρίσκεται στην Ενωμένη Ευρώπη. Και με την πεποίθηση αυτή αγωνίστηκα, επί μία εικοσαετία περίπου, να εντάξω τη χώρα μου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα», συμπύκνωσε ο Κων. Καραμανλής.

Και, στη συνέχεια, «… για πρώτη φορά στην ιστορία θα δημιουργηθεί μια τόσο μεγάλη Κοινότητα Εθνών, που βασίζεται στην ελεύθερη συγκατάθεση. Στην ισότιμη συνεργασία και στον αμοιβαίο σεβασμό. Καμία χώρα δεν υποχρεώθηκε να προσχωρήσει στην Κοινότητα παρά τη θέλησή της. Καμιά δεν παραμένει με τη βία. Όλες αντίθετα έχουν λόγο στη διαχείριση των υποθέσεών της. Γι’ αυτό και η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σε σχέση με τις προηγούμενες ιστορικές εμπειρίες, είναι πρωτότυπη και θα έλεγα επαναστατική. Κι έχει τεράστια σημασία σαν παράδειγμα για όλη την ανθρωπότητα».

Εν κατακλείδι, σε μια ακόμη επίκαιρη αναφορά του Κων. Καραμανλή, «η Ελλάς δεν μπορούσε να απουσιάσει από αυτήν την ιστορική για το μέλλον της Ευρώπης συλλογική προσπάθεια. Γιατί η τύχη της είναι στενά, αναπόσπαστα θα έλεγα, συνυφασμένη με την τύχη των άλλων Δημοκρατιών της Ηπείρου. Αν η Ευρώπη κινδυνεύσει, σαν μορφή διακυβερνήσεως και σαν τρόπος ζωής, θα είναι εντελώς παράλογο να πιστεύσουμε ότι η Ελλάς θα μπορέσει να διατηρηθεί σαν μοναδική βάση ανεξαρτησίας και ελευθερίας στην Ήπειρό μας».

 

«Σταθερός οραματισμός και αταλάντευτη πίστη»

Ακολούθησε η υπογραφή των τεσσάρων κειμένων για την ένταξη της Ελλάδας, από τους εκπροσώπους των εννέα κρατών – μελών της Κοινότητας. Από την ελληνική πλευρά υπέγραψαν τα κείμενα ο πρωθυπουργός, Κων. Καραμανλής, και οι υπουργοί Εξωτερικών, Γ. Ράλλης, και για τα θέματα της ΕΟΚ, Γ. Κοντογεώργης.

Στην κεντρική ομιλία του ακολούθως, ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, όπως καταγράφηκε άλλωστε στις ανταποκρίσεις της εποχής, για παράδειγμα από τον Economist, αλλά και ο ίδιος ο Κων. Καραμανλής αναγνώρισε: «Προσωπικώς αισθάνομαι τη στιγμή αυτή βαθύτατη συγκίνηση. Ένας σταθερός οραματισμός και μια αταλάντευτη πίστη στην αναγκαιότητα της Ενωμένης Ευρώπης και στην ευρωπαϊκή μοίρα της χώρας μου βρίσκουν σήμερα, ύστερα από 15 χρόνια, τη δικαίωσή τους».

Παρά ταύτα, ρεαλιστής όπως πάντα, «η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, μολονότι αποτελεί πολυσήμαντο ιστορικό γεγονός, δεν συνεπάγεται ωστόσο αλλαγή κλίματος για τη χώρα μου», ενώ, ανοίγοντας το κάδρο, θα επισημάνει, «η ενοποίηση της Ευρώπης πιστεύω ότι θα είναι το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός στην ιστορία της Ηπείρου μας. Ένα γεγονός που θα επηρεάσει όχι μόνο τη μοίρα της Ευρώπης, αλλά και την πορεία της ανθρωπότητας. Γιατί θα εξισορροπήσει το συσχετισμό δυνάμεων στον κόσμο, θα κατοχυρώσει την ανεξαρτησία της Ευρώπης και θα συμβάλει στην εμπέδωση της παγκόσμιας τάξεως και ειρήνης».

Και, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, «η ενωτική διαδικασία της Ευρώπης προχωρεί αμετάκλητη. Βρισκόμαστε στα σημεία που δεν έχει επιστροφή. Χρειάστηκε πολύ αίμα και πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσουν οι Ευρωπαίοι την ταυτότητά τους, τις κοινές ρίζες τους και την κοινή τους αποστολή. Η ενοποίηση, έστω και αν βραδύνει, κινείται με χαρακτήρα νομοτελειακό».

Κλείνοντας, «η Ελλάς από σήμερα αποδέχεται οριστικά την ιστορική πρόκληση και την ευρωπαϊκή της μοίρα. Διατηρώντας την εθνική της ταυτότητα. Έχομε εμπιστοσύνη και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Έχομε την απόφαση να είμαστε όλοι Ευρωπαίοι, όπως θα έλεγε ο Τσώρτσιλ, και όλοι Έλληνες, όπως θα έλεγε ο Σέλλεϋ. Γιατί όπως έγραψε ο Ισοκράτης, Έλληνες δεν είναι εκείνοι που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά εκείνοι που υιοθέτησαν το πνεύμα το κλασικό».

 

«Η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα δεν θα ήταν Ευρώπη»

Στο δείπνο που ακολούθησε και παρέθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Γάλλος ομόλογός του, Βαλερύ Ζισκάρ ντ’ Εσταίν έλεγε στα ελληνικά: «Η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα δεν θα ήταν Ευρώπη. Είμαι πεπεισμένος ότι ο ελληνικός λαός θα βρει μέσα στην Κοινότητα τις προϋποθέσεις για την πρόοδο και την ευημερία του. Θα μπορεί να βασίζεται στην ενεργό αλληλεγγύη των κατοίκων του. Είμαστε όλοι, στη γλώσσα μας και στους μηχανισμούς της σκέψεώς μας, παιδιά του ελληνικού πολιτισμού». Και κατέληξε, «η Ευρώπη ξαναβρίσκει την Ευρώπη».

Μάλιστα, κατά την άφιξή του στην Αθήνα, ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, αφού συνεχάρη το «φίλο του», Κων. Καραμανλή, είπε και αυτά: «Ξέρουμε πόσα χρωστάμε στον ελληνικό λαό, στον τομέα του πολιτισμού μας, της γλώσσας μας, της σκέψεώς μας και είναι πολύ σημαντικό για τη Γαλλία, που είναι θυγατέρα της κλασικής Ελλάδος, να είναι στο εξής αδελφή της σύγχρονης Ελλάδος, δεδομένου ότι τώρα θα μπορούμε, επί τέλους, να βρούμε μαζί λύση των οικονομικών, κοινωνικών και διεθνών προβλημάτων της εποχής μας».

Στο Προεδρικό Μέγαρο, πριν την ομιλία του Ζισκάρ ντ’ Εσταίν (φωτο), είχε προηγηθεί το «καλώς όρισες» προς τις ξένες αντιπροσωπείες από τον Κων. Τσάτσο και τον Κων. Καραμανλή, ο οποίος ταυτόχρονα με τις αναφορές του για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, υπογράμμισε και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού: «Οι Έλληνες απέκτησαν ήδη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Και η αυτοπεποίθηση αυτή δικαιολογείται από την πρόοδο που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας. Ήδη η Ελλάς, στα
πλαίσια μιας υγιούς δημοκρατίας, διαθέτει πολιτική σταθερότητα, κοινωνική γαλήνη και αξιόλογη οικονομική πρόοδο. Και πιστεύω ότι, με την ένταξή της στην Κοινότητα, τα αγαθά αυτά θα σταθεροποιηθούν».

Αντίστοιχες δηλώσεις με εκείνη του Γάλλου Προέδρου, έκαναν από την Αθήνα και οι παρόντες ευρωπαίοι πρωθυπουργοί, ενώ τηλεγραφήματα απέστειλαν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Τζίμι Κάρτερ, οι πρωθυπουργοί του Ηνωμένου Βασιλείου, Μάργκαρετ Θάτσερ, και της Γερμανίας, Χέλμουτ Σμιτ.

 

Προσποιήθηκε ότι σκούπισε το φρύδι του

«Τώρα, είμαστε Δέκα», είναι ο, εμφατικός, τίτλος του κύριου άρθρου του Guardian, ενώ σε ανταπόκριση από την Αθήνα, η επιθεώρηση “Economist” μεταφέρει: «μετά την επίσημη υπογραφή της Συνθήκης Εντάξεως της Ελλάδος στην ΕΟΚ, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής προσποιήθηκε ότι σκούπισε το φρύδι του, αλλά στην πραγματικότητα ο 72 ετών ηγέτης σκούπισε ένα δάκρυ, έκδηλα συγκινημένος από τη στιγμή θριάμβου του ευρωπαϊκού του οράματος».

Από τις γερμανικές εφημερίδες, η Welt, η Frankfurter Allgemeine Zeitung και η Suddeutsche Zeitung εξαίρουν τη στάση του Κων. Καραμανλή, διαφορετική, πάντως, η οπτική της Zeit: «Η Ελλάδα», υποστήριζε, «αντιμετωπίζει σειρά από σοβαρά προβλήματα: τεχνολογική καθυστέρηση, χαμηλό ποσοστό παραγωγικότητας, υψηλός πληθωρισμός, τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία κ.λ.π.».

Από το Αρχείο Κωνσταντίνου Καραμανλή και πάλι, από όπου και η επιλογή:

Τίτλος του Monde, ήταν, «Ελλάς: ένας επιδέξιος συνέταιρος», που εστιάζει στην «τακτική πειστικής γοητείας» που άσκησε η ελληνική κυβέρνηση στους μελλοντικούς εταίρους της, προκειμένου να καμφθούν εμπόδια και αντιρρήσεις.

Τις προσωπικές προσπάθειες του Έλληνα πρωθυπουργού υπογραμμίζουν οι εφημερίδες Figaro και La Croix, την ώρα που η Humanite επαναλαμβάνει τη θέση του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, σύμφωνα με την οποία η διεύρυνση εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών και θέτει σε κίνδυνο την εθνική κυριαρχία των χωρών της ΕΟΚ.

Επιφυλακτική η Les Echos αναφέρει στο «δια ταύτα» της ανάλυσής της: «Ανοίγοντας τις πόρτες της στις μεσογειακές χώρες – αργότερα θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία και η Ισπανία – η ΕΟΚ θα αντιμετωπίσει μια σειρά νέα προβλήματα: τη συγχώνευση οικονομιών λιγότερο αναπτυγμένων, το σοβαρό συναγωνισμό των αγροτών της Μεσογείου, χαμηλότερα ημερομίσθια. Και τον πολλαπλασιασμό των επίσημων γλωσσών στις Βρυξέλλες…».

 

Αντιπαράθεση Κ. Καραμανλή – Α. Παπανδρέου μέσω… N.Y.Times

«Η σημερινή τελετή αποτελεί προσωπικό θρίαμβο του κ. Καραμανλή, που είχε καταστήσει την ένταξη στην ΕΟΚ ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής του πολιτικής», τονίζουν, επίσης σε ανταπόκρισή τους από την Αθήνα, οι New York Times. Η αμερικανική εφημερίδα αναφέρεται όμως και στις θέσεις του τότε αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης, Ανδρέα Παπανδρέου.

Σύμφωνα με τη σχετική παράθεση από τα Αρχεία Κωνσταντίνου Καραμανλή, η αμερικανική εφημερίδα μετέδιδε, «η Κυβέρνηση, από την πλευρά της επιμένει ότι η Ελλάς θα κερδίσει τελικά το μερίδιο που της αξίζει από την ΕΟΚ. Αυτή η άποψη αμφισβητείται από τον Α. Παπανδρέου, οικονομολόγο με αμερικανική εκπαίδευση που ηγείται του ΠΑΣΟΚ, κυριότερου κόμματος της αντιπολιτεύσεως. Ο κ. Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να παραμείνει ανεξάρτητη από οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς με την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, με το επιχείρημα ότι η ένταξη καθιστά την Ελλάδα “περιφερειακό ουραγό” μιας μεγάλης οικονομικής περιοχής, της οποίας η οικονομική πολιτική θα υπαγορεύεται από τις Βρυξέλλες. Χωρίς να αναφερθεί ευρέως στον κ. Παπανδρέου και τις επικρίσεις του, ο κ. Καραμανλής απέρριψε σήμερα ως αναχρονιστική τη θέση ότι η Ελλάς θα έπρεπε να παραμείνει ανεξάρτητη από τη Δύση.

Οι δυσκολίες μπορούν να λυθούν όχι με συναγωνιστικό απομονωτισμό, αλλά μόνο με την επιτάχυνση των διαδικασιών της ενοποιήσεως, δήλωσε (σ.σ. ο Κων. Καραμανλής)», σύμφωνα με τους NYT.

 

Οι ελληνικές εφημερίδες

Σε ό,τι αφορά τις ελληνικές εφημερίδες, η «Καθημερινή» σημείωνε: «…η ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αποτελεί από χθες εθνική πραγματικότητα και είναι κτήμα ολόκληρου του έθνους, πέρα από κόμματα, παρατάξεις, τοποθετήσεις και απόψεις που αναπτύχθηκαν έως τώρα». Η ιστορική εφημερίδα έγραφε, όμως, και αυτό: «Τώρα, θα ήταν λάθος να νομιστεί ότι η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα αποτελεί ένα είδος ‘πανάκειας’ που θεραπεύει αμέσως και αυτόματα όλα τα δεινά μας. Η ένταξη δεν είναι φτάσιμο αλλά αφετηρία για ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον».

Στον αντίποδα ο «Ριζοσπάστης», «…στην πραγματικότητα, η ένταξη στην ΕΟΚ, όπως επανειλημμένα τόνισε το ΚΚΕ, αντιστρατεύεται τα σημερινά και τα μελλοντικά συμφέροντα της Ελλάδας. Γι’ αυτό ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται ν’ αποδεχτεί σαν τετελεσμένο γεγονός τα δεσμά της ΕΟΚ, που χαλκεύτηκαν ερήμην του».

 

Επιπτώσεις και οφέλη

Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ έχει πολλές επιπτώσεις στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο της χώρας.Αφενός ενισχύει τη θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή κοινότητα και καλλιεργεί το αίσθημα ενότητας και συνεργασίας με άλλα κράτη μέλη και αφετέρου η συμμετοχή στην ΕΟΚ όχι μόνο διευκολύνει τις διπλωματικές σχέσεις αλλά προάγει επίσης τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή.

Από οικονομική άποψη, η Ελλάδα επωφελείται από τις αυξημένες εμπορικές ευκαιρίες εντός της κοινής αγοράς της ΕΟΚ, αποκτώντας πρόσβαση σε μεγαλύτερη καταναλωτική βάση και ευρύτερο φάσμα αγαθών και υπηρεσιών. Επιπλέον, η ένταξη παρέχει πρόσβαση σε διαρθρωτικά ταμεία και προγράμματα οικονομικής βοήθειας που στοχεύουν στη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης και της σύγκλισης των οικονομικών στοιχείων της χώρας με αυτά από άλλα κράτη-μέλη.

Κοινωνικά, η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ προωθεί τις πολιτιστικές ανταλλαγές και ενθαρρύνει τη διασυνοριακή συνεργασία, δίνοντας τη δυνατότητα στους πολίτες να σπουδάζουν, να εργάζονται και να ταξιδεύουν ελεύθερα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προωθεί επίσης την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και η προστασία του περιβάλλοντος.

Η υπογραφή της πλήρους συνθήκης προσχώρησης από την Ελλάδα με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τη βαθύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και υπογραμμίζει τη δέσμευση της χώρας σε κοινές αξίες και στόχους. Καθώς η Ελλάδα ξεκινά αυτό το νέο κεφάλαιο ως πλήρες μέλος της ΕΟΚ, είναι έτοιμη να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που προκύπτουν από την ένταξη στην ΕΕ, συμβάλλοντας παράλληλα στους ευρύτερους στόχους της ειρήνης, της σταθερότητας και της ευημερίας στην Ευρώπη και κυριώς στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

 

 

Αναδημοσίευση: kathimerini.gr και logiosermis.net