Στο ντοκιμαντέρ για το 1821 στον Σκάι: η αρχή για τα προβλήματα σήμερα

Την αρχή του προβλήματος που ζούμε σήμερα έδειξε η σειρά ντοκιμαντέρ 1821 στον Σκάι την περασμένη Τρίτη. Το δάνεια της Αγγλίας το 1824 που ούτε και κατάλαβα τι έγιναν τα λεφτά.
Κυρίως όμως η εμμονή των πολιτικών μας να «κολλήσουμε» στην δύση. Είναι η δεύτερη φορά που επιμείναν σ’ αυτό η πρώτη είναι στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
Έτσι αποφάσισαν οι πολιτικοί μας προεξάρχοντος του Μαυροκορδάτου και ακολουθήσαμε μια φιλοδυτική γραμμή. Μια μαύρη γραμμή όπως αποδείχτικε.
Και η ειρωνία ε; Την στήριξαν ένας Μαυροκορδάτος και ένας Καραμανλής 150 χρόνια μετά με το ανείκομεν εις την Δύσην.
Όχι δεν ανήκομεν εις την Δύσην. Ανήκουμε στα Βαλκάνια. Αυτά που Βομβάρδισε ο «Δημοκράτης» κ. Κλίντον με στοιχεία Μέσης Ανατολής,
Όχι μόνο λόγω της συνύπαρξης μας 400 χρόνια με τους Τούρκους (ελεύθερο κράτος δεν είμαστε ούτε τα μισά) αλλά και λόγω του ορυκτού μας πλούτου του Αιγαίου
Είχε λοιπόν δίκιο ο Κολοκοτρώνης που διαφωνούσε στην φιλοδυτική γραμμή μας.
Μια διαφωνία που του κόστισε την ελευθερία του και την πρώτη φυλάκιση του. Αυτή στην Υδρα.
Όμως όπως πίστευε τον ελευθέρωσαν για να ξαναπολεμήσει. Να τους σώσει δηλαδή από τον αιγύπτιο Ιμπραήμ που εκστράτευσε κατά τις Ελλάδος. Είναι, φαντάζομαι, η πρώτη φορά που οι Ελληνες ενώθηκαν μπροστά στα δύσκολα.
Απόδειξη ότι ως λαός είμαστε διαφορετικός. Μα σήμερα; Θα πει κανείς. Γιατί δεν αναθυμούμαι; Εκτός του ότι ο λαός μας δεν αντιδρά όσο και οι Ευρωπαίοι θα περίμεναν, έχουμε και την μη ενημέρωση βέβαια μια που δεν ακούστηκε πουθενά το πάθημα των κ.κ. Μπεγλίτη και Πρωτόπαπα.
Έχω δύο εξηγήσεις:
Είναι το «μπαστάρδεμα » μας με άλλες φυλές εκτός των γειτονικών μας (με ευρωπαϊκές και αμερικανικές κυρίως) κι όχι μόνο με Βαλκανικές και Τουρκικές όπως στην Τουρκοκρατία και μάλιστα στην εξουσία έχουμε τον κ. Τσαντ (συγγνώμη Παπανδρέου) που είναι μίσος Αμερικανός (αν όχι κατά 2/3) και μισός Έλληνας
Η Ελληνική κρίση είναι τεχνιτή ή πράγματι οφείλεται στις παραλήψεις και ηθελημένα λάθη του κ. Τσαντ (συγγνώμη Παπανδρέου) και της κυβέρνησής του και δεν είναι τόσο βαθιά όσο μας λένε