Στη τελευταία σύνοδο κορυφής που συμμετείχε ο Ανδρέας (Ιούλιος του 1995) σχεδιάστηκαν όλα;

Το Σάββατο που μας πέρασε (23/6) συμπληρώθηκαν δεκαέξι ολόκληρα χρόνια από τον θάνατο του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, του ανθρώπου που αναμόρφωσε την Ελλάδα. Θα απορήσετε γιατί το αναφέρω, αφού πω πως εκτιμώ το έργο του στην πατρίδα μας ότι και να λένε διάφοροι εχθροί του (ιδεολογικά) ή γενίτσαροι.

Στο μόνο του του ρίχνω μεγάλη ευθύνη είναι πως δεν διαπαιδαγώγησε καλά τον γιο του που μας άφησε αμανάτι με τον θάνατό του και δεν μπόρεσε να του εμφυσήσει την πολιτική τακτική. Ένα τελευταίο που του χρεώνω είναι πως δεν μπόρεσε να κάνει επιλογή των συνεργατών του με τέτοιο τρόπο ώστε να συνεχίσει κάποιος το έργο του μετά τον θάνατό του.

Και δεν λέω για την ποιότητα του έργου του, που ήταν αδύνατο να υπάρξει αφού το μέγεθός του δεν βρισκόταν άλλος να το πλησιάσει (δεν ήθελε κιόλας μια που όπως όλοι οι σπουδαίοι δεν ήθελε σπουδαίους δίπλα του) αλλά προς τη ίδια κατεύθυνση.

Τώρα που γράφω όλα αυτά θέλω να θυμίσω την τελευταία σύνοδο κορυφής που παραβρέθηκε ως πρωθυπουργός της Ελλάδος τον Ιούλη του 1995. Και πολύ θα ήθελα αν κάποιος έχει πρόσβαση σε κάποιο ενημερωμένο αρχείο της εποχής, δημοσιεύματα από εφημερίδες και φωτογραφίες να μου δώσει ένα αντίγραφο (σε site ή αρχεία υπολογιστών)

Γιατί τα θέλω; Έχω την εντύπωση πως σ’ εκείνη την σύνοδο υπάρχει η αρχή του κακού που ζούμε σήμερα.

Στη συνέντευξη τύπου ανέφερε πως: «σήμερα αποκαλύφθηκε το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Θα ήθελα πολύ να θυμηθώ τους λόγους που ανάφερε. Πιστεύω πως τότε πάρθηκαν οι αποφάσεις για την Γερμανική κυριαρχία κι όλα όσα επακολούθησαν. Ενδιαφέρων ακόμη έχει και η οικογενειακή φωτογραφία των ηγετών μια που ο Ανδρέας φορούσε (ήταν ο μοναδικός βεβαίως) γυαλιά ηλίου.

Στη συνέχεια πήγε στην Τήνο αφού στην Μασαλία είχε πάει με σκάφος (ούτε που θυμάμαι ποιος του το είχε παραχωρήσει) με την γυναίκα του Δήμητρα, για την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. Στη συνέχεια πήγε στη Θεσσαλονίκη για τη ΔΕΘ (μάλλον έκανε όλο αυτό το καιρό διακοπές αλλά η μνήμη μου με απατά) όπου στη καθιερωμένη συνέντευξη τύπου απέλυσε τον Σημίτη από υπουργό βιομηχανίας. Που να ‘ξερε ο δόλιος πως σε πέντε μήνες (Φεβρουάριος ’96 θα τον διαδεχόταν στην πρωθυπουργία και σε δέκα (Ιούνιος ’96) στην προεδρία του κόμματος με την συγκατάθεση του Γιωργάκη.
Ισως και αυτή να είναι η ατυχία για την Ελλάδα. Πως τον  διαδέχτηκε δηλαδή ο Σημίτης για τον οποίο θα μου επιτρέψετε να μην κάνω κρίση εδώ. 

Θα μου πείτε δεν αποκρύπτω το «Τσοβόλα δωσ’ τα όλα». Γι' αυτό όμως έγραψε την αλήθεια ο κ. Νικος  Νικολάου στην «Καθημερινη στις 10-5-08.(υπάρχει σχετικός υπότιτλος που στο κείμενό του βάζει τα πράγματα στη θεση τουςαλλά όλο το κείμενο είναι διαφωτιστικότατο)