Το μνημόνιο έχει πολλούς «πατέρες»

Την Κυριακή 10/5 – άρα το «χθες» που είναι στην αρχή εννοεί τις 9/5 – ο Μιχάλης Ιγνατίου δημοσίευσε  άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στο «Έθνος της Κυριακής». Σε αυτό μοιράζει ευθύνες στους τρεις τελευταίους πρωθυπουργούς, που πρόλαβαν την χώρα εκτός μνημονίου. Δίκαια ή άδικά η κρίση δική σας

.* * *

Χθες «γιορτάσαμε» την πέμπτη «επέτειο» της χώρας κάτω από το μνημόνιο. Πόσοι άραγε θυμούνται ότι την Κυριακή 9 Μαΐου του 2010 μάς ανακοίνωσαν τη «σωτηρία» μας με την παροχή ενός υπέρογκου δανείου ύψους 110 δισ. ευρώ; Εκείνη την ημέρα δημιουργήθηκε ένας σκληρός και χωρίς ευαισθησίες μηχανισμός, που επέβαλαν οι εταίροι και φίλοι Ευρωπαίοι, μετά την απόφαση του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να οδηγήσει την Ελλάδα στους θεσμούς επειδή φοβήθηκε να αναλάβει το πολιτικό κόστος και να πάρει τα αναγκαία μέτρα τα οποία απαιτούσαν οι δύσκολες περιστάσεις της ελληνικής οικονομίας.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι και με σεβασμό στην αλήθεια και τη δεοντολογία, ο κ. Παπανδρέου παρέλαβε μία δεινοπαθούσα οικονομία από τον Κώστα Καραμανλή. Ο τελευταίος, φοβούμενος την ανατροπή του από μερικούς βουλευτές του, που τον απειλούσαν πως θα καταψηφίσουν τα μέτρα στη Βουλή, δείλιασε ενώ είχε αποφασίσει τη σύγκρουση. Είναι στα ελαφρυντικά του, βεβαίως, ότι προσκάλεσε στο Μαξίμου τον κ. Παπαν­δρέου, στον οποίο είπε όλη την αλήθεια, και του ζήτησε να συμπορευτούν μαζί. Ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ άλλα έλεγε στους Αμερικανούς, άλλα στον κ. Καρα­μανλή και όταν βρισκόταν στο πεζοδρόμιο με τους συνδικαλιστές ξεσάλωνε...

Κατά τη γνώμη μου η τραγωδία της οικονομίας και η πορεία προς την καταστροφή ξεκίνησαν από το 2000, όταν ο τότε πρωθυπουργός ομιλούσε στους ιθαγενείς ως η χώρα μας να είχε ανεξάντλητα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. «Μεθυσμένος» από την εισδοχή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, για την οποία χρησιμοποιήθηκαν ψεύτικα στοιχεία, ισχυριζόταν πως η οικονομία.... πετούσε. Δεν έλεγε την αλήθεια, όπως δεν είπαν την αλήθεια όσοι ακολούθησαν. Η δήθεν καλή κατάσταση της οικονομίας ήταν μία μεγάλη πολιτική, και όχι μόνο, απάτη.

Οι ημέρες που διανύουμε είναι κρίσιμες, αλλά και επικίνδυνες. Με τα σημερινά δεδομένα -και δεν κινδυνολογώ- οδηγούμαστε ομαδικά στον γκρεμό. Συνολικά το πολιτικό προσωπικό της χώρας δρα και αντιδρά ως η Ελλάδα και ο λαός της να έχουν επιλύσει όλα τα προβλήματα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι δανειστές έχουν καταστήσει υποχείριό τους την πατρίδα μας και δεν πρόκειται να μας επιτρέψουν να πάρουμε ανάσα. Αυτήν την ημέρα, πέντε χρόνια από την επιβολή του μνημονίου και της παράδοσης μέρους της κυριαρχίας στους δανειστές, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πολιτικοί είναι αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή.