Μια ιστορία απ’ τον καιρό της παντοδυναμίας του Mega που δεν θα μας λείψει όταν κλείσει

Την τελευταίες μέρες το Mega channel είναι το  βασικό κανάλι «της προπαγάνδας» της διαπλοκής, πράσινης όσο έβλεπα συστηματικά ειδήσεις τον περασμένο αιώνα, δείχνει πως ακολουθεί το δρόμο του Alter στο κλείσιμο. Τα κοινωνικά δίκτυα γεμίσαν με κείμενα με τα οποία το αποχαιρετούν χαιρέκακα. Πολλοί διαφωνούν με αυτό. Εγώ όχι μια που πάντα ήταν το κανάλι της χειραγώγησης του Ελληνικού λαού τόσα χρόνια.

Θα μου πείτε πως εκτός από τους επώνυμους δημοσιογράφους, αυτούς που κυρίως εκτελούσαν το αρεστό στα αφεντικά τους έργο, υπάρχουν και οι άλλοι. Οι νέοι δημοσιογράφοι που αγωνιούν για το μεροκάματο τρέχοντας όπου τους καλούσε το καθήκον. Αλλά και οι άλλοι εργαζόμενοι που προσφέρουν πιο σπουδαίο έργο όπως οι οπερατέρ, ηχολήπτες, κομμώτριες, μακιγιέρ, καθαρίστριες, οδηγοί, λογιστές κα.

Για όλους αυτούς τους λυπάμαι όσο λυπόμουν για τόσους εργαζόμενους. Όπως της Neoset, της Delica, της Αγνό, της Κατσέλης της Ηλεκτρονικής Αθηνών αλλά και άλλων πιο μικρών επιχειρήσεων και ΜΜΕ

Μια ιστορία από την … “εποχή” Mega, ανήρτησε στη σελίδα της στο facebook η γνωστή δημοσιογράφος και συγγραφέας Δώρα Μακρή, (φωτο, ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στη Μαδρίτη).

* * *

Μια φορά κι έναν καιρό κάτι παιδιά της Greenpeace είχαν ανέβει σε ένα καράβι και είχαν κρεμάσει ένα πανώ. Ως νέα και αφελής πρότεινα να πάω να το καλύψω αφού ήταν μία - όπως μου φαινόταν- δίκαιη διαμαρτυρία που αφορούσε σε ρύπανση της θάλασσας από κάτι πετρέλαια. Ο αρχισυντάκτης με κοίταξε καλά και μου είπε: Θες να δουλεύεις και αύριο στο Μέγκα; Διότι κοίταξε καλά σε ποιον ανήκει το καράβι! Και τίνος είναι το πετρέλαιο. Φυσικά δεν πήγα η απλή ρεπόρτερ διότι χωρίς άδεια δεν πας.

Μετά ήταν κι άλλα πολλά περιστατικά μικρότερα ή μεγαλύτερα που με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι το κανάλι δεν ανήκε σε κανέναν από τους απλούς εργαζόμενούς του, αλλά σε κάτι υψηλά ιστάμενους ιδιοκτήτες, που δεν τους είχαμε συναντήσει ποτέ. Εμείς δουλεύαμε ως μούτσοι. Αν εξαιρέσεις μερικά μεγάλα ονόματα, οι υπόλοιποι ούτε πλούσιοι γίναμε, ούτε και διαπλεκόμενοι. Σήμερα λοιπόν είναι εντελώς άδικο να την πληρώνουν και τα χλωρά κοντά στα λίγα και ξερά.

Σήμερα κάποιοι απλοί μου φίλοι και συνάδελφοι- όσοι απόμειναν- προφανώς χάνουν τη δουλειά τους. Και φυσικά δεν χαίρομαι καθόλου. Και να είστε σίγουροι ότι το αυτί των ιδιοκτητών καθόλου δεν ιδρώνει. Διότι ανήκουν σ αυτό το περίφημο ποσοστό που μάλλον ευνοήθηκε από την κρίση. Δεν θα τους λείψει και το ψωμί από το τραπέζι! Αρα λοιπόν τα μένη ας εκτοξεύονται στη σωστή κατεύθυνση.

Αναδημοσίευση: facebook.com (Στη σελίδα της κ Δώρας Μακρή)