Οι διοργανωτές της Eurovision που «προστάτεψαν» τους Τούρκους το 1976 σήμερα προσπαθούν να ηρωοποιήσουν τους Ουκρανούς Ναζί του 1944

Ας δούμε τι έγινε στην Eurovision πριν Σαράντα χρόνια. το 1976 λοιπόν η Ελλάδα, με το μοιρολόι της μαυροφορεμένης Μαρίζας Κωχ, Παναγία μου – Παναγία μου, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και τάραξε τα νερά της Eurovision. Το τραγούδι – επιλογή του Χατζιδάκι – μιλούσε για την Τουρκική εισβολή και το δράμα του Κυπριακού λαού.

Οι διοργανωτές απέτρεψαν την τραγουδίστρια να βγει να τραγουδήσει το κομμάτι ή αν το έκανε, να υπόγραφε πρώτα ένα χαρτί που θα’ λεγε ότι αναλαμβάνει η ίδια την ευθύνη, αφού κυκλοφορούσε η φήμη ότι Τούρκος ελεύθερος σκοπευτής θα στόχευε την Κωχ την ώρα της εμφάνισής της. Στην Τουρκική τηλεόραση, τη στιγμή του Ελληνικού τραγουδιού, διακόπηκε η μετάδοση.

Η EBU, τιμώρησε την στάση της Τουρκίας τότε, απαγορεύοντας της τη συμμετοχή έως το 1979, όπου και επέστρεψε, ενώ παράλληλα έθεσε όρο να μην επιτρέπονται πολιτικά τραγούδια στο διαγωνισμό.

40 χρόνια μετά, σήμερα η Ουκρανία συμμετέχει  στον διαγωνισμό με την Jamala και το τραγούδι 1944. Και μάλιστα η EBU όχι μόνο επέτρεψε να συμμετάσχει αλλά νίκησε κιόλας.

Το τραγούδι αυτό που νίκησε κι έχει τον τίτλο 1944 πρόκειται για ένα μοιρολόι που γράφτηκε  και μιλά για  συνεργάτες των ναζί κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ορισμένους από τους λεγόμενους Τατάρους της Κριμαίας!

Κάτι αντίστοιχο με αυτό της Μαρίζας Κωχ για την Κύπρο δηλαδή.

Αλήθεια τι έγινε τότε στη Κριμαία;

Είναι γνωστό πως στην Κριμαία το 1941 κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν τα ναζιστικά στρατεύματα μπήκαν στην Ουκρανία, ο λαός της αντιστάθηκε μαχητικά, στήνοντας αντάρτικες ομάδες και πολεμώντας ηρωικά..

Γνωστή είναι επίσης η ηρωική πολιορκία της Σεβαστούπολης, αυτής της ναυτικής βάσης της ΕΣΣΔ, η οποία κράτησε από τον Οκτώβρη του 1941 έως τον Ιούλη του 1942..  Εκείνη όμως την περίοδο  υπήρξαν και αυτοί που όχι μόνο δεν αντιστάθηκαν, δεν πολέμησαν τον καταχτητή, αλλά πέρασαν απέναντι και στρατεύτηκαν στις Γερμανικές ένοπλες δυνάμεις.

Έτσι έχουμε το φαινόμενο, όπου χιλιάδες Τατάροι της Κριμαίας (υπολογίζεται γύρω στις 20.000) παραδόθηκαν στον Χίτλερ και  πολέμησαν στο πλευρό των ναζί.  Οι Τάταροι ταυτίστηκαν λοιπόν με την προδοσία.

Και έτσι η μειονότητα αυτή,  βρισκόταν υπό τον φόβο  να δεχθεί  μεγάλη επίθεση από τον ντόπιο πληθυσμό της Κριμαίας.

Γι’ αυτό τον λόγο η ΕΣΣΔ,  έκρινε σκόπιμο  πως το να παραμείνουν στην περιοχή της Κριμαίας οι Τάταροι, θα ήταν επικίνδυνο για τους ίδιους, καθώς ήταν πιθανόν να εκδηλωθούν γενικευμένα φαινόμενα αυτοδικίας εναντίον του συνόλου του πληθυσμού των Τατάρων. Το αποτέλεσμα ήταν να πραγματοποιηθεί η μεταφορά τους σε άλλο μέρος, ώστε να αποφευχθεί ένας τεράστιος εμφύλιος πόλεμος.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει χυθεί μπόλικο μελάνι… από τους απολογητές του καπιταλισμού και τους αντισιοβετικούς γραφιάδες. Ο αντισταλινισμός δίνει και παίρνει και μαζί η βρώμικη λάσπη εναντίον της ΕΣΣΔ και του σοσιαλισμού.

Αυτά για την ιστορία.

Ας επιστρέψουμε όμως στο σήμερα και ας δούμε τι γίνεται στην Ουκρανία και ποια είναι η στάση των λεγόμενων ηγετών των Τατάρων.

Στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή  κουμάντο κάνουν οι νεοναζί, με την στήριξη της Ε.Ε.

Τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον των κομμουνιστών, αλλά και συνολικά του λαού της Ανατολικής Ουκρανίας είναι πάμπολλα. Δολοφονίες, απαγωγές, βιασμοί και πάει λέγοντας. Στο Ντονμπάς, έχει στηθεί ένοπλος αγώνας από μαχητές που πολεμούν την νεοναζιστική λαίλαπα και αντιστέκονται στα σχέδια της Ε.Ε και του καθεστώτος του Κιέβου.

Σε αυτό το τοπίο  μέρος των Τατάρων της Ουκρανίας, στέκονται  στο πλευρό του νεοναζιστικού καθεστώτος και στηρίζουν τα φασιστικά εγκλήματα. Χαρακτηριστικό  του φαινομένου είναι πως τον Μάρτιο του 2014 «ο Δεξιός τομέας»  -ο επιχειρησιακός βραχίονας του νεοναζιστικού  καθεστώτος,- κάλεσε όλες τις δυνάμεις των Τατάρων της Ουκρανίας  να ενταχθούν στις παραστρατιωτικές οργανώσεις και να πολεμήσουν για τα συμφέροντα της Δύσης,  ενώ η κυβέρνηση τους  υποσχέθηκε πως θα τους δώσει την δυνατότητα αυτονομίας.

Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε τότε στα Ουκρανικά sites, ο «Δεξιός τομέας» έλεγε μεταξύ άλλων «Οι Ουκρανοί εθνικιστές έχουν από καιρό υποστηρίξει τη δημιουργία αυτόνομου κράτους των Τατάρων της Κριμαίας. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Θα υπερασπιστούμε τη κοινή μας ελευθερία και την κρατική μας υπόσταση! Δόξα στην Ουκρανία! Δόξα στο λαό των Τατάρων της Κριμαίας! Η νίκη είναι δική μας!».

Η αλήθεια είναι πως φέτος άλλαξε και ο τρόπος βαθμολόγισης του διαγωνισμού. Δόθηκε πρώτα η βαθμολογία των «επιτοπών» κι έχουμε Αυστραλία 320, Ουκρανία 211, Γαλλία 148, Μάλτα 137, και Ρωσία 130 Ενώ στο televoting που δόθηκε μετά, Ρωσία 361, Ουκρανία 323, Πολωνία 222 κοκ

Δηλαδή οι λαοί της Ευρώπης όχι μόνο δεν ψήφισαν τους Νεοναζί αλλά ούτε τους «φιλοξενούμενους»  του διαγωνισμού τους Αυστραλούς. Κι αξίζουν συγχαρητήρια γιατί έγινε παρόλη την προπαγάνδα (αποκρύπτοντας το πολιτικό νόημα).

Θα μου πείτε αυτό σημαίνει πως η διοργανωτές «πριμοδότησαν» τους Ουκρανούς; Φυσικά. Αφού ο Κων/νος Χριστοφόρου έδωσε την Ελληνικη βαθμολογία των κριτών Ρωσία 12, Αρμενία 10, Κύπρος 8, Αυστραλία 7, Γαλλία 6, Γεωργία 5, Μάλτα 4, Ουγγαρία 3, Ουκρανία 2 και Αζερμπαϊτζάν 1. Δίνοντας το 12αρι στους Ρώσους απολογήθηκε, «πως στην Ρώσικη αποστολή είναι πολλοί Έλληνες» 

Πηγή:  imerodromos.gr