Κλασικά βιβλία για τα Χριστούγεννα

Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί μαθητής τέτοιες μέρες, σχεδίαζα «το τι να διαβάσω» τις μέρες των διακοπών των Χριστουγέννων που έφταναν. Ήταν βλέπεις και οι κρύες μέρες του Χειμώνα που πάντα φαινόταν πως θα έμενα σπίτι, κι έτσι το «ψάξιμο» στην βιβλιοθήκη ήταν πολύωρο.

Βέβαια σπάνια άνοιγα κάποιο «εξωσχολικό βιβλίο» γιατί η γιορταστική ατμόσφαιρα και η ξεγνοιασιά της ηλικίας, όλα τα χρόνια, μ’ έκανε να μην έχω διάθεση για διάβασμα. Το άφηνα συνήθως «για αύριο» ώσπου έφτανε «του Γιαννιού» που επιστρέφαμε στις τάξεις.

Παρ’ όλα αυτά βρήκα και προτείνω κάποια κλασικά βιβλία για να διαβάσουν οι μαθητές, Γυμνασίου τουλάχιστον ή ακόμη και οι γονείς τους.

Τα Χριστούγεννα λοιπόν που αποτελούν μια ξεχωριστή γιορτή για όλους ιδιαίτερα για τη λογοτεχνία, που έχει τιμήσει με ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα της τη λαμπρότερη μέρα του χρόνου. Από τα άπειρα βιβλία που έχουν γραφτεί τους δύο τελευταίους αιώνες για τα Χριστούγεννα διαλέγουμε μερικούς από τους πιο σημαντικούς (αλλά και τους πιο συναρπαστικούς) παγκοσμίως τίτλους:

• • •

• «Παραμονή Χριστουγέννων» (1832) του Νικολάι Γκόγκολ. Μια νουβέλα από την Ουκρανία όπου ο διάβολος επιχειρεί έναν τελευταίο γύρο θριάμβου προτού επιστρέψει στην κόλαση (νύχτα Χριστουγέννων γαρ), αλλά ο Θεός βρίσκει τον τρόπο να ακυρώσει όλα τα σχέδιά του και να διακηρύξει την απέραντη αγάπη του, η οποία θα αποτρέψει τους κακούς και θα φωτίσει τους δίκαιους.

• «Έμμα» (1815) της Τζέιν Όστεν. Ένα μυθιστόρημα από την παλαιά Αγγλία όπου μια χριστουγεννιάτικη βραδιά με πολύ χιόνι μια παρέα νέων θα ζήσει τις χαρές της ηλικίας της ανταλλάσσοντας μυστικά και ψέματα που αντανακλούν τα κοινωνικά ταμπού αλλά και τα ρομαντικά ιδεώδη της εποχής: φινιρισμένο γράψιμο και ανάγλυφα χτισμένοι χαρακτήρες.

• «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» (1843) του Καρόλου Ντίκενς. Ένα βρετανικό μυθιστόρημα για την ηθική μεταμέλεια ενός ορκισμένου τσιγκούνη, του διαβόητου Εμπενίζερ Σκρουτζ, που θα ανακτήσει με πανηγυρικό τρόπο την ανθρωπιά του ύστερα μια άκρως διδακτική συνάντηση με τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων: το πνεύμα του παρελθόντος, το πνεύμα του παρόντος και το πνεύμα του μέλλοντος.

• «Το χριστουγεννιάτικο έλατο» (1844) του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Η διάσημη ιστορία του Δανού παραμυθά για ένα έλατο που θα θαμπωθεί από τη λάμψη την οποία θα εκπέμψει κατά τη διάρκεια των γιορτών σε όλους τριγύρω του. Το έλατο θα πάρει παρόλα αυτά ένα γερό μάθημα για τη ματαιοδοξία του όταν θα έρθει η ώρα του ξεστολίσματος που θα το οδηγήσει στη σιωπή και τη μοναξιά της σοφίτας.

• «Η περιπέτεια του πολύτιμου λίθου» (1892) του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία του Σέρλοκ Χολμς όπου ο επιφανέστερος ντετέκτιβ της Βρετανίας θα χρειαστεί προκειμένου να εξηγήσει τη σκοτεινή υπόθεση την οποία διερευνά να καταφύγει στις συνήθειες της εορταστικής γαστρονομίας και στα μυστικά που κρύβει μια γεμιστή χήνα.

• «Οι νεκροί» (1914) του Τζέιμς Τζόις. Μια ιρλανδέζικη ιστορία για μιαν ολόφωτη βραδιά Χριστουγέννων όπου ο ήρωας, ο οποίος αποτελεί αυτοβιογραφικό πορτρέτο του συγγραφέα, θα δοκιμάσει να ξεπεράσει τη μελαγχολία του αναζητώντας ορισμένα ζωτικά σημεία συνεννόησης με όσους τον περιβάλλουν. Η προσπάθειά του θα τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει το νόημα της πορείας που διάλεξε και το βάρος των αποφάσεων οι οποίες τον έχουν προσδιορίσει.

• «Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό» (1939) της Άγκαθα Κρίστι. Ένα μυθιστόρημα από τη βασίλισσα της βρετανικής αστυνομικής παράδοσης, όπου ο ακαταπόνητος Βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό θα κληθεί εν μέσω Χριστουγέννων να ανακαλύψει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από το σατανικό παιχνίδι το οποίο θα διοργανώσει εις βάρος της οικογένειάς του ένας πολυεκατομμυριούχος.

• «Μια χριστουγεννιάτικη ανάμνηση» (1956) του Τρούμαν Καπότε. Η ζωή στην αμερικανική εξοχή και η τρυφερή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι κι ένα κορίτσι αρκετά μεγαλύτερό του. Αυτοβιογραφικό διήγημα που αναφέρεται στη δεκαετία του 1930, εξυμνώντας το αγαθοεργό πνεύμα των Χριστουγέννων.

• «Πίνοντας μηλίτη με τη Ρόζι» (1959) του Λόρι Λι. Ο συγγραφέας ανακαλεί τα Χριστούγεννα των παιδικών του χρόνων στο Γκλότσεστερ της Αγγλίας λίγο μετά τη λήξη του Α? Παγκοσμίου Πολέμου σ΄ένα μυθιστόρημα που μιλάει για τις αρετές ενός τρόπου ζωής ο οποίος θα σαρωθεί οσονούπω από την επερχόμενη τεχνολογία.

 • «Γράμματα από τον Αϊ Βασίλη» (1976) του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Συλλογή από επιστολές που έγραψε ο άγγλος συγγραφέας κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930 για τα παιδιά του. Οι επιστολές τυπώθηκαν τρία χρόνια μετά τον θάνατό του και εξιστορούν τις περιπέτειες τις οποίες αντιμετωπίζουν ο Αϊ Βασίλης και οι βοηθοί του σε ένα σκηνικό με εντυπωσιακά χρώματα και παράξενα ελκυστικές μορφές, που θυμίζουν τους μυθιστορηματικούς ήρωες του Τόλκιν.

 

 

 Αναδημοσίευση: lifo.gr