• • •
Η προσφυγή αφορά στην άφιξη του Οτσαλάν στην Ελλάδα το 1998, την αίτησή του για άσυλο στη χώρα αυτή και την παράδοσή του στις τουρκικές αρχές στην Κένυα το Φεβρουάριο του 1999.
Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, στην προσφυγή του στο ΕΔΑΔ μέσω των δικηγόρων του υποστήριξε ότι οι πρακτικές εναντίον του κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα ήταν αντίθετες με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ).
"Η αίτηση του για άσυλο στην Ελλάδα δεν εξετάστηκε"
Στην προσφυγή του, ο Οτσαλάν υποστήριξε ότι είναι αντίθετα με πολλά άρθρα της ΕΣΔΑ το γεγονός ότι παραδόθηκε στις τουρκικές αρχές, ενώ βρισκόταν στα χέρια των ελληνικών αρχών στην Κένυα, ότι η αίτησή του για άσυλο στην Ελλάδα δεν εξετάστηκε, ότι κρατήθηκε χωρίς νομική βάση κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα και ότι δεν του δόθηκε η δυνατότητα να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων.
Με βάση αυτές τις θέσεις, το ΕΔΔΑ αναμένεται να εκδώσει απόφαση για την υπόθεση Οτσαλάν κατά της Ελλάδας εντός του επόμενου έτους. Το δικαστήριο μπορεί επίσης να πραγματοποιήσει ακρόαση κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Οτσαλάν κατά Τουρκίας
Ο Οτσαλάν είχε προσφύγει και κατά της Τουρκίας. Η εκδίκαση της προσφυγής του Οτσαλάν στο ΕΔΔΑ ξεκίνησε στις 16 Φεβρουαρίου 1999. Όταν μεταφέρθηκε στην Τουρκία από την Κένυα, οι δικηγόροι του προσέφυγαν στη δικαιοσύνη με το επιχείρημα ότι "η ζωή του κινδύνευε, υπέστη κακομεταχείριση και δεν θα υποστεί δίκαιη δίκη". Μετά την αίτηση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Κακομεταχείρισης (CPT), η οποία είναι η πρώτη και μοναδική ξένη αντιπροσωπεία που επισκέφθηκε το Ιμραλί στις 2 Μαρτίου 1999, δημοσίευσε μια έκθεση τον Μάιο του 1999 στην οποία ανέφερε ότι "ο Οτσαλάν δεν υπέστη βασανιστήρια ή κακομεταχείριση".
Κηρύσσοντας την αίτηση του Οτσαλάν παραδεκτή μετά την ακρόαση στο Στρασβούργο στις 21 Νοεμβρίου 2000, το ΕΔΔΑ, στην πρώτη του απόφαση στις 12 Μαρτίου 2003, δήλωσε ότι κατά τη δικαστική διαδικασία του Οτσαλάν στην Τουρκία, το άρθρο 5 για το δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια και το άρθρο 3 για την κακομεταχείριση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) είχαν παραβιαστεί.
Ποιος είναι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν
Ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν ή Οτσαλάν και σπάνια Ότζαλαν (Abdullah Öcalan, προφέρεται: [ød͡ʒaɫan], 4 Απριλίου 1949), λεγόμενος από τους οπαδούς του «Άπο», είναι ο ιδρυτής ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, γνωστού ως Ρ.Κ.Κ.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1995, το P.K.K. κήρυξε μονομερή κατάπαυση πυρός στο Κουρδιστάν. Ο Οτσαλάν κάλεσε το τουρκικό κράτος σε διάλογο προκειμένου να εξευρεθεί ειρηνική πολιτική λύση.
Όμως δεν έλαβε απάντηση, αντίθετα η Τουρκία κατέστρωσε σχέδια για τη σύλληψή του. Διαθέτοντας στρατιωτική υπεροπλία απείλησε τη Συρία, όπου βρισκόταν ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, με τη διπλωματική υποστήριξη των Η.Π.Α. και του Ισραήλ.
Η Συρία αρχικά αντέδρασε αλλά στην συνέχεια οπισθοχώρησε.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1998 ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν εγκατέλειψε τη Συρία προς άγνωστη κατεύθυνση, μετά τις πιέσεις που άσκησαν Αμερικανοί και Τούρκοι στη Δαμασκό για να σταματήσει να παρέχει υποστήριξη στο Ρ.Κ.Κ. και τον ηγέτη του. Από εκεί αρχίζει μια περιπλάνηση, η οποία καταλήγει, σχεδόν πέντε μήνες μετά, στη παράδοση και τη «σύλληψή» του από τους Τούρκους.
Στις 9 Οκτωβρίου 1998 αεροσκάφος των Συριακών Αερογραμμών προσγειώνεται στο Ελληνικό προερχόμενο από τη Δαμασκό. Οι επιβάτες του, και κυρίως ο ένας από αυτούς, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν προκαλούν αναστάτωση στην ελληνική κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αρνείται κατηγορηματικά να τον δεχτεί. Έτσι, τo αεροσκάφος του ανεφοδιάζεται και αναχωρεί για τη Μόσχα.
Στις 12 Οκτωβρίου 1998 ο ηγέτης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος αναχωρεί από τη Μόσχα για τη Ρώμη, αφού προηγουμένως έχουν γίνει πολλές μυστικές διαπραγματεύσεις με πολλές ευρωπαϊκές χώρες που αρνούνται να τον δεχτούν. Τελικά δεν παραμένει στη Ρώμη, αλλά τα ίχνη του χάνονται για σχεδόν ένα μήνα. Οι ενδείξεις, σύμφωνα με τον τύπο, συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως εξακολουθεί να παραμένει κρυμμένος στη Ρωσία και τη Λευκορωσία.
Στις 12 Νοεμβρίου του ίδιου έτους ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν προσγειώνεται στο Φιουμιτσίνο της Ρώμης και συλλαμβάνεται, από την ιταλική Αστυνομία. Αρχικά ανακοινώνεται η σύλληψή του από τον υπουργό Εξωτερικών Λαμπέρτο Ντίνι, ως καταζητούμενου για παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου, ενώ την ίδια στιγμή στη Ρώμη και άλλες πόλεις χιλιάδες Κούρδοι διαδηλώνουν υπέρ του ηγέτη τους. Η Τουρκία απειλεί ευθέως πλέον την Ιταλία με διπλωματικό επεισόδιο και ζητά την έκδοσή του, κατηγορώντας τον για θάνατο 30.000 αμάχων.
Τέσσερις μέρες μετά στις 16 Νοεμβρίου ξεσπά διπλωματική κρίση μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, ενώ ο πρωθυπουργός Μάσσιμο Ντ’ Αλέμα εμφανίζεται αρχικά αποφασισμένος να μην υποκύψει στις πιέσεις και κάνει σκληρή δήλωση κατά των τουρκικών παρεμβάσεων.
Στις 20 Νοεμβρίου ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που μέχρι τότε βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό στη Ρώμη, μπορεί πλέον να κυκλοφορεί ελεύθερος, καθώς οι ιταλικές αρχές απέρριψαν το αίτημα της Τουρκίας για έκδοση, με την αιτιολογία ότι το ιταλικό Σύνταγμα απαγορεύει την έκδοση ατόμων σε χώρα που εφαρμόζει ακόμη τη θανατική ποινή.
Η ένταση μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας κορυφώνεται. Στις 22 Νοεμβρίου η τουρκική κυβέρνηση απειλεί ευθέως με μποϊκοτάζ των ιταλικών προϊόντων αν δεν παραδοθεί ο Οτσαλάν στην Τουρκία.
Ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Σαντέρ αντιδρά στις τουρκικές δηλώσεις και στις 24 Νοεμβρίου 1998 απειλεί με αντίποινα τους Τούρκους, αν υπάρξει μποϊκοτάζ στα ιταλικά προϊόντα. Η Γερμανία κάνει έκκληση για ενότητα. Τελικά η ένταση εκτονώνεται, ο Οτσαλάν δίνει κάποιες συνεντεύξεις, στις οποίες αφήνει αιχμές για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Από εκεί και έπειτα τις κινήσεις του Κούρδου πολιτικού καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται ή αν παραμένει στην Ιταλία, ως τις 15 Ιανουαρίου, ημέρα που αναχωρεί αιφνιδιαστικά από την ιταλική πρωτεύουσα προς άγνωστη κατεύθυνση. Ακούγονται πολλά για την επίσκεψη του στη Ρωσία, την Εσθονία, την Αρμενία και αλλού.
Στις 31 Ιανουαρίου μια νέα οδύσσεια ξεκινά για τον Κούρδο ηγέτη. To αεροπλάνο που τον μεταφέρει περιφέρεται και πάλι στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ζητώντας άδεια προσγείωσης από διάφορες χώρες, την οποία δεν παίρνει. Η Ολλανδία τον διώχνει, το ίδιο και η Ελβετία. Από το Μινσκ ξαναγυρίζει στην Ελλάδα για να οδηγηθεί τελικά στην Κένυα.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1999 ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν βρίσκεται στην Κένυα και κρύβεται στην κατοικία του Έλληνα πρέσβη μαζί με τους συντρόφους του. Τον συνοδεύει και ο Έλληνας ταγματάρχης της Ε.Υ.Π. Σάββας Καλεντερίδης ως σωματοφύλακάς του. Την ίδια μέρα η κυβέρνηση της Άγκυρας καλεί τους πρεσβευτές της Σερβίας, της Νορβηγίας και του Βελγίου και τους ζητά να μη δεχτούν τον Οτσαλάν, ο οποίος εκείνη τη χρονική στιγμή είναι άγνωστο πού βρίσκεται. Στις 13 Φεβρουαρίου στην Κένυα φτάνει ο έλληνας δικηγόρος του Οτσαλάν Φ. Κρανιδιώτης, ο οποίος συζητά με τον Κούρδο ηγέτη και τον Έλληνα πρέσβη και επιστρέφει στην Ευρώπη για να ζητήσει βοήθεια. Ο Οτσαλάν σκέφτεται να παραδοθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Οι πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Φεβρουαρίου βρίσκουν τον κούρδο ηγέτη να μεταφέρεται με χειροπέδες στην Τουρκία με ένα ιδιωτικό αεροσκάφος. Η Άγκυρα πανηγυρίζει και στα Μ.Μ.Ε. κυκλοφορούν βίντεο της μεταφοράς του.
Αναδημοσίευση: thetoc.gr
Πηγές: koutipandoras.gr και thetoc.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου