Ζίκο ως προπονητής του Ολυμπιακού: ΔΕΙΓΜΑ ΘΕΤΙΚΟ

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου είχαμε το δεύτερο αγώνα του Champions League. O Ολυμπιακός έπαιζε στο Emirates του Λονδίνου με την Αρσεναλ.
Έχασε, φυσιολογικά, 2- 0. Άσχετα αν κάποιοι δεν παίξαν όπως περίμενε ο Αθλητικός Τύπος, όπως ο Ντούντου. Και κάποιοι πολύ καλύτερα βλέπε Αντώνης Νικοπολίδης.
Αυτό που μου άρεσε ήταν ο βραζιλιάνος, ιδανικός μάλλον παρά τις αμφιβολίες μου, ερυθρόλευκος προπονητής. Ο Ζικο.
Κι εξηγούμε. Η ομάδα μαρκάριζε σ’ όλο το γήπεδο και αμυνόταν πολύ κάλα.
Στο τελευταίο βέβαια είναι και η ικανότητα των αμυντικογενών παιχτών με πρώτο τον Νικοπολίδη.
Αυτό που μου άρεσε είναι πως αποφάσισε, σε ικανό χρόνο να παίξει κι όχι στο 90’, επιθετικό όταν το σκορ ήταν 0 – 0, άσχετα αν λεγαν οι τηλεπαπαρολόγοι που που μας ενοχλούν και δεν μας αφήνουν να παρακολουθήσουμε το ματς πως «θ’ αλλάξει σεντερ φορ». Μου άρεσε ακόμη πως ενώ δέχτηκε γκολ ο Ολυμπιακός δεν άλλαξε απόφαση. Ακόμη κι αν είναι αλήθεια πως άλλαξε ο παίχτης που θα βγει (μπήκε ο Μήτρογλου και βγήκε ο Λατέσμα ενώ οι ηχητικές ενοχλήσεις λέγαν πως «αν ήταν 0 στην άμυνα θα έβγαινε ο Ντόγκο»
Έτσι ο Ζίκο πέρασε τις εξετάσεις στον Ερυθρόλευκο πάγκο. Μπράβο κ. Κόκαλη καλή η επιλογή, επιτέλους, του προπονητή όπως και η αλλαγή του.