Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Οι μαθητές του Χίτλερ και ο πρωθυπουργός μας

Οι εβραίοι έπαθαν πολλά από το Ναζισμό του Χίτλερ αλλα έμαθαν πολλά, μαλλόν έμαθε το κράτος τους το Ισραήλ και συγγώμη που τους έβαλα όλους στο ίδιο τσουβάλι.
Τι πειρατική κένωση ήταν η χθεσινή. Δεν ‘θέλαν να φτάσουν τα πλοία στη Γάζα θεμιτό, καθόλου αλλά για να ολοκληρώσω την σκέψη μου, έπρεπε να κάναν επέλαση δηλαδή; Δεν μπορούσαν να μπουν μπροστά να μη περάσουν;
Κι έχουν το θράσος να λένε ότι τους χτυπήσαν οι επιβαίνοντες. Δηλαδή να ανεβαίνουν στο σκάφος μας και να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια;
Και τι έκανε η Ελλάδα; Έκανε την «πάπια» κάνοντας ήρωα στα μάτια όλου του κόσμου τον Ερτογάν που σήκωσε τους τόνους και μπράβο του.
Ο κ. Παπανδρέου τίποτε μάλλον ελάχιστα. Λες και δεν είναι γιος του Ανδρέα που σε τέτοιες περιπτώσεις μας έκανε περιφανούς που απελευθέρωσε τον Γιασέρ Αραφάτ, και τον έφερε από τον Λίβανο.
Που για να λύσει το πρόβλημα του Τσαντ έφερε σε επαφή στην Ελούντα τον Μουαμάρ Καντάφι με τον Φρανσουά Μιτεράν. Που έκανε την «κίνηση των έξι» μαζί με το Σουηδό Πρόεδρο Ούλωφ Πάλμε, την Ινδή Πρωθυπουργό Ίντιρα Γκάντι, ο Πρόεδρος της Αργεντινής Ραούλ Αλφονσίν, τον Πρόεδρο του Μεξικού Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ και τον Πρόεδρο της Τανζανίας Τζούλιους Νιερέρε.
Κίνηση που έφερε τον θαυμασμό του κόσμου και την μήνη δυτικών «των αφεντικών». Μια μήνη που κατά την άποψη μου στοίχισαν τη ζωή τόσο του βαθιά δημοκράτη Πάλμε όσο και της Γκάντι, οι οποίοι δολοφονήθηκαν και οι δυο.
Τώρα; Παρόμοιες κινήσεις κάνει ο Ερτογάν, κάνοντας συνεργασία με τον Βραζιλιάνο Λούλα και τον Ιρανο Αμπατζιχμετζαντ.
Κύριε Νταγίπ σου ξέφυγε οι Β. Κορεα, Κούβα και Βενεζουέλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου