Τα Highlights, πολιτικά, μιντιακά της χρονιάς που πέρασε και απόπειρα επιστροφής στα χρόνια αθωότητας (τα γυμνασιακά)

Τελευταία μέρα του Ιούλη σήμερα και όπως συνηθίζω ο Αύγουστος είναι μήνας ξεκούρασης για μένα. Φέτος βέβαια επειδή η πρωταυγουστιά είναι Σάββατο αύριο θα ανεβάσω το άρθρο που ανεβάζω κάθε Σάββατο. Θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.

Για μένα λοιπόν η χρονία που συμπίπτει με τους εργάσιμους μήνες είναι 1 του Σεπτέμβρη ως 31 Ιουλίου του επόμενου έτους. Γι’ αυτό επιβάλλεται να κάνω ένα μικρό απολογισμό της τόσο γεμάτης σε γεγονότα, πολιτικά κυρίως, χρονιάς. 
* Ξεκινήσαμε λοιπόν τον Σεπτέμβρη που «απογειωθήκαμε» σύμφωνα με τις προγνώσεις του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Θα μου πείτε έτσι έλεγε, αλλά μετά την πολαπλή συντριβή του στις τρεις εκλογικές δοκιμασίες του Μάη του 2014 και τον τραγικό ανασχηματισμό του περυσινού καλοκαιριού, η κυβέρνηση «κατέβασε κάτω τα μολύβια» και προσπάθησε να διορθώσει (κάπως ανορθόδοξα) τα τραγικά λάθη που έγιναν από τις κυβερνήσεις από το 2010 και μετά.

Υπήρξε βέβαια και το πλεόνασμα που έβγαλε η Ελλάδα τον Μάιο (σύμφωνα με τα Greek statistics που δέχονται αμάσητα πλέον οι ευρωπαίοι, ελέω Γεωργίου που, ευτυχώς μας τελειώνει την Δευτέρα).

Μπορεί τελικά απογείωση να μην είχαμε όμως ο Σαμαράς δήλωνε πως σκίζει σελίδα  σελίδα το μνημόνιο. Και ο κ Καζάκες να αρθρογραφεί (ακόμη μια φορά προφητικά) στο «Χωνί» νομίζω για το σκληρό, λόγω πληρωμών μας στην τρόικα, καλοκαίρι του 2015. Θυμάσαι φίλε Νίκο που το συζητήσαμε τέλος Αυγούστου;

Όλο το φθινόπωρο «αναλώθηκε» διώχνοντας από την Ελλάδα την τρόικα και στέλνοντας, η κυβέρνηση, τις διαπραγματεύσεις στο Παρίσι. Εκεί παρακαλούσαν την τρόικα να τους δώσει κάτι μια που έρχονται εκλογές, αφού δε θα βγει πρόεδρος της Δημοκρατίας τον Μάρτιο. Όμως οι «άκαρδοι» φίλοι τους δεν τους δώσαν τίποτε κι έτσι, και αυτή, η κυβέρνηση της ΝΔ τα βρόντηξε την τελευταία μέρα του ’14, απέδρασε από την εξουσία φέρνοντας την προεδρική εκλογή τρεις μήνες νωρίτερα, βάζοντας ένα σωρό προσκόμματα στην επόμενη κυβέρνηση στηρίζοντας τους δανειστές μας.

Φτάσαμε στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, με τους ΑΝΕΛ, που αρχικά θεώρησαν λανθασμένα «τίμιους» τους τροϊκανούς. Έδωσε, λοιπόν, παράταση 6 μηνών στο μνημόνιο μη δίνοντας τίποτε (ούτε καν αυτά που μας χρωστούσαν λόγω κερδών της ΕΚΤ).

Και πέρασε το εξάμηνο με τα «παπαγαλάκια» να ρωτάνε: υπάρχει plan Β; Και φυσικά να παίρνουν την απάντηση πως είναι κρυφό «ως κρατικό μυστικό» Το θέμα είναι πως  όταν αποκαλύφτηκε βρήκε τον μπελά του αυτός που το κατέστρωσε, ο Βαρουφάκης, κι όχι αυτός που το «έβγαλε στον αέρα» από το βήμα της Βουλής, Χάρης Θεοχάρης, αποδυναμώνοντας διαπραγματευτικά την κυβέρνηση. Σε κλασική εμπόλεμη κατάσταση θα τουφεκιζόταν με συνοπτικές διαδικάσίες στον οικονομικό πόλεμο πάντως ο εν λόγω «προδότης» είναι ήρωας (;)

* Πολλά έγραψα για πολιτική. Πάμε τώρα στα του «τύπου» που μου έμειναν.

Υπήρξε η πλήρης μετάλαξη του συγκροτήματος Αλαφούζου (Καθημερινή, Σκάι). Μετά την αποχώρηση του κ. Γιατζόγλου, κ Χατζηστεφάνου και των παιδιών της «Ελληνοφρένειας» είχαμε την αποχώρηση του κ. Λυγερού της κ. Ζήκκου και της κ. Ακριβοπούλου.  Και τη προσωρινή λόγω υπουργοποίησης του κ Ξυδάκη. Δε θα μου έλειπαν καθόλου οι κ.κ Μανδραβέλης, Παπαδημητρίου  Αυτιά ή Πορτοσάλτε. Και μετά την μεταγραφή από «Τα Νέα» του σκιτσογράφου κ Χατζόπουλου τείνει να μοιάσει το Μπομπολολαμπρακέικο.

Έτσι έχασα τα «στανταράκια μου» στο Σαββατιάτικο άρθρο, τί να σου κάνει ο κ Μπουκάλας αφου με μερικούς άλλους αν και μ’ αρέσει η γραφή τους σπάνια όμως συμφωνώ.

Άρχισα να ψάχνω λοιπόν για άλλες πηγές. Ανακάλυψα πολλές κυρίως από τη «Δημοκρατία», πολλές φορές μου άρεσε η γραφή των κ.κ Κοττάκη, Χαρβαλιά, Ριζούλη ή Καλεντερίδη

Ψάχνοντας στο διαδύκτιο και για άλλες «πένες» έπεσα πάνω στη Κλεοπάτρα Πατλάκη. Μια κοπέλα που την γνώρισα για άλλο Ρεπορτάζ, το κοινωνικό το gossip. Πιο παλιά από κάποιες εκπομπές της, στον Alpha όταν πρωτοκατέβηκε απο την Θεσσαλονίκη και μετά από τη συμετοχή της στις εκπομπές της κ. Λαμπίρη. (Με συγχωρείς Κλεοπάτρα αν ξέχασα κάτι, που σίγουρα ξέχασα, αλλά δεν είμαι fan της συγκεκριμένης δημοσιογραφίας (κακώς την έχω παρεξηγήσει σύμφωνα με το άρθρο που θα βάλω αύριο).

Με ενθουσίασε κι έβαλα τρία κείμενα της δείτε (εδώ, εδώ εδώ κι εδώ). Μ’ άρεσε τόσο ο τρόπος γραφής της όσο και η άποψη της. Αρκετές φορές βρήκα να συμφωνώ με την Κλεοπάτρα σε πράγματα που φοβόμουν να τα εκφράσω,

Στην συγκεκριμένη ενότητα θα ήθελα να αναφερθώ και στην κ. Άννα Ζηρδέλη που γυρίζοντας ένα βράδυ του Ιουλίου μετά από μπυροποσία με φίλους έπεσε στο tile quiz του Μακεδονία tv. Με ενθουσίασε η κοπέλα και όλα αυτά που έλεγε (και ο τρόπος της) μου έκανε stand up comedy. Και πέρασα αρκετά βράδυα γυρίζοντας από «χαζοξενύχτια», όντας απόφοιτη η  Άννα του «θεατρικού εργαστηρίου» του μεγάλου Βασίλη Διαμαντόπουλου, για λίγη ώρα που έγινε πολύ Μου άρεσε που έιναι πατριώτισσα Λαρισαία, εκ Ελασσόνας ορμόμενη και χάρηκα για την συμμετοχή της στο πρωινό του Αντέννα το Σαββατοκύριακο. Βέβαια η εκπομπή είναι στημένη πάνω στην κ Μπεκατώρου αλλά είμαι σίγουρος πως θα βρει σύντομα την θέση που της πρέπει τουλάχιστον στην εκπομπή.

* Και να πω κάτι πιο προσωπικό.

Στο τέλος του Γενάρη δέχθηκα στο facebook «αίτημα φιλίας» από μία «πραγματική φίλη» από τα παλιά. Καλή φίλη μετά το σχολείο αλλά και συμμαθήτρια. Είχαμε βρεθεί λόγω επαγγελματικής της σχέσης με άλλους φίλους και συμμαθητές. Μετά από λίγο καιρό να κι άλλος συμμαθητής. Κι άλλος. Κι άλλη συμμαθήτρια. Κι άλλη. Βέβαια είχα μερικούς πρώην συμμαθητές φίλους στο facebook αλλά είχα αυτούς που δεν χαθήκαμε ποτέ. Τώρα που αρχίζουμε να ξαναβρισκόμαστε και διοργανώνουν κάποια συνάντηση σε περίπου ένα μήνα πιστεύω πως δεν θα χαθούμε, τουλάχιστον θα είμαστε φίλοι στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και θα βλέπουμε τις φωτογραφίες που ανεβάζουμε στο group μας, κι έχουμε κάπου θαμμένες στα σπίτια μας. Ας είμαστε σκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Προχθές που τις έβλεπα μ’ έναν φίλο, κι επίσης συμμαθητή, είπε συγκινημένος. «Ρε συ σα να βλέπεις σκηνές από το Τσάντα ρόδα και κοπάνα είναι».

Βέβαια για μένα το όνομα του group είναι λάθος. Δεν είμαστε «απόφοιτοι του 1986» «αλλά συμμαθητές των σχολικών περιόδων 1980 – 1986», μια που κάποια μέλη του ήταν λίγες χρονιές μαζί μας, μια που είτε σταματήσαν είτε πήγαν τεχνικό λύκειο, είτε αλλάξαν πόλη επειδή έφυγε η οικογένειά τους.