Αν πέσει ο Τσίπρας…

Την περασμένη Τρίτη (15/3) σε συνέντευξή του στον κ. Παπαχελά ο υπουργός μετανάστευσης κ. Μουζάλας έκανε ένα τραγικό λάθος (έτσι ακριβώς πιστεύω ΚΑΙ τραγικό ΚΑΙ λάθος) να πει την FYROM «Μακεδονία». Αυτό δημιούργησε πρόβλημα στην σταθερότητα της κυβέρνησης Τσίπρα από τις αντριδράσεις του συγκυβερνήτη του κ. Καμένου. Το θέμα αυτό δεν έχει τελειώσει ακόμη και ο κ. Τσίπρας κινδυνεύει να «πέσει». Αυτό ακριβώς έκανε τίτλο άρθρο του, στο xanthipress.gr ο δημοσιογράφος Γιάννης Σιδηρόπουλος (isidister@gmail.com), και τον κάνω κι εγώ στην αναδημοσίευση του άρθρου του Σαββάτου.Στο άρθρο του προβλέπει τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης που θα παραλάβει από τον Τσίπρα, προφανώς του Μητσοτάκη. Καθώς και ποιοι θα φταίνε γι’ αυτό.

* * *

Αν πέσει ο Τσίπρας από την Κυβέρνηση πολλά πράγματα θα συμβούν ακαριαία, παρότι στο πολύ κοντινό μέλλον αυτό φαίνεται δύσκολο όσο οι αντίπαλοί του προσπαθούν να πείσουν ότι δεν έχουν αλλάξει ούτε στο παραμικρό.

Παρόλα αυτά με όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τη χώρα, είναι και αυτό ένα ενδεχόμενο. Άν πέσει λοιπόν ο Τσίπρας, την επόμενη μέρα, θα αλλάξουν μονομιάς οι Γενικοί Γραμματείας, τα στελέχη της κυβέρνησης και οι Πρόεδροι Οργανισμών και εταιριών του Δημοσίου με αυστηρά κομματικές επιλογές και θα φαίνεται ότι είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό σε σχέση με το γεγονός ότι η νυν κυβέρνηση ακόμη δεν έχει αντικαταστήσει όλα αυτά τα πρόσωπα, 14 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας.

Αν πέσει ο Τσίπρας, την πρώτη εβδομάδα θα διοριστούν 71 νέοι διοικητές Νοσοκομείων με συνοπτικές διαδικασίες και αυστηρά κομματικά κριτήρια και δεν θα προσπαθούν ένα χρόνο μετά τις εκλογές να ορίσουν νέους, εφαρμόζοντας αξιολόγηση ή διατηρώντας κάποιους από αυτούς που διόρισαν οι προηγούμενοι αλλά κρίθηκαν επαρκείς. Και στην Εκπαίδευση μέσα σε λίγες ώρες θα έχουν τοποθετηθεί με κομματικά κριτήρια οι επιλογές της νέας κυβέρνησης, αν και αρκετές είναι ήδη στη θέση τους αφού ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε με την πολιτική του να «νομιμοποιήσει» τις περισσότερες κομματικές επιλογές της περιόδου Σαμαρά-Βενιζέλου και δέχθηκε μάλιστα δημόσια κριτική γιατί δεν τις διατήρησε όλες. Όχι γιατί δεν έπρεπε επιτέλους η στελέχωση των δημοσίων θέσεων να ανταποκρίνεται σε αξιοκρατικές και ανεπηρέαστες διαδικασίες αλλά γιατί η αποτελεσματικότητα επιτάσσει, πρώτα να επιβάλεις τις επιλογές σου ώστε να λειτουργεί η διοίκηση, και κατόπιν να δημιουργήσεις τους θεσμούς και το πλαίσιο ώστε αυτό να λειτουργεί μόνο του στο μέλλον χωρίς παρεμβάσεις.

Αν πέσει ο Τσίπρας, τις πρώτες μέρες της επόμενης κυβέρνησης, το πρωθυπουργικό γραφείο, η ΚΟ του κυβερνώντος κόμματος, τα υπουργικά και τα βουλευτικά γραφεία θα στελεχωθούν με το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο μετακλητών και αποσπασμένων υπαλλήλων, όλοι τους αυστηρά κομματικοί, που θα στήσουν από την πρώτη τους μέρα τα πελατειακά τους δίκτυα και κανείς δεν θα ενοχληθεί, ούτε θα σοκαριστεί αν διαπιστωθεί ότι «διορίζονται» τα «δικά μας παιδιά».

Αν πέσει ο Τσίπρας, μέσα σε λίγες μέρες θα έχει βρεθεί νομοθετική λύση για τα προβλήματα του Mega, του ΔΟΛ και όλων όσων έχουν χαρακτηριστεί «νταβατζήδες» από το συντηρητικό  χώρο και από τον πατέρα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι ανακεφαλαιοποιημένες Τράπεζες θα ενισχύουν άμεσα τις ζημιογόνες επιχειρήσεις των ΜΜΕ, όλοι οι φιλικοί επιχειρηματίες θα πάρουν νέα τεράστια θαλασσοδάνεια,  οι εισαγγελικές αρχές θα κατεβάσουν ταχύτητα στη διερεύνηση των μεγάλων πολιτικοοικονομικών σκανδάλων, που θα καταλήξουν στο αρχείο, ο νόμος για τις άδειες των ΜΜΕ δεν θα εφαρμοστεί ποτέ, το μονοπώλιο της digea θα συνεχιστεί επ΄αόριστον, και «όλες οι κοινωνικές ομάδες» θα έχουν ηρεμήσει επειδή θα συνεχίσουν να βλέπουν απρόσκοπτα  τους παρωχημένους αστέρες του lifestyle των 90’s να ξεπλένουν τη διαπλοκή από τους τηλεοπτικούς δέκτες με πλούσια μπούστα και ξανθιές ανταύγιες.

Αν πέσει ο Τσίπρας το προσφυγικό θα είναι πια διαχειρίσιμο και θα πάψει να ενοχλεί το γεγονός ότι η FYROM (αυτή που θα «είχαμε ξεχάσει σε 10 χρόνια») αποκαλείται «Μακεδονία» από περίπου 7,34 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη γη ΠΛΗΝ ημών που έχουμε βάλει το κεφάλι στην άμμο για να μην δούμε την πραγματικότητα και καλύπτουμε με κομμάτια «παρκέ» την τραγική και λαϊκίστικη αυτοκαστροφική πολιτική από το 1993 και εντεύθεν. Αν πέσει ο Τσίπρας κανείς δεν θα θυμάται ότι ο Σαμαράς έριξε το Μητσοτάκη για το όνομα της FYROM αλλά για τις πατριδοκάπηλες πολιτικές που κατέρρευσαν θα ευθύνεται ο… δύσμοιρος Μουζάλας

Αν πέσει ο Τσίπρας η αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου θα είναι λυσσαλέα και ρεβανσιστική με όρους, περίπου, μετεμφυλιακούς, αφού θα έχει δικαιωθεί η «κυρίαρχη ιδεολογία» και θα έχουν επιβεβαιωθεί τα σενάρια της παρένθεσης. 

Αν πέσει ο Τσίπρας δεν θα φταίνε οι άλλοι…

Πολλά πράγματα θα μοιάζουν φυσιολογικά αν πέσει ο Τσίπρας ενώ σήμερα φαίνονται αταίριαστα γιατί κάποιοι πάτησαν πόδι στο παλαιοκομματικό φέουδο του κράτους και της εξουσίας. Αλλά δεν θα φταίνε αυτοί που με φθόνο και μίσος στο βλέμμα τους παρακολουθούν στους διαδρόμους της Βουλής. Αν πέσει ο Τσίπρας θα φταίει ο ίδιος ο κομματικός του χώρος γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί την εξουσία που ζήτησε για να στρίψει το τιμόνι αριστερά.

Θα φταίνε όσοι δεν έχουν καταφέρει να στελεχώσουν επαρκώς τις θέσεις ευθύνης και κυρίως τα Υπουργεία με ικανό αριθμό αποτελεσματικών στελεχών, κάποιοι από το φόβο ότι το σύστημα της διαπλοκής θα τους κατηγορήσει πως «βολεύουν» τους φίλους τους, λες και είναι υποχρεωμένοι να αντλούν τους στενούς και έμπιστους συνεργάτες τους από την ΟΝΝΕΔ Βορείων Προαστίων ή την ΠΑΣΚΕ Ιδιωτικού Τομέα. 

Θα φταίνε όσοι δεν έχουν καταφέρει να συνδέσουν αποτελεσματικά το κυβερνητικό έργο με την κοινοβουλευτική ομάδα, όσοι δεν έχουν ενισχύσει τους βουλευτές τους με τους κατάλληλους συνεργάτες ώστε να οργανώνουν με συστηματικό τρόπο το έργο που έχουν να επιτελέσουν αλλά ακροβατούν διαρκώς ανάμεσα στην έλλειψη επικοινωνίας με τα Υπουργεία  και το φόβο μήπως κάποιες ενέργειές τους χαρακτηριστούν «εξυπηρετήσεις» ή «παραγοντισμοί», τρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις.

Θα φταίνε όσοι έχουν επιτρέψει επί τόσους μήνες να συνεχίζονται πολιτικές και πρακτικές του παλαιοκομματισμού (ή αυτού που ονομάζουμε παρακράτος) μην μπορώντας να πολεμήσουν τις αντιλήψεις και τις πρακτικές με το όπλο της εξουσίας.

Θα φταίνε όσοι γνώριζαν εδώ και χρόνια ότι θα πρέπει να κυβερνήσουν και διαπιστώνουν μετά από 14 μήνες ότι το κράτος είναι γραφειοκρατικό, ότι η διοίκηση αντιστέκεται στις τομές, ότι η αποστολή τους είναι τιτάνια κλπ, περιγράφοντας ακριβώς αυτό που γνωρίζει και ένα μικρό παιδί αλλά θεωρητικά είχαν το πλάνο να το ανατρέψουν.

Θα φταίνε όσοι δεν υπακούν σε ένα κεντρικό επικοινωνιακό σχεδιασμό, όσοι υπερβάλλουν με την παρουσία σε κανάλια και ατέρμονες συζητήσεις οι οποίες επιτείνουν την ασάφεια και την παραπληροφόρηση του κόσμου και όπου κάποιοι καλούνται με κριτήριο την επικοινωνιακή ανεπάρκειά τους ώστε να εκτεθούν.

Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, παρότι ενόχλησε, η κυβέρνηση δεν θα πέσει ούτε από το Ασφαλιστικό, ούτε από το φορολογικό, ούτε ακόμη-ακόμη, επειδή εφαρμόζει μνημόνια όπως και οι προηγούμενοι. Αν πέσει θα συμβεί επειδή δεν μπορεί να χειριστεί την καθημερινότητα, να διαχειριστεί την εξουσία και να απευθυνθεί στις δυνάμεις της κοινωνίας που μπορούν να εισφέρουν κάτι θετικό, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης (αφού είναι σαφές ότι τα στελέχη των κυβερνώντων κομμάτων δεν επαρκούν για ποσοτικούς και –τελικά- ποιοτικούς λόγους) με προϋπόθεση την ηθική ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητα.

Θα φταίνε όσοι διαπιστώνουν ότι η εξουσία δεν είναι θεωρητικές αναλύσεις και διανόηση αλλά πράξη και ουσία γιατί προϋποθέτει ευθύνη και επηρεάζει άμεσα τις ζωές των πολιτών. Θα φταίνε δηλαδή όσοι θα πράξουν αυτό για το οποίο τους κατηγορούσε το πολιτικό σύστημα επί 40 τουλάχιστον χρόνια.

Αν πέσει ο Τσίπρας θα έχει χαθεί μια ευκαιρία, αλλά δεν θα φταίνε οι άλλοι.