Ελεγχόμενη στάθμευση στη Λάρισα; Σε μια πόλη δίχως ελεύθερους χώρους & προσεχώς επισκέπτες;

Την περασμένη Κυριακή, 16/9, η εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ του καλού δημοσιογράφου Βαγγέλη Κακάρα.
Στο οποίο υπάρχει μια συνέντευξη του ο συγκοινωνιολόγου και επικεφαλής της μελετητικής ομάδας ΣΒΑΚ Δήμου Λαρισαίων, Χρυσόστομου Ριζομυλιώτη.

Διαβάζοντάς τι είπε, μου προκάλεσε αρχικά θυμό. Aλλά ευτυχώς κατέληξε σε γέλιο. Κι αυτό γιατί συνειδητοποίησα πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι συγκοινωνιολόγος.

Κι εξηγώ τι εννοώ:

Λέει ο κ Ριζομυλιώτης: «…στόχος είναι να διατηρηθούν στο κέντρο οι 4.000 θέσεις νόμιμης στάθμευσης, οι οποίες και θα κατανεμηθούν στους κατοίκους και τους επισκέπτες με βάση τη φιλοσοφία και τις προτεραιότητες που προανέφερα».

Και συμπληρώνει παρακάτω για ένα σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης, με μπλε ζώνη για 3000 θέσεις αυτοκινήτων για μόνιμους κάτοικους. Καθώς και 650 θέσεις πορτοκαλί ζώνης για λίγη ώρα, και 450 θέσεις πράσινης ζώνης ως 24 ώρες. Να σημειώσω πως τέτοιο σύστημα είχε η Λάρισα από την δεκαετία του 90. Ήταν έργο του  Λαμπρούλη, ίσως και του κ. Καφφέ, και λειτούργησε πολύ καλά ως πρόσφατα. Ακόμη υπάρχουν τα μηχανήματα που έβγαζαν τα εισιτήρια.

Με τη διαφορά τότε υπήρχαν θέσει στάθμευσης στο κέντρο της Λάρισας. Ενώ τώρα η ομάδα που προΐσταται ο κ. Ριζομηλιώτης από το ιστορικό κέντρο τις εξαφάνισε. Ιστορικό κέντρο θεωρώ, όχι την παλιά Λάρισα. Δηλαδή την περιοχή που φαίνεται στον πάνω χάρτη. Μεταξύ των οδών Ανθίμου Γαζή, Ηρώων Πολυτεχνείου, Υψηλάντου και Κύπρου. Αλλά αυτή που είναι με ροζ στον κάτω χάρτη, που είναι ουσιαστικά ο ίδιος. Με το ρόζ φαίνεται η περιοχή που γίνονται τα έργα και το πολύ να υπάρχουν 50 θέσεις πάρκινγκ. Και είμαι πολύ γενναιόδωρος.

Αν κατάλαβα καλά το σύστημα αυτό, θα το βάλουν στην υπόλοιπη περιοχή που οι δρόμοι είναι στενοί και δεν είναι φτιαγμένοι για τόση μεγάλη κυκλοφορία. Εκτός αν το επεκτείνουν και πέρα των ορίων αυτών μια που ο επισκέπτης δύσκολα θα περάσει την Ηρώων Πολυτεχνείου ή την Κύπρου λόγω της κυκλοφορίας. Κι αν το τολμήσει δε θα το ξανακάνει γιατί θα μπλέξει σε λαβύρινθο.

Αλλά τι τους νοιάζει; Υπάρχουν σου λέει τα πολυώροφα πάρκινγκ αν θες να μπεις μέσα στη Λάρισα με την προϋπόθεση πως ξέρεις να βγεις από αυτή. Πάρκινγκ που είναι έτοιμα να εξυπηρετήσουν  τους μόνιμους κατοίκους μια που ανέβασαν, όπως μαθαίνω, το κόστος μακροχρόνιας στάθμευσης από τα 80 στα 100 ευρώ το μήνα!!!

Και πάμε στο άλλο αίσχος για το οποίο γράφω πρώτη φορά ανκαι αναφέρθηκα λίγο στο πρώτο κείμενο μου μετά επάνοδό μου. Την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου για την οποία έγραψε την Τρίτη 18, στην «Ελευθερία» πάλι, η Ζωή Παρμάκη.

Το θέμα είναι πως μαζί με την απαγόρευση των αυτοκινήτων (μόνο λεωφορεία και ταξί σου λέει), μαζί με τον ποδηλατόδρομο έφτιαξαν και «πράσινη νησίδα» ανάμεσα στον ποδηλατόδρομο και τον «δρόμο». Έτσι όχι μόνο δε μπορείς να διασχίσεις κάθετα το δρόμο (για να πας εμπορεύματα στο κατάστημά σου για παράδειγμα), αλλά και να σταματήσεις, κλείνοντας την κυκλοφορία , στο δεξιό κατά την σημερινή κατεύθυνση πεζοδρόμιο δε μπορείς να πας. Εκτός αν περάσει πάνω από το παρτέρι ή το γκαζόν ή ότι άλλο περιέχει η «πράσινη νησίδα». Δείτε στη φωτό από την «Ελευθερία» τον εργάτη δεξιά .

Οι καταστηματάρχες λέει διαμαρτύρονται γι’ αυτό. Γιατί να διασχίσεις τον δρόμο μπορείς μόνο από τους πεζόδρομους.
Διαμαρτύρονται;
Εγώ δεν βλέπω να τους ενδιαφέρει και πολύ.
Μάλλον έχουν συμβιβαστεί με την μοίρα τους πως τα, εκτός Λάρισας εμπορικά κέντρα θα τους πάρουν τους πελάτες. Ήδη δυστυχώς άρχισαν να γίνονται τέτοιες κινήσεις με τις οποίες θα ασχοληθώ σε άλλο σημείωμα, μια που οι δημοτικές εκλογές φαίνονται πολύ μακριά, τον Μάιο του 2019.
.........................................................................

Σημείωση 21/9: Διασχίζοντας σήμερα την Μεγάλου Αλεξάνδρου από την Παπακυριαζή ως την Πατρόκλου, η «πράσινη νησίδα» έσπαγε δυο φορές. Άρα ο δήμος άκουσε τους καταστηματάρχες και πονηρά σκεπτόμενος λέω πως το έκανε πριν την κυκλοφορία της εφημερίδας που έγραφε για τις διαμαρτυρίες τους. Για να φανεί «πόσο ακούει τους πολίτες ο δήμος.

Εξακολουθούν να ισχύουν όμως όσα έγραψα για τη Μεγάλου Αλεξάνδρου στο προηγούμενο σημείωμά μου (δείτε εδώ), όπως κι όλα τ' άλλα στο παραπάνω κείμενο.