Ἐμεῖς παίρνουμε τήν μπάλα μας καί φεύγουμε

Την γνώμη του για το ποια θα έπρεπε στάση των Ελλήνων διαπραγματευτών στα «καμώματα των Τούρκων, κατά την πρώτη μέρα των διερευνητικών συνομιλιών διατυπώνει στην «Εστία» της Τετάρτης 27 Ιανουαρίου ο Δημήτρης Καπράνος σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο

• • •

Πιτσιρικάδες, εἴχαμε τίς ποδοσφαιρικές ὁμάδες τῆς γειτονιᾶς

Πολλές ἀπό αὐτές εἶχαν καί ὄνομα! Τήν δική μας ὁμάδα τήν εἴχαμε βαφτίσει «Ἀήττητος». Εἴχαμε βρεῖ καί ἕνα τσίγκινο ἀνθοδοχεῖο τῆς γιαγιᾶς μου πού ἔμοιαζε μέ «Κύπελλο», τό εἴχαμε γυαλίσει μέ «μπράσο» καί τό παίρναμε μαζί μας ὅταν παίζαμε μπάλα μέ τίς ἀντίπαλες ὁμάδες σέ ἕνα ἄδειο οἰκόπεδο κοντά στήν γειτονιά μας. Τό ἀφήναμε μάλιστα ἐπίτηδες νά φαίνεται ὅταν ἀποθέταμε τά πανωφόρια μας πίσω ἀπό τό τέρμα, γιά νά καταλαβαίνουν οἱ ἀντίπαλοι ὅτι ἤμασταν ὁμάδα μέ… τρόπαια! Μπορεῖ νά μήν ἤμασταν «ἀναγνωρισμένες» ὁμάδες, ἀλλά εἴχαμε κανονισμούς στά παιχνίδια μας. Ἀπαγορευόταν νά παίζουν «μεγάλοι». Παιδιά τοῦ δημοτικοῦ σχολείου εἶχαν μόνο τό δικαίωμα νά παίζουν.

Ἄν βλέπαμε «μεγάλους» ἀπό τήν ἄλλη μεριά, δέν παίζαμε κι ἄς φώναζαν οἱ ἀντίπαλοι διάφορα συνθήματα, ὅπως «ὑποχωρεῖτε γιατί δέν μπορεῖτε» ἤ «κοπιάστε μή φοβᾶστε, δώδεκα θά φᾶτε», καί ἄλλα τέτοια. Ἐμεῖς πηγαίναμε νά παίξουμε μέ βάση τούς –ἄγραφους ἀλλά ἰσχυρούς– κανόνες καί ὄχι νά διαπραγματευθοῦμε τά δικαιώματά μας! «Ἔχουμε πεῖ πώς παίζουμε μόνο μέχρι Ἕκτη δημοτικοῦ. Μέ μεγάλους δέν παίζουμε» λέγαμε, παίρναμε τό «κύπελλό» μας καί φεύγαμε! Ἔτσι, διατηρούσαμε καί τήν ἀξιοπρέπειά μας καί δέν κινδυνεύαμε νά διασυρθοῦμε, καθώς μᾶς ἦταν ἀδύνατο νά μαρκάρουμε τόν κάθε «μαντράχαλο» πού θά ἀντιμετωπίζαμε…

«Καί γιατί μᾶς τά γράφεις αὐτά;» θά πεῖτε. Ἐξηγοῦμαι ἀμέσως. Ὅλες αὐτές οἱ εἰκόνες, μέ τόν «Ἀήττητο», τήν μπάλα, τούς ἄγραφους κανόνες καί τό «παίζουμε χωρίς μεγάλους», μοῦ ἦλθαν στό μυαλό ὅταν ἄκουσα ὅτι ὁ Ἐρντογάν κατέβασε στό γήπεδο τῶν «διερευνητικῶν συνομιλιῶν», οἱ ὁποῖες διεξάγονται μέ παράγοντες «τοῦ δημοτικοῦ» καί ὄχι «μεγάλους», τόν πρῶτο καί σημαντικό σύμβουλό του, τόν Καλίν!

Ἀφήνω τό ὅτι ὁ Ἐρντογάν ἄλλαξε γήπεδο τήν τελευταία στιγμή καί μετέφερε τό «μάτς» στό ἐπιβλητικό «Ντολμά Μπαχτσέ», θέλοντας, προφανῶς, νά ἐπηρεάσει τήν δική μας ὁμάδα…

Καί μπορεῖ, διπλωματικῶς φερόμενοι, νά κάναμε ὅτι δέν καταλάβαμε τήν ἀνατολίτικη κουτοπονηριά, ἀλλά εἶναι ἐμφανές ὅτι οἱ Τοῦρκοι φέρθηκαν ὅπως ἐκεῖνες οἱ παιδικές ποδοσφαιρικές ὁμάδες τῆς γειτονιᾶς, πού γιά νά τρομάξουν τόν ἀντίπαλο ἔφερναν μαζί τους καί ἕναν «μεγάλο»!

Καί αὐτά πού ἐλέχθησαν ἀπό κάποιους κυρίους τῶν γνωστῶν «θίκν-τάνκ» (ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων ἔλεγε χθές –μέ τό «καλημέρα» τῶν «διερευνητικῶν»– στόν Παῦλο Τσίμα ὅτι «πρέπει νά σκεφθοῦμε ἄν ἔχουν καί οἱ Τοῦρκοι δικαιώματα στό Αἰγαῖο») περί τοῦ ὅτι «Ὁ Τοῦρκος πρόεδρος ἀποδίδει μεγάλη σημασία στίς διερευνητικές συνομιλίες», τά ἀκοῦμε ἐπί πιστώσει! Οἱ Τοῦρκοι, μέ τό «καλημέρα», ἔδειξαν τίς διαθέσεις τους. Μᾶς πῆγαν νά παίξουμε σέ μεγαλύτερο γήπεδο ἀπό ἐκεῖνο πού εἴχαμε συμφωνήσει, ἔφεραν καί τόν «μεγάλο» μαζί τους καί ἔθεσαν καί θέματα τά ὁποῖα ἐμεῖς δέν θέλουμε οὔτε νά τά ἀκούσουμε. Ἄν στήν θέση τῆς ὁμάδας μας τῶν «Διερευνητικῶν» ἦταν ὁ «Ἀήττητος» τῆς γειτονιᾶς μου, θά εἶχε πάρει τήν μπάλα καί τό «κύπελλό» μας καί θά εἴχαμε φύγει ἀπό τό γήπεδο! Κι ἄς φώναζαν οἱ ἀντίπαλοι ὅ,τι σύνθημα ἤθελαν! Ἐμεῖς θά εἴχαμε τήν συνείδησή μας ἥσυχη. Τήν πολιτική, ὅμως, δέν τήν χαράσσουν τά παιδιά, ἀλλά οἱ «μεγάλοι»…

Σκάνδαλο Πεσινέ: Από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην Ελληνική Ιστορία

Την Παρασκευή  29 Ιανουαρίου 1965,εισάγεται για συζήτηση στη Βουλή η πρόταση της ΕΔΑ για παραπομπή σε ειδικό δικαστήριο του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και  πρ. υπουργών για το «σκάνδαλο της Πεσινέ».

• • •

Το 1960, με πρωτοβουλία του «εθνάρχη» και επιχείρημα την «προσέλκυση επενδύσεων», είχε υπογραφεί η σύμβαση του ελληνικού δημοσίου με την γαλλική Πεσινέ.

Ήταν η σημαντικότερη προώθηση γαλλικού κεφαλαίου στην Ελλάδα και προέβλεπε κατασκευή βιομηχανίας αλουμίνας με ετήσια δυναμικότητα επεξεργασίας 200.000 τόνων.

Για την εκτέλεση του έργου συστήθηκε ανώνυμη εταιρεία στην οποία συμμετείχαν και ντόπια κεφάλαια (Νιάρχος) και αμερικάνικα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση της ΕΡΕ επέμεινε στην επικύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή ...αυθημερόν, γεγονός που προκάλεσε την αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης.

Ένας από τους πιο σκανδαλώδεις όρους της συμφωνίας αφορούσε στην προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος σε εξευτελιστική τιμή από τη ΔΕΗ στην Πεσινέ. Βάσει της συμφωνίας, το ελληνικό κράτος όφειλε να κάνει επενδύσεις ύψους 125 εκατομμυρίων δολαρίων για την ηλεκτροδότηση της Πεσινέ, ενώ η επένδυση της ίδιας της γαλλικής εταιρίας δεν ξεπερνούσε τα 25 εκατομμύρια δολάρια! Οριζόταν επίσης ότι η Πεσινέ θα πληρώνει την κιλοβατώρα με τιμή κάτω από το κόστος παραγωγής της από τη ΔΕΗ! Το αποτέλεσμα ήταν μια ληστεία δισεκατομμυρίων από το Ελληνικό δημόσιο.

Η Πεσινέ, βιομηχανία αλουμινίου, ήταν από τις πλέον ηλεκτροβόρους βιομηχανίες της χώρας. Η συμφωνία, λοιπόν, παραχωρούσε τεράστια κέρδη στην εταιρεία και συσσώρευε τεράστιες ζημιές στη ΔΕΗ, τις οποίες πλήρωνε και πληρώνει ακόμη ο ελληνικός λαός. Η συζήτηση της πρότασης της ΕΔΑ διήρκεσε έως την 6η του Φλεβάρη 1965.

Λίγο πριν από την ψηφοφορία ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, ζητάει από τους βουλευτές της Ενωσης Κέντρου να ψηφίσουν «κατά συνείδηση». Αξιοσημείωτη επίσης είναι η απουσία από την ψηφοφορία του Ανδρέα Παπανδρέου.

Τελικά, οι Καραμανλής, Παπαληγούρας και Μάρτης παραπέμπονται με 146, 147 και 144 ψήφους αντίστοιχα.

Όταν όμως το πόρισμα φτάνει στην Βουλή (λίγους μήνες μετά, καλοκαίρι 1965) ο Γ.Παπανδρέου τάσσεται υπέρ της παραγραφής. Η υπόθεση δεν εκδικάστηκε ποτέ. Η σύμβαση είχε διάρκεια για δεκαετίες και τηρήθηκε από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις ( και την χούντα και τις εκλεγμένες. 

Όταν έληξε, το 1993, ο Κ. Μητσοτάκης, ενώ η κυβέρνηση του ήταν υπο κατάρρευση, έτρεξε να την ανανεώσει  για άλλα 14 χρόνια. Με πρόχειρους υπολογισμούς η συσσωρευμένη ζημιά δεκαετιών που προκάλεσε το σκάνδαλο στη χώρα, μόνο στην προ ευρώ εποχή, ξεπερνά τα 100 δισ. δραχμές. Το ίδιο καθεστώς-στην ουσία-συνεχίστηκε και όταν η Πεσινέ αγοράστηκε από τον όμιλο Μυτηλιναίου και έγινε «Αλουμίνιον Ελλάδος».

Η πολιτική της «προσέλκυσης επενδύσεων» συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

 

 

Αναδημοσίευση: twitter.com

Οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου αύξησαν τις περιουσίες τους στην πανδημία

Οι απώλειες θέσεων εργασίας έχουν φέρει εκατομμύρια άτομα στο όριο της φτώχειας, τη στιγμή που ο πλούτος των υπερ-πλουσίων έχει εκτοξευθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονoϊού.

• • •

Η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam εκτιμά σήμερα, στην έκθεσή της για τις ανισότητες που δίνει στη δημοσιότητα όπως κάθε χρόνο, ότι οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον πλανήτη κάλυψαν ήδη τις ζημίες που υπέστησαν αν δεν μεγέθυναν τα πλούτη τους εν μέσω της πανδημίας του νέου κορονοϊού, επαναλαμβάνοντας την πρότασή της να φορολογηθούν περισσότερο οι μεγάλες περιουσίες για να καταπολεμηθεί αυτός που αποκαλεί «ιό της ανισότητας».

«Οι 1.000 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο επανήλθαν στο επίπεδο-ρεκόρ των περιουσιών τους που καταγραφόταν πριν από την πανδημία μέσα σε μόλις εννέα μήνες, ενώ οι φτωχότεροι θα χρειαστούν πάνω από δέκα χρόνια για να συνέλθουν από τον οικονομικό αντίκτυπο» της υγειονομικής και της συνεπακόλουθης οικονομικής κρίσης, υπογραμμίζει η ΜΚΟ στην έκθεσή της, η οποία δημοσιοποιείται την ημέρα που ξεκινούν οι εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικό Φόρουμ (WEF) — φέτος θα διεξαχθεί ψηφιακά, όχι στο Νταβός της Ελβετίας ως είθισται —, με διάρκεια μέχρι την Παρασκευή.

Ο φιλανθρωπικός συνασπισμός λέει ότι οι περιουσίες που έκαναν αυτοί οι δέκα άνδρες τους τελευταίους εννέα μήνες θα μπορούσαν να είναι αρκετοί για να αποτρέψουν μια παγκόσμια ύφεση εάν το ποσό διανεμηθεί δίκαια.

Σε παγκόσμια κλίμακα, οι δισεκατομμυριούχοι είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται κατά 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια από τη 18η Μαρτίου ως την 31η Δεκεμβρίου 2020, σύμφωνα με τη ΜΚΟ, η οποία βασίζεται στα δεδομένα του αμερικανικού περιοδικού Forbes και της ελβετικής τράπεζας Crédit Suisse.

• Οι περιουσίες των 10 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχουν αυξηθεί κατά μισό τρισεκατομμύριο δολάρια από τότε που ξεκίνησε η κρίση του κορονοϊού τον Μάρτιο του 2020, σύμφωνα με έκθεση της Oxfam.
  
  Η πρώτη δεκάδα στον εξαιρετικά πλούσιο κατάλογο της Oxfam περιλαμβάνει τον ιδρυτή του Amazon Τζεφ Μπέζος, τον ιδρυτή του Facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ και τον άνθρωπο πίσω από την Tesla και τη Space X, Έλον Μασκ.

 Στη Γαλλία, οι δισεκατομμυριούχοι — συμπεριλαμβανομένου του Μπερνάρ Αρνό, του ανθρώπου με την 3η μεγαλύτερη περιουσία στον πλανήτη, πίσω από δύο Αμερικανούς, τον Τζεφ Μπέζος (φωτο) και τον Ίλον Μασκ — «κέρδισαν περίπου 175 δισεκατομμύρια ευρώ» την υπό εξέταση περίοδο, ξεπερνώντας έτσι «το επίπεδο του πλούτου τους πριν από την κρίση». Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη αύξηση, πίσω από αυτές που καταγράφηκαν στις ΗΠΑ και στην Κίνα.

Μπροστά σε αυτή την έξαρση των ανισοτήτων, η Όξφαμ επαναλαμβάνει τις προτάσεις των οικονομολόγων Τομάς Πικετί και Γκαμπριέλ Ζικμάν, να αυξηθούν δηλαδή οι φορολογικοί συντελεστές για τους πλουσιότερους.

«Η κρίση του κορονοϊού πρέπει να αποτελέσει σημείο καμπής ως προς τη φορολογία των πλουσιότερων ανθρώπων και των μεγάλων επιχειρήσεων», τονίζει η Όξφαμ. Πρέπει να δώσει την ευκαιρία να υπάρξει «επιτέλους δίκαιη φορολόγηση», να γίνει η στιγμή που θα τερματιστεί η «κούρσα προς τον πάτο» του επιπέδου των φορολογικών συντελεστών, θα αρχίσει «η κούρσα προς την κορυφή».

Η φορολογία «μπορεί να πάρει τη μορφή φόρων στην περιουσία, φόρων στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές και μέτρων για την εξάλειψη της φοροδιαφυγής», επισημαίνεται στην έκθεση.

Η ΜΚΟ επικαλείται το παράδειγμα της Αργεντινής, όπου υιοθετήθηκε τον Δεκέμβριο νόμος που επιβάλλει έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης στους κατόχους των μεγαλύτερων περιουσιών, που εκτιμάται ότι θα εξασφαλίσει περίπου 3 δισεκ. δολάρια, με τα οποία θα καλυφθούν τα κόστη ιατροφαρμακευτικού υλικού και μέτρα ανακούφισης των φτωχότερων και των μικρών επιχειρήσεων, στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Στη Γαλλία, όπου ο φόρος στις μεγάλες περιουσίες καταργήθηκε το 2018, η κυβέρνηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν έχει αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο να αυξήσει τους φόρους για τους πλουσιότερους ως τα τέλος της πενταετίας της, το 2022, για να χρηματοδοτηθεί το δαπανηρό σχέδιο στήριξης της οικονομίας της χώρας.

Με την ευκαιρία της δημοσιοποίησης της έκθεσης, το παράρτημα της Όξφαμ στη Γαλλία αρχίζει σήμερα εκστρατεία για να καταγγείλει το φαινόμενο των ανισοτήτων.

«Ελευθερία, ανισότητες, αδελφοσύνη»: η αιχμηρή παράφραση του ρητού που συνοψίζει τα ιδεώδη της Δημοκρατίας της Γαλλίας θα δεσπόζει στην εκστρατεία. Αφίσες με το σύνθημα θα τοποθετηθούν σε εμβληματικές τοποθεσίες σε δέκα γαλλικές πόλεις, ανάμεσά τους το Παρίσι, τη Λιόν και τη Λίλλη.

Εν τω μεταξύ, λέει η Oxfam, η πανδημία έχει εισέλθει στη χειρότερη κρίση τα τελευταία 90 χρόνια με εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε μερική απασχόληση ή και εκτός απασχόλησης.  Αλλά η ανισότητα αυξάνεται, λέει η Oxfam, με τον συνολικό πλούτο των δισεκατομμυριούχων του κόσμου να φτάνει σχεδόν τα δώδεκα τρισεκατομμύρια δολάρια.

Η Γκαμπριέλα Μπουσέρ, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam International, δήλωσε: «Είμαστε μάρτυρες της μεγαλύτερης αύξησης της ανισότητας από τότε που ξεκίνησαν τα αρχεία. Το βαθύ χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών αποδεικνύεται τόσο θανατηφόρο όσο ο ιός.»

Πρόσθεσε ότι οι γυναίκες και οι μειονότητες έχουν πληγεί περισσότερο από την εμβάθυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Η οργάνωση προτρέπει τις κυβερνήσεις να εξετάσουν νέους φόρους για τους πλούσιους για να φέρουν κάποιο μέτρο ισορροπίας πίσω στην παγκόσμια οικονομία.

 

 

Αναδημοσίευση: sofokleousin.gr  και reader.gr

Ποιος είναι το «γουρούνι της πολιτικής»; μήπως είναι μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ;

 Το Σαββατοκύριακο 16,17 Ιανουαρίου «έσκασε το θέμα» με τις καταγγελίες της κ Μπεκατώρου για τον βιασμό της.

Την επόμενη Πέμπτη 21 – 1 η εφημερίδα «Δημοκρατία» φιλοξενισε κείμενο του γνωστού δικηγόρου κι προέδρου του πολιτικού κόμματος «Νέα Δεξιά», Φαήλου Κρανιδιώτη και μιλάει για έναν Πανεπιστημιακό και πολιτικό που «παρέσερνε όμορφες φοιτήτριες.

Ας δούμε το κείμενο του κ. Κρανιδιώτη που ήταν το κύριο θέμα της εφημερίδας εκείνη τη μέρα (τα πολύ ενδιαφέροντα που γράφει και δεν αφορούν τη συγκεκριμένη υπόθεση τα έχω κάνει ένα τόνο πιο αχνά)

Εν τω μεταξύ μια μέρα νωρίτερα, στις 20 Ιανουαρίου, τη μέρα δηλαδή που έγραφε το κείμενο του ο κ Κρανιδιώτης και τυπωνόταν η εφημερίδα, η ιστοσελίδα aftodioikisi.gr έχει κείμενο που αναφερόταν σε σοβαρή καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση από μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Δεν ξέρω αν συνδέονται οι δυο υποθέσεις, αλλά αναδημοσιεύω και αυτή την καταγγελία. Κάτω από τον σχετικό υπότιτλο, όπως την έχει η ιστοσελίδα. Αλλά και την καταγγελία της κ Δημαδάμα την ίδια μέρα (Τετάρτη 20/1) στην εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ της τηλεόρασης του Σκάι

• • •

Ο μεγαλόσχημος ερωτύλος που παριστάνει σήμερα τον σοφό τιμητή των πάντων

Ο «αστικός μύθος», που δεν ήταν τελικά και τόσο μύθος, ήταν πως στο γραφείο του στο πανεπιστήμιο είχε βάλει και ντιβάνι. Τις ωραίες φοιτήτριες που σταμπάριζε τις ξεμονάχιαζε όπου του δινόταν η ευκαιρία και μαζί με τα κοπλιμέντα, όλα συνοδευόμενα υπό το τεράστιο βάρος της σχέσης διδάσκοντος και διδασκομένης, έπεφτε στο τέλος το ερώτημα «θέλεις ένα δεκαράκι;» μαζί με διευκολύνσεις για μετά και σπρώξιμο, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, για εργασίες, με επίσης καλό βαθμό, μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.λπ.

Ο Φαήλος Κρανιδιώτης

Η ίδια η πράξη βέβαια, για όσες υπέκυπταν στο διά της κατάχρησης εξουσίας κόρτε του κυρίου καθηγητού, για την ολοκλήρωσή της στο ντιβάνι του γραφείου ή αλλού απαιτούσε το θύμα να έχει γνώσεις τριγωνομετρίας, διότι για να ολοκληρωθεί απαιτείτο το θύμα να βρει αυτό που λένε στην Πολεμική Αεροπορία «γωνία προσβολής», λόγω των τεραστίων φυσικών εμποδίων, αποτέλεσμα χρόνιας βουλιμίας. Ανώνυμες φυσικά ηρωίδες όσες είπαν «όχι» και δεν πήραν το δεκαράκι στο μάθημα και το ακαδημαϊκό «σπρώξιμο».

Το «γουρούνι», έτσι το αποκαλούσαν μερικές φοιτήτριες και φοιτητές, έκανε και κάτι άλλο. Οταν του γυάλιζε κάποια, συγκέντρωνε πληροφορίες από τη Γραμματεία, άλλους καθηγητές, γνωστούς, όχι μόνον για φοιτήτριες της σχολής του αλλά και για άλλες. Σημείωνε διευθύνσεις, έβρισκε τηλέφωνα κ.λπ.

Στην πρώτη εξεταστική, καθώς ήταν επιτηρητής, μια φορά, πήγε πάνω από την κόλλα πρωτοετούς φοιτήτριας, πριν ξεκινήσει η εξέταση, διάβασε το ονοματεπώνυμο και το πατρώνυμό της και της είπε: «Α, είσαι του τάδε που είναι Χ στο τάδε κόμμα;» «Ναι» απάντησε έκπληκτη η δεκαοκτάχρονη φοιτήτρια. «Που μένεις στην οδό Βιζυηνού Χ, μαζί με τη Μαρία Χ., από τη Φιλοσοφική, που τα έχει με τον Κώστα Ψ. από την Αρχιτεκτονική, ε;» Έμεινε στήλη άλατος η κοπέλα, διότι όλα ήταν ακριβή, ο λεγάμενος είχε συντάξει ήδη πλήρη φάκελο για δυο κοπέλες, συγκατοίκους, από διαφορετικές σχολές, που στο πανεπιστήμιο και στην πόλη δεν ήταν ούτε τρεις μήνες καλά καλά.

Το «γουρούνι» προόδευσε και κομματικώς. Σε μια περίοδο πολιτικής ανωμαλίας πόνταρε σε άλογο που οι περισσότεροι το θεωρούσαν μισοψόφιο αλλά αυτό ξαναέκανε γκανιάν και ο τύπος με το ντιβάνι, που υποσχόταν και έδινε δεκαράκια σε πρόθυμες και κυνηγούσε εκδικητικά τις απρόθυμες, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της πολιτικής.

Τότε στα ντουζένια του, όταν έκοβε κάθε βράδυ μεροκάματο στα κανάλια της διαπλοκής όπου περιέφερε το Εγώ του σαν διάνος, ο ακαδημαϊκός – πολιτικός γύπας κιαλάρισε όμορφη νεαρή δημοσιογράφο, από τα καλύτερα παιδιά της δημοσιογραφικής πιάτσας. Παντρεμένη και ουδόλως πρόθυμη για παραχωρήσεις αντί ανταλλαγμάτων, εξ ου και δεν έκανε την πυραυλικής ανυψωτικής δύναμης καριέρα που έκαναν άλλες, που άλλαζαν βιομηχάνους με εφοπλιστές, με ενδιάμεση σκάντζα βάρδια από ισχυρούς πολιτικούς, παρότι αντικειμενικός παρατηρητής θα διαπίστωνε εύκολα πως έχει καλύτερα προσόντα από αυτές.

Τη φώναξε, λοιπόν, στο γραφείο του, ξεκινώντας με το δέλεαρ της πρόσληψης σε κομματικό ή υπουργικό γραφείο Τύπου, την προώθησή της στην prime time τηλεοπτική ζώνη και άλλα πολλά, συνοδευόμενα με όλο και πιο τολμηρά κοπλιμέντα και υπαινιγμούς, που στο τέλος έγιναν οίστρος οχείας, που θύμιζε το εν Ρούμελη λεγόμενο προυτσάλισμα, όταν τα κριάρια σκάβουν τη γη με την οπλή τους, πριν ορμήσουν, την εποχή του ζευγαρώματος.

Έτσι, θολωμένος από τον ασυγκράτητο πόθο του, παρά την αρχικώς ευγενική άρνηση της δημοσιογράφου, κλείδωσε την πόρτα του γραφείου, άφησε το… προυτσάλισμα και άρχισε να την κυνηγάει μέσα στο γραφείο γύρω από τα έπιπλα. Μόνο όταν εκείνη έβαλε τις φωνές και ο φόβος του σκανδάλου έπεσε σαν κουβάς παγωμένο νερό πάνω στο γραβατωμένο «γουρούνι» ξεκλείδωσε την πόρτα και την άφησε να φύγει.

Πέρασε καιρός και η μαχιμότατη καλή δημοσιογράφος, σύζυγος, μητέρα και μέχρι και σήμερα ωραία Ελληνίδα, για την οποία μισή κακή κουβέντα δεν έχει ακουστεί ποτέ, μια βροχερή και παγερή μέρα σημαντικών πολιτικών εξελίξεων ήταν έξω από τα γραφεία του κόμματος του μεγαλόσχημου ερωτύλου μαζί με άλλα τηλεοπτικά συνεργεία. Κάτω από μια ομπρέλα, τυλιγμένη στην καμπαρντίνα της, προσπαθούσε να προστατευτεί από τον κωλόκαιρο. Κατέφθασε το «γουρούνι» με τη λιμουζίνα του, συνοδευόμενος από τους κολαούζους του, και μόλις την είδε, κοντοστάθηκε και εις επήκοον και άλλων της είπε «Είδες, δεν με άκουσες και τώρα κάθεσαι εδώ έξω και βρέχεσαι και κρυώνεις» και συνέχισε την αλαζονική πορεία του προς το γραφείο του και την πολιτική εν γένει, αφήνοντας εμβρόντητη τη δημοσιογράφο και απορούντες τους αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες. Ο εν λόγω ακόμη περιφέρεται κουνώντας το δάχτυλο, έχει εισηγηθεί κτηνώδη μέτρα και άλλα πολλά για την κοινωνία, έχει καθυβρίσει ολόκληρες κατηγορίες πολιτών, ενώ έχει και τεράστιες ευθύνες για τα εθνικά θέματα.

Εκ των βασικών Αποστόλων του Μαρασμού, που έχουν εργαστεί αόκνως για την εξάρτηση της χώρας, αυλικός της παρακμιακής ελίτ, που στη χώρα μας υποδύεται με αισθητική σκυλάδικου την «αστική» τάξη και οπαδός του ενδοτισμού, παραμένει -για πόσο ακόμη άραγε;- ατιμώρητος στη δημόσια σφαίρα, φλυαρεί επί τρίωρο για την αξία της σιωπής, ενώ θα έπρεπε να είναι εξοστρακισμένος διά βίου, για τον βασικότερο λόγο: γιατί είναι παλιάνθρωπος.

Το ζήτημα των ημερών, τη σεξουαλική κακοποίηση και τη συμπεριφορά μερικών εκ των εχόντων οποιαδήποτε εξουσία προς τις γυναίκες, οφείλουμε να το δούμε από τη σημαντική και όχι τη σκανδαλοθηρική του σκοπιά. Το κέντρο του Έθνους και της κοινωνίας είναι η γυναίκα, η μάνα.

Μόνο αυτή γεννάει Έλληνες, αυτή ανατρέφει Έλληνες και ο λαός μας δεν λέει τυχαία «από μάνα ορφανεύει ο άνθρωπος». Χωρίς να μειώνεται η τεράστια σημασία του πατέρα και του πατρικού προτύπου στην οικογένεια, σε μια χώρα με πρώτο θανάσιμο εχθρό το δημογραφικό, την υπογεννητικότητα, με τόσο πολλές μονογονεϊκές οικογένειες, όπου μανάδες μόνες τους με τα παιδιά τους παλεύουν για την επιβίωση, άλλες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές μας.

Οφείλουμε να κάνουμε κέντρο της εθνικής πολιτικής μας τη Μάνα, ενισχύοντάς τη με θετικά κίνητρα, ολοήμερα σχολεία, ολοήμερους παιδικούς σταθμούς, με ασφαλείς δημόσιους χώρους και σπίτια, ώστε να διευκολύνονται οι γυναίκες να γίνουν μητέρες, να το επιθυμούν γιατί νιώθουν ασφαλείς από κάθε άποψη. Και πριν τα κορίτσια γίνουν μητέρες αλλά και μετά χρειαζόμαστε Παιδεία για τους πολίτες και τέτοια θεμελιωμένη συμπεριφορά, που να τις προστατεύει από τους κοινωνικούς λύκους, από τα «γουρούνια» στην εκπαίδευση, στον εργασιακό χώρο, στην οικογένεια, στις παρέες, στον δρόμο, στην προπόνηση, παντού.

Η «πολιτική ορθότητα» θέλει να σπαταλήσει ενέργεια, θεσμούς και πόρους για τα ανύπαρκτα δικαιώματα ανύπαρκτων «μειονοτήτων», που συχνά ανήκουν στην αρμοδιότητα του ψυχιάτρου, με την τα τελευταία χρόνια προσπάθεια εξομοίωσης συγκεκριμένων διαταραχών και νόσων με την υγιή κανονικότητα.

 Εμείς λέμε πως θα ασχοληθούμε με το «μισό του Ουρανού» και πρέπει να ανατρέφουμε κάθε αγόρι μαθαίνοντάς το να σέβεται τα κορίτσια και αύριο τις γυναίκες με τον τρόπο που θα ήθελε οι άλλοι να σέβονται τη μητέρα του, την αδερφή του, την κόρη του, τη γυναίκα του. Είναι τόσο απλό.

 

Σοβαρή καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση από μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ

Μια πολύ σοβαρή καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση που δέχθηκε στη Βουλή από μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ, κάνει εργαζόμενη σε φορέα του Δημοσίου.

Η παρενόχληση έγινε πριν από αρκετά χρόνια (σ.σ. 14-15), όταν η συγκεκριμένη γυναίκα ήταν 26 χρονών, μέσα στο ασανσέρ της Βουλής.

Η καταγγέλλουσα κατονομάζει το ιδιαίτερα προβεβλημένο μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν και άλλες καταγγελίες για το συγκεκριμένο μεγαλοστέλεχος του κόμματος.

Ωστόσο, η aftodioikisi.gr, σεβόμενη τα προσωπικά δεδομένα του συγκεκριμένου στελέχους,  δεν δημοσιεύει το όνομά του. Όπως και στην αναδημοσίευση του κειμένου δεξιά είναι σβησμένο το όνομα

 

Η Ζέφη Δημαδάμα

Την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου, για παρενόχληση που υπέστη μίλησε και η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος Αλλαγής, Ζέφη Δημαδάμα στον απόηχο των καταγγελιών της Σοφίας Μπεκατώρου.

«Είχα μιλήσει για την εμπειρία μου (…) Υπήρξε μια προσπάθεια μέσα σε ασανσέρ ‘ένδειξη συμπάθειας’ όπως ονομάστηκε, από κάποιον κύριο, στέλεχος ευρύτερα της προοδευτικής παράταξης. Έφυγα σοκαρισμένη γιατί δε θέλω κάτι τέτοιο είπα» ανέφερε η κ. Δημαδάμα.

«Πριν από πολλά χρόνια έγινε. 20 χρόνια πριν… Ήταν προσπάθεια που είχε γίνε τότε, και εμένα με σόκαρε σε πρώτη φάση, ήταν τα πρώτα βήματά μου, και με έκανε μάλιστα να σκεφθώ την αποχώρηση από το χώρο της πολιτικής. Ευτυχώς δεν αποχώρησα». «Όχι δεν είναι ενεργός στην πολιτική» διευκρίνισε.

Όπως επισήμανε, «όλα αυτά τα ζητήματα πρέπει να τα επεξεργαστεί κάνεις για να πάει παρακάτω. Δεν είχα μιλήσει σε κανέναν και ποτέ παρά μόνο στην οικογένειά μου και μάλιστα αρκετά χρόνια μετά».

«Πολλές γυναίκες έρχονται μιλούν σε εμάς σε ευρύτερα εργασιακό χώρο, και έχουμε βοηθήσει γυναίκες που χρειάζονται νομικό σύμβουλο για να καταγγείλουν αυτά που έχουν πει» ανέφερε.

«Πρέπει να ανοίξουν στόματα με βάση την εμπειρία μας και την προσπάθεια που κάνουμε… Όχι σημαίνει όχι» τόνισε. «Δε θέλουμε να διαφεντεύσουμε τους άνδρες» ξεκαθάρισε πάντως το στέλεχος του ΚΙΝΑΛ.

 

 

Αναδημοσίευση: dimokratianews.gr  και aftodioikisi.gr

Πηγές: aftodioikisi.gr

Τσόμσκι και Γκράμσι: Πανδημία, έγκλημα και αδιαφορία

Νόαμ Τσόμσκι

 «Να διερευνηθούν ποινικά οι νεοφιλελεύθεροι ηγέτες που απέτυχαν να προστατεύσουν τις χώρες τους από τον Covid 19» αξιώνει ο διάσημος Αμερικανός γλωσσολόγος και φιλόσοφος, Νόαμ Τσόμσκι σε άρθρο που συνυπογράφει με τον βραβευμένο Ινδό συγγραφέα, Βιζάι Πρασάντ.

• • •

Στο άρθρο καταγγέλλονται οι δραματικές υγειονομικές ελλείψεις που παρατηρήθηκαν σε διάφορες χώρες του κόσμου και που οδήγησαν σε εκατομμύρια θανάτους από τον κορονοϊό.

 «Το πρόβλημα» γράφει ο Τσόμσκι,« έγκειται στις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, των οποίων οι δεσμεύσεις υπέρ των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων και των δισεκατομμυριούχων ξεπερνούν κατά πολύ τη δέσμευση για την προστασία των πολιτών τους ή των συνταγματικών τους υποχρεώσεων». Για αυτό χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα «δικαστήριο των πολιτών» που θα διερευνήσει την απόλυτη αποτυχία των κυβερνήσεων να σπάσουν την αλυσίδα της μόλυνσης» αναφέρεται στο άρθρο.

•  «Ένα τέτοιο δικαστήριο θα συλλέγει τις πραγματικές πληροφορίες που θα διασφαλίζουν ότι δεν θα επιτρέψουμε σε αυτά τα κράτη να παραβιάσουν τη σκηνή του εγκλήματος. Το δικαστήριο αυτό θα παράσχει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης μια σταθερή βάση για να διενεργήσει έρευνα για αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας… Όλοι πρέπει να είμαστε οργισμένοι. Όμως, η οργή δεν είναι αρκετά ισχυρή λέξη» καταλήγει το άρθρο του Νόαμ Τσόμσκι και του Βιζάι Πρασάντ.

 Ισως να ακούγεται υπερβολικό ,αλλά όταν έχουν χαθεί μέχρι τώρα από την πανδημία σε όλον τον κόσμο πάνω από δύο εκατομμύρια άνθρωποι ,είναι δύσκολο να συγκρατήσει κανείς την οργή του.

 Γιατί η κάθε νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αντί να θωρακίσει τη χώρα και τους πολίτες με την ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και κυρίως του πρωτοβάθμιου τομέα του, αντί να προωθήσει την ιχνηλάτηση μέσα από μαζικά τεστ, την ανάσχεση της διασποράς του κορονοϊού στους χώρους εργασίας και την αύξηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, επαναπαύτηκε με την ιδέα των εμβολιασμών.

Ελα όμως που η εμβολιαστική εκστρατεία κατέρρευσε πριν καλά καλά αρχίσει, με ευθύνη των φαρμακευτικών κολοσσών.

 

 Πράσινο φως στην ασυδοσία

Η Pfizer και η AstraZeneca -οι δύο εταιρείες στις οποίες είχε εναποθέσει όλη η Ευρώπη τις ελπίδες αλλά και τεράστια ποσά- για τον εμβολιασμό των πολιτών, «ανακάλυψαν» τώρα ότι θα διαθέσουν λιγότερα εμβόλια στις χώρες μέλη της ΕΕ, από ό, τι είχε προγραμματιστεί.

Βιζάι Πρασάντ

Κατά 60% φέρεται ότι θα είναι μειωμένη η ποσότητα εμβολίων της AstraZeneca που θα παραλάβει η ΕΕ το πρώτο τρίμηνο του έτους. Μειωμένη κατά 50% θα είναι και η διάθεση εμβολίων από την Pfizer. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητάει εξηγήσεις από τις εταιρείες, μια σειρά χώρες όπως η Ιταλία και η Τσεχία, απειλούν με προσφυγή στη δικαιοσύνη ,αλλά το αυτί των φαρμακευτικών κολοσσών δεν ιδρώνει. Γιατι απλά μας κρατάνε από το …σβέρκο!

 Οταν μάλιστα -όπως γράφει το Bloomberg- «οι χώρες με υψηλό εισόδημα έχουν εξασφαλίσει το 85% του εμβολίου της Pfizer Inc, το σύνολο της Moderna Inc και το 59% της παραγωγής της AstraZeneca», φανταστείτε τι συμβαίνει με τις φτωχότερες χώρες, που ίσως η πλειοψηφία του πληθυσμού να μην προλάβει να εμβολιαστεί ποτέ…

 Ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος Ντιν Μπέικερ σημειώνει ότι «το ζήτημα δεν είναι μόνο ο εθνικισμός των εμβολίων, αλλά και το μονοπώλιο των ερευνητικών ευρημάτων. Τα εμβόλια της Moderna ή της Pfizer ή των άλλων πολυεθνικών κολοσσών, θα διατεθούν με στόχο το κέρδος και φυσικά τα χρήματα θα μοιράζονται στα ανώτερα στελέχη τους και τους μετόχους τους, όχι στους φορολογούμενους».

Τη στιγμή μάλιστα που πολλές από αυτές τις εταιρείες έχουν αναπτυχθεί με τα χρήματα των φορολογουμένων. Ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, Γουίλιαμ Λαζόνικ και ο ερευνητής Ματ Χόπκινς σε άρθρο τους για τις λεγόμενες Big Pharma, τονίζουν ότι«τα περισσότερα προϊόντα της φαρμακευτικής καινοτομίας έχουν σχεδιαστεί από το δημόσιο και έχουν χρηματοδοτηθεί από τους φορολογούμενους. Ο δημόσιος τομέας έχει αναλάβει τους κινδύνους και ο ιδιωτικός τομέας αποκομίζει σχεδόν όλα τα οφέλη».

Στις Ηνωμένες Πολιτείες για παράδειγμα, τα κεφάλαια που διέθεσαν κυβερνητικές υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα για την προετοιμασία του έθνους από πανδημίες στη δεκαετία 2010-2019, ανέρχονται σε 13,2 δισεκατομμύρια δολάρια για έρευνα και ανάπτυξη.

Με τα κεφάλαια αυτά, θα μπορούσε η κυβέρνηση να υποχρεώσει ,για παράδειγμα, τις φαρμακοβιομηχανίες να χορηγούν δωρεάν τις πατέντες κρίσιμων φαρμάκων εμβολίων , όπως τώρα με τον Covid 19 ,όπως ζητούν η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και διάφορες χώρες(Ινδία, Νότια Αφρική κλπ).

 

Υπηρέτης του νεοφιλελευθερισμού με αυταρχισμό

«Ο COVID-19 έχει αποκαλύψει αστοχίες στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, τις συνθήκες εργασίας, τις αλυσίδες εφοδιασμού, την έκταση των ανισοτήτων ,τον συστημικό ρατσισμό και τα χαρακτηριστικά της παγκοσμιοποίησης ,που επιδεινώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις για την μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού», λέει ο Πορτογάλος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοίμπρα, Χοσέ Μανουέλ Μέντες.

Προσθέτει μάλιστα ότι «στο νεοφιλελεύθερο σύστημα ,το κράτος διατηρεί τη σημασία του και παραμένει, πρωτίστως, απαραίτητο για την πλήρη επίτευξη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Ταυτόχρονα όμως το κράτος είναι και η τελευταία λύση για να διατηρήσει με αυταρχικά , δικτατορικά μέτρα το οικονομικό σύστημα σε ισχύ σε καταστάσεις κρίσης ,ώστε να μπορέσουν εταιρείες, τράπεζες ή οικονομικοί παράγοντες, να ανακτήσουν χωρίς κόστος τις απώλειες που είχαν».

Και φυσικά, όπως έγραψε και ο Economist σε άρθρο με τίτλο «Το σωστό φάρμακο για την παγκόσμια οικονομία», ο καπιταλισμός στην νεοφιλελεύθερη ενσάρκωσή του, «θα εκμεταλλευτεί την κρίση, τους θανάτους, τα βάσανα, τις καραντίνες, για να μάθει και να αναδιαρθρωθεί». Πρόκειται βέβαια για την γνωστή άποψη της «δημιουργικής καταστροφής» που είχε διατυπώσει το 1919 ο διάσημος Αυστριακός οικονομολόγος Γιόζεφ Σουμπέτερ, συγγραφέας του περίφημου έργου «Καπιταλισμός, Σοσιαλισμός και Δημοκρατία».

Οσο για τις νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές πομφόλυγες για παροχή προνομίων σε όσους εμβολιαστούν, την καλύτερη απάντηση δίνει ο πρόεδρος του γερμανικού Robert Koch Institug, ο καθηγητής Λόταρ Βίλερ που χαρακτηρίζει κάτι τέτοιο «ανήθικο»!

 «Για μένα- λέει ο καθηγητής Βίλερ και επικεφαλής της εκστρατείας κατά του Covid19 στη Γερμανία-, είναι σαφές: Οι εμβολιασθέντες δεν πρέπει να έχουν κανένα προνόμιο. Αφενός δεν γνωρίζουμε ακόμη, εάν παρόλα αυτά μεταδίδουν τον ιό. Προς το παρόν δεν είναι σίγουρο. Θα το γνωρίζουμε σε μερικούς μήνες. Προσωπικά θέλω όλοι οι άνθρωποι να έχουν την ίδια μεταχείριση. Οι εμβολιασμένοι δεν πρέπει να εφησυχάζουν, θα πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν μέτρα προστασίας. Όταν τα εμβόλια θα επαρκούν και θα έχουν εμβολιαστεί αρκετοί, τότε ενδεχομένως στον ιδιωτικό τομέα π.χ. στις αεροπορικές, να υπάρξει προνομιακή μεταχείριση, αυτό δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε. Θα πρέπει όμως να το συζητήσουμε εκτενώς. Αλλά τη στιγμή που δεν μπορούν όλοι να εμβολιαστούν, είναι ανήθικο, όλοι εκείνοι που θα ήθελαν να εμβολιαστούν, αλλά δεν τους δίνεται καμία δυνατότητα να εμβολιαστούν, να έχουν διαφορετική μεταχείριση από εκείνους που έχουν εμβολιαστεί», προειδοποιεί ο Γερμανός επιδημιολόγος.

•  Προς γνώση και συμμόρφωση εκείνων που μιλάνε για πιστοποιητικά «εμβολιαστικής νομιμομοφροσύνης»,αφού τα επιτελεία τους έτρεξαν να κάνουν πρώτοι το εμβόλιο, μήπως και οι διαθέσιμες παρτίδες τελειώσουν. `Η μήπως το γνώριζαν κιόλας ,με «εσωτερική πληροφόρηση» ότι οι πρώτες δόσεις θα ήταν ελάχιστες…

Ηδη, η ΠΟΕΔΗΝ, προειδοποιεί ότι από σήμερα, τα προβλήματα και οι καθυστερήσεις για τον εμβολιασμό των πολιτών κατά του κορoναϊού θα μεγιστοποιηθούν «καθ’ ότι τα εμβολιαστικά κέντρα των νοσοκομείων ξεκινούν τη δεύτερη δόση εμβολίου των υγειονομικών και δεν θα είναι σε θέση να εξυπηρετούν τόσους πολίτες».

 

Γκράμσι: Μισώ τους αδιάφορους

 Την ίδια ώρα βέβαια οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας αποδεικνύοται ολέθριες ,με την ανεργία στα ύψη, την μεσαία τάξη να βάζει «λουκέτο» στα όνειρά της και να εκλιπαρεί για ρυθμίσεις και «κούρεμα» για τα χρέη προς το δημόσιο που δημιουργήθηκαν στο διάστημα της πανδημίας, και τη νεολαία να ετοιμάζεται να αποδεχτεί την ιδέα της «χαμένης γενιάς».

Αντόνιο Γκράμσι

Και όμως! Κάποιοι εξαντλούν τις σκέψεις τους μόνο στο αναγκαίο, φυσικά, δικαίωμα του εμβολιασμού . Δίνοντας ,άθελά τους, συγχωροχάρτι στους στις αβλεψίες ή τις νεοφιλελεύθερες εμμονές των υπευθύνων , που έχουν στοιχίσει αμέτρητες ζωές. Όταν είναι πλέον σαφές ότι ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός του 21ου αιώνα έχει μειώσει την ικανότητα ισχυρής και αποτελεσματικής απάντησης στον COVID-19 και στις παραλλαγές του που εμφανίζονται κάθε ημέρα. Και δυστυχώς αδιαφορούν! Βλέποντας μόνο το δένδρο και όχι το δάσος, παρασυρμένοι και από την παντοκρατορία της τηλεόρασης.

Σαν να μην πέρασε ούτε μία στιγμή από το 1917 όταν ο μεγάλος Ιταλός μαρξιστής διανοούμενος Αντόνιο Γκράμσι για τη σημασία που έχει για την άρχουσα τάξη ο έλεγχος των θεσμών, όπως ο Τύπος, το ραδιόφωνο και τα συνδικάτα. Για να επιβάλει την αδιαφορία και την απάθεια του πληθυσμού μπροστά σε μεγάλες κρίσεις:

 «Μισώ τους αδιάφορους» έγραφε ο Γκράμσι τον Φεβρουάριο του 1917 στην εφημεριδούλα «La città futura («η μελλοντική πόλη»): « Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους» τόνιζε ο μεγάλος Ιταλός διανοούμενος.

 «Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της Ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία…Το κακό πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει… Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;». Αντόνιο Γκράμσι, 11 Φεβρουαρίου 1917…

 

 

Αναδημοσίευση: hellasjournal.com

Η ζάχαρη συνδέεται με δύο (ποιους) τύπους καρκίνου

Το να μειώσουμε την ποσότητα της ζάχαρης που καταναλώνουμε πρέπει να είναι βασικός στόχος διατροφής, αλλά όχι μόνο για λόγους αδυνατίσματος, όπως, ίσως, νομίζετε.

• • •

Σύμφωνα με παλιότερη έρευνα για την ζάχαρη από το Κέντρο Καρκίνου Anderson του πανεπιστημίου του Τέξας, τα υψηλά επίπεδα διαιτητικής ζάχαρης (δηλαδή εκείνης που προσλαμβάνεται μέσω της διατροφής) στην τυπική “δυτική διατροφή” αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκινικών όγκων στον μαστό, οι οποίοι τείνουν στην συνέχεια να κάνουν μετάσταση στους πνεύμονες.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ειδικά η φρουκτόζη, που χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλές επεξεργασμένες τροφές, “ενθαρρύνει” την αύξηση των όγκων και συμβάλλει στην εξάπλωσή τους.

Προηγούμενη έρευνα έχει συνδέσει την διαιτητική ζάχαρη με διάφορους τύπους καρκίνου, σύμφωνα με το Κέντρο Καρκίνου Dana Farber, ενώ και άλλες μελέτες έχουν δείξει μια σύνδεση μεταξύ της ζάχαρης και της φλεγμονής στον οργανισμό, που μπορεί με την σειρά της να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου.

 

Τι είπαν οι ερευνητές

“Αυτή η μελέτη διερεύνησε την επίδραση της διαιτητικής ζάχαρης στην ανάπτυξη καρκινικών όγκων στους αδένες του μαστού σε ποντίκια πειραματόζωα, ενώ μελετήθηκαν και οι επιμέρους μηχανισμοί που μπορεί να οδηγούν στην ανάπτυξη των όγκων”, ανέφερε ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Lorenzo Cohen, καθηγητής στο Κέντρο Καρκίνου Anderson, και πρόσθεσε: “Διαπιστώθηκε ότι η ζάχαρη και ειδικά η φρουκτόζη, ήταν υπεύθυνη για τη διευκόλυνση της μετάστασης των υπαρχόντων καρκινικών όγκων στους πνεύμονες καθώς και για την αύξηση των ενζύμων 12-LOX και 12-ΗΕΤΕ τα οποία ευνοούν την διόγκωση των καρκινικών όγκων στον μαστό”.

 

Πώς έγινε η έρευνα

Οι ερευνητές διεξήγαγαν τέσσερις ξεχωριστές μελέτες σε ποντίκια που διαχώρισαν τυχαία σε τέσσερις ομάδες. Κάθε μία από αυτές ακολούθησε ξεχωριστή διατροφή με διαφορετικά επίπεδα σακχαρόζης και φρουκτόζης.

Διαπιστώθηκε ότι το 50%-58% των ποντικών στην εμπλουτισμένη σε σακχαρόζη διατροφή ανέπτυξαν όγκους μαστού όταν έγιναν 6 μηνών, αλλά μόνο το 30% των ποντικών σε μια διατροφή ελέγχου του αμύλου είχαν μετρήσιμους όγκους στην ίδια ηλικία. Υπήρχαν επίσης περισσότερες καρκινικές μεταστάσεις στους πνεύμονες μεταξύ των ποντικών που ακολούθησαν διατροφές υψηλότερες σε φρουκτόζη ή σακχαρόζη σε σχέση με εκείνα που ακολούθησαν διατροφή με έλεγχο του αμύλου.

Ο Cohen είπε ότι τα δεδομένα από τη μελέτη υποδηλώνουν τον σχηματισμό των ενζύμων 12-LOX και 12-HETE που προκαλείται από την ζάχαρη στα κύτταρα όγκων του μαστού, προκαλώντας την ανάπτυξη αυτών των όγκων. Είπε, ωστόσο, ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί εάν η ζάχαρη έχει άμεση ή έμμεση επίδραση στην ανάπτυξη του όγκου.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε το 2015 στην επιστημονική επιθεώρηση Cancer Research.

 
 

Αναδημοσίευση: iatropedia.gr

Πηγές: upi.com

Πάρ' το ρε Λίζα!

Την αποχαύνωση του Ελληνικού λαού, λόγω των συνεχών εγκλεισμών. Κάτι που δινει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να παίρνει αντιδημοκρατικά μέτρα ανενόχλητη και να θυμίζει χουντική, σχολιάζει με εύστοχο τρόπο η Νόρα Ράλη σε άρθρο της με τον ίδιο τίτλο στην «Εφημερίδα την Συντακτών» του Σαββάτου 16 Ιανουαρίου

• • •

Τώρα, ή μόνο εγώ τα βλέπω έτσι ή έτσι έχουν ή έχουν ακόμα χειρότερα. Οπως και να 'χουν τα πράγματα, με το συμπάθιο κιόλας, αλλά δεν καταπίνονται, βρε αδερφάκι μου. Ναι, ναι, όπως ακριβώς τα λέω. Δεν πά' να 'σαι κι 'γώ δεν ξέρω ποιος σούπερ ντούπερ διανοητής ή καθηγηταράς με πτυχία και παπύρους και μιλάς με έννοιες βαθυστόχαστες και πανεπιστημιοφόρες -αυτό που συμβαίνει μόνον η εν λόγω έκφραση το περιγράφει στην ολότητα και την καθαρότητά του: βρε δεν! Κολλάει στην καταπιόνα και δεν!

Εξηγούμαι ασκαρδαμυκτί (πάρτε μια διανοουμενίστικη καθαρεύουσα να σας βρίσκεται), με βλέμμα μη βλεφαρίζον και δεόντως ατενίζον (πάρτε και μια δεύτερη): Πλέον ό,τι κινείται γύρω μας, περιβάλλεται από μια μουνταμάρα! Ξεκίνησε ως μουγκαμάρα, έχουν πονέσει οι μασέλες μας απ' το να μη μιλάμε γιατί βλέπεις «κινδυνεύει το έθνος από τον ιό» κι έχουμε βάλει στην άκρη (την πολύ πολύ, πολύ όμως, άκρη -εκεί, την πίσω δεξιά) πως το έθνος κινδυνεύει από τον υιό. Κι απ' τον ανιψιό.

Σιωπή τη σιωπή, εγκλεισμό τον εγκλεισμό, παραλογισμό τον παραλογισμό, η μουγκαμάρα έφερε τη μουνταμάρα. Ανθρωποι μονόχρωμοι κι άτονοι κυκλοφορούν το ίδιο άτονα και μονόχρωμα και στο τσακ είμαι να ευχηθώ να μυρίσω έστω ένα χνότο που βρομάει, παρά αυτή τη συνεχόμενη αοσμία που... δεν!

Και δεν μου φτάνει η μονοχρωμίασις, η αοσμοχνοτίασις, η μουροχαυλίασις και η αποχαυνίασις, έχω και τον μόσχο τον σιτευτό πάνω απ' το κεφάλι μου! Και να πεις να είναι μία η μοσχαροκεφαλή, άντε κάπως παλεύεται -εγώ τα αγαπάω τα μοσχαράκια και μήτε στο στόμα μου δεν τα βάζω, όχι να τα πιάσω κιόλας (στο στόμα μου). Αλλά δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις. Δεν είναι καν χίλιοι δεκατρείς! Βάλε υπουργούς και υπουργοτρόφιμους, βάλε γραμματείς και γραβατικοφόρους, βάλε συμβούλους, ειδικούς και ανειδίκευτους, βάλε δημαρχέσους κι αντιδημαρχέσους, βάλε παρατρεχάμενους και σιναμενοκουνάμενους -μωρέ μόνο την πρωθυπουργική οικογένεια, που έχει πιάσει τα μισά από τα παραπάνω πόστα, να βάλεις, φτάνει και περισσεύει. Κι αυτό το περίσσιο είναι που την κάνει τη δουλειά.

Ποια δουλειά; Την τεμπελοδουλειά. Την εξουσιολάγνα, αδηφάγα και αστυνομικολάγνα. Αυτή τη δουλειά. Με μυαλά αδικαιολόγητα συμπαγή, ασύγκριτα βαριά, επικίνδυνα αιχμηρά. Προς ένα λαό αφύσικα μουγκό, αδιανόητα μουντό, υστερόβουλα τυφλό.

Υστερόβουλα, ναι! Θέλουμε και δεν βλέπουμε. Αντε, την όρεξη για να γίνουν οι σκέψεις λέξεις και οι επιθυμίες χρώματα πες μάς την πήραν. Αλλά η γκαβωμάρα είναι απολύτως οικειοθελής. Η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ! Δόξα και τιμή στους έχοντας τη μαύρη τους την τύφλα εκ βαθιάς, ριζωμένης και ακλονήτου πεποιθήσεως.

Παραδείγματος χάλι: Τι κι αν διαφωνούν οι πανεπιστημιακοί; Τι κι αν κάνουν διαλόγους (όσοι έχουν κότσια), βγάζουν ανακοινώσεις (όσοι τολμάνε), μαζεύουν υπογραφές (όσοι νοιάζονται); Ο Συρίγος εκεί! Μένος! Οσο για τον άλλο, μωρέ σαν να 'χω τη φωνή του στ' αφτιά μου: «Θέλει αρετήν και τόλμην να τα βάλετε μαζί μου γατάκια!». Του Χρυσοχοΐδη φυσικά. Που μου βγήκε μαζί με την Καμερέως να πουν τι; Λες κι έκανε διάγγελμα ο Παττακός με τον Μάλλιο: Αποφασίζομεν να προσλάβουμε όχι δασκάλους κι εκπαιδευτικούς, αλλά «όργανα ασφαλείας»! Δεν θα σας συνδράμουμε με βιβλία, υπολογιστές και εκπαιδευτικό υλικό, αλλά θα τους εξοπλίσουμε με κάμερες, κλομπ και χημικά. Μήτε κιχ, γατάκια! Σπίτι, εκκλησία, σχολή, σπίτι και στη διαδρομή μόκο.

Και τι εννοείς κύριε απαυτέ μου 1.000 αστυνομικούς μόνο; Πάνω από 150.000 φοιτητές έχουν τα δημόσια πανεπιστήμια. Να μην έχω τον προσωπικό μου ελευθεριοκτόνο; Δεν το δέχομαι! Αυτές είναι πατέντες, κυρία Βούλτεψή μου: εις φοιτητής και το «όργανό» του! Οχι που μου βγήκες στα κανάλια φωνάζοντας: «Και τι να την κάνουμε την πατέντα (για τα εμβόλια); Κορνίζα;».

Ναι, κορνίζα! Δίπλα στο πτυχίο θα την απιθώσω. Πιο δίπλα από το Σύνταγμα, με μόνο τις υποχρεώσεις του πολίτη. Παραδίπλα απ' τη φωτογραφία που χαμογελούσες, κατακαημένε μου πολίτη εσύ, μια φορά.

...Πάρ' το ρε Λίζα επιτέλους! Και κάν' το ό,τι καταλαβαίνεις.

 Μα, σε παρακαλώ, όχι κορνίζα!